Pokarm Dla Stawów: Jakie Pokarmy Są Dobre Na Artrozę?

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Jakie pokarmy są dobre na artrozę?

Zadowolony:

• Kolagen
• Siarka i selen
• kwasy tłuszczowe omega-3

Nie ma specjalnej diety dla osób z artrozą. Jednak włączenie niektórych pokarmów do diety może znacznie poprawić stan problematycznych stawów.

Artroza jest chorobą, w której chrząstka stawowa ulega deformacji na skutek zaburzeń metabolicznych w tkankach chrząstki śródstawowej i spadku jej głównego składnika - proteoglikanu. Kiedy proces niszczenia dominuje w naturalnej naprawie tkanki, chrząstka stopniowo się zużywa. Dobra dieta bogata w niezbędne składniki może znacznie zwiększyć efekt terapii terapeutycznej. Następujące substancje są przydatne dla chrząstki:

Kolagen

Jest to specjalny rodzaj białka, który stanowi podstawę tkanki łącznej i występuje w dużych ilościach w kościach, chrząstkach, więzadłach, ścięgnach i skórze. Włókna kolagenowe wyglądają jak nici i tworzą rodzaj sieci w chrząstce stawowej. Jest ramą chrząstki, zapewnia jej wytrzymałość, elastyczność i jednocześnie ruchomość stawu, kompensuje obciążenie stawów podczas chodzenia.

Synteza kolagenu zachodzi w samym organizmie, ale w pewnych warunkach dochodzi do jego niedoboru, co powoduje, że chrząstka stawowa jest szczególnie wrażliwa. Około 25 roku życia naturalna produkcja kolagenu w organizmie jest znacznie zmniejszona. Synteza kolagenu to dość złożony proces, wymagający udziału wielu enzymów, witamin i aminokwasów. Dlatego planując swoją dietę warto skupić się na pokarmach bogatych w kolagen.

Co zawrzeć w diecie?

Przede wszystkim są to dania przygotowywane z żelatyny: galaretka, galaretka mięsna, galaretka rybna, galaretka owocowa lub jagodowa. Żelatyna to zasadniczo zmodyfikowany kolagen. Jednak galaretowate mięso wyróżnia się również wysoką zawartością cholesterolu, dlatego w obecności miażdżycy czy nadciśnienia nie należy się na nim szczególnie opierać.

Wystarczającą ilość kolagenu zawierają zielone warzywa: sałata, kapusta, ogórki, różne warzywa. Inne warzywa to pomidory i marchewka. Kolagen znajduje się również w pestkach dyni, soi, pszenicy, jęczmieniu.

Aby pobudzić niezależną syntezę kolagenu w organizmie, należy zwrócić uwagę na białko zwierzęce i roślinne: koniecznie w menu uwzględnij chude mięso i ryby, twarożek i rośliny strączkowe. Szczególnie przydatny jest indyk, podczas gdy wieprzowina jest praktycznie bezużyteczna pod tym względem. Wśród pokarmów stymulujących produkcję kolagenu znajdują się również owoce i jagody bogate w witaminę C: owoce cytrusowe, kiwi, morele, czarne porzeczki, jagody, agrest.

Czytaj więcej: Dieta na artrozę

Siarka i selen

Siarka bierze udział w produkcji kolagenu i jest niezbędnym elementem do syntezy białek, ponieważ wchodzi w skład niektórych aminokwasów. Złożone białka, takie jak proteoglikany, mają zdolność zatrzymywania wody, zapewniając w ten sposób wilgoć chrząstce i zwiększając jej odporność na stres. Przy niedoborze proteoglikanów chrząstka wysycha, staje się bardziej krucha i krucha.

Selen zwykle towarzyszy siarki i jej związkom. Bez niej siarka nie może uczestniczyć w procesach metabolicznych i tworzeniu tkanki chrzęstnej.

Co zawrzeć w diecie?

Produkty pochodzenia zwierzęcego są bogate w siarkę: mięso (kurczak, wołowina), jaja, ryby (łosoś, dorsz, okoń), produkty mleczne (zwłaszcza sery). Występuje również w niektórych pokarmach roślinnych, zbożach, warzywach i owocach: rzodkiewkach, rzodkiewkach, wszystkich rodzajach kapusty, jabłkach, winogronach, śliwkach, agrestu, szparagach, cebuli, czosnku, chrzanie, szpinaku, pokrzywach, a także roślinach strączkowych i orzechach.

Selen występuje w naturze w bardzo małych ilościach, ale owoce morza (krewetki, małże, kalmary, wodorosty), a także kurze jaja (żółtka), mleko, mąka razowa, chleb pełnoziarnisty, otręby pszenne wyróżniają się wystarczającą zawartością tego pierwiastka śladowego, podroby (wątroba, nerki, ozory), grzyby, kukurydza, oliwki, czosnek, orzechy kokosowe, oliwa z oliwek, orzechy nerkowca i pistacje. Podczas obróbki cieplnej korzystne właściwości selenu są częściowo tracone.

kwasy tłuszczowe omega-3

W przeciwieństwie do zapalenia stawów choroba zwyrodnieniowa stawów jest uważana za chorobę niezapalną. Jednak na tle zniszczenia chrząstki stawowej często może wystąpić proces zapalny, tylko nie tak silny i wyraźny, jak w zapaleniu stawów. Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia reakcji zapalnej, dieta powinna być bogata w wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3, które mają zarówno właściwości przeciwzapalne, jak i zdolność do aktywacji procesów regeneracyjnych w tkance chrzęstnej.

Przeczytaj więcej: Ciekawe eksperymenty i badania nad niesamowitymi zaletami Omega 3

Co zawrzeć w diecie?

Wielonienasycone kwasy tłuszczowe są przede wszystkim bogate w tłuste ryby: łososia, makrele, dorsza, łososia, śledzia. Podczas gotowania nie zaleca się ich smażenia, ale pieczenie lub gotowanie w podwójnym kotle.

Kolejnym pokarmem bogatym w kwasy omega-3 jest olej lniany. Może być dodawany do sosów sałatkowych. Aby zaspokoić zapotrzebowanie na kwasy omega, wystarczy 1-2 łyżeczki dziennie. Inne oleje roślinne (słonecznikowy, oliwkowy, kukurydziany) zawierają mniej kwasów omega-3. Należy również zwrócić uwagę na orzechy włoskie, migdały, dynię, szpinak.

Należy pamiętać, że prawidłowe i pożywne odżywianie w przypadku artrozy nie jest panaceum, a jedynie dodatkiem do kompleksowej terapii. Aby nie dopuścić do zniszczenia chrząstki, konieczne jest stosowanie specjalnych preparatów tzw. Chondroprotektorów, które aktywują odbudowę tkanki chrzęstnej, działają nawilżająco na chrząstkę i zwiększają jej wytrzymałość. Składniki chondroprotekcyjne to siarczan chondroityny i glukozamina, pojedynczo lub w połączeniu ze sobą. Substancje te pozyskiwane są z chrząstki wołowej i pancerzy skorupiaków. Chondroprotektory dają wyraźny pozytywny efekt, a także praktycznie nie mają przeciwwskazań.

Autor artykułu: Kuzmina Vera Valerievna | Endokrynolog, dietetyk

Edukacja: Dyplom Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego im NI Pirogov z dyplomem z medycyny ogólnej (2004). Rezydencja na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycyny i Stomatologii, dyplom z Endokrynologii (2006).