Tabletki I Leki Na Biegunkę: 5 Skutecznych I 8 Niedrogich

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Pigułki i leki na biegunkę u dorosłych

Co zabrać na biegunkę?

W przypadku biegunki przyjmuje się leki z różnych grup leków. Wszystko zależy od tego, co dokładnie jest przyczyną zaburzenia stolca.

Rodzaje leków, które można stosować w leczeniu biegunki:

• Preparaty o działaniu adsorbującym: węgiel aktywny, Polyphepan, Polysorb.
• Leki ściągające: azotan bizmutu.
• Skrobia ma właściwości otaczające.
• Preparaty normalizujące mikroflorę jelitową: Acipol, Bifiform, Hilak Forte.
• Leki przeciwbiegunkowe: Loperamide, Imodium, Smecta.
• Preparaty o działaniu antyseptycznym: Enterofuril, Furazolidone.
• Leki hamujące biegunkę poprzez spowolnienie motoryki jelit: atropina.

Zadowolony:

• Niedrogie tabletki na biegunkę
• Skuteczne tabletki na biegunkę
• Probiotyki na biegunkę
• Kiedy należy zgłosić się do lekarza z powodu biegunki?

Jeśli u pacjenta zostanie zdiagnozowana biegunka zakaźna, która została sprowokowana przez florę bakteryjną, wówczas pokazano mu przyjmowanie środków antyseptycznych jelit. Jeśli masz biegunkę spowodowaną zespołem jelita drażliwego, powinieneś zażywać leki zmniejszające ruchy jelit. Często lekarz przepisuje jednocześnie leki z kilku grup leków, na przykład adsorbenty, probiotyki i preparaty bizmutu.

Przyczyna biegunki	Grupa leków	Nazwa produktu leczniczego
Bakteryjny charakter biegunki	Aby zniszczyć bakteryjną florę jelitową, wymagane są środki antyseptyczne jelit. Aby usunąć toksyny z organizmu, przepisuje się adsorbenty. Aby zapobiec rozwojowi dysbiozy, przepisywane są probiotyki. Aby zapobiec odwodnieniu organizmu, konieczna jest terapia nawadniająca.	Środek antyseptyczny do jelit: Sumetrolim, Enterofuril, Dependal-M. Preparaty o właściwościach adsorbujących: węgiel aktywny lub biały, smektyt, diosmektyt.
Wirusowy i pasożytniczy charakter biegunki	Aby usunąć toksyny z organizmu, przepisuje się adsorbenty. Probiotyki są przepisywane w celu przywrócenia flory jelitowej. Inhibitory wydzielania jelitowego są przepisywane w celu powstrzymania ciężkiej biegunki, której towarzyszą oznaki odwodnienia. Równolegle prowadzona jest terapia nawadniająca.	Adsorbenty: Carbopect, koloidalny dwutlenek krzemu. Blokery wydzielania jelitowego: Platyphyllin, Meteospazmil. Preparaty nawadniające: Hydrovit, Rehydron.
Biegunka pochodzenia niezakaźnego	Aby zmniejszyć przepuszczalność ściany jelita, przepisuje się leki o działaniu ściągającym.	Preparaty powlekające i ściągające: Almagel, Neointestopan, Tannacomp.
Biegunka związana z zespołem jelita drażliwego	Aby zatrzymać ciężką biegunkę, stosuje się syntetyczne leki przeciwbiegunkowe. Aby zmniejszyć aktywność ruchliwości jelit, przepisuje się leki przeciwbiegunkowe na bazie roślinnej, a także trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne.	Preparaty przeciwbiegunkowe na bazie syntetycznej: Imodium plus, Loperamide. Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne: amitryptylina. Preparaty przeciwbiegunkowe na bazie roślinnej: borówki i czeremchy (jagody), ekstrakt z kory dębu.
Biegunka na tle dysbiozy po zażyciu leków przeciwbakteryjnych	Aby zatrzymać biegunkę, stosuje się leki normalizujące florę jelitową.	Probiotyki: Enterol, Linex, Bifidumbacterin, Lactulose, Colibacterin, Acylact, Bifiform.

