Pozbądź Się Osoby - Etapy, Objawy, Jak Leczyć?

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Etapy, objawy i leczenie porostów u ludzi

Pozbawienie u ludzi to połączona nazwa grupy chorób dermatologicznych o różnej etiologii, objawiającej się swędzącymi wysypkami skórnymi. Przebieg porostów jest zawsze długi, charakteryzują się okresami zaostrzeń, z dużym ryzykiem wtórnego zakażenia skóry. Pacjent cierpi nie tylko z powodu defektu kosmetycznego i fizycznego, ale także dyskomfortu psychicznego.

Istnieje kilka odmian deprywacji u osoby, różnią się one w zależności od rodzaju patogenu, charakteru wysypki, miejsca ich lokalizacji i stopnia zakaźności.

Zadowolony:

• Objawy porostów u ludzi
• Przyczyny deprywacji u ludzi
• Rodzaje deprywacji u ludzi
• Etapy deprywacji u ludzi
• Niebezpieczeństwo i konsekwencje deprywacji u ludzi

• Odpowiedzi na popularne pytania:

  • W jaki sposób porosty przenoszą się z człowieka na człowieka?
  • Jak wyglądają porosty u ludzi?
  • Ile czasu zajmuje człowiekowi?

Jak leczyć porosty u ludzi?

Objawy porostów u ludzi

Objawy porostów u ludzi są bardzo zróżnicowane iw dużej mierze zależą od rodzaju czynnika wywołującego chorobę.

Niemniej jednak można zidentyfikować typowe objawy tej grupy patologii dermatologicznych:

• Zmiany pigmentacji skóry;
• Na skórze występują plamy, które mają inny kolor, rozmiar i kształt;
• Skóra na dotkniętym obszarze zaczyna się łuszczyć;
• Pojawia się swędzenie;
• Następuje całkowita lub częściowa utrata włosów.

Po stwierdzeniu u siebie jednego lub więcej objawów porostu należy skonsultować się z lekarzem i ustalić jego rodzaj.

Dermatolodzy zidentyfikowali następujące objawy porostów u ludzi, w zależności od rodzaju patogenu:

1. Liszaj obrączkowy:

   • Wpływa na skórę głowy, szyję, ramiona i twarz.
   • Wygląda jak różowa plama z wyraźnymi konturami. Plama złuszcza się, włosy łamią się i stają się krótkie. Podobne objawy są charakterystyczne dla mikrosporii.
   • Trichofitoza pojawia się jako różowy pierścień. Włosy łamią się u nasady, ponieważ są głęboko zniszczone.

2. Różowy porost:

   • Wpływa na plecy, klatkę piersiową, barki, boki, brzuch, fałdy skóry na ciele.
   • Plamy od różowych do jasnobrązowych, owalne lub okrągłe.
   • Skóra w środku plamki jest sucha i ma tendencję do łuszczenia się.
   • Plamy mają tendencję do wzrostu, łączą się w małe różowe zmiany. Mogą osiągnąć średnicę kilku centymetrów.
   • Swędzenie skóry jest również powszechne w przypadku różowego porostu.

3. Microsporia:

   • Ten rodzaj porostów może rozprzestrzeniać się nie tylko na skórze głowy, ale także na ciele.
   • Charakterystyczne jest pojawienie się jednej lub kilku dużych plamek.
   • Plamy mają kolor jasnoróżowy, pośrodku znajduje się złuszczający się obszar. Krawędzie są obszyte ciemniejszym wałkiem.
   • Włosy pękną w odległości 5-8 cm od nasady.
   • Swędzenie jest rzadkością w przypadku mikrosporii.

4. Łupież pstry:

   • Plamy mają różne kształty i rozmiary. Przeważają duże, owalne lub okrągłe zmiany. Być może łączą się z tworzeniem plam o nierównych krawędziach.
   • Jeśli skóra osoby jest opalona, wówczas łupież pstry wyróżnia się na niej jako odbarwiona plama. Zimą obszary te ciemnieją.
   • Choroba istnieje od dawna. W takim przypadku kolor zmian może stać się zielonkawy lub brązowy.
   • Łuszczenie jest obecne, ale nie jest wyraźne.

