Borelioza - Przyczyny I Objawy Boreliozy, Diagnostyka, Leczenie, Profilaktyka

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Borelioza

Przyczyny i objawy boreliozy

Co to jest borelioza?

Borelioza jest niebezpieczną chorobą zakaźną, która w przeciwieństwie do innych chorób zakaźnych rodzi wiele pytań. Przyczyny tej popularności to liczne objawy, różne opinie specjalistów na temat diagnozy, leczenia oraz niska świadomość ludzi na temat tej choroby.

Borelioza jest wywoływana przez bakterię Borrelia. Borrelia często rozmnaża się bezpośrednio w jelitach kleszczy i jest wydalana z kałem. Infekcja występuje nie tylko w wyniku ukąszenia przez kleszcza, ale także w przypadku zmiażdżenia go palcami na skórze osoby. Lato jest szczególnie niebezpieczne w przypadku takiej infekcji, kiedy aktywny jest specjalny kleszcz iksodid.

Przyczyny boreliozy

Przyczyną boreliozy odkleszczowej są bakterie - krętki, czyli cienkie i wydłużone komórki skręcone w spiralę. Borelioza jest chorobą zakaźną, w której czynnik wywołujący chorobę dostaje się do organizmu człowieka w wyniku ukąszenia przez zakażonego kleszcza. Choroba zwykle zaczyna się objawiać około 7-14 dni po faktycznym ukąszeniu. W tym przypadku dochodzi do silnego uszkodzenia skóry, ośrodkowego układu nerwowego, serca i naczyń krwionośnych, a także układu mięśniowo-szkieletowego.

Choroba może być przenoszona bezpośrednio przez ukąszenie zakażonego kleszcza, a także w przypadku kontaktu odchodów kleszcza ze skórą i wcierania w dotkniętą skórę podczas drapania. Możesz również zostać zarażony, jeśli kleszcz zostanie uszkodzony po usunięciu, gdy część owada pozostanie w ranie. W naturze kleszcze mogą zarażać zwierzęta, które stają się nosicielami infekcji. Dlatego, aby zapobiegać infekcjom zwierząt domowych i im zapobiegać, należy gotować mleko.

Szczególnie niebezpieczny dla infekcji jest okres od późnej wiosny do wczesnej jesieni. W tym okresie takie roztocza są szczególnie aktywne. Warto pamiętać, że pacjent zarażony kleszczem nie jest zaraźliwy dla otaczających go osób.

Objawy boreliozy

Miejsce ukąszenia zmienia się dość wyraźnie na czerwono, plamka wzrasta znacznie z czasem, staje się jaskrawoczerwona, w dotkniętym obszarze pojawia się obrzęk. Wielkość zaczerwienienia wynosi od 1 do 60 cm, miejsce ukąszenia często swędzi, boli, puchnie, następuje znaczny wzrost temperatury, skurcze, upośledzona wrażliwość. Czasami występuje całkowity brak reakcji skórnej typowej dla boreliozy.

Odurzenie organizmu objawia się zwykle bólem głowy, osłabieniem, gorączką, falującym bólem tkanki mięśniowej i bólami stawów. Pojawia się suchy kaszel, ból gardła, powiększone węzły chłonne w pobliżu dotkniętego obszaru. Ofiara może odczuwać nudności i wymioty. W przypadku tych objawów w większości przypadków prawdopodobne jest całkowite wyleczenie przy zastosowaniu odpowiedniego leczenia przeciwbakteryjnego.

Jeśli leczenie nie rozpocznie się na czas, często pojawia się drugi niebezpieczny etap choroby. Po pewnym czasie (od 2-3 tygodni do kilku miesięcy) infekcja dostaje się do krwiobiegu i różnych narządów. Jedną z konsekwencji drugiego etapu choroby jest uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, a mianowicie: osłabienie wrażliwości, utrata odruchów, osłabienie ruchów dobrowolnych (bieganie, chodzenie, różne ruchy regulujące mózg).

