Odmiedniczkowe Zapalenie Nerek U Kobiet - Przyczyny, Objawy, Jak I Jak Leczyć?

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Odmiedniczkowe zapalenie nerek u kobiet

Odmiedniczkowe zapalenie nerek to choroba nerek o charakterze zakaźnym i zapalnym. Choroba rozwija się w wyniku rozprzestrzeniania się patogennych mikroorganizmów przedostających się do nerek z dolnego układu moczowego. Najczęstszą przyczyną odmiedniczkowego zapalenia nerek jest Escherichia coli - E. Coli. Występuje podczas wykonywania badania moczu u chorych kobiet w dużych ilościach. Rzadziej inne bakterie Gram-ujemne, gronkowce i enterokoki, działają jako czynniki wywołujące chorobę. W 20% przypadków odmiedniczkowe zapalenie nerek występuje w wyniku mieszanej infekcji.

Odmiedniczkowe zapalenie nerek to poważna choroba charakteryzująca się ciężkim przebiegiem. Pacjenci odczuwają silny ból, ogólny stan zdrowia jest zaburzony. Eksperci są zgodni co do tego, że chorobie znacznie łatwiej jest zapobiegać niż się jej pozbyć.

Odmiedniczkowe zapalenie nerek odnosi się do infekcji układu moczowego. Jeśli bakterie chorobotwórcze wychwycą jego dolne odcinki, a terapia antybakteryjna zostanie wybrana nieprawidłowo lub jest całkowicie nieobecna, wówczas mikroorganizmy zaczynają się szybko namnażać i rozprzestrzeniać do nerek. Prowadzi to do wystąpienia objawów odmiedniczkowego zapalenia nerek. W diagnostyce i leczeniu choroby zaangażowany jest nefrolog.

Zadowolony:

• Fakty i statystyki dotyczące odmiedniczkowego zapalenia nerek
• Objawy odmiedniczkowego zapalenia nerek
• Przyczyny odmiedniczkowego zapalenia nerek

• Diagnostyka odmiedniczkowe zapalenie nerek

  • Jakie testy wykonuje się na odmiedniczkowe zapalenie nerek?
  • Wskaźniki moczu z odmiedniczkowym zapaleniem nerek
• Powikłania i konsekwencje odmiedniczkowego zapalenia nerek

• Odpowiedzi na popularne pytania:

  • Ile osób żyje z odmiedniczkowym zapaleniem nerek?
  • Jak długo utrzymuje się temperatura w przypadku odmiedniczkowego zapalenia nerek?
  • Ile wody wypić z odmiedniczkowym zapaleniem nerek?
  • Czy można się rozgrzać, iść do łaźni z odmiedniczkowym zapaleniem nerek?
  • Czy można uprawiać seks z odmiedniczkowym zapaleniem nerek?
  • Ilu jest w szpitalu z odmiedniczkowym zapaleniem nerek?
• Jak i jak leczyć odmiedniczkowe zapalenie nerek?

Fakty i statystyki dotyczące odmiedniczkowego zapalenia nerek

• Ustalono, że przedstawiciele kobiet cierpią na odmiedniczkowe zapalenie nerek 5 razy częściej niż mężczyźni. Ostra postać choroby jest częściej diagnozowana u kobiet w wieku rozrodczym, które są aktywne seksualnie.
• W Stanach Zjednoczonych każdego roku choruje 1 na 7 000 osób, a 192 000 pacjentów potrzebuje hospitalizacji i co roku jest poddawanych hospitalizacji.
• Przy odpowiednim leczeniu nawet 95% wszystkich pacjentów zauważa znaczną poprawę w ciągu pierwszych dwóch dni.
• Odmiedniczkowe zapalenie nerek dotyka dzieci, zarówno dziewczynki (w 3% przypadków), jak i chłopców (w 1% przypadków). W dzieciństwie choroba jest niebezpieczna ze względu na powikłania. Tak więc zmiany bliznowaciejące w miąższu nerek rozpoznaje się u 17% dzieci, które wyzdrowiały, nadciśnienie tętnicze u 10-20% dzieci.

