Polineuropatia - Przyczyny, Oznaki I Objawy Polineuropatii, Diagnostyka I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Polineuropatia

Przyczyny, oznaki i objawy polineuropatii, diagnostyka i leczenie

Definicja choroby

Polineuropatia jest szczególnie poważną chorobą, w której rozpoznaje się ciężkie uszkodzenie obwodowych części układu nerwowego człowieka. Taką wyjątkową chorobę charakteryzuje przede wszystkim jedna ważna cecha, gdy najpierw zaatakowane są nerwy dystalne, wówczas choroba przybiera inny charakter wstępujący, stopniowo rozprzestrzeniając się proksymalnie. Za główny objaw polineuropatii uważa się porażenie obwodowe.

Należy zaznaczyć, że na wielu obszarach silnie unerwionych przez liczne zajęte nerwy zawsze można wyróżnić poważne zaburzenia wegetatywno-naczyniowe, oznaki słabego trofizmu wszystkich tkanek oraz upośledzoną wrażliwość. Wraz z tym często wpływa to na obszary symetryczne.

W medycynie polineuropatie są zawsze klasyfikowane według kilku kryteriów, główne typy w zależności od przyczyny procesu to zapalne, toksyczne, traumatyczne i alergiczne. W zależności od patomorfologii można wyróżnić takie typy jak polineuropatie demielinizacyjne i polineuropatie aksonalne.

Ostre aksonalne polineuropatie są często główną konsekwencją ciężkiego zatrucia, którego głównym celem jest samobójstwo, a czasami występuje jako zjawisko przestępcze. Choroba zwykle przebiega na tle nakładającej się kliniki typowego ostrego zatrucia. Dlatego wszelkie zabiegi medyczne skierowane są przede wszystkim przez lekarzy do szybkiej detoksykacji organizmu.

Istotne objawy kliniczne prezentowanej choroby w większości przypadków pojawiają się dopiero po kilku dniach, a przywrócenie organizmu człowieka następuje w ciągu kilku tygodni.

Podostre polineuropatie mogą być spowodowane procesami metabolicznymi w organizmie i poważnymi toksycznymi uszkodzeniami leżącej poniżej tkanki nerwowej. Ten typ zwykle rozwija się w ciągu około 18-20 dni i zwykle trwa kilka miesięcy. W przeciwieństwie do podostrej, przewlekłe polineuropatie często rozwijają się w dłuższym okresie czasu. Za główną przyczynę tego typu uważa się przewlekłe zatrucie.

W wielu przypadkach zatrucie jest wykrywane z powodu alkoholu etylowego. Innymi przyczynami są różne choroby ogólnoustrojowe, wśród których eksperci obejmują cukrzycę, kolagenozy, marskość wątroby i wszelkiego rodzaju choroby onkologiczne.

Rzadki zespół Guillain-Barré to dość ostra zapalna poliradikuloneuropatia demielinizacyjna. Zwykle rozwija się w wyniku poważnych lub długotrwałych infekcji. Należy wspomnieć, że do tej pory dokładna przyczyna tej wyjątkowej dolegliwości nie została ustalona przez lekarzy. Niektórzy eksperci klasyfikują ten typ choroby jako dużą grupę autoimmunologiczną. W tym przypadku charakterystyczna jest segmentalna demielinizacja.

Uważa się, że przyczyną polineuropatii błonicy jest toksyna wydzielana przez niebezpieczny patogen błonicy. To on wpływa na wiele nerwów czaszkowych, którym często mogą towarzyszyć poważne zaburzenia o różnym charakterze. Należą do nich zaburzenia mowy, zaburzenia widzenia i połykania, a także oddychanie i wiele innych. U niektórych pacjentów dochodzi do niedowładów, odruchów ścięgnistych wypadają, a nawet wrażliwość jest upośledzona.

Postać taka jak polineuropatia cukrzycowa jest bardzo powszechna we współczesnym świecie, ponieważ z każdym rokiem wzrasta liczba osób ciężko chorych na różne typy cukrzycy. W tym przypadku pojawia się u około połowy wszystkich osób z cukrzycą. Często ta konkretna dolegliwość może być początkowym klinicznym objawem ciężkiej cukrzycy.

Podostre neuropatie demielinizacyjne mogą często mieć różne pochodzenie. Dla przedstawionych typów chorób z reguły charakterystyczny jest specjalny falisty przebieg, którego główną różnicą są okresowe nawroty. Ta dolegliwość często rozwija się w ciągu kilku tygodni. Należy jednak zauważyć, że nie ma konkretnych czynników prowokujących.

Przyczyną rozwoju przewlekłych polineuropatii demielinizacyjnych są te same przyczyny, co w przewlekłych typach aksonów. Eksperci odkryli, że szeroka gama niektórych leków może być głównym czynnikiem w rozwoju choroby.

