Cytomegalowirus I Opryszczka

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Cytomegalowirus i opryszczka

W ciągu ostatnich dziesięcioleci rodzina wirusa opryszczki cytomegalii stała się bardziej powszechna. Ta infekcja charakteryzuje się zapaleniem gruczołów ślinowych. Do zakażenia dochodzi często poprzez całowanie, stosunek płciowy bez zabezpieczenia, a także kontakt w powietrzu. Ta infekcja wirusowa często przebiega bezobjawowo. Przypomina typowe opryszczki na skórze. Ponadto taka nieprzyjemna choroba charakteryzuje się wzrostem temperatury i długotrwałym przebiegiem.

Cytomegalowirus wywołuje rozwój wielu ciężkich zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego i różnych narządów wewnętrznych. Wirus ten jest szczególnie podstępny w swojej utajonej postaci. Z reguły osoba nie martwi się objawami choroby, co nie pozwala na rozpoczęcie szybkiego leczenia. Wirus opryszczki infekuje gruczoły ślinowe, to w nich pozostaje do końca życia człowieka. Należy zaznaczyć, że przeciwciała przeciwko niej można wykryć u około 15% młodzieży, u 35-latków i starszych wskaźnik ten wynosi 40%.

W przypadku zakażenia wirusem cytomegalii wymagana jest przedłużona komunikacja z nosicielem, a także obniżona odporność lub obecność ostrych chorób układu oddechowego. Choroba jest przenoszona przez unoszące się w powietrzu kropelki, a także przez wymianę płynów. W czasie ciąży wirus może zostać przeniesiony na płód przez łożysko, co negatywnie wpływa na rozwój dziecka. Znane są również przypadki zakażenia dziecka podczas porodu. Ten wirus opryszczki jest przenoszony przez transfuzję krwi lub przez stosunek z nasieniem.

Uważa się, że grupa ryzyka obejmuje wiele osób z raczej słabym układem odpornościowym, wielu pacjentów po transfuzji krwi lub przeszczepie narządu, a także uprawiających seks bez zabezpieczenia z różnymi partnerami.

Zaraz po wejściu do krwiobiegu cytomegalowirus pobudza aktywność odpowiedzi immunologicznej. Odnotowuje się syntezę przeciwciał ochronnych dla białek, które obejmują specjalne immunoglobuliny M i G. Następnie aktywowana jest komórkowa reakcja przeciwwirusowa z niezbędnym utworzeniem limfocytów. Jeśli dana osoba nie jest w dobrym stanie zdrowia, pojawia się szereg nieprzyjemnych objawów. Przy silnym układzie odpornościowym może nie być oznak infekcji. Jednak nawet przy braku objawów osoba jest uważana za zaraźliwą.

Po zdiagnozowaniu specjaliści mogą zidentyfikować powiększone dotknięte komórki, które są widoczne pod mikroskopem. Należy wspomnieć, że kiedy wirus ten dostanie się do organizmu człowieka, wiele komórek narządów, takich jak oczy, nerki i uszy, ulega poważnemu uszkodzeniu. Ponadto wpływa na układ nerwowy, gruczoły ślinowe i przewód pokarmowy.

n

Podobnie jak opryszczka, wirus cytomegalii jest niezwykle niebezpieczny dla kobiet w ciąży i małych dzieci. Obecnie osiem typów wirusów z tej grupy jest uważanych za bardzo niebezpieczne, które po zarażeniu pozostają w ludzkim ciele na zawsze. Nawet przy prawidłowej terapii przeciwwirusowej nie można zniszczyć wirusa cytomegalii. Tylko silna odporność może udzielić godnego odparcia tej groźnej infekcji, powstrzymując namnażanie się wirusów.

Należy zauważyć, że wirus opryszczki narządów płciowych przenika również do organizmu człowieka podczas stosunku płciowego bez zabezpieczenia. Podobnie jak wirus cytomegalii wpływa na błony śluzowe, powodując ciężkie zapalenie z charakterystycznymi objawami typowych wysypek skórnych. Wirus wnika do wszystkich węzłów nerwowych wzdłuż zakończeń nerwowych, okresowo będąc w remisji lub powodując nawroty choroby.

Przeciwciała można wytwarzać tylko przy dostatecznie dobrej odporności. Po około miesiącu obrońcy układu odpornościowego wpędzają wirusy do zakończeń nerwowych, gdzie pozostają na zawsze. Uważa się, że cytomegalowirus, który należy do wirusów opryszczki piątego typu, jest mniej aktywny, ale nadal nie można się go pozbyć na zawsze.

Oddziałując na najbardziej wrażliwe komórki nabłonka, do których należą gruczoły ślinowe, nerki i kanał szyjki macicy, może pozostawać nieaktywny przez długi czas. Zatem choroba jest utajona. Głównym zagrożeniem jest to, że wirus cytomegalii, podobnie jak opryszczka, od czasu do czasu wywołuje pojawienie się nawracających wysypek pęcherzowych, którym często towarzyszy świąd i łagodny ból.

Głównym celem profilaktyki jest zapobieganie częstym nawrotom, dla których konieczne jest ciągłe utrzymywanie wysokiego poziomu odporności. Unikaj stosunków seksualnych z różnymi partnerami, unikaj przeziębień i prowadź zdrowy tryb życia. Osoby, które chcą począć dziecko, muszą najpierw przejść badanie na obecność wirusa cytomegalii i opryszczki.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.