Drozd U Mężczyzn - Przyczyny, Oznaki I Objawy Pleśniawki U Mężczyzn. Jak Leczyć Pleśniawki U Mężczyzn?

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Objawy i leczenie pleśniawki u mężczyzn

Grzybica u mężczyzn to ogólna nazwa zakażeń grzybiczych błon śluzowych męskich narządów płciowych. Nazwa pochodzi od typowego objawu - białego nalotu, który wygląda i pachnie jak zsiadłe kwaśne mleko. W medycynie używana jest inna nazwa pleśniawki - kandydoza. Jest to związane z ogólnym oznaczeniem mikroskopijnych grzybów Candida, które w określonych warunkach wywierają patogenny wpływ na organizm. Sama kandydoza to rozległa grupa chorób o podobnej etiologii, objawiająca się uszkodzeniem błon śluzowych, skóry i jej pochodnych, a także narządów wewnętrznych.

Wiele osób zdaje sobie sprawę z kandydozy (pleśniawki) błon śluzowych zewnętrznych narządów płciowych i jamy ustnej. Występują często u noworodków jako drożdżakowe zapalenie jamy ustnej. Wśród dorosłych pleśniawki narządów płciowych rozpoznaje się najczęściej u kobiet jako drożdżakowe zapalenie sromu, pochwy, jelita grubego lub szyjki macicy.

Zadowolony:

• Czy mężczyźni mają pleśniawki?
• Oznaki i objawy pleśniawki u mężczyzn
• Przyczyny pleśniawki u mężczyzn
• Konsekwencje pleśniawki u mężczyzn
• Leczenie pleśniawki u mężczyzn
• Zapobieganie pleśniawce u mężczyzn

Czy mężczyźni mają pleśniawki?

Kandydoza narządów płciowych u mężczyzn ma zwykle przebieg podkliniczny. Obraz kliniczny pleśniawki męskich narządów płciowych jest wykrywany rzadziej niż kobiety. Względna oporność mężczyzn na kandydozę narządów płciowych jest związana z anatomiczną budową zewnętrznych narządów płciowych: ruchomy napletek, brak głębokich fałdów. Naturalna odporność błon śluzowych, prawidłowa mikroflora pod napletkiem, regularne zabiegi higieniczne hamują szybki rozwój saprofitycznych drożdżaków na błonach śluzowych męskich narządów płciowych.

Obrazowi klinicznemu pleśniawki u mężczyzn towarzyszą stany zapalne i inne zjawiska na błonach śluzowych zewnętrznych narządów płciowych. Pleśniawki (kandydoza) u mężczyzn uszkadzają napletek lub żołądź prącia, jednocześnie napletek i żołądź, cewkę moczową i rzadko gruczoł krokowy.

Uszkodzenia narządów moczowo-płciowych u mężczyzn z udziałem infekcji grzybiczej nazywane są:

• Candidal postitis - zapalenie błony śluzowej napletka pod wpływem różnych czynników z udziałem mikroflory grzybowej;
• Drożdżakowe zapalenie żołędzi - zapalenie błony śluzowej żołędzi prącia pod wpływem różnych czynników z udziałem mikroflory grzybiczej;
• Candidal balanoposthitis jest połączonym zapaleniem o etiologii grzybiczej dwóch nazwanych formacji męskich zewnętrznych narządów płciowych.
• Drożdżakowe zapalenie cewki moczowej - zapalenie cewki moczowej pod wpływem różnych czynników chorobotwórczych i innych z udziałem mikroflory grzybowej.

Grzybica u kobiet jest często niezależną chorobą, która nie ma nic wspólnego z głębokimi patologiami organizmu. Wręcz przeciwnie, przedłużający się, przewlekły przebieg pleśniawki u mężczyzn zawsze wskazuje na groźniejszą patologię.

Jego przyczyną mogą być naruszenia:

• Metabolizm węglowodanów;
• Stan hormonalny;
• Układ odpornościowy;
• Mikroflora bakteryjna.

