Rzekomobłoniaste Zapalenie Jelita Grubego - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego

Co to jest rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego?

Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego jest procesem zapalnym charakteryzującym się ostrym przebiegiem, zlokalizowanym w okrężnicy, a raczej w wyściełającej ją błonie śluzowej. Zawsze towarzyszy biegunka. Częściej kobiety cierpią na ten patologiczny proces. Choroba nie ma ograniczeń wiekowych i jest równie prawdopodobna zarówno u dorosłych, jak iu dzieci.

Ważne jest, aby ta patologia nigdy nie występowała niezależnie, ale rozwija się na tle innych chorób, to znaczy ma charakter drugorzędny.

Zadowolony:

• Objawy rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego
• Przyczyny rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego
• Rozpoznanie rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego
• Leczenie rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego

Objawy rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego

Tego typu proces zapalny jelita grubego nie może pozostać niezauważony przez chorego.

Objawy obejmują:

• Pojawienie się luźnych stolców, które mają charakter biegunki. Najczęściej jest wodnisty i występuje często, przynajmniej co dwie godziny. Najczęściej rozwija się tydzień po przyjęciu antybiotykoterapii, chociaż przypadki zapalenia okrężnicy nie są rzadkie po pojedynczej dawce antybiotyku. W 20% przypadków biegunka może wystąpić nawet 1,5 miesiąca po zakończeniu leczenia. Czasami w kale można znaleźć zanieczyszczenia krwi, a także wysoką zawartość leukocytów.
• Pacjent skarży się na bóle spastyczne lub konwulsyjne. Są szczególnie wyraźne przy uciskaniu brzucha. W tym przypadku nie ma podrażnienia otrzewnej.
• Chorobie często towarzyszy gorączka, a temperatura może wzrosnąć do wysokich wartości, nawet do 40 ° C.

Ta triada objawów najwyraźniej charakteryzuje ten proces zapalny.

Mogą jednak objawiać się na różne sposoby:

• Przy łagodnej postaci bólu osoba praktycznie nie przejmuje się, dyskomfort w jamie brzusznej jest ledwo odczuwalny. Krzesło jest rzadkie i nie przekracza 5 razy na uderzenie. Jeśli antybiotyk zostanie anulowany, wszystkie naruszenia ustąpią same.
• Przy umiarkowanej postaci stolec staje się częstszy i można go obserwować co godzinę, zawiera zarówno śluz, jak i krew. Jednocześnie temperatura znacząco wzrasta, bóle powodują odczuwalny dyskomfort i nasilają się podczas badania brzucha. Nie można zrezygnować z samego anulowania prowokatora, wymagane jest leczenie.
• W ciężkich przypadkach temperatura utrzymuje się na wysokim poziomie, stolec jest bardzo częsty, może występować co pół godziny, często rozwijają się powikłania choroby.
• Postać piorunująca charakteryzuje się szybkim nasileniem objawów z silnym bólem, biegunką, przechodzeniem w zaparcia, aż do niedrożności jelit. Często tę postać choroby obserwuje się u pacjentów leczonych lekami przeciwnowotworowymi.

Przyczyny rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego

Przyczyną rozwoju zapalenia jest pewna beztlenowa pałeczka - Clostridium difficile, która wytwarzana przez toksyny zatruwa organizm chorego.

Wśród czynników prowokatorów są:

• Przejście leczenia terapeutycznego niektórymi lekami. Najczęściej stan zapalny wywołują środki przeciwbakteryjne (cefalosporyny, makrolidy, ofloksacyny, penicyliny, lewofloksacyny). Ponadto chemioterapia, leki hamujące układ odpornościowy, preparaty złota, cytostatyki, NLPZ, terapia biegunki i leki psychotropowe mogą wywoływać rozwój zapalenia.
• Przewlekłe jelitowe zapalenie jelita grubego.
• Obecność formacji onkologicznych w jelicie.
• Niedokrwienne zapalenie jelita grubego związane z zaburzeniem krążenia krwi w naczyniach jelitowych.
• Przełożona operacja na narządach zlokalizowanych w okolicy otrzewnej.
• Długotrwała rozrywka w szpitalu.
• Częste badania jelita w tym przypadku oznaczają kolonoskopię, sigmoidoskopię.

Rozpoznanie rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego

Gdy pacjent zwraca się do lekarza z charakterystycznymi dolegliwościami w postaci luźnych stolców i bólów brzucha, lekarz musi przede wszystkim zebrać wywiad. Ważne jest, aby dowiedzieć się, jak długo pacjent cierpi na takie objawy, czy przyjmował jakieś leki. Następnie lekarz przeprowadza badanie fizykalne, które obejmuje badanie palpacyjne brzucha i brzucha oraz mierzy temperaturę ciała.

