Ogólna Analiza Moczu: Norma I Interpretacja Wyników

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 02:16

Ogólna analiza moczu: norma i interpretacja wyników

Mocz to płyn biologiczny, końcowy efekt naturalnego procesu ludzkiego życia. Powstaje w nerkach w dwóch złożonych etapach: filtracji kłębuszkowej i reabsorpcji wody w kanalikach nerkowych. Wraz z moczem wydalane są z organizmu mocznik (produkt metabolizmu białek), kwas moczowy, elektrolity, witaminy, hormony. Na podstawie wyników laboratoryjnych badań moczu lekarz może ocenić stan nerek i ich funkcjonalność, pracę przewodu pokarmowego, układu sercowo-naczyniowego i wielu innych narządów. Dlatego OAM znajduje się na liście badań diagnostycznych, które należy wykonywać zarówno w przypadku wystąpienia objawów złego samopoczucia, jak iw celach profilaktycznych, w ramach regularnego monitorowania stanu zdrowia.

Zadowolony:

• Jak prawidłowo pobrać test moczu?
• Wskazania do celów badania
• Tabela norm ogólnej analizy moczu
• Codzienne oddawanie moczu i częstotliwość oddawania moczu

• Dekodowanie wyników ogólnego testu moczu

  • Kolor
  • Przejrzystość
  • Zapach (zapach)
  • Gęstość względna (SG)
  • Reakcja kwasowo-zasadowa (pH)
  • Białko (PRO)
  • Glukoza (GLU)
  • Leukocyty (LEU)
  • Erytrocyty (BLD)
  • Hemoglobina (Hb)
  • Bilirubina (BIL)
  • Urobilinogen (UBG)
  • Ciała ketonowe (KET)
  • Azotyn (NIT)
  • Komórki nabłonkowe
  • Cylindry
  • Kryształy soli
  • Bakterie, grzyby i pasożyty
  • Szlam

Zwykle to lekarz kieruje pacjenta na ogólną analizę moczu, dekodowanie wyników u dorosłych i dzieci jest również prerogatywą wykwalifikowanego specjalisty: terapeuty, pediatry, urologa, nefrologa. Ale każda osoba w naszych czasach może samodzielnie przejść pełne badanie ciała, w tym OAM. Kiedy formularz z wynikami będzie pod ręką, trudno będzie go zrozumieć bez wykształcenia medycznego. Przekażemy Ci wszystkie potrzebne do tego informacje w zwięzłej i przystępnej formie: normy ogólnej analizy moczu w tabeli, dekodowanie wskaźników i listę możliwych powodów, dla których wynik odbiega od ideału.

Podkreślamy jednak, że informacje te służą wyłącznie celom informacyjnym i nie wykluczają potrzeby profesjonalnej porady. Ponadto liczby podane w różnych źródłach nieznacznie się różnią, laboratoria mogą stosować inne jednostki miary, dlatego lepiej nadal szukać pomocy u lekarza.

Jak prawidłowo pobrać test moczu?

Aby uzyskać najbardziej wiarygodne wyniki badania, należy przestrzegać zasad zbierania moczu do analizy. Jeśli osoba jest zdrowa, płyn ten jest sterylny, ale może zawierać mikroorganizmy z powierzchni narządów moczowo-płciowych lub z zanieczyszczonych pojemników. Dorośli są w stanie samodzielnie zbierać mocz; chorzy chorzy i dzieci, zwłaszcza te najmniejsze, mogą potrzebować pomocy z zewnątrz.

Aby móc pobrać mocz od niemowlęcia, należy najpierw karmić je piersią, ponieważ proces nasycenia jest bezpośrednio związany z opróżnianiem pęcherza. Możesz również lekko masować brzuszek dziecka lub opuścić nóżki dziecka do pojemnika z ciepłą wodą - prawie na pewno doprowadzi to do odruchowego oddawania moczu. Oczywiście znacznie łatwiej jest zbierać mocz od chłopców ze względu na cechy strukturalne zewnętrznych narządów płciowych. A dla dziewczynek w aptece można kupić specjalne miękkie pojemniki z lepkimi krawędziami.

Tak więc, aby pomyślnie zebrać mocz do ogólnej analizy, musisz przestrzegać następujących zasad:

• Zabieg wykonywany jest bezpośrednio po nocnym odpoczynku rano na czczo;
• Lepiej jest, jeśli ostatnie opróżnianie pęcherza nastąpiło co najmniej 6 godzin przed pobraniem;
• Najpierw należy umyć zewnętrzne narządy intymne roztworem mydła, dokładnie wypłukać i wytrzeć do sucha;
• Objętość płynu wymagana do badań wynosi od 50 do 100 ml;
• Nie należy wciągać pierwszych kilku kropli do zbiornika. Potrzebujesz średniej porcji moczu. Faktem jest, że pierwszy płyn zawiera nabłonek, który odsunął się od błony śluzowej cewki moczowej, co może zniekształcić wyniki badania;
• Naczynia do zbierania moczu należy dokładnie umyć, jeszcze lepiej - wysterylizować, a następnie wysuszyć. Szyjka pojemnika powinna być szeroka, a pokrywka szczelna;
• Mocz do analizy nie jest pobierany z żadnego innego pojemnika (na przykład z doniczki dla niemowląt), jest pobierany natychmiast w specjalnie przygotowanym pojemniku;
• Po pobraniu mocz nie powinien być przechowywany dłużej niż 60-90 minut. W tym czasie musi zostać dostarczony do laboratorium;
• Dzień wcześniej należy zrezygnować z warzyw i owoców zawierających barwniki (np. Marchew czy buraki), a także czekolady i napojów alkoholowych;
• Konieczne jest informowanie lekarza o wszystkich przyjmowanych stale lekach, ponieważ niektóre leki wpływają na skład moczu.

Kobietom nie zaleca się przyjmowania OAM podczas menstruacji, ponieważ krew menstruacyjna może dostać się do pojemnika podczas pobierania moczu i zniekształcić wyniki testu. Jeśli analiza jest pilnie potrzebna, przed oddaniem moczu należy użyć tamponu lub zamknąć pochwę sterylną watą.

Wskazania do celów badania

OAM z pewnością przeprowadza się w ramach badania profilaktycznego, corocznego badania lekarskiego, uzyskania dostępu do niektórych rodzajów zajęć, postępowania w ciąży i pierwotnej hospitalizacji pacjentki. Ponadto każda osoba z własnej inicjatywy może zdać ogólny test moczu i samodzielnie rozszyfrować wyniki, ale nadal lepiej powierzyć to zadanie wykwalifikowanemu lekarzowi.

OAM staje się obowiązkowym testem diagnostycznym w następujących przypadkach:

• Objawy procesu zapalnego w układzie moczowo-płciowym - patologiczna zmiana koloru i zapachu moczu, naruszenie schematu oddawania moczu, ból w dolnej części pleców lub podbrzuszu;
• Objawy patologii endokrynologicznych - nagłe zmiany masy ciała, pocenie się, pragnienie, hirsutyzm, senność, drażliwość;
• Podejrzenie obecności procesu onkologicznego w organizmie;
• Po raz pierwszy naruszenia przewodu żołądkowo-jelitowego, układu sercowo-naczyniowego i innych narządów;
• Wszelkie istniejące choroby somatyczne (zapalenie trzustki, cukrzyca, zapalenie wątroby) - OAM służy do kontrolowania procesu leczenia.

Jeśli dekodowanie wyników ogólnej analizy moczu wykazuje znaczne odchylenie od normalnych wskaźników, pacjentowi przypisuje się dodatkowe badania, na przykład USG nerek, analizę moczu według Zimnitsky'ego lub Nechiporenko.

Tabela norm dla ogólnej analizy moczu u dorosłych i dzieci

Przeznaczenie	Wskaźnik i jednostka miary	Mężczyźni	Kobiety	Dzieci
Kolor	Kolor	słomkowy do ciemnożółtego	słomkowy do ciemnożółtego	od słomkowego do jasnożółtego
Przejrzystość	Przezroczystość	100%	100%	100%
Zapach	Zapach	charakterystyczny, nieostry	charakterystyczny, nieostry	charakterystyczny, nieostry
SG	Gęstość względna (ciężar właściwy)	1010-1024	1010-1024	1005-1024
pH	Reakcja kwasowo-zasadowa	5,0-7,0	5,0-7,0	4,5-8,0
ZAWODOWIEC	Białko, g / l	0,00-0,014	0,00-0,014	negatywny (nieobecny)
GLU	Glukoza, mmol / l	0,00-0,8	0,00-0,8	negatywny (nieobecny)
LEJA	Leukocyty szt. wgląd	0-3	0-6	0-2
BLD	Erytrocyty, szt. wgląd		0-3	0-1
Hb	Hemoglobina	negatywny (nieobecny)	negatywny (nieobecny)	negatywny (nieobecny)
BIL	Bilirubina, μmol / l	0,00-17,00	0,00-17,00	0,00-17,00
UBG	Urobilinogen, mg / l	5.00-10.00	5.00-10.00	0,00-10,00
KET	Ciała ketonowe (aceton), mmol / l	0,00-0,50	0,00-0,50	negatywny (nieobecny)
GNIDA	Azotyn	negatywny (nieobecny)	negatywny (nieobecny)	negatywny (nieobecny)
Odc. kl.	Komórki nabłonkowe, szt.	0-3	0-3	0-1
Tsil.	Cylindry, szt.	0-2	0-2	0-2
-	Kryształy soli, szt.	1-4	1-4	1-2
-	Bakterie, grzyby i pasożyty	negatywny (nieobecny)	negatywny (nieobecny)	negatywny (nieobecny)
-	Szlam	negatywny (nieobecny)	negatywny (nieobecny)	negatywny (nieobecny)

Codzienne oddawanie moczu i częstotliwość oddawania moczu

Termin „dzienne wydalanie moczu” odnosi się do objętości moczu wydalanego przez osobę w ciągu 24 godzin kontrolnych. Wskaźnik ten zależy od wielu czynników: wieku, funkcji nerek, stanu hormonalnego i po prostu od tego, ile płynu wypił pacjent. Chociaż diureza i częstość oddawania moczu nie pojawiają się w interpretacji wyników OAM, naruszenia tych procesów stają się właśnie najczęstszą przyczyną badania.