• Picie dużej ilości płynów jest niezbędne w leczeniu choroby. Do picia konieczne jest stosowanie czystej wody, która normalizuje równowagę w organizmie, rozrzedza krew, sprzyja wczesnej eliminacji patogennych mikroorganizmów i toksycznych produktów ich życiowej aktywności. Efekt osiąga się poprzez zwiększenie ilości oddawanego moczu w wyniku picia dużej ilości płynów.
• Nie należy rezygnować z picia dużej ilości płynów ze względu na bolesne odczucia podczas opróżniania pęcherza, ponieważ tylko w ten sposób można usunąć bakterie z organizmu. Powinieneś oddawać mocz tak często, jak to możliwe, aby uniknąć tak poważnego powikłania, jak zatrucie krwi, w wyniku którego osoba może umrzeć.
• Napoje alkoholowe, kawa, woda gazowana - wszystko to jest zabronione w przypadku odmiedniczkowego zapalenia nerek. Uważa się, że sok żurawinowy może pomóc w walce z chorobami. Jest spożywany w czystej postaci lub rozcieńczony wodą.

Objawy odmiedniczkowego zapalenia nerek

Objawy ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek są następujące:

• Pojawienie się nudności, któremu mogą towarzyszyć wymioty.
• Wysoka temperatura ciała z dreszczami. Pocenie się wzrasta, znika apetyt, pojawiają się bóle głowy.
• Zwiększone zmęczenie, złe samopoczucie i osłabienie.
• Bolesne odczucia z lokalizacją po stronie, z której nerka jest uszkodzona. Bólem może być również półpasiec z dominującą lokalizacją w dolnej części pleców. „Wyciek” bólu pojawia się przy obustronnym procesie zapalnym. W przypadku zaostrzenia choroby charakterystyczny jest objaw Pasternatsky'ego, który sprowadza się do pojawienia się bólu podczas opukiwania w okolicy lędźwiowej i krótkotrwałego wzrostu erytrocyturii. Kiedy zmieniasz pozycję ciała, intensywność bólu nie zmienia się, ale nasila się podczas głębokiego oddychania i badania palpacyjnego brzucha.
• Zwiększenie liczby oddawanych moczu, niezależnie od płci pacjenta.
• Nieznaczny obrzęk.
• Badania laboratoryjne moczu i krwi wskazują na stan zapalny. W moczu znajdują się chorobotwórcze bakterie i leukocyty.
• Jeśli odmiedniczkowe zapalenie nerek jest ropne, temperatura ciała może objawiać się nagle - do wysokich wartości i spadania do poziomu podgorączkowego kilka razy dziennie. Najczęściej gorączka utrzymuje się przez tydzień.
• Wstrząs bakteriemiczny jest typowy dla 10% pacjentów.

Istnieją również objawy niespecyficzne dla ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek, które mogą wskazywać na chorobę:

• Wzrost temperatury ciała do wysokich wartości, aż do wystąpienia stanu gorączkowego.
• Częstoskurcz.
• Odwodnienie organizmu.

Jeśli choroba przeszła w postać przewlekłą (która często występuje przy nieleczonym ostrym stadium choroby, chociaż czasami można chronid ten proces bez wcześniejszego zaostrzenia), wówczas objawy odmiedniczkowego zapalenia nerek mogą być mniej wyraźne, ale utrzymują się przez długi czas. Podczas oddawania krwi do analizy oznaki stanu zapalnego mogą nie zostać wykryte. Leukocyty są obecne w moczu, ale składnik bakteryjny może być nieobecny. Kiedy odmiedniczkowe zapalenie nerek jest w remisji, wszystkie parametry laboratoryjne będą w normie.

