Rzęsistkowica U Mężczyzn - Objawy, Objawy I Leczenie Rzęsistkowicy U Mężczyzn

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 02:16

Rzęsistkowica u mężczyzn: objawy, leczenie, powikłania

Rzęsistkowica to infekcja należąca do grupy STD. Wysoka częstość rozpoznawania choroby u mężczyzn jest spowodowana skąpymi objawami i wysokim ryzykiem zakażenia podczas stosunku płciowego. U większości pacjentów infekcja nie objawia się niczym i jest wykrywana już w przypadku pojawienia się powikłań.

Rozróżnij ostry i przewlekły przebieg rzęsistkowicy, wpływający na narządy i tkanki układu moczowo-płciowego. Dobrze przeprowadzone leczenie infekcji zniszczy jej patogen i pomoże zmniejszyć ryzyko poważnych powikłań.

Minimum objawów we wczesnych stadiach rzęsistkowicy prowadzi do jej przejścia do stadium przewlekłego. Powikłania, które się pojawiły, w szczególności zapalenie prostaty, sprowadzają mężczyznę do gabinetu lekarskiego.

Cechy przebiegu rzęsistkowicy u mężczyzn - przenoszenie zakażenia drogą płciową, brak objawów, duża podatność.

Zadowolony:

• Czynnik sprawczy rzęsistkowicy
• Rozpoznanie rzęsistkowicy u mężczyzn
• Objawy rzęsistkowicy u mężczyzn
• Leczenie rzęsistkowicy u mężczyzn
• Zapobieganie rzęsistkowicy u mężczyzn

Czynnik sprawczy rzęsistkowicy

Trichomonas lub Trichomonas należy do rodzaju najprostszych mikroorganizmów. Jednokomórkowe pasożyty tej klasy w organizmie człowieka działają bez tlenu. Temperatura ciała jest optymalna do ich rozmnażania.

Trichomonas pochwowy najczęściej występuje na błonie śluzowej układu moczowo-płciowego, chociaż pasożytuje zarówno we krwi, jak iw innych narządach. Ten mikroorganizm z rodzaju pierwotniaków wprowadza do swoich komórek wirusy i bakterie - czynniki wywołujące opryszczkę, chlamydię, rzeżączkę, kandydozę, ureaplazmozę, cytomegalowirusa. Ta cecha chroni chorobotwórcze bakterie przed działaniem leków i ochronnymi komórkami układu odpornościowego.

Dzięki tej właściwości czynniki wywołujące niebezpieczne infekcje rozprzestrzeniają się przez tkanki i narządy, obniżają odporność i powodują powikłania. Uszkodzenie nabłonka śluzowego dróg moczowo-płciowych otwiera drogę do innych, groźniejszych infekcji. Na przykład często diagnozuje się połączenie rzęsistkowicy z pokonaniem wirusa AIDS.

Rozpoznanie rzęsistkowicy u mężczyzn

Aby potwierdzić rzęsistkowicę u mężczyzn, lekarz stosuje metody instrumentalne i laboratoryjne. Badanie wizualne i badanie historii nie dają pełnego obrazu klinicznego.

Metody diagnostyki laboratoryjnej rzęsistkowicy:

• Analiza bakterioskopowa wymazów z ich cewki moczowej;
• Hodowla patogenu w pożywce;
• Metoda PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy);
• Metoda PIF to badanie krwi pacjenta pod kątem przeciwciał przeciwko rzęsistkowicy.

Trudność w określeniu patogenu w organizmie mężczyzny może polegać na tym, że w niektórych przypadkach Trichomonas przyjmuje postać ameby.

Objawy rzęsistkowicy u mężczyzn

Rzęsistkowica działa w organizmie mężczyzny w narządach: prostacie, cewce moczowej, najądrzach, pęcherzykach nasiennych. Utajony przebieg choroby u większości mężczyzn prowadzi do tego, że nieświadomie stają się aktywnymi nosicielami choroby, zarażając swoich partnerów seksualnych rzęsistkowicą.

