Tabletki Na Zapalenie Pęcherza Moczowego - Przegląd Najlepszych Leków I Leków Na Zapalenie Pęcherza Moczowego U Kobiet I Mężczyzn

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-15 09:51

Tabletki na zapalenie pęcherza: lista leków i tabletek

Zadowolony:

• Antybiotyki na zapalenie pęcherza
• Ziołowe środki na zapalenie pęcherza
• Inne leki na zapalenie pęcherza moczowego

Najczęściej kobiety cierpią na zapalenie pęcherza moczowego: prawie 90% wszystkich klinicznych przypadków zapalenia pęcherza występuje u kobiet. Wbrew powszechnemu przekonaniu zapalenie pęcherza moczowego nie jest bynajmniej nieszkodliwą chorobą. Opóźnione zapalenie pęcherza bez odpowiedniego leczenia prowadzi do rozwoju wielu poważnych powikłań, obarczonych niepełnosprawnością i znacznego obniżenia jakości życia. Dlatego jest oczywiste, że samoleczenie jest niedopuszczalne. Gdy tylko pojawią się pierwsze oznaki choroby, należy skonsultować się z lekarzem i przejść odpowiednie badanie.

Jednak nie wszystko jest takie proste. Często zdarza się, że pierwsze oznaki choroby piętrzą się i narastają. Kobieta doświadcza rozdzierających objawów zapalenia pęcherza: ciągnięcia bólu, pieczenia i skurczów, częstej potrzeby oddania moczu itp. jednak obecnie nie ma możliwości dostania się do toalety.

Rytm życia dyktuje własne warunki, nie zawsze jest łatwo umówić się na wizytę u urologa: po prostu brakuje czasu, rodziny, pracy, długich kolejek. Dlatego w najlepszym przypadku kobieta może trafić do urologa w trakcie choroby, kiedy konieczne jest rozpoczęcie terapii.

Przed każdą kobietą, która znajduje się w podobnej sytuacji, pojawia się pytanie: co robić, jak sobie pomóc, jakie tabletki przyjmować na zapalenie pęcherza?

Ten materiał zawiera informacje o głównych lekach, które są obecnie stosowane w leczeniu chorób układu wydalniczego.

Należy pamiętać, że samoleczenie bez udziału lekarza i przeprowadzenie niezbędnych badań nie jest najlepszym rozwiązaniem. Zapalenie pęcherza może nie być chorobą niezależną, nie występuje w izolacji, ale w połączeniu z chorobami narządów płciowych, innych narządów wewnętrznych (w tym nerek: zapalenie nerek, odmiedniczkowe zapalenie nerek, kamica nerkowa, a to tylko niewielka część możliwych współistniejących patologii).

„Nieleczone” zapalenie pęcherza szybko przechodzi w postać przewlekłą i jest to bezpośrednia droga do niepełnosprawności. Struktury pęcherza ulegają zniszczeniu, narząd traci elastyczność, tworzy się cytoza, a wraz z upływem czasu wzrasta ryzyko złośliwej degeneracji tkanki z powodu ciągłego stanu zapalnego.

• Zapalenie pęcherza często rozwija się z powodu przenikania patogennej i oportunistycznej mikroflory do przewodu moczowego (w przeważającej większości przypadków mówimy o Escherichia coli). Dlatego najczęstszą przyczyną rozwoju zapalenia pęcherza jest naruszenie zasad higieny, w tym noszenie obcisłej syntetycznej bielizny, stringów itp.
• Rozwój zapalenia pęcherza może być wywołany przez mikroflorę partnera (tak zwana opcja defloracji).
• Ponadto zapalenie pęcherza często rozwija się z powodu mieszanych infekcji. W tym przypadku choroba jest wtórna i rozwija się na tle infekcji narządów płciowych.

Przegląd tabletek na zapalenie pęcherza moczowego na ból i stany zapalne ze strony „mój lekarz rodzinny”

Antybiotyki na zapalenie pęcherza

Jeszcze kilka 30-40 lat temu zapalenie pęcherza nie wymagało przyjmowania leków przeciwbakteryjnych, kobieta musiała przez jakiś czas przyjmować leki fitoterapeutyczne, przestrzegać zasad higieny osobistej, określonej diety i ustąpiła choroba.

