Zakrzepica żył Biodrowych - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Zakrzepica żył biodrowych

Zakrzepica żyły biodrowej to tworzenie się skrzepu krwi w układzie żyły głównej, który utrudnia prawidłowy przepływ krwi. W praktyce klinicystów zakrzepica żyły głównej występuje częściej niż zakrzepica zlokalizowana w innych częściach ciała. Patologia charakteryzuje się bólem o charakterze pękającym, zasinieniem, jasną skórą, obrzękiem żył kończyn dolnych.

Żyła biodrowa wspólna to duże naczynie pozbawione zastawek. Pochodzi z okolicy stawu krzyżowo-biodrowego, gdzie łączą się żyły biodrowe zewnętrzne i wewnętrzne. Najpierw żyła biodrowa wspólna prawa przechodzi od tyłu, a następnie na bok tętnicy biodrowej. Lewa żyła biodrowa biegnie do środka. Żyła biodrowa wewnętrzna również nie zawiera zastawek i znajduje się na bocznej ścianie miednicy małej.

Zakrzepica żył biodrowych występuje w 10-15% wszystkich przypadków zakrzepicy. Jest to poważny stan, który wymaga pilnej pomocy lekarskiej, gdyż stanowi bezpośrednie zagrożenie dla życia ludzkiego. Zakrzepicy nie należy mylić z zakrzepowym zapaleniem żył.

Zadowolony:

• Objawy zakrzepicy żył biodrowych
• Przyczyny zakrzepicy żył biodrowych
• Powikłania zakrzepicy żył biodrowych
• Diagnostyka zakrzepicy żyły biodrowej
• Leczenie zakrzepicy żył biodrowych
• Zapobieganie nawrotom zakrzepicy żył biodrowych

Objawy zakrzepicy żył biodrowych

Objawy wskazujące na zakrzepicę żył biodrowych mają szereg cech:

• Ból zlokalizowany jest najczęściej w okolicy pachwiny, w okolicy wewnętrznej strony uda.
• Ból można wywołać w mięśniu brzuchatym łydki.
• Charakter bólu: pękający, ciągnący, tępy. W przypadku zakrzepicy żył biodrowych ostry ból nigdy nie występuje.
• Ból początkowo przeszkadza osobie tylko podczas aktywności fizycznej, a następnie zaczyna pojawiać się w stanie spoczynku.
• Ból jest związany z wieloma czynnikami:
• Rozwój zapalenia okołożyłowego w okolicy biodrowej (zapalenie tkanki otaczającej żyłę biodrową);
• Rozciąganie ścian dotkniętej żyły przez utworzone skrzepy krwi;
• Rozciąganie ścian dopływów żył z powodu zwiększonego krążenia krwi;
• Zwiększone ciśnienie żylne;
• Wzmocnienie krążenia krwi w tętnicach związanych z żyłą biodrową, która przeszła zakrzepicę;
• Przeciążenie kończyn.
• Obrzęk nogi od strony zmiany. Charakterystyczną cechą zakrzepicy żył biodrowych jest to, że obrzęk tkanek rozciąga się nie tylko na uda i nogę, ale także na genitalia i pośladek. Oczywiście najbardziej puchnie udo. Po naciśnięciu dotkniętej tkanki nie pozostają żadne wgłębienia. Przyczyna jego braku sprowadza się do tego, że żyły podczas zakrzepicy są przepełnione krwią, więc woda zawarta jest nie tylko w podskórnej warstwie tłuszczu, ale także w tkankach miękkich. Obrzęk występuje zawsze, ale stopień jego nasilenia jest inny u wszystkich pacjentów.

W zakrzepicy żyły głównej występują następujące stopnie obrzęku:

• Jeśli udowa część kończyny powiększy się o mniej niż 3 cm, wówczas obrzęk uważa się za mały.
• Jeśli udowa część nogi zwiększy się o 3-5 cm, wówczas obrzęk uważa się za średni.
• Jeśli udowa część nogi zwiększy się o 5 cm lub więcej, wówczas obrzęk uważa się za ostry.
• Niebieska skóra kończyny, z której obserwuje się zakrzepicę. Uda i jama miednicy mogą również nabrać fioletowo-czerwonego lub mlecznobiałego odcienia (białe flegmy). Przy niebieskawym kolorze kończyny bólu będą pękać, „rozrywając” żyłę od wewnątrz. Jeśli żyła jest przepełniona krwią, na skórze mogą pojawić się pęcherze zawierające płyn krwotoczny, a ona sama nabierze czarnego koloru. W przypadku całkowitego zablokowania żyły rozwija się zgorzel żylna. W przypadku białej flegmy noga staje się zimna, traci wrażliwość i zmniejsza się ruchliwość.
• Na powierzchni skóry uda często tworzą się małe brązowe plamy.

