Tabletki Na Nietrzymanie Moczu: Lista Leków

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 02:16

Tabletki i leki na nietrzymanie moczu

Nietrzymanie moczu to poważny problem, z którym borykają się zarówno mężczyźni, jak i kobiety. Dotyczy nie tylko dzieci, ale także dorosłych. Szczególnie często nietrzymanie moczu obserwuje się u kobiet, co tłumaczy się fizjologicznymi cechami ich ciała, a także powikłaniami podczas porodu. Samoleczenie nie przynosi pożądanych rezultatów, ponieważ leczenie nietrzymania moczu wymaga zintegrowanego podejścia. Bardzo problematyczne jest obejście się bez pomocy medycznej. Tylko lekarz może znaleźć dokładne przyczyny nietrzymania moczu i przepisać leki, które pomogą uporać się z problemem.

Leki na nietrzymanie moczu dobierane są na podstawie etiologii choroby. Dlatego konsultacja specjalistyczna jest obowiązkowa. W praktyce lekarskiej najczęściej występuje wysiłkowe i naglące nietrzymanie moczu. W pierwszym przypadku mocz wypływa z pęcherza z powodu osłabienia mięśni miednicy i zwieracza, aw drugim przypadku przyczyną nietrzymania moczu jest nadpobudliwość narządowa. Każdy stan wymaga korekty różnymi lekami.

Zadowolony:

• Tabela podstawowych leków na nietrzymanie moczu
• Czopki Ovestin na nietrzymanie moczu
• Minirin
• Driptan
• Pikamilon
• Duloksetyna
• Melipramina
• Pantokalcyna
• Pantogam
• Środki zaradcze w przypadku pilnego formularza

Tabela podstawowych leków na nietrzymanie moczu

Preparaty do normalizacji układu nerwowego:Leki rozluźniające ścianę pęcherza (leki antycholinergiczne):

Analogi syntetycznego hormonu antydiuretycznego:

Medycyna	Mechanizm	Sposób odbioru	efekt
Pantogam	Wspomaga rozwój odruchu „wartownika”	Dorośli: 1-2 tabletki 30 minut po posiłku. Dla dzieci 1 / 2-1 tabletka po posiłkach. Lek przyjmuje się 3 razy dziennie. Kurs przygotowawczy: 3 miesiące.	Przyczynia się do normalizacji pracy mózgu.
Glicyna	Działa uspokajająco, eliminuje depresję, normalizuje sen.	Tabletkę umieszcza się pod językiem i rozpuszcza aż do całkowitego rozpuszczenia. Lek można przyjmować 1-2 razy dziennie. Przebieg leczenia wynosi 14-30 dni.	Łagodzi napięcie nerwowe; Pozwala zachować wrażliwy sen, który umożliwia wybudzenie się po wypełnieniu pęcherza.
Phenibut	Poprawia procesy metaboliczne w korze mózgowej, normalizuje sen.	Przebieg leczenia trwa od tygodnia do 10 dni. Przyjmować 1 tabletkę dziennie. Jeśli lek jest przepisywany dzieciom, dawkę oblicza się indywidualnie.	Lek pomaga zmniejszyć niepokój, co może poprawić jakość snu.
Melipramina	Pozwala zmniejszyć wrażliwość na sen, zwiększa objętość pęcherza, poprawia funkcję zwieracza.	1 tabletka 3 razy dziennie, z jedzeniem lub bez. Minimalny czas leczenia to 14 dni.	Ściany pęcherza zostaną rozluźnione, co z kolei zapobiegnie wypływaniu moczu. Sen będzie pełny, ale wrażliwy.
Rakedorm	Lek eliminuje skurcze mięśni, pomaga normalizować nocny odpoczynek	1 tabletka 30 minut przed snem. Dzieciom przepisuje się 1/2 tabletki.	Zwiększona objętość narządów.
Driptan	Łagodzi nadwrażliwość pęcherza, rozluźnia jego ściany, pomaga zmniejszyć liczbę skurczów narządów.	1 tabletka 2-3 razy dziennie (ostatnia dawka leku powinna być przed snem). Dzieciom przepisuje się 1/2 tabletki 2 razy dziennie.	Przyjmowanie leku pozwala zapobiec nocnemu oddawaniu moczu poprzez rozluźnienie ściany pęcherza.
Spazmex	Ton zwieracza wzrasta, ton pęcherza jest osłabiony.	1 tabletka 2-3 razy dziennie przed posiłkami. Przebieg leczenia to 3 miesiące.
Desmopresyna	Pomaga zmniejszyć ilość moczu wytwarzanego podczas nocnego odpoczynku.	Przebieg leczenia to 2-3 miesiące. Dawkę leku dostosowuje się indywidualnie, ale nie powinna przekraczać 10 tabletek dziennie.	W nocy pęcherz nie wypełnia się moczem.
Minirin	Wpływa na pracę nerek, zapobiega ich wytwarzaniu dużych ilości moczu.	Lek przyjmuje się raz przed snem. Przebieg leczenia nie przekracza 3 miesięcy.	Podczas nocnego odpoczynku pęcherz nie wypełnia się moczem.

