Zapalenie Sromu U Kobiet - Co To Jest I Jak Go Leczyć? Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Zapalenie sromu u kobiet: objawy i leczenie

Zapalenie sromu to choroba, która może rozwinąć się nie tylko u dorosłych kobiet, ale także u bardzo młodych dziewcząt. Wśród innych chorób ze sfery ginekologicznej rozpoznawanych w dzieciństwie 70% stanowi zapalenie sromu. Średni wiek dzieci dotkniętych chorobą wynosi od 1 do 9 lat. Natychmiast po pojawieniu się pierwszych objawów zapalenia sromu konieczne jest rozpoczęcie leczenia, ponieważ choroba grozi wystąpieniem poważnych powikłań. W przyszłości może to wpłynąć na jakość funkcji rozrodczych.

Zadowolony:

• Zapalenie sromu - co to jest?
• Klasyfikacja zapalenia sromu
• Przyczyny zapalenia sromu
• Objawy zapalenia sromu
• Diagnostyka zapalenia sromu
• Leczenie zapalenia sromu
• Powikłania zapalenia sromu

Zapalenie sromu - co to jest?

Zapalenie sromu jest zapalenie sromu. Przez srom rozumie się wszystkie zewnętrzne narządy płciowe, w tym zewnętrzne ujście cewki moczowej, łechtaczkę, ujście pochwy, wargi sromowe mniejsze i wargi sromowe większe.

Jako niezależna choroba rzadko rozwija się zapalenie sromu. Najczęściej łączy się go z zapaleniem pochwy i nazywa się zapaleniem sromu i pochwy.

Klasyfikacja zapalenia sromu

Zapalenie sromu może być ostre (choroba trwa krócej niż miesiąc), podostre (choroba trwa krócej niż 3 miesiące) i przewlekłe.

W zależności od wieku osoby rozróżnia się takie rodzaje zapalenia sromu, jak:

• Niemowlęce zapalenie sromu (choroba rozwija się u dziecka poniżej 1 roku życia).
• Zapalenie sromu u dzieci (choroba rozwija się w wieku 1-8 lat).
• Przedpokwitaniowe zapalenie sromu (choroba rozwija się od 8 lat przed wystąpieniem pierwszej miesiączki).
• Dojrzewanie sromu (choroba rozwija się po wystąpieniu miesiączki).

Zapalenie sromu może być wywoływane przez czynniki zakaźne, w tym florę oportunistyczną i chorobotwórczą. Czasami choroba ma pochodzenie niezakaźne, na przykład po wprowadzeniu ciała obcego do pochwy, z alergiami, na tle oparzenia, po urazie, z niewydolnością metaboliczną.

Zakaźne zapalenie sromu może być specyficzne (przyczyną rozwoju choroby jest flora patogenna) i niespecyficzne (przyczyną rozwoju choroby jest flora patogenna).

Zapalenie sromu może być pierwotne. W tym przypadku wnikanie czynnika zapalnego do organizmu następuje z zewnątrz. Ponadto choroba może być wtórna. W tym przypadku przenikanie drobnoustrojów do sromu kobiety następuje z innych ognisk zapalnych znajdujących się w organizmie, na przykład z próchnicy zębów, zapalenia migdałków itp.

Przyczyny zapalenia sromu

Prawdopodobieństwo rozwoju choroby u kobiet jest wysokie, co wiąże się ze specyfiką fizjologicznej budowy ich genitaliów. Bezpośrednio po urodzeniu dziewczynki jej pochwa pozostaje sterylna. Zajęcie roślinami oportunistycznymi następuje dopiero po tygodniu.

Przed dojrzewaniem środowisko pochwy będzie zasadowe lub obojętne, ponieważ nie zawiera bakterii wytwarzających kwas mlekowy.

Ponieważ nie ma kwasu, lokalna ochrona jest zmniejszona. Florze infekcyjnej łatwiej jest zaatakować srom i wywołać stan zapalny. Ponadto w młodym wieku w zewnętrznej okolicy narządów płciowych jest niewiele gruczołów potowych i łojowych, szczelina narządów płciowych nie jest zamknięta do końca, a skóra jest wrażliwa i delikatna. Wszystko to zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia zapalenia sromu.

Przyczyny pierwotnego niespecyficznego zapalenia sromu

Nieswoiste zapalenie sromu rozwija się w wyniku aktywacji warunkowo patogennej flory, która zawsze występuje w niewielkich ilościach w pochwie. Grzyby, bakterie beztlenowe, proteusy itp. Mogą wywoływać stan zapalny.