Do potwierdzenia diagnozy konieczne będą badania laboratoryjne. Oprócz standardowych procedur, takich jak pobranie krwi i moczu do ogólnej analizy, konieczne jest biochemiczne badanie krwi i analiza kału. To na nim można określić obecność lub brak beztlenowego patogenu Bacillus. Do określenia mikroflory zamieszkującej jelito wymagana jest hodowla kału.

Jeśli zachodzi potrzeba odróżnienia biegunki od innej diagnozy, można wykonać endoskopię lub kolonoskopię. W przypadku braku możliwości wykonania kolonoskopii lekarz kieruje pacjenta na tomografię komputerową jamy brzusznej. W niektórych przypadkach do badania wymagany jest niewielki odcinek jelita. Biopsję wykonuje się podczas kolonoskopii.

W razie potrzeby pacjent kierowany jest na konsultację z gastroenterologiem.

Leczenie rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego

Leczenie ogranicza się przede wszystkim do eliminacji czynnika prowokującego. Dlatego jeśli zapalenie okrężnicy zostało spowodowane przez zażywanie leku, należy je porzucić. Z reguły leczenie już po dwóch dniach prowadzi do poprawy stanu pacjenta. Jeśli chodzi o biegunkę, to całkowicie ustaje nieco później, w zależności od cech organizmu. Jeśli choroba jest ciężka, może być konieczne dodatkowe leczenie niektórymi lekami.

Metronidazol działa na beztlenowe bakterie wywołujące ten typ zapalenia okrężnicy. Jest przepisywany w dawce 250 mg 4 razy dziennie. Ten schemat dotyczy dorosłych. Leczenie należy kontynuować przez co najmniej 10 dni, a czasem dwa tygodnie.

Ponadto pacjentowi przepisuje się enterosorbenty, które pomagają usunąć toksyczne produkty z organizmu. Wskazane jest przywrócenie mikroflory jelitowej po zakończeniu kursu metronidazolu.

Podczas leczenia pacjent będzie potrzebował dużo płynów, ponieważ podczas częstych wypróżnień traci imponujące objętości. Jeśli jest on niedostatecznie uzupełniany, uporczywa biegunka może prowadzić do odwodnienia, dlatego tak ważne jest, aby monitorować, ile pacjent pije.

Odżywianie jest ważną częścią leczenia tego typu zapalenia. Musisz trochę zjeść, ale często. W ramach diety leczniczej pacjentowi zaleca się przestrzeganie tabeli nr 4. Ta dieta dietetyczna sprowadza się do tego, że dieta obejmuje banany, ryż, galaretki, pieczone warzywa, tosty. To znaczy wszystkie te pokarmy, które pomagają powstrzymać biegunkę. Ponadto konieczne jest całkowite porzucenie smażonych, pikantnych i tłustych potraw. Produkty mleczne są przeciwwskazane, ponieważ mogą pogorszyć stan pacjenta. Dowiedz się więcej o tym, co możesz, a czego nie możesz jeść.

Jeśli chodzi o leczenie dzieci, wykazano również, że znoszą one lek, który spowodował proces zapalny w jelicie grubym. Metronidazol jest przepisywany ostrożnie iw niższych dawkach, które są wybierane tylko przez lekarza i ściśle indywidualnie.

W niektórych niezwykle rzadkich przypadkach może być wymagana operacja. Jest to widoczne, gdy choroba postępuje z prędkością błyskawicy. W takim przypadku dotknięta część jelita podlega usunięciu. Odbywa się to w celu ratowania życia człowieka i uniknięcia groźnych komplikacji.

Tymczasem powikłania choroby mogą być dość poważne. W szczególności zapalenie okrężnicy grozi pęknięciem jelit, wodobrzuszem, odwodnieniem i gwałtownym spadkiem ciśnienia krwi. Czasami, w szczególnie ciężkich przypadkach, można zaobserwować niewydolność nerek, rozwój nadkażenia, a nawet posocznicę.

Środki zapobiegawcze sprowadzają się do tego, że surowo zabrania się samodzielnego stosowania leków przeciwbakteryjnych, bez porady lekarza. Ponadto w celach profilaktycznych. Antybiotyki mają wiele skutków ubocznych, w tym rozwój pseudomembratycznego zapalenia jelita grubego i powinny być stosowane pod nadzorem lekarza. Nie tylko wybór środka przeciwbakteryjnego, ale także czas jego podawania powinien ustalić lekarz.

Jeśli chodzi o rokowanie, dzięki szybkiemu dostępowi do pomocy medycznej i wyeliminowaniu czynnika prowokującego można pozbyć się choroby w jak najkrótszym czasie.

Autor artykułu: Gorshenina Elena Ivanovna | Gastroenterolog

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Medycyna ogólna” uzyskany na Rosyjskim Państwowym Uniwersytecie Medycznym im N. I. Pirogova (2005). Studia podyplomowe na specjalności „Gastroenterologia” - centrum medyczno-dydaktyczne.