Powikłania utajonej infekcji:

• Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego;
• Bezpłodność;
• Niegonokokowe zapalenie cewki moczowej;
• Zapalenie najądrzy w postaci przewlekłej.

Od wprowadzenia infekcji do organizmu do pojawienia się jej aktywnych objawów u mężczyzn trwa od 2 dni do 5-6 miesięcy. Impulsem do aktywacji procesu jest obniżenie odporności, zakażenie innymi chorobami zakaźnymi.

Formy rzęsistkowicy:

• ostry,
• podostry,
• chroniczny,
• bezobjawowe przenoszenie Trichomonas (częściej diagnozowane u mężczyzn).

Objawy towarzyszące oddawaniu moczu z rzęsistkowicą:

• bolesne kłucie i pieczenie;
• fałszywe częste popędy rano;
• niewielka ilość wydzieliny śluzowej z cewki moczowej.

Najczęściej te objawy rzęsistkowicy są bardzo łagodne u mężczyzn. Bardzo rzadko zdiagnozowane są intensywne doznania, to one najczęściej prowadzą do wezwania pomocy doraźnej. Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego nabyte przed zakażeniem rzęsistkowicą może maskować obraz choroby. W tym przypadku pacjent przyjmuje zaostrzenie infekcji z powodu objawów zapalenia gruczołu krokowego.

Objawy zapalenia cewki moczowej Trichomonas:

• Wydzielina śluzowo-ropna;
• Swędzenie i pieczenie po stosunku i po oddaniu moczu;
• Nacieki i zwężenie cewki moczowej;
• Trudności w sporadycznym oddawaniu moczu z powodu zwężenia cewki moczowej;
• Uszkodzenie nerek i pęcherza;
• Wrzodziejące uszkodzenie błony śluzowej cewki moczowej i szew środkowy (występuje przy obniżonej odporności).

Objawy uszkodzenia prostaty z rzęsistkowicą:

• Fałszywa potrzeba oddania moczu;
• Częste oddawanie moczu, któremu towarzyszy ból;
• Uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza;
• Rysowanie bólu w prostacie.

Ostry stan rzęsistkowicy u mężczyzn staje się przewlekły bez leczenia lub pacjent staje się nosicielem Trichomonas. W przewlekłym przebiegu choroby objawy praktycznie się nie pojawiają. Funkcje seksualne mogą nieznacznie ucierpieć, mogą pojawić się dyzuria z łagodnym bólem. Przewóz choroby przebiega bezobjawowo.

Powikłania rzęsistkowicy

Przedłużający się przebieg choroby prowadzi do rozwoju powikłań:

• Zapalenie gruczołu krokowego,
• Odmiedniczkowe zapalenie nerek
• Zapalenie pęcherzyków nasiennych i guzka nasiennego,
• Zapalenie pęcherza,
• Zapalenie przewodów wydalniczych prostaty;
• Bezpłodność.

Istnieją dowody naukowe dotyczące wpływu rzęsistkowicy na rozwój zmian złośliwych prostaty

Amerykańscy naukowcy z E. D. Saitman Cancer Center ustalili bezpośredni związek między rakiem prostaty a długotrwałym przebiegiem rzęsistkowicy u mężczyzn. Sugerują, że infekcja zwiększa ryzyko nowotworowej degeneracji tkanki prostaty o 40%. Badania wykazały związek między trwającą chorobą a protoonkogenem 1 PIM. Z biegiem czasu gen ten jest zdolny do przekształcenia się w onkogen raka prostaty.

Aby przeanalizować intensywność uszkodzeń męskiego ciała przez rzęsistkowicę, można skorzystać z metody ELISA, która określa obecność przeciwciał przeciwko rzęsistkom we krwi.

