Zapalenie Węzłów Chłonnych U Dzieci - Główne Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Zapalenie węzłów chłonnych u dzieci

Węzły chłonne są niezbędne dla organizmu człowieka. Zawierają limfocyty, które stanowią podstawę układu odpornościowego. Naczynia wychodzą z węzłów chłonnych, które rozciągają się do gruczołów, śledziony i grasicy. Razem zapewniają odpowiedź immunologiczną organizmu.

Limfa krwi przepływa do węzłów chłonnych. W nich zostaje oczyszczona z infekcji i otrzymuje zestaw antygenów. Dzięki temu organizm może rozpocząć proces produkcji przeciwciał przeciwko określonej patogennej florze. Kiedy dana osoba ponownie stanie w obliczu tej infekcji, jej ciało będzie gotowe, aby się jej oprzeć. Dlatego prawie wszystkie choroby o charakterze zakaźnym prowadzą do wzrostu wielkości węzłów chłonnych.

Zadowolony:

• Cechy zapalenia węzłów chłonnych u dzieci
• Przyczyny zapalenia węzłów chłonnych u dzieci
• Leczenie zapalenia węzłów chłonnych u dzieci
• Wskazówki od dr Komarovsky'ego
• Czego nie można zrobić z zapaleniem węzłów chłonnych?
• Zapobieganie

Cechy zapalenia węzłów chłonnych u dzieci

U noworodka nie można wyczuć węzłów chłonnych. Ich struktura zaczyna się zmieniać, gdy dziecko dojrzewa i napotyka patogenną florę. Węzły chłonne zlokalizowane pod pachami i na szyi zwiększają się do 10 mm. Sęki w pachwinie osiągają 15 mm. Jeśli nie przekraczają wskazanych rozmiarów, nie mówią o zapaleniu węzłów chłonnych. Nie można wyczuć innych węzłów chłonnych (pod warunkiem, że osoba jest zdrowa).

U dzieci zapalenie węzłów chłonnych rozwija się na tle infekcji organizmu. Do zapalenia mogą również prowadzić nowotwory i procesy autoimmunologiczne.

W przypadku ostrego zapalenia węzłów chłonnych stan pacjenta się pogarsza. Węzły zaczynają boleć, skóra właściwa, która je pokrywa, zmienia kolor na czerwony. Jeśli go dotkniesz, poczujesz ciepło. Ropne zapalenie będzie sygnalizowane pulsacją w okolicy węzła chłonnego.

Jeśli w ciele człowieka rośnie nowotwór nowotworowy, węzły chłonne nie będą bolały. Jednak stają się nienaturalnie twarde. Trudno je przenieść, ponieważ zostaną przylutowane do skóry właściwej. W niektórych przypadkach kilka węzłów łączy się w jeden duży konglomerat.

Przyczyny zapalenia węzłów chłonnych u dzieci

Choroby zakaźne mogą prowadzić do zapalenia węzłów chłonnych, w tym:

• Mononukleoza zakaźna
• Różyczka
• Odra
• Zapalenie migdałków i zapalenie gardła. Połknięcie gronkowców i paciorkowców. Te mikroorganizmy często powodują dusznicę bolesną, przeciwko której osoba rozwija zapalenie węzłów chłonnych.
• Felinoza lub choroba kociego pazura
• Ludzki wirus niedoboru odporności, a także AIDS
• Toksoplazmoza
• Gruźlica

Choroby autoimmunologiczne:

• SLE (toczeń rumieniowaty układowy)
• Reumatoidalne zapalenie stawów
• Zapalenie skórno-mięśniowe
• Choroba Kawasaki

Guzy nowotworowe:

• Ziarniniak złośliwy (chłoniak Hodgkina)
• Białaczka
• Chłoniak nieziarniczy
• Nerwiak zarodkowy: neuroblastoma
• Mięsak prążkowanokomórkowy

Czasami podczas leczenia niektórymi lekami rozwija się zapalenie węzłów chłonnych.

Mononukleoza zakaźna jako przyczyna zapalenia węzłów chłonnych u dzieci

W dzieciństwie i okresie dojrzewania często rozpoznaje się chorobę wirusową, taką jak mononukleoza zakaźna. Jest sprowokowany przez wirusa Epstein-Barr.