Przyczyny rozwoju polineuropatii

Jeśli połączymy wszystkie możliwe przyczyny rozwoju różnych typów polineuropatii, możemy zauważyć różne ostre zatrucia alkoholem metylowym, arsenem, tlenkiem węgla oraz licznymi związkami fosforoorganicznymi, takimi jak malofos i dichlorfos. Innymi ważnymi czynnikami są poważne chroniczne zatrucia, błonica, niedobór witamin i cukrzyca. Patologie ogólnoustrojowe obejmują mocznicę, marskość wątroby, kolagenozy, niedoczynność tarczycy i niebezpieczne choroby onkologiczne;

Często niektóre leki są przyczyną rozwoju polineuropatii. główne z nich to amiodaron, izoniazyd i metronidazol. Inne leki również nie są wykluczone.

Objawy polineuropatii

Najważniejsze objawy polineuropatii, eksperci identyfikują osłabienie mięśni w ważnych dystalnych częściach kończyn, zaburzenia oddychania, znaczny spadek wszystkich odruchów lub ich brak, parestezje - długotrwałe uczucie pełzania w całej skórze, znaczny spadek wrażliwości bólowej, skórnej lub dotykowej, a także poważne uszkodzenie proprioceptorów w stawach prowadzące do naruszenia stabilności.

Można również wspomnieć o różnych zaburzeniach troficznych, zanikach mięśni, palących bólach bez określonej jasności lokalizacji, zauważalnych naruszeniach potliwości u ludzi, zmianach temperatury i standardowego koloru kończyn, a także obrzęku ich dystalnych części. Ważnymi objawami są różnego rodzaju problemy z mową i połykaniem, a także poważne wady wzroku, do których zalicza się skurcz akomodacji i zaburzenia ruchów gałek ocznych człowieka.

Diagnoza polineuropatii

Polineuropatię należy dokładnie odróżnić od innych niebezpiecznych chorób, które silnie wpływają na układ nerwowy człowieka. Liczne uszkodzenia niektórych nerwów mają szczególne cechy kliniczne, które są bardzo podobne do polineuropatii. Ale w tym przypadku są uważane za mononeuropatie. Ponadto prawidłowe zebranie niezbędnego wywiadu odgrywa ważną rolę we współczesnej diagnostyce polineuropatii.

Z reguły w większości przypadków głównym kryterium wskazującym na daną chorobę jest określona choroba towarzysząca, która ją wywołuje.

Zaleca się przeprowadzenie szerokiego zakresu badań w celu zidentyfikowania tej niebezpiecznej patologii.

Unikalne badania elektrofizjologiczne pozwolą szybko odróżnić polineuropatie aksonalne od typowych polineuropatii demielinizacyjnych. Pełna morfologia krwi umożliwia wykrycie istniejących toksyn, dzięki czemu trafna diagnoza jest uzasadniona. Nowoczesne obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego pomoże zidentyfikować wszystkie ogniska demielinizacji, a następnie ocenić na ich podstawie objętość i poziom niektórych uszkodzeń.

Biopsja nerwu jest metodą ekstremalną, gdy specjaliści nie byli w stanie znaleźć określonej patologii, być może głównej przyczyny polineuropatii. Specjalne badanie histologiczne ma na celu uzyskanie informacji o bezpośrednim stanie nerwu. Często przeprowadza się również ocenę stanu neurologicznego.

Leczenie polineuropatii

Po ustaleniu głównej przyczyny, która spowodowała polineuropatię, zawsze przeprowadza się specjalną terapię, mającą na celu jej wczesne wyeliminowanie. Z reguły zalecane jest nowoczesne leczenie cukrzycy, tyreotoksykozy, błonicy i innych możliwych patologii. W większości przypadków w koniecznym leczeniu polineuropatii wykorzystuje się również szereg specyficznych obszarów i innowacyjnych technik. Terapia niektórymi lekami pomaga poprawić przewodzenie impulsów wzdłuż wszystkich włókien.

Między innymi lekarz może przepisać odpowiednią terapię hormonalną polegającą na stosowaniu glukokortykoidów lub terapii witaminowej. Uważa się, że to terapia witaminowa jest szczególnie skuteczna w przypadku niektórych typów polineuropatii, które są wywoływane przez niedobór witamin. Jednak w leczeniu innych powszechnych typów tej choroby szeroka gama witamin imponuje wyjątkowymi właściwościami przeciwutleniającymi, pomagając chronić nerw przed poważnymi uszkodzeniami przez aktywne rodniki.

Refleksologię preferuje wielu europejskich specjalistów. Plazmafereza jest zawsze skuteczna w polineuropatii, jeśli jest spowodowana uszkodzeniem toksycznym. W połączeniu z leczeniem farmakologicznym wskazany jest specjalny masaż i niezbędne ćwiczenia fizjoterapeutyczne, które pomogą utrzymać mięśnie w dobrej kondycji. Magnetoterapia i stymulacja elektryczna rdzenia kręgowego, a także poszczególnych nerwów, również dają dobre efekty przy długotrwałym leczeniu.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.