Pierwsza Pomoc Medyczna I Pierwsza Pomoc Przy Udarze

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Pierwsza pomoc medyczna i pierwsza pomoc przy udarze

Kryterium konieczności opieki medycznej w przypadku podejrzenia udaru mogą stanowić objawy przedstawione w tabeli:

W przypadku udaru krwotocznego (krwotoku mózgowego)	Z udarem niedokrwiennym (śmierć komórek mózgowych)
Silny ból głowy; Nagłe, gwałtowne wymioty bez nudności; Osłabienie słuchu i wzroku; Paraliż połowy ciała; Ślinotok; Zniekształcenie mimiki; Zmętnienie świadomości lub jej całkowita utrata;	Stopniowy rozwój osłabienia i drętwienia kończyn; Zaburzenia wymowy słów i mowy; Skrzywiona twarz; Zawroty głowy; Upośledzona koordynacja; Zmniejszona ostrość wzroku; Zespół konwulsyjny;

Zadowolony:

• Pierwsza pomoc przy udarze
• Opieka nad udarem
• Historia nagłego udaru

Pierwsza pomoc przy udarze

Opieka przedszpitalna w przypadku udaru krwotocznego:

1. Daj pacjentowi pozycję poziomą z podniesioną głową, niezależnie od stopnia upośledzenia świadomości i ciężkości stanu;

2. Uwolnij szyję od odzieży lub innych akcesoriów, które mogą ją ścisnąć;
3. Usuń wszystkie ruchome protezy z jamy ustnej;
4. Zapewnij pacjentowi swobodny dostęp świeżego powietrza;
5. Jeśli pacjent jest nieprzytomny, należy lekko obrócić głowę na bok, co zapewni swobodny przepływ śliny i śluzu. Zapobiegnie to przedostaniu się do dróg oddechowych;
6. Dokładnie oczyść jamę ustną z wymiotów, jeśli wystąpiły wymioty;
7. Nakładanie zimna na głowę (zimna poduszka rozgrzewająca, okład z lodu, zamarznięte lub zimne przedmioty). Pożądane jest wystawienie na działanie zimna tej połowy głowy, która jest przeciwna do strony paraliżu kończyn;
8. Przykryj pacjenta kocem;
9. Monitoruj parametry oddychania, tętno i ciśnienie krwi;
10. Jeśli występują oznaki śmierci klinicznej (zatrzymanie akcji serca, zatrzymanie oddechu i rozszerzone źrenice), należy podjąć działania resuscytacyjne (uciśnięcia klatki piersiowej i sztuczna wentylacja płuc)

Opieka przedszpitalna w przypadku udaru niedokrwiennego

1. Podaj pozycję poziomą. Dozwolone jest umiejscowienie głowy i ciała na tym samym poziomie. Nie podnoś go zbyt wysoko;
2. Ważne jest, aby wiedzieć, że w domu nie należy próbować uświadomić pacjenta za pomocą amoniaku lub innych leków, szczególnie w przypadku napadów drgawkowych - stan pacjenta może się pogorszyć, a objawy neurologiczne postępować;
3. Monitoruj stan jamy ustnej i dróg oddechowych, jak w przypadku udaru krwotocznego;
4. Uwolnij szyję i zapewnij świeże powietrze;
5. Monitoruj podstawowe parametry życiowe;
6. Natrzyj sparaliżowane kończyny roztworem półalkoholowym lub po prostu je masuj;

7. Nie pozwalaj na picie wody ani przyjmowanie tabletek.

Najważniejszą interwencją w przypadku każdego rodzaju udaru, którą należy wykonać na etapie przedszpitalnym, jest wezwanie specjalistycznego zespołu pogotowia ratunkowego. Pacjent powinien jak najwcześniej zostać hospitalizowany w placówce medycznej.

Opieka nad udarem

Wszyscy pacjenci z podejrzeniem udaru lub osoby z oczywistym rozpoznaniem powinni być leczeni na oddziale intensywnej terapii lub oddziale intensywnej terapii szpitala neurologicznego pod nadzorem neurologa. W warunkach placówki medycznej kontynuowane są wszystkie czynności, które były wykonywane na etapie przedszpitalnym.

Dodatkowo uzupełniają je:

1. Diagnostyka instrumentalna z określeniem dokładnego rodzaju i lokalizacji zmian w mózgu;
2. Monitorowanie parametrów życiowej aktywności organizmu przy użyciu nowoczesnego sprzętu;
3. Nakłucie kręgosłupa. Wykonywany, gdy niemożliwe jest dokładne określenie charakteru udaru (niedokrwienny lub krwotoczny);
4. Podawanie cerebroprotektorów - leków przywracających strukturę uszkodzonych komórek mózgowych (ceraxon, piracetam, tiocetam, actovegin);
5. Leki hemostatyczne (hemostatyki): kwas aminokapronowy, etamsylat. Wyświetlane tylko w przypadku wyraźnie stwierdzonego udaru krwotocznego;
6. Środki rozrzedzające krew (heparyna, pentoksyfilina, cerebrolizyna, kawinton). Są kategorycznie przeciwwskazane w krwotokach mózgowych i udarze krwotocznym;
7. Odpowiednie odżywianie. Jest dobierany z uwzględnieniem świadomości pacjenta i możliwości samodzielnego połykania. Może to być reprezentowane przez dożylne podawanie aminokwasów, glukozy i witamin, podawanie przez rurkę płynnych mieszanin do żołądka i regularne posiłki w ramach tabeli dietetycznej nr 10;
8. Zapobieganie odleżynom;
9. Kontrola wypróżnień i oddawania moczu. Jeśli to konieczne, do pęcherza wprowadza się cewnik;
10. Higieniczna pielęgnacja skóry, oczu i błon śluzowych.

Historia nagłego udaru

Kobieta w średnim wieku odpoczywająca na łonie natury upadła potykając się o kamień. Zapewniła wszystkich, że wszystko z nią w porządku i potknęła się, ponieważ nie była przyzwyczajona do nowych butów. Pomimo chęci wezwania karetki przez obecnych, odmówiła. Pomogli jej wstać, uporządkowali się i zaprosili do stołu. I chociaż nadal cieszyła się przebywaniem na łonie natury, jej niepokój i pobudzenie były nadal zauważalne.

Wydawać by się mogło, że nic szczególnego się nie wydarzyło, ale wieczorem po wezwaniu męża okazało się, że kobieta ta została zabrana do szpitala i o godzinie 18:00 zmarła. Jak ustalili lekarze, na pikniku miała udar, który nie pojawił się od razu z pełną siłą, ale dał się odczuć z pewnymi objawami. Gdyby przyjaciele tej kobiety wiedzieli o nich, nalegaliby na wezwanie karetki i być może przeżyłaby.

Neuropatolodzy argumentowali, że gdyby pacjent trafił do nich w ciągu 3 godzin, mieliby możliwość całkowitego przywrócenia utraconych funkcji i zaatakowanej tkanki mózgowej. Zwrócili też uwagę na to, jak trudno jest takim pacjentom samodzielnie pomagać w domu i jak ważny jest ten szczególny - 3-godzinny okres, jako „złoty czas” dla ratowania funkcjonowania wszystkich struktur mózgu.

Autor artykułu: Sokov Andrey Vladimirovich | Neurolog

Wykształcenie: W 2005 roku odbył staż w Pierwszym Moskiewskim Uniwersytecie Medycznym im. Seszenowa i uzyskał dyplom z neurologii. W 2009 roku ukończył studia podyplomowe na specjalności „Choroby układu nerwowego”.