Zakrzepica Okluzyjna - Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Zakrzepica okluzyjna

Zakrzepica okluzyjna to całkowite zablokowanie tętnicy z upośledzeniem krążenia dystalnie od miejsca zatoru. Zakrzepica okluzyjna może rozwinąć się na dowolnej części ciała, na każdym naczyniu. Patologia wyraża się przy braku pulsacji, bladości skóry i bólu. Ofierze pokazano pilną pomoc lekarską, w niektórych przypadkach wymagana jest interwencja chirurgiczna. Zakrzepica okluzyjna to stan, który stanowi bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia. Jeśli pacjent nie skonsultuje się z lekarzem na czas, może stracić kończynę i stać się niepełnosprawny.

Ostra zakrzepica okluzyjna występuje najczęściej u mężczyzn w wieku powyżej 60 lat.

W zależności od lokalizacji skrzepliny lekarze podają następujące statystyki:

• W 40% przypadków obserwuje się zakrzepicę naczyń krezkowych.
• W 35% przypadków zakrzepica okluzyjna rozwija się w naczyniach mózgu.
• W 25% przypadków dotyczy to tętnic kończynowych i rozwidlenia aorty.
• W 34% przypadków zamknięcie skrzepliny wpływa na tętnice udowe.
• W 22% przypadków zakrzepica okluzyjna dotyczy tętnic biodrowych.
• W 9% przypadków zajęte są tętnice podkolanowe.
• W 14% przypadków patologia dotyczy naczyń podobojczykowych, naczyń barku i podudzia.

Zadowolony:

• Przyczyny zakrzepicy okluzyjnej
• Objawy zakrzepicy okluzyjnej
• Diagnoza zakrzepicy okluzyjnej
• Leczenie zakrzepicy okluzyjnej
• Zapobieganie zakrzepicy okluzyjnej

Przyczyny zakrzepicy okluzyjnej

Przyczyną zakrzepicy okluzyjnej jest zablokowanie światła naczynia lub tętnicy przez skrzeplinę. Może być reprezentowany nie tylko przez skrzep krwi, ale także przez frakcje tłuszczowe, a także tkankowe, drobnoustrojowe lub nowotworowe.

Choroby, przeciwko którym może rozwinąć się zakrzepica okluzyjna, to:

• Choroby serca: choroba wieńcowa, zawał mięśnia sercowego, choroby serca, arytmia, nadciśnienie tętnicze, miażdżyca tętnic, tętniak aorty i serca, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa.
• Nowotwory w organizmie: guz serca, guz płuc.
• Wrodzone wady serca: otwarte okienko owalne, przetrwały przewód tętniczy, wady przegrody serca.
• Choroby układu krwionośnego: białaczka, czerwienica.
• Inne patologie: choroba Takayasu, guzkowe zapalenie tętnic

Czynniki ryzyka, które mogą prowadzić do zakrzepicy okluzyjnej to:

• Odroczone operacje na tętnicach z ich uszkodzeniem.
• Odmrożenia części ciała.
• Skurcz naczyń.
• Kompresja pozanaczyniowa.
• Zaburzenia rytmu serca.
• Skoki ciśnienia krwi.
• Nadmierny stres fizyczny lub psycho-emocjonalny.
• Przyjmowanie leków.
• Brak aktywności fizycznej.
• Wymuszona pozycja siedząca przez długi czas, w tym związana z pracą.

Czasami lekarzom nie udaje się ustalić przyczyny zatoru naczyniowego. Ostre osłabienie krążenia krwi w tej części ciała, która otrzymuje moc z tętnic poddanych niedrożności, spowodowane jest nie tylko obecnością samego skrzepliny, ale także skurczem naczynia. Faktem jest, że wraz z osłabieniem prędkości przepływu krwi przez zatkane żyły zaczyna zwiększać swój potencjał krzepnięcia, a ściany tętnicy nadal się kurczą. Prowadzi to do tego, że obejścia przepływu krwi również zostaną z czasem zablokowane. W rezultacie stan pacjenta tylko się pogorszy, a zmiany niedokrwienne ulegną pogorszeniu.

Z drugiej strony objawy kliniczne potęguje obrzęk mięśni, który nasila się na tle śmierci komórek cierpiących na głód tlenu. Samo uszkodzone naczynie traci swoją gęstość, zwiększa się jego przepuszczalność, co również prowadzi do bardziej wyraźnego obrzęku dotkniętego obszaru ciała.

Tak więc struktura żył zmieniona przez uraz, zastrzyki lub procesy zakaźne, zwiększone krzepnięcie krwi i spowolnienie przepływu krwi to trzy czynniki, które przyczynią się do nasilenia objawów patologii.

Objawy zakrzepicy okluzyjnej

Objawy zakrzepicy okluzyjnej zależą bezpośrednio od miejsca rozwoju patologii. Liczy się stadium zmiany, wielkość skrzepliny itp. Główne objawy zakrzepicy okluzyjnej są następujące:

• Ból. Występuje w okolicy, w której zakrzepica okluzyjna rozwija się w 80% przypadków. Chociaż gdy przepływ krwi znajduje obejście, ból może być nieobecny lub łagodny.