Normy dziennego wydalania moczu według wieku:

• 1 miesiąc - 320-340 ml;
• 1-2 lata - 460-480 ml;
• 2-5 lat - 550-570 ml;
• 5-8 lat - 670-690 ml;
• 8-11 lat - 840-860 ml;
• 11-18 lat - 1000-1100 ml;
• Dorośli - 1400-1800 ml.

Diureza i zaburzenia częstości oddawania moczu

Nazwa	Co to jest?	Dlaczego to się dzieje?
Wielomocz	Zwiększenie dziennej objętości moczu do 2000 ml lub więcej	Cukrzyca i moczówka prosta; Przyjmowanie leków moczopędnych; Duża ilość płynów wypijanych dziennie; Konwergencja obrzęku; Poliuryczny etap ostrej niewydolności nerek.
Oliguria	Zmniejszenie dziennej objętości moczu do 300-600 ml	Odwodnienie spowodowane wysoką temperaturą, brakiem wody, przedłużającymi się wymiotami lub biegunką; Obrzęk, zatrzymanie płynów w narządach wewnętrznych na tle marskości wątroby (wodobrzusze), zapalenie osierdzia, wysiękowe zapalenie opłucnej; Toksyczne uszkodzenie nerek; Oliguryczny etap ostrej niewydolności nerek.
Bezmocz	Zmniejszenie dziennej objętości moczu do 50 ml lub całkowity brak wydalania moczu	Stan wstrząsu (anafilaksja, wstrząs kardiogenny lub urazowy); Masywna utrata krwi; Zespół zderzeniowy (przedłużona kompresja nerek); Transfuzja niewłaściwie oddanej krwi; Zablokowanie dróg moczowych z kamieniami; Ostra niewydolność nerek, kłębuszkowe zapalenie nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek.
Ishuria	W pęcherzu jest mocz, ale spontaniczna emisja jest trudna lub niemożliwa	Zrosty w cewce moczowej; Ostre lub przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego, gruczolak, rak prostaty; Zakłócenie unerwienia pęcherza spowodowane urazem, zabiegiem chirurgicznym, infekcją neurogenną, trudnym porodem, stwardnieniem rozsianym.
Nokturia	W ciągu dnia dominuje diureza nocna	Cukrzyca i moczówka prosta; Łagodna dysplazja prostaty; Patologie zapalne i nowotworowe nerek.
Dysuria	Złożone zaburzenie, które łączy patologiczną zmianę objętości moczu, naruszenie częstotliwości oddawania moczu i kontrolę nad nimi, a także ból tego procesu	Choroby zapalne i onkologiczne układu moczowo-płciowego; Kamienie nerkowe lub pęcherzowe; Zaburzenia neurogenne; Punkt kulminacyjny; Endometrioza; Alkoholizm.
Stranguria	Trudność, powolne oddawanie moczu z przerwami i uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza	Zwężenie dróg moczowych; Zablokowanie szyjki pęcherza, moczowodu lub cewki moczowej z kamieniami; Choroby zakaźne układu moczowo-płciowego; Procesy onkologiczne; Patologie endokrynologiczne; Przyczyny neurologiczne i psycho-emocjonalne.
Częstomocz	Częstotliwość oddawania moczu powyżej 6 razy dziennie	Proces zapalny lub nowotworowy w narządach moczowo-płciowych; Nadmierne spożycie płynów.
Olakiuria	Częstotliwość oddawania moczu mniej niż 3 razy dziennie	Zaburzenia odruchu nerwowego; Odwodnienie organizmu; Niewydolność nerek; Zatrzymanie płynów w narządach wewnętrznych, obrzęki.
Moczenie mimowolne	Niemożność utrzymania moczu	Dzieciństwo, brak umiejętności kontroli moczu; Osłabienie mięśni dna miednicy u kobiet po menopauzie; Zaburzenia neurogenne; Naprężenie

W rzeczywistości zjawiska takie jak izomocz, stranguria, częstomocz, olakiuria i moczenie nocne są typami dysurii lub stanowią część zespołu zaburzeń układu moczowego. Można je zaobserwować w każdym wieku i przy wielu chorobach, których nie można uwzględnić w jednej tabeli.

Dekodowanie wyników ogólnego testu moczu

W ramach OAM przeprowadza się sekwencyjne badanie następujących cech moczu:

• Właściwości fizyczne (kolor, zapach, przezroczystość, ciężar właściwy);
• Skład chemiczny (białko, glukoza, leukocyty, erytrocyty, azotyny itp.);
• Zanieczyszczenia i osad (śluz, kryształy soli, bakterie, grzyby, pasożyty).

