Złamanie Biodra - Objawy, Rodzaje, Konsekwencje, Leczenie I Operacja Złamania Biodra

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Rodzaje, konsekwencje, pierwsza pomoc i leczenie złamania biodra

Zadowolony:

• Co to jest złamanie biodra?
• Objawy złamania biodra
• Rodzaje złamań biodra
• Czas powrotu do zdrowia po złamaniu
• Konsekwencje złamania biodra
• Jakie jest niebezpieczeństwo złamania biodra u osób starszych?
• Pierwsza pomoc w przypadku złamania biodra
• Leczenie złamania biodra
• Rehabilitacja po złamaniu biodra

Co to jest złamanie biodra?

Złamanie biodra to uszkodzenie integralności kości udowej. Uraz jest zlokalizowany w jego najcieńszej części, która nazywa się szyją i łączy ciało kości z głową.

Dla wielu taka diagnoza odbierana jest jako wyrok. Takie podejście do traumy wynika w większości przypadków z ciężkości powrotu do zdrowia i potrzeby operacji. Staw biodrowy jest duży i mocny; w ludzkim ciele przenosi ciężar obciążenia podczas chodzenia.

Czasami zarówno szyja, jak i głowa kości udowej są uszkodzone, a czasami cierpi na tym krętarz większy. W strefie szyjnej złamania są podzielone na boczne lub boczne, a także dostawowe. Złamania przyśrodkowe są uważane za najbardziej niebezpieczne, ponieważ kość wewnątrz stawu jest trudna do przywrócenia.

Ten typ urazu jest niezwykle powszechny i stanowi 6% całkowitej masy złamań. Główną kategorią poszkodowanych są emeryci, którzy przekroczyli 65 lat. Częściej kobiety zwracają się do lekarzy z takim problemem. Wynika to ze zmian w ich ciałach po menopauzie. Osoba z osteoporozą może mieć złamanie nawet po niewielkim uderzeniu. Chociaż młodzi ludzie czasami cierpią z powodu takich urazów, pękają po upadku z wysokości, podczas wypadku lub przy pracy.

Objawy złamania biodra

Takie urazy są dobrze zbadane i przejawiają się w:

• Długotrwały uporczywy ból zlokalizowany w okolicy pachwiny. Jednocześnie nie ma wyraźnego charakteru, osoba może to znieść przez jakiś czas, bez szukania pomocy medycznej w nagłych wypadkach. Większość ludzi przyjmuje ból jako oznakę innej choroby stawów, takiej jak artroza lub osteoporoza. Z biegiem czasu nieprzyjemne doznania nasilają się, szczególnie przy próbie wykonywania aktywnych ruchów oraz podczas odpoczynku na pięcie obolałej kończyny.
• Zewnętrzny obrót stopy, czyli jej obrót na zewnątrz. Można to wykryć, dokładnie badając położenie stopy w stosunku do kolana.

• Skrócenie kontuzjowanej nogi, ale niewiele, o nie więcej niż 4 cm, dlatego ten objaw jest również często ignorowany. Przyczyną skrócenia jest skurcz mięśni kończyny, wewnątrz której doszło do złamania. Wydają się być przyciągnięci bliżej zranionego stawu. Ten objaw jest charakterystyczny dla złamań szpotawości.
• Objaw określany przez lekarzy jako „zablokowana pięta”. Przejawia się w tym, że gdy pacjent przytrzymuje nogę obciążoną, zsuwa się ona z poziomej powierzchni, ale jednocześnie kończyna zachowuje zdolność do zginania i rozluźniania.
• Pojawienie się chrupania, gdy pacjent próbuje obrócić nogę, która jest w pozycji poziomej.
• Bolesne odczucia przy badaniu palpacyjnym zranionego obszaru.
• Czasami zauważalne jest zbyt intensywne pulsowanie tętnicy udowej.
• Z powodu przemieszczenia krętarza większego naruszona jest linia Shemakera.
• W niektórych złamaniach funkcja nogi jest całkowicie zakłócona, a osoba nie może nie tylko chodzić, ale także stać.
• Podczas naciskania lub stukania w piętę ofiary pojawiają się nieprzyjemne, czasami bardzo bolesne odczucia.
• Pojawienie się krwiaka, który może nie powstać natychmiast. Opóźnienie wynika z faktu, że naczynia krwionośne są uszkadzane głęboko w tkankach, obok stawu. I dopiero po pewnym czasie krwotok staje się widoczny.