5. Półpasiec:

   • Po jednej stronie klatki piersiowej występuje silny ból i swędzenie.
   • Po krótkim czasie dotknięty obszar zostaje pokryty bąbelkami wypełnionymi płynem.
   • Po kilku dniach bąbelki pękają, na ich powierzchni pojawia się skorupa.
   • Osoba cierpi na silny ból, ponieważ nerwy i ich zakończenia są zaangażowane w proces patologiczny.
   • Najbardziej niebezpieczną postacią półpaśca jest oko, ponieważ osoba może trwale stracić wzrok.

6. Liszaj płaski:

   • Na ludzkiej skórze pojawiają się płaskie guzki w kolorze czerwonym lub fioletowym.
   • Kiedy w procesie tym biorą udział błony śluzowe, guzki mają bladoróżowy kolor.
   • Jeśli dotknięte zostaną płytki paznokcia, zaczną się kruszyć i zapadać.
   • W przypadku liszaja płaskiego osoba zawsze cierpi na silny świąd.
   • Nowe guzki tworzą się w miejscach uszkodzenia skóry - w obszarze zadrapań i zadrapań.
   • Warianty zmian skórnych z czerwonymi porostami są następujące: w postaci pierścieni, w postaci czerwonych miękkich guzków, w postaci brodawek o nierównej powierzchni, w postaci owrzodzeń i nadżerek.

Przyczyny deprywacji u ludzi

Przyczyną deprywacji u ludzi jest zakażenie florą wirusową lub grzybową.

W tym momencie nauce znane są następujące patogeny porostów:

• Grzyby zoantropofilne, które mogą być przenoszone ze zwierzęcia na człowieka. Najczęstszymi nosicielami takich grzybów są koty lub psy.
• Grzyby antropofilne, które mogą atakować wyłącznie ludzką skórę. Są przenoszone od jednego pacjenta do drugiego poprzez bezpośredni kontakt.
• Grzyby geofilne, zakażenie tymi mikroorganizmami jest możliwe tylko przy kontakcie z podłożem.
• Wirusy wywołujące róż i półpasiec. Niektóre z nich mogą istnieć w organizmie człowieka i prowadzić do rozwoju choroby tylko w przypadku osłabienia układu odpornościowego.

Grzybica może się zarazić poprzez bliski kontakt z osobą lub zwierzęciem będącym nosicielem infekcji.

Różowy porost ma charakter infekcyjno-alergiczny i nie jest chorobą wysoce zaraźliwą. Najczęściej osoba zostaje zarażona podczas używania zwykłych artykułów gospodarstwa domowego. W przypadku utrzymującej się odporności infekcja w ogóle nie występuje.

Microsporię wywołuje taki grzyb jak microsporium canis. Występuje w futrze zwierzęcym i najczęściej atakuje koty. Dlatego przenoszenie mikrosporii następuje z chorego zwierzęcia na osobę. Dzieci są zagrożone.

Łupież pstry jest wywoływany przez mikroorganizmy grzybicze, prawdopodobieństwo choroby wzrasta pod wpływem wielu czynników. Infekcja przenoszona jest najczęściej drogą domową, przez zwykłe artykuły gospodarstwa domowego lub przez bezpośredni kontakt z jej nosicielem.

Półpasiec ma charakter herpetyczny. Może prowadzić do zakażenia po kontakcie z wirusem opryszczki lub rozwinąć się po aktywacji utajonej infekcji opryszczki, która istnieje w organizmie.

Przyczyny rozwoju liszaja płaskiego są zakorzenione w predyspozycjach alergicznych, przewlekłym stresie i infekcjach wirusowych. To główne założenia specjalistów dotyczące etiologii rozwoju tego typu porostów.

