D-dimer - Co To Jest? Norma U Kobiet, Co Zrobić, Jeśli Zostanie Zwiększona?

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

D-dimer - co to jest? Wskaźniki normy

Naukowcy-hematolodzy sugerują, że konwersja fibrynogenu do fibryny zachodzi w osoczu krwi w sposób ciągły. Ponieważ fibryna jest głównym składnikiem zakrzepów krwi, wydaje się, że proces ten powinien negatywnie wpłynąć na organizm ludzki. Jednak tak się nie dzieje ze względu na skoordynowaną pracę układu fibrynolitycznego i krzepnięcia. Faktem jest, że nici fibrynowe rozpuszczają się pod działaniem układu przeciwzakrzepowego, uczestnicząc w procesie fibrynolizy. Do śledzenia funkcjonowania układu hemokoagulacji w klinicznej diagnostyce laboratoryjnej stosuje się specjalny marker - D-dimer.

D-dimery to sparowane fragmenty fibrynogenu, które pozwalają obserwować proces jego powstawania i rozpuszczania.

Zadowolony:

• D-dimer - co to jest?
• Przyczyny pojawienia się D-dimeru
• Stawka D-dimerów, konsekwencje niskich i wysokich wartości
• D-dimer w ciąży
• A co jeśli dimer D jest w górę lub w dół?

D-dimer - co to jest?

Stosowanie dimeru D jako testu do diagnozowania wczesnych stadiów powstawania skrzepliny jest praktykowane od lat 90-tych ubiegłego wieku. Metodę zaczęto stosować w praktyce jako jeden z głównych testów pozwalających na wczesne wykrycie w warunkach laboratoryjnych warunków predysponujących do powstawania zakrzepów. Taka cecha D-dimeru, jak pojawianie się związków białkowych po rozpadzie skrzepu krwi, była znana 20 lat przed zastosowaniem tego testu w praktyce, ale odkrycie nie nabrało praktycznego znaczenia ze względu na brak znajomości metody.

Jeśli wcześniej definicja D-dimeru była dostępna tylko dla specjalistycznych klinik, to we współczesnej medycynie każda placówka medyczna udzielająca pomocy w ostrych patologiach hemostazy ma sprzęt do wdrożenia tej techniki. Diagnostyka ratunkowa na wysokim poziomie pomaga w szybkim rozpoczęciu leczenia i ratuje zdrowie i życie pacjentów.

Przyczyny pojawienia się D-dimeru

Po aktywacji hemostazy rozpoczyna się proces fibrynolizy. Jej główny katalizator, plazmina, stymuluje rozkład fibryny i fibrynogenu. Oprócz przewidywanych produktów rozpadu - fragmentów D i E, powstają produkty uboczne - dimery i trimery.

Pojawienie się D-dimerów w osoczu krwi wskazuje na nadmiernie aktywną fibrynolizę. Intensywny proces rozszczepiania wskazuje na podwyższenie progu krzepnięcia krwi i nagromadzenie nierozpuszczalnej fibryny na poprzednich etapach. Jeśli podczas badania znajdują się w nim D-dimery osocza krwi, istnieje zwiększone ryzyko zakrzepicy, należy podjąć natychmiastowe działania w celu skorygowania hemostazy.

Stawka D-dimerów, konsekwencje niskich i wysokich wartości

Test indeksu D-dimerów to test aktywacji hemostazy na najwyższym poziomie. Technika jest dość skomplikowana i nie znajduje się w standardowym zestawie diagnostycznym.

Normalne stężenie markera w osoczu krwi osoby zdrowej wynosi do 0,5 μg / ml (500 ng / ml) lub w ogóle nie jest wykrywalne i ma wartości ujemne.

Wzrost poziomu D-dimerów powyżej tych wskaźników jest oznaką rozwoju zakrzepicy, wewnątrznaczyniowego rozsianego krzepnięcia krwi (DIC), zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej.

Warunki, w których poziom D-dimeru w osoczu wzrasta:

• Fizjologiczne zmiany w czasie ciąży;
• Ostry proces zapalny;
• Zakaźna zmiana o dowolnej etiologii;
• Choroba onkologiczna;
• Konsekwencje terapii trombolitycznej;
• Choroby prowadzące do uszkodzenia miąższu wątroby;
• Trombofilia w ciąży lub niepłodności;
• Niedokrwienie, zawał mięśnia sercowego;
• Krwiaki o dużej powierzchni, znaczny uraz;
• Interwencje operacyjne;
• Podeszły wiek.

W 2% przypadków, gdy wartości D-dimerów są znacznie niższe niż normalnie z obecnością objawów zakrzepicy, konieczne jest ustalenie przyczyny paradoksalnych wyników.

Przyczyny niskich wartości:

• Minimalna wielkość skrzepów krwi;
• Długa ekspozycja materiału do badań (ponad 6 godzin) w pojemnikach laboratoryjnych;
• Opóźnione testy;
• Brak plazminogenu lub zbyt wysokie stężenie inhibitora aktywacji plazminogenu.