Rzućmy okiem na każdy wskaźnik, aby rozszyfrowanie wyników ogólnej analizy moczu nie było trudne.

Kolor

Na intensywność zabarwienia moczu będzie wpływać pochodna barwników żółciowych, która powstaje w wyniku degradacji hemoglobiny i nazywana jest „urochromem”. Niektóre choroby mogą wpływać na intensywność jego powstawania.

Ponadto kolor moczu może ulec zmianie w wyniku przyjmowania niektórych leków i stosowania szeregu pokarmów:

• Intensywny czerwony, różowy lub szkarłatny lub mięsisty wygląd. Wszystko to wskazuje na obecność erytrocytów w płynie biologicznym. Możliwe patologie: nefropatia, zapalenie pęcherza moczowego, kamica moczowa, porfiria dziedziczna, zatrucie ołowiem, ciężka toksykoza. Zaczerwienienie moczu może być wywołane przez następujące leki przyjmowane doustnie: ryfampicyna, amidopiryna, sulfazol, fenacetyna, czerwony streptocid i wszelkie leki zawierające żelazo. Przy odczynie zasadowym mocz ma różowawy odcień, gdy fenoloftaleina jest wydalana przez nerki;
• Kolor intensywnie żółty z wyraźnym ciemnieniem. Taki odcień wskazuje, że dana osoba nie spożywa wystarczającej ilości płynów lub dużo się poci, w wyniku czego mocz staje się silnie skoncentrowany. Również ciemnożółty kolor moczu obserwuje się, gdy w diecie znajduje się marchew. Możliwe patologie: choroba mięśnia sercowego, choroba wątroby. Zaburzenia odżywiania: głód i brak mleka dla dziecka karmionego piersią. Innym powodem, dla którego mocz może przybrać ciemnożółty kolor, jest odwodnienie organizmu na tle wysokiej temperatury ciała, z biegunką lub wymiotami;
• Nasycony żółty mocz z zielonym lub brązowym odcieniem. Możliwe patologie: wszystkie choroby wątroby, niedokrwistość hemolityczna, żółtaczka obturacyjna. Kolor ten wynika z wysokiej zawartości barwników żółciowych i bilirubiny w uwolnionym płynie;
• Kolor moczu jest bliższy zielonemu. Ten odcień wskazuje, że jest w nim ropa (leukocyturia). Przy odczynie alkalicznym taki mocz będzie miał szarawy lub brudno brązowy kolor;
• Czernienie cieczy lub brązowawo-czarny odcień wskazuje na następujące patologie: hemoglobinurię (uwalnianie hemoglobiny z łożyska naczyniowego i przedostawanie się do moczu), czerniak, napadową nocną hemoglobinurię, czerniakomięsak (kolor uzyskuje się dzięki zawartości melaniny w moczu). Również ten kolor moczu może występować w przypadku zatrucia pochodnymi oksy naftalenu;
• Biały lub białawy kolor moczu oddaje w nim zawartość fosforanów, limfy i tłuszczów. Takie naruszenia mogą wskazywać na lipurię, fosfaturię, obecność zmian onkologicznych układu moczowego, a także uszkodzenie nerek przez Mycobacterium tuberculosis;
• Zbyt blady lub wyraźny mocz może wskazywać na obecność patologii, takich jak moczówka prosta lub zaburzenia czynności nerek. Możliwe jest również oczyszczenie moczu podczas przyjmowania leków moczopędnych i spożywania dużej ilości płynu;
• Mocz o barwie ciemnożółtej lub jasnobrązowej będzie podawany poprzez przyjmowanie Biseptolu, Metronidazolu i produktów zawierających mącznicę
• Zielonkawo-brązowy kolor spowoduje leczenie indometacyną lub amitryptyliną;
• Bogaty żółty kolor z możliwym pomarańczowym odcieniem, ułatwia przyjmowanie witamin B i C, suplementów multiwitaminowych i żywności bogatej w beta-karoten (na przykład morele, marchew, persymony)

[Wideo] Dr Berg - O czym mówi kolor moczu? Jak dowiedzieć się o problemach zdrowotnych:

Przezroczystość

Zwykle mocz nie zawiera zanieczyszczeń i jest całkowicie przezroczysty. Jeśli tak nie jest, to nawet przed odkodowaniem wyników ogólnej analizy moczu można bezpiecznie założyć, że wskaźniki nie są w porządku.