Oznaki i objawy pleśniawki u mężczyzn

Choroba objawia się białym nalotem na żołędzi prącia. Przed udaniem się do specjalistycznej poradni pacjent odkrywa następujące objawy:

• Dyskomfort podczas oddawania moczu (któremu towarzyszy pieczenie, ból);
• Swędzenie o charakterze ciągłym lub przerywanym;
• Nieprzyjemne doznania podczas stosunku.

Często, mając odległe wyobrażenia o naturze patologii, chory stawia diagnozę i przepisuje sobie leczenie. Być może nawet udane, ponieważ zwykle drozd u mężczyzn nie należy do grupy poważnych chorób. Nie możemy jednak zapominać, że takie objawy mogą towarzyszyć różnym chorobom zakaźnym i niezakaźnym.

Grzybica u mężczyzn zwykle przyjmuje postać balanoposthitis. Dokładną diagnozę balanoposthitis, któremu towarzyszą objawy pleśniawki, dokonuje lekarz na podstawie wywiadu, badań klinicznych, laboratoryjnych:

1. W wywiadzie stwierdza się zaburzenia hormonalne, otyłość, antybiotykoterapię poprzedzającą chorobę oraz stosunek płciowy bez zabezpieczenia. Charakterystyczne są skargi na nieprzyjemny kwaśny zapach w kroczu, bolesne oddawanie moczu, nitkowate wydzielanie z cewki moczowej i inne subiektywne odczucia.

2. W badaniu klinicznym ujawnia się obrzęk napletka i żołędzi. Gdy głowa jest odsłonięta, widoczny jest na niej biały kwiat. W niektórych przypadkach rozpoznaje się pierwotną lub wtórną stulejkę (zwężenie napletka). W ciężkich przypadkach napletek i głowa penisa są zaangażowane w proces patologiczny.

   Na podstawie obrazu klinicznego drożdżakowe zapalenie balanoposthitis dzieli się na proste (wysiękowe) i skomplikowane (nadżerki), które przebiegają w postaci ostrej lub przewlekłej:

   • Objawy wysiękowego (prostego) drożdżakowego zapalenia balanoposthitis charakteryzują się tworzeniem się płytki nazębnej na głowie i napletku, w niektórych przypadkach przez zjawisko zapalenia nieżytowego, surowiczego, włóknistego lub ropnego;
   • Erozyjne zapalenie zewnętrznych narządów płciowych objawia się ciągłymi bólami, owrzodzeniami o jaskrawoczerwonym kolorze, przechodzącymi w ogniska maceracji i naprzemiennie ze sobą.

   Kandydoza wysiękowa i erozyjna mają różne objawy w przebiegu ostrym i przewlekłym:

   • Objawami ostrego drożdżakowego zapalenia balanoposthitis są objawy zapalne, w tym zaczerwienienie, bolesność, obrzęk, gorączka i zaburzenia seksualne. Często ostry przebieg jest konsekwencją urazu. W ostrej fazie wyczuwalny jest wzrost węzłów chłonnych pachwinowych;
   • Objawy przewlekłego przebiegu drożdżakowego balanoposthitis często łączą się z objawami cukrzycy, stulejki, dysbiozy i niedoboru odporności. W postaciach przewlekłych pleśniawce u mężczyzn czasami towarzyszą objawy uszkodzenia cewki moczowej (cewki moczowej), pęcherza i nerek. W ciężkich przypadkach choroba przebiega z objawami uszkodzenia narządów wewnętrznych.

3. Diagnostyka laboratoryjna kandydozy opiera się na wizualnym wykrywaniu grzybów Candida i różnicowaniu gatunkowym.

   Do celów diagnostycznych:

   • Mikroskopia niewybarwionego rozmazu treści napletkowej. Wartość diagnostyczna metody sięga 75%;
   • Mikroskopia zabarwionego rozmazu treści napletka. Wartość diagnostyczna metody sięga 92%;
   • Wysiew oddzielonej pożywki Sabourauda (inne podobne pożywki) w celu zróżnicowania kolonii grzybów.

Obecność grzybów w badanym materiale laboratoryjnym nie jest czynnikiem decydującym o rozpoznaniu. Wyniki badań interpretuje się na podstawie całości danych historycznych i objawów klinicznych (wiodących i pomocniczych). W niektórych przypadkach, pomimo żywego obrazu klinicznego, rozpoznanie jest trudne. Kandydoza narządów płciowych u mężczyzn to bardzo często tylko drobne choroby. Główne patologie, które spowodowały pleśniawki, pozostają niewykryte.