• Ból stopniowo narasta, ma charakter rozproszony. Po zmianie pozycji ciała ból nie ustępuje. Może minąć tylko wtedy, gdy okluzja ustąpi.
• Tętnica w pobliżu miejsca powstania skrzepu przestaje pulsować. Kończyny, które odżywiają się z naczynia, stopniowo stają się jaśniejsze, a następnie nabierają niebieskawego odcienia. Na skórze pojawia się marmurkowy wzór. Jeśli go dotkniesz, poczujesz zimno.
• Zakrzepicy okluzyjnej zawsze towarzyszy drętwienie dotkniętego obszaru ciała, pojawia się uczucie gęsiej skórki przebiegającej przez skórę.
• Jeśli mówimy o kończynach, to tracą one siłę mięśni, pacjent nie jest w stanie wykonywać pełnych ruchów nogą lub ręką. Wraz ze wzrostem objawów paraliż nasila się coraz bardziej, doprowadzając pacjenta do całkowitego unieruchomienia.
• Pobliskie węzły chłonne mogą się powiększyć i stać się bolesne.
• Przy wyraźnym procesie zapalnym wzrasta temperatura ciała osoby.

Jeśli pacjent nie szuka pomocy medycznej, może rozwinąć się gangrena, która doprowadzi do amputacji nogi lub ręki.

Diagnoza zakrzepicy okluzyjnej

Rozpoznanie zakrzepicy okluzyjnej wymaga zintegrowanego podejścia, ale zawsze zaczyna się od zbadania pacjenta i zebrania wywiadu. Lekarz koniecznie bada pulsację tętnicy w charakterystycznych miejscach. Możliwe jest przeprowadzenie określonych testów (test Moshkovicha, test Panchenko itp.).

Badania laboratoryjne w kierunku podejrzenia zakrzepicy okluzyjnej:

• Pobranie krwi do ogólnej analizy, która pozwala potwierdzić obecność procesu zapalnego w organizmie.
• Wykonywanie koagulogramu. Na tle okluzji naczyń obserwuje się wzrost wskaźnika protrombiny, skok poziomu fibrynogenu.
• Test D-dimmer, który pozwala z dużym prawdopodobieństwem zdiagnozować zakrzepicę.

Instrumentalne metody badania pacjenta z podejrzeniem zakrzepicy okluzyjnej:

• Wykonywanie skanowania dwustronnego statków. Ta metoda dostarczy informacji o wielkości skrzepliny, stopniu okluzji, stanie ściany naczyniowej oraz o tym, jak bardzo zaburzony jest przepływ krwi przez żyły.
• Arteriografia obwodowa.
• W trakcie tomografii komputerowej lub angiografii MRI.

Konieczne jest rozróżnienie między zakrzepicą okluzyjną z zakrzepowym zapaleniem żył a tętniakiem aorty brzusznej.

Leczenie zakrzepicy okluzyjnej

Jeśli istnieje podejrzenie zakrzepicy okluzyjnej, pacjent musi zostać pilnie hospitalizowany. Musi zostać zbadany przez chirurga naczyniowego.

Terapia lekowa polega na wyznaczeniu leków trombolitycznych podawanych dożylnie (heparyna). Fibrynolizyna, streptokinaza, streptodekaza są stosowane jako leki fibrynolityczne. Równolegle przepisywane są leki przeciwpłytkowe, przeciwskurczowe. Jeśli nie ma zagrożenia życia pacjenta, kierowany jest na leczenie fizjoterapeutyczne, ale nie wypisuje go ze szpitala. Mogą to być zabiegi takie jak magnetoterapia, baroterapia, terapia diadynamiczna.

Przez cały ten czas pacjent musi przestrzegać ścisłego leżenia w łóżku. Aby uniknąć rozwoju stanu zapalnego w miejscu zakrzepicy okluzyjnej, pacjentowi przepisuje się niesteroidową terapię lekami przeciwzapalnymi. Aby przywrócić ścianę naczyniową, potrzebne są flebotoniki: Antistax, Flebodia 600, Detralex itp.

Jeżeli po dniu od wystąpienia zakrzepicy okluzyjnej nie ma poprawy samopoczucia, lekarz decyduje o interwencji chirurgicznej (tromboembolektomii). Jeśli u pacjenta wystąpią martwicze zmiany tkanki, wskazana jest pilna amputacja kończyny. W przeciwnym razie pacjent może umrzeć.

Rokowanie w zakrzepicy okluzyjnej w dużej mierze zależy od tego, jak szybko pacjent otrzymał pomoc lekarską. Im szybciej rozpocznie się intensywna terapia, tym większe są szanse na jej pomyślne zakończenie. Z reguły 90% pacjentów wraca do zdrowia. Jeśli dana osoba zwlekała z szukaniem pomocy medycznej, istnieje duże prawdopodobieństwo amputacji kończyn, które są ukrwione z chorego naczynia, a nawet śmierci pacjenta.

Zapobieganie zakrzepicy okluzyjnej

Pod warunkiem, że dana osoba jest narażona na zwiększone ryzyko zakrzepicy okluzyjnej lub już cierpiał na tę patologię, musi przestrzegać następujących zaleceń:

• Noś odzież kompresyjną.
• Weź leki przepisane przez lekarza. Mogą to być leki przeciwzakrzepowe, przeciwpłytkowe, flebotoniczne. Są mianowani przez kursy lub na całe życie.
• Ustal dietę, jedz pokarmy, które nie zwiększają poziomu cholesterolu we krwi.
• Prowadź zdrowy tryb życia, rzuć picie i palenie.
• Zwiększ aktywność fizyczną, omów z lekarzem zestawy ćwiczeń, które można wykonywać bez szkody dla zdrowia.

Należy pamiętać, że tylko pilny apel o pomoc medyczną zachowa zdrowie i życie człowieka. Dlatego nawet przy najmniejszym podejrzeniu zakrzepicy okluzyjnej należy wezwać karetkę.

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktyczno-Naukowej Wydziału Administracyjnego Prezydenta Federacji Rosyjskiej.