Zakrzepica żył Głębokich Kończyn Dolnych - Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych

Zakrzepica to tworzenie się gęstego skrzepu krwi w świetle żylnego układu krążenia. Utworzony skrzeplina zakłóca dopływ krwi do różnych części ludzkiego ciała, zmienia wielkość i strukturę naczynia. Najczęściej choroba przebiega bezobjawowo, tylko w 20% przypadków można zauważyć ból i ograniczenie zakresu ruchu.

Zaburzenie układu sercowo-naczyniowego lub problemy z krzepnięciem krwi mogą prowadzić do choroby. W wyniku zakrzepicy naczyń dochodzi do pogorszenia ich drożności, utrudnionego przepływu krwi, co prowadzi do złego samopoczucia pacjenta i dyskomfortu w dłoniach lub stopach (w zależności od miejsca zmiany). Jeśli zakrzepica nie jest leczona, naczynie można całkowicie zamknąć, co spowoduje poważne konsekwencje.

Kod ICD: zgodnie z międzynarodową klasyfikacją chorób 10 rewizja (ICD-10) choroba ta ma kod 180. Należy do przedziału 110-199 (Choroby układu krążenia), który obejmuje przedział 180-189 (Choroby żył, naczyń limfatycznych i limfatycznych węzły, gdzie indziej niesklasyfikowane).

Zadowolony:

• Pierwsze oznaki zakrzepicy żylnej kończyn dolnych
• Inne objawy zakrzepicy kończyn dolnych
• Przyczyny zakrzepicy
• Jakie jest niebezpieczeństwo zakrzepicy?
• Diagnostyka zakrzepicy
• Leczenie zakrzepicy kończyn dolnych
• 5 produktów zabronionych z powodu zakrzepicy

Pierwsze oznaki zakrzepicy żylnej kończyn dolnych

Tworzenie się skrzepów krwi charakteryzuje się triadą Virchowa, najpowszechniejszą teorią opisującą mechanizm rozwoju patologii.

Struktura procesu zakrzepów krwi:

• Zmiana lub uszkodzenie ściany żylnej. Poprzez rozciąganie, kompresję, urazowe pęknięcie śródbłonka żyły, powstają warunki wstępne tworzenia skrzepliny.
• Zwiększone krzepnięcie krwi. Wytwarzanie trombiny, tromboplastyny tkankowej, która zwiększa krzepliwość krwi, do krwiobiegu naczynia krwionośnego, prowadzi do adhezji płytek krwi.
• Naruszenie dynamiki przepływu krwi. Siedzący tryb życia, długotrwały odpoczynek w łóżku, obecność blaszek miażdżycowych w naczyniach zaburza optymalne warunki przepływu krwi przez naczynia krwionośne. Nie mniej niż bezruch, „wirowy” przepływ krwi jest niebezpieczny.

Inne objawy zakrzepicy kończyn dolnych

Zakrzepica z reguły objawia się nieoczekiwanie u pacjenta z ostrym bólem chorej kończyny. Czasami temu procesowi towarzyszy uczucie ciężkości i obrzęku. Osobie wydaje się, że coś pęka nogą od wewnątrz.

Zewnętrzne objawy zakrzepicy zależą od tego, jak głęboko położona jest żyła i jak bardzo jest zakrzepła. Jeśli skrzep krwi znajduje się w żyle biodrowej lub udowej, obrzęk rozprzestrzenia się na całą nogę, skóra staje się niebieska i wydaje się zimna. Z uwagi na to, że odpływ krwi przez żyły główne pogarsza się, ulega ona redystrybucji w naczyniach podskórnych, w wyniku czego ich siatka staje się wyraźnie widoczna, czasami rozszerzają się żyły na brzuchu. W takim przypadku stan osoby gwałtownie się pogarsza, temperatura wzrasta, pojawiają się dreszcze i odczuwa się osłabienie.

W przypadku zakrzepicy małych żył wykrycie choroby jest dość trudne, ponieważ w tym przypadku objawy prawie się nie objawiają. Jedyne, czym można się kierować w takiej sytuacji, to subiektywne odczucia bólu pacjenta podczas chodzenia.

