Zapalenie Nadkłykcia Stawu łokciowego - Rodzaje, Objawy, Nowoczesne Metody Leczenia

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Zapalenie nadkłykcia łokcia (staw łokciowy)

Co to jest zapalenie nadkłykcia

Zapalenie nadkłykcia to zapalne i zwyrodnieniowe uszkodzenie tkanki w okolicy stawu łokciowego. Choroba zaczyna się rozwijać w miejscach przyczepu ścięgien przedramienia do nadkłykcia kości ramiennej, na zewnętrznej lub wewnętrznej powierzchni stawu. Jego główną przyczyną jest chroniczne przeciążenie mięśni przedramienia.

W przypadku zapalenia nadkłykcia patologiczny proces dotyczy kości, okostnej, ścięgna przyczepionego do nadkłykcia i pochwy. Oprócz kłykcia zewnętrznego i wewnętrznego dochodzi do uszkodzenia wyrostka rylcowatego promienia, co prowadzi do rozwoju zapalenia wyrostka robaczkowego i pojawienia się bólu w miejscu przyczepu ścięgien mięśni odwodzących i wyprostowujących kciuk.

Zapalenie nadkłykcia stawu łokciowego jest bardzo częstą chorobą układu mięśniowo-szkieletowego, ale nie ma dokładnych statystyk dotyczących zachorowalności, ponieważ choroba jest często dość łagodna, a większość potencjalnych pacjentów nie trafia do placówek medycznych.

Dzięki lokalizacji zapalenie nadkłykcia dzieli się na zewnętrzne (boczne) i wewnętrzne (przyśrodkowe). Zapalenie nadkłykcia bocznego występuje 8–10 razy częściej niż przyśrodkowe, głównie u mężczyzn. W tym samym czasie praworęczni cierpią głównie na prawą rękę, a leworęczni - na lewą.

Przedział wiekowy, w którym obserwuje się tę chorobę, wynosi 40-60 lat. Grupa ryzyka obejmuje osoby, których zawód wiąże się z ciągłym powtarzaniem tych samych monotonnych ruchów (kierowcy, sportowcy, pianiści itp.).

Zadowolony:

• Przyczyny zapalenia nadkłykcia
• Objawy zapalenia nadkłykcia
• Rodzaje zapalenia nadkłykcia
• Rozpoznanie zapalenia nadkłykcia
• Jak leczy się zapalenie nadkłykcia?
• Ćwiczenia na zapalenie nadkłykcia
• Zapobieganie zapaleniu nadkłykcia i rokowanie

Przyczyny zapalenia nadkłykcia

W rozwoju choroby zmiany zwyrodnieniowe w stawie poprzedzają proces zapalny.

Czynniki prowokujące w tym przypadku to:

• Charakter głównej pracy;
• Regularne mikrourazy lub bezpośredni uraz stawu łokciowego;
• Przewlekłe przeciążenie stawu;
• Miejscowe zaburzenia krążenia;
• Obecność osteochondrozy kręgosłupa szyjnego lub piersiowego, okołostawowego zapalenia kości ramienno-stawowej, osteoporozy.

Zapalenie nadkłykcia jest często rozpoznawane u osób, których główna aktywność związana jest z powtarzającymi się ruchami ręki: pronacją (odwrócenie przedramienia do wewnątrz i dłonią w dół) i supinacją (odwrócenie na zewnątrz, dłoń do góry).

Grupa ryzyka obejmuje:

• pracownicy rolni (kierowcy ciągników, dojarki);
• budowniczowie (murarze, tynkarze, malarze);
• sportowcy (bokserzy, ciężarowcy);
• lekarze (chirurdzy, masażyści);
• muzycy (pianiści, skrzypkowie);
• pracownicy usług (fryzjerzy, prasownicy, maszynistki) itp.