W dzisiejszych czasach sytuacja uległa radykalnej zmianie. Czynniki zakaźne uodporniły się na naturalnie występujące środki przeciwbakteryjne. Teraz leczenie nie jest kompletne bez antybiotyków. Co więcej, teraz zapalenie pęcherza moczowego prawie zawsze staje się przewlekłe.

Nowoczesne antybiotyki, zwłaszcza jeśli chodzi o tabletki o szerokim spektrum działania na zapalenie pęcherza, powodują wiele skutków ubocznych i mają wiele przeciwwskazań. Dlatego ich niekontrolowany odbiór jest niedopuszczalny. Zanim zaczniesz przyjmować leki, musisz przeprowadzić analizę moczu i zidentyfikować określony patogen, określić jego wrażliwość na antybiotyki. Dopiero potem wybiera się określony lek przeciwbakteryjny. W ciężkich, zaawansowanych przypadkach (gdy rozwija się ziarnina w pęcherzu i inne powikłania) lekarz przepisuje instalacje collargol.

Aby określić skuteczność zabiegu, po zakończeniu przyjmowania antybiotyków wykonuje się powtórną posiew moczu na pożywkę.

Niektóre leki stosowane w leczeniu zapalenia pęcherza:

• Nolitsin, a także analogi nolicin - Norbactin, Normax. Jest lekiem przeciwbakteryjnym o szerokim spektrum działania. Jest przepisywany tylko w przypadkach, gdy stosowanie innych antybiotyków wykazało jego nieskuteczność, ponieważ jest lekiem rezerwowym. Oznacza to, że czynniki zakaźne nie rozwinęły jeszcze odpowiedzi na to. Substancja czynna, norfloksacyna, należy do grupy fluorochinolonów. Swoją skuteczność dowiodły również inne leki z grupy fluorochinolonów: Ciprofloxacin, Ofloxacin. Cena Nolitsin jest przystępna i wynosi około 100 rubli.
• Monural. Prawdopodobnie najpopularniejszy lek na infekcje dróg moczowych. Jest przepisywany nawet przy niepotwierdzonym zapaleniu pęcherza (bez wyników badania moczu). Monural jest przepisywany jako środek terapeutyczny w ostrym zapaleniu pęcherza. W przewlekłej postaci choroby lek ten jest nieskuteczny, ponieważ niemożliwe jest wyleczenie przewlekłego zapalenia pęcherza za pomocą jednego kursu antybiotyku. Monural jest silnym antyseptykiem uro. Przybliżona cena to 350 rubli.
• Palin. Jest stosowany w leczeniu infekcji dróg moczowych. Antybiotyk należy do leków z grupy chinolonów. Jednym z głównych składników aktywnych jest kwas pipemidowy. Jest stosowany w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego, zakaźnego odmiedniczkowego zapalenia nerek z infekcją wstępującą. Cena to około 200 rubli.
• Nitroksolina. Lek należy do antybiotyków z grupy oksychinolin. Stosuje się go nie tylko przy zapaleniu pęcherza, ale także przy innych zakaźnych zmianach narządów układu wydalniczego.
• Nevigramon. Głównym składnikiem aktywnym jest kwas nalidyksowy. Lek jest stosowany w leczeniu infekcji dróg moczowych i jest wysoce skuteczny. Cena jest dość wysoka, około 2000 rubli.
• Furagin. Jest używany zarówno przez samego Furagina, jak i jego odpowiednik, Furamag. Jest stosowany z udowodnioną wrażliwością czynnika wywołującego zapalenie pęcherza na Furagin. Koszt leku to około 100-200 rubli.
• Furadonin. Podstawą leku jest nitrofuran, który ma właściwości przeciwdrobnoustrojowe. Różni się stosunkowo niską ceną - około 50 rubli.
• Macmiror to lek przeciwbakteryjny, nitrofuran, który ma szersze spektrum działania. Eliminuje czynnik wywołujący proces zapalny z powierzchni błony śluzowej pęcherza.
• Rulid. Silny lek przeciwbakteryjny o szerokim spektrum działania. Odnosi się do leków z grupy makrolidów. Jest półsyntetycznym środkiem przeciwbakteryjnym. Ma wiele skutków ubocznych, dlatego może go przepisać tylko specjalista. Cena to około 800 rubli.