Główne objawy choroby:

• Ciężkość w nogach, najsilniej odczuwalna wieczorem;
• Obrzęk, wzrost objętości podudzia;
• Bóle uciskowe, pękające, intensywnie wyrażane wieczorem;
• Drętwienie, „gęsia skórka” w dolnej części nogi;
• Miejscowa lub ogólna hipertermia z zapaleniem naczynia;
• Skóra jest blada, niebieskawa, przerzedzona.

Wizualnie lekarz wykrywa zmniejszenie wrażliwości podudzia, przepełnienie żył powierzchownych i wzrost wzorca naczyniowego. W przypadku zakrzepicy dotknięta kończyna ma niższą temperaturę niż zdrowa noga.

Film o czynnikach ryzyka zakrzepicy, przyczynach oddzielenia skrzepów, środkach zapobiegających zakrzepicy:

Wielu boi się wypadku samochodowego, ale niewielu boi się stać się ofiarą choroby zakrzepowo-zatorowej - oddzielenia się skrzepu krwi i zatykania ważnych tętnic ludzkiego ciała. Wynika to z niewiedzy, ponieważ ludzie niewiele wiedzą o przyczynach powstawania zakrzepów krwi i ich migracji przez organizm, czyli wizualnych objawach zakrzepów krwi w żyłach.

Przyczyny zakrzepicy

Nie jest tajemnicą, że wraz z wiekiem w organizmie człowieka, a zwłaszcza w układzie krążenia, zachodzą zmiany strukturalne - zmniejsza się napięcie ściany naczynia, staje się ona mniej elastyczna. Zmiany związane z wiekiem wpływają również na cechy krwi, zwiększając jej krzepliwość. Ponadto na starość ludzie mało się ruszają, co również wpływa negatywnie na stan pacjenta.

Ruch jest bardzo ważny dla wszystkich układów ciała. Badania pokazują, że nawet u osób zdrowych przepływ krwi w żyłach głębokich w spoczynku jest bardzo słaby. Jeśli osoba jest cały czas w pozycji siedzącej, ryzykuje znacznym pogorszeniem swojego stanu. Wynika to z faktu, że w pozycji siedzącej odpływ krwi jest zaburzony, a ciągłe trzymanie nóg w stanie zgiętym może prowadzić do zgięcia żyły podkolanowej.

Problem ten dotyczy zarówno emerytów, którzy godzinami siedzą przed telewizorem, jak i zdrowych młodych ludzi, którzy muszą siedzieć przez długi czas ze względu na charakter swojej pracy. Ta kategoria obejmuje pracowników biurowych, kierowców ciężarówek i osoby, które często muszą znosić długie loty.

Unieruchomienie pacjentów w okresie pooperacyjnym może również przyczynić się do pojawienia się zakrzepicy. Sam zabieg jest czynnikiem zwiększającym ryzyko powstania skrzepliny, gdyż podczas niej stosuje się znieczulenie ogólne z zastosowaniem środków zwiotczających mięśnie. Ponadto w tym przypadku najprawdopodobniej pacjent ma jakąś poważną patologię, ponieważ potrzebował operacji.

Ryzyko zakrzepicy jako powikłania po operacji jest znacznie zwiększone u osób z nadwagą i kobiet w ciąży. Czynniki prowadzące do zakrzepicy żył w tych ostatnich to także skomplikowany poród, obecność urazów kończyn i miednicy oraz długotrwały odpoczynek w łóżku.

Oprócz wszystkich powyższych przyczyn, przyczyną zakrzepicy może być rak, choroba nerek i ucisk naczyniowy.

