Zakrzepica żył Nerkowych - Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Zakrzepica żył nerkowych

Zakrzepica żył nerkowych to zamknięcie (ucisk) jednej lub więcej żył przechodzących przez nerkę. Ta patologia prowadzi do rozwoju ostrej lub przewlekłej niewydolności nerek. Zakrzepica żył nerkowych nie jest chorobą niezależną, ale stanowi powikłanie wielu schorzeń. Niektóre z nich bezpośrednio zaburzają przepływ krwi w narządzie, inne przyczyniają się do zwiększonego krzepnięcia krwi.

Zakrzepica żył nerkowych jest zjawiskiem rzadkim, może wystąpić zarówno u osoby dorosłej, jak iu niemowlęcia. Klęska może być jedno - i dwustronna.

Zadowolony:

• Przyczyny zakrzepicy żył nerkowych
• Objawy zakrzepicy żył nerkowych
• Rozpoznanie zakrzepicy żył nerkowych
• Leczenie zakrzepicy żył nerkowych
• Zapobieganie zakrzepicy żył nerkowych

Przyczyny zakrzepicy żył nerkowych

Przyczyny zakrzepicy żył nerkowych mogą być następujące:

• Guz w nerce, który uciska żyłę.
• Naruszenie krzepnięcia krwi na tle ciężkich wymiotów, biegunki lub nadmiernego wydalania moczu.
• Sepsa noworodków. Również w dzieciństwie może wystąpić zakrzepica żył nerkowych, pod warunkiem, że matka cierpi na cukrzycę lub dziecko ma uraz narządu podczas porodu.
• Zespół nerczycowy, któremu towarzyszy utrata białek o niskiej masie cząsteczkowej przez organizm z moczem. Zakrzepicę żył nerkowych obserwuje się średnio u 35% pacjentów z zespołem nerczycowym, niezależnie od tego, co dokładnie ją spowodowało. Często zakrzepica żył nerkowych rozwija się u pacjentów z nefropatią błonową (w 10-15% przypadków). Stan ten przyczynia się do nasilenia białkomoczu, ale samo zablokowanie żyły nerkowej rzadko prowadzi do rozwoju zespołu nerczycowego.
• Choroby autoimmunologiczne, takie jak aktywny toczeń rumieniowaty układowy.
• Proliferacyjne zapalenie kłębuszków nerkowych, nefropatia sierpowata, zapalenie naczyń nerkowych.

• Długotrwałe stosowanie leków kortykosteroidowych w dużych dawkach.
• Pierwotne zaburzenia właściwości krzepnięcia krwi, na przykład niedobór antytrombiny 3, mutacje protrombiny 620210A itp.
• Rozwój zakrzepicy jest możliwy, gdy organizm odrzuci założony alloprzeszczep.
• Ryzyko rozwoju patologii wzrasta w czasie ciąży.
• Rzadkie przyczyny zakrzepicy żył nerkowych obejmują doustne środki antykoncepcyjne, uszkodzenie nerek, ostre zapalenie trzustki i migrujące zakrzepowe zapalenie żył.

Nie można wykluczyć „bezprzyczynowego” rozwoju zakrzepicy nerek u kobiety w okresie poporodowym. W medycynie znana jest również zakrzepica żylna w wszczepionej nerce.

Objawy zakrzepicy żył nerkowych

Najczęściej początek zakrzepicy pozostaje niezauważony przez pacjenta. Wyraźne zaburzenia samopoczucia pojawiają się wraz ze wzrostem okluzji.

Objawy zakrzepicy żył nerkowych u dorosłych:

• Ból brzucha zlokalizowany po bokach, ból w dole pleców. Mogą być na tyle intensywne, że dochodzą do poziomu kolki nerkowej.
• Czasami na pierwszy plan wysuwa się nie ból, ale narastający obrzęk kończyn dolnych i zewnętrznych narządów płciowych.
• Nudności i wymioty.
• Odprowadzanie moczu z krwią.
• Zwiększone stężenie białka w moczu.
• Ostre ograniczenie ilości wydalanego moczu.
• Zwiększenie poziomu mocznika i kreatyniny we krwi do wysokich wartości.
• Pęknięty zawał nerki lub narządu obserwuje się, gdy u pacjenta wystąpi ciężki zastój moczu.
• Podwyższone ciśnienie krwi z towarzyszącym bólem pleców.
• Wzrost temperatury ciała spowodowany procesem zapalnym.

Jeśli młodzi ludzie najczęściej doświadczają gwałtownego rozwoju choroby z nagłym początkiem i stopniowym nasilaniem się objawów ostrej niewydolności nerek, to u osób starszych obraz kliniczny jest nieco inny. Ich zakrzepica postępuje powoli, a jej jedynym objawem jest często wzrost ciśnienia krwi. Alternatywnie, pacjenci mogą doświadczyć powtarzającej się zatorowości płucnej. Zdarzają się przypadki, gdy zakrzepica żył nerkowych przebiegała w zależności od typu zespołu Fanconiego i rodzaju kwasicy proksymalnej nerkowej.

Objawy zakrzepicy żył nerkowych u niemowląt:

• Silny ból brzucha.
• Mocz zabarwia się na czerwono z powodu obecności w nim krwi.
• Obecność białka w moczu.
• W okolicy lędźwiowej może powstać formacja przypominająca guz.

U dzieci objawy ostrej niewydolności nerek narastają znacznie szybciej niż u dorosłych.