Dodatkowo co trzeci pacjent zauważa następujące objawy (charakterystyczne dla zapalenia dolnych dróg moczowych):

• Ból podczas opróżniania pęcherza, jak skaleczenie.
• Obecność zanieczyszczeń krwi w moczu.
• Ciągłe pragnienie opróżnienia pęcherza, nawet jeśli nie jest pełny.
• Ciemnienie moczu, obecność w nim zmętnienia, obecność nieprzyjemnego rybiego zapachu.

Przyczyny odmiedniczkowego zapalenia nerek

Przenikanie bakterii do nerek po ścieżce wstępującej

Rozwój choroby jest wywoływany przez bakterie. Poprzez cewkę moczową dostają się do układu moczowego i zapładniają pęcherz. Jeśli infekcja nie zostanie wyeliminowana, stopniowo będzie rosła coraz wyżej, chwytając narządy znajdujące się na jej drodze i ostatecznie wpływając na nerki. W 90% przypadków choroba występuje z powodu przenikania Escherichia coli do pęcherza. Rozpoczynając życie w jelicie, wchodzi do cewki moczowej z odbytu. Dzieje się to najczęściej podczas opróżniania. Ze względu na to, że cewka moczowa i odbyt u kobiet znajdują się w pobliżu, a głównym źródłem infekcji jest E. coli, znacznie częściej cierpią one na odmiedniczkowe zapalenie nerek.

Ponadto cewka moczowa u kobiet jest krótka, a anatomia zewnętrznych narządów płciowych jest taka, że przenikanie E. coli do pęcherza, a następnie do nerek nie jest trudne. Dlatego wstępująca droga infekcji jest najczęstszą przyczyną infekcji, prowadzącą do ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek.

Jednak E. coli nie zawsze jest jedyną przyczyną zapalenia nerek.

Wśród innych przyczyn odmiedniczkowego zapalenia nerek są:

• Staphylococci;
• Enterococci;
• Mikroorganizmy grzybicze;
• Pseudomonas;
• Klebsiella;
• Odmieniec;
• Enterobacter.

Odpływ pęcherzowo-cewkowy (odpływ pęcherzowo-moczowodowy)

Ta patologia charakteryzuje się tym, że mocz z pęcherza spływa z powrotem do moczowodów i jest częściowo wrzucany do miedniczki nerkowej. Gdy choroba pozostaje niewykryta we wczesnym stadium, prowadzi to do regularnego zastoju moczu, refluksu i namnażania się czynników chorobotwórczych w tkankach nerek, co prowadzi do procesu zapalnego.

Im więcej zaostrzeń odmiedniczkowego zapalenia nerek cierpi dziecko, tym bardziej zaburzona jest struktura nerek. W rezultacie normalna tkanka zostaje zastąpiona tkanką bliznowatą, a narząd nie jest w stanie wykonywać swoich funkcji w tej samej objętości. Ten rozwój choroby jest charakterystyczny głównie dla małych dzieci, które nie ukończyły piątego roku życia. Jednak bliznowacenie tkanki nerkowej w okresie dojrzewania nie jest wykluczone na tle przeniesionej choroby.

To nerki dzieci są bardziej podatne na powstawanie blizn, ponieważ:

• Przepływ wsteczny lub refluks w dzieciństwie występuje pod mniejszym ciśnieniem niż u dorosłych.
• Układ odpornościowy dzieci jest bardziej podatny na patogenne działanie czynników bakteryjnych niż u dorosłych. Dotyczy to szczególnie dzieci poniżej pierwszego roku życia.
• Odmiedniczkowe zapalenie nerek jest trudniejsze do wykrycia w młodym wieku, zwłaszcza w okresie niemowlęcym.

Refluks pęcherzowo-moczowodowy występuje u większości dzieci poniżej szóstego roku życia z odmiedniczkowym zapaleniem nerek (od 20 do 50% wszystkich pacjentów), podczas gdy u dorosłych tę patologię rozpoznaje się tylko w 4% przypadków.