Następujące choroby i stany stają się głównymi czynnikami ryzyka powstania zakrzepicy:

• Brak równowagi hormonalnej. Może to być spowodowane ciążą, skutkami terapii hormonalnej, zaburzeniami układu hormonalnego. Najbardziej zagrożone są kobiety, które mają wysoki poziom estrogenu i progesteronu.
• Dziedziczność, wrodzone patologie naczyniowe. Są to osłabienie ścian żylnych, upośledzona funkcjonalność zastawek żylnych, żylaki, przetoki między żyłami i tętnicami, przez które do żył wrzuca się krew z tętnic.
• Guzy. Wynikiem procesów nowotworowych może być pogrubienie krwi i wzrost jej krzepliwości.
• Operacja, uraz i złamania z krwawieniem. Czujność zakrzepowa jest spowodowana zwiększonym tworzeniem się tromboplastyny po operacjach i urazach, co prowadzi do zgrubienia krwi.
• Niedowład i porażenie. Naruszenie unerwienia kończyn, zanik mięśni z powodu bezruchu spowalnia i zakłóca funkcjonalny przepływ krwi, co wywołuje tworzenie się skrzepliny.
• Nadmiar normalnej masy ciała. Leptyna, która jest obfita w otyłości, zwiększa adhezję (adhezję) płytek krwi i obniża próg krzepnięcia krwi.
• Ciężkie infekcje przenoszone w ciężkiej postaci. Rozległym oparzeniom, zapaleniu płuc, posocznicy, procesom ropnym z tworzeniem dużej liczby płytek krwi towarzyszy tworzenie dużej ilości toksyn. Te produkty przemiany materii drobnoustrojów chorobotwórczych stymulują tworzenie dużej liczby mas zakrzepowych.

Procesom tym sprzyja siedzący tryb życia, nadmierne fizyczne przeciążenie, spożywanie alkoholu, palenie papierosów, starość.

Jakie jest niebezpieczeństwo zakrzepicy?

Według statystyk medycznych około 25% dorosłej populacji ma historię zakrzepicy. Ta patologia jest nierównomiernie rozmieszczona w zależności od płci - u mężczyzn zakrzepicę rozpoznaje się kilka razy rzadziej niż u kobiet. Rozwojowi zakrzepicy sprzyja nadmierna waga, skutki uboczne niekontrolowanych leków i zaburzona ekologia.

Zakrzepica może być śmiertelna!

Bardzo często na tę chorobę cierpi sieć żylna kończyn dolnych. Składa się z powierzchownych i głębokich żył. Wszystko, co dzieje się z żyłami głębokimi, nie jest łatwe do zauważenia bez specjalnych badań, w przeciwieństwie do patologii żył powierzchownych. To jedno z niebezpieczeństw związanych z zakrzepicą.

Utworzenie się skrzepu krwi w żyle głębokiej zajmuje 3-5 dni. Ponieważ jest luźno przymocowany do ściany żylnej, skrzep krwi może oderwać się i poruszając się wzdłuż układu krążenia, spowodować zablokowanie dowolnej jego części.

Diagnostyka zakrzepicy

Najbardziej pouczającą metodą diagnozowania zakrzepicy żył głębokich kończyn dolnych jest flebografia lub badanie rentgenowskie naczyń krwionośnych z kontrastem.

Co można zobaczyć na flebogramie:

• Skrzepy krwi w postaci bezbarwnych formacji przylutowanych do ścian żyły;
• Znaczne zmniejszenie światła naczynia;
• Fragmentaryczny obraz środka kontrastowego w miejscu uszkodzenia (żyła wydaje się być „odcięta”);
• Znaczna ilość blaszek cholesterolu w postaci szorstkości wewnątrz żyły.

Niezwykle niezawodną metodą diagnostyczną jest ultrasonografia z dopplerografią. Niniejsze badanie opiera się na wpływie odbicia fal ultradźwiękowych od komórek krwi. Oceniając ruch krwi, USG z USG Doppler mierzy objętość przepływu krwi, prędkość przepływu krwi, różnicę tych parametrów na obu kończynach.

Lekarz może przeprowadzić testy funkcjonalne o dużym znaczeniu informacyjnym w celu wyjaśnienia diagnozy.