Czasami, aby pozbyć się biegunki, wystarczy po prostu przestać jeść określony pokarm. Dlatego należy wykluczyć produkty mleczne z niedoborem laktazy. W przypadku rozpoznania celiakii należy zrezygnować z produktów zawierających gluten. Osoby z rozpoznaniem fenyloketonurii nie powinny spożywać wszystkich pokarmów zawierających fenyloalaninę.

Niedrogie tabletki na biegunkę

Loperamid

Loperamid jest dostępny zarówno w tabletkach, jak i kapsułkach. Jest to niedrogi lek domowy stosowany w leczeniu biegunki u dorosłych pacjentów.

Po zażyciu Loperamidu ruchliwość jelit spowalnia, więc pokarm dłużej pozostaje w świetle narządu. Zmniejszenie przepuszczalności ścian jelit pomaga również wyeliminować biegunkę. Po zażyciu leku osoba szybko odczuwa ulgę.

Loperamid może zatrzymać biegunkę, bez względu na przyczynę.

Lek ma szereg ograniczeń dotyczących jego stosowania: wiek poniżej 4 lat, rodzenie dziecka, niewydolność nerek, zaparcia.

Maksymalna dzienna dawka dla osoby dorosłej wynosi 16 mg. W przypadku przedawkowania wskazane jest natychmiastowe podanie naloksonu.

Plusy:

• Przystępna cena;
• Kilka form zwolnienia;
• Szybki efekt.

Wady:

• Obecność imponującej listy przeciwwskazań i skutków ubocznych;
• Brak możliwości leczenia kobiet w ciąży i dzieci;
• Potrzeba porady lekarskiej przed zastosowaniem leku.

Cena loperamidu: od 10 do 100 rubli. Analogi leków: Lopedium, Diara, Stoperan.

Węgiel aktywowany

Węgiel aktywowany to lek o silnych właściwościach adsorpcyjnych. Produkt leczniczy jest pochodzenia organicznego. „Oczyszczanie” jelit jest możliwe dzięki porowatej strukturze węgla, która pozwala mu jak gąbka wchłaniać toksyny.

Oprócz usuwania szkodliwych substancji z jelit, węgiel aktywny ogranicza tworzenie się gazów i zapobiega dalszej biegunce.

Węgiel aktywowany występuje w postaci tabletek, które należy przyjmować przed jedzeniem. Maksymalny czas trwania leczenia to tydzień. W razie potrzeby kurs można powtórzyć.

Być może płukanie żołądka roztworem węgla aktywnego (należy go najpierw zmielić na proszek i rozpuścić w wodzie).

Plusy:

• Przystępna cena;
• Sprawdzony efekt leczniczy;
• Zdolność do szybkiego usuwania toksycznych substancji z organizmu;
• Baza naturalna;
• Lek nie ma traumatycznego wpływu na jelita.

Wady:

• Potrzeba jednoczesnego przyjmowania dużej liczby tabletek;
• Stolec barwiący na czarno;
• Oprócz toksyn lek jest w stanie usunąć własną mikroflorę z jelita, co wiąże się z ryzykiem rozwoju dysbiozy i niedoborów żywieniowych;
• Długotrwałe stosowanie leku grozi wystąpieniem zaparć i wyczerpania.

Cena węgla aktywnego wynosi około 50 rubli.

Ftalazol

Ftalazol jest lekiem przeciwbakteryjnym z grupy sulfonamidów. Lek ten jest skuteczny przeciwko większości bakterii wywołujących infekcje jelitowe związane z biegunką. Lek działa celowo, pomaga zmniejszyć miejscową odpowiedź zapalną.

Ftalazol można kupić w postaci tabletek i proszku. Czas trwania leczenia ustala lekarz. Maksymalna dzienna dawka to 7 g.

Plusy:

• Przystępna cena;
• Zmniejszenie nasilenia miejscowego stanu zapalnego poprzez zmniejszenie migracji leukocytów i częściową stymulację produkcji glikokortykosteroidów;
• Zapewnia miejscowy efekt terapeutyczny w świetle jelita.

