Leki Na Lamblie - Przegląd Skutecznych Tabletek Na Lambli

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Tabletki i leki na lamblię

Giardia to mikroskopijne organizmy należące do rzędu pierwotniaków, które atakują ludzkie jelita. Giardia powoduje chorobę zwaną lambliozą, w której występuje wiele zaburzeń trawiennych. Jednak współczesna medycyna dysponuje lekami, które mogą skutecznie zwalczać lamblie.

Zadowolony:

• Tabletki do leczenia lamblii
• Wskazania do stosowania tabletek na lambliozę
• Stosowanie leków na lamblie w czasie ciąży
• Przeciwwskazania do stosowania tabletek na lambliozę
• Skutki uboczne tabletek Lamblia
• Nazwy tabletek na lamblie
• Macmiror z lambliozą
• Metronidazol na giardiozę
• Tabletki tyberalowe z Lamblii
• Furazolidone na lambliozę
• Ornidazol z lamblii
• Tinidazol do leczenia lambliozy
• Trichopolum do leczenia lambliozy
• Nemozole z Lamblii
• Zentel z Lamblii
• Albendazol z lamblii
• Vermox z Lamblii
• Enterofuril z Lamblii
• Dekaris z Lamblii
• Pirantel z Lamblii
• Intetrix firmy Lamblia
• Tabletki do leczenia lambliozy u dzieci
• Interakcja leków z innymi lekami
• Czy są dobre tabletki na lamblie?

Tabletki do leczenia lamblii

Wiele osób jest przekonanych, że jeśli przynajmniej raz wystąpiła infekcja lamblią, pozbycie się ich w przyszłości jest prawie niemożliwe. Jednak lekarze twierdzą, że leczenie lambliozy jest konieczne, a efekt kompetentnej terapii nie potrwa długo. Istnieją leki, które szybko usuwają te pasożyty z ludzkiego organizmu. Z reguły lekarzowi nie jest trudno znaleźć optymalny lek dla każdego pacjenta.

Wybór leku opiera się na kryteriach maksymalnego bezpieczeństwa i minimalnego zestawu skutków ubocznych dla każdego pacjenta. Tinidazol uważany jest za najskuteczniejszy lek w leczeniu lambliozy. Musi być przyjmowany doustnie.

Dawkowanie Tinidazole dla dorosłych: 2 g leku dziennie. Przebieg leczenia to 1 dzień. Oznacza to, że pacjent musi przyjmować 4 tabletki po 500 mg dziennie.

Zmniejszono dawkę dla dzieci. Jego obliczenie to 50-60 mg / kg masy ciała. Dzieci leczone są przez 3 dni.

Lek nie jest przepisywany dzieciom w wieku poniżej 12 lat, a także w przypadku nadwrażliwości na składniki wchodzące w skład leku.

W leczeniu dzieci w wieku 3-7 lat przepisuje się 1,5 tabletki Trichopolum raz dziennie. Przebieg leczenia powinien wynosić 5 dni. Aby pozbyć się lambliozy u dzieci w wieku 7-10 lat, przepisuje się 1 tabletkę 2 razy dziennie. Przebieg leczenia to również 5 dni. Dzieciom powyżej 10 lat i dorosłym zaleca się przyjmowanie 2 tabletek Trichopolum 2 razy dziennie. Przebieg leczenia wynosi od 5 do 7 dni.

Trichopolum nie jest przepisywany na niewydolność nerek i wątroby, na padaczkę, choroby onkologiczne, na patologie ośrodkowego układu nerwowego, podczas laktacji i podczas ciąży.

Jeśli pacjent nie ma objawów lambliozy, ale jest nosicielem tych pierwotniaków, wówczas leczenie lekami jest przeciwwskazane. Takim pacjentom zaleca się przyjmowanie leków ziołowych i diuretyków. Ponadto pacjent musi przestrzegać diety dietetycznej.

Kiedy lamblioza jest przewlekła, lekarze zalecają dwuetapowe leczenie. W pierwszym etapie pacjent otrzymuje terapię lekami mającymi na celu zniszczenie lamblii. Na drugim etapie pacjentowi pokazano korektę odporności i normalizację jelit. W tym celu pacjentowi zaleca się przyjmowanie probiotyków i prebiotyków, a także immunomodulatorów.

Jako środek immunostymulujący można stosować lek Grippferon. Jest stosowany donosowo. Dzieciom poniżej pierwszego roku życia wkrapla się 1 kroplę do każdego przewodu nosowego. Liczba wlewów może wynosić do 5 razy dziennie. Dzienna dawka to 5000 IU.

Dzieciom w wieku 1-3 lat wstrzykuje się 2 krople do każdego otworu nosowego 4 razy dziennie. W przypadku dzieci w wieku od 3 do 14 lat 2 krople wkrapla się do każdego nozdrza do 6 razy dziennie. Dorosłym przepisuje się 3 krople do każdego nozdrza do 6 razy dziennie. Średni czas trwania kuracji to 5 dni.

Nie należy stosować leku Grippferon, jeśli pacjenci są nadwrażliwi na składniki leku. Ostrożnie jest przepisywany w leczeniu pacjentów podatnych na reakcje alergiczne.