Odmiedniczkowe zapalenie nerek, przenoszone w młodym wieku, prowadzi do nieodwracalnych zmian w tkance nerek. Zatem 12% wszystkich pacjentów poddawanych hemodializie chorowało na ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek w dzieciństwie.

Jeśli chodzi o inne przyczyny odmiedniczkowego zapalenia nerek, występują one rzadko. Jest możliwe, że czynnik wywołujący infekcję może przeniknąć nie z pęcherza, ale przez krwioobieg z innych narządów.

Możliwość rozwoju choroby wzrasta na tle kamicy moczowej, gdy moczowód jest zablokowany przez kamień. W efekcie mocz nie jest w całości wydalany, stagnuje, co sprzyja rozmnażaniu się drobnoustrojów chorobotwórczych (patrz też: Kamica nerkowa - przyczyny i objawy)

Czynniki ryzyka

Istnieją czynniki ryzyka, które zwiększają prawdopodobieństwo rozwoju choroby, w tym:

• Odkładanie się kamieni w nerkach z kamieniami nerkowymi.
• Patologie rozwoju narządów układu moczowego o charakterze wrodzonym.
• Zmiany w układzie moczowym spowodowane wiekiem.
• Neurogenne dysfunkcje pęcherza, które obserwuje się w cukrzycy. Ten stan wymaga ponownego wprowadzenia cewnika, co zwiększa ryzyko rozwoju choroby.
• Uraz rdzenia kręgowego w wyniku urazu.
• AIDS.
• Okres rodzenia dzieci, który może prowadzić do spadku napięcia i zmniejszenia ruchliwości moczowodów. Wynika to z ich ucisku przez rosnącą macicę, z wielowodziem, z wąską miednicą, z dużym płodem lub na tle istniejącej niewydolności zastawek pęcherzowo-moczowodowych.
• Całkowite lub częściowe przemieszczenie macicy poza pochwę.
• Wprowadzenie cewnika do pęcherza, co powoduje niedrożność.
• Patologia prostaty u mężczyzn.
• Aktywność seksualna młodej kobiety. Podczas stosunku mięśnie przepony moczowo-płciowej kurczą się w wyniku masowania cewki moczowej, co zwiększa ryzyko infekcji wzdłuż drogi wstępującej.
• Operacje na narządach układu moczowego.

Diagnostyka odmiedniczkowe zapalenie nerek

Diagnoza jest zazwyczaj prosta. Zgłaszane przez pacjenta dolegliwości bólowe w okolicy lędźwiowej, zespół intoksykacji stają się podstawą do wykonania testów i zdania badania instrumentalnego, które umożliwia rozpoznanie odmiedniczkowego zapalenia nerek.

Studia instrumentalne sprowadzają się do:

• Ultradźwięki nerek, które pozwalają wykryć obecność w nich kamienia nazębnego, dostarczają informacji o wielkości narządów, zmianach ich gęstości. W przewlekłym przebiegu choroby echogeniczność miąższu wzrasta, aw ostrym przebiegu nierównomiernie spada.
• CT pozwala ocenić nie tylko gęstość miąższu, ale także stan tkanki okołonerkowej, nasady naczyniowej i miednicy.
• Urografia wydalnicza dostarcza informacji o ograniczeniu ruchomości chorej nerki, tonie dróg moczowych, stanie miseczek itp.
• Cystografię wykonuje się w celu sprawdzenia niedrożności pęcherza i refluksu pęcherzowo-moczowodowego.
• Angiografię tętnic nerkowych stosuje się częściej z już ustaloną diagnozą przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, ponieważ ta metoda nie jest rutynowa w celu identyfikacji ostrego stadium choroby.
• Kobiety muszą przejść badanie ginekologiczne.

Jakie testy wykonuje się na odmiedniczkowe zapalenie nerek?