Rozpoznanie zakrzepicy żył nerkowych

Rozpoznanie zakrzepicy żył nerkowych ogranicza się do dokładnego zebrania wywiadu. Konieczne jest wyjaśnienie z pacjentem, czy u jego bliskich krewnych wykryto zakrzepicę, ważne jest, czy pacjent pali, czy nie. Odgrywa również rolę w tym, czy kobieta przyjmuje doustne środki antykoncepcyjne.

Angiografię od dawna stosuje się do diagnozowania zakrzepicy żył nerkowych, ale współczesne standardy leczenia narzucają inne zasady. W szczególności mówimy o zastosowaniu wielorzędowej tomografii komputerowej. Ponadto w przypadku podejrzenia zakrzepicy żył nerkowych najlepiej nadaje się tomografia, która nie wymaga stosowania kontrastu. Faktem jest, że wszystkie kontrasty mają większy lub mniejszy efekt nefrotoksyczny, to znaczy negatywnie wpływają na stan nerek. W momencie, gdy narząd już cierpi na zaburzenia czynnościowe, metody diagnostyczne powinny być jak najdelikatniejsze.

Nie lekceważ takiej metody diagnostycznej, jak USG. Do wykrywania zakrzepicy żył nerkowych można wykorzystać ultrasonografię dopplerowską, ale należy pamiętać, że istnieje duże prawdopodobieństwo uzyskania wyniku fałszywie ujemnego.

Konieczne jest przeprowadzenie laboratoryjnych metod badawczych, które pozwolą wyjaśnić diagnozę. Lekarz pobiera od pacjenta krew i mocz do analizy. Lekarz musi przeprowadzić diagnostykę różnicową i rozróżnić zakrzepicę żył nerkowych od kamicy nerkowej, co jest szczególnie ważne w przypadku młodych ludzi.

Leczenie zakrzepicy żył nerkowych

Jako główne metody leczenia rzadko stosuje się operacyjne metody interwencji w zakrzepicy żylnej. Z reguły dobry efekt można osiągnąć dzięki terminowemu stosowaniu leków przeciwzakrzepowych. Aby to zrobić, dożylnie podaje się heparynę sodową. Warfaryna jest przepisywana przez długi czas, ale tylko pod warunkiem, że pacjent nie musi przechodzić operacji usunięcia skrzepu krwi. Równolegle konieczne jest korygowanie zaburzeń metabolicznych w organizmie.

Przyjmowanie antykoagulantów minimalizuje ryzyko nawrotu zakrzepicy żył nerkowych, umożliwia rekanalizację światła naczyń i poprawia czynność nerek. Leczenie można przepisać na okres od sześciu miesięcy do roku. Pod warunkiem, że pacjent ma zaburzenia w układzie krzepnięcia krwi, wówczas terapia przeciwzakrzepowa zostanie przepisana na całe życie.

Jeśli zajdzie taka potrzeba, leki trombolityczne są wstrzykiwane bezpośrednio do żyły nerkowej, mające na celu zniszczenie utworzonego skrzepu. Streptokinase wstrzykuje się kroplówkę, początkowa dawka leku wynosi 250 000 PU na pół godziny. Jeśli po tym czasie nie nastąpi wzrost temperatury ciała, wówczas lek podaje się jeszcze 6 razy, zwiększając dawkę do 750 000 PU.

Po przeprowadzeniu głównego leczenia można przepisać leki przeciwskurczowe, przeciwbólowe, obniżające ciśnienie krwi, poprawiające ukrwienie nerek i normalizujące wydalanie moczu w celu normalizacji stanu pacjenta.

Trombektomię żył nerkowych wykonuje się tylko wtedy, gdy objawy ostrej niewydolności nerek szybko się nasilają lub istnieją przeciwwskazania do podania leków trombolitycznych. Inne wskazania do pilnej operacji: obustronna zakrzepica żył nerkowych, całkowity zawał nerki, obecność guza wymagającego usunięcia. Nefrektomia, czyli całkowite usunięcie narządu, jest wykonywana tylko wtedy, gdy dojdzie do całkowitego zawału nerki lub wymaga tego przyczyna, która doprowadziła do zakrzepicy żylnej.

Aby zapobiec nawrotom choroby i powikłaniom zakrzepowo-zatorowym, pacjentom, którzy przeszli zakrzepicę żył nerkowych, pokazuje się ustawienie filtra cava. Wprowadzana jest do żyły głównej dolnej dolnej nadnercza.

Rokowanie w zakrzepicy żył nerkowych jest najczęściej korzystne. Prawdopodobieństwo śmierci pacjenta pozostaje niezwykle niskie, zwłaszcza w kontekście świadczenia wykwalifikowanej opieki medycznej. Śmierć występuje najczęściej z powodu zatorowości płucnej, oderwanego skrzepliny lub na tle rozwoju ciężkich powikłań w postaci zespołu nerczycowego. Oczywiście przy prognozowaniu należy wziąć pod uwagę przyczynę, która doprowadziła do rozwoju zakrzepicy żył nerkowych. Tak więc będzie to najmniej korzystne na tle pacjenta z nowotworem złośliwym.

Zapobieganie zakrzepicy żył nerkowych

Zapobieganie zakrzepicy żył nerkowych ogranicza się do regularnego monitorowania przez lekarza choroby podstawowej. Dotyczy to szczególnie osób z zespołem nerczycowym, a także innymi czynnikami ryzyka rozwoju patologii. Ponadto jedną z cech zakrzepicy w zespole nerczycowym jest jej bezobjawowy przebieg, co nie zmniejsza ryzyka patologii.

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktyczno-Naukowej Wydziału Administracyjnego Prezydenta Federacji Rosyjskiej.