Okulary Na Nadwzroczność - Jak Wybrać Właściwą? Funkcje Wyboru, Makijaż

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Okulary do nadwzroczności: jak wybrać właściwy?

Dalekowzroczność (nadwzroczność) jest bardzo powszechną wadą wzroku, szczególnie w wieku dorosłym. Polega na tym, że osoba nie widzi dobrze w pobliżu przedmiotów. Jeśli chodzi o odległe obiekty, mogą wyglądać zarówno na dość wyraźne, jak i rozmyte - wszystko zależy od rodzaju i stopnia nadwzroczności. Na przykład „oko starcze”, czyli starczowzroczność, najczęściej charakteryzuje się normalnym widzeniem z dużej odległości i niewystarczającym - z bliska. A ludzie z bardzo silną dalekowzrocznością nie widzą dobrze ani z bliska, ani z daleka. Dzieje się tak, ponieważ ognisko promieni świetlnych przechodzących przez ośrodek optyczny oka znajduje się w płaszczyźnie warunkowej za siatkówką, a nie na niej, i nie jest już możliwe przesunięcie go na miejsce poprzez rozszerzenie soczewki.

Niezależnie od nasilenia patologii można ją z powodzeniem zrekompensować optyką. Czasami noszenie okularów z soczewkami zbierającymi jest jedynym sposobem na zapewnienie jasności widzenia lub powstrzymanie jego dalszego pogarszania się, ponieważ metody korekcji chirurgicznej i laserowej nie są pokazywane dzieciom, a pacjenci w podeszłym wieku mogą już nie być dostępni z powodu zużycia aparatu wzroku lub obecności współistniejących chorób. Dlatego tak pilną kwestią pozostaje właściwy dobór okularów do nadwzroczności.

Zadowolony:

• Jakie soczewki wkłada się do okularów na nadwzroczność?
• Funkcje doboru okularów do nadwzroczności
• Czy należy cały czas nosić okulary na nadwzroczność?
• Czy dziecko potrzebuje okularów do nadwzroczności?
• Dalekowzroczność związana z wiekiem: które okulary są lepsze?
• Makijaż okularowy do nadwzroczności
• Przechowywanie i konserwacja okularów

Doboru optyki powinien dokonać wykwalifikowany okulista, który pod jego kierunkiem pacjent musi przejść szereg specjalnych testów. Subiektywne odczucia człowieka podczas zakładania różnych okularów oferowanych w salonie nie mogą być wiarygodnym kryterium oceny, ponieważ układ refrakcyjny oka dostosowuje się do zmieniających się warunków. A jeśli wydaje ci się, że w takim akcesorium widzisz dość wyraźnie, może to tylko oznaczać, że oczy są tak napięte, jak to tylko możliwe. Noszenie takich okularów nie będzie korzystne, wręcz przeciwnie, doprowadzi do zwiększonego zmęczenia aparatu wzrokowego, bólów głowy i przyspieszonego wyczerpania zasobów mieszkaniowych.

Z dalszej rozmowy dowiesz się wszystkich najważniejszych rzeczy dotyczących optycznej korekcji wzroku w dalekowzroczności: jeśli potrzebujesz okularów na nadwzroczność, jakie soczewki tam założyć? Czy należy cały czas nosić to akcesorium? Czy dziecko potrzebuje okularów do nadwzroczności? Czy istnieją takie urządzenia, które mogą być używane do korekcji krótkowzroczności i nadwzroczności w tym samym czasie? Jak prawidłowo używać i przechowywać optykę, aby służyła przez długi czas? A płci pięknej z pewnością przydadzą się wskazówki dotyczące stosowania makijażu pod okularami z nadwzrocznością, aby wyglądać w nich pewnie i atrakcyjnie.

Jakie soczewki wkłada się do okularów na nadwzroczność?

Zacznijmy od tego, co najważniejsze - przyjrzyjmy się właściwościom i funkcjom soczewek używanych do korekcji nadwzroczności. Jak już wspomnieliśmy, w tym zaburzeniu wzroku ognisko promieni świetlnych przemieszcza się za siatkówką, dlatego należy je cofnąć na swoje miejsce w okolicy plamki żółtej. Aby to osiągnąć, konieczne jest zwiększenie refrakcji, ponieważ rogówka i soczewka pacjenta nie wykonują swojej pracy. Dlatego okulary dalekowzroczne powinny być wyposażone w wypukłe soczewki zbierające.