W przypadku zaobserwowania zmętnienia w płynie biologicznym po jego oddzieleniu, możliwe przyczyny są następujące:

• Kompozycja zawiera białko, które jest odchyleniem od normy i może wskazywać na rozwój zapalenia nerek lub zaniku amyloidowego nerek;
• Obecne są erytrocyty, co jest typowe dla chorób onkologicznych układu moczowego, kamicy moczowej, zapalenia gruczołu krokowego, nefropatii;
• Wykrywane są mikroorganizmy bakteryjne, grzybowe lub pierwotniakowe, które mogą wskazywać na odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza, kandydozę i inne choroby zakaźne układu moczowo-płciowego;
• W polu widzenia znajduje się wiele komórek nabłonka, co również może wskazywać na rozwój zapalenia;
• Obserwuje się obfity osad soli krystalicznych, co grozi kamicą moczową;
• Widoczny jest śluz, co oznacza proces zapalny, kamienie nerkowe lub niewłaściwe pobranie moczu do analizy.

Zapach

Naturalnie mocz, jak każdy płyn biologiczny, pomimo swojej sterylności ma specyficzny zapach. Jednak w niektórych chorobach może się to zmienić. Na przykład, jeśli zapach amoniaku pochodzi z moczu, może to wskazywać na stan zapalny w układzie moczowym lub rozrodczym lub proces rozkładu guza. Mocz pachnie acetonem, gdy poziom glukozy we krwi jest wysoki, a na cukrzycę może wskazywać zapach przypominający aromat marynowanych jabłek.

Jeszcze przed rozszyfrowaniem wyników ogólnej analizy moczu u dorosłych i dzieci patologiczny zapach przyciąga uwagę asystenta laboratoryjnego i wskazuje na odchylenia od normy. Ponadto wiele osób po raz pierwszy udaje się do lekarza i właśnie z tego powodu jest kierowanych na OZUŚ.

Gęstość względna (SG)

Niezwykle ważnym wskaźnikiem jest względna gęstość lub ciężar właściwy moczu. W zależności od uzyskanych danych można ocenić funkcjonowanie nerek, a mianowicie ich zdolność do rozcieńczania i koncentracji.

Asystenci laboratoryjni określają ciężar właściwy moczu na podstawie stężenia soli, elektrolitów, kwasu moczowego, białka, cukru. W tym celu wykorzystuje się urządzenie zwane „urometrem”. Raz zarejestrowane odchylenie ciężaru właściwego moczu od normy nie jest powodem do niepokoju, ale taki pacjent będzie wymagał dalszego badania.

Hiperstenuria to wzrost gęstości moczu, hipostenuria to spadek, a izostenuria to stan, w którym gęstość moczu jest równa gęstości osocza krwi i wynosi 1010-1011.

Zwiększony ciężar właściwy moczu - przyczyny:

• Obrzęk, zatrzymanie płynów;
• Wodobrzusze z marskością wątroby;
• Toksykoza kobiet w ciąży;
• Zespół nerczycowy;
• Cukrzyca.

Obniżony ciężar właściwy moczu - przyczyny:

• Niewydolność nerek;
• Moczówka prosta;
• Przedłużony post;
• Pij dużo płynów.

Reakcja kwasowo-zasadowa (pH)

Zwykle reakcja powinna być lekko kwaśna lub zasadowa w zakresie od 5 do 7 pH. Jeśli wskaźnik ten odbiega od normy podczas dekodowania wyników ogólnej analizy moczu, może to wskazywać na naruszenie diety człowieka lub obecność jakiejkolwiek patologii. Ponadto im dłużej mocz będzie w temperaturze pokojowej, tym silniejszy będzie odczyn alkaliczny. Zmienia się również skład moczu, co negatywnie wpływa na wyniki badania.

Gdy pH moczu jest mniejsze niż 5,0 (odczyn kwaśny) - powoduje:

• Błędy zasilania. W ludzkim menu dominują produkty mięsne;
• Kwasica w ostrej niewydolności nerek lub serca;
• Śpiączka spowodowana spadkiem poziomu insuliny we krwi na tle cukrzycy;
• Zapalenie nerek w ostrej fazie;
• Uszkodzenie nerek przez Mycobacterium tuberculosis;
• Dna;
• Zmniejszenie zawartości jonów potasu we krwi;
• Terapia kwasem askorbinowym i kortykosteroidami.

Gdy pH moczu jest wyższe niż 7,0 (odczyn zasadowy) - powoduje:

• W menu przeważają warzywa lub ktoś pije duże ilości alkalicznej wody mineralnej.
• Alkaloza na tle ciężkich wymiotów lub z zespołem hiperwentylacji płuc;
• Choroby zapalne układu moczowego i rozrodczego w ostrej fazie;
• Zwiększone stężenie potasu w surowicy;
• Przewlekłą niewydolność nerek;
• Podawanie adrenaliny, cytrynianu sodu, wodorowęglanów, aldosteronu.

Białko (PRO)

Jeśli białko w moczu występuje w niewielkich ilościach, może to być spowodowane stresem emocjonalnym, dużym wysiłkiem fizycznym, na przykład podczas startów w zawodach sportowych, zimnej kąpieli lub prysznica. Występowanie białka w dużych ilościach wskazuje na poważny problem zdrowotny. Na przykład alfa-2-mikroglobulina mówi o dysfunkcji kanalików nerkowych w wyniku ich uszkodzenia. Białka Bens-Jonesa świadczą o szpiczaku mnogim lub makroglobulinemii Waldenstroma.