Jeśli chodzi o przywrócenie mikroflory jelitowej, w tym celu probiotyki są przepisywane pacjentom z lambliozą. Składają się z żywych bakterii, które normalnie powinny być obecne w przewodzie pokarmowym człowieka. Popularne leki probiotyczne to: Linex, Lactobacterin, Bifidumbacterin, Acipol itp.

Linex jest pobierany zgodnie z następującym schematem:

• Od 0 miesiąca do 2 lat - 1 kapsułka 3 razy dziennie.
• Od 2 do 12 lat - 1 lub 2 kapsułki 3 razy dziennie.
• Dorośli przyjmują 2 kapsułki 3 razy dziennie.

Ponieważ dzieci poniżej 2 roku życia nie mogą same połknąć dużej kapsułki, muszą ją otworzyć i wlać proszek do wody lub mleka matki.

Bifidumbacterin jest przyjmowany przez długi czas. Najczęściej przebieg kuracji wynosi 2 tygodnie, ale w razie potrzeby można go przedłużyć do 3 miesięcy. Dorosłym przepisuje się pięć dawek 3 razy dziennie.

Prebiotyki sprzyjają rozwojowi pożytecznej mikroflory w jelitach. Najpopularniejsze prebiotyki to: Lactusan, Insulin, Lactofiltrum, Prelax, Bon-sante itp.

Lactusan w syropie jest przepisywany 1 łyżka stołowa 2 razy dziennie. Pojedyncza dawka to 10 ml. Dzieciom przepisuje się 5 ml syropu 2 razy dziennie. Lek przyjmuje się podczas posiłków, przebieg leczenia wynosi 7-14 dni.

Jeśli lek jest przepisywany w postaci tabletek, dorosłym przepisuje się 4-5 tabletek 2 razy dziennie. Dzieciom powyżej 5 lat zaleca się 3 tabletki 2 razy dziennie. Efekt zabiegu można odczuć już po 2 dniach.

Wskazania do stosowania tabletek na lambliozę

Giardioza jest szeroko rozpowszechniona na całym świecie, ponieważ mikroorganizmy są łatwo przenoszone z jednego pacjenta na drugiego. Ta infestacja pasożytnicza nazywana jest również chorobą brudnych rąk. Po wejściu do organizmu człowieka większość lamblii odkłada się w jelicie grubym i cienkim. Tam są dla nich najkorzystniejsze warunki, w których mogą szybko się rozmnażać.

W większym stopniu dzieci w wieku przedszkolnym i podstawowym, które mają niski poziom higieny, są podatne na lambliozę. Jednak u dorosłych lamblie występują dość często.

Wskazaniami do stosowania tabletek na lambliozę są następujące warunki:

• Pacjent ma częstsze stolce.
• Stolec staje się płynny, nabiera zielonego odcienia.
• W kale jest śluz.
• Pacjent cierpi na nudności, którym mogą towarzyszyć wymioty.
• W pobliżu pępka występują silne, ostre bóle.
• Temperatura ciała pacjenta wzrasta.
• Osoba zaczyna tracić na wadze.
• Pojawiają się wysypki skórne przypominające wysypkę odry.

Tabletki do leczenia lambliozy przyjmuje się doustnie. Lek zaczyna wchłaniać się w przewodzie pokarmowym zaraz po wejściu do układu pokarmowego. Wraz z przepływem krwi substancja czynna jest rozprowadzana po całym organizmie. Leki dostają się do płodu przez łożysko i znajdują się w mleku matki. Dlatego jeśli główny składnik aktywny jest toksyczny, takie leki są zabronione dla kobiet w ciąży i karmiących.

Wydalanie narkotyków odbywa się za pomocą nerek i jelit, więc ich ślady można znaleźć w moczu i kale.

Stosowanie leków na lamblie w czasie ciąży

Prawie wszystkie leki stosowane w leczeniu lambliozy są silnie toksyczne. Dlatego najczęściej nie są przepisywane w leczeniu kobiet w ciąży i niemowląt. Ponadto wielu leczniczych środków przeciwpierwotniaczych nie można stosować w okresie laktacji. Niektóre z nich mają ścisłe ograniczenia wiekowe.

Tak więc Trichopolum nie jest przepisywane w pierwszym trymestrze ciąży. W przyszłości stosowanie leku jest możliwe tylko po uzyskaniu porady lekarskiej. Lek taki jak McMiror może być przyjmowany przez kobietę w okresie ciąży i laktacji. Często jest przepisywany w leczeniu lambliozy u dzieci.

Przeciwwskazania do stosowania tabletek na lambliozę

Przeciwwskazania do stosowania leków przeciwpierwotniaczych to:

• Pierwszy trymestr ciąży, a w przypadku niektórych leków cały okres ciąży.
• Karmienie piersią.
• Choroba naczyniowa.
• Choroba Parkinsona.
• Niewydolność wątroby i choroba wątroby.
• Niewydolność nerek
• Zaburzenia koordynacji ruchowej.
• Alkoholizm.
• Organiczne uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego.
• Skłonność pacjenta do alergii.