Czy dalekowzroczność to plus czy minus? Oczywiście to plus, bo trzeba wzmocnić optyczne właściwości oka. A krótkowzroczność jest „minusem”, ponieważ ognisko promieni świetlnych jest przesunięte do przodu i należy je przesunąć do siatkówki, osłabiając załamanie za pomocą wklęsłych soczewek rozpraszających.

Współczynniki załamania światła (współczynnik załamania światła) mierzone są w dioptriach. Jednocześnie w centrum skali znajduje się zero, co odpowiada normalnej stuprocentowej wizji, czyli w kategoriach naukowych „emmetropii”. Odchylenie w kierunku ujemnym odpowiada krótkowzroczności (krótkowzroczność), a w kierunku dodatnim - nadwzroczności (dalekowzroczność). Im większe odchylenie, tym grubsze soczewki wymagane do korekcji optycznej. Oznacza to, że okulary będą dość nieporęczne i trudniej będzie im wybrać harmonijną i niezawodną ramkę.

Rozważmy tę zależność bardziej szczegółowo:

• Słaby stopień nadwzroczności (od +0,1 D do +3 D) - akcesorium będzie lekkie i wygodne, z cienkimi soczewkami, które będą pasować absolutnie do każdej ramki, najważniejsze jest to, że dana osoba to lubi i tak wygląda. Takie okulary są zwykle przepisywane osobom starszym do czytania i pracy przy komputerze, to znaczy do okazjonalnego użytku;
• Średni stopień nadwzroczności (od +3 D do +6 D) - urządzenia tego typu są przeznaczone do ciągłego noszenia, bez nich będzie to trudne dla osoby w życiu codziennym, ponieważ widzenie do bliży jest poważnie upośledzone. Soczewki w takich okularach są już wystarczająco grube, dlatego oprawka powinna być szeroka, mocna, wykonana z nowoczesnych polimerów, może być czarna lub kolorowa. Cienkie metalowe ramiona będą wyglądać śmiesznie i nie wytrzymają obciążenia;
• Wysoki stopień nadwzroczności (powyżej +6 D) - takie soczewki wymagają bardzo starannego podejścia do projektowania i to nie tylko ze względu na ich masywny wygląd, który może kompensować jedynie przezroczysta lub bardzo lekka oprawka. Przede wszystkim musi być stabilne i niezawodne, aby okulary nie spadały podczas noszenia i służyły użytkownikowi jak najdłużej.

Funkcje doboru okularów do nadwzroczności

Wybór akcesoriów optycznych zależy od kilku aspektów, między innymi:

• Wyniki badania okulisty. Do określenia stopnia nadwzroczności stosuje się metody takie jak skiaskopia, refraktometria, akomodacja i kilka innych - o potrzebie dodatkowych technik decyduje lekarz w zależności od indywidualnych cech pacjenta. Większość z tych testów przeprowadzana jest w warunkach sztucznie wytworzonego spoczynku akomodacyjnego, który uzyskuje się poprzez wkroplenie do oczu siarczanu atropiny. Ponadto wskaźniki w dioptriach są ustalane osobno dla każdego oka, ponieważ u prawie wszystkich osób wady refrakcji objawiają się inaczej w różnych oczach. Koniecznie mierzy się również odległość między źrenicami i potwierdza się brak obuocznych wad wzroku;
• Odległość od oczu do soczewek i przedmiotowych obiektów. Odpowiednio dobrane okulary dalekowzroczne zapewniają wyraźną wizualizację obiektów znajdujących się 32-35 centymetrów od twarzy. W takim przypadku okulary powinny być ustawione tak, aby między rogówką a szkłami była przerwa 12 milimetrów;
• Konieczność ciągłego lub sporadycznego noszenia okularów. Bezpośrednio od tego momentu zależy wybór rodzaju akcesoriów optycznych, wśród których znajdują się okulary „do bliży” i „do dali”, a także urządzenia z soczewkami wieloogniskowymi, które umożliwiają ciągłe użytkowanie i wyraźne widzenie z dowolnej odległości. Takie okulary są po prostu niezastąpione dla osób, które mają jednocześnie krótkowzroczność i nadwzroczność. Jeśli chodzi o schorzenia prezbiopii związane z wiekiem, zwykle dana osoba ma wystarczająco dużo akcesoriów jednoogniskowych do czytania i żmudnej pracy, których będzie używał w razie potrzeby;
• Wiek i zawód pacjenta. Oczywiście głównymi kryteriami wyboru okularów na nadwzroczność u dziecka czy osoby starszej są wygoda, niezawodność i bezpieczeństwo, a dla młodych ludzi bardzo ważny jest wizerunek. Ale to nie wszystko - są zawody, które wymagają wyraźnego widzenia z pewnej odległości, innej niż typowe 32-35 cm, np. Muzyk musi widzieć nuty, gdy pulpit znajduje się 60 cm od twarzy, a kucharz chciałby pokroić jedzenie bez schylania się nad deską do krojenia. Wszystkie te punkty lekarz powinien wziąć pod uwagę przy wyborze okularów do nadwzroczności.

