Niepłodność U Kobiet - Przyczyny I Objawy Niepłodności U Kobiet, Czynniki I Stopnie Niepłodności

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Przyczyny i objawy niepłodności u kobiet

Zadowolony:

• Co to jest alergia?
• Problem niepłodności
• Oznaki i objawy niepłodności
• Przyczyny niepłodności
• Przyczyny niepłodności wtórnej

• Czynniki niepłodności:

  • Niepłodność związana z szyjką macicy
  • Niepłodność jajowodowa
  • Czynnik szyjki macicy
  • Tubal otrzewnej
  • Czynnik immunologiczny
  • Czynnik endokrynologiczny
  • Czynnik psychologiczny
  • Czynniki genetyczne
• Stopień niepłodności
• Metody leczenia
• Zalecenia

Co to jest niepłodność?

Niepłodność u kobiet (niepłodność żeńska) to niezdolność do poczęcia w ciągu roku regularnej penetracji żywego i aktywnego nasienia, w sposób naturalny lub sztuczny, do narządów rozrodczych kobiety dojrzałej płciowo. Diagnozę niepłodności stawia się również wtedy, gdy ciąża zawsze kończy się poronieniem. Do 20% par jest bezpłodnych.

Niepłodności u kobiet nie należy mylić z brakiem ciąży, gdy dojrzały oocyt zostaje skutecznie zapłodniony przez plemnik, ale ciąża kończy się na etapie embriogenezy poronieniem lub aborcją.

Kobieta nie jest uznawana za bezpłodną, jeśli jej partner stosuje metody laboratoryjne w celu wykrycia niezdolnych do życia, słabych plemników lub są one całkowicie nieobecne.

Problem niepłodności. Problem niepłodności jest obecnie znacznie poważniejszy niż wcześniej, kilka wieków temu. Rewolucja seksualna ponosi poważną odpowiedzialność, choćby dlatego, że przenosi choroby zakaźne. A młodzi ludzie coraz bardziej nie chcą mieć dzieci, coraz bardziej narasta opóźnienie ciąży. Jeśli weźmiemy wszystkie niepłodne pary jako 100%, to 33,3% ma niepłodnego mężczyznę, kolejne 33,3% ma niepłodną kobietę, aw pozostałych parach oboje partnerzy są bezpłodni.

Przyczyną niepłodności mogą być wady w rozwoju układu rozrodczego, dysfunkcje narządów płciowych, ciężkie zatrucia i ogólne choroby organizmu, a także zaburzenia psychiczne i neurologiczne. Niepłodność nie należy do grupy chorób niezależnych, zawsze pojawia się w wyniku różnych chorób organizmu. Główną przyczyną niepłodności kobiet są choroby zapalne.

Fizjologia cykli miesięcznych

Niepłodność może wystąpić przy zaburzonych i normalnych cyklach miesięcznych. Naturalny cykl miesięczny kobiety, który trwa 21-35 dni, składa się z trzech następujących po sobie faz.

1. Faza folikularna - dojrzewanie jaja (nie mniej niż 7 i nie więcej niż 22 dni)

2. Owulacyjna faza dojrzewania i uwolnienia dojrzałej komórki jajowej, początek okresu płodności.

3. Luteal - faza ciałka żółtego, katabolizm (od 13 do 15 dni).

Kilka dni przed owulacją i po niej nazywamy okresem płodnym (fazą) - jest to czas największego prawdopodobieństwa poczęcia. Do tej chwili ciąża nie może nadejść! Należy jednak zrozumieć, że u różnych kobiet faza ta występuje w różnych okresach miesiączki. Jeśli cykl nie zostanie rozwiązany przez ciążę, organizm pod wpływem estrogenu przygotowuje się do następnego cyklu.

Klasyfikacja niepłodności

Niepłodność może być:

• pierwotna - ciąża nigdy nie wystąpiła (wrodzone wady ginekologiczne) lub (powikłania na żeńskich narządach płciowych) przed lub po pierwszej miesiączce (pierwszy cykl);
• wtórna, po pierwszej udanej ciąży, niemożność ponownego zapłodnienia może być bezwzględna (nieuleczalna) lub względna (uleczalna).

W niektórych źródłach poświęconych badaniom fizjologii i patofizjologii żeńskich narządów płciowych koncepcję uzupełniają następujące rodzaje niepłodności.