Czopki Ovestin na nietrzymanie moczu

Właściwości farmakologiczne. Czopki Ovestin zawierają hormon estriol, dlatego są przepisywane w leczeniu atrofii mięśni układu moczowo-płciowego, którą obserwuje się na tle nierównowagi hormonalnej (brak estrogenu). Farmakologiczne działanie leku osiąga się dzięki żeńskiemu hormonowi estriolowi, który przywraca prawidłowy nabłonek cewki moczowej i pochwy, zapobiegając rozwojowi zanikowych zmian w tkankach. Najczęściej takie naruszenia występują u kobiety w trakcie i po menopauzie.

Sposób podawania. Czopki podaje się dopochwowo przed nocnym odpoczynkiem w pozycji leżącej. W przypadku nietrzymania moczu przez pierwsze kilka tygodni przepisuje się 1 czopek dziennie. Czas stosowania leku ustala lekarz indywidualnie. Następnie dawkę zmniejsza się i podaje się 1 czopek 2 razy w tygodniu.

Skutki uboczne:

• Swędzenie i podrażnienie okolicy pochwy.
• Ból, reakcje nadwrażliwości - wszystkie te objawy obserwuje się przy stosowaniu imponujących dawek leku.
• Neoplazja (złośliwa i łagodna).
• Zator płuc.
• Udar i zawał serca.
• Plamica typu krwotocznego.
• Kamica żółciowa.
• Ostuda.
• Łysienie.
• Rumień (guzkowy i wielopostaciowy).

Czopki nie są przepisywane kobietom, u których istnieje podejrzenie raka piersi, i nie należy ich stosować, jeśli pacjentka ma raka piersi w wywiadzie. Warto zwrócić uwagę na takie przeciwwskazania do stosowania leku jak: cukrzyca, zawał serca, dusznica bolesna, zakrzepica żylna, przerost endometrium, zaostrzenie choroby nerek.

Recenzje. Większość kobiet, które stosowały czopki Ovestin w leczeniu nietrzymania moczu, zauważa ich wysoką skuteczność. Najczęstsze skutki uboczne, które nazywają występowaniem pieczenia w okolicy pochwy.

Tak więc czopki Ovestin można stosować w kompleksowym leczeniu nietrzymania moczu, które jest spowodowane brakiem estrogenu w organizmie. Jednak lek ma wiele przeciwwskazań i skutków ubocznych, dlatego można go stosować tylko po konsultacji lekarskiej.

Minirin

Mechanizm akcji. Lek Minirin sprawdził się dobrze w walce z moczeniem moczowym u dzieci. Skład leku zawiera syntetyczny analog hormonu, który jest wytwarzany przez tylną część przysadki mózgowej. Efekt pojawia się już 15 minut po zażyciu leku i utrzymuje się przez 10 godzin.

Miniryny nie można podawać samodzielnie. Stosuje się go wyłącznie na zalecenie lekarza. Nie ma jednej dawki leku, dawkę dobiera lekarz indywidualnie.

Przeciwwskazania:

• Polidypsja (wrodzona i psychogenna).
• Patologia serca.
• Otyłość.

Cechy kuracji Minirin:

• Jeśli nie ma efektu leczenia, dawkę należy zwiększyć.
• Średni czas leczenia to 3 miesiące.
• Kurs, jeśli to konieczne, można powtórzyć, robiąc przerwę 7 dni.
• Tabletek nie należy popijać wodą, nie pić płynu po zażyciu leku.