Wady:

• Obecność przeciwwskazań i skutków ubocznych;
• Wpływ nie tylko na chorobotwórcze, ale także na mikroflorę jelitową, co wiąże się z wysokim ryzykiem rozwoju dysbiozy;
• Prawdopodobieństwo rozwoju oporności bakterii na lek;
• Brak możliwości leczenia u dzieci (do 5 lat), a także u pacjentów z chorobami układu krwiotwórczego, moczowego i żółciowego.

Cena Ftalazolu wynosi około 50 rubli.

Tetracyklina

Tetracyklina jest lekiem przeciwbakteryjnym o szerokim spektrum działania, dlatego może być stosowana w leczeniu biegunki infekcyjnej.

Lek przyjmuje się w dawce 0,25 g trzy razy dziennie z wodą (średnia dawka dla osoby dorosłej z biegunką zakaźną). Czas trwania kuracji ustala lekarz, najczęściej jest to 5-7 dni.

Stosowanie tetracykliny jest wysoce pożądane dopiero po zidentyfikowaniu drobnoustroju chorobotwórczego, który doprowadził do rozwoju infekcji jelitowej i biegunki. Faktem jest, że istnieją szczepy bakterii, które rozwinęły oporność na ten lek.

Niemożliwe jest łączenie tetracykliny z lekami zawierającymi jony metali, a także z lekami z grupy penicylin i cefalosporyn, doustnymi środkami antykoncepcyjnymi zawierającymi estrogen, z retinolem i chymotrypsyną. Po zażyciu leku może wystąpić reakcja alergiczna, różne zaburzenia układu pokarmowego i nerwowego. Leczenie tetracykliną należy łączyć z przyjmowaniem probiotyków, które zapobiegną rozwojowi dysbiozy.

Podczas stosowania tetracykliny wzrasta ryzyko wystąpienia fotouczulenia, dlatego pacjenci powinni uważać na przebywanie na słońcu.

Plusy:

• Niski koszt leku;
• Szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego.

Wady:

• Duża liczba skutków ubocznych i przeciwwskazań;
• Niemożność stosowania leku jednocześnie z produktami mlecznymi;
• Ścisłe przestrzeganie dawkowania;
• Uzależnienie od przyjmowania leku od posiłku (na czczo lub 2 godziny po jedzeniu);
• Niepożądane interakcje z innymi lekami, których lista jest obszerna;
• Brak leczenia biegunki u dzieci poniżej 8 roku życia, kobiet karmiących i kobiet w ciąży.

Cena tetracykliny wynosi około 100 rubli.

Sulgin

Sulgin to antybiotyk o szerokim spektrum działania z grupy sulfonamidów. Główny składnik aktywny wchodząc do jelita przyczynia się do obumierania wrażliwej na nią flory chorobotwórczej, hamuje wzrost Escherichia coli. Może być stosowany w leczeniu biegunki towarzyszącej zapaleniu okrężnicy, zapaleniu jelit, durowi brzusznemu, czerwonce.

Lek nie jest przepisywany dzieciom poniżej 6 miesiąca życia, a także w okresie ciąży i laktacji. Średnia dawka dla osoby dorosłej to 1-2 g. Przebieg leczenia najczęściej trwa tydzień, choć w gestii lekarza można ją skrócić. Maksymalna dzienna dawka dla dorosłego pacjenta to 7 g, a pojedyncza dawka to 2 g.

W trakcie leczenia Sulginem pacjent powinien otrzymywać co najmniej 2 litry wody dziennie, co zapobiegnie tworzeniu się kamieni w drogach moczowych.

Długotrwałe stosowanie leku wiąże się z ryzykiem niedoboru witamin z grupy B.

Nie należy łączyć Sulgin z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi, nowokainą, kwasem askorbinowym i niektórymi innymi lekami.

Plusy:

• Niski koszt leku;
• Szeroki zakres działania przeciwbakteryjnego przeciwko mikroorganizmom, które wywołują rozwój biegunki na tle infekcji jelitowej;
• Możliwość stosowania leku w leczeniu małych dzieci (powyżej jednego roku życia);
• Mała lista skutków ubocznych.