• Fizjologiczny. Normą jest bezpłodność w młodym wieku (przed okresem dojrzewania) i niepłodność po menopauzie (po menopauzie).
• Dobrowolny. Innymi słowy, celowo wybrana niepłodność to stosowanie leków (leków) lub środków fizycznych (spirala, inne).

• Chwilowy. Może to wynikać z długotrwałego stresu, osłabienia organizmu po chorobie lub w jej trakcie, niektórzy autorzy określają czasową niepłodność jako brak miesiączki w okresie laktacji - zahamowanie owulacji we wczesnym okresie regularnego karmienia piersią.
• Stały. Wynikiem operacji jest całkowite lub częściowe usunięcie żeńskich narządów płciowych.

Oznaki i objawy niepłodności u kobiet

Ważnym znakiem wskazującym na niepłodność u kobiety jest niezdolność do zajścia w ciążę przez rok lub dłużej, jeśli istnieją sprzyjające warunki do poczęcia, a mianowicie:

• regularny seks;
• partner seksualny z dobrym spermogramem;
• całkowite, długotrwałe odrzucenie środków antykoncepcyjnych;
• wiek kobiety wynosi od 20 do 45 lat.

Niepłodność nie ma znaku patognomonicznego (wiodącego), często przebiega bezobjawowo lub ma objawy pośrednie. Oznaki niepłodności ustala się, przeprowadzając wywiad, badanie, badania fizyczne, laboratoryjne, instrumentalne.

Anamneza. Ustalają oczywiste objawy związane z naruszeniem regularnych cykli: długie, krótkie, bolesne, obfite, z obcą wydzieliną. Niepłodność można przyjąć na podstawie stwierdzenia objawów pośrednich, chorób charakterystycznych, zakaźnych, niezakaźnych i chirurgicznych.

Badanie lekarskie

Podczas badań przedmiotowych w poradni możliwymi objawami niepłodności są:

• wskaźnik masy ciała mniejszy lub większy niż 20-26;
• stan skóry i pochodnych z objawami zaburzeń endokrynologicznych;
• niezadowalający stopień rozwoju, gruczoły sutkowe;
• oznaki bólu, pieczęcie w projekcji narządów miednicy kobiety, z obustronnym palpacją ginekologiczną;
• objawy chorób ginekologicznych wykryte podczas badania szyjki macicy, za pomocą wziernika pochwy, kolposkopii.

Metody laboratoryjne i instrumentalne

Oznaki, które mogą wskazywać na bezpłodność, ustala się w trakcie badań laboratoryjnych i instrumentalnych, przy czym:

• badania przesiewowe w kierunku zakażeń przenoszonych drogą płciową;
• hormonalne badania przesiewowe w celu wykluczenia niepłodności endokrynologicznej;
• USG żeńskich narządów miednicy, tarczycy - niepłodność hormonalna;
• histerosalpingografia (HSG) - rentgenowskie wykluczenie objawów niedrożności jajowodów;
• MRI guzów mózgu (siodło tureckie), które hamują produkcję hormonów - regulatorów cykli miesięcznych;
• spiralna tomografia komputerowa (SCT) narządów miednicy - anatomiczne przyczyny niepłodności;
• laparoskopia (oględziny narządów jamy brzusznej) - niepłodność okołotrzewnowa, zrosty, guzy macicy, zalegające torbiele jajników;
• histeroskopia (badanie ścian jamy macicy) - guzy macicy, zapalenie, owrzodzenie ścian macicy.

Przyczyny niepłodności u kobiet

Niepłodność kobiet jest spowodowana wieloma prywatnymi przyczynami (czynnikami). Powody nie zawsze są oczywiste. W niektórych przypadkach nie da się ich zdiagnozować lub są ze sobą łączone, potęgują negatywny wpływ na organizm kobiety.

Jeśli podsumujemy znane przyczyny (czynniki) niepłodności, to istnieje kilka dużych grup - przyczyn niepłodności:

• Wrodzone anomalie narządów rodnych.
• Nabyte, wywołane w narządach rozrodczych:
• zmiany anatomiczne i morfologiczne;
• zaburzenia czynnościowe;
• brak równowagi metabolicznej.

Powyższe opisuje większość prywatnych (specyficznych) przyczyn niepłodności kobiet. Zauważono, że kobiety po 35 roku życia, zwłaszcza te, które wcześniej nie rodziły, mają zwiększone ryzyko bezpłodności.