Leczenie rzęsistkowicy u mężczyzn

Leki przeciw rzęsistkowicy u mężczyzn są przepisywane przez lekarza, biorąc pod uwagę indywidualne cechy organizmu. Samoleczenie prowadzi do przejścia choroby do postaci utajonej lub do dodania powikłań, nietypowego przebiegu infekcji.

W przypadku rzęsistkowicy u mężczyzn leczenie należy przeprowadzić w przypadku jakichkolwiek objawów choroby, niezależnie od tego, czy objawy zakażenia są wyraźne, czy nie.

Zasady leczenia rzęsistkowicy u mężczyzn:

• Terapię farmakologiczną przeprowadza się u obu partnerów seksualnych, nawet przy negatywnych wynikach diagnostycznych. Takie podejście tłumaczy się niestabilnością miejscowej odporności i wysokim ryzykiem ponownego zakażenia.
• Każda postać rzęsistkowicy powinna być leczona niezależnie od objawów.
• Czas trwania terapii lekowej wynosi średnio od 8 do 12 dni. Okresy te wydłużają się w przypadku powikłań i przedłużającego się przebiegu infekcji.

Głównym składnikiem aktywnym leków na rzęsistkowicę jest 5-nitroimidazol.

Leki do stosowania w postaci tabletek:

• Metronidazol;
• Ornidazol;
• Tynidazol;
• Ternidazol;
• Nimorazole.

Do stosowania miejscowego stosuje się kremy z nitroimidazolami: Rozex, Rosamet. Nie zastępują, ale uzupełniają farmakoterapię tabletkami. Wszystkie te leki są niezgodne z napojami alkoholowymi. Nie można ich łączyć w trakcie leczenia i przez miesiąc po nim.

Skuteczność leków stosowanych w leczeniu rzęsistkowicy, skomplikowana długim przebiegiem:

Liczba pacjentów	Nazwa leku	Poprawa kliniczna to liczba bezwzględna	Odzysk kliniczny w%
44	Ornidazol + Tenonitrozol	43	97,7%
49	Ornidazol	45	93, 3%
126	Tenonitrozol	113	89,7%
56	Nimorazole	48	85,7%
43	Tinidazol	dziewiętnaście	44,1%
52	Metronidazol	21	40,4%

Dodatkowo w leczeniu skomplikowanych postaci rzęsistkowicy u mężczyzn stosuje się leki z różnych grup leków:

• Immunomodulatory (Kagocel);
• Hepatoprotektory;
• Środki przeciwskurczowe i przeciwbólowe do łagodzenia bólu;
• Antybiotyki na mieszane infekcje;
• Leki przeciwgrzybicze do leczenia kandydozy.

Monitorowanie skuteczności zabiegu przeprowadza się 6-7 dni po jego zakończeniu. Metody diagnostyczne: hodowla na pożywce (inokulacja), badanie rozmazu pod mikroskopem, analiza metodą PCR.

Zapobieganie rzęsistkowicy u mężczyzn

Środki zapobiegawcze przeciwko rzęsistkowicy są podobne do zapobiegania chorobom przenoszonym drogą płciową:

• Regularne wizyty u lekarza w celu szczegółowego badania;
• Stosowanie prezerwatyw podczas stosunku płciowego;
• Dezynfekcja penisa w przypadku przypadkowego uszkodzenia prezerwatywy podczas intymności;
• Odmowa samoleczenia, gdy pojawiają się oznaki infekcji.

Przestrzeganie tych środków i stosowanie się do zaleceń lekarza w przypadku zakażenia rzęsistkowicą zapobiegnie rozprzestrzenianiu się infekcji.

Autor artykułu: Lebedev Andrey Sergeevich | Urolog

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Andrologia” uzyskany po odbyciu rezydentury w Klinice Urologii Endoskopowej Rosyjskiej Akademii Medycznej Kształcenia Podyplomowego w centrum urologicznym Centralnego Szpitala Klinicznego nr 1 Kolei Rosyjskich SA (2007). Studia podyplomowe zostały tu ukończone do 2010 roku.