Częsta Regurgitacja U Noworodka, U Dziecka - Przy Fontannie, Po Karmieniu

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Częsta regurgitacja u noworodka, u dziecka - przy fontannie, po karmieniu

Zadowolony:

• Plucie po karmieniu - patologia czy nie?
• Określić: wymioty czy niedomykalność?
• Dlaczego dziecko pluje?
• Zapobieganie niedomykalności fizjologicznej
• Kiedy szukać pomocy medycznej
• Patologiczna niedomykalność u niemowląt
• Niedomykalność przy fontannie u niemowląt

W pierwszych miesiącach po urodzeniu dziecko znajduje się w trudnej sytuacji. Agresywne środowisko, wiele testów na organizm.

Wszystko to wymaga czasu, aby dostosować się do nowych warunków. W tym okresie następuje ostateczne „dostrojenie” wszystkich narządów i układów dziecka. Układ pokarmowy nie jest wyjątkiem. Dlatego mogą wystąpić problemy związane z karmieniem dziecka.

Młodzi rodzice są zdziwieni i przestraszeni takim zjawiskiem u dzieci, jak niedomykalność. Niedoświadczone matki zwykle kojarzą niedomykalność z wymiotami, myśląc, że dziecko jest na coś chore.

W rzeczywistości regurgitacja nie ma nic wspólnego z wymiotami i występuje z zupełnie innych powodów. W związku z tym nie stanowi zagrożenia dla życia dziecka.

Plucie po karmieniu - patologia czy nie?

Regurgitacja to proces, podczas którego część (zwykle niewielka) ilość wcześniej spożytego pokarmu jest usuwana z żołądka dziecka przez usta. Z reguły plucie jest normą fizjologiczną. W ten sposób powietrze, które dziecko połknęło wraz z pożywieniem, jest usuwane z żołądka i przełyku. Niedomykalność wskazuje również na normalne funkcjonowanie narządów przewodu pokarmowego.

• Według statystyk medycznych (pediatrycznych) około ¾ (około dzieci w wieku od 3 do 6 miesięcy regularnie powraca przed lub po karmieniu).
• Po 9 miesiącach praktycznie nie obserwuje się takiego fizjologicznego zjawiska, jak niedomykalność (pojedyncze przypadki).
• Czasami niedomykalność może wskazywać na niedojrzałość narządów i ich układów. Często w tym przypadku mówimy o dzieciach urodzonych przed terminem. Ponieważ nie miały czasu na dostateczny rozwój w łonie matki, ich ciało „dojrzewa” już w warunkach naturalnych. Proces tego „dojrzewania” trwa dokładnie tak długo, jak długo dziecko powinno znajdować się w łonie matki przed porodem, tj. od 5 do 8 tygodni.
• Pod koniec okresu „dojrzewania” układów fizjologicznych (w tym u dzieci urodzonych na czas) znika nieprzyjemne zjawisko i wszystko zostaje znormalizowane.

Oceniając charakter niedomykalności, należy zwrócić uwagę na ogólny stan dziecka. Jeśli dziecko jest szczęśliwe, wesołe i nie zwraca uwagi na niedomykalność, nie ma powodu do zmartwień. Ale jeśli dziecko zachowuje się niespokojnie, często płacze, występują problemy ze snem, częste i obfite niedomykanie z fontanną, najprawdopodobniej jest patologia, która może być niebezpieczna dla życia noworodka. W takim przypadku nie wahaj się skonsultować się z pediatrą.

Określić: wymioty czy niedomykalność?

Aby ustalić, czy istnieją podstawy do obaw, ważne jest, aby rodzice ustalili:

• Czy jest to naturalny fizjologiczny proces niedomykalności?
• Lub wymioty, wskazujące na konkretną chorobę.

Niedomykalność - występuje bez napięcia i skurczu mięśni brzucha. Jedzenie wypływa w małych ilościach bez żadnego wysiłku. Regurgitacja występuje zwykle bezpośrednio po karmieniu dziecka i / lub gdy zmienia się pozycja ciała niemowlęcia.