Rodzaje złamań biodra

Istnieje kilka rodzajów klasyfikacji, które opierają się na różnych cechach:

• W zależności od miejsca urazu: w okolicy krętarza większego, w okolicy szyi lub głowy kości udowej.
• Od miejsca złamania: środkowe (przyśrodkowe), boczne (krętarzowe, boczne).
• Z poziomu lokalizacji: podkolanowa (najbardziej niebezpieczna), szyjna i podstawowa.
• Od typu przemieszczenia: złamanie szpotawości (głowa jest przemieszczona w dół i do wewnątrz), złamanie koślawe (głowa jest odchylona do góry i na zewnątrz), złamanie przebite (fragment jest wewnątrz drugiego).
• Z natury urazu: złamanie otwarte i zamknięte.

Każdy z nich ma charakterystyczne cechy i własne objawy. Najtrudniejsze i najniebezpieczniejsze jest zatrzymane złamanie śródstawowe, które przy nieodpowiedniej terapii może przekształcić się w niezłamane i wymagać interwencji chirurgicznej.

Złamanie kości udowej z przemieszczeniem krętarzowym

Złamania okołokrętarzowe kości udowej to urazy rozciągające się od nasady szyi do linii podkrętarzowej. Najczęściej przyczyną uzyskania takiego złamania jest upadek na krętarz większy, ale niekiedy uraz powstaje również w wyniku skręcenia kończyny. Wiek emerytalny to dodatkowe ryzyko przesunięcia złamania krętarzowego. Czasami towarzyszy mu złamanie kości biodrowej.

Charakterystyczne cechy złamania przezkrętarzowego:

• Wyraźne pogorszenie ogólnego stanu ofiary.
• Duża utrata krwi.
• Występuje przesunięcie szyjki kości udowej bez zniszczenia gąbczastej struktury krętarza. Istnieje ryzyko przemieszczenia się fragmentów uszkodzonej kości.
• Rozległe uszkodzenie tkanki.
• Obrzęk uda.
• Rozległy krwiak.
• Silny ból z wyraźną rotacją kończyny.

W przypadku leczenia złamania okołokrętarzowego konieczne jest pilne unieruchomienie kończyny poprzez jej zamocowanie i rozciągnięcie. Po przewiezieniu pacjenta na izbę przyjęć zostanie na niego nałożony gips. Ale w większości przypadków pacjenci w wieku emerytalnym nie mogą wytrzymać jego obciążenia przez długi czas, więc potrzebują operacji. Zabieg wymaga starannego przygotowania i jest przeprowadzany w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym, tylko na oddziale ortopedycznym. Po jego zakończeniu pacjent przez pewien czas będzie musiał nosić but derotacyjny. Kiedy fragmenty kości są bezpiecznie połączone, możesz poruszać się bez kul.

Zatrzymane złamanie biodra

Częściej występuje wewnątrz stawu; u osób w wieku emerytalnym złamanie może powstać nawet w wyniku intensywnego chodzenia, zwiększonego obciążenia kończyny i lekkiego pchnięcia bez upadku. Ponieważ ból nie jest zbyt intensywny, a funkcje nogi są nieograniczone, osoba może nadal prowadzić normalne życie bez szukania pomocy medycznej. Myśl o złamaniu może powstać tylko z tego powodu, że ból, choć niewyrażony, jest przewlekły.

