Rodzaje Włókniaków - Włókniak Desmoidalny, Włókniak Niekostny, Nieosteogenny I Mukowiscydozy

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Rodzaje mięśniaków

Fibroma w medycynie nazywa się łagodnym nowotworem, składającym się z grubych włóknistych wiązek tkanki łącznej i fibroblastów. Najczęściej nie jest to niebezpieczne dla życia ludzkiego, ale są chwile, kiedy włókniak rośnie w niekontrolowany sposób, powodując różne problemy. Guz może rozwijać się w różnych miejscach, w tym w kościach, stopach, ścianach macicy.

Zadowolony:

• Włókniak nie powodujący korozji
• Włókniak nieosteogenny
• Cystic Fibroma

Włókniak desmoidalny

Desmoidy obejmują gęste nowotwory otoczone włóknistą błoną i utworzone głównie na ścianie brzucha, plecach, klatce piersiowej, kończynach górnych i dolnych. Ten typ włókniaka jest niebezpieczny, ponieważ ma tendencję do infiltracji i degeneracji w nowotwór złośliwy.

Na szczęście włókniak desmoidalny (desmoid) występuje stosunkowo rzadko, ale u kobiet występuje 9 razy częściej niż u mężczyzn. Wciąż niejasny jest konkretny mechanizm jego powstawania. Uważa się jednak, że różne zmiany skórne i urazy mogą powodować włókniaki, w tym rany szarpane krocza podczas porodu, blizny po ranach i operacjach.

Klinicznie desmoid jest prawie bezbolesnym, litym, pojedynczym guzem, którego średnica może wahać się od 2-3 do 150 mm lub więcej. Powoli rośnie. Kształt mięśniaka jest okrągły, ale nie zawsze prawidłowy, powierzchnia jest gładka lub lekko wyboista. Guz składa się z włókien tkanki łącznej splecionych w różnych kierunkach. Często w ścianach nowotworu znajdują się obszary zwapnienia zawierające tkankę kostną lub chrzęstną.

Duży włókniak desmoidalny może zakłócać normalne funkcjonowanie sąsiednich narządów i prowadzić do zniszczenia kości. W 5-8% przypadków desmoidów obserwuje się złośliwość, w wyniku której w miejscu guza rozwija się rak płaskonabłonkowy.

Jeśli podejrzewasz włókniaka desmoidalnego, pacjent jest kierowany do onkologa, a przy diagnozie wykorzystuje się RTG, ekotomografię i tomografię komputerową. Leczenie działa, rokowanie jest zwykle dobre, nawroty są rzadkie.

Włókniak nie powodujący korozji

Ten typ włókniaka występuje najczęściej u nastolatków i starszych dzieci. Według lekarzy guz może być związany z ubytkiem włóknistej kory. Objawy choroby są praktycznie nieobecne i są wykrywane podczas radiografii. Czasami pacjenci obawiają się uporczywego bólu kości.

Cechą charakterystyczną włókniaka niematerialnego jest patologiczne złamanie kończyny. Najczęściej dotyczy to nóg. Zdjęcia rentgenowskie pokazują tak rzadką, pozbawioną frędzli kość, że biopsja nie jest konieczna. Łyżeczkowanie guza wykonuje się tylko wtedy, gdy kość jest złamana lub mocno przerzedzona (ponad 50% średnicy kości). Nowotwór może zniknąć samoczynnie po kilku latach lub nawet miesiącach.

Zwykle włókniak nie powodujący zwarcia jest podłużny i otoczony krawędziami reaktywnej kości. Guz składa się z przeplatających się wiązek włókien kolagenowych, fibroblastów, lipocytów, elementów komórkowych wskazujących na miejscową reakcję zapalną i innych komórek. Najczęściej wynik choroby jest korzystny, w większości przypadków następuje samoistne wyleczenie.

Włókniak nieosteogenny

Nieostogenny włókniak to zmiany patologiczne w kości piszczelowej i kości udowej o nieznanej etiologii. Choroba charakteryzuje się ogniskową resorpcją (resorpcją) warstwy korowej kości rurkowej z zastąpieniem jej włóknistą. Fibroma rozwija się zwykle bezobjawowo, prowadząc w wielu przypadkach do patologicznego złamania.

Interwencja chirurgiczna jest przeprowadzana w wyjątkowych przypadkach, gdy zdrowie ludzkie jest poważnie zagrożone. W normalnych przypadkach nie zaleca się żadnego leczenia, ale wynik jest najczęściej korzystny. W wielu przypadkach guz ustępuje samoistnie.

Cystic Fibroma

Takie formacje nowotworowe najczęściej występują u kobiet po 53-55 roku życia, kiedy obserwuje się poważne zaburzenia hormonalne w organizmie. W tym czasie produkcja hormonu progesteronu jest znacznie zmniejszona i zaczyna dominować estrogen. Kanały w gruczołach mlecznych są częściowo zatkane, płyn nie może przez nie przejść w tej samej objętości i gromadzi się w płatach, co prowadzi do rozwoju wielu fok - cyst.

Cysty to ubytki ograniczone na zewnątrz tkanką łączną, a wewnątrz wypełnione płynem. Mają elastyczną konsystencję i wyraźne granice. Torbielowata mastopatia powoduje bolesność gruczołów sutkowych, wydzielinę z sutków, zmiany zwłóknieniowe.

Włókniaka gruczołów mlecznych rozpoznaje się za pomocą USG i mammografii. Ultradźwięki będą skuteczne, gdy guz przekroczy 1 centymetr, mammografia pokaże wiarygodne wyniki w 90-95% przypadków. W razie potrzeby wykonuje się biopsję. Dopiero po przeprowadzeniu wszystkich niezbędnych badań lekarz będzie mógł przepisać wymagane leczenie.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.