Zanik Mięśni Pochwy - Przyczyny I Objawy Zaniku Mięśni Pochwy, Diagnostyka I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Przyczyny i objawy atrofii mięśni pochwy

Definicja choroby

Zanik mięśni pochwy charakteryzuje się powolnym przerzedzaniem się i często stanem zapalnym ścian pochwy w wyniku zmniejszenia produkcji hormonów płciowych w organizmie kobiety - estrogenów. Zasadniczo choroba rozwija się w okresie menopauzy, jako efekt uboczny specjalnego leczenia raka żeńskiego układu rozrodczego.

Przyczyny atrofii mięśni pochwy

W okresie menopauzy i po menopauzie u kobiet obniża się poziom hormonów w organizmie, co często prowadzi do zaburzeń metabolizmu komórkowego nabłonka pochwy, zanika wydzielanie śluzu, przesuwa się obojętne pH pochwy na stronę kwaśną, zmienia się flora bakteryjna. Jest to główna przyczyna stopniowego zmniejszania się grubości tkanek nabłonka narządów płciowych, które stają się znacznie cieńsze, stają się bardziej podatne na różne zewnętrzne podrażnienia i urazy.

Oprócz menopauzy czynnikami predysponującymi do rozwoju atrofii mięśni pochwy mogą być: radioterapia lub chemioterapia raka żeńskiego układu rozrodczego, menopauza chirurgiczna z radykalnym usunięciem jajników, terapia hormonalna nowotworów złośliwych piersi, karmienie piersią. Również rozwój atrofii mięśni pochwy jest promowany przez palenie i brak porodu przez naturalny kanał rodny.

Zmiany w neutralnej równowadze mikroflory pochwy, niedostateczna wilgotność, upośledzony dopływ krwi do tkanek pochwy prowadzą do funkcjonalnych i fizjologicznych zmian we wszystkich warstwach ścian pochwy.

Objawy atrofii mięśni pochwy

Najczęściej wraz z rozwojem atrofii mięśni pochwy pacjenci skarżą się na pieczenie i suchość, nieprzyjemne odczucia w pochwie, czasami występuje wydzielina o charakterze wodnistym. Większość kobiet mówi o dyskomforcie podczas stosunku, bólu, pojawieniu się niewielkiego krwawienia, przez co z reguły zmniejsza się ich aktywność seksualna, znika pożądanie.

Przejaw pierwszych objawów atrofii związanych z początkiem menopauzy występuje w niektórych przypadkach na długo przed jej wystąpieniem. W takim przypadku zmiany w pochwie mogą nie być odczuwalne przez jakiś czas po wystąpieniu menopauzy. Regularne i satysfakcjonujące życie seksualne utrzymuje zdrowe ściany pochwy.

Wstępujące infekcje urologiczne są często związane z zanikiem mięśni pochwy ze względu na bliskość i wzajemne połączenie narządów. W takim przypadku występuje częsta potrzeba oddania moczu, pieczenie podczas oddawania moczu, a czasami nietrzymanie moczu. Wraz z rozwojem zjawisk zanikowych ściany pochwy są poważnie uszkodzone, zwiększa się prawdopodobieństwo mikrourazów lub pęknięć. W wyniku tarcia lub uszkodzenia ścianek można dołączyć różne infekcje pochwy: grzybicze lub bakteryjne.

Rozpoznanie zaniku mięśni pochwy

Ginekolodzy zauważają, że wiele kobiet cierpiących na zanik mięśni pochwy woli nie szukać pomocy ze względu na banalną skromność, a nawet stara się nie zauważyć pojawiających się objawów, co w wielu przypadkach prowadzi do powikłań choroby.

Jako jedną z metod diagnostycznych stosuje się badanie narządów miednicy, które pozwala wizualnie określić stan widocznych narządów płciowych, pochwy i szyjki macicy. Do badania cytologicznego komórek szyjki macicy pobierany jest wymaz. Ogólna analiza moczu pozwala zidentyfikować obecność współistniejących chorób układu moczowego. Ponadto ginekolog przeprowadza dokładny wywiad w celu ustalenia przyczyn choroby i oceny stanu hormonalnego.

Leczenie atrofii mięśni pochwy

Jeśli objawy atrofii mięśni pochwy nie pojawiają się w żaden sposób, specjalne leczenie może nie być potrzebne. Przy łagodnych objawach wystarczy zastosować nawilżające lubrykanty, ale zawsze na zalecenie lekarza specjalisty.

Przy wyraźnych objawach atrofii mięśni pochwy miejscowa terapia hormonalna ma dobry efekt, to znaczy stosowanie estrogenów dopochwowo. Znacząca poprawa po tym zabiegu jest widoczna w ciągu pierwszych kilku tygodni. Jeśli objawy atrofii są ciężkie, wyeliminowanie objawów może zająć znacznie więcej czasu. Wraz z dodatkiem różnych infekcji lub rozwoju powikłań przeprowadza się odpowiednią terapię objawową zgodnie z zaleceniami lekarza.

Po specjalnym leczeniu hormonalnym raka żeńskiego układu rozrodczego, piersi lub usunięciu obu jajników nie zaleca się stosowania estrogenów, zarówno miejscowych, jak i ogólnych, ponieważ niektóre guzy mogą być wrażliwe na hormony.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.