Szczególne niebezpieczeństwo złamania młotkiem biodra polega na jego utajonym przebiegu. Ze względu na to, że uraz pozostaje niewykryty, następuje dalsze przemieszczenie jednego lub więcej fragmentów kości. Jest to obarczone przejściem z przebitego złamania w niezablokowane. Aby potwierdzić diagnozę, lekarz będzie potrzebował zdjęcia rentgenowskiego wykonanego w dwóch projekcjach - osiowej i przednio-tylnej.

Charakterystyczną cechą złamania przebitego jest korzystne rokowanie dla całkowitego wyleczenia, co nie jest typowe dla innych typów urazów szyjki kości udowej. Ale ważne jest, aby rozpocząć terapię na czas, która będzie polegała na trakcji szkieletowej, unieruchomieniu kończyny gipsem, przyjmowaniu leków i terapii ruchowej.

Rozdrobnione złamanie szyjki kości udowej

Gatunek ten charakteryzuje się następującymi cechami:

• Ból o umiarkowanym nasileniu.
• Obrzęk uszkodzonego obszaru.
• Rozległe siniaki w stawie, zwykle w lewej 1/3 uda.
• Niemożność nadepnięcia na piętę.
• Zawroty głowy i ogólne złe samopoczucie.

Leczenie polega na operacji. Polega na narzuceniu trakcji szkieletowej, która ma na celu repozycjonowanie odłamów, a także doprowadzenie drutu do odpowiedniego odcinka kości. Po operacji wykonywana jest terapia antybiotykami i antykoagulantami, po około 10 dniach szwy są usuwane. Rehabilitacja obejmuje obowiązkową terapię ruchową. Prognoza jest korzystna.

Otwarte złamanie biodra

To jest najgorsza kontuzja. Jego główną cechą jest pęknięcie tkanek miękkich z dostępem do środowiska zewnętrznego. Najczęściej takie złamania obserwuje się z raną postrzałową. Charakteryzują się dużą utratą krwi i silnym bólem. Ofiarę należy jak najszybciej zabrać do szpitala. Najczęściej takim urazom towarzyszy uszkodzenie innych narządów wewnętrznych.

Zamknięte złamanie biodra

Zamknięte złamanie jest wynikiem upadku lub bezpośredniego uderzenia w udo. W tym przypadku często obserwuje się przemieszczenie fragmentów. Podobnie jak w innych przypadkach, najczęściej dotyka to osoby w wieku emerytalnym.

Zamknięte złamanie z przemieszczeniem dwóch kłykci, skierowanych w górę i w bok, wymaga specjalnego leczenia. Linia złamania biegnie wzdłuż całego stawu, w wyniku czego powstaje hemartroza. Krew wlewa się do stawu z uszkodzonego obszaru.

Zamkniętemu złamaniu biodra towarzyszą następujące objawy:

• Przy złamaniu dolnym charakterystyczny jest ból w części uda bliżej kolana. Ruchy kończyn są niemożliwe, zginanie i prostowanie nogi jest bolesne.
• Jeśli złamanie nastąpi bezpośrednio w stawie, wówczas ból nie będzie zbyt intensywny, może pojawić się obrzęk i krwiak.

Leczenie polega na wykonaniu nakłucia stawu w celu wyssania zastałej krwi. Jeśli nie ma oddzielenia fragmentów, które będą widoczne po badaniu rentgenowskim, wówczas na kontuzjowaną kończynę zakłada się opatrunek gipsowy.

Czas jego noszenia jest indywidualny i zależy od intensywności odbudowy uszkodzonej kości, ale nie krócej niż miesiąc. Jeśli znaleziono fragmenty, konieczne jest ich ponowne ułożenie, a dopiero potem można zastosować odlew gipsowy. Gdy dopasowanie uszkodzonych części połączenia nie jest możliwe, wymagana jest jego całkowita wymiana. Jeśli to możliwe, w przypadku osób starszych lekarze starają się nie robić trakcji, ponieważ prowadzi to do długiego okresu rehabilitacji i leżenia w łóżku, który jest obarczony rozwojem innych chorób.