Jeśli kobieta cierpi na choroby przewlekłe, na przykład ma patologię układu moczowo-płciowego, zaburzenia hormonalne, cukrzycę, wówczas zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia niespecyficznego zapalenia sromu.

Jeśli chodzi o dziewczęta, im częściej cierpią one na ostre wirusowe infekcje dróg oddechowych, zapalenie migdałków i migdałków, tym większe jest prawdopodobieństwo zapalenia zewnętrznych narządów płciowych.

Czasami pasożyty są przyczyną rozwoju niespecyficznej postaci choroby. W szczególności owsiki są zdolne do przenoszenia patogennej flory.

Wnikanie ciał obcych do genitaliów, na przykład trawy, piasku, owadów - wszystko to może prowadzić do zapalenia.

Inne czynniki w rozwoju choroby to: przyjmowanie antybiotyków, hipowitaminoza, niedobór odporności. Ogólnie rzecz biorąc, wszelkie przyczyny, które przyczyniają się do obniżenia odporności, mogą prowadzić do zapalenia sromu.

Przyczyny alergicznego atopowego zapalenia sromu

Czasami kobiety mogą rozwinąć alergiczne zapalenie sromu. Nazywa się to również atopowym zapaleniem sromu.

Następujące przyczyny mogą wywołać reakcję zapalną:

• Jedzenie pokarmów, na które kobieta jest uczulona. Tak więc owoce cytrusowe, czekolada, truskawki są uważane za alergizujące.
• Stosowanie produktów do higieny intymnej, które zawierają substancje zapachowe i zapachowe uczulające.
• Noszenie syntetycznej bielizny.
• W dzieciństwie zapalenie sromu może być wywołane pieluszkowym zapaleniem skóry.
• Nadmierna higiena przy częstym praniu.
• Nieprzestrzeganie zasad higieny, używanie typowych artykułów gospodarstwa domowego, takich jak ręczniki.

Choroba może być spowodowana infekcjami przenoszonymi drogą płciową.

Specyficzne czynniki, które mogą wywołać zapalenie sromu, obejmują:

• Chlamydia.
• Trichomonas.
• Gonococci.
• Ureaplasma.
• Wirusy opryszczki narządów płciowych.
• Pappilomaviruses.
• Bacillus gruźlicy.
• Bacillus błonicy.
• Flora grzybowa.
• Czynniki wywołujące choroby takie jak: ospa wietrzna, szkarlatyna i odra.

W okresie niemowlęcym zapalenie sromu może być wynikiem infekcji, którą dziecko otrzymało podczas porodu, przechodząc przez drogi rodne chorej matki. Nie można również wykluczyć zakażenia przez łożysko.

Objawy zapalenia sromu

Ostre zapalenie objawia się, gdy infekcja przenika do uszkodzonej błony śluzowej.

Główne objawy zapalenia sromu to świąd i pieczenie warg sromowych większych i mniejszych, pojawienie się śluzu i ropy z pochwy. Z tego powodu kobieta odczuwa silny dyskomfort, cierpi na sen i apetyt, zwiększa się drażliwość. Jeśli małe dziecko jest narażone na chorobę, zwiększa się płaczliwość, pogarsza się jego ogólne samopoczucie. Przy ciężkim przebiegu zapalenia sromu temperatura ciała pacjentki wzrasta, pojawiają się bóle brzucha, a węzły chłonne pachwinowe powiększają się.

Na zewnątrz ostre zapalenie wyraża się zaczerwienieniem i obrzękiem warg sromowych. Obrzęk może rozprzestrzenić się na krocze i wewnętrzną część uda.

Ciągły wyciek ropy z pochwy prowadzi do maceracji tkanek sromu. Skóra staje się miękka, opuchnięta i luźna. Pogarsza to przebieg choroby. Ponadto z pochwy może zacząć odstawać nadmiar leucorrhoea.

Jeśli zapalenie sromu zostało spowodowane przez Trichomonas, kobieta odczuwa intensywne swędzenie w kroczu, obrzęk sromu i pochwy. Wyładowanie zmienia kolor na żółty i pojawia się w nim piana.

Zakładając, że zapalenie sromu jest następstwem patologicznej aktywności grzybów Candida, u pacjentki na pierwszy plan wysuwa się silny świąd. Wyładowanie będzie zawierało białe okruchy i płatki przypominające twaróg.

Jeśli zapalenie rozwinie się z powodu E. coli, wówczas wydzielina staje się lepka, zmienia kolor na żółto-zielony. Wydzielają nieprzyjemny zapach.

Kobieta przeczesuje genitalia, co doprowadzi do powstania wrzodziejących defektów, które jątrzą się i nie goją.