Skutki uboczne tabletek Lamblia

Ponieważ wszystkie leki stosowane w leczeniu lambliozy są silnie toksyczne, należy je przyjmować ze szczególną ostrożnością. Nasilenie skutków ubocznych w dużej mierze zależy od indywidualnych cech organizmu pacjenta, stanu jego odporności i funkcjonowania wszystkich układów narządów.

Podczas stosowania tabletek lamblia mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Pogarszający się sen.
• Nudności i wymioty.
• Niestabilność stolca.
• Zawroty głowy i bóle głowy.
• Zaburzenia zapachu i wzroku.
• Suchość w ustach
• Drgawki.
• Swędzenie, przekrwienie skóry.
• Drozd.
• Zmniejszenie poziomu leukocytów i płytek krwi we krwi.
• Zaczerwienienie i pieczenie w okolicy pochwy.

Nazwy tabletek na lamblie

Istnieje wiele leków stosowanych w leczeniu lambliozy.

Najwygodniej jest podzielić je na grupy:

1. Nitroimidazole. Najczęściej leki z tej grupy są przepisywane w leczeniu lamblii.

   Obejmują one:

   • Ornidazol (Tiberal). Lek jest przepisywany w przypadku, gdy wiodącymi objawami lambliozy są objawy alergiczne, w szczególności atopowe zapalenie skóry.
   • Metronidazol (Trichopolum). Lek ten jest szeroko stosowany w leczeniu lambliozy i innych bakterii jelitowych, na przykład w celu wyeliminowania Helicobacter pylori.
   • Tinidazol i Albendazole (Nemozol). Leki te są przepisywane na lambliozę w połączeniu z innymi inwazjami robaków pasożytniczych.

2. Pochodne nitrofuranów. Leki z tej grupy są przepisywane na lambliozę, a także na infekcje układu moczowo-płciowego. Pochodne nitrofuranu mają działanie przeciwbakteryjne, przeciwpierwotniacze i przeciwgrzybicze.

   Obejmują one:

   • Furazolidon.
   • Nifuratel.

3. Preparaty z akrydyną. Wszystkie leki z tej grupy są bardzo toksyczne, dlatego nie wolno ich przyjmować dzieciom i młodzieży.

   Leki te obejmują:

   • Mepakryna.
   • Kvinarkin.

Macmiror z lambliozą

W leczeniu lambliozy występują pewne trudności. Tak więc w jelicie pasożyty są pokryte specjalną powłoką ochronną, której integralność należy złamać, aby je zniszczyć. Dlatego lek musi być bardzo skuteczny, a można to osiągnąć tylko przy zwiększeniu jego toksyczności.

Czołowi gastroenterolodzy polecają McMiror w leczeniu dzieci z lamblią. Ma najniższą toksyczność i nie szkodzi zdrowiu dziecka. Może być stosowany w leczeniu kobiet w ciąży i karmiących.

Macmiror należy do grupy pochodnych nitrofuranu, dlatego wykazuje działanie nie tylko przeciwpierwotniacze, ale także przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze. Ten lek ma dość szerokie spektrum działania. Służy do zwalczania Helecobacter pylori, bakterii Gram-ujemnych i Gram-dodatnich oraz Papiliobacter. Lek nie kumuluje się w organizmie człowieka, ale jest całkowicie wydalany przez nerki wraz z moczem.

Dawkowanie w lambliozie u dzieci wynosi 15 mg / kg masy ciała, 2 razy dziennie. Dla dorosłych pojedyncza dawka to 400 mg, 2-3 razy dziennie. Przebieg leczenia powinien trwać tydzień.

Metronidazol na giardiozę

Metronidazol od wielu lat jest aktywnie stosowany w leczeniu Helicobacter pylori. Jest bardzo często przepisywany na lambliozę, ponieważ lek ma szerokie spektrum działania. Metronidazol zaburza syntezę białek w komórkach pasożytów, hamuje proces ich oddychania.

W przypadku lambliozy metronidazol jest przepisywany podczas posiłków lub po posiłkach, bez żucia i picia wody.

Dawki dla różnych kategorii wiekowych:

• 0,125 g - dzieci poniżej pierwszego roku życia;
• 0,25 g (maksymalna porcja dzienna) - dzieci w wieku 2-4 lat;
• 0,375 g - dzieci w wieku 5-8 lat;
• 1 g dziennie (dawkę należy podzielić przez 2 razy) - dla dzieci powyżej 8 roku życia i dorosłych.

Przebieg leczenia trwa 5-7 dni.

Przeciwwskazania i ograniczenia w przyjęciu:

• Leukopenia.
• Indywidualna nietolerancja składników leku.
• Klęska ośrodkowego układu nerwowego o charakterze organicznym.
• Pierwsze 12 tygodni ciąży. W przyszłości lek jest przepisywany ostrożnie.
• Laktacja.
• Zakłócenie czynności nerek i wątroby.