Istnieją dwie częste przyczyny zmniejszonej płodności, które nie są związane z wcześniejszymi chorobami ginekologicznymi:

• związane z wiekiem spowolnienie procesów fizjologicznych;
• długotrwałe stosowanie środków antykoncepcyjnych.

Niepłodność spowodowana kontrolą urodzeń

W literaturze istnieją przeciwne opinie na temat stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Zwolennicy twierdzą, że korzyści antykoncepcyjne wynikają z efektu odbicia po zaprzestaniu stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Oznacza to, że zniesienie czynników hamujących proces zapłodnienia, stymuluje gwałtowne uwalnianie estrogenu, zwiększa prawdopodobieństwo zajścia w ciążę. W niektórych przypadkach tak jest.

Z drugiej strony zdarzają się przypadki przejściowego lub trwałego spadku zapłodnienia (zapłodnienia) po długotrwałym stosowaniu środków antykoncepcyjnych. Oczywiście prawda jest pośrodku. Planując życie osobiste (małżeńskie) należy unikać negatywnych skutków leków hormonalnych, kierując się radą ginekologa. Można łączyć różne metody antykoncepcji i wtedy nie będą one jedną z przyczyn niepłodności.

Przyczyny niepłodności wtórnej u kobiet

Kobiety, które wcześniej pomyślnie rodziły, szukają pomocy w ustaleniu przyczyn niepłodności. Niemożność ponownego zajścia w ciążę przez długi czas nazywana jest wtórną niepłodnością kobiecą. Jeśli nie weźmie się pod uwagę dobrowolnej odmowy poczęcia i czynnika wieku, najbardziej oczywistymi przyczynami niepłodności wtórnej są przebyte choroby, w tym ginekologiczna zakaźna lub niezakaźna etiopatogeneza.

Czynniki niepłodności

Niepłodność prawie zawsze ma wiele przyczyn (czynników). W wyniku badań i obserwacji klinicznych ustalono, że czynniki niepłodności są konstruowane (grupowane) na podstawie kombinacji jednorodnych objawów, zgodnie z:

• anatomiczna lokalizacja patogenezy chorób wywołujących niepłodność;
• charakter procesów patofizjologicznych organizmu (zaburzenia endokrynologiczne, zjawisko immunologicznego odrzucenia komórek rozrodczych);
• nieprawidłowości genetyczne, które uniemożliwiają zapłodnienie;
• specyfika stanu psychosomatycznego kobiet w wieku rozrodczym w różnych warunkach życia;
• wpływ męskiego czynnika niepłodności.

Niepłodność związana z szyjką macicy

Aby zapłodnić, co najmniej 10 milionów aktywnych plemników musi dostać się do macicy kobiety. Środowisko pochwy zdrowej kobiety stanowi barierę dla wszelkich czynników obcych dla kobiecego ciała, w tym dla plemników. W przypadku zapalenia pochwy przyczyny śmierci plemników w pochwie są związane z procesami patologicznymi. Normalne środowisko nie stanowi absolutnej bariery dla plemników, aktywne komórki przemieszczają się do szyjki macicy pokrytej śluzem. Śluz na ścianach szyjki macicy jest wytwarzany przez komórki nabłonka.

Zdolność plemników do penetracji śluzu szyjkowego zależy od:

• aktywność i ruchliwość plemników;
• właściwości fizykochemiczne śluzu szyjkowego.

W przypadku patologii właściwości śluzu zmieniają się, stając się barierą nie do pokonania nawet dla aktywnych plemników. Niezdolność męskich komórek płciowych do pokonania szyjki macicy nazywana jest szyjkowym czynnikiem niepłodności.

Niepłodność czynnika szyjki macicy (zmiana lepkości śluzu, inne właściwości) może wynikać z:

• zaburzenia hormonalne w produkcji żeńskich hormonów płciowych;
• procesy zapalne w szyjce macicy;
• zaburzona mikroflora śluzu szyjki macicy.

Niepłodność jajowodowa

Dojrzałe jajo jest transportowane przez jajowody z jajnika do jamy macicy. Błona śluzowa jajowodów jest wyłożona nabłonkiem rzęskowym.