Wymioty są stosunkowo łatwe do rozpoznania. Alokacja mas pokarmowych jest obfita, czemu towarzyszą skurcze i napięcie mięśni brzucha. Dziecko płacze, okazuje niepokój. Wymioty to złożony proces. W przypadku wymiotów dochodzi do aktywnego skurczu mięśni brzucha, a także prasy, przepony. Przed wystąpieniem wymiotów pojawia się bladość skóry, uczucie mdłości, wzmożona potliwość, zawroty głowy, zwiększona produkcja śliny. W przypadku zaobserwowania wymiotów należy niezwłocznie zasięgnąć porady lekarza.

Nie jest trudno odróżnić plucie od wymiotów u noworodka. Niedomykalność występuje natychmiast po karmieniu lub maksymalnie po 60 minutach. W tym samym czasie uwalnia się niewielka ilość mleka lub wody. Wymioty zaczynają się od nieprzyjemnych wrażeń: nudności, zawrotów głowy, które mają zewnętrzne objawy. Wymioty są znacznie bardziej obfite, mają brązowy lub żółtawy odcień, ponieważ oprócz pożywienia miesza się z nimi żółć.

Łatwo jest również ustalić, czy manifestacja jest naturalna czy patologiczna:

• Nie ma potrzeby wymiotów z naturalną fizjologiczną niedomykalnością.
• Ilość uwolnionych mas jest niewielka.
• Niedomykalność występuje rzadko, nie więcej niż 1-2 razy dziennie.
• Plucie z wiekiem ustępuje samoistnie, bez żadnego leczenia.
• Dziecko rozwija się normalnie, przybiera na wadze.

Dlaczego dziecko pluje?

Niedomykalność może mieć wiele przyczyn. Wszystkich w taki czy inny sposób łączy jeden czynnik: niedojrzałość układów funkcjonalnych dziecka, w szczególności układu pokarmowego.

Pediatrzy identyfikują kilka przyczyn niedomykalności:

• Napadowe objadanie się. Z przyczyn naturalnych dziecko może nadal spożywać mleko, nawet gdy jest pełne. Jest to szczególnie częste u dzieci karmionych piersią. Dla niemowlęcia karmienie piersią to nie tylko sposób na zaspokojenie jego potrzeb żywieniowych, ale także sposób na zwrócenie uwagi matki. Regurgitacja w tym przypadku ma na celu pozbycie się nadmiaru pokarmu, aby nie przeciążać układu pokarmowego. Zatem w tym przypadku niedomykalność służy jako mechanizm ochronny, który zapobiega rozwojowi chorób przewodu pokarmowego.
• Połykanie powietrza (lub aerofagia). Często niedomykalność jest spowodowana połykaniem powietrza podczas karmienia. Aerofagia może być spowodowana nieprawidłową pozycją dziecka, zbyt dużym otworem w brodawki, zbyt dużą ilością mleka, nieprawidłowym przytrzaśnięciem piersi itp.
• Zwiększone tworzenie się gazów. Innym powodem niedomykalności jest zwiększona produkcja gazów jelitowych. Przy wzdęciach dochodzi do wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej, co staje się sprawcą niedomykalności. W takim przypadku matka musi zmienić swój system żywieniowy (jeśli dziecko jest karmione piersią). Aby wykluczyć rozwój wzdęć, należy ograniczyć stosowanie pokarmów, które przyczyniają się do powstawania gazów: fasola, jabłka, świeży chleb, kapusta. Należy je całkowicie wyrzucić lub ugotować tylko przez pieczenie.
• Zaparcie. Niedomykalność z zaparciami występuje z tych samych powodów, co w przypadku wzdęć: wzrasta ciśnienie w jamie brzusznej. W przypadku zaparć prędkość ruchu pokarmu wzdłuż przewodu żołądkowo-jelitowego jest zaburzona. Staje się to dodatkowym powodem niedomykalności.
• Karmienie powinno być usprawnione. Nieregularny charakter karmienia sprzyja niedomykalności.
• Dziecko w wyprostowanej pozycji ciała częściej pluje. Faktem jest, że w żołądku tworzy się pęcherzyk powietrza. Przechodząc przez przewód pokarmowy, może przenosić pewną ilość mas pokarmowych.