Możliwe efekty uboczne:

• Zmniejszony apetyt.
• Nudności i wymioty.
• Niestabilny stołek.
• Ból brzucha.
• Drażliwość.
• Zawroty głowy, brak koordynacji ruchów.
• Zaczerwienienie skóry, pokrzywka.
• Metaliczny posmak w ustach.
• Obrzęk.
• Zapalenie jamy ustnej

Tabletki tyberalowe z Lamblii

Tiberal dobrze radzi sobie z infekcjami pierwotniakowymi, w tym lambliozą. Głównym składnikiem aktywnym tego leku jest ornidazol. Efekt uzyskuje się dzięki zniszczeniu DNA lamblii, co prowadzi do niemożności dalszej reprodukcji pasożytów.

Kuracja preparatem Tiberal trwa nie dłużej niż dwa dni, tabletek nie należy żuć przed połknięciem, należy je popić dużą ilością wody. Tiberal przyjmuje się po posiłkach.

Dawkę oblicza się w zależności od wieku pacjenta:

• Dzieci poniżej 35 kg - 40 mg / kg masy ciała raz.
• Dzieci powyżej 35 roku życia i dorośli - 3 tabletki na raz.

Przeciwwskazaniami do przepisania produktu leczniczego są:

• Ciąża i karmienie piersią.
• Waga poniżej 12 kg.
• Indywidualna nietolerancja składników leku.
• Ciężkie zaburzenia w funkcjonowaniu ośrodkowego układu nerwowego.

Możliwe efekty uboczne:

• Bóle głowy, brak koordynacji, zawroty głowy.
• Skurcze mięśni.
• Drżenie kończyn, ból nóg.
• Krótkotrwała utrata przytomności.
• Zniekształcony smak.
• Wymioty.
• Biegunka.
• Wysypki skórne.

Jeśli potrzebujesz zwiększonej koncentracji uwagi (na przykład podczas prowadzenia samochodu), powinieneś odmówić przyjęcia leku.

Furazolidone na lambliozę

Furazolidon należy do grupy pochodnych nitrofuranu. Główny składnik aktywny ma na celu blokowanie syntezy kwasów nukleinowych w organizmie pasożytów, a także zakłócanie procesu oddychania komórkowego.

Działanie Furazolidone ma na celu zwiększenie odporności chorego. Przyjmowanie leku pomaga powstrzymać produkcję toksyn przez lamblie, co prowadzi do oczyszczenia organizmu pacjenta.

Dzieciom przepisuje się 10 mg / kg masy ciała, dorośli 0,1 g leku 4 razy dziennie. Jeśli chodzi o czas trwania leczenia, ustalany jest indywidualnie.

Nie należy przepisywać furazolidonu następującym grupom pacjentów:

• Pacjenci z niewydolnością nerek.
• Kobiety w ciąży i karmiące piersią.
• Osoby z indywidualną nietolerancją składników leku.
• Dzieci poniżej 3 lat.
• Zaburzenia w produkcji glukozo-6-dehydrogenazy.

Nie wyklucza się następujących działań niepożądanych:

• Zapalenie nerwu, bóle głowy.
• Brak apetytu.
• Tracić na wadze.
• Nudności i wymioty.
• Reakcje alergiczne.
• Gorączka (do 40 ° C).

Ornidazol z lamblii

Działanie Ornidazolu uzyskuje się poprzez zniszczenie struktury DNA lamblii. Lek powinien być przepisywany wyłącznie przez lekarza, na podstawie indywidualnych cech pacjenta (jego wieku, masy ciała, intensywności infekcji itp.). Ornidazol przyjmuje się po posiłku, tabletki nie należy żuć, połykać w całości.

Dzieciom o masie ciała 25-35 kg przepisuje się 40 mg / kg masy ciała, dorosłym i młodzieży o masie ciała powyżej 35 kg przepisuje się 1,5 g leku. Ornidazol przyjmuje się raz dziennie. Kuracja nie powinna trwać dłużej niż 2 dni.

Leku nie należy przepisywać następującym grupom osób:

• Pacjenci z chorobami ośrodkowego układu nerwowego.
• Osoby z indywidualną nietolerancją składników leku.
• Pacjenci z niewydolnością wątroby.
• Osoby starsze i dzieci.
• Pacjenci hematologiczni.
• Pacjent z alkoholizmem.

Należy przerwać przyjmowanie leku Ornidazol, jeśli zamierza prowadzić pojazdy lub obsługiwać inne mechanizmy wymagające zwiększonej koncentracji.

Po zażyciu leku mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Nudności i wymioty.
• Drżenie kończyn.
• Biegunka i zaparcia.
• Z układu nerwowego: zaburzenia koordynacji, neuropatia obwodowa, zaburzenia świadomości.
• Drgawki.
• Ból brzucha.
• Pojawienie się metalicznego posmaku w ustach, suchość w ustach.
• Reakcje alergiczne.

Tinidazol do leczenia lambliozy

Tinidazol działa patogennie na mikroorganizmy pierwotniaków i niektóre bakterie. Lek wpływa na strukturę DNA pasożytów, co prowadzi do ich śmierci. Tinidazol przyjmuje się doustnie, po wejściu do przewodu pokarmowego zaczyna być aktywnie wchłaniany do krwi i wraz z prądem szybko rozprzestrzenia się po całym organizmie. Dlatego efekt przeciwpierwotniaczy nie potrwa długo.