Ruch jaj następuje w wyniku:

• ruchy perystaltyczne ścianek rur;
• migotanie rzęsek nabłonka, powodujące przepływ płynu w jajowodzie

Uszkodzenie rzęsek, prowokuje patologiczne zakotwiczenie jaja w rurce, stwarza ryzyko ciąży pozamacicznej. Największy negatywny efekt wiąże się z całkowitym lub częściowym niedrożnością jajowodów w przypadku dojrzałego jaja - jest to czynnik jajowodu niepłodności.

Niedrożność (niedrożność) jajowodów może być:

• w lejku - dystalna (dystalna) sekcja jajowodów;
• w okolicy jajowodów (proksymalnych lub w pobliżu) jajowodów;
• (niedrożność lejka, ampułki, odcinka przesmykowego i macicy) rurki.

Ustalenie rodzajów niedrożności ma znaczenie diagnostyczne:

• częściowy;
• kompletny.

Niedrożność rurki - przyczyną niepłodności może być skurcz lub zatkanie światła rurki w wyniku zrostów zapalnych, rozrostu guza i innych przyczyn. Choroba jajowodów, której towarzyszy niedrożność jajowodów i gromadzenie się przesięku (płynu) w ich świetle, nazywana jest hydrosalpinx.

Typowe przyczyny hydrosalpinx to skomplikowany przebieg zapalenia:

• jajowody - zapalenie jajowodu;
• jajowody i jajniki - zapalenie jajowodów;
• jajowody, jajniki i więzadła - zapalenie przydatków (zapalenie przydatków).

Niedrożności na drodze do jaja może towarzyszyć ból brzucha. Do zdiagnozowania hydrosalpinx stosuje się badanie rentgenowskie (histerosalpingografia) i / lub laparoskopię (specjalny rodzaj badania jamy brzusznej).

Niepłodność związana z szyjką macicy

Otwór przelotowy - gardło pośrodku szyjki macicy, niczym śluza, łączy jamę macicy z pochwą. Funkcja bramy, gardła kanału szyjki macicy, objawia się okresowo:

• niedostępność macicy przez większość czasu dla obcych agentów, w tym plemników;
• dostępność macicy dla aktywnych plemników dążących do zapłodnienia dojrzałej komórki jajowej.

Funkcję spełnia śluz kanału szyjki macicy, który pod wpływem estrogenów zmienia swoje właściwości fizykochemiczne i reologiczne (lepkość) w różnych okresach cyklu miesięcznego.

• W okresie największego prawdopodobieństwa zapłodnienia śluz zmienia właściwości, np. PH z kwaśnego na korzystne dla plemników - obojętne i lekko zasadowe oraz staje się mniej lepkie.
• W nieaktywnej fazie cyklu śluz gardłowy chroni organizm kobiety przed czynnikami chorobotwórczymi.

Jeśli śluz szyjkowy gardła szyjnego, pod wpływem czynników patologicznych, jest niedostępny dla penetracji plemników w fazie płodnej, jest to czynnik szyjny niepłodności.

Śluz szyjki macicy w organizmie zdrowej kobiety spełnia następujące funkcje:

• ochrona (ochrona) i tymczasowe składowanie (przechowywanie) plemników w układzie rozrodczym;
• zatrzymanie słabych plemników, niezdolne do pokonania fizycznych przeszkód lepkiego śluzu szyjkowego;
• transfer czynnika aktywacji plemników, wzmocnienie ich aktywności motorycznej;
• pojemność plemników (zdolność) i odpowiedź akrosomalna (penetracja), tj. zdolność wnikania plemników do komórki jajowej.

Gardło zewnętrzne - zbadane wizualnie wziernikiem pochwy. Gardło wewnętrzne - niedostępne dla konwencjonalnych metod badania.

Niepłodność czynnika szyjki macicy wykrywa się za pomocą kolposkopii poprzez wykrycie `` objawu źrenicy '' w szyjce macicy. Pozytywnym objawem źrenicy jest wyraźny, wodnisty śluz okołojajkowy.

Czynnik szyjki macicy jest wykrywany metodami laboratoryjnymi:

• badania właściwości reologicznych i biochemicznych śluzu;
• test postcoital (PCT) na interakcję nasienia i śluzu po pewnym czasie po stosunku. Zwykle czas potrzebny do określenia PCT wynosi 9-24 godziny;
• oznaczenie okołowulacyjnego testu Kurzrocka-Millera.