W przypadku odmiedniczkowego zapalenia nerek należy przejść następujące testy:

• UAC.
• OAM.
• Analiza moczu według Nechiporenko.
• Test Zimnitsky'ego.
• Badanie bakteriologiczne moczu.
• Możliwe jest wykonanie testu prednizolonu, który pozwala zidentyfikować utajony przebieg choroby. W tym celu dożylnie wstrzykuje się specjalny lek (prednizolon z chlorkiem sodu), po czym godzinę, dwie i trzy godziny później, a następnie dzień później pobiera się i analizuje mocz.

Wskaźniki moczu z odmiedniczkowym zapaleniem nerek

1. Ogólna analiza moczu w kierunku odmiedniczkowego zapalenia nerek daje odczyn alkaliczny, przy pH w zakresie od 6,2 do 6,9. Zmiany zachodzą w wyniku przedostawania się produktów przemiany materii bakteryjnych do moczu oraz na skutek zakłócenia funkcjonowania kanalików. Kolor moczu zmienia się na ciemniejszy, jego czerwonawy odcień, możliwa jest mętna zawiesina. Możliwa detekcja białka.
2. Analiza moczu według Nechiporenko ujawni znaczny wzrost liczby leukocytów nad erytrocytami.
3. Test Zimnitsky'ego wykryje spadek gęstości moczu. Wydalanie moczu w nocy przeważa nad dniem.
4. Badanie bakteriologiczne ujawni w 1 ml moczu liczbę bakterii powyżej 10 do 5 stopnia. Aby określić ich typ i ustalić wrażliwość na określony lek, przeprowadza się badanie kulturowe.
5. Test prednizolonu wskaże odmiedniczkowe zapalenie nerek poprzez wzrost liczby leukocytów.

Powikłania i konsekwencje odmiedniczkowego zapalenia nerek

Powikłania i konsekwencje odmiedniczkowego zapalenia nerek mogą być bardzo poważne. Choroba jest szczególnie niebezpieczna dla kobiet noszących dziecko, a także dla osób ze zdiagnozowaną cukrzycą.

Wśród możliwych powikłań choroby:

• Niewydolność nerek;
• Zatrucie krwi;
• Ropień nerki.

Sepsa jako powikłanie odmiedniczkowego zapalenia nerek

Najczęściej błędy diagnostyczne prowadzą do tego, że odmiedniczkowego zapalenia nerek nie można wyleczyć. Chociaż zdarza się, że choroba nabiera ciężkiego przebiegu przed skontaktowaniem się z lekarzem. W większości są to osoby, które mają różne urazy kręgosłupa i nie mają naturalnej zdolności odczuwania bólu w jego dolnej części.

Jeśli leczenie nie zostanie przeprowadzone w całości lub jest całkowicie nieobecne, następuje nieunikniony postęp choroby. Drobnoustroje chorobotwórcze rozmnażają się, gdy ich liczba osiąga punkt graniczny, przenikają do krwiobiegu i rozprzestrzeniają się po całym organizmie wzdłuż jego łożyska. Tak rozwija się sepsa, która często kończy się śmiercią człowieka.

Odmiedniczkowe zapalenie nerek jest zasadniczo łagodną chorobą, na którą ludzie nie powinni umierać. Z powodzeniem można go leczyć lekami przeciwbakteryjnymi. Niemniej jednak przy takich powikłaniach jak: posocznica, wstrząs septyczny, schyłkowe odmiedniczkowe zapalenie nerek, ryzyko zgonu wzrasta wielokrotnie. Rzeczywiście, statystyki wyraźnie wskazują, że sepsa staje się śmiertelnym powikłaniem dla co trzeciej dotkniętej nią osoby. Ale nawet ci, którzy przeżyją po zatruciu krwi, są często skazani na niepełnosprawność, ponieważ konieczne jest usunięcie niektórych części ciała pacjenta i narządów, aby uratować życie.