Nolitsin

Tabletki nolitsin należą do farmakologicznej grupy antybiotyków, wykazują działanie przeciwdrobnoustrojowe na bakterie i mikroorganizmy chorobotwórcze. Lek stosuje się w leczeniu chorób zapalnych układu moczowo-płciowego: zapalenia pęcherza moczowego, zapalenia cewki moczowej, ostrego i przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek oraz zapobiegania nawrotom.

Dawkowanie: lek podaje się doustnie.

• Zakaźne zapalenie pęcherza (ostre niepowikłane) - 0,4 g 2 ruble / dzień, przebieg 3-5 dni;
• Zapobieganie nawrotom infekcji dróg moczowych, jeśli zaostrzenia występują co najmniej 3-4 razy w roku - 0,2 g raz na dobę przez 6-24 miesiące.

Skutki uboczne ze strony układu pokarmowego:

• Nudności i wymioty;
• Goryczka w ustach;
• Brak apetytu;
• Biegunka;
• Ból w okolicy nadbrzusza;
• Rzekomobłoniaste zapalenie jelit;
• Podwyższone poziomy AST, ALT.

Skutki uboczne układu moczowo-płciowego:

• Wielomocz;
• Krystaluria;
• Kłębuszkowe zapalenie nerek;
• Hiperreatyninemia;
• Dysuria;
• Albuminuria;
• Krwawienie z cewki moczowej.

Możliwe powikłania: omamy, bóle głowy, kołatanie serca, bezsenność, omdlenia, obrzęki, pokrzywka, rumień złośliwy, świąd. Sporadycznie: światłowstręt, bóle stawów, kandydoza, chemoza, kandydoza.

Bezwzględne przeciwwskazania:

• Ciąża,
• Dzieciństwo,
• Nietolerancja na fluorochinolony,
• Wrodzony niedobór enzymu dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.

Względne przeciwwskazania:

• Zaburzenia krążenia mózgowego;
• Alergia na kwas acetylosalicylowy;
• Padaczka,
• Miażdżyca naczyń mózgu.

W niewydolności wątroby Nolitsin stosuje się z dużą ostrożnością. Podczas zabiegu należy unikać światła słonecznego i aktywności fizycznej.

Monural

Lek Monural należy do farmakologicznej grupy antybiotyków, ma szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego i bakteriobójczego. Monural stosuje się w leczeniu ostrego i nawracającego bakteryjnego zapalenia pęcherza moczowego, zapalenia cewki moczowej, bakteriomoczu, odmiedniczkowego zapalenia nerek, a także w profilaktyce ZUM po zabiegach operacyjnych i badaniach diagnostycznych cewki moczowej. Lek jest uważany za jeden z najskuteczniejszych środków do leczenia zapalenia pęcherza, zatwierdzony do stosowania w czasie ciąży.

Dawkowanie w przypadku zapalenia pęcherza:

• Dorośli - 3 g jednorazowo, można powtórzyć dzień później w tej samej dawce;
• Dzieci powyżej 5 lat - 2 g leku rozpuszczone w wodzie, raz nie wolno go przyjmować ponownie.

Najlepiej przyjmować wieczorem przed snem, nie wcześniej niż 2 godziny po posiłku. Opróżnij pęcherz przed użyciem.

Skutki uboczne:

• Nadwrażliwość objawiająca się swędzeniem i wysypką skórną;
• Biegunka;
• Zgaga;
• Nudności i wymioty.

Przeciwwskazania:

• Dzieci poniżej 5 lat;
• Ciężka niewydolność nerek;
• Nadwrażliwość.

W okresie laktacji zaleca się zaprzestanie karmienia piersią na czas kuracji lekiem.

Palin

Palin to antybiotyk z grupy chinolonów, stosowany w leczeniu ostrego i przewlekłego zapalenia pęcherza, zapalenia cewki moczowej, odmiedniczkowego zapalenia nerek, zapalenia gruczołu krokowego, a także w profilaktyce zakażeń w urologii i ginekologii po diagnostyce instrumentalnej.

Dawkowanie:

Leczenie infekcji układu moczowo-płciowego - 0,2 g przed posiłkami, codziennie rano i wieczorem, czas trwania leczenia ustala się według indywidualnych wskazań.