Infekcję można rozpoznać po powiększonych węzłach chłonnych, wątrobie i śledzionie. Czasami na migdałkach pojawia się płytka, osoba rozwija zapalenie migdałków. W niektórych przypadkach chorobie towarzyszą wysypki skórne.

Jeśli nie ma oczywistych objawów choroby, do diagnozy konieczne jest oddanie krwi w celu oznaczenia przeciwciał w chorobie.

Mononukleoza to łagodny guz krwi. W przypadku choroby monocyty zaczynają się szybko dzielić. Istnieją naukowe dowody na to, że infekcja ta może prowadzić do guzów nowotworowych (guz nosogardzieli, limfogranulomatoza, chłoniak Burkitta). W związku z tym pacjenci z mononukleozą i przetrwałym zapaleniem węzłów chłonnych podlegają badaniu wysokiej jakości.

Różyczka

Różyczka to choroba wirusowa, która rozwija się u dzieci. Wskazuje na to niewielki wzrost temperatury ciała, powiększenie węzłów chłonnych (na karku i z tyłu głowy), a także różowa wysypka na twarzy. Różyczka jest podstępna, ponieważ od momentu zarażenia do pojawienia się pierwszych objawów mija do 21 dni. W tym okresie dziecko jest już zaraźliwe i przenosi infekcję wirusową na inne dzieci.

Często wysypka i gorączka są łagodne, więc rodzice nie zwracają na nie uwagi. Uwagę zwracają powiększone węzły chłonne. Pacjent nie otrzymuje terapii, jest po prostu obserwowany. Aby uchronić dziecko przed zarażeniem się różyczką, jest szczepiony przeciwko tej chorobie.

Czytaj więcej: Objawy i leczenie różyczki

Odra

Ta choroba rozwija się w dzieciństwie. Odra jest dziś rzadkością, ponieważ istnieje na nią skuteczna szczepionka. Jednak niezaszczepione dzieci pozostają zagrożone. Infekcja rozprzestrzenia się szybko drogą powietrzną wraz z cząstkami śluzu i śliny. Jeśli dziecko nie zostało zaszczepione, na pewno zachoruje.

Po zakażeniu mija 12 dni, zanim pojawią się pierwsze objawy choroby. W tym okresie osoba jest już zaraźliwa dla innych. Następnie wzrasta jego temperatura ciała, rozwija się kaszel, nieżyt nosa, zapalenie spojówek. Drugiego dnia od pojawienia się pierwszych objawów policzki dziecka pokryte są wysypką. Plamy są białawe, otoczone czerwoną obwódką. Po dniu znikają. Temperatura ciała wzrasta do ekstremalnie wysokich poziomów (do 40 ° C). W tym samym czasie na twarzy pojawiają się nowe plamy i grudki. Następnego dnia wysypkę można znaleźć na pniu, a po 3 dniach nawet na stopach. Wysypka staje się wtedy blada. Po zniknięciu na skórze pozostają siniaki.

Węzły chłonne z odrą powiększają się. Wystają pod szczęką, wokół szyi i gdzie indziej.

Terapia ogranicza się do przyjmowania leków obniżających temperaturę ciała. Aby zapobiec rozwojowi choroby, dziecko musi zostać zaszczepione. Odra może powodować poważne komplikacje, a nawet śmierć.

Czytaj więcej: Przyczyny i objawy odry

Zapalenie migdałków i zapalenie gardła

Paciorkowce z grupy A mogą wywoływać stany zapalne jamy ustnej i gardła oraz migdałków, wywołując nie tylko dusznicę bolesną, ale także reumatyzm, kłębuszkowe zapalenie nerek, szkarlatynę. W zorganizowanych grupach dziecięcych obserwuje się ogniska infekcji. Bakteria rozprzestrzenia się szybko, przenoszona przez unoszące się w powietrzu kropelki i przez kontakt. Jeśli jednak dziecko zacznie na czas otrzymywać leki przeciwbakteryjne, to w ciągu jednego dnia nie stanie się niebezpieczne dla otaczających go ludzi.