Czas powrotu do zdrowia po złamaniu

Nie da się dokładnie obliczyć czasu rekonwalescencji, ponieważ wszystko zależy od jego nasilenia, charakteru, wieku pacjenta i innych czynników. Ale średnio mają co najmniej sześć miesięcy. Dopiero po upływie tego czasu osoba będzie mogła stanąć na kontuzjowanej kończynie całkowicie przenosząc na nią ciężar ciała.

W większości etapowi leczenia towarzyszą następujące okresy:

• Trzeciego dnia po założeniu gipsu pacjent powinien przystąpić do masażu okolicy lędźwiowej. Następnie powinieneś przejść do nienaruszonej kończyny. Po tygodniu możesz zacząć masować ranne udo. Należy to zrobić ostrożnie, zgodnie z zaleceniami lekarza.
• Po dwóch tygodniach, jeśli gips zostanie usunięty, można rozpocząć ruchy kolanem. Najlepiej robić to pod nadzorem lekarza i tylko za jego zgodą. Ponadto na początkowych etapach pacjent będzie potrzebował pomocy z zewnątrz. Po około miesiącu możesz sam zacząć wykonywać zginanie i prostowanie. Po 2 miesiącach pacjent może próbować usiąść. Należy to zrobić zgodnie ze specjalistycznymi instrukcjami.
• Po 3 miesiącach pacjent będzie mógł stać o kulach i zacząć samodzielnie się poruszać. W takim przypadku podpora powinna znajdować się na zdrowej kończynie, możesz tylko nieznacznie zacząć od obolałej nogi.
• Stopniowo należy zwiększać obciążenie biodra, a po sześciu miesiącach można podjąć próby powrotu do pełnego życia.

Konsekwencje złamania biodra

Ponieważ w większości przypadków dotyczy to osób starszych, konsekwencje są dość poważne. Ale przy odpowiednim leczeniu można ich uniknąć.

Jednak konsekwencje złamania biodra to:

• W wyniku zaburzeń krążenia - śmierć głowy kości, aż do jej rozkładu i całkowitego zaniku. Ten stan nazywa się martwicą aseptyczną. Gdy istnieje duże ryzyko takiej patologii, lepiej jest wykonać protetykę z wyprzedzeniem, co nie ma sensu odmawiać. Będzie to najlepsza profilaktyka tego typu powikłań.
• Czasami wewnątrz fragmentów może tworzyć się staw rzekomy. Rozwija się, gdy się nie łączą. Jest traktowany szybko. Stopień zaburzenia ruchu ustalany jest indywidualnie. Osoba albo całkowicie traci zdolność nadepnięcia na kończynę, albo porusza się po niej, odczuwając pewien dyskomfort.
• Im szybciej osoba wróci do aktywności fizycznej, tym mniejsze ryzyko powstania zakrzepicy żylnej. Patologia rozwija się na tle długiego pobytu w jednej pozycji. Krew żylna zatrzymuje się, w wyniku czego powstają skrzepy krwi. Konsekwencje takiej komplikacji są poważne, aż do śmierci ofiary. Właściwa pielęgnacja jest niezbędna do zapobiegania.
• Zatkanie plwociny może prowadzić do zapalenia płuc u pacjenta. Z powodu długiego przebywania w jednej pozycji płuca nie mogą normalnie funkcjonować. Zapalenie jest trudne i może być śmiertelne. Dodatkowym czynnikiem ryzyka jest obniżenie odporności. Dlatego konieczne jest prawidłowe prowadzenie ćwiczeń oddechowych.
• Czasami po operacji pojawiają się komplikacje. Może się to zdarzyć, gdy wkręty zostaną włożone zbyt głęboko w kość lub pod niewłaściwym kątem. Nerwy i naczynia krwionośne, panewka jest dotknięta. Wszystko to dotyczy wczesnych następstw pooperacyjnych.
• Rzadko, ale nadal występują komplikacje opóźnione w czasie po operacji. Wyrażają się one odrzuceniem protezy lub poluzowaniem wszczepionej wewnątrz metalowej konstrukcji.
• Infekcja podczas operacji.
• Naruszenie natury psychologicznej, rozwój depresji, pojawienie się niechęci do życia.
• Czasami mogą powstawać odleżyny, które powstają na skutek nieodpowiedniej opieki nad rannym unieruchomioną osobą.
• Mogą powstawać przykurcze stawów, zapalenie kości i stawów, zapalenie kości i szpiku.
• Artroza może rozwinąć się, gdy staw ulega degeneracyjnemu zniszczeniu i dysfunkcji. Profilaktyka polega na stałym nadzorze lekarskim i odpowiedniej terapii choroby we wczesnych stadiach jej pojawienia się.