Skutki uboczne:

• Od strony układu nerwowego - sporadycznie bóle głowy, depresja, splątanie, zaburzenia widzenia, pobudzenie, zaburzenia czucia, drżenie kończyn, bardzo rzadko - duże drgawki.
• Ze strony układu pokarmowego - biegunka, nudności, wymioty, ból w okolicy nadbrzusza, sporadycznie zapalenie okrężnicy, któremu towarzyszy ostra biegunka.
• Od strony układu krwiotwórczego - niedokrwistość, eozynofilia, trombocytopenia u pacjentów z niewydolnością nerek.
• Alergiczne objawy skórne;
• Fotouczulanie.

Przeciwwskazania:

• Ciąża i laktacja;
• Niewydolność wątroby, marskość wątroby;
• Ostra niewydolność nerek
• Nietolerancja poszczególnych składników leku;
• Dzieci poniżej 14 roku życia.

Nie zaleca się prowadzenia pojazdów podczas leczenia lekami.

Nitroksolina

Tabletki nitroksoliny to lek o działaniu przeciwbakteryjnym z grupy antybiotyków. Służy do leczenia infekcji dróg moczowych - zapalenia pęcherza moczowego, odmiedniczkowego zapalenia nerek, zapalenia cewki moczowej, najądrza, gruczolaka czy raka gruczołu krokowego, a także w profilaktyce zakażeń podczas operacji, cytoskopii i cewnikowania.

Dawkowanie:

• Leczenie dorosłych - 0,1 g 4 ruble / dzień, przebieg leczenia wynosi 2-3 tygodnie;
• Zapobieganie powikłaniom - 0,1 g 4 ruble / dzień, przebieg leczenia wynosi 2-3 tygodnie.

Tabletki nitroksoliny są przyjmowane po posiłkach.

Skutki uboczne:

• Układ pokarmowy - nudności, wymioty, zaburzenia apetytu, sporadycznie niewydolność wątroby;
• Układ nerwowy - ataksja, ból głowy, polineuropatia, parestezja, zapalenie nerwu wzrokowego (przy długotrwałym stosowaniu);
• Swędzenie alergiczne, wysypka skórna.

Przeciwwskazania:

• Laktacja i ciąża;
• Nietolerancja chinoliny;
• Zaćma;
• Zapalenie nerwu;
• Niedobór enzymu dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej;
• Zaćma;
• Niewydolność nerek, której towarzyszy bezmocz, oligoanuria;
• Ciężka niewydolność wątroby.

Nevigramon

Kapsułki Nevigramon odnosi się do środków przeciwbakteryjnych, wykazuje działanie bakteriostatyczne. Lek stosuje się w leczeniu infekcji dróg moczowych (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie gruczołu krokowego), choroby żołądkowo-jelitowe (zapalenie pęcherzyka żółciowego), a także w profilaktyce powikłań pooperacyjnych.

Dawkowanie:

• Dorośli na początku kuracji - 2 kapsułki (1 g) 4 razy dziennie na godzinę przed posiłkiem, kurs trwa 7 dni;
• Dorośli po tygodniu kuracji - 1 kapsułka (0,5 g) 4 razy dziennie;
• Dzieci poniżej 12 lat - 0,05 g na 1 kg masy ciała, dawkę dzieli się na 3-4 dawki.

Skutki uboczne:

• Układ nerwowy - zawroty głowy, bóle głowy, osłabienie, senność, psychoza toksyczna, podwyższone ciśnienie śródczaszkowe, drgawki;
• Upośledzenie wzroku - zniekształcenie postrzegania światła, podwójne widzenie, pogorszenie widzenia;
• Układ pokarmowy - nudności, biegunka, wymioty, ból brzucha;
• Objawy alergiczne - obrzęk Quinckego, wstrząs anafilaktyczny, parestezja, pokrzywka, wysypka skórna, swędzenie;
• Ból stawów.

Przeciwwskazania:

• Alergia na składniki leku;
• Dzieci poniżej 12 roku życia;
• Padaczka, porfiria;
• Choroba Parkinsona;
• Ciąża w pierwszym trymestrze, laktacja;
• Niewydolność wątroby i nerek w ciężkiej postaci;
• Ciężka miażdżyca.

Podczas leczenia lekiem nie zaleca się prowadzenia samochodu, wystawiania na działanie promieni słonecznych.

Furagin

Tabletki Furangin należą do grupy nitrofuranów, wykazują działanie przeciwbakteryjne. Stosowany jest w leczeniu zakażeń układu moczowo-płciowego (zapalenie pęcherza moczowego, gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej, odmiedniczkowe zapalenie nerek), zapobiegając powikłaniom pooperacyjnym.