Same te czynności zawodowe nie powodują zapalenia nadkłykcia. Choroba występuje przy nadmiernym przeciążeniu mięśni przedramienia, gdy na jego tle dochodzi do systematycznego mikrourazu tkanek okołostawowych. W efekcie zaczyna się rozwijać proces zapalny, pojawiają się drobne blizny, co dodatkowo obniża odporność ścięgien na stres i wysokie napięcie mięśniowe oraz prowadzi do wzrostu liczby mikrourazów.

W niektórych przypadkach zapalenie nadkłykcia występuje z powodu:

• Otrzymał bezpośrednie obrażenia;
• Wrodzone osłabienie aparatu więzadłowego w okolicy stawu łokciowego;
• Pojedyncze intensywne napięcie mięśni.

Jak wspomniano powyżej, istnieje związek między zapaleniem nadkłykcia a chorobami takimi jak:

• Osteochondroza kręgosłupa szyjnego lub piersiowego;
• Zapalenie okołostawowe barku i łopatki;
• Dysplazja tkanki łącznej;
• Zaburzenia krążenia;
• Osteoporoza.

O roli miejscowych zaburzeń krążenia i zjawisk zwyrodnieniowych w początku choroby świadczy często rozpoznawany obustronny charakter zmiany oraz powolny, stopniowy rozwój choroby.

Objawy zapalenia nadkłykcia

Typowe objawy zapalenia nadkłykcia obejmują:

• Spontaniczny intensywny, czasem piekący ból w stawie łokciowym, który z czasem może stać się tępy, bolesny;
• Zwiększone odczuwanie bólu przy wysiłku fizycznym na łokciu lub przy napięciu mięśni przedramienia;
• Stopniowa utrata siły mięśni ramienia.

W przypadku zapalenia nadkłykcia bocznego ból rozprzestrzenia się po zewnętrznej powierzchni stawu łokciowego. Zwiększa się wraz z wyprostem nadgarstka, z oporem na jego bierne zgięcie i obrót nadgarstka na zewnątrz. W tym drugim przypadku występuje również osłabienie mięśni po zewnętrznej stronie łokcia. Wynik testu filiżanki kawy jest pozytywny (ból nasila się przy próbie podniesienia ze stołu kubka wypełnionego płynem). Nasilenie zespołu bólowego wzrasta wraz z odwróceniem (odwróceniem) przedramienia od skrajnego punktu pronacji.

W przypadku zapalenia nadkłykcia przyśrodkowego ból jest zlokalizowany na wewnętrznej powierzchni stawu łokciowego, nasilany przez zgięcie przedramienia i opór przy biernym wyprostowaniu nadgarstka. Ból może promieniować z wewnętrznych mięśni przedramienia w kierunku dłoni. Występuje ostre ograniczenie zakresu ruchu w stawie.

Rozróżnij ostre, podostre i przewlekłe stadia choroby. Początkowo zespołowi bólowemu towarzyszy ostre lub długotrwałe napięcie mięśni, następnie ból staje się stały i pojawia się szybkie zmęczenie mięśni ramion. W fazie podostrej intensywność doznań bólowych ponownie spada, w spoczynku zanikają. Uważa się, że przewlekły przebieg choroby występuje wtedy, gdy okresowa przemiana remisji i nawrotu trwa od 3 do 6 miesięcy.

Rodzaje zapalenia nadkłykcia

W zależności od lokalizacji, zapalenie nadkłykcia dzieli się na dwa główne typy: zewnętrzne lub zewnętrzne, które dotykają ścięgien przyczepiających się do nadkłykcia zewnętrznego, oraz wewnętrzne, w których następuje stan zapalny ścięgien wychodzących z nadkłykcia wewnętrznego.