Znani ludzie, którzy mieli odmiedniczkowe zapalenie nerek z sepsą:

• Jean-Paul II - Papież zmarł na posocznicę w 2005 roku, która była powikłaniem odmiedniczkowego zapalenia nerek.
• Marianne Bridi Costa zmarła na posocznicę spowodowaną odmiedniczkowym zapaleniem nerek w 2009 roku. Słynny brazylijski model miał amputowane ręce i nogi, próbując powstrzymać postęp choroby, ale śmierci nie można było zapobiec.
• Etta James, piosenkarka i zdobywczyni Grammy, cierpiała na odmiedniczkowe zapalenie nerek powikłane sepsą.

Czytaj więcej: Sepsa - przyczyny i objawy

Rozedmowe odmiedniczkowe zapalenie nerek

To powikłanie w 43% przypadków prowadzi do śmierci pacjenta. Powikłanie charakteryzuje się ciężkim przebiegiem, ponieważ w wyniku gromadzenia się gazów w nerkach dochodzi do martwicy narządów i rozwija się niewydolność nerek.

Ponadto odmiedniczkowe zapalenie nerek, oprócz powyższych powikłań, może prowadzić do takich konsekwencji, jak:

• Ropień nerki;
• Rozwój apostenomatycznego odmiedniczkowego zapalenia nerek;
• Węglik nerki.

Odpowiedzi na popularne pytania

• Ile osób żyje z odmiedniczkowym zapaleniem nerek? Dzięki odmiedniczkowemu zapaleniu nerek możesz żyć pełnią życia, które nie będzie ograniczone żadnymi ramami czasowymi. Jednak ważnym warunkiem jest terminowe i odpowiednie leczenie choroby oraz zapobieganie zaostrzeniom. Ponadto możliwe jest całkowite pozbycie się przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, jeśli zostanie wykryte we wczesnej diagnozie i przejdzie na tle uporczywego leczenia. Ogólnie rokowanie zależy od czasu trwania choroby, uszkodzenia jednej lub dwóch nerek, mikroflory, która doprowadziła do zapalenia. Według statystyk, jeśli dana osoba nie zmienia stylu życia i nie rozpoczyna leczenia, po rozpoznaniu odmiedniczkowego zapalenia nerek żywotność nie przekracza 10 lat
• Jak długo utrzymuje się temperatura w przypadku odmiedniczkowego zapalenia nerek? W przypadku odmiedniczkowego zapalenia nerek podczas zaostrzenia temperatura utrzymuje się do jednego tygodnia.
• Ile wody wypić z odmiedniczkowym zapaleniem nerek? Podczas zaostrzenia choroby organizm potrzebuje jak najwięcej płynów. Zaleca się, aby pacjent wypijał dziennie ponad 2000 ml czystej wody. Tylko lekarz może zmniejszyć głośność, jeśli istnieją odpowiednie przeciwwskazania.
• Czy można się rozgrzać, iść do łaźni z odmiedniczkowym zapaleniem nerek? Podczas zaostrzenia choroby zabrania się odwiedzania łaźni, a także wykonywania innych zabiegów rozgrzewających. Stan pacjenta może się pogorszyć. W fazie remisji kąpiel nie jest przeciwwskazana, ale należy mieć całkowitą pewność, że choroba ustąpiła. W tym celu wykonuje się testy i wykonuje się USG nerek.
• Czy można uprawiać seks z odmiedniczkowym zapaleniem nerek? Odmiedniczkowe zapalenie nerek jako choroba nie ma przeciwwskazań do aktywności seksualnej.
• Ilu jest w szpitalu z odmiedniczkowym zapaleniem nerek? Szpital pozostaje z odmiedniczkowym zapaleniem nerek przez 10 dni lub dłużej. Wszystko zależy od stanu pacjenta i obecności powikłań.

Jak i jak leczyć odmiedniczkowe zapalenie nerek?