Dawkowanie:

• Pacjenci dorośli - 2 tabletki 4 razy dziennie w ostrej fazie choroby, 2 tabletki 3 razy dziennie - przy kontynuacji leczenia;
• Dzieci - 5-7 mg / kg masy ciała przy standardowej terapii, 1-2 mg / kg masy ciała przy długotrwałym leczeniu;
• Profilaktycznie - 1 tabletka rano i wieczorem.

Skutki uboczne:

• Układ pokarmowy - nudności i wymioty, ból w nadbrzuszu, utrata apetytu, biegunka.
• Układ nerwowy - senność, uszkodzenie nerwów obwodowych, niewyraźne widzenie, zawroty głowy;
• Objawy alergii - wysypka, swędzenie skóry;
• Gorączka, hipertermia.

Przeciwwskazania:

• Ciąża i laktacja;
• Nietolerancja na leki z grupy nitrofuryn;
• Wiek noworodka (do 1 tygodnia);
• Brak enzymu dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej;
• Uszkodzenie nerwów obwodowych.

W czasie leczenia Furaginem zalecana jest dieta białkowa.

Furadonin

Lek przeciwbakteryjny Furadonin należy do grupy nitrorfuranów, jest stosowany w leczeniu infekcji dróg moczowych (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pyłu), w celu zapobiegania infekcjom w diagnostyce urologicznej i zabiegach chirurgicznych.

Dawkowanie:

• Dla dorosłych pacjentów - 0,1-0,15 g 3-4 r. / Dzień, przebieg leczenia wynosi 7-10 dni w ostrym okresie, w celu zapobiegania nawrotom - 1-2 mg na kg masy ciała;
• Dla dzieci - 5-7 mg na 1 kg masy ciała dziecka w ostrym okresie choroby, 1 mg na 1 kg masy ciała dziecka przy długotrwałym stosowaniu w celach profilaktycznych.

Lek ma wyjątkowo gorzki smak, przyjmuje się go po posiłkach, popijając dużą ilością płynu, któremu towarzyszy kuracja dietą białkową.

Skutki uboczne:

• Z układu pokarmowego - nudności i wymioty, anoreksja, ból w okolicy nadbrzusza, sporadycznie zapalenie wątroby, biegunka, żółtaczka;
• Z układu oddechowego - kaszel, ból w klatce piersiowej, ataki astmy, jeśli występują, nacieki płucne.
• Z układu nerwowego - senność, ból głowy, zawroty głowy;
• Z układu krwiotwórczego - naruszenia wzoru krwi;
• Ze strony skóry - rumień, zapalenie skóry;
• Objawy alergiczne - wysypka, obrzęk Quinckego, dreszcze, anafilaksja;
• Bóle stawów, bóle mięśni.

Przeciwwskazania:

• Nadwrażliwość na składniki leku;
• Laktacja i ciąża;
• Dzieci do 1 miesiąca życia.
• Niewydolność nerek i serca;
• Marskość wątroby, przewlekłe zapalenie wątroby;
• Porfiria.

McMiror

Grupa farmakoterapeutyczna: lek przeciwbakteryjny i przeciwpierwotniakowy - nitrofuran.

Sposób podawania i dawkowanie: Lek przyjmuje się doustnie zgodnie z zaleceniami:

1. Infekcje pochwy:

   • Dorośli: 1 tabletka 3 razy dziennie po posiłkach przez 7 dni (lek muszą przyjmować oboje partnerzy seksualni).
   • Dzieci: zalecana dawka to 10 mg / kg masy ciała dziennie przez 10 dni. Zalecaną dawkę należy przyjmować w dwóch podzielonych dawkach.

2. Infekcje dróg moczowych:

   • Dorośli: w zależności od nasilenia choroby 1-2 tabletki 3 razy dziennie przez 7-14 dni.
   • Dzieci: zalecana dawka to 30-60 mg / kg masy ciała. Zalecaną dawkę należy przyjmować w dwóch podzielonych dawkach.

   Leczenie infekcji dróg moczowych może zostać przedłużone lub powtórzone na zalecenie lekarza.

3. Pełzak jelitowy:

   • Dorośli: 2 tabletki 2-3 razy dziennie przez 10 dni.
   • Dzieci: zalecana dawka to 10 mg / kg masy ciała 3 razy dziennie.

