Chlamydia U Kobiet - Pierwsze Oznaki I Objawy, Jak Leczyć?

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Objawy chlamydii u kobiet, jak leczyć?

Chlamydia u kobiet jest chorobą zakaźną wywoływaną przez przenikanie do organizmu patogenów należących do grupy chlamydii. Chlamydia może wpływać na prawie wszystkie układy: moczowo-płciowy, sercowo-naczyniowy, oddechowy, wzrokowy, a także na układ mięśniowo-szkieletowy. Szczególnie rozpowszechniona jest chlamydia układu moczowo-płciowego, której charakterystycznym objawem jest wydzielina szklista z pochwy.

Infekcja chlamydiami jest poważnym zagrożeniem dla zdrowia, ponieważ powoduje wiele różnych powikłań. Kobieta może rozwinąć infekcję wstępującego układu moczowego, bezpłodność i inne poważne problemy reprodukcyjne. Jednocześnie chlamydie nie należą ani do wirusów, ani do bakterii. Jednak te mikroorganizmy mają zdolność wywierania patologicznego wpływu nie tylko na genitalia, ale także na płuca, serce, nerki, stawy, zęby itp.

Najczęściej patogeny te wpływają na układ moczowo-płciowy kobiet, powodując u nich chorobę zwaną chlamydią. Jego podstępność polega również na tym, że może przebiegać z minimalnymi objawami lub nawet bez nich. Dopiero po zdaniu testów można stwierdzić obecność drobnoustroju pasożytniczego.

Według statystyk kwestia chlamydii układu moczowo-płciowego jest bardzo dotkliwa. Choroba dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiety w wieku od 20 do 40 lat, ale kobiety są najbardziej podatne na tę chorobę. Ta infekcja często występuje u nastolatków. Każdego roku diagnozuje się do 90 milionów nowych przypadków infekcji, a osoby z problemami immunologicznymi są bardziej podatne na tę chorobę.

Zadowolony:

• Pierwsze oznaki i objawy chlamydii u kobiet
• Przyczyny zakażenia chlamydiami
• Konsekwencje chlamydii dla kobiet
• Rozpoznanie chlamydii u kobiet
• Jak leczyć chlamydię u kobiet?

• Odpowiedzi na popularne pytania

  • Czy można uprawiać seks z chlamydią?
  • Czy w gospodarstwie domowym można zarazić się chlamydią?
  • Czy chlamydia przenosi się przez pocałunki?
  • Czy można zajść w ciążę z chlamydią?
  • Czy można zarazić się chlamydią poprzez seks oralny?

Pierwsze oznaki i objawy chlamydii u kobiet

Charakterystyczne objawy chlamydii u kobiet mogą być całkowicie nieobecne. Objawy patologiczne odnotowuje tylko 33% zakażonych pacjentów. Utajony przebieg jest bardzo niebezpieczny nie tylko dla samej pacjentki, ale także dla jej partnera seksualnego. Ponadto chlamydia, niewykryta przed ciążą, może zaszkodzić dziecku w łonie matki.

Następujące choroby mogą być oznakami infekcji:

• Zapalenie płodu. Mikroorganizmy pasożytują nie tylko w samej pochwie, powodując jej stan zapalny, ale także w położonych obok niej gruczołach. Objawy chlamydiowego zapalenia jelita grubego są szczególnie wyraźne w czasie ciąży, menopauzy i dzieciństwa, czyli we wszystkich stanach, w których w organizmie brakuje estrogenu. Pacjenci skarżą się na pieczenie i swędzenie w okolicy pochwy, ból w dolnej części pleców oraz w podbrzuszu. Może wystąpić niewielki wzrost temperatury ciała i zaburzenia oddawania moczu. Zobacz także: zapalenie jelita grubego u kobiet - co to jest, jakie są objawy, jak je leczyć?