Badania laboratoryjne wykonywane są przez doświadczonych lekarzy laboratoryjnych. Wyniki badań zależą od odpowiednio dobranego czasu badań.

Niepłodność jajowodów na czynnik otrzewnowy

Jama brzuszna i narządy wewnętrzne są chronione krezką przed kontaktem i zrostem ze ścianą brzucha i sąsiednimi narządami. Krezka to surowicza błona wyściełająca wnętrze jamy brzusznej, podzielona na:

• liść krezki ciemieniowej - oddziela narządy wewnętrzne od ściany jamy brzusznej od wewnątrz.
• liść krezki trzewnej zwiesza wszystkie narządy wewnętrzne człowieka.

Jama brzuszna wypełniona jest płynem surowiczym, chroni również narządy przed wzajemnym zrastaniem się i tarciem. Zwykle wszystkie narządy wewnętrzne mają pewien stopień ruchliwości przestrzennej.

Jajowody i macica zwisają z krezki. Pod wpływem czynników chorobotwórczych tworzą się zrosty między jajowodami a krezką lub sąsiednim narządem.

W rezultacie jajowody połączone z krezką tracą:

• Mobilność;
• odpowiednie ukrwienie
• pełne unerwienie;

W wyniku zrostów w jamie brzusznej jajowody przestają w pełni spełniać swoje funkcje. Zakończenie czynności jajowodów pod wpływem zrostów otrzewnej nazywane jest jajowodowym czynnikiem otrzewnowym niepłodności.

Przyczyny czynnika otrzewnowego jajowodu niepłodności:

• Choroby zapalne narządów miednicy, które przekształciły się w przewlekłe stadium zapalenia włóknistego (często STI)
• Powikłania po aborcji, operacje na narządach miednicy.

Uszkodzenie rurek prowadzi do przerwania miesięcznych cykli, zespołu przewlekłego bólu.

Niepłodność lub zmniejszona płodność jajowodów geneza otrzewnej objawia się:

• upośledzona drożność jajowodów - czynnik bezpłodności jajowodów
• zrosty w miednicy małej - otrzewnowy czynnik niepłodności
• połączenie niepłodności jajowodów i otrzewnej

Do diagnostyki różnicowej czynnika niepłodności w jamie otrzewnowej wykonuje się badanie ultrasonograficzne, laparoskopię, echografię.

Immunologiczny czynnik niepłodności

Zwykle układ odpornościowy kobiety, gdy wnikają obce białka w postaci płynu nasiennego i plemników (antygenów), nie reaguje wytwarzaniem swoistych przeciwciał (ASAT). Przyczyny immunologicznego odrzucenia nasienia nie są w pełni zrozumiałe.

Pojawienie się ASAT u kobiet jest prawdopodobnie wynikiem rozwoju reakcji odrzuceniowych typu reakcji alergicznych typu 2. Właściwości barierowe błon śluzowych mogą ulec pogorszeniu w wyniku zmniejszenia ilości śluzu na wewnętrznych powierzchniach narządów płciowych podczas zwyrodnieniowych procesów zapalnych. Obecnie patologię tę leczy się metodami immunokorekcji, zmniejszeniem ilości krążących przeciwciał, stymulacją procesów naprawczych (regeneracyjnych) na błonach śluzowych kanału rodnego.

Inną patologią immunologiczną jest czynnik niepłodności, czyli wytwarzanie przez organizm samicy przeciwciał przeciw jajnikom (AOA) na własnych jajach. Przyczyny pojawienia się kompleksów immunologicznych, które niszczą ich własne mechanizmy obronne, są złożone i leżą w kompetencji immunologów. Podobnie jak wszystkie choroby autoimmunologiczne we wczesnych stadiach patogenezy, są uleczalne. W zaawansowanych przypadkach rokowanie jest ostrożne.