Kiedy przepis jest w Twoich rękach, pozostaje wizyta w salonie optycznym i zakup odpowiedniego akcesorium. Ale nie spiesz się do domu - chodź w nowych ubraniach, słuchaj swoich uczuć. Jeśli w ciągu 15-30 minut nie wystąpi dyskomfort (pieczenie, skurcze, łzawienie, rozmycie, podwójne widzenie), okulary są odpowiednie dla Ciebie.

Z oczywistych względów nie będziemy tu rozważać takich aspektów, jak marka soczewek czy rodzaj oprawki - to wiele komercyjnych organizacji sprzedających optykę. Powiedzmy tylko, że dobrej jakości akcesorium niekoniecznie musi być drogie, a jeśli masz jednocześnie krótkowzroczność i nadwzroczność, bardziej opłaca się kupić jedno okulary wieloogniskowe niż kilka osobnych „z bliska”, „na odległość” i do pracy przy komputerze.

Czy należy cały czas nosić okulary na nadwzroczność?

Zdecydowanie nie warto zakładać okularów bez ich zdejmowania zaraz po ich zakupie. Musisz dać oczom czas na przyzwyczajenie się do akcesorium, zwykle wystarczą na to dwa tygodnie. Jeśli po tym okresie nadal czujesz się niekomfortowo z okularami, zwłaszcza jeśli ich noszeniu towarzyszą nieprzyjemne objawy, lepiej udać się do okulisty i opowiedzieć o problemie. Może być konieczna zmiana właściwości soczewek lub wybranie innej oprawki.

Jeśli chodzi o samą potrzebę ciągłego noszenia okularów z nadwzrocznością, zależy to od ciężkości patologii i połączenia z innymi zaburzeniami. Jeśli dana osoba ma po prostu związany z wiekiem spadek ostrości widzenia do bliży w granicach 3 dioptrii, a wizualizacja z dużej odległości pozostaje wyraźna, nie musi zawsze nosić okularów - wystarczy je założyć w razie potrzeby. Jeśli pacjent ma umiarkowaną lub dużą nadwzroczność, zwłaszcza u osoby dorosłej lub starszej, prawie zawsze oznacza to, że ma on słabe widzenie zarówno z bliska, jak i daleka, a zatem wymaga ciągłego noszenia okularów.

Jeśli dobrze widzisz z bliska, ale jednocześnie po 30-60 minutach aktywnego korzystania z wzroku odczuwasz efekt „wsypywania piasku do oczu”, ból głowy, światłowstręt, ucisk w czole, brwiach i oczodołach (zespół astenopii), to znajduje się Twoje miejsce zakwaterowania na granicy i powinieneś wybrać okulary do nadwzroczności.

Korekcja optyczna nie jest leczeniem nadwzroczności, ale jeśli środki zostaną podjęte na czas, dalsze pogorszenie narządu wzroku jest zahamowane. Dlatego nie należy ignorować porady lekarza, który zaleca rozpoczęcie noszenia okularów. Ponadto, jeśli zdiagnozowano już u Ciebie wady wzroku, powinieneś regularnie odwiedzać okulistę, aby monitorować dynamikę zmian i dobór odpowiednich akcesoriów optycznych. Ostre pogorszenie samopoczucia, pojawienie się silnych bólów głowy, podwójne widzenie (podwójne widzenie), uczucie wzdęcia gałek ocznych powinno być powodem natychmiastowego przyjęcia do szpitala w celu uniknięcia poważnych powikłań (jaskra, zaćma, ślepota).