Jeśli nie ma leczenia, ostre zapalenie sromu staje się przewlekłe. Główne objawy choroby tracą na intensywności. Leucorrhoea nadal wyróżnia się z pochwy, ale ich liczba maleje. Od czasu do czasu choroba może się nasilać.

Diagnostyka zapalenia sromu

Aby ustalić diagnozę, osoba będzie musiała przejść następujące procedury:

• Wizyta u lekarza, wywiad.
• Badanie historii choroby pacjenta, diagnoza przewlekłych patologii, alergii itp.
• Badanie ginekologiczne. Podczas jego prowadzenia lekarz zobaczy opuchnięte i zaczerwienione genitalia, obecność patologicznego wydzieliny.
• Badanie odbytniczo-brzuszne. Ta procedura pozwala zidentyfikować ciała obce w pochwie.
• Waginoskopia. Jeśli zapalenie pochwy rozwija się u dziewicy, ta procedura pozwala zbadać genitalia bez uszkodzenia błony dziewiczej.
• Dostarczanie moczu do analizy. Wyjaśni to obecność zapalenia układu moczowego, które często łączy się z zapaleniem pochwy. Analiza według Nechiporenko, ogólna analiza i badanie bakteriologiczne moczu.
• Oddawanie krwi do ogólnej analizy.
• Dostarczenie kału do wykrycia w nim jaj owsików.
• USG narządów miednicy.
• Pobranie wymazu z pochwy w celu wykrycia patogennej mikroflory.
• Jeśli to konieczne, zaleca się PCR i testy serologiczne, metody te są wysoce specyficzne.
• Darowizna krwi w celu określenia poziomu glukozy w niej.

Jeśli u kobiety zdiagnozowano współistniejące choroby, potrzebuje konsultacji z wąskimi specjalistami.

Leczenie zapalenia sromu

Aby poradzić sobie z zapaleniem sromu, pacjentowi przepisuje się złożone leczenie. Terapia w dużej mierze zależy od przyczyny zapalenia.

Przestrzeganie diety i schematu leczenia

W ostrym okresie zapalenia musisz zrezygnować z pracy lub nauki. Kobietom pokazano odpoczynek w łóżku. Jeśli choroba jest ciężka, może być wymagana hospitalizacja.

Do menu wprowadzane są produkty alkalizujące, w tym warzywa, woda mineralna, mleko. Wyklucz z diety wędzonki, tłuste buliony, smażone mięso, pikle, sfermentowaną żywność, owoce cytrusowe, pomidory.

Jeśli choroba ma charakter alergiczny, należy wyeliminować z menu pokarmy, które mogą powodować reakcję zapalną. Dotyczy to miodu, jajek, owoców morza, czekolady, orzechów, jagód itp.

Terapia lokalna

Miejscowa terapia zakaźnego zapalenia sromu i pochwy polega na stosowaniu leków w postaci tabletek dopochwowych, czopków lub kapsułek.

Do przygotowania roztworów dezynfekujących stosuje się wywary z ziół (rumianek, szałwia, kora dębu, sznurek, eukaliptus, dziurawiec, pokrzywa). Zabieg należy przeprowadzać minimum 3 razy dziennie przez 10-15 minut.

Możesz także użyć gotowych preparatów antyseptycznych. Może to być roztwór furacyliny, nadmanganianu potasu, chlorofilu. Miramistin ma wyraźny efekt dezynfekujący.

Maść ze składnikiem przeciwbakteryjnym nakłada się na genitalia. Może to być maść tetracyklinowa, erytromycyna lub olettrin.

Możesz również nałożyć roztwór oleju chlorofilowego na genitalia.

Zabieranie leków do środka

Antybiotyki na zapalenie sromu są przepisywane w zależności od tego, która patogenna flora spowodowała rozwój zapalenia. W ciężkich przypadkach leki przyjmuje się doustnie.

Jeśli choroba człowieka jest spowodowana wzrostem flory grzybiczej, wówczas przepisuje się mu leki przeciwgrzybicze. Mogą to być leki takie jak: Levorin, Itraconazole, Fluconazole. Lokalne przetwarzanie odbywa się za pomocą boraksu w glicerynie. Możesz również użyć maści zawierających klotrimazol lub inny środek przeciwgrzybiczy. Przed rozpoczęciem leczenia srom jest traktowany roztworem sody o stężeniu 4%.

Jeśli pacjent ma Trichomonas, przepisuje się jej metronidazol, tynidazol lub ornidazol. Przebieg leczenia trwa co najmniej tydzień. W przypadku choroby przewlekłej należy zastosować szczepionkę Solkotrichovac. Kobieta otrzymuje 3 wstrzyknięcia po 0,5 ml każde z 14-dniową przerwą. Rok później ponowne szczepienie przeprowadza się za pomocą pojedynczego wstrzyknięcia leku.

