Przypadkowa Martwica Płuc I Węzłów Chłonnych

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Przypadkowa martwica płuc

Martwica kazusowa to rodzaj martwicy koagulacyjnej. Tkanka dotknięta tym typem martwicy jest przekształcana w miękką, białą, białkową masę podobną do twarogu (kazeiny). Przyczyną tandetnej martwicy może być gruźlica, kiła i szczególny rodzaj grzyba.

Często taką patologię obserwuje się przy głębokiej, układowej grzybicy, chorobie zakaźnej wywoływanej przez grzyby drożdżakowe oraz przy uszkodzeniach przez niebezpieczne grzyby dimorficzne. W przypadku martwicy kazeistej struktura histologiczna jest całkowicie zniszczona, pod mikroskopem widać różowe obszary pozbawione komórek otoczonych ziarniniakowym procesem zapalnym.

Przypadkowa martwica płuc charakteryzuje się żółtawo-brązowym odcieniem powierzchni. W przypadku silnego zniszczenia pojawiają się cysty. Martwica sera rozwija się w ziarniniaku w przypadku zmiany reaktywności organizmu, o czym świadczą przemiany włókniste. W niektórych przypadkach możliwy jest silny wzrost ogniska gruźliczego, a następnie jego tendencja do tandetnej martwicy i zniszczenia.

Martwica sera w płucach rozwija się po serowatym zapaleniu płuc. Zbliżając się do dowolnej powierzchni i dotykając organu lub tkanki, ognisko zostaje otwarte, umożliwiając opróżnienie masy twarogowej. W takim przypadku powstają ubytki (rozległe wady). Szybkie upłynnienie zsiadłych mas przyczynia się do powstania ogromnej wnęki. Objawy kliniczne wyrażają się upośledzeniem funkcji układu oskrzelowo-płucnego, niewydolnością oddechową, poważnymi zmianami w funkcjonalnych systemach homeostazy.

Choroba postępuje bardzo szybko, możliwa jest śmierć. Choroba objawia się objawami zespołu zatrucia, temperatura ciała wzrasta i stale utrzymuje się do 39-40 ° C. Brak apetytu, odmowa jedzenia, ostra i znaczna utrata masy ciała, biegunka, osłabienie.

U pacjentów ból jest zlokalizowany w okolicy klatki piersiowej, pojawia się duszność, mokry kaszel z obfitą plwociną, często o rdzawym kolorze. W przypadku rozległego uszkodzenia płuc martwica występuje zarówno w opłucnej trzewnej, jak i opłucnej ciemieniowej. Jeśli choroba zostanie wykryta zbyt wcześnie, istnieje duża szansa na szybki powrót do zdrowia. W późniejszym terminie planowana jest operacja.

Caseous nekroza węzłów chłonnych

Węzły chłonne należą do narządów obronnych, w których wytwarzane są limfocyty, co zapobiega przedostawaniu się do organizmu szkodliwych drobnoustrojów. W zdrowym stanie mają zaokrąglony, fasolowy, rzadziej wrzecionowaty, lekko spłaszczony kształt. Długość może wynosić od kilku milimetrów do 2-3 cm W pobliżu dużych naczyń krwionośnych węzły chłonne tworzą „skupiska”.

Każdy węzeł chłonny ma przywodziciele i naczynia limfatyczne, przez które przepływa limfa. Obce przydatne, w tym szkodliwe substancje, zwykle gromadzą się w węzłach. To jest filtr organizmu. Płyn limfatyczny przechodzi przez węzeł chłonny, następnie dostaje się do krwiobiegu, a stamtąd do wątroby i nerek.

Obrzęk węzłów chłonnych jest ważnym objawem wskazującym na jakiś patologiczny proces w organizmie. W przypadku zachorowania na gruźlicę, na etapie zastąpienia jej ziarniniakiem gruźliczym, niebezpiecznym momentem jest powstawanie martwicy serowatej. W takim przypadku wymagana jest pomoc chirurga, ponieważ masy twarogowe nie rozpuszczają się, a wręcz przeciwnie, stają się coraz gęstsze z powodu osadzania się w nich soli wapnia. Kolejnym niekorzystnym faktem nie jest zagęszczenie, ale ropne połączenie węzła chłonnego po transformacji sercowatej z ropą.

Jeśli się przebije, powstaje przetoka gruźlicza, a zamknięty proces gruźlicy zamienia się w otwarty. Jeśli weźmiemy pod uwagę martwicę sercowatą węzła chłonnego pod mikroskopem, to w warstwie korowej gromadzi się ściśle przylegające do siebie limfocyty. Ich jądra są ciemnoniebieskie, otoczone obrzeżami cytoplazmy.

W niektórych obszarach węzła tworzy się różowa masa z dużą liczbą niebieskich grudek o różnych kształtach i rozmiarach. Węzeł chłonny zwykle zwiększa swoją objętość.

Granice między warstwą korową i rdzeniową są zatarte, pojawiają się małe ogniska, składające się z suchej, kruszącej się masy szaro-białej, podobnej do suchego twarogu, wokół której tworzy się tkanka łączna.

Zmieniająca się struktura martwicy serowatej węzła chłonnego prowadzi do przewlekłego przebiegu. Choroba staje się praktycznie nieuleczalna przy pomocy leków, ponieważ naczynia krwionośne są przechowywane tylko w torebce węzła, a zatem wyklucza się przenikanie płynu.

Nowe możliwości diagnostyczne w zakresie immunologii i biochemii pozwalają dokładnie określić charakter zmian patologicznych w węźle chłonnym, co wskazuje na wybór taktyki leczenia.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.