Przewlekła Borelioza

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Przewlekła borelioza

Przewlekła borelioza charakteryzuje się następującymi objawami: częste przeziębienia, drobnopunktowa wysypka lub różnej wielkości rumień, wszelkiego rodzaju zmiany skórne, intensywny lub umiarkowany ból głowy, różne bóle w klatce piersiowej, znaczne zaburzenia rytmu serca, zapalenie stawów i stałe upośledzenie pamięci.

W przypadku tej choroby u dorosłych można wykryć brak równowagi, a także zaburzenia słuchu lub wzroku. Jeśli kiedykolwiek zostałeś ugryziony przez kleszcza, takie czynniki mogą wskazywać na przewlekłą boreliozę. Konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem, aby całkowicie wyeliminować taką dolegliwość.

Jak uniknąć przewlekłej boreliozy?

Aby nie dopuścić do pojawienia się przewlekłej boreliozy, po ukąszeniu kleszcza należy starać się ostrożnie wyciągać go bezpośrednio z grubości ludzkiej skóry. Kleszcza należy usunąć, aby pozostał nienaruszony. Nie zapomnij o wstępnym potraktowaniu skóry ofiary alkoholem. Po usunięciu kleszcza należy go zabrać do laboratorium w celu specjalnych badań. Eksperci muszą ustalić, czy dany kleszcz jest zakażony jakimikolwiek groźnymi mikroorganizmami.

W przypadku wykrycia patogenów u kleszcza w jamie jelita ofiara będzie musiała przejść obowiązkowe badanie krwi na określone przeciwciała i mieszane infekcje przenoszone przez kleszcze. Jednak w takim okresie te przeciwciała nie powinny być, ponieważ takie przeciwciała przeciwko boreliozie z reguły pojawiają się nieco później - około 3-4 tygodnie po ukąszeniu.

W przypadku stwierdzenia charakterystycznego rumienia boreliozy lub objawów grypopodobnych bezpośrednio po usunięciu kleszcza należy rozpocząć niezbędne leczenie jeszcze przed otrzymaniem wszystkich wyników badań z laboratorium. Pozwoli to uniknąć w przyszłości przewlekłej boreliozy.

Jeśli w trakcie badań okaże się, że kleszcz został zakażony, zaleca się obowiązkowe leczenie profilaktyczne odpowiednim antybiotykiem, np. Doksycykliną. Taki kurs trwa zwykle nie dłużej niż 10 dni przy dawce 200 mg dwa razy dziennie (leki tetracyklinowe są przepisywane tylko w stadium 1 choroby przez nie więcej niż 10 dni, biorąc pod uwagę poważne skutki uboczne tej grupy). Bezpośrednio po zabiegu konieczne jest oddanie krwi do analizy na obecność przeciwciał przeciwko Borrelia w mianach M i G.

Ponadto, jeśli to możliwe, zaleca się przeprowadzenie analizy również pod kątem innych niebezpiecznych infekcji przenoszonych przez kleszcze. To właśnie te proste środki zapobiegawcze pomogą uchronić chorego przed rozwojem poważnej przewlekłej postaci boreliozy.

Obraz kliniczny przebiegu przewlekłej boreliozy

Tak złożony etap choroby często wywołuje znaczne osłabienie układu odpornościowego ofiary. W tym samym czasie organizm pacjenta nie może chronić się przed różnymi chorobami zakaźnymi. W tym okresie wirusy opryszczki są często aktywowane, a istniejące choroby przewlekłe ulegają zaostrzeniu.

Ponadto przewlekła borelioza często przyczynia się do wystąpienia poważnych chorób autoimmunologicznych. Dotyczy to szczególnie osób z niezwykłymi skłonnościami dziedzicznymi. A takie poważne choroby autoimmunologiczne obejmują zapalenie naczyń, toczeń rumieniowaty, stwardnienie rozsiane i reumatoidalne zapalenie stawów. Borelioza tego typu w niektórych przypadkach powoduje najbardziej niebezpieczny zespół chronicznego zmęczenia.

Kiedy układ odpornościowy człowieka jest poważnie osłabiony, organizm nie funkcjonuje prawidłowo. Jednocześnie w badaniach krwi nie określa się obecności przeciwciał przeciwko Borrelia, ponieważ Borrelia rozmnaża się bardzo wolno w porównaniu ze zwykłymi bakteriami. Pomimo możliwości współczesnej medycyny rozpoznanie takiej choroby jest bardzo trudne.

Nie zawsze jest możliwe porównanie istniejących lub nawracających objawów. Są dziwne i niezrozumiałe. Borelioza charakteryzuje się dreszczami, plamami na skórze, zapaleniem spojówek, zawrotami głowy, silnymi bólami głowy i dość silnymi bólami w klatce piersiowej. Na uwagę zasługują również bóle mięśni, osłabienie, utrata pamięci, zaburzenia rytmu serca, bóle stawów i ewentualne problemy z pęcherzem pacjenta. Oznacza to potrzebę długotrwałego i ciągłego monitorowania konkretnego pacjenta.

Uważa się, że całkowite wyleczenie przewlekłej boreliozy jest prawie niemożliwe. Jednak w każdym przypadku należy go traktować. Terapia sekwencyjna jest wykonywana w celu stłumienia borelii w celu maksymalnego przywrócenia odporności człowieka. Dzięki zwiększonej odporności zawsze następuje złagodzenie wszystkich objawów bezpośrednio związanych z tak niebezpieczną infekcją. Po zabiegu możliwe są okresy remisji na przemian z nawrotami.

W niezwykle rzadkich przypadkach nawracający charakter przewlekłej boreliozy obserwuje się prawie w sposób ciągły. Zwykle dzieje się tak, gdy masz zapalenie stawów, osteoporozę lub zmiany zwyrodnieniowe.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.