Dorosłym przepisuje się 2 g leku (4 tabletki), dla dzieci dawkę oblicza się indywidualnie (50-70 mg / kg masy ciała).

Przeciwwskazania:

• Poważne uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego.
• Indywidualna nietolerancja składników leku.
• Zaburzenia hematopoetyczne.
• Okres laktacji, ciąża (1 trymestr).

Możliwe efekty uboczne:

• Utrata masy ciała, aż do rozwoju anoreksji.
• Metalowy posmak w ustach, suchość błony śluzowej jamy ustnej.
• Biegunka, wymioty, nudności.
• Zawroty głowy, bóle głowy, ataksja narządu ruchu, neuropatia obwodowa, dyzartria. Możliwe są skurcze i osłabienie kończyn.
• Objawy alergiczne, w tym: wysypki skórne, obrzęk naczynioruchowy.
• Przemijająca leukopenia.

Trichopolum do leczenia lambliozy

Trichopolum to lek przeciwpierwotniakowy oparty na metronidazolu. Pasożyty giną, ponieważ metronidazol jest osadzony w ich strukturze DNA i niszczy je. W rezultacie dalsze rozmnażanie lamblii staje się niemożliwe. Konieczne jest przyjmowanie leku z posiłkami.

Dawkę dobiera się indywidualnie w zależności od wieku pacjenta:

• Dzieciom w wieku 3-7 lat przepisuje się 0,25-0,375 g leku raz dziennie. Przebieg leczenia to 5 dni. W razie potrzeby można zwiększyć dawkę leku do 0,5-0,75 g. Jednak w tym przypadku przebieg leczenia skraca się do 3 dni.
• Dzieciom w wieku 7-10 lat przepisuje się 0,25 g leku dwa razy dziennie. Przebieg leczenia to również 5 dni. Jeśli spodziewana jest bardziej intensywna terapia lambliozy, która mieści się w okresie trzech dni, pacjentowi przepisuje się 1 g leku raz dziennie.
• Dzieciom w wieku powyżej 10 lat i dorosłym pacjentom przepisuje się 0,5 g leku 2 razy dziennie. Przebieg leczenia uzależniony jest od ciężkości infekcji i wynosi od 5 dni do tygodnia. Jeśli terapia zostanie zredukowana do 3 dni, pacjentowi przepisuje się 2 g leku raz dziennie. Ta dawka odpowiada ośmiu tabletkom do jednorazowego wypicia.

Przeciwwskazania do stosowania leku:

• Zmniejszenie liczby leukocytów we krwi.
• Drżenie kończyn.
• Ciąża (pierwsze 12 tygodni).
• Indywidualna nietolerancja na metronidazol.
• Organiczne uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego.
• Karmienie piersią.
• Zaburzenia hematopoetyczne.

Podczas przyjmowania Trichopolum mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Ból brzucha.
• Zaburzenia smaku.
• Nudności i wymioty.
• Zmniejszony apetyt.
• Zaparcie.
• Zaburzenia czynności wątroby.
• Senność, drażliwość, depresja, zwiększone zmęczenie, bóle głowy.
• Reakcje alergiczne (swędzenie, wysypka, pokrzywka).

Nemozole z Lamblii

Nemozol jest przepisywany na wiele inwazji pasożytniczych, ponieważ lek ten ma szerokie spektrum działania. Lekarze zalecają go jako lek na polihelmintozę. Głównym składnikiem aktywnym jest albendazol. Lek ten działa ogólnoustrojowo na pasożyty, zaburzając strukturę ich DNA. W rezultacie cała kolonia ginie.

Główną wadą Nemozol jest to, że ma szkodliwy wpływ nie tylko na patogenne mikroorganizmy, ale także na układy ludzkie. Dlatego nie można powiedzieć, że ten lek jest całkowicie bezpieczny. Samoleczenie jest niedopuszczalne, tylko lekarz może przepisać Nemozol.

Lek przyjmuje się z jedzeniem lub po posiłku, bez żucia i picia wody. Dzieciom w wieku 2 lat i starszym przepisuje się 10-15 mg / kg masy ciała. Lek przyjmuje się raz dziennie, przebieg leczenia trwa od 5 dni do tygodnia. Dorosłym przepisuje się 0,4 g leku w postaci tabletek lub 20 mg w postaci zawiesiny.

Zabrania się podawania leku następującym kategoriom obywateli:

• Kobiety w ciąży i karmiące piersią.
• Osoby z indywidualną nietolerancją składników leku.
• Pacjenci z patologią siatkówki.
• Dzieci poniżej pierwszego roku życia. W tabletkach lek jest przepisywany dzieciom w wieku powyżej 3 lat. Od roku do trzech lat można zastosować zawieszenie.
• Pacjenci ze zdiagnozowaną wągrzycą mózgu.
• Pacjenci z podwyższonymi wynikami testów czynności wątroby.

Podczas przyjmowania leku Nemozole mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Nudności, wymioty, suchość w ustach.
• Spadek poziomu leukocytów we krwi.
• Podwyższone ciśnienie krwi.
• Zapalenie jamy ustnej
• Reakcje alergiczne: zapalenie skóry, wysypka skórna.
• Łysina.
• Podwyższona temperatura ciała.
• Zaburzenia czynności nerek i wątroby.
• Bóle głowy, halucynacje, zawroty głowy, zły sen.