Jak i co leczyć odmiedniczkowe zapalenie nerek, zależy od postępu choroby. Jeśli zaostrzeniu choroby przewlekłej lub pierwotnego ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek na tle wysokiej temperatury towarzyszy spadek ciśnienia, silny ból, ropienie i zakłócenie normalnego odpływu moczu, konieczna będzie operacja. Pacjent musi być hospitalizowany, jeśli nie można przeprowadzić terapii lekowej w domu (wymioty po zażyciu tabletek na odmiedniczkowe zapalenie nerek), a także w przypadku ciężkiego zatrucia. W innych sytuacjach, według uznania lekarza, leczenie można przeprowadzić ambulatoryjnie.

Odmiedniczkowe zapalenie nerek leczy się połączoną terapią przeciwbakteryjną i objawową.

Aby wyeliminować objawy choroby, należy spełnić następujące warunki:

• Ważne jest przestrzeganie reżimu picia przez cały okres leczenia.
• Przez pierwsze kilka dni pacjent musi przestrzegać leżenia w łóżku, czyli być ciepło w pozycji poziomej.
• Aby obniżyć temperaturę ciała i wyeliminować ból, konieczne jest stosowanie NLPZ, w tym: Diklofenak, Metamizol. W dzieciństwie pokazano Paracetamol.

Przede wszystkim mokre zimno jest niebezpieczne dla zapalenia nerek. Dotyczy to zarówno zaostrzenia choroby, jak i przewlekłego przebiegu odmiedniczkowego zapalenia nerek. W okresie remisji ważne jest, aby przynajmniej raz dziennie przez pół godziny przyjmować poziomą pozycję ciała i częściej opróżniać pęcherz.

1. Leczenie odmiedniczkowego zapalenia nerek lekami przeciwbakteryjnymi u dorosłych pacjentów. Po potwierdzeniu diagnozy pacjentowi przepisuje się lek przeciwbakteryjny, najczęściej stosowany w leczeniu odmiedniczkowego zapalenia nerek. Po uzyskaniu wyników hodowli bakterii (częściej dzieje się to po 5 dniach) antybiotyk można zastąpić innym, skuteczniejszym w tym przypadku.

   Terapię choroby przeprowadza się za pomocą leków z grupy fluorochinoli lub ampicyliny w połączeniu z inhibitorami beta-laktamazy lub cefalosporynami.

   Leki takie jak cefotaksym i ceftriakson są wygodne, ponieważ należy je podawać nie częściej niż dwa razy dziennie. Ampicylinę stosuje się coraz rzadziej w leczeniu odmiedniczkowego zapalenia nerek. Wynika to z dużej odporności bakterii na nią, która występuje w 40% przypadków. Przebieg leczenia najczęściej trwa od jednego do dwóch tygodni, co uzależnione jest od ciężkości choroby i uzyskanego efektu.

   Cyprofloksacyna jest przepisywana pacjentom w postaci tabletek, ponieważ jest dobrze wchłaniana z jelita i zachowuje wysokie stężenie w nerkach. Nudności i wymioty są wskazaniem do dożylnego podania tego leku przeciwbakteryjnego.

   W przypadku braku efektu terapii w ciągu pierwszych 2-3 dni wskazane jest wykonanie tomografii komputerowej jamy brzusznej. Ta procedura jest konieczna, aby wykluczyć wodonercze nerek i wykluczyć ropień. Ponadto wymagana jest analiza bakteriologiczna moczu w celu określenia wrażliwości mikroorganizmów.

   Czasami po wykonanym kursie przeciwbakteryjnym konieczne jest jego powtórzenie, ale z lekami z innej grupy. Jeśli choroba stała się przewlekła, konieczne jest długotrwałe przyjmowanie środków przeciwbakteryjnych. Trudności w leczeniu choroby polegają na odporności flory bakteryjnej na środki przeciwbakteryjne.