Boczne (zewnętrzne) zapalenie nadkłykcia

W tym przypadku miejsce przyczepu ścięgien mięśni do nadkłykcia bocznego kości ulega zapaleniu. Zewnętrzne zapalenie nadkłykcia często nazywane jest „łokciem tenisisty”, ponieważ problem ten jest typowy dla osób lubiących ten sport. Podczas gry w tenisa mięśnie prostowników po zewnętrznej stronie przedramienia są przeciążone. Podobne nadmierne obciążenie określonych mięśni i ścięgien obserwuje się również przy tak monotonnej pracy jak piłowanie drewna, malowanie ścian itp.

Zapalenie nadkłykcia bocznego rozpoznaje się za pomocą badania przesiewowego zwanego objawem uścisku dłoni. Zwykły uścisk dłoni jest bolesny. Ból może również pojawić się, gdy ręka jest odwrócona dłonią do góry, gdy przedramię jest wyciągnięte.

Przyśrodkowe (wewnętrzne) zapalenie nadkłykcia

W przypadku wewnętrznego zapalenia nadkłykcia wpływa na miejsce przyczepu ścięgien mięśni do nadkłykcia przyśrodkowego kości. Inne nazwy tego typu choroby to zapalenie nadkola i łokieć golfisty, co wskazuje na jego rozpowszechnienie wśród golfistów. Również sporty, takie jak rzucanie, rzucanie jądrem, prowadzą do zapalenia nadkłykcia przyśrodkowego.

W przeciwieństwie do bocznego, ten typ zapalenia nadkłykcia występuje częściej przy mniejszych obciążeniach, dlatego obserwuje się go głównie u kobiet (maszynistki, krawcowe itp.). Monotonne, stereotypowe ruchy, które wykonują, są wykonywane przez mięśnie zginaczy nadgarstka, które są przyczepione ścięgnami do nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej.

Zwykle w tym przypadku ból pojawia się podczas uciskania nadkłykcia wewnętrznego, nasila się przy zgięciu i pronacji przedramienia, a także promieniuje wzdłuż jego wewnętrznej krawędzi. W większości przypadków pacjent może dokładnie określić lokalizację bólu. W przypadku wewnętrznego zapalenia nadkłykcia szczególnie charakterystyczny jest przebieg przewlekły, a także udział w tym procesie nerwu łokciowego.

Urazowe zapalenie nadkłykcia

Urazowe zapalenie nadkłykcia obejmuje systematyczne drobne urazy w procesie ciągłego wykonywania tego samego rodzaju czynności. Zwykle towarzyszy temu deformująca artroza stawu łokciowego, uszkodzenie nerwu łokciowego i osteochondroza szyjki macicy. W wieku powyżej 40 lat zdolność tkanek do regeneracji spada, a uszkodzone struktury są stopniowo zastępowane przez tkankę łączną.

Pourazowe zapalenie nadkłykcia

Ten typ zapalenia nadkłykcia rozwija się w wyniku powstałych skręceń lub zwichnięć stawu, przy słabym przestrzeganiu zaleceń lekarskich w okresie rehabilitacji i zbyt pośpiesznym przejściu do intensywnej pracy stawu.

Przewlekłe zapalenie nadkłykcia

Przewlekły przebieg jest bardzo charakterystyczny dla choroby, takiej jak zapalenie nadkłykcia. Przez długi czas, gdy zaostrzenia zastępują nawroty, ból stopniowo nabiera słabego, obolałego charakteru, a mięśnie tracą siłę do tego stopnia, że osoba nie może czasami pisać lub po prostu wziąć czegoś w rękę.

Temat: Ból stawu łokciowego - co robić?

Rozpoznanie zapalenia nadkłykcia

Rozpoznanie ustala się na podstawie wywiadu z pacjentem, danych historycznych i oględzin. O różnicy między zapaleniem nadkłykcia a innymi destrukcyjnymi zmianami stawu łokciowego decyduje specyfika zespołu bólowego. W przypadku tej choroby ból stawu pojawia się tylko przy niezależnej aktywności fizycznej. Jeśli lekarz sam wykonuje różne ruchy ręką pacjenta bez udziału jego mięśni (bierne zginanie i prostowanie), ból się nie pojawia. To jest różnica między zapaleniem nadkłykcia a zapaleniem stawów lub artrozą.