• Zapalenie szyjki macicy. Im dłużej mikroorganizmy są obecne w genitaliach, tym większe obszary pokrywają, ostatecznie docierając do kanału szyjki macicy. Sama macica staje się obrzęknięta i zaogniona, powiększa się. Jeśli kobieta nie otrzyma odpowiedniego leczenia, ten patologiczny proces prowadzi do rozwoju erozji. Zobacz także: przyczyny i objawy zapalenia szyjki macicy.
• Zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie jajowodów, zapalenie jajowodów. Jeśli infekcja przesuwa się w górę dróg rodnych, a jednocześnie siły odpornościowe organizmu kobiety nie mogą sobie z nią poradzić, mogą rozwinąć się poważne choroby. Ginekolog może wykryć ich obecność.

Istnieją również pewne zaburzenia ze strony żeńskiego układu rozrodczego - są to patologiczne bóle, swędzenie i pieczenie w okolicy narządów płciowych. Czasami wzrasta temperatura ciała. Jednak samokontrola wypisu nie da kobiecie informacji, że ma chlamydię. Oprócz tej infekcji w organizmie mogą występować inne, na przykład rzęsistkowica, opryszczka, pleśniawki, rzeżączka itp.

Chlamydię można podejrzewać na podstawie następujących objawów:

• Wzrost temperatury ciała do poziomu podgorączkowego. Obserwuje się to z zaostrzeniem procesu patologicznego;

• Może wystąpić ból. Mają różny stopień intensywności. Miejscem ich lokalizacji jest podbrzusze, dolna część pleców;
• Jeśli cewka moczowa bierze udział w procesie zapalnym, objawy chlamydii mogą być podobne do objawów zapalenia pęcherza. Oznacza to, że na początku i pod koniec aktu oddawania moczu kobieta odczuwa bóle cięcia;
• Prawidłowa wydzielina z pochwy to leucorrhoea. Zarażone mogą stać się śluzowo-ropne, na co wskazuje ich żółty odcień i nieprzyjemny zapach. W tak sprzyjających warunkach mogą się rozmnażać nie tylko chlamydie, ale także inne czynniki zakaźne;
• W okolicy narządów płciowych występuje pieczenie, uczucie dyskomfortu;
• Chlamydia może wskazywać na erozję szyjki macicy. Jednak ten objaw może zostać wykryty tylko przez lekarza podczas badania.

Po jakim czasie pojawia się chlamydia?

Po przeniknięciu do dróg rodnych kobiety, chlamydia zaczyna aktywnie rozmnażać się po pewnym czasie. Najczęściej okres inkubacji wynosi dwa tygodnie po odbyciu stosunku płciowego bez zabezpieczenia z nosicielem infekcji. Chociaż ten czas może zająć nawet miesiąc.

W organizmie swojego właściciela chlamydia przechodzi przez kilka następujących po sobie etapów:

• Przenikanie mikroorganizmu do błony śluzowej;
• Rozmnażanie wewnątrz komórki. Ten proces u chlamydii ma pewne różnice w porównaniu z wirusami i bakteriami. Chlamydie, reprezentowane w ludzkim ciele przez ciała siatkowate, zaczynają aktywnie dzielić, jeśli są do tego sprzyjające warunki. W tym przypadku po 2-3 dniach umiera komórka, w której żyła chlamydia;
• Ostatnim etapem jest zapalenie błony śluzowej narządu, który został dotknięty. Kiedy komórka umiera, krwinki siatkowate wychodzą i atakują nowe, zdrowe komórki.

W ten sposób następuje namnażanie mikroorganizmów, na początek którego będą potrzebować średnio 14 dni.

Przyczyny zakażenia chlamydiami

Przyczyny zakażenia chlamydiami zależą bezpośrednio od tego, jak doszło do kontaktu z patogennym mikroorganizmem. On sam jest reprezentowany przez mały patogenny czynnik pasożytujący na komórkach ludzkiego ciała.