Funkcjonalna metoda testowania:

• Objaw Homansa. Pacjent leży na plecach, nogi ma ugięte w kolanach. Lekarz zgina stopę. Jeśli ból i dyskomfort pojawią się w mięśniu łydki, może to oznaczać skrzep krwi w kończynie.
• Test Mojżesza. W pierwszym etapie podudzie jest ściskane od przodu do tyłu, w drugim etapie jest ściskane w bok. W przypadku zakrzepicy ból będzie odczuwalny na pierwszym etapie diagnozy.
• Test Lowenberga. Mankiet ciśnieniomierza zakłada się na środkową część podudzia. Jeśli zwiększysz w nim ciśnienie do 150 mm Hg. Art., Z zakrzepicą, może pojawić się ból w dolnej części nogi.
• Znak Liskera. Jeśli dotkniesz powierzchni grzebienia piszczelowego, zakrzepica może spowodować ból w przedniej części piszczeli.
• Znak Louvela. Podczas kaszlu, kichania pojawia się lub nasila ból kości.
• Test marszowy. Pacjent jest proszony o krótki spacer po uprzednim nałożeniu elastycznego bandaża na całą nogę. Jeżeli po zdjęciu bandaża wystąpi ból i widoczne będzie rozszerzenie żył odpiszczelowych, należy zdiagnozować zakrzepicę.
• Test Pratta - 1. W pozycji leżącej mierzy się obwód nogi pacjenta, następnie unosi nogę, za pomocą masażu ręcznego opróżnia się żyły powierzchowne i zakłada się bandaż elastyczny. Następnie pacjent idzie przez kilka minut, usuwa bandaż, mierzy obwód podudzia. Jeśli jest zwiększony, pojawia się ból i dyskomfort, potwierdza się obecność zakrzepicy.
• Test Mayo-Pratta. Pacjent leży na płaskiej powierzchni, pod nogami kładzie się wałek. Po ręcznym masowaniu nogi w celu drenażu żył, na udo zakłada się opaskę uciskową. Pacjent idzie pół godziny. W przypadku wyraźnego bólu i uczucia pełności w okolicy podudzia stawia się diagnozę „zakrzepicy”.

Dodatkowe metody diagnostyczne - sfigmografia, pomiar temperatury kończyn, metody ekspozycji na radioizotop.

Leczenie zakrzepicy kończyn dolnych

Leczenie zakrzepicy zależy od stopnia jej zaniedbania. Przy łagodnym stadium choroby leczenie przeprowadza się za pomocą leków za pomocą leków rozrzedzających krew. Poprawia to jego przepływ w żyłach i pomaga uniknąć zakrzepów krwi.

Problem w tym, że leki te nie radzą sobie z przewlekłymi zakrzepami krwi, dlatego w przypadku ciężkiej postaci choroby konieczna jest operacja. Problemu nie można zignorować, ponieważ z biegiem czasu choroba może prowadzić do poważnych niepożądanych konsekwencji.

W każdym przypadku, niezależnie od stopnia zaawansowania choroby, decyzję o konieczności operacji lub leczenia farmakologicznego powinien podjąć chirurg naczyniowy. Określa również czas trwania leczenia i wymaganą dawkę leków.

Do leczenia choroby stosuje się zachowawcze i chirurgiczne metody leczenia.

Grupy leków stosowanych w terapii odwykowej:

• Leki przeciwzakrzepowe o działaniu bezpośrednim (Heparyna, Clexan, Fraxiparin) - zmniejszają gęstość krwi poprzez zwiększenie produkcji antytrombiny.
• Pośrednie antykoagulanty (warfaryna, kumadyna) - hamują tworzenie protrombiny, zapobiegając wytwarzaniu trombiny. Może powodować masywne krwawienie.
• Leki poprawiające mikrokrążenie krwi (Reosorbilact, Reopolyglucin) - zmniejszają lepkość krwi, ryzyko zakrzepów. Wprowadzane są kroplówki.
• Leki przeciwzapalne (aspiryna, indometacyna, woltaren) - zmniejszają ból, łagodzą stany zapalne i obrzęki, rozrzedzają krew. Są podawane doustnie i kroplówki.
• Substancje enzymatyczne do terapii trombolitycznej - sprzyjają rozpuszczaniu zakrzepów, zmniejszają krzepliwość krwi.

Terapia trombolityczna

Leki trombolityczne są stosowane do rozpuszczania skrzepów krwi, które rozwiązują poważne problemy u pacjentów z zakrzepicą. Wybór leków, obliczenie dawki i częstotliwość podawania leku przeprowadza lekarz. Tromboliza jest wykonywana w szpitalu poprzez kroplówkę następujących leków:

• Streptokinaza,
• Urokinaza,
• Alteplaza
• Anistreplaza
• aktywatory plazminogenu.