Wady:

• Konieczność przyjmowania witamin z grupy B podczas leczenia Sulginem;
• Potrzeba dużych ilości wody (2-3 litry dziennie);
• Niepożądane interakcje z innymi lekami, co zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Cena Sulgina to około 100 rubli.

Lewomycetyna

Lewomycetyna jest antybiotykiem o szerokim spektrum działania. Dobrze radzi sobie z infekcjami wywoływanymi przez takie patogenne flory jak Brucella, Escherichia, Shigella, Salmonella, Staphylococcus aureus, Haemophilus influenzae. Lewomycetyna jest wskazana w infekcjach jelitowych o charakterze bakteryjnym.

Lek przyjmuje się przed posiłkami. Jeśli biegunka jest ciężka, maksymalna dzienna dawka może wynosić 1000 mg. Jednak leczenie takimi dawkami terapeutycznymi powinno odbywać się wyłącznie na sali szpitalnej. Podczas przyjmowania lewomycetyny konieczne jest kontrolowanie obrazu krwi i moczu.

Lewomycetyna ma dość obszerną listę przeciwwskazań, na przykład nie można jej stosować w czasie ciąży, z różnymi patologiami nerek, wątroby, układu krwiotwórczego. Najczęstszym działaniem niepożądanym jest reakcja alergiczna. Nie można łączyć spożycia lewomycetyny i alkoholu.

Plusy:

• Przystępna cena;
• Sprawdzona skuteczność leku;
• Obecność kilku form wydania;
• Szeroki zakres działania przeciwbakteryjnego;
• Wysoka biodostępność;
• Możliwość stosowania w dzieciństwie, ale nie wcześniej niż 4 tygodnie.

Wady:

• Obszerna lista przeciwwskazań i skutków ubocznych;
• Potrzeba hospitalizacji w celu leczenia dużymi dawkami leku.

Cena lewomycetyny wynosi około 120 rubli.

Furazolidon

Furazolidon to lek z grupy antybiotyków jelitowych. Posiada szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego, dzięki czemu może być stosowany w leczeniu biegunki infekcyjnej i biegunki wywołanej zatruciem pokarmowym.

Lek jest dostępny w postaci tabletek, których nie można żuć, pije się je w całości, bezpośrednio po posiłku. Czas trwania kursu terapeutycznego ustala lekarz, zwykle około 14 dni. Średnia dzienna dawka dla dorosłego pacjenta to 4 tabletki.

Nie można stosować Furazolidonu w leczeniu dzieci poniżej trzeciego roku życia, kobiet w ciąży, pacjentów z zaburzeniami funkcjonowania układu nerwowego i wątrobowo-żółciowego.

Przyjmowanie leku wiąże się z rozwojem reakcji alergicznych i zaburzeń trawienia.

Plusy:

• Przystępna cena;
• Wysoki efekt antybakteryjny;
• Zdolność do leczenia większości infekcji jelitowych;
• Obecność powłoki ochronnej na tabletce, która pozwala lekowi zacząć działać w jelicie;

Wady:

• Obfitość przeciwwskazań i skutków ubocznych;
• Potrzeba porady lekarskiej przed rozpoczęciem wizyty;
• Niemożność stosowania leku w leczeniu małych dzieci, kobiet w ciąży.

Cena Furazolidone waha się od 100 do 150 rubli.

Skuteczne leki na biegunkę

Smecta

Smecta to naturalny preparat o działaniu adsorbującym. Szybko, skutecznie i bezpiecznie usuwa toksyczne substancje, wirusy i bakterie z jelit. W takim przypadku praca samego organu nie jest zakłócana.

Lek jest dostępny w postaci proszku, przed przyjęciem rozpuszcza się w wodzie. Czas trwania leczenia nie powinien przekraczać 7 dni. W przypadku przedawkowania rozwijają się zaparcia.