Dodatkowo wykonywane są testy na objawy Thomsona i Welta. Test Thomsona wygląda następująco: pacjent musi zacisnąć dłoń w tylnej pozycji w pięść. W tym samym czasie obraca się dość szybko, przesuwając się do pozycji z dłonią do góry. Po wykryciu objawu Velty musisz trzymać przedramiona na wysokości brody, jednocześnie rozluźniając i zginając ramiona. Obie czynności wykonywane przez chorą rękę pozostają znacznie w tyle za czynnościami wykonywanymi przez zdrową rękę. Testom tym towarzyszy silny ból. Choroba ta charakteryzuje się również bólem w okolicy ścięgien stawowych przy odwodzeniu ramienia za dolną częścią pleców.

Zapalenie nadkłykcia należy odróżnić od:

• Zespół hipermobilności stawów;
• Stłuczenia tkanek miękkich;
• Złamanie nadkłykcia;
• Pęknięty wyrostek rylcowaty;
• Martwica aseptyczna;
• Artretyzm;
• Zapalenie torebki stawowej;
• Zespoły tunelowe (naruszenie nerwu łokciowego lub pośrodkowego);
• Reumatoidalne uszkodzenie stawów;
• Objawy osteochondrozy szyjki macicy.

W przypadku złamania nadkłykcia obserwuje się obrzęk tkanek miękkich w okolicy stawu, co nie ma miejsca w przypadku zapalenia nadkłykcia. W przypadku zapalenia stawów ból występuje w samym stawie, a nie w nadkłykciu, podczas gdy jest on bardziej niejasny niż wyraźnie zlokalizowany.

Kiedy nerwy są uciskane, obserwuje się charakterystyczne objawy neurologiczne - naruszenie wrażliwości w strefie unerwienia.

Syndrom nadmiernej ruchomości stawów (jeśli mówimy o młodych pacjentach) jest spowodowany wrodzonym osłabieniem tkanki łącznej. Aby to zidentyfikować, analizuje się częstotliwość skręceń, obecność nadmiernej ruchomości stawów i płaskostopie.

W diagnostyce zapalenia nadkłykcia zwykle nie stosuje się dodatkowych metod badawczych. W celu różnicowania ze złamaniem nadkłykcia wykonuje się zdjęcia rentgenowskie, z zespołami tunelowymi - rezonansem magnetycznym, z ostrym procesem zapalnym - biochemiczne badanie krwi.

Radiografia z zapaleniem nadkłykcia ma charakter informacyjny tylko w przypadku długotrwałego przewlekłego przebiegu choroby. W tym przypadku stwierdza się ogniska osteoporozy, narośli osteofitycznych, zagęszczenia końców ścięgien i tkanki kostnej.

Jak leczy się zapalenie nadkłykcia?

Leczenie odbywa się ambulatoryjnie. Taktykę terapeutyczną ustala się w zależności od czasu trwania choroby, stopnia zaburzeń czynnościowych stawu oraz zmian patologicznych w mięśniach i ścięgnach.

Główne zadania to:

• Zakończenie zespołu bólowego w ognisku zmiany;
• Przywrócenie lokalnego krążenia krwi;
• Przywrócenie pełnego zakresu ruchu w stawie łokciowym;
• Zapobieganie zanikowi mięśni przedramienia.

W przypadku łagodnego bólu zaleca się przestrzeganie reżimu ochronnego i próbę wykluczenia ruchów, które powodują ból. Jeśli praca lub sport wiąże się z dużym obciążeniem mięśni przedramienia, należy chwilowo zadbać o spokój stawu łokciowego, a także poznać i wyeliminować przyczyny przeciążenia: zmienić technikę wykonywania określonych ruchów itp. Po ustąpieniu bólu należy zacząć od minimalnego obciążenia i stopniowo je zwiększać …

W przypadku przewlekłego przebiegu choroby i częstych nawrotów zaleca się zmianę rodzaju aktywności lub zaprzestanie uprawiania tego sportu.