4. Giardioza:

   • Dorośli: 2 tabletki 2-3 razy dziennie przez 7 dni.
   • Dzieci: zalecana dawka to 15 mg / kg masy ciała 2 razy dziennie przez 7 dni.

5. Choroby zapalne górnego odcinka przewodu pokarmowego związane z Helicobacter pylori:

   • Dorośli: 2 tabletki 2-3 razy dziennie przez 7 dni.
   • Dzieci: zalecana dawka to 15 mg / kg masy ciała 2 razy dziennie przez 7 dni.

Efekt uboczny:

• Zaburzenia dyspeptyczne: nudności, wymioty, gorycz w ustach, biegunka, zgaga.
• Reakcje alergiczne: wysypka skórna, swędzenie.

Przeciwwskazania:

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub którykolwiek składnik leku.
• Niedobór sacharozy / izomaltozy, nietolerancja fruktozy, zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Rulid

Lek Rulid jest antybiotykiem z grupy makrolidów, wykazuje działanie przeciwbakteryjne o szerokim spektrum działania i ma niską toksyczność. Rulid stosuje się w infekcjach układu moczowo-płciowego (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, zapalenie szyjki macicy i pochwy), infekcjach górnych i dolnych dróg oddechowych (zapalenie płuc, zapalenie gardła, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, zapalenie migdałków, zapalenie gardła), zakażenia skóry i tkanek miękkich.

Dawkowanie:

• U dorosłych - 0,15 g 2 ruble / dzień lub 0,3 g raz;
• U dzieci powyżej 4 lat - 0,15 g 2 ruble / dzień;
• W niewydolności wątroby - 0,15 g raz.

Skutki uboczne:

• Układ pokarmowy - biegunka, nudności, wymioty, ból w okolicy nadbrzusza;
• Reakcje anafilaktyczne - obrzęk, skurcz oskrzeli, wstrząs anafilaktyczny;
• Skóra - przekrwienie, wysypka, pokrzywka;
• Wątroba - ostre zapalenie wątroby, wzrost enzymów AST, ALT;
• Zapalenie trzustki;
• Układ nerwowy - bóle głowy i zawroty głowy, parestezje;
• Lekko osłabiony smak i zapach.

Przeciwwskazania:

• Ciąża i laktacja;
• Dzieci poniżej 4 lat;
• Nadwrażliwość na makrolidy;
• Przyjmowanie ergotaminy lub dihydroergotaminy ze względu na ryzyko martwicy kończyn.

Do tej pory czynniki zakaźne rozwinęły swoją skuteczność przeciwko różnym lekom przeciwdrobnoustrojowym. Proces adaptacji przebiega szybko, a przy długotrwałym stosowaniu tego lub innego antybiotyku czynnik zakaźny „przyzwyczaja się” i „uczy” się mu przeciwstawiać.

Dlatego przyjmowanie antybiotyków należy traktować ostrożnie:

• Preparaty nitrofuranowe (Furagin, Furadonin) nie są wystarczająco skuteczne, dlatego częściej są przepisywane w celach profilaktycznych.
• Cefalosporyny I generacji (cefradyna, cefaleksyna itp.) Są mało skuteczne.
• W 25-30% przypadków czynniki zakaźne (E. coli) są niewrażliwe na ampicylinę.
• Skuteczność biseptolu w walce z E. coli według różnych szacunków waha się od 30 do 80%.

Recenzja antybiotyków ze strony „mój lekarz rodzinny”

Ziołowe środki na zapalenie pęcherza

Fitopreparaty to leki ziołowe. Działają najskuteczniej w początkowych stadiach zapalenia pęcherza, gdy określone objawy jeszcze się nie ujawniły. We wszystkich innych przypadkach fitopreparaty są stosowane jako adiuwant w połączeniu z tradycyjnymi lekami.