Recenzje. Recenzje dotyczące stosowania leku są najczęściej pozytywne. Rodzice nazywają jedną z zalet leku fakt, że dzieci nie odmawiają przyjęcia leku (należy go rozpuścić pod językiem), ponieważ tabletka nie ma smaku. Ponadto Minirin pozwala pozbyć się nietrzymania moczu nawet w przypadkach, gdy inne leki były nieskuteczne.

Osobno warto zwrócić uwagę na wysoki koszt leku, ale jest to uzasadnione tym, że lek naprawdę działa i eliminuje niechciany objaw. Efekt obserwuje się już kilka dni po rozpoczęciu kuracji. Rodzice zwracają uwagę, że nawroty u dzieci nie występują po zakończeniu leczenia.

Jeśli chodzi o skutki uboczne, są one niezwykle rzadkie. Do niepożądanych zjawisk należą: bóle głowy, bóle brzucha, nudności. Z reguły Minirin jest dobrze tolerowany.

Driptan

Driptan to lek w postaci tabletek. Efekt terapeutyczny uzyskuje się dzięki głównemu składnikowi czynnemu zwanemu chlorowodorku oksybutyniny.

Mechanizm akcji. Lek rozluźnia wypieracz pęcherza, zwiększając w ten sposób jego pojemność. Jednocześnie zmniejsza się częstotliwość skurczu ścian narządu, skurcz zostaje złagodzony, dzięki czemu osoba nie ma potrzeby oddawania moczu z niepełnym pęcherzem. Efekt można odczuć już 45 minut po zażyciu leku.

Driptan jest przepisywany w leczeniu bezwzględnego nietrzymania moczu u osób dorosłych z nadreaktywnym pęcherzem, w leczeniu nietrzymania moczu w zapaleniu pęcherza moczowego, po operacji pęcherza. Driptan może być stosowany w leczeniu moczenia nocnego u dzieci z niestabilną czynnością pęcherza moczowego, z moczeniem nocnym oraz z idiopatyczną dysfunkcją narządów.

Przeciwwskazania do stosowania leku:

• Wiek do 5 lat.
• Podwyższona temperatura ciała.
• Wrzodziejące zapalenie okrężnicy.
• Niedrożność dróg moczowych.
• Ciąża i laktacja.
• Myasthenia Gravis.
• Refluks żołądkowo-przełykowy.
• Choroby okrężnicy, kolostomia, ielostomia, niedrożność jelit.

Ponieważ lek ma przeciwwskazania do stosowania, nie można go przepisać niezależnie. Lek przyjmuje się wyłącznie na zalecenie lekarza, który indywidualnie ustala dawkę dla konkretnego pacjenta. Przeciętne dawkowanie: 1 tabletka 2-3 razy dziennie dla dorosłych i 1/2 tabletki 2 razy dziennie dla dzieci.

Efekty uboczne. Możliwe zaburzenia układu pokarmowego (wymioty, suchość w ustach, nudności), bóle brzucha, zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego (senność, bóle głowy itp.), Zaburzenia widzenia, bolesne oddawanie moczu, zatrzymanie moczu, tachykardia, arytmia, reakcje alergiczne …

Recenzje. Jeśli weźmiemy pod uwagę recenzje, Driptan jest dość dobrze tolerowany zarówno przez dorosłych, jak i dzieci. Należy go jednak nakładać prawidłowo, nie przekraczając dawki.

Pacjenci leczeni Driptanem wskazują na jego skuteczność w nietrzymaniu moczu. Niektórzy ludzie zauważyli ból brzucha, który ustępuje po odstawieniu leku.

Pikamilon

Mechanizm działania. Pikamilon jest przepisywany w leczeniu nietrzymania moczu u dzieci i dorosłych. Wpływa pozytywnie na pracę pęcherza, gdyż zmniejsza niedotlenienie wypieracza. Dlatego często jest przepisywany w złożonej terapii pęcherza neurogennego, z powodu naruszenia urodynamiki dróg moczowych w typie hiperrefleksyjnym. Przyjmowanie Picamilon poprawia funkcję przechowywania pęcherza.

Ponadto działanie leku opiera się na jego zdolności do rozszerzania naczyń mózgowych, aby zapewnić działanie przeciwutleniające, uspokajające i psychostymulujące. Ze względu na normalizację funkcjonowania układu nerwowego łatwiej jest powstrzymać popędy. Sen będzie lepszej jakości, ale bardziej wrażliwy, co pozwoli uniknąć nocnych wycieków moczu.