Wideo: Jak wybrać okulary? Formy, ramy, materiały:

Czy dziecko potrzebuje okularów do nadwzroczności?

Wczesne dzieciństwo charakteryzuje się fizjologiczną nadwzrocznością, ponieważ gałki oczne dziecka urosły i nie są w pełni ukształtowane - są krótsze w kierunku osi przednio-tylnej w porównaniu z tym samym wskaźnikiem u osoby dorosłej.

Dlatego ognisko promieni świetlnych znajduje się nieco dalej niż to konieczne, ale zjawisko to, po pierwsze, jest kompensowane akomodacją (zmiana krzywizny soczewki), a po drugie jest odwracalne: gdy tylko oczy rosną, ustalane są prawidłowe relacje między ich wewnętrznymi strukturami.

Dla jednorocznego dziecka dalekowzroczność jest uważana za normalną w zakresie od +2,5 do +3 dioptrii, dla dziecka w wieku dwóch lat - od +2 do +2,5, dla trzylatka - od 1,5 do 2. W wieku czterech lat większość dzieci ma już sto procent wizja.

Rodzajem granicznym jest wiek siedmiu lat, kiedy dziecko po raz pierwszy idzie do szkoły. Jeśli jednocześnie ma nieodwracalną wadę refrakcji, proces edukacyjny będzie znacznie skomplikowany, ponieważ taki pierwszoklasista ma słabe widzenie z bliska. Nawet jeśli nadwzroczność jest kompensowana wysiłkami akomodacji, ale dzieje się to na granicy możliwości, problemów nie da się uniknąć: pojawią się bóle głowy, łzawienie i światłowstręt, dziecko zacznie pocierać zmęczone oczy brudnymi rękami, jednocześnie wprowadzając tam infekcję i wywołując rozwój powikłań - zapalenia spojówek, powiek, rogówki.

Dlatego jeśli syn lub córka skarży się na szybkie zmęczenie wzroku lub sam zauważysz odpowiednie niepokojące objawy, podczas gdy Twoje dziecko jest jeszcze bardzo małe i nie może mówić o swoim problemie, koniecznie skontaktuj się z okulistą dziecięcym. Jest to szczególnie ważne w przypadku dzieci w wieku do trzech lat ze średnim i wysokim stopniem nadwzroczności - jeśli nie zostaną im przepisane okulary na nadwzroczność w czasie, może rozwinąć się zez, a następnie niedowidzenie (zespół leniwego oka). Ponadto naruszenie odpływu płynu wewnątrzgałkowego grozi jaskrą. Radzenie sobie z takimi komplikacjami jest bardzo trudne.

Jeśli więc lekarz odkrył u dziecka dalekowzroczność i zalecił noszenie okularów, należy wysłuchać jego rad i regularnie przychodzić na wizytę, aby monitorować zachodzące zmiany i odpowiednio wcześnie dostosowywać taktykę leczenia. Z pewnością rodzice dzieci z nadwzrocznością będą zadowoleni, gdy dowiedzą się, że większość z tych dzieci nie potrzebuje już optycznej korekcji wzroku w niższych klasach szkoły, a czasem nawet przed jej wejściem. Wynika to z niesamowitej zdolności organizmu dziecka do wzrostu i przystosowania się do warunków otaczającego świata.

Jak wybrać odpowiednie okulary dla dziecka z nadwzrocznością?