Zentel z Lamblii

Zentel to lek z grupy pochodnych karbaminianu benzimidazolu. Lek ma działanie przeciwpierwotniacze, ponieważ zaburza metabolizm w komórkach najprostszych mikroorganizmów, prowadząc do ich śmierci.

Zentel jest przepisywany z posiłkami. Dawkowanie dla dorosłych i dzieci powyżej 3 lat wynosi 0,4 g raz dziennie. Pełny cykl leczenia trwa 5 dni. W przypadku dzieci poniżej 3 roku życia lek jest przepisywany w postaci zawiesiny. Dzienna porcja to 10 ml.

Zabrania się przyjmowania leku Zentel pod następującymi warunkami:

• Ciąża.
• Planowanie ciąży.
• Nadwrażliwość na albendazol.
• W wieku poniżej jednego roku.
• W okresie laktacji.

Jeśli lek jest przepisywany w dużych dawkach lub przez długi czas, mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Reakcje alergiczne (swędzenie, wysypka).
• Zawroty głowy, bóle głowy.
• Ból brzucha, nudności i wymioty.
• Zmniejszenie poziomu leukocytów we krwi.
• Podwyższone wyniki testów czynności wątroby, zapalenie wątroby.

Albendazol z lamblii

Albendazol jest lekiem o szerokim spektrum działania, dlatego jest przepisywany na różne inwazje pasożytnicze, w tym lambliozę. Lek jest skuteczny na wszystkich etapach rozwoju mikroorganizmów chorobotwórczych. Przyjmowanie albendazolu przyczynia się do zakłócenia procesu utylizacji glukozy w komórkach lamblii, co wywołuje jej ostry niedobór. Ponadto synteza ATP w komórkach pierwotniaków spowalnia, co prowadzi do ich śmierci.

Albendazol jest jednym z najskuteczniejszych leków stosowanych w leczeniu lambliozy. Jego skuteczność jest 40 razy większa niż metronidazolu i tynidazolu. Zostało to udowodnione w licznych badaniach klinicznych.

Dawka dla dzieci poniżej 12 lat wynosi 15 mg / kg masy ciała. Dorośli i dzieci powyżej 12 lat otrzymują 0,4 g albendazolu dziennie. Częstotliwość przyjmowania leku określa lekarz, to samo dotyczy czasu trwania leczenia.

Albendazol ma niewielką liczbę przeciwwskazań, w tym:

• Laktacja, ciąża.
• Nadwrażliwość na lek.

Efekty uboczne są rzadkie, wśród nich można zauważyć:

• Bół głowy.
• Ból brzucha, wymioty, biegunka, nudności.
• Podwyższona temperatura ciała.
• Spadek poziomu leukocytów we krwi.
• Swędzenie, wysypka skórna.
• Zwiększony poziom enzymów wątrobowych.

Vermox z Lamblii

Vermox to lek na bazie mebendazolu, który ma szerokie spektrum działania przeciwko dużej liczbie pasożytów. Vermox jest z powodzeniem stosowany w leczeniu lambliozy. Lek zapobiega wchłanianiu glukozy przez komórki mikroorganizmów. Ponieważ to glukoza jest głównym źródłem pożywienia dla lamblii, ich dalsza żywotna aktywność staje się niemożliwa.

Dawkowanie leku dla dzieci w wieku 2-12 lat to 1 tabletka dziennie. Przebieg leczenia trwa 5 dni. Dzieciom powyżej 12 lat i dorosłym z lamblią przepisuje się 1 tabletkę co 4-6 godzin przez 5 dni.

Nie przepisuj leku dzieciom poniżej 2 lat, kobietom w ciąży i karmiącym, a także osobom z nadwrażliwością na mebendazol.

Po zażyciu leku mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Ból głowy, omamy, zawroty głowy, utrata przytomności, zaburzenia snu.
• Pogorszenie widzenia i mowy.
• Nudności, wymioty, wzdęcia, powiększona wątroba.
• Odbarwienie moczu, skóry, śliny, kału i łez w nienaturalnym kolorze.

Enterofuril z Lamblii

Enterofuril odnosi się do leków z grupy pochodnych nitrofuranu. Ma wyraźne działanie przeciwdrobnoustrojowe i przeciwpierwotniacze. Główny składnik aktywny przyczynia się do zakłócenia oddychania komórkowego najprostszych mikroorganizmów, co prowadzi do ich śmierci.

Dawkę Enterofurilu oblicza się w zależności od wieku pacjenta z lamblią:

• Dorośli i dzieci powyżej 14 lat - 0,2 g co 4-6 godzin.
• Dzieci od 2,5 roku - 1 miarka zawiesiny 3 razy dziennie.
• Dzieci poniżej 2,5 roku życia - 1 miarka zawiesiny (0,22-0,66 g) 2 lub 3 razy dziennie.

