Przyczyny, oznaki i leczenie psychozy naczyniowej
Co to jest psychoza naczyniowa?
Definicja psychoz naczyniowych obejmuje psychozy, które opierają się na chorobach naczyniowych mózgu (miażdżyca, nadciśnienie, niedociśnienie, zakrzepica i inne). Te psychozy mają postać ostrą i podostrą, występującą z obecnością zespołu przejściowego i przyćmionej świadomości, a także z chronicznymi objawami psychoz typu afektywnego lub halucynacyjno-paranoidalnego.
Zaburzenia psychiczne, w powstawaniu których zaangażowane są patologie układu naczyniowego, powodują różnorodne objawy, co tłumaczy się różnymi chorobami.
Nie można dokładnie powiedzieć, jak bardzo rozpowszechnione stały się te psychozy.
Odzwierciedlenie różnorodności klinicznej i możliwej różnicy w zaburzeniach psychicznych, biorąc pod uwagę ich pochodzenie, przedstawia następująca klasyfikacja zaburzeń psychicznych opartych na zaburzeniach naczyniowych: zespoły w początkowej, nerwicopodobnej postaci pseudo-neurostenicznej; różne rodzaje demencji naczyniowej; egzogenne, urojeniowe, afektywne, halucynacyjne i inne rodzaje zespołów.
Szczególne wyodrębnienie zespołu w jego pierwotnej postaci z genezą naczyniową jest uzasadnione częstością jego występowania, a także tym, że w większości przypadków obecność patologii naczyniowej tego konkretnego zespołu może być jedynym przejawem obrazu klinicznego choroby przez cały okres jej trwania. W takich okolicznościach nie obserwuje się postępu choroby, a raczej stabilizuje się na tym etapie manifestacji.
Zadowolony:
- Oznaki i objawy psychozy naczyniowej
- Diagnostyka różnicowa
- Leczenie psychozy naczyniowej
Oznaki i objawy psychozy naczyniowej
Psychozy naczyniowe w ich początkowych objawach są rejestrowane jako zespół w postaci pseudoneurastenicznej. Oznacza to niepsychotyczny typ objawów z pewnymi włączeniami patologii o charakterze organicznym. Na tym tle objawy typu psychopatologicznego są ściśle powiązane z łagodnymi stygmatami typu neurologicznego. Pacjent skarży się na obecność hałasu lub dzwonienia w uszach, którego początek następuje nagle i równie szybko znika. Ból głowy w okolicy potylicznej przypomina skurcz i pojawia się rano.
Charakterystycznym objawem jest uczucie drętwienia policzków, brody, nosa oraz drżenie mięśni twarzy. Psychoza odbywa się na tle zaburzonych wzorców snu, których czas trwania skraca się do 3 godzin bez możliwości ponownego zaśnięcia i jest powierzchowny. Pacjent staje się wrażliwy na każdy bodziec i może odczuwać epizodyczne zawroty głowy, zaburzenia równowagi podczas chodzenia. Ma niestabilność planu emocjonalnego, zapomnienie, nadmierną płaczliwość, niestabilność uwagi, szybkie męczliwość.
Pacjent jest świadomy swojego bólu i swoich negatywnych zmian. Wyrażają się w powolnej ruchliwości reakcji i mowy, tendencji do rozsądnego budowania, trudności w zapamiętywaniu nowych wydarzeń i informacji, naruszeniu dokładnego datowania tego, co się dzieje. Niestabilność sfery emocjonalnej i nietrzymanie afektu (nastrój, płaczliwość, niepokój o zdrowie, bliskich) są stale obecne. Może rozwinąć się hipochondria.
Stany reaktywne i zaburzenia typu nerwicowego mają zdolność do rozwoju w przypadku przejściowych zaburzeń somatycznych. Jednocześnie stale obecne są reakcje depresyjne, objawy hipochondrii, lęk przed rychłą śmiercią, bezradność i uzależnienie. Podobna symptomatologia początkowego etapu w patologiach naczyniowych umożliwia manifestację zmian osobowości z objawami typu psychopatycznego, pewną sztywnością w sferze psychiki. Obserwuje się podporządkowanie psychopatizacji czynnikowi wieku.
Diagnostyka różnicowa
Początkowy okres procesu patologii naczyniowej ma objawy przypominające choroby neurasteniczne i neuropatyczne. Diagnozując, lekarz opiera się na somatyce sigmy miażdżycowej lub objawach nadciśnienia (wykrywa zmiany w dnie, określa rozlane mikrosymptomatyki typu neurologicznego).
Największą trudnością jest różnicowanie demencji starczej od demencji naczyniowej. W tym wariancie za charakterystyczną cechę uważa się migotanie objawowych objawów procesów naczyniowych z okresami regeneracji naprzemiennie z gwałtownymi zmianami funkcji psychiki, a demencja starcza postępuje stale bez widocznych okresów stabilizacji. Ponadto zaburzenia naczyniowe mają ostrą manifestację na początku choroby z obecnością nocnego wzrostu otępienia świadomości.
Leczenie psychozy naczyniowej
Podstawą działań terapeutycznych w leczeniu psychozy naczyniowej jest wyeliminowanie choroby podstawowej o charakterze somatycznym. Lekarz przepisuje leki psychotropowe w zależności od przewagi niektórych zaburzeń psychicznych. Na początku leczenia stosuje się uspokajające środki uspokajające (atarax, rudotel i inne).
W małych dawkach można przepisać leki przeciwpsychotyczne (rispolept, propazyna, haloperidol). Zaburzenia lękowo-depresyjne wymagają stosowania nietypowych leków przeciwdepresyjnych, aby zapobiec pomyleniu z amitryptyliną.
W trakcie leczenia dążą do utrzymania żywotnej aktywności pacjenta w normalnym trybie.
Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta
Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.