W przypadku silnego zespołu bólowego w ostrej fazie krótkotrwałe unieruchomienie stawu wykonuje się za pomocą gipsu lub plastikowej szyny na około tydzień. Po zdjęciu szyny można wykonać rozgrzewające okłady z alkoholem kamforowym lub wódką. W fazie przewlekłej zaleca się mocowanie stawu i przedramienia bandażem elastycznym w ciągu dnia, usuwając go na noc.

Stosowanie NLPZ

Ponieważ przyczyną bólu w zapaleniu nadkłykcia jest proces zapalny, przepisuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne do stosowania miejscowego w postaci maści: Diklofenak, Nurofen, Indometacyna, Nimesil, Ketonal, Nise itp. Doustne podawanie NLPZ jest w tym przypadku mało uzasadnione.

Przy bardzo silnym, nieubłaganym bólu blokady wykonuje się kortykosteroidami, które wstrzykuje się w obszar zapalenia: hydrokortyzon lub metiprednizolon. Należy jednak pamiętać, że w pierwszym dniu spowoduje to zwiększony ból. Glukokortykosteroid miesza się ze środkiem znieczulającym (lidokaina, nowokaina). Zwykle podaje się 2-4 wstrzyknięcia w odstępie 3-7 dni.

Przy leczeniu zachowawczym bez stosowania glikokortykosteroidów zespół bólowy ustępuje zwykle w ciągu 2-3 tygodni, przy blokadach lekowych - w ciągu 1-3 dni.

Dodatkowo można przypisać Nikoshpan, Aspirin, Butadion. Aby zmienić trofizm tkanek, można przeprowadzić blokady za pomocą wody podwójnie destylowanej, są one dość bolesne, ale skuteczne. W przewlekłym przebiegu choroby przepisywane są zastrzyki Milgamma.

Na temacie: Lista nowoczesnych leków i leków na stawy

Fizjoterapia

W leczeniu zapalenia nadkłykcia stosuje się prawie całą listę możliwych procedur fizjoterapeutycznych.

W ostrym okresie można przeprowadzić:

• Magnetoterapia o dużej intensywności z przebiegiem 5-8 sesji;
• Terapia diadynamiczna, przebieg 6-7 sesji;
• Promieniowanie laserowe podczerwone, czas naświetlania 5-8 minut, przebieg 10-15 zabiegów;

Pod koniec ostrego etapu wyznaczyć:

• Terapia pozaustrojowa falą uderzeniową;
• Fonoforeza z mieszaniny hydrokortyzonu i środka znieczulającego;
• Elektroforeza z nowokainą, acetylocholiną lub jodkiem potasu;
• Prądy Bernarda;
• Zastosowania parafina-ozokeryt i naftolon;
• Krioterapia suchym powietrzem.

Aplikację parafiny można wykonać po około 3-4 tygodniach od unieruchomienia stawu i blokady nowokainy. W przypadku terapii falą uderzeniową fala akustyczna powinna być skierowana na obszar stawu i nie rozprzestrzeniać się do nerwów łokciowych, pośrodkowych, promieniowych i naczyń krwionośnych.

Aby zapobiec zanikowi mięśni i przywrócić funkcje stawów, zaleca się masaż, terapię błotną, kąpiele na mokro i suchym powietrzu oraz terapię ruchową. Istnieją dobre recenzje na temat akupunktury.

W rzadkich przypadkach, w przewlekłym obustronnym zapaleniu nadkłykcia z częstymi zaostrzeniami, postępującym zanikiem mięśni lub uciskiem korzeni nerwowych, nie pomagają nawet wstrzyknięcia glikokortykosteroidów. W takiej sytuacji wskazana jest interwencja chirurgiczna.