Za czynniki prowokacyjne wpływające na ryzyko rozwoju choroby uważa się:

• Genetyczne predyspozycje;
• Różne choroby zakaźne;
• Obciążenia stresowe;
• Zaburzenia w funkcjonowaniu układu odpornościowego;
• Zmeczenie fizyczne;
• Choroby autoimmunologiczne;
• Choroby przewodu pokarmowego;
• Skłonność do reakcji alergicznych;
• Przyjmowanie niektórych leków;
• Zwiększona praca gruczołów łojowych i potowych;
• Nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej, używanie do tego celu innych artykułów gospodarstwa domowego;
• Kontakt ze zwierzętami, zwłaszcza bezdomnymi;
• Zaburzenia endokrynologiczne;
• Działanie stresu na skórę promieniami ultrafioletowymi;
• Wysoki stres emocjonalny.

Rodzaje deprywacji u ludzi

Rodzaje porostów u ludzi mogą być następujące:

• Pink versicolor (versicolor of Zhiber).
• Grzybica, podzielona na mikrosporię, trichofitozę gładkiej skóry lub grzybicę.
• Półpasiec.
• Pozbądź się koloru (żałosny, wielokolorowy).
• Liszaj płaski.

Etapy deprywacji u ludzi

Etapy deprywacji u osoby będą zależeć od rodzaju patogenu, który wywołuje chorobę skóry.

Niemniej jednak istnieją cechy wspólne, które pozwalają wyróżnić kilka kolejnych etapów rozwoju tego problemu dermatologicznego:

• Czynnik wywołujący chorobę dostaje się na skórę, skórę głowy lub głowę, na błonę śluzową.
• W zależności od rodzaju grzyba lub wirusa proces patologiczny rozpoczyna się natychmiast lub w obecności sprzyjających czynników (spadek odporności, przyjmowanie leków, nadmierne pocenie się itp.);
• Pojawia się jedna lub więcej plamek, guzków lub pęcherzyków.
• Rozprzestrzenianie się ognisk infekcji w całym ciele lub wzrost wielkości pojedynczej formacji. Pojawienie się towarzyszących objawów (łuszczenie się, swędzenie, przekrwienie).
• Wypadanie włosów w dotkniętym obszarze lub łamanie i przerzedzenie.
• Okres wygaśnięcia choroby i jej późniejszy nawrót w przypadku braku leczenia.
• Możliwe przystąpienie do wtórnej infekcji skóry.

Niebezpieczeństwo i konsekwencje deprywacji u ludzi

Zagrożenia i konsekwencje deprywacji u ludzi będą również zależeć od postaci choroby.

Niektóre infekcje skóry ustępują samoistnie i nie stanowią żadnego zagrożenia dla zdrowia ludzkiego, a niektóre formy mogą stanowić poważne zagrożenie:

• Niebezpieczeństwa związane z grzybicą. Rozwój stanu zapalnego i ropienia skóry głowy, a następnie wypadanie włosów bez możliwości ich odbudowy. W rezultacie nawet po wyzdrowieniu osoba, która miała grzybicę, może mieć jedną lub kilka łysych plam na całe życie.
• Niebezpieczeństwa różowego porostu. Różowy porost z reguły nie niesie ze sobą żadnych poważnych konsekwencji zdrowotnych i powikłań. Ta choroba ustępuje samoistnie po 2-12 tygodniach. W rzadkich przypadkach może to zająć sześć miesięcy.

• Niebezpieczeństwa związane z półpasiec. Jeśli dana osoba miała półpasiec w młodym wieku, najczęściej dochodzi do całkowitego wyzdrowienia, bez konsekwencji dla jego ciała. Jednak na tle obniżonej odporności infekcja może prowadzić do poważnych powikłań.

  Tak więc wirus opryszczki może zacząć aktywnie dzielić się w rdzeniu kręgowym i mózgu. Prowadzi to do rozległego zniszczenia tkanki mózgowej i może skutkować paraliżem kończyn, nerwu twarzowego, problemami z oddychaniem, a nawet śmiercią pacjenta.

  Czasami wirus opryszczki przenosi się na narządy wzroku. W rezultacie oczy stają się bardzo zaognione, może rozwinąć się jaskra, która prowadzi do poważnego uszkodzenia rogówki i całkowitej ślepoty człowieka.