Oto kilka ważnych punktów, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze optyki dla dzieci:

• Soczewki są lepsze od plastikowych, chociaż zużywają się stosunkowo szybko, pokrywają się małymi zadrapaniami i stają się mętne. Ale jeśli chodzi o akcesoria dla dziecka, nie jest to takie ważne, ponieważ prawdopodobnie będziesz musiał często je zmieniać. O wiele ważniejsze jest, aby okulary nie pękły i nie zraniły dziecka, dlatego lepiej odmówić szklanych soczewek;
• Rama powinna być również plastikowa, wystarczająco mocna i trwała, a jednocześnie piękna z punktu widzenia samego dziecka. Z reguły rodzicom znacznie trudniej jest zmotywować syna lub córkę do noszenia okularów, niż wybrać odpowiednie soczewki. Dlatego należy wziąć pod uwagę opinię małego pacjenta, jeśli chodzi o wygląd akcesoriów;
• Projekt optyki dziecięcej powinien być jak najbardziej stabilny. Niedopuszczalne jest, aby okulary spadały z twarzy, ścięte po bokach, zwisały na uszach. Jednocześnie łuki nie powinny wbijać się w skronie i pocierać skóry, a mostek nie powinien zostawiać wgłębionego śladu na nosie. Dlatego tak ważne jest, aby dokonać dokładnych pomiarów, dokładnie obejrzeć oprawę, zaprosić dziecko do spaceru w okularach i dopiero po upewnieniu się, że jest mu wygodnie, dokonać zakupu. Jeśli obawiasz się, że dziecko może nadal upuszczać okulary podczas aktywnych zabaw, dopuszczalne jest przywiązanie luźnej gumki do skroni i zamocowanie akcesorium wokół głowy, ale zawsze jest to niepożądane - prawidłowo dobrane okulary powinny same dobrze leżeć.

Wideo: idealne okulary dla dziecka:

Dalekowzroczność związana z wiekiem: które okulary są lepsze?

W przypadku prezbiopii osoba zwykle potrzebuje okularów, w których będzie mu wygodnie czytać, pisać i wchodzić w interakcje z pobliskimi przedmiotami, ponieważ widzenie na odległość pozostaje zadowalające. Lecz nie zawsze tak jest. Faktem jest, że dalekowzroczność związana z wiekiem po 40-45 latach nieuchronnie rozwija się u wszystkich ludzi, w tym u osób całkowicie zdrowych, ponieważ wyczerpują się zasoby mieszkaniowe.

Jądro soczewki ulega stopniowemu stwardnieniu, co zapobiega zmianie krzywizny i powrotowi skupienia promieni świetlnych na powierzchnię siatkówki. Ponadto więzadło Zinna i pas rzęskowy - kontrole soczewki - zużywają się. Wszystko to prowadzi do tego, że po 40 latach nawet osoby ze stuprocentowym wzrokiem zaczynają gorzej widzieć z bliska. Zwykle odchylenie mieści się w granicach +3 dioptrii, a po 60 latach dalsze pogorszenie ostrości widzenia do bliży już nie występuje, ponieważ soczewka jest stwardniała, a mechanizm akomodacji całkowicie utracony.

Przy nadwzroczności związanej z wiekiem na tle wcześniejszej emmetropii (widzenie 100%), osoba potrzebuje okularów jednoogniskowych „z bliska”, których nie musi stale nosić, wystarczy je po prostu używać w razie potrzeby.

To zupełnie inna sprawa, jeśli pacjent przez całe życie miał krótkowzroczność. Osoby krótkowzroczne spotykają się ze starczowzrocznością nieco później, w wieku 45-50 lat. Sytuacja ta zamienia się w fakt, że ze względu na chorobę podstawową osoba widzi bardzo słabo w oddali, a ze względu na starzenie się oczu, teraz również słabo widzi w pobliżu. U takich pacjentów względnie wyraźne widzenie pozostaje tylko w pośredniej, „średniej” odległości.

W przypadku nadwzroczności związanej z wiekiem na tle krótkowzroczności osoba potrzebuje albo dwóch okularów - osobno „do bliży” i „do dali” - albo jednego okularu dwuogniskowego, który będzie spełniał obie niezbędne funkcje.

Najgorzej wygląda sytuacja z hipermetropami - starczowzroczność przejawia się już po 35 latach. Im osoba jest starsza, tym intensywniej zmniejsza się odległość między punktami skrajnej wyrazistości widzenia bliskiego i dalekiego. Zatem do około 50 roku życia pacjent ogólnie słabo widzi wszystkie przedmioty i wymaga ciągłego noszenia okularów.

W przypadku dalekowzroczności związanej z wiekiem na tle nadwzroczności najlepiej nadają się okulary z soczewkami trójogniskowymi lub progresywnymi.