Przyczyny pleśniawki u mężczyzn

Jednokomórkowe łuki z rodzaju Candida są komensalami (symbionty) i są szeroko rozpowszechnione. W stanie nieszkodliwego współżycia są to stali mieszkańcy ludzkiego ciała, które nie mają negatywnego wpływu na zdrowie. Teoretycznie grzyb jest wydzielany u 100% ludzi żyjących na planecie. U części populacji kandydoza przybiera postać choroby, ale przebieg jest subkliniczny. Według różnych źródeł ten kurs występuje u 5-30% osób. Przy ekstremalnej ekspozycji na czynniki chorobotwórcze grzybica objawia się klinicznie.

Przyczyny pleśniawki związane ze zmianą stanu fizjologicznego błon śluzowych narządów płciowych:

• W zdrowym organizmie pH błon śluzowych jest bliskie obojętnemu, jego zmiana na stronę kwaśną do pH 5,8-6,5 znacznie zwiększa patologiczną aktywność flory grzybowej;
• Zwiększona wilgotność błon śluzowych spowodowana wysiękiem przesięku i wysięku jest czynnikiem wywołującym szybki wzrost drożdżaków w wilgotnym i kwaśnym środowisku;
• Angielskie słowo „Candy”, współbrzmiące z łacińskim „Candi”, które stanowiło podstawę ogólnej nazwy grzybów, jest używane do określenia słodyczy. Już samo określenie „kandydoza” wskazuje na przyczynę szybkiego wzrostu flory grzybiczej w cukromoczu (obecność glukozy w moczu);
• Grzyby jednokomórkowe rozmnażają się i rosną w warunkach, które wykluczają mechaniczne działanie na kolonie grzybów. Dlatego też obecność zwężeń, kieszonek, napływów, odleżyn, owrzodzeń i blizn na błonach śluzowych i skórze jest również przyczyną pleśniawki.

Przyczyny pleśniawki związane ze zmianą stanu fizjologicznego organizmu:

• Dysbakterioza jest jedną z głównych przyczyn klinicznych objawów pleśniawki. Lactobacilli są naturalnymi antagonistami flory grzybowej, hamują szybkie rozmnażanie się tej ostatniej. Podstawowy mechanizm interakcji jest złożony i nie do końca poznany. Udowodniono jednak, że nieracjonalne stosowanie antybiotyków, zwłaszcza bez nadzoru lekarskiego i bez korygowania skutków terapii przeciwdrobnoustrojowej, jest przyczyną klinicznego zaostrzenia pleśniawki;
• Zmiany stanu hormonalnego są również przyczyną pleśniawki. Ciało zdrowej osoby jest zrównoważone i funkcjonuje bez dodatkowej interwencji. Zaburzenia hormonalne mogą być endogenne i egzogenne. W chorobach endogennych, takich jak cukrzyca, często przyczyną pleśniawki jest stosowanie hormonów. Przy działaniu egzogennym pod wpływem dużych dawek hormonalnych środków antykoncepcyjnych lub glikokortykosteroidów gwałtownie wzrasta ryzyko rozwoju pleśniawki. Niezrównoważony system hormonalny w okresie dojrzewania, ciąży i starzenia się może wywoływać pleśniawki;
• Przyczyną pleśniawki są zmiany w stanie odporności organizmu. Odporność odgrywa w organizmie rolę regulacyjną. Ze względu na naturalną odporność skóry i błon śluzowych, a także humoralne i komórkowe ogniwa odporności, w odpowiedzi na antygenowy atak grzybów zachodzą złożone reakcje ochronne. Negatywnie na układ odpornościowy wpływają nie tylko czynniki biologiczne - wirusy, bakterie, grzyby, robaki, ale także leki. Tłumić odporność przez glikokortykosteroidy, leki chemioterapeutyczne, a także promieniowanie jonizujące, przebyte infekcje i predyspozycje alergiczne na metabolity grzybów;
• Obniżenie statusu ochronnego organizmu w subklinicznym przebiegu choroby współistniejącej. Wiele chorób, w tym choroby przenoszone drogą płciową (dotykające narządy układu moczowo-płciowego) występuje na poziomie subklinicznym, ale towarzyszy im kandydoza, która ma żywy obraz kliniczny. Leczenie pleśniawki bez zdiagnozowania choroby podstawowej w tym przypadku nie ma sensu. Kandydoza narządów płciowych mężczyzn, występująca na tle chorób przenoszonych drogą płciową w postaci subklinicznej, może mieć ciężki przebieg i nieprzewidywalne konsekwencje dla organizmu.