Interwencja operacyjna

Jeżeli przy leczeniu zachowawczym ból nie ustąpi w ciągu 3-4 miesięcy, jest to wskazanie do chirurgicznego wycięcia ścięgien w miejscach ich przyczepienia do kości.

Tzw. Operacja Hohmana wykonywana jest rutynowo w znieczuleniu przewodowym lub w znieczuleniu ogólnym. W pierwotnej wersji ścięgna były wycinane na styku z mięśniami prostownikami.

Obecnie wycięcie wykonuje się w okolicy przyczepu ścięgna do samej kości. Jednocześnie w okolicy nadkłykcia zewnętrznego wykonuje się niewielkie nacięcie w kształcie podkowy o długości około 3 cm, odsłaniając nadkłyk, a przed nim wykonuje się 1-2 cm nacięcie włókien ścięgnistych bez naruszania kości. Wszystkie przyczepy prostowników są nienaruszone, ale źródło bólu w przednim kłykciu jest uwolnione od trakcji mięśniowej. Wykluczone jest ryzyko uszkodzenia naczyń krwionośnych i kanałów nerwowych. Po operacji zakładane są powierzchowne szwy i plaster, szwy zdejmowane są po 10-14 dniach.

Ćwiczenia na zapalenie nadkłykcia

Ćwiczenia terapeutyczne pomagają przywrócić funkcjonalność stawu. Możesz go rozpocząć dopiero po wygaśnięciu ostrego stadium choroby. Kompleks terapii ruchowej powinien zostać opracowany przez lekarza prowadzącego. Podstawowe ćwiczenia skupiają się na rozciąganiu i rozluźnianiu mięśni i ścięgien.

Podczas gimnastyki musisz przestrzegać następujących zasad:

• Stopniowo zwiększaj obciążenie i czas trwania zajęć;
• Przerwij ćwiczenia natychmiast, gdy pojawi się ostry ból, ponieważ nie powinny powodować bólu;
• Ćwiczyć codziennie.

Ćwiczenia gimnastyczne poprawiają krążenie krwi, pobudzają przepływ limfy i wydzielanie mazi stawowej, zwiększają elastyczność więzadeł i wzmacniają mięśnie, co generalnie zwiększa wytrzymałość stawu łokciowego.

Ćwiczenia zalecane przy zapaleniu nadkłykcia dzielimy na ruchy czynne i bierne, wykonywane drugą, zdrową ręką.

Ruchy pasywne:

• Chwyć drugą rękę dobrą ręką i powoli zginaj ją, aż w okolicy łokcia pojawi się uczucie napięcia, starając się, aby kąt między ręką a przedramieniem wynosił 90 ° C. Pozostań w skrajnym punkcie przez 10-15 sekund. Wykonaj dwa podejścia 7-10 razy. Powtórz to samo ćwiczenie, nieuginając pędzla (to znaczy podciągając go).
• Stojąc, połóż obie dłonie przed sobą na stole. Pochyl się lekko do przodu, tak aby dłonie były ustawione pod kątem prostym do przedramion.
• Połóż dłonie na stole tylną powierzchnią (dłonie do góry), palce skierowane do siebie, łokcie lekko ugięte. Spróbuj także utworzyć kąt prosty między dłońmi a przedramionami, lekko odchylając się od stołu.

Gdy ćwiczenia rozciągające przestaną powodować dyskomfort, można przejść do ćwiczeń wzmacniających mięśnie i więzadła.