W aptekach można znaleźć:

• Liście borówki brusznicy. Liść borówki brusznicy stosuje się przy wszystkich znanych chorobach układu wydalniczego. Ma wyraźne działanie przeciwzapalne, ściągające i moczopędne. Liść borówki brusznicy zawiera substancje hamujące żywotną aktywność Staphylococcus aureus. W połączeniu z tradycyjnymi lekami korzystnie wpływa na układ odpornościowy, a także zwiększa skuteczność antybiotyków. Lepiej jest go kupić w postaci zmiażdżonych surowców i samemu zaparzyć. Worki filtracyjne mają niższą wydajność. Koszt to około 50 rubli.
• Cyston. Zawiera wiele różnych ekstraktów roślinnych. Ze względu na zawarte w nim substancje ma działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i moczopędne. Zwiększa skuteczność tradycyjnych leków. Sam w sobie jest skuteczny tylko przy długotrwałym stosowaniu. Koszt to około 300 rubli.
• Kanephron. Kanephron jest stosowany jako środek pomocniczy w ostrym zapaleniu pęcherza, a także w zapobieganiu zaostrzeniom przewlekłego zapalenia pęcherza. Działa przeciwbólowo. Koszt to około 300 rubli.
• Monurel. Nie mylić z Monural - to antybiotyk. Z kolei Monurel to lek ziołowy na bazie ekstraktu z żurawiny. Ma złożony efekt, łagodzi ból, zwalcza czynnik zakaźny, eliminuje stany zapalne. Ponieważ żurawina zawarta w Monurel (w postaci ekstraktu) jest nieszkodliwa, środek polecany jest również jako środek zapobiegający zaostrzeniom przewlekłego zapalenia pęcherza. Koszt to około 500 rubli.
• Pasta fitolizynowa. Bazuje na olejach pomarańczowym, szałwiowym, sosnowym. Działa kompleksowo, zwalczając wszystkie objawy zapalenia pęcherza, od zapalenia po ból, a także eliminuje źródło rozwoju choroby. Średnia cena to 230 rubli.

Inne leki na zapalenie pęcherza moczowego

Ponadto leki na zapalenie pęcherza obejmują:

• Preparaty do odbudowy błony śluzowej pęcherza. W ostatnim czasie w profilaktyce i leczeniu przewlekłego zapalenia pęcherza moczowego szeroko stosuje się tak zwaną terapię zastępczą glikozaminoglikanami. U osób zdrowych pęcherz pokryty jest od wewnątrz warstwą ochronną, która chroni błonę śluzową pęcherza przed kontaktem z moczem i / lub bakteriami w moczu. Ta warstwa ochronna składa się z substancji zwanych glikozaminoglikanami, z których najważniejsze to kwas hialuronowy i siarczan chondroityny. Jedną z przyczyn przewlekłego zapalenia pęcherza jest zniszczenie błony ochronnej pęcherza, odpowiednio wprowadzenie składników warstwy ochronnej (hialuronian sodu, siarczan chondroityny) do pęcherza pomoże go przywrócić i ochroni pęcherz przed kontaktem z bakteriami i toksycznymi składnikami moczu. Najbardziej znanym lekiem w Rosji do odbudowy błony śluzowej pęcherza jest „Urolife”. Jest dostępny w postaci kapsułek do podawania doustnego i roztworu do wprowadzenia do pęcherza.
• Leki przeciwskurczowe. Główną przyczyną bólu w zapaleniu pęcherza jest skurcz mięśni. Aby wyeliminować zespół bólowy, stosuje się leki przeciwskurczowe, takie jak No-shpa, Drotaverin. To najsilniejsze środki przeciwskurczowe.
• Leki przeciwzapalne (NLPZ). Niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak Ibuprofen (nazwy handlowe, Nurofen, Mig, Faspik, Ibuklin, itp.) Skutecznie łagodzą stany zapalne.
• Preparaty probiotyczne. Zapalenie pęcherza rzadko rozwija się w izolacji. Często działa jako wtórna infekcja w stosunku do zakaźnych zmian w pochwie i jelitach. Dlatego ważne jest, aby mikroflora błon śluzowych zewnętrznych narządów płciowych i okrężnicy była prawidłowa. Aby to znormalizować, przepisuje się kursy probiotyków zawierające lakto- i bifidobakterie: Hilak Forte, Acipol, RioFlora Immuno, RioFlora Balance, bifiform.

Na koniec zabiegu należy skonsultować się z ginekologiem i gastroenterologiem.

Autor artykułu: Lapikova Valentina Vladimirovna | Ginekolog, reproduktolog

Wykształcenie: Dyplom położnictwa i ginekologii uzyskany na Rosyjskim Państwowym Uniwersytecie Medycznym Federalnej Agencji ds. Opieki Zdrowotnej i Rozwoju Społecznego (2010). W 2013 roku ukończył studia podyplomowe na N. N. N. I. Pirogova.