Główne zapobieganie ewentualnym powikłaniom sprowadza się do właściwej opieki nad poszkodowanym, pomocy w wykonywaniu zabiegów higienicznych. Ważne jest również wsparcie psychologiczne osoby, w leczeniu złamania ważne jest pozytywne nastawienie i wiara w możliwość wyzdrowienia. Ścisłe przestrzeganie wszystkich zaleceń lekarza, realizacja w całości zabiegów rehabilitacyjnych to gwarancja, że pacjent przywróci dotychczasowy standard życia, niezależnie od wieku i charakteru urazu.

Jakie jest niebezpieczeństwo złamania biodra u osób starszych?

Uraz biodra, szczególnie w podeszłym wieku, wiąże się z dodatkowymi zagrożeniami:

• Pojawienie się ciężkich powikłań. Są one związane zarówno ze zdrowiem fizycznym, jak i psychicznym człowieka.
• Ze względu na obniżenie odporności istnieje ryzyko rozwoju innych chorób niezwiązanych ze stawami. Najczęściej dotyczy to układu sercowo-naczyniowego i oddechowego.
• Długie przebywanie w łóżku szkodzi zdrowiu osoby starszej, zaostrza osoby, które już cierpią na choroby przewlekłe.
• Największym niebezpieczeństwem jest śmierć osoby. Najczęstszymi przyczynami śmierci po takim złamaniu są niewydolność serca, choroba zakrzepowo-zatorowa i zapalenie płuc.
• Czasami osoba starsza, uznając, że staje się dla rodziny ciężarem nie do zniesienia, decyduje się na samobójstwo.
• Odmowa interwencji chirurgicznej i całkowite unieruchomienie pacjenta.

Pierwsza pomoc w przypadku złamania biodra

Najskuteczniejszą pomocą w przypadku takiej kontuzji jest wezwanie zespołu medycznego.

Jeśli istnieje potrzeba samodzielnego dostarczenia ofiary do szpitala, należy podjąć szereg działań:

• Na początek osoba musi zostać położona na plecach.
• W przypadku silnego, nieznośnego bólu należy zastosować środki przeciwwstrząsowe. Polegają na znieczuleniu, zarówno miejscowym, jak i ogólnym. Odpowiedni środek przeciwbólowy, taki jak ibuprofen lub ketoral.
• Ważne jest unieruchomienie chorej kończyny. Aby to zrobić, należy go naprawić za pomocą opony. Jako materiał improwizowany nadaje się szyna, deska lub sklejka. Wszystkie stawy nogi wymagają stabilizacji, nie tylko biodra. Jeśli nie znaleziono odpowiedniej rzeczy, możesz przywiązać chorą kończynę do zdrowej.
• Ważne jest prawidłowe założenie szyny. Powinien zaczynać się w pachwinie od wewnętrznej strony kończyny i kończyć w okolicy pięty. Powinien być umocowany w okolicy pięty, kolana i pachwiny.
• Nie należy zdejmować ubrań i butów. Jeśli uraz został odniesiony w zimnych porach roku, a ofiara znajduje się na ulicy, wówczas kończynę należy dodatkowo zaizolować. Ponieważ będzie bardziej podatna na odmrożenia niż zdrowa noga.
• Konieczne jest przenoszenie osoby na twardym podłożu, najlepiej na noszach.
• Podczas krwawienia musisz zacisnąć nogę opaską uciskową, ale nie za bardzo. Jeśli kończyna zacznie zmieniać kolor na niebieski, ważne jest, aby poluzować bandaż.
• Ważne jest, aby uspokoić pacjenta, nie panikować z powodu jego krzyków i jęków - to normalna ludzka reakcja na taki uraz. Należy zwrócić większą uwagę na ofiarę, która pozostaje obojętna na ból, najprawdopodobniej jest w stanie szoku.
• Jeśli musisz sam dostarczyć osobę, ważne jest, aby się uspokoić i nie przekraczać prędkości.