Ruchy aktywne:

• Na przemian przenieś wolną rękę do pozycji pronacji i supinacji, podczas gdy dłoń najpierw patrzy w dół, a następnie w górę;
• Konsekwentnie zginaj i rozluźniaj przedramię, podczas gdy ramię pozostaje nieruchome;
• Zegnij ramię w łokciu, naprzemiennie zaciskaj i rozluźniaj pięść;
• Połącz ręce w zamek, zegnij i rozluźnij oba ramiona w łokciach;
• Obracaj ramionami w przód iw tył, a następnie przedramionami wykonuj okrężne ruchy;
• Podnieś przed sobą proste ramiona i naprzemiennie nawijaj jedną po drugiej („nożyczki”).
• Weź gruby gumowy sznurek i owiń końce wokół dłoni. Połóż nadgarstek zdrowej ręki na stole, połóż nadgarstek obolałej dłoni dłonią w dół. Wykonuj powolne prostowanie i zginanie nadgarstka obolałego ramienia, jednocześnie rozciągając sznurek, co zapewni opór. Następnie obróć dłoń do góry i powtórz ćwiczenie.
• Stań prosto, stopy rozstawione na szerokość barków, plecy proste, w wyciągniętej ręce przed sobą, kijem gimnastycznym, umieszczonym pionowo. Powoli obróć drążek równolegle do podłogi (dłoń opuści się), a także powoli przywróć rękę do pierwotnej pozycji. Następnie ponownie obróć drążek do pozycji poziomej, tylko dłoń patrzy teraz w górę. Kontynuuj obracanie drążka, zatrzymując się w skrajnych pozycjach. Wykonaj 2-3 zestawy po 20 razy.

Wtedy możesz przejść do ćwiczeń siłowych przy minimalnym obciążeniu, np. Pracy z ekspanderem nadgarstka, ale jednocześnie unikając nadwyrężenia mięśni.

Niektóre ćwiczenia:

• Podnieś młotek lub inny ciężki przedmiot, który jest wygodny do trzymania; dłoń jest odwrócona tylną powierzchnią do góry, kąt w stawie łokciowym wynosi 90-120 ° C. Unieś (rozwiń) szczotkę i wróć do poprzedniej pozycji. Wykonaj 2 zestawy po 10 powtórzeń, z przerwą 2-3 minut.
• Młotek należy chwytać w ten sam sposób, tylko ręką skierowaną w dół (dłonią do góry). Zegnij i rozwiń nadgarstek. Wykonaj 2 zestawy po 10 powtórzeń, z przerwą 2-3 minuty.

Temat: Nalewki do leczenia stawów - receptury i metody przygotowania

Zapobieganie zapaleniu nadkłykcia i rokowanie

Zapobieganie dzieli się na pierwotne (zapobieganie chorobom) i wtórne (zapobieganie zaostrzeniom). W obu przypadkach konieczne jest przestrzeganie ustalonego reżimu pracy i odpoczynku.

Szczegółowe zalecenia obejmują:

• Podczas uprawiania sportu należy przestrzegać prawidłowej techniki wykonywania ćwiczeń i prawidłowo dobierać sprzęt sportowy;
• Staraj się unikać stereotypowych, monotonnych ruchów, które obciążają staw;
• Przed jakąkolwiek aktywnością fizyczną rozgrzej stawy, rozgrzej mięśnie i ścięgna;
• Podczas zaostrzeń i podczas dużego wysiłku fizycznego, przymocuj stawy łokciowe bandażem elastycznym lub ochraniaczami na łokcie;
• Przy długotrwałych monotonnych ruchach rób przerwy w pracy.

Profilaktyka lekowa polega na regularnym przyjmowaniu preparatów witaminowych, a także na terminowym leczeniu wszelkich ognisk zapalnych w organizmie.

Rokowanie w zapaleniu nadkłykcia jest korzystne; jeśli zastosuje się środki zapobiegawcze, można uzyskać stabilną remisję.

Autor artykułu: Kaplan Alexander Sergeevich | Ortopeda

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Medycyna ogólna” uzyskany w 2009 roku na Akademii Medycznej. I. M. Sechenov. W 2012 roku ukończył podyplomowe studia z zakresu Traumatologii i Ortopedii w Miejskim Szpitalu Klinicznym im Botkin na Oddziale Traumatologii, Ortopedii i Chirurgii Katastrof.