Nie należy przepisywać leku następującym grupom pacjentów:

• Kobiety w ciąży i karmiące piersią.
• Dzieci poniżej 1 miesiąca życia.
• Wcześniaki.
• Pacjenci z indywidualną nietolerancją składników leku.

Możliwe, że po przyjęciu Enterofurilu u pacjenta wystąpią następujące działania niepożądane:

• Reakcje alergiczne.
• Zaburzenia dyspeptyczne, w tym: bóle brzucha, zaburzenia trawienia.

Dekaris z Lamblii

Dekaris przyczynia się do szybkiej śmierci pasożytów. Głównym składnikiem aktywnym leku jest chlorowodorek lewamizolu. Po przedostaniu się leku do komórki drobnoustroju zostaje sparaliżowany, a praca wszystkich systemów lamblii i innych robaków zostaje zakłócona. Śmierć pasożytów następuje szybko, są one wydalane z organizmu wraz z kałem w ciągu pierwszych dni po zażyciu Decaris.

Lekarz indywidualnie oblicza dawkę. W przypadku lambliozy najczęściej przepisuje się pojedynczą dawkę leku. Dzieciom w wieku 3-6 lat przepisuje się 25-50 mg leku (1/2 lub cała tabletka). W wieku 6-10 lat 50-75 mg leku (1 lub 1,5 tabletki). Dzieci powyżej 10 lat i dorośli od 75 do 100 mg leku (1,5-2 tabletki).

Zabrania się przepisywania leku pod następującymi warunkami:

• Lecznicza agranulocytoza.
• Ciąża, laktacja.
• Nadwrażliwość na składniki leku.
• Dzieci poniżej 3 lat.
• Zaburzenia hematopoetyczne.
• Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby i nerek powinni znajdować się pod specjalnym nadzorem.

Decaris może wywołać następujące skutki uboczne:

• Ból głowy, bezsenność, zawroty głowy, drażliwość.
• Niestrawność.
• Przyspieszone tętno.
• Reakcje alergiczne.
• Drgawki.

Pirantel z Lamblii

Pirantel sprzyja paraliżowi lamblii i innych robaków pasożytniczych na ludzkim ciele. Lek ma szkodliwy wpływ na mikroorganizmy pierwotniakowe na wszystkich etapach ich rozwoju. Lek praktycznie nie jest wchłaniany z przewodu pokarmowego i działa na poziomie lokalnym.

Dawkowanie leku na lambliozę jest następujące:

• Do 6 lat - 1 miarka / 10 kg wagi dziecka. Pokazane jako pojedyncza dawka.
• Po 6 latach - 1 miarka / 10 kg wagi dziecka lub 1 tabletka / 10 kg wagi. Pokazane jako pojedyncza dawka.
• Dorośli o masie ciała poniżej 75 kg 3 tabletki po 250 mg lub 6 tabletek po 125 mg.
• Dorośli powyżej 75 kg 4 tabletki po 250 mg lub 8 tabletek po 125 mg.

W niektórych przypadkach przebieg leczenia może trwać do 5 dni. W razie potrzeby można go powtórzyć, ale przerwa musi wynosić co najmniej 21 dni.

Leku nie należy przepisywać pod następującymi warunkami:

• Zaburzenia czynności wątroby.
• Nadwrażliwość na składniki leku.
• Myasthenia gravis.
• Ciąża, laktacja.
• Poniżej 6 miesiąca życia.

Możliwe, że po zażyciu leku wystąpią następujące działania niepożądane:

• Biegunka, nudności, wymioty, ból brzucha.
• Podwyższona temperatura ciała.
• Zaburzenia świadomości, senność, bezsenność.
• Swędzenie, pokrzywka, egzema.
• Upośledzenie słuchu i wzroku.

Intetrix firmy Lamblia

Intetrix to lek złożony, który łączy Tilichinol i Tilbroquinol. Leki te przyczyniają się do paraliżu pasożytniczych lamblii w organizmie człowieka. Intrix przyjmuje się przed posiłkami, popijając dużą ilością płynu. Pełny cykl leczenia wynosi 10 dni. Dzienna dawka podzielona jest na 2 dawki.

Intetrix ma kilka przeciwwskazań, m.in.: indywidualną nietolerancję składników leku, laktację i ciążę.

Jeśli lek jest przyjmowany przez długi czas iw dużych dawkach, mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Reakcje alergiczne, w tym obrzęk Quinckego.
• Neuropatia obwodowa.
• Pogorszenie widzenia.
• Zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych.

Tabletki do leczenia lambliozy u dzieci

Ponieważ w dzieciństwie wszystkie układy narządów nie funkcjonują z pełną mocą, objawy lambliozy są wyraźne.

Możliwe objawy to:

• Zmniejszony apetyt.
• Blanszowanie skóry.
• Apatia, letarg, senność.
• Sucha skóra.
• Częste skargi na bóle głowy i zawroty głowy.
• Tabliczka na języku.
• Wzdęcia.
• Powiększenie wątroby.

Jeśli dziecko skarży się na takie objawy, rodzice powinni zwrócić się o poradę do specjalisty. Po postawieniu diagnozy lekarz przepisze leki na lambliozę, jeśli to konieczne.

