Śledziona - Choroby śledziony, Diagnostyka, Profilaktyka

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Śledziona

Choroby śledziony, diagnostyka, profilaktyka

Definicja śledziony

Śledziona to duży narząd limfatyczny. Ma owalny, lekko płaski kształt. Śledziona znajduje się w lewym podżebrzu, za żołądkiem. Znajduje się blisko trzustki, okrężnicy, lewej nerki i lekko styka się z przeponą. Wielkość śledziony osiąga 10-14 cm długości, 6-10 cm szerokości, a grubość śledziony 3-4 cm.

Główną część tego wyjątkowego organu reprezentuje tak zwana biało-czerwona miazga. Biała miazga to tkanka limfoidalna, z której powstają limfocyty, a czerwona jest wypełniona głównie erytrocytami. Oprócz funkcji hematopoetycznej, która jest ważna dla organizmu człowieka, śledziona zajmuje się również produkcją przeciwciał, a także determinuje niepotrzebne szkodliwe mikroorganizmy i inne obce pierwiastki w krwiobiegu.

Ponieważ w organizmie ludzkim stale obserwuje się pewien rozpad krwinek, główną funkcją śledziony jest niezbędne przywrócenie liczby elementów komórkowych krwi.

Śledziona, a także narząd przylegający do niej - trzustka, są najbardziej aktywne rano w godzinach około 9-11. Jeśli obserwuje się takie objawy jak osłabienie nóg, ciągła senność w ciągu dnia, osłabienie apetytu, ale jednocześnie chęć posmakowania słodyczy, zaburzenia pamięci i ogólne wyczerpanie mózgu, możemy mówić o problemach związanych z tymi narządami.

Choroby śledziony

Z reguły pierwotne choroby śledziony występują rzadko, znacznie częściej dotykają ją wtórnie i częściej niż inne narządy. Poniżej znajdują się główne dysfunkcyjne stany śledziony, które można rozpoznać jako chorobę.

1) Wrodzone wady rozwojowe. Są chwile, kiedy dana osoba nie ma śledziony od urodzenia. Znane są również przypadki, w których rozmiar śledziony nie mieści się w zwykłej ramie, jej kształt i budowa są niestandardowe. Czasami określa się dodatkowe śledziony, może ich być nawet kilka. Jeśli pozycja śledziony jest źle ustalona z powodu słabych mięśni brzucha, może ona poruszać się w jamie brzusznej; zjawisko to nazywane jest w medycynie wędrującą śledzioną i występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn.

2) Zawał śledziony jest zjawiskiem, które występuje dość często, jednak obszar zawału jest zwykle bardzo mały. Białaczka i niektóre inne infekcje przyczyniają się do wystąpienia zawału serca.

3) Zawiesina śledziony (lub skręcenie nogi) wymaga obowiązkowej interwencji chirurga, ponieważ prowadzi do poważnego naruszenia krążenia krwi tego narządu.

4) Ropnie. Przyczyny ropnia śledziony mogą być różne - może to być zawał śledziony lub dur brzuszny. Z reguły proces ten jest bezbolesny, co w większości przypadków kończy się samoleczeniem.

5) Cysty. W śledzionie występuje wiele typów cyst, ale torbiele nabłonkowe są niezwykle rzadkie. Ale cysty surowicze obserwuje się częściej, ale zwykle pojawiają się, jak pęknięcia, w wyniku urazu osoby.

6) Różne degeneracyjne nieodwracalne procesy. W starszym wieku często dochodzi do atrofii śledziony.

7) Guzy. Typowym guzem śledziony jest mięsak limfatyczny. Pierwotne nowotwory złośliwe rzadko atakują śledzionę, a przerzuty do śledziony są jeszcze rzadsze.

8) Powiększenie śledziony (zwane splenomegalią). Może to być spowodowane różnymi stanami patologicznymi organizmu ludzkiego. Przy powiększonych węzłach chłonnych, z gorączką lub żółtaczką, z powiększeniem wątroby lub ciężką anemią - we wszystkich tych przypadkach można wykryć powiększenie śledziony. W przypadku niektórych chorób układu krążenia, w chorobach zakaźnych - może to być odra, zapalenie opon mózgowych, szkarlatyna, malaria itp., W chorobach krwi - białaczce lub żółtaczce hemolitycznej może również wystąpić powiększenie śledziony.

Ponieważ splenomegalia jest tylko reakcją organizmu na inną chorobę, przede wszystkim konieczne jest ustalenie, co spowodowało ten patologiczny stan narządu.

Diagnoza chorób śledziony

Jak zdiagnozować tę lub inną chorobę śledziony? W medycynie istnieje kilka metod na to.