Niepłodność związana z czynnikami endokrynologicznymi

Zaburzenia hormonalne prowadzą do nieregularnych cykli lub ich braku. Głównymi przyczynami tego rodzaju niepłodności są dysfunkcje:

• Konsekwencje urazów czaszkowo-mózgowych, guzy okolicy podwzgórzowo-przysadkowej mózgu;
• Brak równowagi między androgenami a estrogenami (hiperandrogenizm) w organizmie kobiety jest obserwowany z uszkodzeniem jajników lub nadnerczy, któremu towarzyszy zespół policystycznych jajników;
• Spadek czynnościowej czynności tarczycy (niedoczynność tarczycy) jest przyczyną zaburzeń cyklu;
• Niewystarczająca ilość estrogenów, której towarzyszy naruszenie rytmu miesięcznych cykli, prowadzi do patologicznego uszkodzenia błony śluzowej kanału rodnego;
• Zaburzenia metabolizmu lipidów, którym towarzyszy nadmiar lub utrata tkanki tłuszczowej, wywołują spadek czynności jajników;
• Zaburzenia metabolizmu hormonalnego, którym towarzyszy przedwczesna menopauza;
• Wrodzone anomalie układu hormonalnego, którym towarzyszy niedorozwój kanału rodnego.

Zaburzenia endokrynologiczne są badane pod kątem naruszeń cykli miesięcznych, na tle zewnętrznych objawów zaburzeń endokrynologicznych (otyłość, wyczerpanie, inne).

Psychologiczny czynnik niepłodności

Stres jest ogólną, adaptacyjną odpowiedzią organizmu na różne bodźce, ma złożony mechanizm regulacyjny, w tym hormony organizmu. Nie ma sensu szukać konkretnych przyczyn stresu, ponieważ psychologiczne czynniki niepłodności są indywidualne dla każdej kobiety. Podsumowując, źródłem stresu są:

• nadmiar negatywnych informacji;
• regularne reakcje emocjonalne;
• fizjologiczne lub patofizjologiczne reakcje organizmu.

W przypadku chronicznego stresu adaptacyjne mechanizmy obronne organizmu są wyczerpane. Struktury bioregulacyjne (autonomiczny układ nerwowy, hormony nadnerczy, przysadka mózgowa i inne) przestają działać w kierunku adaptacji i powodują zmiany patofizjologiczne w organizmie. Za psychologicznymi czynnikami niepłodności kryją się patofizjologiczne zmiany w organizmie (w tym zaburzenia hormonalne). Aby określić przyczyny niepłodności psychicznej, należy przestać szukać źródła stresu, należy:

• Zmień nastawienie do czynnika stresowego. Zauważono, że rodziny o niskim poziomie wykształcenia nie mają problemów z narodzinami dzieci, w przeciwieństwie do rodzin, w których kobiety o wysokim poziomie inteligencji i statusie społecznym cierpią z powodu jawnego i wyimaginowanego stresu. Wychowanie fizyczne, przydatne hobby, relaksacja, pozytywne emocje i tak dalej przywracają równowagę hormonalną i psychiczną.
• Skonsultuj się z wykwalifikowanym psychologiem. Nie zawsze można samodzielnie pokonać stres. Znajdź specjalistę, który pomoże Ci przestać myśleć o wyimaginowanych problemach, pomoże Ci zrozumieć prawdziwe przyczyny niepłodności.

Genetyczne czynniki niepłodności

W literaturze szczegółowo opisano czynniki genetyczne niepłodności męskiej. Genetyczne czynniki niepłodności kobiet są słabo poznane. Znane są określone patologie, które powodują bezpłodność kobiet i mają podłoże genetyczne.

• Syndrom hiperandrogenizmu kobiet (nadmiar męskich hormonów).
• Endometrioza (proliferacja ścian macicy).
• Zespół przedwczesnej menopauzy.
• Zespół pierwotnego braku miesiączki (zespół Sherevsky'ego-Turnera).

Znane są również inne choroby, którym towarzyszy niepłodność uwarunkowana genetycznie. Przyczyny i prawdopodobieństwo wykluczenia anomalii genetycznych w przyszłości są przedmiotem badań genetycznych. Obecnie opracowywane są laboratoryjne metody diagnostyki genetycznych czynników niepłodności.

Stopień niepłodności

Etymologiczne znaczenie słowa `` stopień naukowy '' w medycynie oznacza wartość porównania, różniącą się intensywnością procesów patologicznych. Użycie tego terminu jest właściwe przy porównywaniu prywatnych (specyficznych) procesów patologicznych w odniesieniu do ograniczonej grupy pacjentów z podobną diagnozą. Coraz częściej w dostępnej literaturze niepłodność charakteryzuje się I i II typem niepłodności.