Białkomocz to stan, w którym osoba ma nienormalnie wysokie stężenie białka w moczu.

Patologie organizmu w zależności od ilości białka znajdującego się w moczu:

Łagodny stopień (do 0,5 g / dzień)	Wszystkie choroby, którym towarzyszy naruszenie rurowego transportu pierwiastków organicznych i elektrolitów - tubulopatia. Kamica moczowa; Śródmiąższowe zapalenie nerek.
Średni stopień (do 2,0 g / dzień)	Kłębuszkowe zapalenie nerek w postaci ostrej i przewlekłej.
Wysoki stopień (ponad 2,0 g / dzień)	Nasilenie kłębuszkowego zapalenia nerek; Amyloidalna dystrofia nerek.

Glukoza (GLU)

Ilość glukozy w moczu zależy od poziomu cukru we krwi. To właśnie analiza moczu na obecność glukozy pozwala podejrzewać cukrzycę u osoby. A dla tych pacjentów, u których zdiagnozowano już odpowiednią diagnozę, konieczne są regularne badania w celu monitorowania procesu leczenia i zapobiegania powikłaniom.

Ważne: cukromocz lub cukromocz to zaburzenie, w którym w moczu znajduje się zbyt duże stężenie cukru.

Podwyższona glukoza w moczu - przyczyny:

• Cukrzyca;
• Zapalenie trzustki w ostrej fazie;
• Choroba Gravesa-Basedowa;
• Hiperkortyzolizm;
• Zatrucie krwi;
• Nowotwór mózgu;
• Chromaffinoma;
• Zatrucie organizmu morfiną, chloroformem, fosforem, strychniną.

Podwyższony poziom glukozy w moczu nie zawsze stanowi zagrożenie. Zwiększenie jego poziomu jest możliwe przy nadmiernym spożyciu produktów zawierających cukier lub podczas noszenia dziecka.

Leukocyty (LEU)

Im wyższa zawartość leukocytów w moczu, tym silniejszy proces zapalny w organizmie, a mianowicie w układzie moczowym. Odchylenie tego wskaźnika od normy przy dekodowaniu wyników ogólnej analizy moczu, zarówno u dorosłych, jak iu dzieci, wskazuje na zapalenie pęcherza lub odmiedniczkowe zapalenie nerek. Kiedy w polu widzenia znajduje się więcej niż 60 leukocytów, oznacza to ropomocz. To leukocyty w moczu pozwalają podejrzewać przewlekły proces zapalny, a nie obecność bakterii, które nie zawsze są wykrywane. Oprócz leukocytów w moczu można znaleźć limfocyty i neutrofile.

Ważne: leukocyturia to stan, w którym dana osoba ma nieprawidłowo dużą liczbę leukocytów w moczu.

Leukocyty w moczu są zwiększone - przyczyny:

• Zapalenie pęcherza;
• Odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• Zapalenie cewki moczowej;
• Kłębuszkowe zapalenie nerek;
• Gruźlica nerek.

Erytrocyty (BLD)

Zazwyczaj erytrocyty w moczu nie mogą być obecne lub są wykrywane w minimalnej ilości podczas odczytywania wyników ogólnej analizy moczu, co może wiązać się ze zwiększonym wysiłkiem fizycznym lub niedokładnym gromadzeniem moczu podczas menstruacji.

Erytrocyturia lub krwiomocz to stan, w którym krew znajduje się w moczu danej osoby. To zawsze wskazuje na poważny problem i wymaga dodatkowych badań.

Stopień erytrocyturii:

• Lekkie, z mniej niż 20 erytrocytami;
• Umiarkowane - od 20 do 200 w polu widzenia;
• Wyrażone - ponad 200.

Czerwone krwinki mogą być wypłukiwane lub bez widocznych zmian, w zależności od tego, która część układu moczowego dostaną się do moczu.

Krew w moczu - powoduje:

• Jakiekolwiek uszkodzenie nerek - siniaki, łzy, łzy;
• Kamica moczowa;
• Zapalenie układu moczowego: zapalenie pęcherza, zapalenie cewki moczowej, zapalenie kłębuszków nerkowych;
• Rak prostaty, nerek, pęcherza.
• Nefropatia w ostrej i przewlekłej fazie;
• Kamica moczowa;
• Zawał nerki;
• Łagodny przerost prostaty;
• Skaza krwotoczna;
• Choroba Liebmana-Sachsa;
• Gorączka krwotoczna;
• Amyloidoza;
• Zatrucie benzenem, aniliną i innymi truciznami;
• Uszkodzenie nerek przez Mycobacterium tuberculosis;
• Nerczyca tłuszczowa.