Wideo: korekcja wzroku w przypadku prezbiopii (nadwzroczność):

Okulary dwuogniskowe i trójogniskowe

W pierwszym przypadku soczewka ma dwa obszary: górną, większą i szerszą, zapewniającą wyraźne widzenie do dali, oraz dolną, mniejszą i węższą, potrzebną do dobrej wizualizacji bliży. Dlatego okulary nazywane są dwuogniskowymi. Mają oczywiste wady - po pierwsze nie ma takiego obszaru, który nadawałby się do rozpatrywania obiektów ze średniej odległości. Po drugie, różnica mocy optycznej między górną a dolną częścią soczewki nie może przekraczać trzech dioptrii (często nawet dwóch), gdyż wtedy oczy nie będą w stanie przystosować się do ostrego spadku. Po trzecie, wyraźnie widoczna jest granica między poszczególnymi obszarami soczewek, co zdradza wiek, wskazuje na poważne problemy ze wzrokiem, wizualnie powiększa dolne powieki, tworząc efekt „worków pod oczami”.

W drugim przypadku, pośrodku między górną a dolną strefą optyczną, znajduje się kolejna, zaprojektowana specjalnie z myślą o wyraźnym widzeniu ze średniej odległości. Pozwala to zneutralizować pierwszą wadę, ale nie anuluje reszty. Wiele osób starszych odmawia noszenia okularów trójogniskowych na nadwzroczność, ponieważ ich używanie jest jeszcze trudniejsze niż okularów dwuogniskowych - oczy długo się przyzwyczają, obraz „unosi się”, gdy wzrok jest nagle przenoszony z bliskiego na daleki obiekt.

Okulary progresywne

Najnowocześniejszym sposobem jednoczesnej korekcji krótkowzroczności i nadwzroczności są okulary z soczewkami progresywnymi. Zapewniają stopniowy wzrost mocy dioptrii od góry do dołu. Nie ma ostrych przejść między oddzielnymi strefami, akcesorium wygląda bardziej estetycznie. Jeśli nauczysz się prawidłowo korzystać z takich okularów, możesz je nosić stale i dobrze widzieć przedmioty z dowolnej odległości.

Aby to zrobić, musisz powoli przesuwać oczy w kierunku pionowym, wybierając obiekt i starając się zobaczyć go tak wyraźnie, jak to możliwe. Na przykład możesz usiąść na kanapie, spojrzeć na górną część soczewek i skupić się na zegarze ściennym wiszącym na przeciwległej ścianie. Następnie spójrz na środkową część soczewek i przez nią zbadaj wazon stojący na stole pośrodku pokoju. Następnie spójrz na dolną część soczewek i przeczytaj tekst z książki, którą trzymasz w rękach. Powtarzając takie manipulacje, stopniowo będziesz ćwiczyć oczy, aby szybko skupiać wzrok na obiektach w różnych odległościach, używając najbardziej odpowiednich obszarów soczewki.

Okulary progresywne do nadwzroczności mają również wady: po pierwsze znacznie zawężają pole widzenia. Aby spojrzeć na obiekt znajdujący się z boku, będziesz musiał obrócić głowę tak, aby uderzył w środek soczewek - po prostu nie możesz zmrużyć oka. Po drugie, nie wszyscy mogą się przyzwyczaić do takich urządzeń, zwłaszcza jeśli chodzi o starszą osobę, która od dawna używa okularów jedno lub dwuogniskowych. Po trzecie, soczewki progresywne są najdroższymi ze wszystkich typów optyki.

W przypadku osób starszych najważniejsza jest wygoda i tego kryterium należy przestrzegać przy wyborze akcesoriów optycznych. Jeśli osobie łatwiej jest mieć dwie pary okularów, osobno do bliży i dalekiego widzenia, niech tak będzie, a nie jeśli ma jedno, zaawansowane technicznie okulary, których nie może normalnie używać.

Makijaż okularowy do nadwzroczności

Ponieważ soczewki o określonych właściwościach optycznych są instalowane w okularach, twarz kobiety w takim akcesorium może zostać całkowicie przekształcona, a zmiany te nie zawsze będą odpowiadać właścicielowi. Na przykład soczewki „minus” sprawiają, że oczy są wizualnie mniejsze i węższe, a soczewki „plus”, wręcz przeciwnie, sprawiają, że oczy są większe i bardziej zaokrąglone. To znacząco zmienia proporcje twarzy. Zastanówmy się, jak nadać harmonii swojemu nowemu wyglądowi.