• Występuje wzrost wielkości żył odpiszczelowych uda. Jest to najbardziej widoczne nad kością łonową i na przedniej ścianie otrzewnej.
• Rzadziej u pacjentów powstają wrzodziejące zmiany kończyn dolnych. Wady wrzodziejące najczęściej rozwijają się przy wielokrotnej zakrzepicy żylnej kończyn dolnych.
• Wrzody na nogach z izolowaną zakrzepicą żyły biodrowej nie powstają.
• W przypadku zapalenia żyły i otaczających tkanek możliwy jest wzrost temperatury ciała.
• Częstym objawem zakrzepicy żyły biodrowej są powiększone pachwinowe węzły chłonne.

Choroba nigdy nie rozwija się błyskawicznie. Proces powstawania skrzepów krwi przebiega stopniowo, przy stopniowym nasilaniu się objawów.

Lekarze wyróżniają kilka etapów rozwoju choroby:

• Etap prodromalny, który jest zawsze bolesny. Powstają w okolicy górnej jednej trzeciej uda, podają w pachwinę, dolną część pleców, brzuch, kończynę dolną od strony zmiany żylnej. Ból jest tępy, obolały. Na tym etapie możliwy jest wzrost temperatury ciała. Często jest to niewyjaśniona gorączka, która jest jedyną oznaką rozpoczynającej się zakrzepicy żył biodrowych. Ten objaw jest szczególnie istotny, gdy występuje u określonej kategorii pacjentek: w okresie poporodowym lub pooperacyjnym, u osób unieruchomionych po urazie itp.
• Etap ciężkich objawów choroby. Ból nasila się, rozprzestrzenia, chwytając coraz więcej obszarów, powstaje obrzęk biodra i kończyny. Być może drętwienie nogi od strony zmiany.

Kombinacja objawów może być różna. Czasami choroba przebiega bez żadnych zewnętrznych objawów.

Przyczyny zakrzepicy żył biodrowych

Zakrzepica żył biodrowych rozwija się, gdy występuje połączenie kilku czynników:

• Ściana żyły została uszkodzona. Przyczyną może być uraz chemiczny, alergiczny, infekcyjny lub mechaniczny.
• Zaburzenia w procesie krzepnięcia krwi.
• Powolny przepływ krwi.

Lepkość krwi może wzrosnąć z różnych powodów. Jeśli na ścianach żyły pojawią się obrażenia, doprowadzi to do tego, że zaczną na nich tworzyć się skrzepy krwi. Mały skrzep krwi wywołuje reakcję zapalną, która dodatkowo uszkadza ścianę naczynia. Staje się to czynnikiem predysponującym do tworzenia się nowych skrzepów krwi.

Zastój krwi i limfy w żyłach kończyn dolnych to kolejny powód, który prowadzi do tworzenia się skrzepów krwi. Stagnacja występuje u osób, które spędzają długi czas w stanie unieruchomionym lub prowadzą siedzący tryb życia.

Mechanizmy, które mogą wywołać tworzenie się skrzepów krwi w żyle biodrowej to:

• Przeniesione operacje. Jeśli dana osoba jest nieruchoma, zatkanie krwi w żyłach doprowadzi do powstania skrzepów krwi.
• Wcześniejsze infekcje.
• Unieruchomienie po operacji lub z powodu choroby.
• Okres poporodowy.
• Przyjmowanie leków hormonalnych w celu zapobiegania rozwojowi niechcianej ciąży. Skrzepy krwi powstają w wyniku zgrubienia krwi.
• Obecność złośliwego guza w organizmie. Pod względem powstawania zakrzepicy szczególnie niebezpieczny jest rak płuc, żołądka i trzustki. Skrzepy krwi tworzą się na tle faktu, że choroby te prowadzą do zgrubienia krwi.
• Zespół zakrzepowo-krwotoczny.

Powikłania zakrzepicy żył biodrowych

Najgroźniejszym powikłaniem choroby jest oddzielenie się skrzepu krwi z zatorowością płucną. Może się to zdarzyć przy każdej aktywności fizycznej, której zawsze towarzyszy zwiększone krążenie krwi. Części skrzepliny przemieszczają się w żyłach wraz z dopływem krwi do płuc, wchodzą do tętnicy płucnej i ją zatykają. Powoduje to ostrą niewydolność serca i układu oddechowego, które często kończą się śmiercią. Jeśli zakrzep krwi dostanie się do małej tętnicy płucnej, powoduje zawał płuc.