Hemoglobina (Hb)

Hemoglobina jest odpowiedzialna za przenoszenie tlenu do komórek. Znajduje się wewnątrz czerwonych krwinek. Jeśli zostaną zniszczone w dużych ilościach, uwalniana jest hemoglobina, a wątroba i śledziona nie mają czasu na jej przetworzenie. Dlatego część hemoglobiny jest wydalana przez nerki. Mioglobina to białko o budowie podobnej do hemoglobiny. Powstaje podczas zawału mięśnia sercowego i jest częściowo wydalany przez nerki. Dlatego taki wskaźnik, jak hemoglobina, zajmuje ważne miejsce wśród innych wskaźników w odszyfrowywaniu wyników ogólnej analizy moczu i powinien odpowiadać normie, to znaczy być całkowicie nieobecny.

Hemoglobinuria to stan, w którym osoba ma hemoglobinę w moczu. Tego terminu nie należy mylić z erytrocyturią czy krwiomoczem, ponieważ charakteryzuje kilka innych zaburzeń.

Hemoglobina w moczu - powoduje:

• Oparzenia;
• Malaria;
• Choroba hemolityczna;
• Transfuzja niezgodnej krwi dawcy;
• Naruszenie integralności tkanki mięśniowej, a mianowicie stłuczenie z tworzeniem się krwiaka, zespół przedłużonego ucisku;
• Przedawkowanie fenolu, leków sulfonamidowych, zatrucia grzybami.

Bilirubina (BIL)

W moczu normalnie nie można znaleźć takiego pierwiastka jak bilirubina, ponieważ jest on wydalany przez jelita, wchodząc tam z żółcią. Jeśli jednak poziom tego pierwiastka we krwi wzrośnie, na ratunek jelitom przychodzą nerki. W związku z tym obecność zwiększonego wskaźnika zawartości bilirubiny w moczu podczas dekodowania wyników analizy mówi o poważnych patologiach.

Bilirubinuria to stan, w którym w moczu pacjenta znajduje się zbyt dużo bilirubiny będącej pigmentem żółciowym.

Bilirubina w moczu jest podwyższona - przyczyny:

• Choroby wątroby: marskość, zapalenie wątroby, niewydolność wątroby;
• Kamica żółciowa;
• Żółtaczka miąższowa i obturacyjna;
• Malaria;
• Niedokrwistość hemolityczna i sierpowata;
• Toksyczna hemoliza to zniszczenie czerwonych krwinek.

Urobilinogen (UBG)

Urobilinogen to pierwiastek powstający z bilirubiny w jelitach. Stamtąd wraca do krwiobiegu i trafia do wątroby, gdzie jest ponownie wydalana z żółcią. Kiedy wątroba nie jest w stanie przetworzyć wszystkich ciał urobiliny, dostają się one do krwiobiegu, a następnie do nerek. Dlatego wzrost tego wskaźnika w stosunku do normy w ramach dekodowania wyników ogólnego badania moczu mówi przede wszystkim o problemach z wątrobą lub jelitami.

Ważne: urobilinuria to stan charakteryzujący się patologicznie wysokim poziomem ciał urobilinowych w ludzkim moczu.

Urobilinogen w moczu jest podwyższony - powoduje:

• Niewydolność wątroby;
• Choroby jelit o charakterze zapalnym - zapalenie jelit i zapalenie okrężnicy;
• Śmierć erytrocytów (hemoliza);
• Marskość wątroby;
• Zapalenie wątroby;
• Posocznica.

Ciała ketonowe (KET)

Ciała ketonowe są wynikiem metabolizmu tłuszczów i nie są normalnie produkowane. Dlatego normy ogólnej analizy moczu u dorosłych i dzieci implikują prawie całkowity brak tych elementów. Ciała ketonowe reprezentowane są przez trzy składniki: aceton, kwas beta-hydroksymasłowy i kwas acetooctowy.

Ketonuria to stan patologiczny, w którym dana osoba ma zbyt wiele ciał ketonowych w moczu.

Ciała ketonowe w moczu są podwyższone - przyczyny:

• Wyczerpanie organizmu w wyniku długotrwałego postu;
• Przestrzeganie diety bez węglowodanów
• Nowotwory mózgu lub kory nadnerczy aktywne hormonalnie;
• Cukrzyca (zdekompensowana);
• Zatrucie ciała;
• Ciężka toksykoza w drugiej połowie ciąży - gestoza, stan przedrzucawkowy, rzucawka;
• Zespół acetonemiczny u dziecka;
• Czerwonka;
• Akromegalia.

Azotyn (NIT)

Związki te znajdują się w moczu, gdy organizm człowieka zostaje zaatakowany przez bakterie chorobotwórcze. W trakcie swojej żywotnej aktywności drobnoustroje przekształcają azotany, które dostały się do organizmu wraz z pokarmem roślinnym, w azotyny. W związku z tym w ramach dekodowania wyników ogólnej analizy moczu u dorosłych i dzieci taki wskaźnik, jak azotyny, działa jak rodzaj testu zakaźnego, ponieważ substancje te nie powinny być normalne.

Nitrituria to stan, w którym mocz pacjenta zawiera sole azotynowe powstałe z azotanów.