Zacznijmy od ogólnych zaleceń dotyczących stosowania kosmetyków dekoracyjnych dla kobiet, które stale noszą okulary:

• Jeśli masz okulary w kolorze czarnym lub w innych kontrastujących oprawkach, unikaj jasnego i ciemnego makijażu oczu, szczególnie w stylu zadymionych oczu - spowoduje to konflikt estetyczny i będzie wyglądał wulgarnie;
• W przypadku dziewcząt w okularach lepiej jest zastosować akcent kolorystyczny na ustach, aby zrównoważyć dolną i górną część twarzy, szczególnie w przypadku skomplikowanych, wydatnych oprawek. W przeciwnym razie twarz będzie „zgubiona”, ludzie przede wszystkim zauważą Twoje okulary;
• Tusz do rzęs nakładaj od nasady rzęs ruchem zygzakowatym. Jeśli zbyt mocno zamalujesz końcówki, rzęsy z czasem opadną, zaczną przylegać do okularów, a tusz się z nich rozpadnie;
• Dokładnie zamaskuj kręgi i worki pod oczami korektorem (jeśli występuje), ponieważ okulary podkreślą te niedoskonałości, szczególnie jeśli masz soczewki plus lub dwuogniskowe. Z tego samego powodu przy nadwzroczności nie należy farbować dolnych rzęs i nakładać ciemnych cieni na dolne powieki - będziesz wyglądać na zmęczoną;
• Nie rysuj szerokich strzałek, jeśli masz kompaktowe okulary z cienkimi ramkami - spowoduje to dysonans na Twoim obrazie. W przypadku masywnych okularów z grubymi oprawkami lepiej w ogóle nie spuszczać wzroku, ale używać tylko cieni;
• Brwi są zaprojektowane tak, aby komponowały się z oprawką, dlatego nie powinny być zbyt szerokie i jasne w przypadku eleganckich okularów. Kształt brwi musi być również skorelowany z kształtem oprawki - np. Kanciaste brwi będą dziwnie wyglądały w połączeniu z zaokrąglonymi soczewkami i odwrotnie;
• Użyj lekkiego podkładu i utrwal makijaż przezroczystym pudrem. Pamiętaj, że zbyt grubo nałożony podkład prawie na pewno odbije się na szkłach i „unosi” w miejscach, w których stykają się z twarzą.

Jeśli jesteś osobą dalekowzroczną, okulary optycznie powiększą oczy i zniekształcą ich proporcje, sprawiając, że będą nienaturalnie okrągłe i przylegające. Dlatego nie nadużywaj zbyt jasnego makijażu i pomaluj oczy w taki sposób, aby wizualnie rozciągnąć je do skroni i odsunąć od siebie.

Optymalną opcją makijażu okularów z nadwzrocznością jest zastosowanie jasnych cieni w wewnętrznych kącikach oczu oraz ciemniejszych i bardziej kontrastowych w zewnętrznych kącikach. Strzałki mogą również pomóc w wykonaniu zadania, ale muszą być prawidłowo dopasowane do ramy. Najlepiej po prostu obrysować oczy wokół całego konturu, dzięki temu będą wizualnie mniejsze.

Wideo: makijaż w okularach - hacki na życie:

Przechowywanie i konserwacja okularów

Wybór okularów na nadwzroczność to nie wszystko, musisz nauczyć się ich prawidłowo używać i przechowywać, aby akcesorium służyło Ci jak najdłużej, szczególnie jeśli chodzi o kosztowną optykę.