W temacie: 3 najskuteczniejsze środki na pleśniawki

Konsekwencje pleśniawki u mężczyzn

Banalna kandydoza, nieskomplikowana przez współistniejące choroby, jest leczona szybko i znika bez śladu. Kolejna sprawa to przewlekłe choroby grzybicze narządów moczowo-płciowych. Konsekwencje kandydozy mogą być bliskie i odległe.

Wczesne konsekwencje przejawiają się w ostrym przebiegu choroby, są to:

• Problemy w życiu intymnym. Kandydoza związana z nadżerkami na błonie śluzowej narządów płciowych, której towarzyszy ból i dyskomfort podczas seksu;
• Predyspozycja pacjentów z kandydozą do chorób wenerycznych przy obecności „otwartych drzwi do infekcji” - erozja, pęknięcia błon śluzowych narządów płciowych.

Późne konsekwencje w przewlekłym przebiegu choroby przejawiają się w postaci wstępujących infekcji układu moczowo-płciowego, takich jak:

• Zapalenie cewki moczowej jest patologią zapalną cewki moczowej;
• Zapalenie pęcherza - zapalenie ścian pęcherza;
• Zapalenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych, odmiedniczkowe zapalenie nerek - zapalenie struktury tkanki nerek;
• Ciężkie formy kandydozy rozprzestrzeniają się na gruczoł krokowy, powodując stan zapalny. Kandydoza jest jednym z wielu czynników rozwoju impotencji i niepłodności u mężczyzn.

Leczenie pleśniawki u mężczyzn

Przed rozpoczęciem leczenia pleśniawki u mężczyzn należy przeprowadzić diagnostykę laboratoryjną. Inne choroby przenoszone drogą płciową (STD) o podobnych objawach mogą wystąpić w tym samym czasie, co pleśniawki. Ich identyfikacja pomoże przeprowadzić testy w celu określenia czynnika wywołującego chorobę. Jeśli samoleczysz kandydozę, infekcje te pozostaną utajone (utajone).

Jeśli mężczyzna z objawami pleśniawki ma stałego partnera, z którym nie używał prezerwatywy podczas stosunku płciowego, ona również potrzebuje badania i leczenia.

Leczenie samej kandydozy, bez objawów chorób przenoszonych drogą płciową, przeprowadza się kompleksowo - z zastosowaniem leków przeciwgrzybiczych i środków miejscowych (maści i kremów o działaniu przeciwgrzybiczym). W niektórych przypadkach leczenie ogranicza się do preparatów miejscowych. Wybór taktyki leczenia zależy od nasilenia objawów, czasu trwania choroby i nasilenia procesu zapalnego.

Środki przeciwgrzybicze. Leki stosowane w leczeniu kandydozy u mężczyzn są produkowane w postaci tabletek, sprayów i kremów do stosowania miejscowego:

Mikonazol (cena do 120 rubli) - krem Micozon, spray Dactarin;

Ketokonazol - kremy Nizoral (cena 420 rubli), Dermazol, maści Mikoket, Sebozol (cena 120 rubli), Mycozoral (170 rubli), tabletki Oronazole, Fungavis (od 150 do 180 rubli), Fungistab;

Econazol - krem ifenek (cena 160 rubli), krem i roztwór Ekodas (cena 160 rubli);

Clotrimazole - kremy Imidil, Kandizol, Kanisten, Kanizon (cena 60 rubli), Amiklon, Kandibene, Candide (cena od 190 do 120 rubli), Clortrimazole (od 30 do 90 rubli), maść Funginal, Fungitsip, Terbinafin lub Triderm, roztwory leków Kanizon i Candide.