Plusy:

• Wysokie właściwości chłonne;
• Łatwość użycia;
• Przyjemny smak;
• Możliwość leczenia w dzieciństwie;
• Skuteczność w przypadku biegunki o niemal dowolnej genezie;
• Oprócz powstrzymania biegunki Smecta pozwala wyeliminować inne nieprzyjemne objawy, takie jak zgaga i ból brzucha.

Wady:

• Relatywnie wysoka cena leku;
• Prawdopodobieństwo wysypki skórnej, szczególnie w dzieciństwie.

Cena Smekta to około 170 rubli.

Imodium

Imodium jest importowanym lekiem z tym samym głównym składnikiem aktywnym, co krajowy loperamid. Ponadto skład leku uzupełnia aspartam, żelatyna i wodorowęglan sodu. Imodium ma przyjemny miętowy smak i jest dostępny w postaci pastylek do ssania.

Lek jest przepisywany na biegunkę, która jest pochodzenia niezakaźnego. Jest wygodny w użyciu podczas podróży, gdy przerzedzenie i częste odchody spowodowane są zmianami klimatycznymi. Nie można przyjmować więcej niż 4 tabletki dziennie.

Plusy:

• Wygodna forma wydania;
• Przyjemny smak;
• Szybki efekt.

Wady:

• Wysoka cena;
• Obecność przeciwwskazań i skutków ubocznych.

Cena Imodium wynosi od 200 do 500 rubli.

Nifuroksazyd

Nifuroksazyd to lek z grupy antybiotyków jelitowych. Ma wyraźne działanie przeciwbakteryjne, pozwala zwalczyć większość patogennej flory.

Po podaniu doustnym lek szybko przenika do tkanek i narządów, co zapewnia jego wysoką skuteczność w walce z zakaźną biegunką. W tym przypadku lek działa wyłącznie na chorobotwórczą florę, sama biocenoza bakteryjna jelit pozostaje nienaruszona.

Czas trwania leczenia wynosi 7 dni. Lek należy przyjmować w regularnych odstępach czasu, 4 razy dziennie. Średnia dzienna dawka to 800 mg, ale nie więcej.

Jeśli leczenie jest wymagane w dzieciństwie, należy wybrać postać dawkowania w postaci zawiesiny.

Zabrania się picia alkoholu w trakcie przyjmowania leku.

Plusy:

• Silny efekt antybakteryjny;
• Szybka ulga w biegunce bakteryjnej;
• Ukierunkowane działanie na chorobotwórczą florę z zachowaniem „dobrych” bakterii w jelicie;
• Wysoka biodostępność;
• Umiejętność wykorzystania w dzieciństwie;
• Obecność kilku form wydania;
• Brak skutków ubocznych i dobra tolerancja leku przez większość pacjentów.

Wady:

• Relatywnie wysoka cena leku;
• Przywiązanie do odstępów czasu podczas leczenia.

Preparaty oparte na tej samej substancji czynnej: Ekofuril, Enterofuril, Mirofuril, Nifural, Stopdiar, Elufor.

Cena Nifuroxazide wynosi 300-400 rubli.

Enterosgel

Enterosgel to lek enterosorbentny, skuteczny w leczeniu różnych postaci biegunki, niezależnie od przyczyny rozstroju jelit. Lek jest dostępny w postaci pasty, która ma lekko słodki smak.

Enterosgel jest przepisywany na zatrucia pokarmowe, zatrucia substancjami toksycznymi, chemikaliami, truciznami, biegunkę bakteryjną i wirusową.

Enterosgel nie wpływa na wchłanianie witamin i mikroelementów z jelit. W przeciwieństwie do innych sorbentów lek pomaga przywrócić mikroflorę jelitową, dzięki czemu można go stosować na biegunkę na tle dysbiozy. Enterosgel jest całkowicie wydalany z organizmu w postaci niezmienionej. Może być stosowany w leczeniu dzieci i dorosłych, niezależnie od ich wieku. Zaleca się przyjmować doustnie 2 godziny przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku. Pastę spłukuje się odpowiednią ilością wody. Jeśli pacjent ma ostrą biegunkę, wówczas przebieg leczenia wynosi średnio 5 dni. W przypadku przewlekłej biegunki terapię prowadzi się przez 2-3 tygodnie.

