Choroba Zwyrodnieniowa Stawu Biodrowego - 1, 2 I 3 Stopnie, Leczenie Choroby Zwyrodnieniowej Stawu Biodrowego

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego

Zadowolony:

• Co to jest choroba zwyrodnieniowa stawów biodrowych?
• Stopień choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego
• Deformacja choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego
• Leczenie choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego

Co to jest choroba zwyrodnieniowa stawów biodrowych?

Choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego jest procesem destrukcyjnym zlokalizowanym w stawie; plastiki chrząstki, które są jego wewnętrzną powłoką, cierpią na patologię. Spośród wszystkich chorób stawów najczęściej występuje choroba zwyrodnieniowa stawów biodrowych. Ta patologia stanowi do 40% wszystkich przypadków. Ludzie cierpieli na chorobę zwyrodnieniową stawu biodrowego od wielu tysiącleci. Fakt ten potwierdzają kości znalezione podczas wykopalisk, które mają odpowiednie objawy choroby.

Należą do nich:

• Charakter niszczenia tkanki chrzęstnej ma charakter zwyrodnieniowy - dystroficzny.
• Tkanka kostna rośnie wzdłuż krawędzi stawu.
• Same połączenia ulegają znacznym odkształceniom.

Istota choroby jest następująca: wewnątrz stawów znajdujących się na końcu kości znajduje się chrząstka, dzięki której zapewniona jest normalna ruchliwość kończyn. Pozwala kościom przesuwać się bez zbędnego tarcia. Jednak z biegiem czasu chrząstka zaczyna zatrzymywać płyn niezbędny do zapewnienia ruchu, aw procesie „eksploatacji” zaczyna pękać. Kości zaczynają się o siebie ocierać, tworzą się na nich narośle zwane osteofitami. Z ich powodu osoba doświadcza bolesnych wrażeń i innych objawów choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego.

Ryzyko zachorowania na tę patologię wzrasta u osób, które przekroczyły granicę wieku 45 lat. Płeć żeńska jest bardziej podatna na chorobę zwyrodnieniową stawów niż mężczyźni. Wynika to ze zmian zachodzących w jej organizmie w okresie menopauzy, kiedy wapń tak potrzebny kościom zaczyna je opuszczać na tle zmian hormonalnych. Gromadzi się w dużych ilościach w chrząstkach i niszczy je. Ale kobiety nie zawsze cierpią częściej niż mężczyźni, w młodym wieku przedstawiciele silnej połowy ludzkości cierpią bardziej na tę chorobę.

Stopień choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego

W zależności od stopnia zaawansowania choroby może objawiać się następującymi objawami o różnym nasileniu:

• Ból w okolicy uda o różnym nasileniu. Mogą wystąpić zarówno przy zwiększonej aktywności fizycznej, jak i podczas odpoczynku.
• Może występować sztywność ruchów, ich ograniczenie.
• Podczas chodzenia chory kuleje, szeroki stopień staje się dla niego niedostępny.
• Wraz z postępem choroby jedna noga jest skracana względem drugiej. Dotknięta kończyna staje się krótsza.
• Nieleczona choroba zwyrodnieniowa stawów ostatecznie doprowadzi do atrofii mięśni ud.

Choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego 1 stopień

Na pierwszym etapie rozpoznanie choroby jest znacznie utrudnione ze względu na szereg czynników:

• Po pierwsze, symptomatologia choroby nie objawia się wyraźnie, co pozwala na pomylenie jej z wieloma innymi, a nawet skojarzenie nawracających bólów z innymi przyczynami niezwiązanymi z żadną patologią.
• Po drugie, sami pacjenci nie spieszą się z wizytą u lekarza.

Niemniej jednak badanie rentgenowskie już na tym etapie pozwala dostrzec pewne zmiany w stawach. Widoczne są małe narośle kostne, ale znajdują się one w wardze kostnej. Lokalizacja narośli - wzdłuż zewnętrznych i wewnętrznych krawędzi powierzchni panewki. Na tym etapie choroba nie dotyczyła szyjki kości udowej i głowy kości, nie stwierdza się żadnych widocznych zmian.

Jako objawy charakterystyczne dla tego etapu rozwoju choroby można wyróżnić:

• Zmniejszona aktywność motoryczna z powodu nawracającego bólu.
• Ból, który pojawia się przy zwiększonej aktywności fizycznej. W stanie bezruchu żadna manifestacja nie przeszkadza człowiekowi.
• Czasami podczas poruszania biodrem można usłyszeć lekkie kliknięcia.
• Podczas wykonywania ostrych zamachów kończyną może wystąpić ostry ból.

Jednocześnie ruchy człowieka są praktycznie nieograniczone, wzór chodu nie zmienia się, siła mięśni pozostaje normalna.

Choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego II stopnia

Rozpoznanie choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego II stopnia nie jest takie trudne. Najczęściej pacjenci już samodzielnie przychodzą do lekarza z dolegliwościami bolesnymi. Powstają, gdy kończyna się porusza, nawet podczas chodzenia. Podczas badania palpacyjnego chorej kończyny pacjent odczuwa ból.

Zdjęcie rentgenowskie ujawnia takie stany jak: zwężenie szpary stawowej, o około 45%, chrząstka maziowa jest już uszkodzona, co powoduje ocieranie się kości o siebie, a tym samym ból. Ale w większym stopniu objawia się to z powodu pojawienia się obrzęków, które pojawia się na tle nieprawidłowego funkcjonowania stawu.

Osteofity są wyraźnie widoczne na zdjęciu, znacząco pogarszają przebieg choroby i negatywnie wpływają na stan ogólny osoby cierpiącej na chorobę zwyrodnieniową stawu biodrowego. Czasami obraz może przedstawiać tak zwaną „mysz stawową” - jak lekarze nazywają drzazgę, która odpadła od kości i znajduje się w środku.

Główne objawy są następujące:

• Ból jest obecny przez cały czas, nie tylko wtedy, gdy osoba jest w ruchu. Może promieniować do okolicy pachwiny, a także do stawu kolanowego.
• Pacjent szybko się męczy, ciężko jest mu długo pozostawać w pozycji stojącej, a tym bardziej wykonywać jakiekolwiek czynne czynności.
• Ruch jest mocno ograniczony, staw jest sztywny.
• Ból nie pojawia się w trakcie, ale na samym początku działania chorej kończyny.
• Powierzchnia stawowa jest zdeformowana.

Zakres ruchów, choć nieco ograniczony, niemniej jednak człowiek jest w stanie wykonać wszystkie czynności samoobsługowe. Czasami już na tym etapie pacjent zaczyna używać laski. Przynajmniej - to zalecenie lekarza i znacznie upraszcza życie pacjenta.

Choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego 3 stopnie

Trzeci stopień choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego jest bardzo łatwy do zdiagnozowania, ale należy powiedzieć, że jest to dość późny termin na wykrycie problemu. Badanie rentgenowskie pokazuje, że przestrzeń stawowa prawie całkowicie zniknęła.

Objawy typowe dla tego etapu są następujące:

• Ciągły, nieustający ból.
• Wyraźny chrupnięcie stawu podczas ruchu.
• Palpacja jest niesamowicie bolesna.
• Połączenie jest znacznie zdeformowane.
• Ruchy są prawie niemożliwe, a nieleczone zostaną całkowicie utracone.
• Pacjent może poruszać się tylko z podpórką na lasce.

Temat: Ból stawu biodrowego

Deformacja choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego

Deformacja choroby zwyrodnieniowej stawów jest przewlekłą chorobą, która powoli się nawraca. Powoduje uporczywe zaburzenia czynności stawu. Jeśli weźmiemy pod uwagę wszystkie choroby kości związane ze zmianami zwyrodnieniowo - dystroficznymi w kościach i chrząstce, to właśnie deformująca choroba zwyrodnieniowa stawów zajmuje czołową pozycję. Wynika to w dużej mierze z faktu, że to staw biodrowy doświadcza najsilniejszego obciążenia i jest największy w organizmie człowieka.

Proces przebiega w następujący sposób: chrząstka szklista zaczyna się wyczerpywać, można na niej znaleźć nieregularności i szorstkość. Następnie choroba prowadzi do tego, że całkowicie znika, odsłaniając tkankę kostną. Podczas ruchu kończyny kości ocierają się o siebie, ponieważ nie ma między nimi naturalnego amortyzatora. W krótkim czasie prowadzi to do tego, że staw traci swoje funkcje i ulega znacznemu odkształceniu.

Istnieją dwa typy deformacji choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego: jedna, która występuje na tle obciążenia funkcjonalnego i dotyka całkowicie zdrowego stawu (zwana pierwotną chorobą zwyrodnieniową stawów) i druga, która występuje w wyniku już istniejącej choroby (zwana wtórną chorobą zwyrodnieniową stawów).

Czynniki wpływające na wystąpienie tej patologii obejmują:

• Otwarte i ukryte urazy stawu biodrowego.
• Zwiększony nacisk na staw.
• Wiek powyżej 45 lat.
• Dziedziczna predyspozycja.
• Hormonalne zaburzenia w organizmie, a także zakłócenia normalnego metabolizmu.
• Nadwaga.
• Wrodzone zwichnięcie stawu biodrowego lub dysplazja stawów biodrowych.
• Choroba Petersa.
• Artretyzm.

Choroba może zniszczyć jeden lub oba stawy.