Istnieją cztery sposoby, w jakie może wystąpić infekcja:

• Najczęstszym sposobem przenoszenia chlamydii jest kontakt seksualny. W procesie zapalnym najpierw zaangażowana jest błona śluzowa pochwy kobiety, a następnie infekcja rozprzestrzenia się dalej. Zaatakowane są również jajowody, cewka moczowa i kanał szyjki macicy. W miarę postępu choroby rozwijają się różne powikłania, w tym bezpłodność. Kontakt seksualny z nosicielem płci męskiej bez prezerwatywy nieuchronnie prowadzi do infekcji. Obejmuje to seks oralny, analny i genitalia. Tylko lokalizacja zapalenia będzie zależeć od rodzaju kontaktu;
• Przenoszenie chlamydii z chorej matki na noworodka nie jest wykluczone podczas przejścia przez drogi rodne. Po urodzeniu u dziecka często rozwija się chlamydiowe zapalenie spojówek, prawdopodobnie obejmujące układ oddechowy. Niektórzy eksperci uważają, że infekcja może wystąpić już wtedy, gdy dziecko znajduje się w łonie matki, ale fakt ten nie jest naukowo potwierdzony;
• Nie ma również dowodów na to, że choroba może być przenoszona przez kontakt domowy. Nie można jednak całkowicie wykluczyć takiej możliwości. Dotyczy to używania jednej bielizny, środków higieny osobistej, z których korzystała również osoba zakażona. Infekcja wewnątrzrodzinna jest możliwa poprzez przybory toaletowe lub pościel, ale jest to dość rzadkie. Szczególnie niebezpieczni są ludzie, którzy aktywnie wydalają chlamydie do środowiska zewnętrznego. Udowodniono, że te mikroorganizmy są zdolne do utrzymania swojej żywotnej aktywności na naturalnych tkankach do 48 godzin, jeśli w tym czasie temperatura otoczenia wynosi 18-19 ° C;
• Możliwe jest zakażenie chlamydią przez unoszące się w powietrzu kropelki, ale zdarza się to niezwykle rzadko, ponieważ źródłem są tylko pacjenci z chlamydiowym zapaleniem płuc.

Konsekwencje chlamydii dla kobiet

Powikłania chlamydii u kobiet mogą być bardzo poważne i bezpośrednio zależeć od tego, jak długo patogen przebywał w organizmie. Chlamydiae powodują różnorodne uszkodzenia żeńskiego układu rozrodczego.

Im bardziej infekcja się rozprzestrzenia, tym większe obszary obejmuje:

• Kiedy staje się ona zaangażowana w proces zapalny szyjki macicy, kobieta może rozwinąć zapalenie szyjki macicy. Ponadto ryzyko rozwoju nowotworów szyjki macicy wzrasta kilkakrotnie;
• Jeśli zaatakowana zostanie błona śluzowa jamy macicy, u kobiety rozwinie się zapalenie błony śluzowej macicy;
• Wraz z porażką jajowodów powstaje zapalenie jajowodów i zapalenie jajowodów - z zapaleniem przydatków macicy. Prowadzi to dalej do tworzenia się zrostów i zmian bliznowatych w jajowodach. W rezultacie u kobiety zdiagnozowano bezpłodność jajowodów. Możliwa ciąża pozamaciczna, poronienia;
• Chlamydia może rozprzestrzeniać się nie tylko wzdłuż układu moczowo-płciowego, ale także atakować inne narządy, takie jak gardło, jelita, stawy, nerki, oskrzela itp. Prowadzi to do rozwoju oftalmochlamydii, chlamydiowego zapalenia płuc itp.;
• Możliwe deformacje cewki moczowej, a następnie zaburzenia oddawania moczu. Tak więc, przenikając do błony śluzowej, chlamydia niszczy normalne komórki, które są następnie zastępowane tkanką bliznowatą. W efekcie kanał zwęża się, co powoduje problemy z opróżnianiem pęcherza. Wyraża się to bólem, częstymi wizytami w toalecie z uwolnieniem małych porcji moczu, fałszywym pragnieniem oddania moczu. Ponadto zwiększa się ryzyko wtórnej infekcji - zapalenia pęcherza, a następnie odmiedniczkowego zapalenia nerek;
• Miejscowa ochrona pochwy i wewnętrznych narządów płciowych kobiety spada z powodu negatywnego wpływu chlamydii. W rezultacie powstaje tam sprzyjające środowisko do rozmnażania warunkowo patogennej flory, która wcześniej nie szkodziła zdrowiu kobiety. Częstym towarzyszem chlamydii jest kandydoza pochwy;
• Choroba Reitera jest powikłaniem chlamydii, która objawia się zapaleniem stawów, zapaleniem cewki moczowej i spojówek.

