Chłoniak Wielkokomórkowy - Anaplastyczny, Pierwotnie Skórny Chłoniak Anaplastyczny, Wątrobowo-śledzionowy I Enteropatyczny Z Limfocytów T

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Chłoniak wielkokomórkowy

Definicja chłoniaka wielkokomórkowego

Chłoniak wielkokomórkowy jest nowotworem komórek układu limfatycznego. W przypadku chłoniaka komórki dzielą się i rosną w sposób niekontrolowany, stare komórki nie obumierają, tak jak powinny w zdrowym ciele. Ta patologia może wystąpić w dowolnej części ciała, może rozwinąć się w jednym węźle chłonnym, w grupie węzłów chłonnych lub w narządach wewnętrznych.

Poprzez stopniowe wypieranie normalnych zdrowych komórek szpiku kostnego, komórki chłoniaka zakłócają produkcję czerwonych krwinek, głównych dostawców tlenu, który chroni organizm przed infekcjami i płytkami krwi, których zmniejszenie we krwi może prowadzić do krwawienia.

Występują rozlane chłoniaki z dużych komórek B, z charakterystyczną ekspresją typowych antygenów limfocytów B i aktywowanych antygenów limfocytów B. Z tej grupy nowotworów można wyróżnić pierwotnego chłoniaka z dużych komórek B śródpiersia oraz chłoniaka z komórek środkowej części pęcherzyka o dużym nasileniu.

Choroba dotyka osoby w średnim i starszym wieku, guzy zajmują węzły chłonne w szyi i otrzewnej, w przewodzie pokarmowym, jądrach, kościach, tarczycy i gruczołach ślinowych oraz mózgu.

W miarę postępu choroby w procesie nowotworowym bierze udział wątroba, nerki i płuca. Istnieją również rozlane mięsaki limfatyczne z dużych komórek B, które atakują naczynia krwionośne, narządy oddechowe i nerwy oraz niszczą kości. Grasica - pierwotny chłoniak śródpiersia z dużych komórek B występuje u młodych kobiet, nacieka tkanki i narządy, rzadko występują przerzuty.

Chłoniak anaplastyczny z dużych komórek

Chłoniak anaplastyczny z dużych komórek jest agresywną postacią chłoniaków z komórek T. Zwykle komórki T chronią organizm, niszcząc szkodliwe bakterie i ich chore komórki. Kiedy młoda komórka na etapie rozwojowym przechodzi do dojrzałego limfocytu T, może dojść do powstania chorej grupy komórek, co wpływa na wzrost węzłów chłonnych.

Zmiana w komórkach nowotworowych w chłoniaku anaplastycznym jest taka, że wszystkie oznaki dojrzewania są całkowicie utracone i stają się one podobne do młodych komórek. To jest zjawisko anaplazji. W takiej sytuacji węzły chłonne na szyi, w okolicy pachowej i pachwinowej powiększają się grupami. Chorobie towarzyszy gorączka, utrata apetytu i odpowiednio utrata masy ciała.

Układ odpornościowy działa nieprawidłowo, co nie może już chronić zdrowych komórek. W leczeniu chłoniaka anaplastycznego z dużych komórek wykrywa się obecność enzymu ALK, jeśli jest obecny, wówczas leczenie małymi dawkami leków zawsze kończy się sukcesem. Często wymagana jest chemioterapia. W przypadku braku enzymu ALK leczenie jest trudniejsze, ale ze względu na ciągłe pojawianie się nowych leków chorobę można pokonać.

Enteropatyczny chłoniak z komórek T

Chłoniak enteropatyczny z komórek T występuje rzadko u ludzi. Chłoniak enteropatyczny tworzy się w jelicie cienkim, a następnie rozprzestrzenia się na inne narządy przewodu pokarmowego. Ten typ chłoniaka jest prawie zawsze spowodowany celiakią, genetyczną nietolerancją białka glutenu znajdującego się w ziarnach.

Jej objawy to biegunka, bóle brzucha, gorączka, utrata masy ciała, nadmierne pocenie się. Chorobę wykrywa się za pomocą fibrokolonoskopii lub enteroskopii. Tomografia komputerowa klatki piersiowej, brzucha i miednicy służy również do sprawdzenia, czy węzły chłonne są powiększone, czy nie. Ta choroba jest leczona różnymi schematami leczenia innych chłoniaków przy użyciu nowych leków.

Pierwotny skórny chłoniak anaplastyczny z dużych komórek

Pierwotny skórny chłoniak anaplastyczny z dużych komórek należy do klasy chłoniaków o powolnym rozwoju komórkowym o powolnym procesie rozwojowym. Dopiero kilka lat temu uznano go za odrębną chorobę, a nie anaplastycznego chłoniaka wielkokomórkowego. W tym przypadku guz nie rozprzestrzenia się głębiej niż skóra. Pojawia się jedna lub wiele bolesnych pieczęci w kolorze czerwono-fioletowym, które pojawiają się w dowolnym miejscu lub w kilku miejscach na ciele.

Wznoszą się ponad skórę, z czasem tworzą się wrzody. Chorobie towarzyszy gorączka, utrata masy ciała i obfite pocenie się. Jak dotąd nie ma ogólnie przyjętego leczenia tej rzadkiej choroby. Mały guz zostaje usunięty lub napromieniowany. Kiedy rozprzestrzenia się guz o dużym rozmiarze, stosuje się leczenie lekami nowej generacji.

Chłoniak T-komórkowy wątroby i śledziony

Chłoniak T-komórkowy wątroby i śledziony należy do klasy agresywnych chłoniaków komórkowych. Wpływa na chłonkę wątrobowo-śledzionową, prowadzi do powiększenia wątroby i śledziony, węzły chłonne się nie zmieniają. Choroba obniża poziom hemoglobiny, zmniejsza się liczba leukocytów i płytek krwi.

Objawy są takie same, jak w przypadku innych chłoniaków wielkokomórkowych. Diagnoza opiera się na badaniu szpiku kostnego lub wątroby, ale cytometria przepływu krwi jest zwykle wystarczająca. Leczenie przeprowadza się zgodnie ze schematami stosowanymi w przypadku chłoniaków wielkokomórkowych.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.