1) Metoda przesłuchania. Podczas sporządzania niezbędnego wywiadu konieczne jest zwrócenie uwagi na wszystkie przewlekłe infekcje, które pacjent przeszedł, a które mogą prowadzić do powiększenia śledziony. Nie można też pominąć poważnych chorób układu krążenia, chorób krwi, groźnych stanów patologicznych wątroby itp. - jeśli jakiekolwiek wystąpiły w historii medycznej pacjenta.

2) Metoda inspekcji. Metoda ta nie jest zbyt skuteczna, gdyż pozwala zdiagnozować powiększoną śledzionę tylko w przypadku jej znacznej zmiany wielkości w górę. Przy takiej patologii śledziona wystaje spod żeber, a po lewej stronie podnosi połowę ściany brzucha tak bardzo, że każdy może ją zobaczyć, nawet gołym okiem.

3) Metoda palpacyjna. Jest to główne badanie śledziony, które należy zdiagnozować. Badanie palpacyjne najlepiej wykonywać, gdy pacjent leży na prawym boku lub na plecach; aby rozluźnić mięśnie brzucha, lepiej położyć się z podwiniętymi nogami. Za pomocą lewej ręki, którą należy umieścić w okolicy 7-10 lewych żeber, mostek należy unieruchomić w stałej pozycji. Prawa ręka powinna leżeć płasko na brzuchu, pod kątem prostym do żeber. W takim przypadku palcami w zgiętej pozycji należy lekko nacisnąć jamę brzuszną.

Gdy pacjent bierze głęboki wdech, śledziona przesuwa się w kierunku dotykającej dłoni i znajduje się bezpośrednio pod palcami, dzięki czemu można wyraźnie wyczuć dolną krawędź narządu.

Z reguły, jeśli uda ci się wyczuć palcami krawędź narządu limfatycznego, możemy założyć, że następuje patologiczny wzrost wielkości. Chociaż w praktyce w niektórych przypadkach u osób o nadmiernie szczupłej budowie ciała, zwłaszcza u kobiet, można określić brzeg całkowicie zdrowej śledziony.

Wykonując badanie palpacyjne należy zwrócić uwagę na to, jakie są dostępne objętości śledziony, jaka jest jej konsystencja, ruchliwość, jaki jest charakter krawędzi (ząbkowany lub wręcz), jak duża jest wrażliwość itp.

4) Metoda współczesnego badania rentgenowskiego. W przypadku obecności dużej ilości gazów w jelicie grubym i żołądku znacznie lepiej widoczna jest śledziona i jej brzegi. W tym celu podczas prześwietlenia śledziony żołądek lub jelito grube zostaje sztucznie nadmuchane.

5) Metoda nakłucia śledziony. Ta metoda jest stosowana przy dużym wzroście wielkości narządów. Przed nakłuciem pacjenta musi wziąć głęboki oddech i wstrzymać oddech. Jeśli ten ważny warunek nie zostanie spełniony, śledziona zostanie przesunięta na bok i może dojść do uszkodzenia kapsułki i może rozpocząć się silne krwawienie.

Ze względu na podobną niepewność tej metody diagnostycznej, jest ona stosowana tylko w przypadkach skrajnej konieczności i ze szczególną ostrożnością. Nakłucie wykonuje się bardzo cienką i ostrą igłą. W wyniku nakłucia uzyskuje się kilka małych kropli krwi. Rozmaz krwi pobrany ze śledziony może pomóc określić charakter zmian, które w niej zaszły.

6) Metoda badań laboratoryjnych i badań krwi. Przy dość dużym wzroście wielkości śledziony konieczne i konieczne jest przeprowadzenie pełnego badania krwi.

Zapobieganie chorobom

Aby zapobiec chorobie śledziony, należy przede wszystkim prowadzić zdrowy tryb życia, nie rozpoczynać chorób zakaźnych, podejmować niezbędne środki w celu wzmocnienia odporności - ogólnie w celu monitorowania ogólnego stanu swojego organizmu. Szczególną uwagę należy zwrócić na ochronę brzucha i klatki piersiowej przed różnymi urazami i urazami. Śledziona jest najciężej zraniona, gdy jest poważnie posiniaczona, uderzona w walce lub w poważnym wypadku drogowym.

Konieczne jest również okresowe wykonywanie badań krwi i sprawdzanie stanu jej wskaźników, nie należy też zapominać o prawidłowości diety. Nie wyczerpuj się dietami, które prowadzą do anemii i ogólnego wyczerpania organizmu. Powinieneś ograniczyć się do picia alkoholu, zwłaszcza niezbyt wysokiej jakości.

Jeśli problemy ze śledzioną już się pojawiły, należy zwiększyć w swojej diecie ilość następujących produktów: orzechy włoskie, wątróbka wołowa, ryby morskie i rzeczne, buraki i marchew, borówka brusznica, wywar z jagód jarzębiny.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.