Przewlekła Czerwonka - Stolec Z Czerwonką

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Przewlekła czerwonka - stolec z czerwonką

Czerwonka to ostra choroba zakaźna wywoływana przez bakterie z rodzaju Shigella. Wpływa na odbytnicę i towarzyszy mu odurzenie organizmu i częsta biegunka.

Przewlekła czerwonka rozwija się w przypadku niewłaściwego leczenia ostrej postaci lub w wyniku całkowitego braku leczenia. Jeśli objawy czerwonki utrzymują się przez trzy miesiące, chorobę uważa się za przewlekłą. Może być nawracający lub ciągły. Istnieją również łagodne, umiarkowane i ciężkie postacie przewlekłej czerwonki.

Częściej występuje postać nawracająca, w której okresy zaostrzeń przeplatają się z okresami remisji, kiedy objawy ustępują lub zanikają. Czas trwania każdego z okresów może być inny. Objawowe okresy nawrotów są zwykle podobne do łagodnej do umiarkowanej ostrej czerwonki, ale są trwałe i długotrwałe.

Temperatura pacjenta jest normalna lub lekko podwyższona, stolec do pięciu razy dziennie, czasami z rozpryskami krwi, nie ma parcia. Podczas chodzenia lub zmiany pozycji ciała występują lekkie bóle skurczowe. Objawy uszkodzenia okrężnicy mogą być uzupełnione objawami nieprawidłowego działania ośrodkowego układu nerwowego. Zmniejsza się zdolność do pracy pacjentów, zaburzenia snu, bóle głowy, zwiększona pobudliwość, drażliwość. Niektóre zakażone osoby wykazują zaburzenia wegetatywne, obserwuje się oznaki wagotonii.

Podczas badania stwierdza się zmiany w błonie śluzowej esicy i odbytnicy. W okresie nawrotu sigmoidoskopia ujawnia obraz kliniczny charakterystyczny dla ostrej czerwonki, a mianowicie nierównomierną przemianę obszarów przekrwionych, bladych z wyraźnie widoczną rozszerzoną siecią naczyniową. Jednocześnie matowa błona śluzowa jest przerzedzona i łatwo zraniona.

W okresie remisji zdolność do pracy utrzymuje się, chorzy skarżą się jednak na ciągłe tępe bóle głowy, dolegliwości brzuszne wywołane pękającymi bólami, a także uczucie ciężkości w okolicy nadbrzusza i zaparcia. Sigmoidoskopia ujawnia wyraźną sieć naczyniową na zanikowej, bladej błonie śluzowej.

Ciągła postać przewlekłej czerwonki występuje bez okresów remisji przez wiele lat. Choroba stale postępuje, stan pacjenta się pogarsza i towarzyszy im dysfunkcja jelit. Prowadzi to do rozwoju anemii, wyczerpania, dysbiozy, hipowitaminozy. Najczęściej tę formę prowokuje shigella Flexnera. Dziś postać ciągła jest rzadka, głównie u osób starszych z chorobami patologicznymi lub u osób z przewlekłym zatruciem alkoholem.

Stolec z czerwonką

Charakterystyczną cechą czerwonki jest stolec z krwią i śluzem. Witalnej aktywności bakterii Shiggel, które dostały się do przewodu pokarmowego, towarzyszą zaburzenia pracy i anatomiczne uszkodzenia jelit, prowadzące do pojawienia się krwawych zanieczyszczeń w kale pacjenta. Następnie bakterie ulegają rozkładowi, uwalniając toksyczne substancje.

Różne szczepy shiggel mają różne stopnie tworzenia toksyn. Jednocześnie komórki kubkowe błony śluzowej jelita zaczynają energicznie wydzielać śluz, chroniąc go w ten sposób przed czynnikami drażniącymi. Proces ten jest regulowany przez układ nerwowy, dlatego im silniejsze odurzenie, tym więcej patologicznych zanieczyszczeń śluzowych w stolcu zakażonego.

Ilość zanieczyszczeń krwi w kale pacjenta nie jest taka sama i zależy od ogólnego stanu zakażonej osoby, postaci, ciężkości i stadium czerwonki. W zależności od powyższych czynników stolec może mieć konsystencję płynną (postać ostra) lub półpłynną ze smugami krwi. Może mieć charakter plucia doodbytniczego i przypominać rozmaz ropnego gęstego, mętnego śluzu.

W ciężkim przebiegu choroby (ciągła postać czerwonki) uwalnia się wysięk śluzowy z dużą ilością krwi, dzięki czemu stolec jest bez kału i przypomina krwawy bałagan. Kał pacjenta zawiera miliony bakterii, więc zarażona osoba jest „rezerwuarem shigelli” i potencjalnego rozprzestrzeniania się prątków. W takim przypadku nie ma znaczenia, w jakiej formie i nasileniu choroba przebiega.

W tym sensie przewlekła czerwonka jest wielkim niebezpieczeństwem, ponieważ ma charakter długoterminowy. Ponadto w okresach bezobjawowych pacjent nadal odwiedza miejsca publiczne i być może nie wiedząc o tym, przenosi infekcję.

Należy rozumieć, że nawet tak pozornie nieszkodliwa dysfunkcja jelit, jak biegunka, może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia i powodować poważne konsekwencje.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.