Również powikłania drugiego etapu mogą powodować zapalenie opon mózgowych, poważne zakłócenie funkcjonowania komórek nerwowych w mózgu. Na przykład bardzo zmienia się postrzeganie światła, dźwięku, a także węchu i dotyku. Przeżuwanie, połykanie może być trudne, obserwuje się omdlenie, niemożliwe jest odwrócenie głowy, zaburzony jest sen, nie można się na niczym skoncentrować.

Borelioza wpływa również negatywnie na układ sercowo-naczyniowy, objawiając się naruszeniem rytmu serca, przewodzeniem wewnątrz komory i bólem. Obserwuje się bóle mięśni, kości, ścięgien, na ciele pojawiają się raczej duże czerwone plamy, zwane rumieniem z wyraźną jasną krawędzią i bardzo bladym obrzękiem. Objawy te pojawiają się przez kilka tygodni, niektóre mogą nawracać.

Po około 3-6 miesiącach (czasem do roku), gdy mijają dwa stadia choroby, rozpoczyna się faza przewlekłej infekcji, w której atakowany jest określony narząd lub cały układ. W przypadku uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego dochodzi do zwiększonego zmęczenia, zwiększonej pobudliwości lub odwrotnie, depresji.

Wraz z porażką układu mięśniowo-szkieletowego następuje zmiana chodu, rozwój wielokrotnego zapalenia stawów (zapalenie wielostawowe), zmiana napięcia mięśniowego. Gdy skóra jest uszkodzona, obserwuje się zapalenie skóry, pojawienie się pieczęci, aw rezultacie zanikowe zapalenie akrodermii. Ta choroba jest przewlekła, zawsze przewlekła, z serią zaostrzeń i remisji. Okres inkubacji wynosi średnio 1,5-2 tygodnie.

Diagnostyka borelioza

W pierwszej kolejności przeprowadza się analizę stanu ofiary, ustala się fakt ukąszenia przez kleszcza lub przebywania w leśnej strefie parkowej podczas ich aktywności. Następnie analizuje się dolegliwości i objawy pacjenta, ustala się czas pojawienia się bólu głowy, typowe zaczerwienienie w miejscu ukąszenia.

Możliwe jest zdiagnozowanie tej postaci choroby wyłącznie metodami laboratoryjnymi, przeprowadzając szereg niezbędnych nowoczesnych testów w celu identyfikacji bakterii Borrelia. Możliwe jest skierowanie do specjalisty chorób zakaźnych na konsultację. Nie wszystkie kleszcze są zakażone, dlatego po ukąszeniu należy natychmiast skontaktować się ze specjalistą, aby ostrożnie usunąć kleszcza i sprawdzić, czy nie ma infekcji.

Leczenie boreliozy

Jeśli przebieg choroby jest łagodny (brak zatrucia, gorączki), możliwe jest leczenie w domu. Takim pacjentom przepisuje się antybiotyki, takie jak tetracyklina. Każdy, kto został ugryziony przez kleszcze, jest przez dwa lata obserwowany w ambulatorium przez specjalistę chorób zakaźnych. W razie potrzeby wyznaczana jest konsultacja z reumatologiem, kardiologiem, neurologiem.

Szczególną uwagę zwraca się na kobiety w ciąży, które zostały ugryzione przez kleszcze. Ponieważ na wczesnych etapach nie ma środków specjalnej profilaktyki, kwestia utrzymania określonej ciąży jest zawsze podejmowana indywidualnie. Do szpitala trafiają ciężko chorzy pacjenci z powikłaniami wynikającymi ze wskazań klinicznych (reumatologia, nerwobóle, kardiologia).