Leczenie choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego

Leczenie wymaga, jeśli nie jest całkowite, maksymalnego możliwego odpoczynku dla kontuzjowanej kończyny. Konieczne jest również wyeliminowanie głównych objawów patologii: złagodzenie lub całkowite wyeliminowanie bólu, a także przywrócenie swobody ruchu. Hospitalizacja w celu leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów najczęściej nie jest wymagana.

Schemat terapeutyczny dobierany jest indywidualnie, biorąc pod uwagę charakterystykę wieku pacjenta, a także etap rozwoju choroby:

• Leki przeciwzapalne. Aby złagodzić bolesne odczucia, osobie przepisuje się stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych lub standardowych leków przeciwbólowych. Zalecane mogą być leki hormonalne, które wstrzykuje się do chorego stawu. W tym celu stosuje się Kenalog lub Dexazon, co znacznie poprawia stan pacjenta, daje mu możliwość swobodnego poruszania się.

Na temacie: Lista nowoczesnych leków i leków na stawy

• Chondroprotectors. Można przepisać chondroprotektory, na przykład Teraflex i Alflutop, to one przyczyniają się do tego, że tkanka chrzęstna zaczyna się samodzielnie regenerować.

Temat: Nowoczesne suplementy diety na odbudowę stawów

• Fizjoterapia. Po pewnym przywróceniu ruchomości stawu i złagodzeniu bólu lekarze przepisują przebieg procedur fizjoterapeutycznych. Są świetne w zmniejszaniu stanu zapalnego. Do leczenia zalecany jest specjalistyczny zestaw ćwiczeń i możliwa jest elektroforeza. Wizyta w gabinecie masażu i laseroterapia dają dobre efekty. Po ustąpieniu stanu zapalnego większość lekarzy zaleca pacjentom wizytę na basenie. To właśnie zabiegi wodne pomogą wzmocnić mięśnie i tkanki oraz w bardziej niezawodny sposób naprawią chore staw.
• Interwencja operacyjna. Jeśli chodzi o interwencję chirurgiczną, zwykle stosuje się ją na 3 etapach rozwoju choroby, kiedy proces stawu jest stale deformowany, a osoba nie jest w stanie wykonywać normalnych ruchów. Interwencja chirurgiczna nazywana jest endoprotetyką i polega na zastąpieniu chorego stawu sztucznym. Po jego wykonaniu osoba będzie mogła samodzielnie poruszać się i nie będzie ograniczać się do leżenia w łóżku.
• Dieta. Konieczne jest również łączenie zabiegów medycznych z określoną dietą zalecaną przez lekarza. Jego zasadą jest, że osoba odmawia spożywania mięsa, tłustych i słodkich potraw. Nie należy całkowicie wykluczać mięsa z diety, ale należy ograniczyć się do spożywania chudej wołowiny i kurczaka. Ważne jest, aby jeść ryby, owoce i warzywa oraz ciemny chleb.
• Hirudoterapia. Hirudoterapia sprawdziła się dobrze, ale należy pamiętać, że jej działanie nie jest zbyt długie. Chociaż wielu pacjentów ufa swoim kończynom pijawkom w celu złagodzenia objawów.

Aby zmniejszyć obciążenie bolącego stawu, szczególnie podczas leczenia, ważne jest użycie laski.

Temat: Skuteczne środki zaradcze w domu

Ćwiczy się również metodę rozciągania uszkodzonego stawu. Takie manipulacje można wykonywać tylko w szpitalu, w warunkach szpitalnych. W trakcie kursu pacjenci mogą poruszać się wyłącznie o kulach, dzięki czemu obciążenie kontuzjowanej nogi jest zminimalizowane. W połączeniu z masażem wykonanym przez profesjonalistę, efekty przerosną wszelkie oczekiwania. Po ukończeniu kursu i powrocie chorego do domu konieczne jest dalsze samodzielne prowadzenie działań terapeutycznych. Aby utrwalić uzyskany wynik, musisz wykonać wychowanie fizyczne, masować obolałą kończynę i uczestniczyć w specjalistycznych zajęciach w basenie.

Należy rozumieć, że choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego, dzięki osiągnięciom współczesnej medycyny, jest doskonale leczona. Ale ważne jest, aby rozpocząć terapię na czas. Jeśli stracisz czas, a lekarz zaleci operację, nie powinieneś jej odmawiać. Interwencja chirurgiczna daje doskonałe rezultaty i pozwala pacjentom prowadzić aktywne życie bez dyskomfortu w ruchu.

Autor artykułu: Kaplan Alexander Sergeevich | Ortopeda

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Medycyna ogólna” uzyskany w 2009 roku na Akademii Medycznej. I. M. Sechenov. W 2012 roku ukończył podyplomowe studia z zakresu Traumatologii i Ortopedii w Miejskim Szpitalu Klinicznym im Botkin na Oddziale Traumatologii, Ortopedii i Chirurgii Katastrof.