Kolejnym powikłaniem choroby jest przewlekła niewydolność żylna. Jest niebezpieczny przy niedożywieniu kończyn dolnych, powstawaniu egzemy, owrzodzeniach troficznych, rozwoju lipodermatosklerozy. Dlatego leczenie choroby musi być pilne.

Diagnostyka zakrzepicy żyły biodrowej

Flebolog zajmuje się diagnostyką choroby.

Lekarz w służbie ma wiele metod, które pozwalają zidentyfikować istniejący problem, w tym:

• Przeprowadzenie badania radionuklidów ze znakowanym fibrynogenem.
• Skanowanie żył duplex, które ma na celu ocenę hemodynamiki.
• RTG naczyń krwionośnych z użyciem środka kontrastowego. Pozwala to na jakościową ocenę stanu żyły biodrowej i wizualizację skrzepliny.

Spośród laboratoryjnych metod diagnostycznych najbardziej pouczające jest oznaczanie poziomu D-dimeru w osoczu krwi. Również nowoczesne testy ekspresowe mogą być wykorzystane do określenia poziomu monomeru fibryny we krwi, fibrynogenu w osoczu.

Z reguły badania te wystarczają do potwierdzenia lub odrzucenia diagnozy.

Leczenie zakrzepicy żył biodrowych

Wszyscy chorzy, u których zdiagnozowano zakrzepicę żył biodrowych, powinni być hospitalizowani. Wynika to z faktu, że tacy pacjenci są narażeni na wysokie ryzyko wystąpienia poważnych powikłań, które stanowią bezpośrednie zagrożenie życia.

Zadania prowadzonych terrariów powinny wyglądać następująco:

• Zapobiegaj dalszemu rozprzestrzenianiu się zakrzepicy.
• Zapobiegaj rozwojowi zatorowości płucnej.
• Zatrzymaj rozprzestrzenianie się obrzęku, co pozwoli uniknąć zgorzeli i uratuje dotkniętą kończynę.
• Prowadzić działania terapeutyczne mające na celu przywrócenie drożności żyły biodrowej.
• Zapobiegaj nawrotom choroby.

Pacjent musi przyjmować heparynę przez tydzień. Następnie jest przenoszony do miękkich koagulantów, takich jak warfaryna. Pacjent musi go przyjmować przez sześć miesięcy. Jeśli pacjent nadużywa alkoholu, ma marskość wątroby lub ma ponad 75 lat, przepisuje mu się leki przeciwpłytkowe. Również koagulanty doustne nie są przepisywane kobietom na pozycji, ponieważ może to prowadzić do wielu powikłań ciąży.

Nawroty zakrzepicy występują w ciągu pierwszych 3-6 miesięcy, ale czasami ten okres wydłuża się o rok lub dłużej. Dlatego niektórym pacjentom można przepisać leczenie przeciwzakrzepowe na całe życie.

Miejscowe leczenie ogranicza się do miejscowej hemotremii. W przyszłości na dotknięty obszar nakłada się maści z heparyną i niesteroidowym składnikiem przeciwzapalnym, na przykład żel Fastum lub żel Lioton. Nakładane są cienką warstwą na środkową powierzchnię uda.

Pacjent musi przestrzegać ścisłego leżenia w łóżku przez 7-10 dni. Unieruchomienie na dłuższy czas jest bez znaczenia (chyba że skrzeplina stwarza ryzyko zatorowości). W przyszłości pacjentom pokazano chodzenie z dawką, wykonanie specjalnych ćwiczeń gimnastycznych.

Kiedy osoba znajduje się w unieruchomionej pozycji, szyna Belera jest zakładana na jego kończynę, a część łóżka, w której znajdują się nogi, jest uniesiona.

Jeśli istnieje ryzyko pęknięcia skrzepliny, wskazana jest operacja - trombektomia.

Zapobieganie nawrotom zakrzepicy żył biodrowych

Aby zapobiec ponownemu tworzeniu się zakrzepicy żył biodrowych, należy podjąć następujące środki zapobiegawcze:

• Wyeliminuj wszystkie czynniki ryzyka, w tym: siedzący tryb życia, niewystarczające spożycie czystej wody pitnej, długi czas siedzenia itp.
• Noszenie elastycznych pończoch.
• Według zeznań lekarza, pacjenci długo przyjmują heparynę i aspirynę, które zapobiegają nadmiernemu krzepnięciu krwi.
• Po operacji pacjenta należy wcześnie wprawić w ruch.
• Pacjent powinien być regularnie obserwowany przez lekarza pod kątem jego patologii.
• Prowadzenie zdrowego stylu życia jest warunkiem wstępnym dla pacjentów z zakrzepicą.

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktyczno-Naukowej Wydziału Administracyjnego Prezydenta Federacji Rosyjskiej.