Korzystając z badania poziomu D-dimerów, można ocenić stopień ryzyka zakrzepicy, zespołu rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, śledzić dynamikę leczenia patologii hemostatycznych. Pomimo dokładności i treści informacyjnej techniki nie ma potrzeby czekać na jej wyniki, aby rozpocząć leczenie przeciwzakrzepowe. Terapię prowadzimy w oparciu o kliniczny obraz choroby, bez marnowania czasu.

Badanie poziomu D-dimerów przeprowadza się przy zwiększonym ryzyku wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych (niedokrwienia), podejrzeniu procesów patologicznych w układzie hemostatycznym.

D-dimer w ciąży

Określenie poziomu fibrynogenu w osoczu krwi ma ogromne znaczenie w prowadzeniu ciąży. Im bliżej terminu, tym wyższe są te wskaźniki. Należy pamiętać, że nadmierny wzrost poziomu fibrynogenu nie zawsze mieści się w normie, czasami jest oznaką zakrzepicy żył głębokich.

Przed porodem i bezpośrednio w trakcie porodu osiąga maksymalny poziom, po 3 dniach intensywnie spada, po 30-35 dniach osiąga wartości standardowe.

Tabela: Norma D-dimerów według dnia ciąży:

Wiek ciążowy	Wartości D-dimerów według tygodnia ciąży, normalne w ng / ml	μg FEU / ml
Do 13 tygodni	Do 280	Aż do 0,56
13-20 tygodni	100 - 700	0,2 - 1,4
21-28 tygodni	150 - 850	0,3 - 1,7
29-35 tygodni	150-1500	0,3 - 3,0
Od 36 tygodni do dostawy	200-1550	0,4 - 3,1

1 μg FEU / ml = 500 ng / ml

Zgodnie z danymi zawartymi w tabeli można stwierdzić, że w czasie ciąży stężenie markera wzrasta wraz z wiekiem ciążowym. Rozszyfrowanie jego wartości pomoże zapobiegać patologiom ciąży i porodu, uzupełni informacje uzyskane w tradycyjnej analizie wyników koagulogramu.

A co jeśli dimer D jest w górę lub w dół?

Jeśli wynik testu D-dimerów jest ujemny, istnieje duże prawdopodobieństwo, że zdolność do zakrzepicy u takiej osoby jest minimalna. Jednak nawet przy takim wyniku istnieje ułamek prawdopodobieństwa, że może wystąpić choroba zakrzepowo-zatorowa. Nawet najbardziej czuły test ma błąd nie większy niż 1%, gdy D-dimer jest ujemny, ale nadal występuje zakrzepica.

W przypadku pozytywnych wyników i wysokiego poziomu D-dimerów konieczna jest dogłębna diagnostyka w celu wykrycia zakrzepicy żył głębokich kończyn dolnych lub tętnicy płucnej. W tym celu stosuje się USG naczyń i scyntygrafię. Podczas interpretacji wyników badań ważne jest, aby uwzględnić korektę ze względu na wiek.

Uzyskany wynik nie zawsze wynika z warunków, które powodują niejednoznaczną reakcję hemostazy, odpowiada rzeczywistości i to również należy wziąć pod uwagę.

Przyczyny wysokiej (fałszywie dodatniej) wartości:

• Procesy zapalne w organizmie;
• Obecność nowotworów;
• Choroba wątroby;
• Ciąża;
• Niedawno doznał urazów i zabiegów chirurgicznych, które mobilizują układ hemokoagulacji;
• Zwiększony czynnik reumatoidalny.

Przyczyny niskiego (ujemnego) wyniku:

• Krew zawiera antykoagulanty, które zapobiegają tworzeniu się skrzepów krwi lub rozpuszczają istniejące skrzepy krwi, co całkowicie zniekształca wyniki testu;
• Próbka krwi została pobrana nieprawidłowo, po krótkim czasie od powstania skrzepliny lub z opóźnieniem, w pierwszym przypadku układ hemokoagulacji nie miał czasu na reakcję, w drugim próbka krwi była przechowywana zbyt długo.

Błąd techniczny może również dawać fałszywe wyniki, na przykład jeśli objętość pobranej krwi nie odpowiada objętości antykoagulantu, chociaż odsetek takich błędów jest niezwykle mały. Nowoczesne analizatory i odczynniki do przeprowadzania testu ekspresowego są niezwykle czułe, co umożliwia wykrycie w czasie poważnych patologii związanych z tworzeniem się skrzepliny.

Autor artykułu: Shutov Maxim Evgenievich | Hematolog

Wykształcenie: W 2013 roku ukończył Kurski Państwowy Uniwersytet Medyczny i uzyskał dyplom „Medycyny Ogólnej”. Po 2 latach ukończyła rezydenturę na specjalności „Onkologia”. W 2016 roku ukończył studia podyplomowe w Narodowym Centrum Medyczno-Chirurgicznym im. Pirogowa.