  Ponadto wirus opryszczki może atakować narządy wewnętrzne, takie jak wątroba i płuca. Może również prowadzić do ciężkiego stanu zapalnego.

• Niebezpieczeństwa łupieżu pstrego. Łupież pstry nie stanowi zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi. Ślady na skórze znikają same po zakończeniu kursu terapeutycznego. Jeśli jednak łupież pstry nie jest leczony, postępuje on równomiernie, choć powoli, obejmując nowe obszary zdrowej skóry.

• Zagrożenia związane z liszajem płaskim. Liszaj płaski często nie powoduje poważnych problemów zdrowotnych. Jednak nie zawsze tak się dzieje. Czasami obszary skóry, które zostały zaangażowane w proces patologiczny, mogą chwilowo ciemnieć i wyróżniać się na tle całego ciała.

  Ponadto istnieje ryzyko powstania blizn, blizn i zagłębień na skórze.

  Jeśli na skórze głowy występuje liszaj płaski, może to prowadzić do wypadania włosów bez ich odbudowy.

  Jeśli liszaj płaski został przeniesiony w postaci erozyjnej i wpłynął na błony śluzowe narządów płciowych, wówczas często w tych miejscach pojawiają się zrosty, blizny, zwężenie pochwy lub stulejka.

  Jeśli infekcja objęła okolice oczu, istnieje ryzyko utraty wzroku lub znacznego zwężenia kanału łzowego.

  Liszaj płaski może również powodować poważne odkształcenia płytki paznokcia.

  Kolejnym poważnym zagrożeniem nieleczonych porostów jest zwiększone ryzyko zachorowania na raka jamy ustnej.

Odpowiedzi na popularne pytania

W jaki sposób porosty przenoszą się z człowieka na człowieka?

• Łupież pstry jest wywoływany przez mikroorganizmy grzybicze, ale ustalono, że mogą one występować na skórze wielu osób bez wywoływania początku choroby. Dlatego nie ma znaczenia, w jaki sposób dana osoba dostała grzyba, który powoduje tę postać porostu. Ważniejsze są warunki, które przyczyniły się do rozwoju infekcji.
• Czerwony płaski porost, różowy porost Zhibera nie przenosi się z człowieka na człowieka.
• Grzybica jest chorobą zaraźliwą i może przenosić się z człowieka na człowieka. Zarodniki patogenów grzybiczych mogą istnieć przez długi czas na grzebieniach, kanapach, pościeli, foteliku samochodowym, miękkich zabawkach i innych przedmiotach. Infekcja następuje poprzez kontakt ze zdrową skórą.
• Półpasiec jest zaraźliwy. Przenosi się z chorego na dziecko lub osobę dorosłą, która nie chorowała na ospę wietrzną. Osoba jest zaraźliwa tylko w momencie tworzenia się świeżych bąbelków. Kiedy pojawiają się na nich skorupy, ryzyko infekcji znika. Wirus przenoszony jest przez unoszące się w powietrzu kropelki i poprzez bezpośredni kontakt z pacjentem.

Jak wyglądają porosty u ludzi?