Azotyny w moczu - powodują:

Wszelkie choroby zapalne układu moczowego pochodzenia bakteryjnego (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, odmiedniczkowe zapalenie nerek).

Jeśli w moczu zostaną znalezione sole azotynowe, osoba zostanie wysłana na dodatkowe badanie - posiew moczu pod kątem flory, badanie krwi, USG narządów miednicy i tak dalej.

Komórki nabłonkowe

Komórki nabłonkowe mogą być obecne w moczu w niewielkich ilościach. Zawiera komórki nabłonka płaskonabłonkowego, nerkowego i przejściowego, w zależności od ich pochodzenia. Jeśli jest dużo komórek, oznacza to rozwój procesu zapalnego lub zatrucie organizmu.

Cylindry

Cylindry to formacje białkowe, które otaczają kanaliki nerkowe w niektórych patologiach. Niektóre z nich wychodzą z moczem i znajdują się w analizach, wtedy dekodując wyniki można podejrzewać szereg patologii układu moczowego i nie tylko.

Typ cylindrów i ich pochodzenie	Możliwa patologia
Ziarnisty (z kanalików nerkowych)	Procesy zwyrodnieniowe w kanalikach nerkowych; Zespół nerczycowy; Nefropatia.
Hyaline (z kanalików nerkowych)	Wyraźny spadek poziomu kwasowości moczu; Zwiększona aktywność fizyczna; Praca w wysokich temperaturach otoczenia; Kłębuszkowe zapalenie nerek; Nefropatia podczas noszenia dziecka; Odurzenie ciała; Białkomocz posturalny.
Wosk (z ziarnistych i szklistych cylindrów)	Zespół nerczycowy; Dystrofia amyloidowa tkanki nerkowej; Choroby kanalików nerkowych o przebiegu przewlekłym.
Nabłonek (z nabłonka wyściełającego kanaliki)	Patologie są podobne do tych, które występują w przypadku znalezienia woskowych cylindrów.
Erytrocyty (z erytrocytów)	Zawał nerki; Zablokowanie żyły nerkowej przez skrzep krwi; Kłębuszkowe zapalenie nerek.
Barwiony (z bilirubiny, hemoglobiny lub mioglobiny)	Zwiększony poziom mioglobiny lub hemoglobiny.
Leukocyty (z leukocytów)	Zapalenie nerek; Zapalenie nerek tocznia.

Kryształy soli

Zwykle jony elektrolitu i soli są zawsze obecne w moczu, ale są rozpuszczone. Jeśli występuje nadmierna ilość soli, to wytrącają się i przyczyniają się do rozwoju kamicy moczowej. Jeszcze przed odkodowaniem wyników ogólnej analizy moczu asystent laboratoryjny zauważy obecność tego osadu i dokładnie zbada jego skład, ponieważ każdy rodzaj soli wskazuje na pewne naruszenie w organizmie.

Nazwa soli	Możliwe patologie
Fosforany, które powstają z kwasu fosforowego	Zespół Burneta; Pierwotny izolowany zespół Fanconiego.
Urates, które powstają z kwasu moczowego	Białaczka; Dna; Zapalenie wątroby pochodzenia wirusowego; Erythremia; Przewlekłą niewydolność nerek Skaza to kwas moczowy.
Szczawiany, które powstają z kwasu szczawiowego	Występowanie pokarmów roślinnych w diecie; Cukrzyca; Zapalenie nerek; Zatrucie alkoholem.

Bakterie, grzyby i pasożyty

Obecność w moczu bakterii, drożdży, pasożytów lub pierwotniaków wskazuje na proces zapalny o odpowiedniej etiologii. Zwykle osoba nie powinna mieć patogenów w moczu - ten płyn biologiczny jest sterylny. Jeśli zgodnie z wynikami ogólnej analizy w moczu pacjenta zostaną znalezione potencjalne czynniki wywołujące choroby, konieczne jest dodatkowe badanie - wysiew na florę, pomoże to ustalić określony rodzaj drobnoustroju i przepisać odpowiednią terapię.

Szlam

Nie należy oznaczać śluzu na podstawie wyników ogólnej analizy moczu. Jeśli zostanie znaleziony, oznacza to proces zapalny w układzie moczowym lub rozrodczym. Są jednak przypadki, gdy pacjent po prostu naruszył technologię pobierania moczu - wziął brudny pojemnik. W takim przypadku badanie należy powtórzyć zgodnie ze wszystkimi zasadami sanitarno-higienicznymi, które opisano na początku artykułu.

Zwykle ludzie samodzielnie wykrywają niekorzystne zmiany w moczu i zasięgają porady lekarza. Jednak nawet jeśli nie ma widocznych problemów, konieczne jest oddanie moczu do ogólnej analizy co najmniej raz w roku. Pozwoli ci to na czas zauważyć naruszenia w organizmie, rozpocząć leczenie i zapobiec możliwym powikłaniom. Dbaj o siebie i bądź zdrowy!

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.