Leki przeciwbakteryjne (ceftriakson lub penicyliny) są przepisywane, aby pacjent szybciej wracał do zdrowia i aby choroba nie przechodziła w poważny przewlekły etap. W przypadku zaawansowanej choroby stosuje się leki przeciwbólowe, niektóre leki przeciwzapalne, a także fizjoterapię w celu złagodzenia stanu i samopoczucia pacjenta.

W trakcie leczenia pacjentowi przepisuje się środki wzmacniające, grupę preparatów naturalnych lub chemicznych zwiększających odporność organizmu na szkodliwe działanie, a także witaminy A, B, C. Zabieg trwa w zależności od stopnia zaawansowania choroby: od dwóch tygodni do kilku miesięcy. Chory pozostaje pod opieką specjalistów przez około 2 lata w celu ustalenia ostatecznej diagnozy: albo całkowitego wyzdrowienia pacjenta, albo przejścia tej choroby do postaci przewlekłej.

Powikłaniami są ciężka postać uszkodzenia OUN (zapalenie rdzenia kręgowego i mózgu, paraliż, zaburzenia pamięci, utrata funkcji behawioralnych i myślowych, zaburzenia koordynacji ruchów), zapalenie błon serca, tęczówki oka, rozwój demencji, porażenie nerwów obwodowych, ciężkie zaburzenia rytmu serca, częściowe lub całkowita utrata wzroku i słuchu, mnogie zapalenie stawów.

W okolicy ukąszenia może rozwinąć się łagodny guz skóry. Zdarzały się przypadki, gdy w wyniku uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego i zmian w stawach pacjent stał się niepełnosprawny. Należy pamiętać, że w przypadku jakiegokolwiek ukąszenia przez kleszcza nie należy podejmować samodzielnego leczenia, należy natychmiast skontaktować się z odpowiednią placówką medyczną.

Zapobieganie boreliozie

Nie zapomnij o zapobieganiu boreliozie. Spacerując po lesie, w parku lub do wiejskiego domu, należy nosić długie rękawy, włożyć spodnie do butów i koniecznie założyć czapkę. Obecnie istnieje duży wybór wszelkiego rodzaju maści, aerozoli i środków odstraszających owady. Warto z nich skorzystać. Krzewy i wysoka trawa to ulubione miejsca kleszczy, więc trzymaj się od nich z daleka.

Jeśli kleszcz jest dobrze przylegający do skóry, należy ostrożnie usunąć go pęsetą, nie uszkadzając go. Należy go zdjąć, odkręcając go za głowicę. W żadnym wypadku nie należy przeciągać znacznika w pionie ani naciskać. Po usunięciu kleszcza ranę należy oczyścić, a ręce umyć wodą z mydłem.

Wracając z lasu, trzeba dokładnie przyjrzeć się sobie, a także poprosić inną osobę o zbadanie siebie, zwłaszcza w okolicy skóry głowy, fałdów naszego ciała. Jeśli zostanie ustalony fakt ugryzienia przez zakażonego kleszcza, wówczas profilaktykę awaryjną przeprowadza się za pomocą leków przeciwbakteryjnych.

Nie ma szczepionki zapobiegającej boreliozie. Najlepszą profilaktyką jest ochrona przed ukąszeniem przez kleszcza za pomocą prostych środków ochrony osobistej. Warto również zwrócić uwagę na szybkie usunięcie zassanego kleszcza, gdyż Borrelia znajdują się w jelicie kleszcza i nie dostają się od razu do krwiobiegu. Im dłużej kleszcz przebywa w organizmie człowieka, tym większe prawdopodobieństwo infekcji i infekcji krwi.

W celu zapobiegania boreliozie w pierwszych dniach po ukąszeniu stosuje się antybiotyki, ale nie jest to gwarancja całkowitej ochrony. Mogą zmniejszyć ryzyko infekcji, ale należy skonsultować się ze specjalistą w celu przepisania leków i przeprowadzenia pełnego badania, a także w celu zidentyfikowania choroby na wczesnym etapie i zapobiegania powikłaniom na późniejszym etapie.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.