Najczęściej w leczeniu dzieci stosuje się leki, nitrofurany, imidazole lub tinidazole. Surowo zabrania się samodzielnego wybierania leków do leczenia lambliozy u dzieci, ponieważ może to spowodować poważne szkody dla zdrowia dziecka.

Lek o niskiej toksyczności można uznać za Macmiror (Nifuratel). Dlatego często jest przepisywany dzieciom. Jeśli nie można usunąć pasożytów za pomocą tego leku, możliwe jest powołanie Tiberala.

Tiberal bierze się raz, przed nocnym odpoczynkiem. Maksymalny czas trwania kuracji to 2 dni. W przypadku dziecka ważącego mniej niż 35 kg dawka wynosi 25 mg / kg masy ciała. W przypadku dorosłych pojedyncza dawka to 1,5 mg lub 3 tabletki. Chociaż w niektórych przypadkach lekarz może zwiększyć lub zmniejszyć dawkę.

Jeśli dziecku przepisano lek, taki jak Tinidazol, dawkę oblicza się na 50-75 mg / kg masy ciała. Konieczne jest przyjmowanie leku przez 3 dni, 1 raz dziennie.

Ważne jest, aby w leczeniu dzieci stosować nie tylko leki przeciwpierwotniacze, ale także enterosorbenty, które pozwalają szybko i skutecznie oczyścić organizm dziecka z toksyn. Być może powołanie leków takich jak: Smecta, Węgiel aktywowany, Lactofiltrum.

Sposób podawania, dawkowanie. Sposób stosowania leków na lambliozę zależy od indywidualnych cech pacjenta. Harmonogram wizyt ustala wyłącznie lekarz prowadzący.

Najczęściej przepisuje się następującą dawkę leków na lambliozę:

• Dzieci 3-7 lat - 1,5 tabletki raz dziennie. Przebieg leczenia to 5 dni.
• Dzieci 7-10 lat - 1 tabletka 2 razy dziennie. Przebieg leczenia to 5 dni.
• Dla młodzieży i dorosłych - 2 tabletki 2 razy dziennie. Przebieg leczenia to 5-7 dni.

Interakcja leków z innymi lekami

Jeśli oprócz leków stosowanych w leczeniu lambliozy konieczne jest przyjmowanie innych leków, należy zachować szczególną ostrożność. Możliwe, że skutki uboczne różnych leków mogą się nasilić, jeśli nie są one prawidłowo połączone. Ponadto możliwy jest brak efektu terapeutycznego.

Jeśli pacjent jednocześnie przyjmuje leki przeciwhistaminowe i leki zmieniające kwasowość moczu, mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Wzrost kwasowości środowiska wzmocni działanie przeciwhistaminowe, jednak leki będą słabo wydalane z organizmu.
• Zmiana pH w kierunku środowiska zasadowego zmniejszy działanie leków przeciwhistaminowych i zostanie bardzo szybko usunięta z organizmu.

Jeśli leki przeciwpierwotniacze są przyjmowane razem z chloramfenikolem lub ristomycyną, wówczas funkcja hematopoezy zostanie zahamowana.

Nie łącz leków na lamblie z alkoholem, ponieważ może wystąpić reakcja podobna do disulfiramu.

Nie należy przyjmować leków przeciwpierwotniaczych z lekami przeciwdepresyjnymi i inhibitorami monoaminooksydazy, ponieważ doprowadzi to do wzrostu ciśnienia krwi. Ułatwi to również wspólne przyjmowanie leków z lamblii i fenylefryny, amfetaminy, tyraminy, etionamidu.

Czy są dobre tabletki na lamblie?

Nazywanie niektórych tabletek na leczenie lambliozy jako dobrych, a innych złych byłoby złe. W końcu wybór leku zawsze odbywa się indywidualnie i zależy od wielu czynników. Jeden lek może pomóc pięciu pacjentom, ale nie będzie miał wpływu na szóstego pacjenta.

W medycynie opisano przypadki, w których pacjenci próbowali pozbyć się lambliozy od kilku lat, jednak żaden lek nie przyniósł pożądanego efektu. Dlatego ważne jest nie tylko uwolnienie pacjenta od infekcji, ale także zapobieganie ponownej infekcji.

Główną zasadą, jaką należy kierować się przy wyborze terapii, jest jej maksymalne bezpieczeństwo dla zdrowia człowieka. Dobre tabletki na lamblie to takie, które nie zakłócają pracy narządów i układów narządów pacjenta, ale jednocześnie okazują się szkodliwe dla pasożytów.

Producenci leków na lambliozę wyraźnie wskazują w instrukcjach ich leków, że są toksyczne. Są szczególnie niebezpieczne dla wątroby. Dlatego podczas leczenia infekcji pierwotniakami należy zawsze stosować się do wykwalifikowanej porady lekarskiej i nie angażować się w działalność amatorską.

Autor artykułu: Danilova Tatyana Vyacheslavovna | Infekcjonista

Wykształcenie: w 2008 roku uzyskał dyplom z medycyny ogólnej (medycyna ogólna) na Rosyjskim Badawczym Uniwersytecie Medycznym im. Pirogowa. Od razu przeszedł staż i otrzymał dyplom terapeuty.