Niepłodność 1 stopnia u kobiet. Albo bezpłodność I to brak ciąży u kobiety, która nigdy wcześniej nie rodziła. Zwykle okres niepłodności liczy się po roku od rozpoczęcia regularnej aktywności seksualnej, bez stosowania antykoncepcji. Przyczyny niepłodności 1 są wskazane powyżej w tekście (patrz klasyfikacja niepłodności).

Niepłodność II stopnia u kobiet. Lub niepłodność II to niemożność poczęcia, odnosi się do kobiet, które wcześniej były w ciąży lub rodziły. Okres niepłodności liczy się od pierwszych prób ponownej ciąży. Zwykle także po roku. Przyczyny niepłodności II są wskazane powyżej w tekście (patrz klasyfikacja niepłodności).

Niepłodność 3 stopnie u kobiet. Termin charakteryzujący stopień niezdolności do zajścia w ciążę nie jest używany w dostępnej literaturze.

Metody leczenia

• Nowoczesne podejście do leczenia niepłodności
• Leki na płodność
• Zioła lecznicze na bezpłodność
• Połączone użycie macicy boraksu, czerwonej szczotki i szałwii

Zalecenia w przypadku podejrzenia niepłodności

Eksperci twierdzą, że aby osiągnąć maksymalną szansę na zapłodnienie, musisz począć od 11 do 18 dni cyklu miesiączkowego. Przypominamy, że pierwszy dzień miesiączki jest traktowany jako pierwszy dzień. Mężczyźni nie powinni mieć wytrysku częściej niż raz na 2 dni, ponieważ tylko w tym przypadku stężenie plemników utrzymuje się na maksymalnym poziomie. Obaj partnerzy nie powinni używać smarów. A po seksie kobieta nie powinna się myć. Do tego wszystkiego eksperci twierdzą, że podczas zapłodnienia trzeba uprawiać seks w pozycji „misjonarskiej”, a po stosunku kobieta powinna jeszcze przez 15-20 minut leżeć na plecach z ugiętymi i uniesionymi kolanami.

Jeśli przedstawienie metod nie przyniesie pożądanego rezultatu, para zostanie skierowana na leczenie. W przypadku, gdy niemożliwe jest wyeliminowanie przyczyn niepłodności, eksperci zalecają nowoczesne metody wspomagania rozrodu, takie jak IVF.

Zapłodnienie in vitro jest stosunkowo młodą metodą leczenia niepłodności, której istotą jest zapłodnienie jaja plemnikiem w probówce, a następnie przeniesienie zapłodnionego rozwijającego się jajeczka (zarodka) do macicy. Zabieg ten daje duże szanse na zajście w ciążę, jednak przy wyborze kliniki warto podejść odpowiedzialnie. Głównymi czynnikami wpływającymi na wybór kliniki jest poziom profesjonalizmu i doświadczenia specjalistów w dziedzinie reprodukcji, a także nowoczesny sprzęt.

Wśród najbardziej renomowanych ośrodków Rosji można wyróżnić Moskiewskie Centrum Reprodukcji „Linia życia”, które w pełni spełnia powyższe wymagania. Centrum posiada najnowocześniejszy innowacyjny sprzęt, który pozwala znacznie zwiększyć skuteczność zabiegu. A personel składa się z wysoko wykwalifikowanych specjalistów, uważanych za jednych z najlepszych w dziedzinie in vitro, w tym M. E. Potapova, który był początkiem krajowej medycyny reprodukcyjnej. oraz członek Rady Rosyjskiego Stowarzyszenia na Rzecz Rozrodu Człowieka Koloda Yu. A.

Nawet jeśli u kobiety śniącej o dziecku zostanie zdiagnozowana bezpłodność, nie jest to powód do rozpaczy! Współczesna medycyna nie tylko daje nadzieję na uzupełnienie w rodzinie, ale także udowadnia swoje możliwości dzięki licznym szczęśliwym rodzinom.

Autor artykułu: Lapikova Valentina Vladimirovna | Ginekolog, reproduktolog

Wykształcenie: Dyplom położnictwa i ginekologii uzyskany na Rosyjskim Państwowym Uniwersytecie Medycznym Federalnej Agencji ds. Opieki Zdrowotnej i Rozwoju Społecznego (2010). W 2013 roku ukończył studia podyplomowe na N. N. N. I. Pirogova.