Mianowanie leków przeprowadza urolog lub dermatolog, biorąc pod uwagę przeciwwskazania i charakterystykę przebiegu pleśniawki u pacjenta. Dawkowanie leków przeciwgrzybiczych przyjmowanych doustnie oraz czas trwania leczenia ustala lekarz indywidualnie dla każdego pacjenta.

Nawrót kandydozy po leczeniu wskazuje na obniżoną odporność lub chorobę partnera seksualnego na pleśniawkę. Stosunek płciowy do czasu wyleczenia powinien odbywać się wyłącznie w prezerwatywy.

Higiena osobista. Innym ważnym czynnikiem w szybkim wyleczeniu jest przestrzeganie zasad higieny i higieny intymnej. Ważne jest, aby nosić bawełnianą bieliznę, wytrzeć genitalia do sucha po praniu, aby nie stwarzać sprzyjających warunków dla wzrostu grzyba. Bieliznę najlepiej jest wymienić na nową lub wygotować ją podczas prania.

Wskazane jest, aby w trakcie zabiegu powstrzymać się od stosunku płciowego, zamiast kąpieli wziąć prysznic, a do mycia narządów płciowych stosować środki higieniczne zalecane przez lekarza, a nie kosmetyki.

Żywienie i ziołolecznictwo. Niewłaściwa struktura diety jest jedną z najważniejszych przyczyn pleśniawki. Jego wygląd prowokują produkty zawierające szybkie węglowodany: wyroby cukiernicze, pieczywo i chleb z rafinowanej mąki, czekoladę. Węglowodany są głównym pokarmem grzybów Candida.

Leczenie pleśniawki nastąpi w krótszym czasie, jeśli zamienisz słodycze na warzywa lub produkty mleczne. Wskazane jest ograniczenie alkoholu, marynat i marynat, wędlin.

Do fitoterapii kandydozy stosuje się preparaty roślinne z rumianku aptecznego, goździków, nagietka, berberysu. Z tych roślin leczniczych przygotowuje się napary i wywary do leczenia narządów płciowych, wykonywania aplikacji ziołowych i kąpieli leczniczych. Rumianek apteczny ze swoimi właściwościami przeciwzapalnymi jest bardzo skuteczny. Herbatka ziołowa z tej rośliny jest doskonała do leczenia infekcji grzybiczych.

Normalizacja czynności jelit. Dysbioza jelit jest czynnikiem wywołującym intensywny rozwój pleśniawki. Patologia układu pokarmowego występuje jako efekt uboczny po zażyciu antybiotyków, zaburzeniach odżywiania, skutkach stresu czy zatrucia.

Zaparcia, wzdęcia, niestrawność, biegunka w połączeniu z infekcjami układu moczowo-płciowego są powodem do badań laboratoryjnych kału pod kątem objawów dysbiozy. Jeśli przypuszczenie się potwierdzi, gastroenterolog zasugeruje podjęcie kuracji pro- i prebiotykami (Khilak Forte, Lactulose, RioFlora Immuno, Acipol, itp.).

Zapobieganie pleśniawce u mężczyzn

W ramach profilaktyki kandydozy zaleca się:

• Przestrzegaj zasad higieny osobistej;
• Przestrzegaj środków ochronnych w życiu intymnym, wykluczaj rozwiązły seks;
• Przeprowadzaj regularne samokontrolę zewnętrznych narządów płciowych, jeśli podejrzewasz kandydozę, zwróć się o wykwalifikowaną pomoc do specjalisty;
• Zorganizuj prawidłowe odżywianie, zmniejsz zawartość mąki i tłustych potraw w diecie;
• W przypadku przepisywania leczenia kandydozy należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza.

Autor artykułu: Lebedev Andrey Sergeevich | Urolog

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Andrologia” uzyskany po odbyciu rezydentury w Klinice Urologii Endoskopowej Rosyjskiej Akademii Medycznej Kształcenia Podyplomowego w centrum urologicznym Centralnego Szpitala Klinicznego nr 1 Kolei Rosyjskich SA (2007). Studia podyplomowe zostały tu ukończone do 2010 roku.