Jeśli zwrócimy się do statystyk, to zapalenie chlamydii w 50% przypadków staje się przyczyną niepłodności, aw 40% - przyczyną różnych chorób ginekologicznych.

Rozpoznanie chlamydii u kobiet

Wykrywanie chlamydii u kobiet leży w gestii ginekologa. W tym celu konieczne jest zbadanie ogólnego wymazu cytologicznego z pochwy i szyjki macicy. Na podstawie wyników tej analizy nie można wykryć infekcji, ale można ją podejrzewać. Rozmaz pokaże wzrost poziomu leukocytów. Ponadto lekarz będzie mógł zobaczyć oznaki zapalenia podczas standardowego badania. Podejrzenie chlamydii jest powodem kontaktu z wenerologiem.

Wenerolog stosuje następujące metody diagnozowania choroby:

• Połączony test immunosorbentu. Prosty i niedrogi sposób na wykrycie infekcji, ale nie wyklucza się fałszywie ujemnego wyniku;
• Metoda PCR jest bardziej niezawodna pod względem wykrywania chlamydii. Przeprowadza się ją dość szybko iw tym momencie jest najbardziej niezawodną i często stosowaną metodą oznaczania chlamydii;
• Amplifikacja transkrypcyjna. Nowa metoda molekularna wykrywania infekcji, która umożliwia wykrycie RNA mikroorganizmu w materiale szyjki macicy. Wiarygodność tej metody wynosi 99%.

Jeśli diagnoza kobiety zostanie potwierdzona, konieczne będzie sprawdzenie stałego partnera seksualnego. W 80% przypadków nosicielem infekcji jest także mężczyzna.

Błędy w diagnozie

Leczenie chlamydii u kobiet nie jest łatwym zadaniem. Faktem jest, że nawet najnowocześniejsze leki przeciwbakteryjne nie zawsze są wystarczająco skuteczne. Proces zapalny można ugasić, ale nie można się go pozbyć. To staje się przyczyną, dla której ostra chlamydia staje się przewlekła, co jest bardzo trudne do wyleczenia.

Wysokiej jakości diagnostyka odgrywa wiodącą rolę w przepisywaniu właściwego leczenia. Często zdarza się, że na tym etapie popełniane są błędy:

• Systemy testowe mogą być niskiej jakości. Czasami pojawiają się błędy z powodu braku doświadczenia diagnostów laboratoryjnych. Często cierpią zasady dostarczania materiału do analizy do laboratorium;
• W wyniku błędnej diagnozy - nieskuteczne leczenie i zaostrzenie procesu patologicznego;
• Czasami terapia kończy się przedwcześnie. W rezultacie kobieta pozostaje nieleczona, a następnym razem chlamydia będzie już uodporniona na zastosowany lek;
• Wyniki testu mogą zostać błędnie zinterpretowane. Jeśli po kompleksowym schemacie leczenia w materiałach badawczych ponownie zostanie wykryta chlamydia, nie ma sensu natychmiastowo przepisywać kolejnego cyklu antybiotyków. Przede wszystkim musisz wysłać kobietę do ponownego wykonania badań, ponieważ istnieje ryzyko błędu diagnostycznego.

Jak leczyć chlamydię u kobiet?

Jak leczyć chlamydię u kobiet, leczy wyłącznie lekarz. Nie można zalecić żadnego pojedynczego schematu leczenia, ponieważ po prostu nie istnieje. Terapia oparta jest na podejściu zintegrowanym. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę stan odporności pacjenta, obecność współistniejących chorób.

Niemożliwe jest samodzielne rozpoczęcie przyjmowania niektórych leków, ponieważ tylko specjalista może zidentyfikować patogen po przeprowadzeniu złożonych testów laboratoryjnych.