Plusy:

• Skutecznie usuwa wszystkie szkodliwe substancje z organizmu;
• Posiada wygodną formę uwalniania, która pozwala na leczenie dzieci;
• Enterosgel można łączyć z innymi lekami, robiąc przerwę 1-2 godzin;
• Lek nie ma przeciwwskazań.

Wady:

• Wysoki koszt leku;
• Obecność skutków ubocznych, chociaż są niezwykle rzadkie: nudności, zaparcia, swędzenie.

Cena Enterosgel to około 400 rubli.

Intetrix

Intetrix to lek stosowany w leczeniu biegunki wywołanej pełzakowicą. Lek jest produkowany w kapsułkach. Ten antybiotyk jelitowy ma wąskie ognisko, dlatego jest używany wyłącznie do napromieniania ameb jelitowych. Intetrix jest stosowany w ostrych i przewlekłych postaciach choroby.

Intetrix w leczeniu biegunki na tle zmian jelitowych przez ameby nie jest stosowany jako monopreparat, stosowany jest tylko w kompleksowej terapii innymi lekami.

Przebieg leczenia to 10 dni, będziesz musiał przyjmować 2 kapsułki 2 razy dziennie. Ważne jest, aby zażywać lek z wystarczającą ilością wody.

Plusy:

• Skuteczne leczenie amebiazy;
• Stworzenie i utrzymanie wysokiego stężenia głównej substancji czynnej w świetle jelita.

Wady:

• Lek należy stosować w złożonej terapii amebiazy;
• Lek stosuje się wyłącznie w leczeniu dorosłych pacjentów;
• Intetrix nie jest przepisywany kobietom w ciąży i karmiącym;
• Lek może powodować działania niepożądane, których prowadzeniem jest reakcja alergiczna.

Cena Intetrix to około 450 rubli.

Probiotyki na biegunkę

Acylact

Acylact to probiotyk często stosowany w leczeniu biegunki. Jest dostępny w postaci czopków i tabletek, a także w postaci liofilizatu. Preparat zawiera żywe kwasolubne pałeczki kwasu mlekowego.

Acylact jest skutecznie stosowany w biegunkach, które wywołała dysbioza. Lek można stosować profilaktycznie na tle antybiotykoterapii. Polecany jest również przy inwazjach pasożytniczych, np. Przy robaczycy. Leczenie liofilizatem jest możliwe w przypadku zapalenia okrężnicy i jelit, a także zapalenia żołądka i jelit spowodowanego rotawirusem.

Przyjmowanie leku może zmniejszyć nasilenie biegunki i normalizować mikroflorę jelitową. Tabletki należy popić odpowiednią ilością wody, jeśli stosuje się liofilizat, to wcześniej rozcieńczyć go ciepłą wodą. Średni czas leczenia biegunki wynosi dwa tygodnie.

Lek nie jest przepisywany dzieciom. Najczęstszym działaniem niepożądanym jest reakcja alergiczna. Acylact należy przechowywać w lodówce.

Bifidumbacterin

Bifidumbacterin to jeden ze skutecznych probiotyków, który pomaga przywrócić mikroflorę jelitową, dlatego jest aktywnie stosowany przy różnych postaciach biegunek. W skład leku wchodzą żywe bifidobakterie oraz czynnik bifidogenny, który przyczynia się do wzrostu „pożytecznej” flory bakteryjnej jelita.

Lek jest bezpieczny dla zdrowia ludzkiego, jest przepisywany nawet noworodkom.

Bifidobacteria wchodzące w skład Bifidumbacterin stopniowo kolonizują jelita, przyczyniają się do tłumienia patogennej flory, stabilizują procesy metaboliczne, zwiększają miejscową odporność, lepiej radzą sobie z zatruciem organizmu.