Jak się ubrać? Okulary nie mogą być noszone na głowie jak opaska do włosów - prowadzi to do rozciągnięcia skroni i poluzowania śrub w punkcie mocowania. Z tego samego powodu nie należy zdejmować produktu z twarzy jedną ręką, wykonując ruch „rozdzierający” w bok. Wkrótce regularnie uszkadzany łuk odpadnie. Konieczne jest zdejmowanie okularów obiema rękami, ostrożnie i pewnie chwytając je za obie ręce - to jedyny sposób, aby zapobiec ich upadkowi. Nie trzeba nosić okularów i jak naszyjnik, wieszać je na łańcuszku na klatce piersiowej w obawie przed utratą. Można ich przypadkowo w coś uderzyć i rozbić. Jeśli potrzebujesz dopasować okulary na nosie, nie kładź palca na mostku, zwłaszcza jeśli produkt ma malowaną oprawkę. W przeciwnym razie w najbardziej widocznym miejscu utworzy się plama, a akcesorium będzie wyglądać brzydko. Okulary należy wyregulować, chwytając je za soczewki dwoma palcami, od góry i od dołu. Zapobiegnie to również poluzowaniu się mostu w wyniku ciągłego nacisku na niego.

Jak przechowywać? Produkt optyczny nie powinien stykać się z twardymi przedmiotami, które mogłyby uszkodzić jego strukturę i zarysować soczewki. Musisz położyć szklanki na stole z okularami do góry, przechowywać w etui w tej samej pozycji. Powinien być ciasny, jak pudełko na zatrzask, dobrze dopasowany rozmiarami (produkt nie powinien w nim zwisać). Miękkie etui to zły pomysł, soczewki będą cały czas wiercić się na wewnętrznej powierzchni i zbierać mikrouszkodzenia. W każdym razie nie zostawiaj okularów na długo, nie mówiąc już o przechowywaniu okularów w łazience lub kuchni, gdzie panuje wysoka wilgotność i istnieje ryzyko wniknięcia żrących płynów. Wysokie temperatury są szczególnie niszczące dla soczewek plastikowych - może to pogorszyć funkcje optyczne produktu. Jakiekolwiek soczewki „nie lubią” działania perfum i dezodorantów, dlatego warto je upiększać bez okularów.

Jak czyścić? Zaleca się codzienne przecieranie optyki specjalną miękką ściereczką z mikrofibry, którą najlepiej przechowywać w etui z okularami. Nie nadają się do tego szorstkie szmatki lub ręczniki papierowe - na soczewkach pozostawiają mikroskopijne rysy. Okulary na nadwzroczność można myć jak inne podobne urządzenia, ale tylko przy użyciu nieagresywnej chemii gospodarczej, na przykład mydła w płynie.

Funkcje pielęgnacji szklanych soczewek

Szklane soczewki są trwalsze i odporniejsze na zarysowania, ale jednocześnie są ciężkie i delikatne - po upuszczeniu mogą się po prostu rozbić. Przy dużym stopniu nadwzroczności wymagane są bardzo masywne soczewki, dlatego jeśli są szklane, całkowita waga produktu będzie imponująca, a takie okulary trzeba będzie ostrożnie nosić. O optykę ze szklanymi soczewkami dbać bardzo łatwo - trzeba je umyć i przetrzeć mikrofibrą, ale pamiętajmy, że jeśli na szkło nałożona zostanie specjalna powłoka polimerowa, np. Chroniąca przed promieniowaniem ultrafioletowym, takiego akcesorium nie można traktować związkami rozpuszczającymi tłuszcz, takimi jak ocet czy płyn do mycia naczyń. okna i lustra.

Funkcje pielęgnacji soczewek plastikowych

Plastikowe soczewki mają wiele zalet: są niedrogie, lekkie, trwałe i wygodne. Ale jednocześnie bardzo szybko się zużywają, są pokryte małymi zadrapaniami i plamami. W pielęgnacji okularów z plastikowymi soczewkami najważniejsza jest ostrożność i delikatność. Można je przecierać tylko mikrofibrą, należy je przechowywać w twardym etui, myć szamponem lub mydłem w płynie oraz wyjątkowo chłodną wodą, nigdy gorącą!

Podsumowując, chciałbym powiedzieć, że wysokiej jakości i odpowiednio dobrane okulary dalekowzroczne posłużą Ci co najmniej przez trzy lata, jeśli zadbasz o nie. Soczewki mogą wymagać wcześniejszej wymiany z powodu uszkodzenia lub po prostu z powodu zmiany widzenia i optyki nie są już dla Ciebie odpowiednie. W każdym razie rama musi wytrzymać co najmniej trzy lata użytkowania. Dbaj o swoje oczy i bądź zdrowy!

n

Autor artykułu: Degtyareva Marina Vitalievna, okulista, okulista