• Przyjmowanie antybiotyków. Do leczenia chlamydii stosuje się antybiotyki, ale nie każdy lek jest odpowiedni, ale tylko taki, który może zabić mikroorganizm wewnątrz komórki. Najczęściej przepisywane są środki z grupy makrolidów, tetracyklin czy fluorochinolonów. Ważne jest również przeprowadzenie testów w celu wykrycia innych infekcji przenoszonych drogą płciową. Pozwala to wybrać najskuteczniejszy środek.
• Przyjmowanie leków przeciwgrzybiczych. W ramach kompleksowej terapii stosuje się środki przeciwgrzybicze, takie jak nystatyna, pimafucin, flukonazol. Wynika to z faktu, że chlamydii często towarzyszy infekcja grzybicza.
• Leki immunomodulujące. W leczeniu tej choroby szeroko stosuje się immunostymulatory i immunomodulatory. Dotyczy to zarówno przewlekłych, jak i ostrych postaci infekcji. Mogą to być leki takie jak Viferon, Timalin, Cycloferon, Lysozyme, Methyluracil. Lek Polyoxidonium jest szczególnie popularny wśród wenerologów. Jest skuteczny nawet w przypadku nietypowych postaci chlamydii. Po przyjęciu leku w organizmie rozpoczyna się zwiększona produkcja przeciwciał, a także wzrasta odporność organizmu na inne infekcje. Powrót do zdrowia następuje w krótszym czasie, a skutki uboczne przyjmowania leków są ograniczone. Należy jednak rozumieć, że immunomodulatory powinny być przepisywane przez lekarza. Ich niezależny odbiór jest niedopuszczalny.
• Przyjmowanie witamin. Terapia witaminowa w przypadku chlamydii powinna być długotrwała i nie może trwać krócej niż 2 miesiące.
• Przyjmowanie leków pomocniczych. Jako leki pomocnicze lekarz może przepisać:
• Enzymy normalizujące proces trawienia - Creon, Festal, Mezim, Pankreatin.
• Hepatoprotectors - Phosphogliv, Essliver Forte, Essentiale Forte.
• Bakteriofagi, na przykład kolifag, bakteriofag gronkowcowy lub inny lek. To zależy od zidentyfikowanej koinfekcji.
• Probiotyki do normalizacji mikroflory jelitowej - Acipol, Hilak Forte, Bifidumbacterin, RioFlora Immuno itp.

Czytaj więcej: schemat leczenia chlamydii u kobiet i mężczyzn

Jak leczyć ostrą i przewlekłą chlamydię?

Leczenie ostrej chlamydii w połączeniu z innymi infekcjami bakteryjnymi obejmuje wyznaczenie następującego schematu leczenia:

• Podstawą są leki przeciwbakteryjne. Może to być Doksycyklina (Unidox Solutab, Vibramycin), którą przyjmuje się przez trzy tygodnie, 2 razy dziennie, 100 mg. Możliwe jest również stosowanie preparatu Vilprafen w dawce 500 mg dwa razy dziennie. Aby pobudzić odporność, przepisuje się Polyoxidonium, Amiksin. Podstawowe leczenie obejmuje również przyjmowanie witamin. Po 7 dniach do schematu dodano terapię enzymatyczną. Jeśli obecność flory grzybiczej zostanie potwierdzona, wówczas dodatkowo przepisuje się Pimafucin, Nystatin, Fluconazol;
• Kolejny etap zabiegu ma na celu przywrócenie organizmu. W tym celu szeroko stosuje się techniki fizjoterapeutyczne. Możliwe jest stosowanie lokalnych mikroblagów, kąpieli z roztworem Perftoranu, Chlorheksydyny. Czasami świece Longidaza są przepisywane na 10 dni.