Po zażyciu leku Bifidumbacterin biegunka stopniowo zaczyna zanikać i całkowicie ustępuje w ciągu 5-7 dni. Lek nie jest przepisywany na infekcje jelitowe, zatrucia pokarmowe, zespół jelita drażliwego, biegunkę spowodowaną reakcją alergiczną, zapalenie okrężnicy i zapalenie jelit.

Lek nie ma przeciwwskazań, z wyjątkiem indywidualnej nietolerancji składników, które go tworzą. Należy go przyjmować z posiłkiem lub pół godziny przed rozpoczęciem posiłku.

Bifidumbacterin ma kilka form uwalniania: w czopkach, w kapsułkach, w proszku. Przebieg leczenia może być dość długi (do kilku miesięcy), aw razie potrzeby można go powtórzyć.

Plusy:

• Wysoka wydajność i szybkie wyniki;
• Możliwość stosowania leku do leczenia noworodków i kobiet w ciąży;
• Dobra kompatybilność z innymi lekami.

Wady:

• Stosunkowo wysoka cena (jeśli potrzebujesz długotrwałego leczenia, będziesz musiał wydać imponującą kwotę);
• Specyficzne warunki przechowywania (można przechowywać tylko w lodówce);
• Prawdopodobieństwo reakcji alergicznej.

Cena Bifidumbacterin waha się od 200 do 500 rubli.

Lactobacterin

Lactobacterin to preparat w postaci proszku, zawierający żywe pałeczki kwasu mlekowego. Przyjmowanie Lactobacterin sprzyja kolonizacji jelita dobroczynnymi bakteriami, hamowaniu wzrostu patogennej flory, wzmacnianie odporności miejscowej i zatrzymywanie biegunki.

Lek jest przepisywany na infekcje jelitowe różnego pochodzenia, z dysbiozą podczas przyjmowania antybiotyków. Lactobacterin nie ma skutków ubocznych, reakcje alergiczne są niezwykle rzadkie. Lek można stosować w leczeniu dzieci, kobiet karmiących i kobiet w ciąży. Czas trwania kursu ustala lekarz. W przypadku dzieci poniżej 6 miesiąca życia Lactobacterin rozpuszcza się w mleku matki.

Laktobakteryn ma wysoką oporność na antybiotyki, dlatego można ją przyjmować w połączeniu z antybiotykoterapią. Lek przechowywać w lodówce.

Linex

Linex to lek eubiotyczny dostępny w kapsułkach. Przyjmowanie Linex pozwala przywrócić mikroflorę jelitową, ponieważ lek zawiera w swoim składzie kilka rodzajów żywych bakterii kwasu mlekowego.

Linex pomaga hamować wzrost i rozmnażanie patogennej flory, zapewnia prawidłowe funkcjonowanie enzymów trawiennych, zwiększa odporność organizmu na niekorzystne czynniki środowiskowe, wzmacnia układ odpornościowy.

Linex jest przepisywany na zdenerwowane stolce, niezależnie od przyczyny, która go spowodowała: z zatruciem pokarmowym, biegunką wywołaną infekcjami jelitowymi i reakcjami alergicznymi. Oprócz wyeliminowania biegunki Linex pozwala zmniejszyć wzdęcia, zatrzymać wymioty, nudności i odbijanie, złagodzić bóle brzucha.

Lek praktycznie nie ma przeciwwskazań, z wyjątkiem nadwrażliwości na składniki, które składają się na jego skład. Lek można stosować w okresie ciąży i laktacji. Linex przyjmuje się po posiłkach, popijając wodą.

Jeśli leczone są dzieci w wieku poniżej trzech lat, kapsułkę otwiera się, proszek rozcieńcza się łyżką wody i podaje dziecku. Dorosłym przepisuje się 2 kapsułki 3 razy dziennie.

Linex nie wchodzi w interakcje z innymi lekami, więc może być stosowany jako część złożonej terapii biegunki.

Nie należy łączyć przyjmowania leku z napojami alkoholowymi ani popijać gorącą wodą.

Hilak Forte

Hilak forte to skuteczny germański środek przeciwbiegunkowy, produkowany w postaci kropli. Przyjmowanie leku pomaga w normalizacji mikroflory jelitowej, zachowuje jej funkcje fizjologiczne i biologiczne, przywraca normalny poziom kwasowości w przewodzie pokarmowym.