Leczenie złamania biodra

Terapia traumy jest warunkiem wstępnym powrotu ofiary do zdrowia. W niektórych przypadkach wymagana jest interwencja chirurgiczna, ale czasami można się bez niej obejść. Chirurg nie będzie potrzebny, jeśli złamanie jest zlokalizowane w dolnej części szyjki macicy lub jest to typ dotknięty. Co więcej, ten ostatni nie jest traktowany szybko tylko wtedy, gdy jego linia jest pozioma i nie ma ryzyka pęknięcia. Niemożliwe jest również wykonanie operacji, gdy pacjent nie jest w stanie jej przenieść.

Istnieje pewna sekwencja środków terapeutycznych. Obwód składa się z:

• Znalezienie ofiary w szpitalu. W tym celu istnieją specjalistyczne kliniki i oddziały ortopedyczne i urazowe.
• Trakcję szkieletową wykonuje się przez pierwsze dwa miesiące po urazie.
• Masaż prowadzi do obowiązkowego schematu leczenia.
• Po zwolnieniu napięcia pacjent będzie mógł poruszać się samodzielnie, w tym celu będzie potrzebował kul. Pochylanie się ze złamaniem jest zabronione.
• W czwartym miesiącu możesz zacząć stopniowo używać kończyny, ale pod ścisłym nadzorem lekarza.
• Po 6 miesiącach były pacjent najczęściej zaczyna samodzielnie chodzić.

Unieruchomienie w przypadku złamania biodra

Jako technikę terapeutyczną stosuje się unieruchomienie, czyli unieruchomienie kończyny. Jest to pokazane w wielu przypadkach, a jego celem jest ochrona życia ludzkiego.

Wskazania do jego stosowania są ściśle ograniczone:

• Jeśli chory nie jest w stanie znieść koniecznej interwencji chirurgicznej z wielu powodów. Najczęściej występują w ogólnym ciężkim stanie osoby, na przykład ze zwiększonym krwawieniem, ogólnym wyczerpaniem i obecnością niektórych chorób.
• Jeśli pacjent ma uporczywe zaburzenia psychiczne, na przykład starcze marazm.
• Jeśli jeszcze przed urazem osoba nie była w stanie samodzielnie się poruszać.

Unieruchomienie składa się z szeregu następujących po sobie czynności:

• Stosuje się wstrzyknięcie do stawu środkami miejscowo znieczulającymi, głównie lidokainą i nowokainą.
• Zastosowanie trakcji szkieletowej przez krótki okres, do 10 dni.
• Usunięcie konstrukcji.
• Obracanie pacjenta z boku na bok, sadzenie go na łóżku.
• Od 20. dnia chory może wstawać o kulach.
• Jeśli pacjent czuje się zadowalająco, zostaje wypisany, ale bez pomocy kul nie będzie mógł się całkowicie poruszać.

Operacja

Przed wykonaniem operacji konieczne jest przeprowadzenie właściwej diagnozy. W tym celu stosuje się techniki klasyczne, radiografię, obrazowanie komputerowe lub rezonans magnetyczny. Oczywiście konieczne jest oględziny i badanie palpacyjne, a także wykonanie wywiadu i wysłuchanie skarg osoby.

Należy rozumieć, że operacja jest najczęściej zabiegiem nieuniknionym. W zależności od charakteru urazu do złamania zostaną wprowadzone specjalne struktury. Mogą to być druty, pręty lub śruby. Jeśli jest to wskazane, lekarz może zalecić częściową lub całkowitą wymianę stawu. Ta interwencja nazywa się protetyką.