Przeciwwskazania i skutki uboczne. Zabrania się leczenia dzieci w wieku poniżej 3 lat pikamilonem, nie jest przepisywany kobietom karmiącym i kobietom w ciąży, a także na tle chorób nerek.

Efekty uboczne są bardzo rzadkie zarówno u dzieci, jak iu dorosłych. Wśród nich odnotowano reakcje alergiczne, nudności, bóle głowy, nadmierne pobudzenie, zwiększoną drażliwość.

Recenzje. Większość opinii na temat tego leku jest pozytywna. Jednak jego wpływ na nietrzymanie moczu nie zawsze jest wystarczający.

Duloksetyna

Mechanizm działania. Duloksetyna należy do leków przeciwdepresyjnych. Zaleca się go stosować przy częstej potrzebie oddania moczu, gdyż działa uspokajająco i korzystnie wpływa na nerwową regulację pęcherza. Lek pomaga również rozluźnić mięśnie narządu, ale zmniejsza mięśnie zwieracza.

Duloksetyna jest zalecana przy wysiłkowym nietrzymaniu moczu.

Skutki uboczne i przeciwwskazania:

• Bezsenność i senność.
• Zawroty głowy.
• Problemy ze wzrokiem.
• Uścisk dłoni.
• Zmniejszony apetyt.
• Zwiększone zmęczenie.
• Suchość w ustach
• Zaparcie lub biegunka.

Należy zwrócić uwagę na przeciwwskazania do stosowania tego leku, m.in.: jaskrę, karmienie piersią, ciążę, wiek poniżej 18 lat, niewydolność nerek i wątroby, wysokie ciśnienie krwi.

Należy pamiętać, że nagłe odstawienie leku grozi bólami głowy, skokami ciśnienia krwi, tachykardią i atakami zawrotów głowy.

Melipramina

Mechanizm akcji. Melipramina to lek przeciwdepresyjny, który jest również stosowany jako środek przeciwdiuretyczny. Jego mechanizm działania opiera się na zmniejszeniu głębokości snu, co czyni go bardziej wrażliwym i umożliwia obudzenie się, gdy pęcherz jest pełny. Lek jest dostępny w zastrzykach do podawania domięśniowego, w kapsułkach i tabletkach. W leczeniu moczenia nocnego najczęściej przepisywany jest lek w postaci tabletek.

Leczenie nietrzymania moczu melipraminą można rozpocząć u dzieci w wieku od 6 lat. Czas przyjmowania leku jest ściśle ograniczony zaleceniami lekarskimi. Melipramina nie jest przepisywana dzieciom w wieku poniżej 6 lat.

Jak przyjmowany jest lek. Dawkowanie wybiera lekarz. Zaleca się rozpocząć terapię od minimalnych dawek, zwiększając ją w przypadku braku pożądanego efektu. Średnia dawka: 1 tabletka raz dziennie 30 minut przed snem. Aby dokładniej obliczyć dawkę, należy znać masę ciała pacjenta. Obliczenie opiera się na schemacie: 1 mg substancji czynnej na 1 kg wagi. Średni czas trwania kuracji to 2 miesiące.

Skutki uboczne i przeciwwskazania. Melipramina nie jest przepisywana osobom z cukrzycą, chorobami wątroby i nerek, na tle zaostrzeń chorób zakaźnych, gruźlicy i patologii serca.

Jeśli chodzi o skutki uboczne, takie niepożądane objawy, jak:

• Spadek ciśnienia krwi.
• Bóle głowy.
• Zaburzenia snu.
• Opóźnione oddawanie moczu.
• Suchość w ustach
• Reakcje alergiczne.
• Nudności i wymioty.
• Otyłość.

Recenzje. Większość osób, które przyjmowały Melipraminę na nietrzymanie moczu, jest zadowolona z jej efektu. Będzie to zauważalne po kilku dniach od rozpoczęcia terapii. Ważne jest jednak, aby lek został przepisany przez lekarza, ponieważ jego samodzielne stosowanie może tylko zaostrzyć istniejący problem. Cena Melipraminy jest bardzo przystępna, co jest jej niewątpliwą zaletą.

Pantokalcyna

Mechanizm akcji. Pantokalcyna to lek nootropowy o szerokim spektrum działania. Jest antagonistą receptorów GABAb, pomaga niwelować zaburzenia autonomiczne, zwiększa objętość pęcherza, zmniejsza ilość oddawanego moczu, eliminuje parcie na mocz.