• Różowe plamy porostów wyglądają jak koło lub owal z jasnoczerwonym konturem. Na wierzchu ma cienką błyszczącą skórkę, łuski lub film. Rozmiar może wahać się od kilku milimetrów do 5 cm. Plamy mogą wywoływać silne swędzenie.
• Liszaj płaski pojawia się po raz pierwszy na kończynach w okolicy stawów. Wyglądają jak nasycone czerwone lub fioletowe foki. Kilka dni później guzki pojawiają się na innych częściach ciała: na klatce piersiowej, w okolicy pachwiny, na tułowiu. W 10% przypadków guzki są zgrupowane, tworząc następnie pierścień (ropa liszaja w kształcie pierścienia). Na palcach, łydkach, kostkach porosty często przybierają postać brodawek. Na błonach śluzowych pojawia się w postaci pęcherzyków i nazywa się formą pęcherzykową.
• Wygląd grzybicy zależy od tego, gdzie się tworzy. Na gładkiej skórze ma postać różowej plamki z wałkiem unoszącym się nad jej powierzchnią. Rolka jest reprezentowana przez małe pęcherzyki. Często w obrębie jednego pierścienia o nieregularnych kształtach powstaje drugi, mniejszy pierścień. Na skórze głowy grzybica wygląda jak zaokrąglona łysa łata z wyraźnymi granicami. Zmiany mogą być dość duże i osiągać średnicę 10 cm. Skóra głowy wewnątrz cofającej się linii włosów będzie pokryta białym nalotem. Na ciele grzybica pojawia się jako okrągła, czerwona wysypka. Ma tendencję do łączenia się i tworzenia jasnych pierścieni. Skóra w środku płytki nazębnej będzie ostatecznie wyglądać na całkowicie zdrową.
• Kolorowe porosty pojawiają się jako plamy o różnych rozmiarach i kształtach. Latem na opalonej skórze wyglądają lekko, zimą ciemnieją. Łuszczenie się skóry w miejscach zmiany jest nieznaczne.
• Półpasiec objawia się w postaci wysypek, w miejscu plam, co drugi dzień pojawiają się bąbelki, a następnie ich pękanie i tworzenie się skorup. Bąbelki pojawiają się falami.

Ile czasu zajmuje człowiekowi?

• Pityriasis rosea trwa od 2 tygodni do 4 miesięcy. Czasami choroba może trwać do sześciu miesięcy.
• Ciężkie przypadki liszaja płaskiego leczy się przez 6 tygodni.
• Leczenie grzybicy trwa do 2 miesięcy.
• Kolorowe porosty są leczone przez dwa tygodnie.
• Średni czas trwania leczenia półpaśca wynosi 7-10 dni.

Temat: Leczenie porostów w domu

Jak leczyć porosty u ludzi?

Aby określić, jak leczyć porost u człowieka, ważne jest, aby znać rodzaj infekcji i rodzaj patogenu. Po postawieniu diagnozy można przepisać następującą terapię:

1. Różowy porost. Różowy porost nie stanowi zagrożenia dla zdrowia człowieka. Znika samoistnie, bez żadnego leczenia i nie powoduje problemów zdrowotnych. Dlatego jeśli dermatolog zdiagnozuje różowy porost i nie zaleci żadnego leczenia, są to całkiem rozsądne działania kompetentnego specjalisty (więcej szczegółów: objawy i leczenie różowego porostu u ludzi).

   Jeśli dana osoba martwi się swędzeniem, być może zaleci mu się leki przeciwhistaminowe, na przykład Suprastin.

   Aby przyspieszyć proces przywracania skóry, możesz przestrzegać następujących zaleceń:

   • Staraj się jak najmniej nawilżyć skórę w dotkniętym obszarze. Warto wiedzieć, że grzyb znacznie szybciej rozprzestrzenia się po organizmie za pomocą wody. Dlatego po wzięciu prysznica ciało należy namoczyć, aby nie pozostała na nim wilgoć. Ale nie możesz pocierać skóry. Nie pocieraj dotkniętego obszaru mydłem i myjką.
   • Do czasu ustąpienia choroby należy unikać noszenia syntetycznej bielizny.
   • Narażenie na promienie ultrafioletowe może pogorszyć stan. Dlatego należy unikać zbyt długiego przebywania na słońcu.
   • Aby zapobiec nadmiernemu poceniu się, musisz powstrzymać się od aktywności fizycznej.
   • Nie zaleca się przestrzegania diety, ale konieczne jest powstrzymanie się od pokarmów wywołujących alergie. Zdecydowanie zaleca się wykluczenie produktów alkoholowych.
   • Zabrania się nakładania maści hormonalnych na dotknięte obszary, a także kremów kosmetycznych i innych środków.
   • Aby wyeliminować ryzyko wtórnej infekcji, możesz przetrzeć obszary różowymi porostami środkami antyseptycznymi.