Zapobieganie niedomykalności fizjologicznej

Istnieje wiele sposobów na wyeliminowanie niedomykalności. Nie jest to trudne, wystarczy uważnie obserwować dziecko, wtedy powód stanie się jasny.

Ogólnie pediatrzy wydają następujące zalecenia:

• Idealnie, zarówno dziecko, jak i matka powinny być spokojne przed karmieniem. Niedomykalność może mieć przyczyny psychosomatyczne, aw stanie nerwowym, pobudzenia dziecko często połyka powietrze. Przed karmieniem możesz położyć je na brzuchu, wykonać lekki masaż, aby uwolnić gazy. Podczas karmienia nie należy odrzucać główki dziecka do tyłu. Nos dziecka powinien swobodnie oddychać. Jeśli dziecko ma katar, połknie znacznie więcej powietrza.
• Jeśli dziecko jest karmione piersią, ważne jest, aby prawidłowo chwycić pierś: sutek i część otoczki. W takim przypadku dolna warga powinna być lekko wykręcona.
• Jeśli Twoje dziecko jest karmione butelką, ważne jest, aby wybrać odpowiednią butelkę. Preferowane są butelki antykolkowe (choć nie łagodzą kolki, to nadal doskonale zapobiegają połykaniu nadmiaru powietrza). Podczas karmienia ważne jest prawidłowe trzymanie butelki. Mleko powinno spływać do podstawy brodawki. Butelkę należy przechowywać w temperaturze poniżej 40 ° C dla dziecka leżącego i poniżej 70 ° C dla dziecka siedzącego.
• Bezpośrednio po karmieniu nie należy potrząsać dzieckiem. Wykluczone jest również ciasne owinięcie, aby ciśnienie w jamie brzusznej nie wzrosło. Niemowlę można wyleczyć, lekko poklepując je po plecach.
• Jeśli dziecko ma skłonność do częstych niedomykalności, należy je położyć na boku w łóżku. Pomoże to zapobiec przedostawaniu się żywności do dróg oddechowych. Jeśli tak się stanie, musisz podnieść dziecko i opuścić je twarzą do dołu.
• Ważenie dziecka nie jest wystarczające, ale nadal pomoże zrozumieć, czy dziecko zjadło wystarczająco dużo. Ustalenie tego jest konieczne, aby uniknąć przekarmienia. Innym sposobem uniknięcia przekarmienia jest skrócenie czasu karmienia.
• Istnieje bezpieczny sposób uniknięcia regurgitacji. W tym celu stosuje się specjalną mieszaninę przeciwrefluksową. Opiera się na dodatku do karobu. Nie jest trawiony, a po przedostaniu się do żołądka tworzy gęsty skrzep, który zapobiega wydostawaniu się pokarmu z żołądka.

Kiedy potrzebujesz pomocy medycznej?

Jest kilka przypadków, w których powinieneś mieć się na baczności:

• Obserwuje się regularną (częściej 2 razy dziennie) regurgitację z fontanną.
• Proces regurgitacji nie ustaje po 6 miesiącach życia.
• Dziecko ma wzrost temperatury ciała.
• Dziecko wykazuje oznaki odwodnienia i zatrucia: osłabienie, ból głowy, rzadkie lub częste oddawanie moczu itp.
• Zaburzenia wagi. Dziecko nie przybiera na wadze.
• Przydzielone masy spożywcze mają brązowy lub żółtawy odcień, mają konsystencję kwaśnego mleka i nieprzyjemny zapach.

Patologiczna niedomykalność u niemowląt

Niemowlęta bardzo często zwracają się z przyczyn naturalnych. Ale nie zawsze źródłem niedomykalności jest fizjologia.