Pożądane, a czasem wręcz konieczne, jest wykonanie operacji wcześnie - w pierwszym dniu po urazie. Ale czasami terminy są odkładane, jeśli dana osoba ma jakieś przeciwwskazania. Przy kapturze można spędzić trochę czasu.

Interwencja chirurgiczna opiera się na kilku podstawowych punktach:

• Obowiązkowe znieczulenie, które może być miejscowe lub ogólne. Zależy to bezpośrednio od złożoności operacji i stanu pacjenta.
• Przed naprawieniem fragmentów lekarz dopasowuje je prawidłowo lub w inny sposób dokonuje redukcji.
• Gdy złamanie nie jest skomplikowane, operację przeprowadza się pod kontrolą RTG, bez otwierania torebki stawowej. Ta metoda jest nazywana zamkniętą.
• Czasami wymagana jest otwarta redukcja; w tym celu kapsuła jest otwierana.

Jeśli chodzi o endoprotetykę, to ma ona również określone wskazania i jest stosowana, gdy istnieje duże ryzyko powikłań. Im starszy pacjent, tym częściej jego rodzimy staw zostaje zastąpiony protezą. Odbywa się to również poprzez wyraźne przemieszczenie fragmentów, gdy zostaną wykryte fragmenty, z martwicą głowy.

Temat: 12 popularnych sposobów leczenia domowego

Ćwiczenia po złamaniu biodra

Warunkiem skutecznego powrotu do zdrowia jest wykonanie specjalistycznego zestawu zajęć. Ćwiczenia pomagają uniknąć poważnych konsekwencji, odpowiednio obciążają mięśnie, zapobiegają ich zanikowi oraz przyczyniają się do szybkiego powrotu do zdrowia stóp. Dlatego należy wykonywać kompleksy zalecane przez lekarzy.

Składają się z trzech części:

• Na początek zaleca się po prostu wyobrazić sobie, jak będą wykonywane ruchy. Następnie możesz przejść do napinania mięśni pleców, brzucha, pośladków, nóg i ramion. Nie warto trzymać ich w napięciu, wystarczy 30 sekund. Wykonywane jest zgięcie wszystkich ruchomych stawów - szyi, kończyn, obręczy barkowej itp. Od pierwszych dni należy wykonywać ćwiczenia oddechowe.
• Po zdjęciu gipsu można przejść do bardziej złożonych ćwiczeń, które polegają na aktywnym ruchu zdrowymi kończynami. Ale cały kompleks należy wykonać na plecach.
• Kiedy osoba zacznie wstawać, ważne jest, aby spróbował chodzić z kijem, jednym, dwoma, przy pomocy szczudeł, a następnie samodzielnie.

Rehabilitacja po złamaniu biodra

Powrót do zdrowia po kontuzji to nie tylko wysiłek fizyczny, ale także normalizacja stanu psychicznego. Nawet gdy osoba zaczyna samodzielnie poruszać się, nadal czuje się bezbronna, może mieć depresję. Jeśli bliscy ludzie nie mogą mu pomóc wyjść z depresji, lepiej wysłać taką osobę na wizytę u psychoterapeuty.

Na etapie rehabilitacji ważny jest normalny sen, prawidłowe odżywianie, terapia masażu i leczenie zaostrzonych chorób przewlekłych. Zintegrowane podejście pomoże byłemu zakładnikowi w łóżku szybciej dojść do siebie i nabrać siły.

Autor artykułu: Kaplan Alexander Sergeevich | Ortopeda

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Medycyna ogólna” uzyskany w 2009 roku na Akademii Medycznej. I. M. Sechenov. W 2012 roku ukończył podyplomowe studia z zakresu Traumatologii i Ortopedii w Miejskim Szpitalu Klinicznym im Botkin na Oddziale Traumatologii, Ortopedii i Chirurgii Katastrof.