Leczenie przewlekłej postaci choroby obejmuje nieco inny schemat:

• Ważny jest etap przygotowawczy przed głównym zabiegiem. Obejmuje to immunoterapię, którą przeprowadza się przez 2-3 tygodnie (przyjmowanie leków immunologicznych - Amiksin, Polyoxidonium). Amiksin przyjmuje się doustnie przez 30 dni i wstrzykuje się Polyoxidonium. Całkowita liczba wstrzyknięć wynosi 10,6 mg każde w odstępie 1 dnia. Ponadto leczenie miejscowe przeprowadza się za pomocą tacek, mikroblagów. Terapia ogólnoustrojowa enzymatyczna prowadzona jest przez dwa tygodnie;
• Następnym krokiem jest podstawowa terapia. Rozpoczyna się po 10 dniach od rozpoczęcia fazy przygotowawczej. Jego schemat jest podobny do tego dla ostrej chlamydii;
• Etap powrotu do zdrowia jest zredukowany do kobiety poddawanej fizjoterapii, przyjmującej hepatoprotektory. Możesz nadal robić mikroklystry, brać kąpiele z Perftoranem. Jeśli lekarz uzna to za konieczne, przepisze do pochwy tampony z przeciwutleniaczami i eubiotykami. Stosowany jest również lek Bifikol, który należy do liofilizatów.

Powołanie hialuronidazy jest skuteczne:

• Longidaza na 10 dni, 1 świeca;
• Longidase w postaci zastrzyków przez 10 dni w odstępach dobowych (1 zastrzyk dziennie);
• Lidaza nr 15, po 64 sztuki.

Jeśli zostanie stwierdzone uszkodzenie szyjki macicy dowolnego rodzaju, przed rozpoczęciem leczenia należy poczekać na wyniki kolposkopii i cytologii. Umożliwi to wykluczenie raka. Jeśli wynik jest negatywny, terapię uzupełnia się enzymami wzmacniającymi proliferację. Zaleca się również miejscowe leczenie, mające na celu zniszczenie dotkniętych tkanek.

Jeśli chodzi o pozbycie się chlamydii u kobiet w ciąży, ważne jest indywidualne podejście, kompleksowa terapia i uwzględnienie wszystkich możliwych skutków ubocznych przyjmowania leków nie tylko dla matki, ale także dla płodu. Najczęściej Rovamycyna jest przepisywana przez 14 dni lub Erytromycyna na ten sam okres. Doksycyklina i fluorochinolony nie są przepisywane kobietom w ciąży i karmiącym.

Odpowiedzi na popularne pytania

• Czy można uprawiać seks z chlamydią? Przy takiej chorobie życie seksualne jest całkowicie zabronione. Dotyczy to obojga partnerów, ponieważ chlamydia jest łatwo przenoszona podczas każdego rodzaju stosunku płciowego.
• Czy w gospodarstwie domowym można zarazić się chlamydią? Jest taka możliwość, choć zdarza się to niezwykle rzadko. Faktem jest, że chlamydie żyją wystarczająco długo na wilgotnej materii, skąd dostają się na skórę zdrowej osoby. Pozostaje tylko przetrzeć oczy rękami, a drobnoustrój dostaje się do ulubionego nabłonka.
• Czy chlamydia przenosi się przez pocałunki? Jest to teoretycznie możliwe, ale prawdopodobieństwo to jest niezwykle małe. Aby doszło do zakażenia podczas pocałunku, ślina zakażonej osoby musi zawierać chlamydie w wystarczająco wysokim stężeniu. Dzieje się tak w bardzo rzadkich przypadkach, z ciężkimi postaciami uogólnionej chlamydii.
• Czy można zajść w ciążę z chlamydią? Tak, możesz.
• Czy można zarazić się chlamydią poprzez seks oralny? Tak, możesz. Główne obszary zmian chlamydiowych to cewka moczowa u mężczyzn i srom u kobiet.

Autor artykułu: Lapikova Valentina Vladimirovna | Ginekolog, reproduktolog

Wykształcenie: Dyplom położnictwa i ginekologii uzyskany na Rosyjskim Państwowym Uniwersytecie Medycznym Federalnej Agencji ds. Opieki Zdrowotnej i Rozwoju Społecznego (2010). W 2013 roku ukończył studia podyplomowe na N. N. N. I. Pirogova.