Często źródło problemu może leżeć w rozwoju jednej lub drugiej patologii, połączonej ze zwiększonym ciśnieniem w jamie brzusznej, chorobie matki w okresie ciąży:

• Encefalopatia okołoporodowa - to rodzaj klasycznej diagnozy. Wykonywany jest regularnie przez ogromną liczbę dzieci. Przyczyną rozwoju patologii jest skomplikowany przebieg ciąży, trudny poród. Głównym objawem choroby są zaburzenia w funkcjonowaniu ośrodkowego układu nerwowego. Zaburzenia te mogą mieć różne zewnętrzne objawy, w tym zarzucanie przez fontannę, zaburzenia snu, drżenie rąk i brody, niepokój i niepokój. Do grupy zwiększonego ryzyka urodzenia z encefalopatią zalicza się niemowlęta, które doświadczyły niedotlenienia, u których nastąpiło krótkotrwałe zatrzymanie oddechu, mając mniej niż 5 punktów w skali Apgar w chwili urodzenia.
• Wodogłowie. Jest to również częsta przyczyna niedomykalności przy fontannie. W tym samym czasie wydostaje się prawie całe zjedzone mleko. Dzieci z wodogłowiem są podatne na upośledzenie umysłowe i fizyczne, zwiększone napięcie mięśni kończyn oraz upośledzony rozwój odruchu krokowego. W przypadku wodogłowia dziecko jest niespokojne, nie śpi dobrze. Odrzuca głowę podczas snu.
• Inne patologie ośrodkowego układu nerwowego. Przyczynami częstych niedomykalności przez fontannę mogą być urazy porodowe, incydenty mózgowo-naczyniowe, niedorozwój ośrodkowego układu nerwowego, na przykład u wcześniaków. W takim przypadku niedomykalność niestrawionego pokarmu obserwuje się natychmiast po każdym karmieniu. Chorobom towarzyszy odbijanie.
• Patologia rozwoju przewodu pokarmowego. Główną patologią jest zwężenie odźwiernika lub przepuklina przeponowa. Jest to dość groźna choroba, której istota polega na niezdolności pokarmu do przedostania się poza żołądek. Żywność jest przetwarzana tylko w połowie, a następnie skrzep, półprzetworzona masa jest zwracana. Nie ma stołka nawet po lewatywy.
• Choroby zakaźne: zapalenie wątroby, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zatrucia, posocznica, którym towarzyszą objawy zatrucia ogólnego, a także choroby wątroby, zażółcenie skóry. W strukturze izolowanych mas pokarmowych mogą występować zanieczyszczenia śluzowe, co świadczy o dysbakteriozie lub infekcyjnym uszkodzeniu przewodu pokarmowego.
• Ponadto niedomykalność może wystąpić w przypadku chorób dziedzicznych: fenyloketonurii, zespołu adrenogenitalnego.
• W przypadku niewydolności nerek może wystąpić niedomykalność.

Niedomykalność przy fontannie u niemowląt

Zjawisko to może wskazywać na poważne problemy w mózgu lub patologię przewodu żołądkowo-jelitowego. Możemy też mówić o zatruciach. W takim przypadku należy natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską, ponieważ zatrucie jest obarczone odwodnieniem i poważnymi konsekwencjami.

Podczas regurgitacji z fontanną istnieje ryzyko aspiracji, gdy masy pokarmowe blokują drogi oddechowe. Aby temu zapobiec, lepiej położyć dziecko na boku.

Dziecko karmione sztucznie powinno otrzymać formułę przeciwrefluksową. Nie należy go podawać dzieciom karmionym piersią.

Autor artykułu: Sokolova Praskovya Fedorovna | Pediatra

Wykształcenie: Dyplom w specjalności „Medycyna ogólna” uzyskany na Wołgogradzkim Państwowym Uniwersytecie Medycznym. Specjalistyczny certyfikat został natychmiast otrzymany w 2014 roku.