   Rokowanie jest korzystne, gdy choroba zostanie wykryta we wczesnych stadiach i przy odpowiednim leczeniu. Jeśli patogen nie zostanie wykryty w moczu przez cały rok po terapii, osoba zostanie uznana za zdrową.



2. Siedmiodniowy cykl leczenia lekiem Ciprofloxacin. Badania wykazały, że cotygodniowy cykl leczenia odmiedniczkowego zapalenia nerek cyprofloksacyną daje podobny efekt, jak w przypadku leczenia lekami z grupy fluorochinoli. Dwie grupy kobiet były leczone różnymi lekami: niektórym pacjentkom podawano przez tydzień cyprofloksacynę, a innym przez dwa tygodnie fluorochinol. W rezultacie kobiety z obu grup (97% pacjentek) pozbyły się choroby. Ponadto 5 chorych kobiet, które otrzymały leczenie fluorochinolem, zaczęło cierpieć na kandydozę. Ciprofloksacyna nie dawała tak negatywnego efektu.
3. Terapia antybiotykowa odmiedniczkowego zapalenia nerek w dzieciństwie. Aby pozbyć się choroby, wymagany będzie dożylny antybiotyk. Może to być ceftriakson, cefepina, cefiksym. Po osiągnięciu efektu temperatura ciała spadnie, można stosować leki z serii cefalosporyn w postaci tabletek. Jeśli choroba jest łagodna, terapię, nawet na początkowych etapach, można przeprowadzić za pomocą tabletek.
4. Leczenie odmiedniczkowego zapalenia nerek wywołanego przez grzyby. Jeśli choroba jest wywoływana przez mikroorganizmy grzybicze, wskazane jest leczenie flukonazolem lub amfoterycyną. Jednocześnie konieczne jest monitorowanie dynamiki wydalania grzybów z nerek, dla których wykonuje się tomografię komputerową, pyelografię wsteczną i urografię kontrastową RTG. W przypadku zablokowania dróg moczowych i stagnacji moczu w nerkach konieczna jest operacja. W takim przypadku pacjenci otrzymują nefrostomię. Ta metoda prowadzi do normalizacji odpływu moczu i umożliwia wstrzykiwanie leków przeciwgrzybiczych bezpośrednio do nerki.
5. Nefrektomia. Usunięcie nerki jest konieczne na tle sepsy, której nie można skorygować lekami. Szczególnie ważne jest wykonanie nefrektomii w przypadku nasilającej się niewydolności nerek.
6. Ziołolecznictwo i przyjmowanie leków ziołowych na odmiedniczkowe zapalenie nerek

Temat: Skuteczne leczenie odmiedniczkowego zapalenia nerek środkami ludowymi

W leczeniu odmiedniczkowego zapalenia nerek i zmniejszaniu objawów choroby można stosować następujące leki:

• Mącznica lekarska (więcej: leczenie odmiedniczkowego zapalenia nerek przy pomocy mącznicy lekarskiej) i skrzyp polny zmniejszają obrzęki.
• Owies i ortosyfon mogą pomóc zmniejszyć skurcze.
• Pokrzywa i owoce róży mogą pomóc zmniejszyć krwawienie.
• Jako środek zapobiegawczy, a także w kompleksowym leczeniu choroby można stosować: Phytolysin, Monurel, Kanefron, Cyston, herbaty nerkowe.
• Aby pozbyć się zaburzeń dyspeptycznych spowodowanych lekami przeciwbakteryjnymi, pozwalają na to babka, rumianek, liście truskawki.

Autor artykułu: Lebedev Andrey Sergeevich | Urolog

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Andrologia” uzyskany po odbyciu rezydentury w Klinice Urologii Endoskopowej Rosyjskiej Akademii Medycznej Kształcenia Podyplomowego w centrum urologicznym Centralnego Szpitala Klinicznego nr 1 Kolei Rosyjskich SA (2007). Studia podyplomowe zostały tu ukończone do 2010 roku.