2. Liszaj obrączkowy. Leczenie grzybicy przeprowadza się za pomocą leków przeciwgrzybiczych, ponieważ choroba rozwija się w wyniku żywotnej aktywności grzybów. Środki przeciwgrzybicze są przepisywane doustnie, leczenie uzupełnia terapia miejscowa. Gryzofulwina jest uważana za skuteczny lek. Musi być przyjmowany doustnie. Takie leki jak: Itrakonazol, Flukonazol, Terbmnafin mają wyraźne działanie przeciwgrzybicze. Dawkowanie powinien dobrać tylko lekarz, samodzielne podawanie tych leków jest surowo zabronione (bardziej szczegółowo: Jakie jest niebezpieczeństwo grzybicy? Metody leczenia)

   Zabieg miejscowy przeprowadza się za pomocą maści: Clotrimazole, Terbinafine, Mikoseptin, Ketoconazole.

   Jako środek antyseptyczny zaleca się nakładanie maści jodowej lub smołowej na obszary dotknięte półpasiec.

3. Kolorowe porosty. Porosty jelita grubego są bardzo dobrze tolerowane przez promienie ultrafioletowe. Dlatego też generalnym zaleceniem dla wszystkich chorych na łupież pstry jest opalanie się latem (bardziej szczegółowo: Jakie jest niebezpieczeństwo łupieżu pstrego? Metody leczenia).

   Ponadto lekarze przepisują doustne przyjmowanie takich leków przeciwgrzybiczych, jak: Lamisil (Brmizil, Terbizil, Terbinox itp.), Nizoral (Fungavis, Mycozoral), Orungal (Rumikoz, Irunin, Itrazol).

   Miejscowe leczenie przeprowadza się za pomocą Mikosporu, Bifosinu i innych kremów i maści na bazie klotrimazolu lub nizoralu.

   Mleko Vidala można zrobić na zamówienie w aptece. Zawiera kwas borowy, kwas salicylowy. Alkohol, kamfora i inne składniki, które przyczyniają się do szybkiego powrotu do zdrowia i dezynfekcji skóry.

   Innym środkiem na receptę jest pasta Lassar, która ma działanie wysuszające i antyseptyczne.

4. Liszaj płaski. W przypadku tego rodzaju porostów lekarze przepisują leki przeciwbakteryjne do podawania doustnego. Mogą to być leki z grupy tetracyklin, makrolidów czy aminoglikozydów (szerzej: leczenie porostów porostów u ludzi).

   W przypadku reakcji nerwicowych przepisywane są środki uspokajające, na przykład waleriana. W ciężkich przypadkach zalecane jest stosowanie środków uspokajających.

   Jeśli swędzenie bardzo przeszkadza pacjentowi, na skórę należy nałożyć łagodzącą maść. Leki z tymolem, znieczuleniem, mentolem. Następnie nakłada się maści przeciwbakteryjne i maści hormonalne, na przykład: Oxycort, Lorinden C, Dermozolin itp.

5. Półpasiec. Jeśli dana osoba jest zdrowa, a jego układ odpornościowy jest w porządku, leczenie zwykle nie jest wymagane, a półpasiec ustępuje samoistnie. Ból można złagodzić stosując Ibuprofen, Naproksen lub Paracetamol. Przy silnym bólu osobie przepisuje się oksykodon, gabapentynę (bardziej szczegółowo: leczenie półpaśca, odpowiedzi na popularne pytania).

   Czasami wymagane jest przyjmowanie leków przeciwopryszczkowych: Acyclovir, Valacyclovir, Penciclovir, Famciclovir. Skutecznym nowoczesnym środkiem do miejscowego leczenia jest krem Epigen z kwasem lukrecjowym.

   W przypadku infekcji bakteryjnej przepisywane są antybiotyki. W żadnym przypadku nie należy przepisywać maści kortykosteroidowych na półpasiec. Fundusze te tylko pogarszają chorobę.

Autor artykułu: Kuzmina Vera Valerievna | Endokrynolog, dietetyk

Edukacja: Dyplom Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego im NI Pirogov z dyplomem z medycyny ogólnej (2004). Rezydencja na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycyny i Stomatologii, dyplom z Endokrynologii (2006).