Trombolityki mają wiele przeciwwskazań i powikłań, z których głównym jest wysokie prawdopodobieństwo krwawienia. Takie leczenie jest przeciwwskazane przy nadciśnieniu, chorobach przewodu pokarmowego, cukrzycy, gruźlicy, upadkach, urazach, siniakach.

Preparaty do leczenia trombolitycznego nie zawsze łączy się z aspiryną, antykoagulantami, cefalosporynami i lekami przeciwdrgawkowymi.

Operacja

Wskazania do zabiegu:

• Ryzyko pęknięcia skrzepliny i wysokie ryzyko zatorowości płucnej (PE);
• Zakrzepowe zapalenie żył;
• Wyraźny proces zakrzepowy;
• Flotacja skrzepliny, która nie jest przymocowana do ściany żylnej.

Operacji nie wykonuje się w ostrej fazie choroby, w obecności patologii serca i układu oddechowego, podczas ostrego procesu zakaźnego.

Główne metody leczenia zakrzepicy żylnej kończyn dolnych:

• Trombektomia. Poboczne usunięcie skrzepliny powstałej co najmniej 7 dni temu, przywrócenie optymalnego przepływu krwi.
• Operacja Troyanov-Trendelenburg. Izolacja wielkiej żyły odpiszczelowej przez nacięcie pachwinowe, zszycie jej w celu unieruchomienia pływającego skrzepliny.
• Instalacja filtrów. Wszywanie filtra w kształcie parasola do jamy żyły głównej dolnej, aby zapobiec przedostawaniu się skrzepu krwi do ważnych naczyń krwionośnych i zapobieganiu ich rozprzestrzenianiu się w krwiobiegu.

5 produktów zabronionych z powodu zakrzepicy

Aby zmniejszyć nadwagę, pacjent będzie musiał dostosować swoją dietę, wprowadzić do niej wzbogaconą żywność. Menu powinno być bogate w owoce i warzywa. Aby wzmocnić ściany naczyń krwionośnych, dieta obejmuje kapustę, dziką różę, szczaw, arbuz, koper. Owoce morza zawierające miedź zwiększają elastyczność żył.

Niedozwolona żywność z wysokim ryzykiem zakrzepów krwi:

1. Alkohol, który negatywnie wpływa na produkcję białek przez wątrobę;
2. Czekolada, kawa, których ekstrakty aktywują układ współczulno-nadnerczowy;
3. Jabłka, kapusta, czarny chleb, prowadzące do zwiększonego tworzenia się gazów i trudności w odpływie krwi z kończyn dolnych;
4. Sałata, szpinak, wątroba wołowa, która zawiera dużą ilość witaminy K, przy udziale której tworzą się skrzepy krwi;
5. Majonez, tłuste potrawy, wędliny, ciężkostrawne tłuszcze zwierzęce i dla wątroby.

Film dotyczący odżywiania w zakrzepicy żył głębokich:

Film zawiera opis produktów, które są zabronione ze zwiększonym ryzykiem zakrzepów. Celem terapii żywieniowej jest zapobieganie ryzyku powstania nowego skrzepu krwi, przyspieszenie resorpcji powstałego skrzepu. Unikanie zakazanej żywności zwiększy prawdopodobieństwo poprawy Twojego samopoczucia.

Aby zapobiec powstawaniu zakrzepów krwi, powinieneś więcej chodzić, zoptymalizować swój tryb motoryczny i ćwiczyć długie spacery. Oblewanie zimną wodą zmniejszy ryzyko rozwoju patologii naczyniowych. Bardzo ważne jest całkowite rzucenie palenia i picia alkoholu.

Kiedy pojawią się pierwsze oznaki żylaków, należy skonsultować się z lekarzem, dokładnie przestrzegając jego zaleceń. Taka taktyka spowolni postęp choroby i zmniejszy ryzyko powikłań.

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktycznej i Naukowej Administracji Prezydenta Federacji Rosyjskiej.