Czerniak Wątroby - Co To Jest? Co Robić?

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Czerniak wątroby

Czerniak wątroby jest jednym z najgroźniejszych nowotworów złośliwych. Przedstawiony typ choroby często występuje w postaci przerzutów czerniaka zarodkowego w innych narządach organizmu człowieka. Taką diagnozę można łatwo postawić na podstawie biopsji, która określa ilość czarnych nagromadzeń melaniny w wątrobie. W większości przypadków ten czerniak jest trudny do leczenia, a rokowanie jest zwykle złe.

Obecnie czerniak wątroby występuje rzadko. Obraz kliniczny tej choroby jest bardzo podobny do wątrobiaka, którego rozpoznanie można potwierdzić standardową procedurą biopsji. Niezwykle rzadko można zdiagnozować mięsaka wątroby, który charakteryzuje się piorunującym przebiegiem. W przypadku przerzutów może wystąpić wtórny rak wątroby. Zwykle wzrost przerzutów w tym narządzie znacznie przewyższa wzrost samego ogniska pierwotnego, co niezwykle utrudnia szybkie ustalenie prawidłowej diagnozy.

Obraz kliniczny choroby składa się z dokładnego obrazu zmian pierwotnych i wtórnych. Jednocześnie w wątrobie występują foki, jest powiększona, ma grudkowatą strukturę i jest bolesna. Na tym etapie występują nie tylko dysfunkcje wątroby, ale także żółtaczka, powiększenie śledziony i wodobrzusze. Za pomocą specjalnych instrumentalnych metod badawczych można wykryć raka wtórnego. Obejmują one celowaną biopsję, laparoskopię, angiografię i skanowanie.

W takim przypadku stosuje się leczenie paliatywne. Chemioterapia jest często stosowana w celu tymczasowej poprawy. Rokowanie jest często złe.

Udowodniono, że przy zwiększonym rozmiarze zachowane są funkcje wątroby. Uciskowi wewnątrzwątrobowych dróg żółciowych nie zawsze towarzyszy żółtaczka. Z reguły niezbędny odpływ żółci odbywa się przez pozostałe nienaruszone przewody. Można zaobserwować niewielki wzrost poziomu bilirubiny, który przekracza 2 mg% w surowicy. Wskazuje to na wystarczającą drożność wszystkich dużych dróg żółciowych w głównym obszarze wnęki wątrobowej.

Niewielki wzrost aktywności LDH lub ALP przypisuje się głównym biochemicznym kryteriom uszkodzenia narządów. Możliwy jest również wzrost poziomu transaminaz w surowicy. Prawdopodobieństwo braku przerzutów zależy od transaminazy i określonego stężenia bilirubiny w surowicy. Z reguły ilość globulin surowicy nieznacznie wzrasta.

U niektórych pacjentów można wykryć antygen rakowo-płodowy w surowicy. Jednak praktycznie wszyscy pacjenci mają leukocytozę neutrofilową, z powodu której możliwa jest łagodna niedokrwistość.

Wartość diagnostyczną punkcji biopsji wątroby przeprowadza się za pomocą TK lub USG pod kontrolą obrazu. Często tkanka guza narządu ma raczej luźną konsystencję i charakterystyczny biały kolor. Jeśli to konieczne, zamiast kolumny tkanki nowotworowej można również zbadać detrytus lub mały skrzep krwi, aby zidentyfikować niebezpieczne komórki nowotworowe.

Należy wspomnieć, że współczesne badania histologiczne nie zawsze pozwalają na dokładne ustalenie istniejącej lokalizacji guza pierwotnego. W przypadku ciężkiej anaplazji przerzuty są praktycznie niemożliwe. Specjalne badanie cytologiczne odcisków leków i aspirowanego płynu uzyskanego w wyniku biopsji znacząco podnosi wartość diagnostyczną tej metody.

Zwykłe zdjęcie RTG jamy brzusznej pomaga odsłonić powiększoną wątrobę. W takim przypadku membrana może być lekko uniesiona lub mieć raczej nierówne kontury. W rzadkich przypadkach dochodzi do znacznego zwapnienia pierwotnego raka, a także naczyniaków krwionośnych lub przerzutów raka oskrzeli, gruczołów i okrężnicy.

Standardowa procedura skanowania pomaga w identyfikacji poważnych zmian, których średnica przekracza 2 cm, ważne jest ustalenie dokładnej wielkości węzłów guza, ich lokalizacji i liczby. Taka procedura jest niezwykle niezbędna do dokładnej oceny możliwości resekcji narządu. Często przerzuty ultrasonograficzne wyglądają jak ogniska echogeniczne. W diagnostyce wszystkich przerzutów wskazane jest wykonanie śródoperacyjne USG.

Zwykle u każdego pacjenta z rozpoznaniem guza pierwotnego iz możliwym podejrzeniem istniejących przerzutów nie jest możliwe potwierdzenie takiego podejrzenia. Podwyższony poziom bilirubiny może wskazywać jedynie na niewielkie przerzutowe zmiany w wątrobie. Można to również określić na podstawie analizy aktywności fosfatazy alkalicznej i transaminazy w surowicy. W takim przypadku specjalista przepisuje nie tylko biopsję aspiracyjną wątroby, ale także peritoneoskopię i skanowanie.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.