W przypadku gonokokowego zapalenia sromu przepisuje się ceftriakson lub inne antybiotyki cefalosporynowe.

Leki przeciwbakteryjne o szerokim spektrum działania są przepisywane na zapalenie sromu wywołane przez chlamydie i mykoplazmę. Mogą to być leki takie jak: Sumamed, Josamycin, Doksycyklina.

Środki higieniczne

Kluczowe zalecenia:

• Krocze należy myć po każdym oddaniu moczu. Ruchy należy kierować od przodu do tyłu.
• Bieliznę należy zmieniać 2 razy dziennie. Należy myć w gorącej wodzie z użyciem produktów hipoalergicznych i dokładnie wypłukać.
• Musisz myć się mydłem raz dziennie. Nie zaleca się tego częściej, aby nie wysuszyć błony śluzowej genitaliów.
• Nie używaj aromatyzowanych proszków ani olejków do pielęgnacji niemowląt.
• Bielizna musi być wykonana z naturalnych materiałów.
• Wszyscy członkowie rodziny muszą mieć własne ręczniki.

Należy bezwzględnie przestrzegać zasad higieny intymnej. Jeśli choroba ma nieskomplikowany przebieg, czasami do pełnego wyzdrowienia wystarcza wysokiej jakości leczenie genitaliów.

Ogólne zalecenia

Aby zmniejszyć nasilenie stanu zapalnego i usunąć obrzęki z tkanek, można zastosować leki przeciwhistaminowe: Suprastin, Diazolin. Jeśli zapalenie sromu ma charakter alergiczny, leki stosuje się miejscowo. Aby to zrobić, musisz wybrać je w postaci maści lub żelu.

Pomocnicze kierunki terapii:

• Przyjmowanie środków uspokajających: matki i waleriany.
• Zastosowanie enzymów do normalizacji mikroflory jelitowej: Hilak-forte, Wobenzym, Bactisubtil.
• Przyjmowanie witamin.
• Zastosowanie immunomodulatorów: Immunal, Nukleinian sodu.
• Stosowanie induktorów interferonu: Neovir, Cycloferon.

W przypadku częstych nawrotów choroby należy przyjmować estrogeny. Są używane do lokalnego przetwarzania. Przyczyniają się do szybkiego powrotu do zdrowia uszkodzonych tkanek. W tym celu eksperci zalecają Estriol i Folliculin.

Po ustąpieniu objawów choroby należy włączyć do menu sfermentowane napoje mleczne. Pozwalają normalizować mikroflorę pochwy i jelit.

Jeśli w leczeniu zapalenia sromu trzeba było stosować leki przeciwbakteryjne, pacjentom przepisuje się leki przeciwgrzybicze.

Leczenie chorób przewlekłych

Nie wystarczy skupić się na samym leczeniu zapalenia sromu. Jeśli ogniska infekcji pozostaną w ciele, po chwili zapalenie powtórzy się ponownie. Dlatego ważne jest, aby pozbyć się próchnicy zębów, leczyć choroby układu moczowego itp.

Jeśli zapalenie sromu rozwija się na tle inwazji pasożytniczej, pacjentowi przepisuje się leki przeciwrobacze, na przykład Pirantel lub Piperazyna.

Jeśli w pochwie znajduje się ciało obce, należy je usunąć. Następnie srom jest traktowany roztworem antyseptycznym.

Powikłania zapalenia sromu

Zapalenie sromu nie można zignorować, ponieważ choroba grozi poważnymi powikłaniami:

• Zrost i zrośnięcie warg sromowych mniejszych. Ta patologia wymaga pomocy chirurga.
• Atrezja pochwy. W tym przypadku wargi sromowe mniejsze i pochwa są ze sobą sklejone.
• Zapalenie pęcherza. Zapalenie pęcherza objawia się silnym bólem podczas oddawania moczu.
• Powstawanie blizn w miejscu ubytków wrzodziejących.
• Chłonięcie. Ta komplikacja objawia się błękitem zewnętrznych narządów płciowych. Kobieta może zachować ten kolor do końca życia.

Autor artykułu: Lapikova Valentina Vladimirovna | Ginekolog, reproduktolog

Wykształcenie: Dyplom położnictwa i ginekologii uzyskany na Rosyjskim Państwowym Uniwersytecie Medycznym Federalnej Agencji ds. Opieki Zdrowotnej i Rozwoju Społecznego (2010). W 2013 roku ukończył studia podyplomowe na N. N. N. I. Pirogova.