Dawkowanie w przypadku nietrzymania moczu. W zależności od wieku pacjenta przepisuje się 25-50 mg leku 3 razy dziennie. Musisz wziąć to rano i wieczorem. Leczenie trwa 60 dni.

Skutki uboczne i przeciwwskazania. Skutki uboczne leku są niezwykle rzadkie. Jednocześnie pozytywną dynamikę obserwuje się u większości osób cierpiących na nietrzymanie moczu.

Jeśli chodzi o przeciwwskazania, nie zaleca się przepisywania Pantokalcyny dzieciom w wieku poniżej 3 lat, ponieważ jest produkowany wyłącznie w postaci tabletek. Inne przeciwwskazania to poważne naruszenia wątroby i nerek.

Recenzje. Recenzje dotyczące leczenia Pantokalcyną są w większości pozytywne. Odpowiednio dobrany kurs terapeutyczny pozwala uzyskać stabilną remisję, czyli całkowitą eliminację nietrzymania moczu. Jeśli weźmiemy pod uwagę negatywne konsekwencje przyjmowania leku, to wśród nich można wyróżnić zwiększoną drażliwość i nadmierne rozproszenie. Chociaż nie ustalono, że efekty te były wywoływane przez podanie Pantokalcyny.

Pantogam

Mechanizm działania na organizm. Pantogam jest lekiem nootropowym przepisywanym w leczeniu naglącego nietrzymania moczu. Lek ma umiarkowane działanie uspokajające, stymuluje metabolizm w neuronach. Pozytywny efekt terapeutyczny Pantogamu w leczeniu wtórnego moczenia moczu tłumaczy się jego aktywnością wegetotropową, a także zdolnością do wpływania na funkcje zwieracza pęcherza. Przeprowadzone badania pozwoliły ustalić, że Pantogam może skutecznie korygować stany nerwicowe, które często towarzyszą moczeniu nocnemu w dzieciństwie.

Funkcje aplikacji:

• Dawkę leku stopniowo zwiększa się przez okres 10-20 dni.
• Następnie dawkę stopniowo zmniejsza się przez 10-20 dni, aż do całkowitego zniesienia.

Kurs można powtarzać 2-3 razy w roku.

Lek jest przepisywany w leczeniu nietrzymania moczu u dzieci, dorosłych i osób starszych. Średnia dawka dla dorosłych to 3 tabletki dziennie. Lek przyjmuje się po posiłkach. Dla dzieci istnieje taka postać dawkowania jak syrop, co jest bardzo wygodne.

Przeciwwskazania i skutki uboczne. Lek nie jest przepisywany w pierwszym trymestrze ciąży, a także osobom cierpiącym na ciężką chorobę nerek. Jeśli chodzi o skutki uboczne, są one niezwykle rzadkie i ograniczają się do alergicznych wysypek skórnych, nieżytu nosa i spojówek.

Środki zaradcze w przypadku pilnego formularza

Aby wyeliminować nadreaktywny pęcherz, przepisuje się leki antycholinergiczne, w tym: Novitropan, Driptan, Roliten, Uroflex, Urotol, Detrusitol. Działają na wypieracz pęcherza. Jednak skutki uboczne po zażyciu tych leków obejmują takie stany organizmu jak: zaparcia, senność i zawroty głowy.

Leki nowej generacji działają relaksująco na wypieracz, takie jak:

• Vesicar (Solifenacin).
• Spazmex (chlorek trospium).
• Toviaz (Fezoterodin).
• Mirobegron (żebractwo). Ten lek ma minimalny zestaw skutków ubocznych i może znacznie zwiększyć rezerwy pęcherza.

Samoleczenie pilnej postaci nietrzymania moczu jakimikolwiek lekami jest niedopuszczalne. W trakcie kursu terapeutycznego należy przestać pić alkohol.

Autor artykułu: Lebedev Andrey Sergeevich | Urolog

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Andrologia” uzyskany po odbyciu rezydentury w Klinice Urologii Endoskopowej Rosyjskiej Akademii Medycznej Kształcenia Podyplomowego w centrum urologicznym Centralnego Szpitala Klinicznego nr 1 Kolei Rosyjskich SA (2007). Studia podyplomowe zostały tu ukończone do 2010 roku.