Hilak forte może być stosowany w przypadku biegunki spowodowanej przyjmowaniem antybiotyków, zapalenia żołądka i jelit, zapalenia jelita grubego, alergii, salmonellozy. Jest skutecznie stosowany w leczeniu „biegunki podróżnika” spowodowanej zmianami klimatycznymi i egzotyczną żywnością.

Lek można stosować w leczeniu dzieci i kobiet w ciąży, a także w okresie karmienia piersią. Praktycznie nie ma przeciwwskazań, poza nadwrażliwością na jego składniki.

Hilak forte jest dobrze tolerowany przez pacjentów w różnym wieku. Reakcje alergiczne w postaci swędzenia i wysypki są niezwykle rzadkie. Nie należy przyjmować leku w tym samym czasie z mlekiem i produktami na jego bazie. Lek nie wymaga przechowywania w lodówce.

Acipol

Acipol jest mieszaniną żywych kwasochłonnych pałeczek kwasu mlekowego i kefiru. Lek jest dostępny w kapsułkach. Ich spożycie pomaga w normalizacji flory jelitowej, hamuje wzrost i rozwój mikroorganizmów chorobotwórczych oraz zwiększa odporność.

Acipol jest przepisywany na biegunkę na tle dysbiozy, na ostre infekcje jelitowe, na przewlekłe zapalenie okrężnicy, rotawirusowe zapalenie żołądka i jelit. Możliwe jest stosowanie Acipolu na tle długotrwałego leczenia antybiotykami, aby zapobiec biegunce.

Kapsułkę popija się przegotowaną wodą o temperaturze pokojowej. Osobom dorosłym zaleca się przyjmowanie 1 kapsułki 3 razy dziennie. Czas trwania leczenia ostrej biegunki wynosi 8 dni. W razie potrzeby lekarz może wydłużyć ten okres do 15 dni. Lek nie ma przeciwwskazań i skutków ubocznych.

Kiedy należy zgłosić się do lekarza z powodu biegunki?

Biegunka nie zawsze wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej. W niektórych przypadkach można sobie z tym poradzić samodzielnie.

Są jednak sytuacje, w których pomoc medyczna jest niezbędna:

• Stolec z biegunką staje się czarny, jego konsystencja jest płynna. Może to wskazywać na krwawienie wewnętrzne związane z wrzodem żołądka lub chorobą Leśniowskiego-Crohna.
• W przypadku biegunki pojawia się silny ostry ból i obserwuje się wzdęcia. Objawy te mogą wskazywać na ostre zapalenie trzustki, w którym rozwija się niedobór enzymu.
• Stolec z biegunką zawiera tłuszcz, staje się jasny. Ten objaw często towarzyszy niewydolności wątroby, która jest charakterystyczna dla zapalenia wątroby lub marskości. Nie można również wykluczyć ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego.
• Biegunka rozwija się przy spożyciu określonych pokarmów. W takim przypadku można podejrzewać alergie lub niedobory enzymów, takie jak celiakia.
• Biegunka występuje niezależnie od spożycia pokarmu, czemu towarzyszy zwiększona produkcja gazów. Możliwe, że pacjent ma zespół jelita drażliwego, który wymaga leczenia etiologicznego.
• W przypadku biegunki żołądek boli i rozwijają się wymioty. Takie objawy są często towarzyszami zatruć pokarmowych, salmonellozy, infekcji jelitowych.
• Na tle biegunki rozwija się odwodnienie. Jest to często obserwowane w przypadku zakaźnego uszkodzenia ciała. Odwodnienie to stan zagrażający życiu, który wymaga pilnej hospitalizacji.

Autor artykułu: Alekseeva Maria Yurievna | Terapeuta

Edukacja: od 2010 do 2016 Praktykant szpitala terapeutycznego Centralnego Oddziału Lekarsko-Sanitarnego nr 21, Miasto Elektrostal. Od 2016 roku pracuje w Centrum Diagnostycznym nr 3.