Streptokokowe zapalenie gardła będzie wskazywało na intensywny ból gardła, jego zaczerwienienie, wzrost temperatury ciała i powiększenie węzłów chłonnych szyjnych. Diagnozę można potwierdzić w zbiorniku siewnym. Śluz jest pobierany z gardła. Badanie przeprowadza się przy masowym wybuchu infekcji w przedszkolu. Pediatrzy mają dostępne kompaktowe testy, które szybko wykrywają bakterie. Wystarczy nanieść śluz z gardła dziecka na odczynnik.

Infekcje paciorkowcami leczy się antybiotykami. W takim przypadku stosuje się leki z grupy penicylin.

Gronkowce i paciorkowce mogą powodować zapalenie uszu, oczu, dziąseł. W takim przypadku u pacjenta może rozwinąć się zapalenie węzłów chłonnych o odpowiedniej lokalizacji.

Czytaj więcej: Zapalenie migdałków u dorosłych - przyczyny, objawy i leczenie

Felinoza

Felinoza nazywana jest chorobą kociego pazura. Jest prowokowany przez bakterie. Choroba prowadzi do przedłużającego się zapalenia węzłów chłonnych. Trwa 3 tygodnie. Najczęściej to dzieci drapane lub ugryzione przez chorego kotka. Pierwsze objawy infekcji pojawiają się po 1–2 tygodniach. W okolicy rany pojawiają się grudki. Pod względem wielkości osiągają 5 mm. Po 7-30 dniach węzły chłonne zaczynają ulegać zapaleniu. Bolą, skóra na nich czerwienieje, czasem ropieją. Temperatura ciała wzrasta u 1/3 pacjentów.

Infekcję można wykryć metodą laboratoryjną, ale w praktyce nie jest ona często stosowana. Z reguły choroba ustępuje po kilku miesiącach bez leczenia. Leki przeciwbakteryjne nie wpływają na czas powrotu do zdrowia. Nie zaleca się dezynfekcji węzłów chłonnych metodą operacyjną, ponieważ rany goją się przez długi czas. Dlatego, gdy wykluczone są inne procesy infekcyjne i nowotworowe, wystarczy uzbroić się w cierpliwość i poczekać, aż organizm sam się wyzdrowieje. W rzadkich przypadkach może to zająć nawet rok.

HIV i AIDS

Wirus niedoboru odporności infekuje ludzkie komórki odpornościowe. Każda choroba będzie trudna, ponieważ odporność takich ludzi jest zmniejszona. Dzieci najczęściej zarażają się chorymi matkami podczas porodu. Czasami infekcja następuje poprzez transfuzję zakażonej krwi.

HIV rozwija się szybko w dzieciństwie. Dziecko, które nie jest leczone, umiera w ciągu 2-4 lat.

Młodzież, która stała się aktywna seksualnie lub wstrzykuje narkotyki, może zostać zakażona wirusem HIV.

Pod tym względem wiek 14-19 lat jest niebezpieczny. Łagodne objawy HIV u dzieci:

• Limfadenopatia.
• Zapalenie gruczołów ślinowych.
• Zwiększenie wielkości wątroby i śledziony.
• Zapalenie ucha, choroby skóry, zapalenie zatok.

Umiarkowane objawy HIV:

• Zapalenie płuc.
• Pleśniawki jamy ustnej, których nie można wyeliminować przez długi czas.
• Trwała biegunka.
• Trwały wzrost temperatury ciała, który utrzymuje się dłużej niż miesiąc.

Ciężki przebieg choroby objawia się takimi zaburzeniami jak:

• Ciężkie infekcje, które nawracają 2 razy w ciągu 2 lat (zapalenie opon mózgowych, zakażenie krwi).
• Kandydoza oskrzeli i przełyku.
• Gruźlica.
• Toksoplazmoza mózgu.
• Wyczerpanie.

Jeśli dziecko ma długotrwałe zapalenie węzłów chłonnych w połączeniu z innymi objawami opisanymi powyżej, konieczne jest oddanie krwi na HIV. Badanie przeprowadza się metodą ELISA (wykrywanie przeciwciał przeciwko wirusowi) i PCR (wykrywanie samego wirusa).

Nie będzie możliwe pozbycie się wirusa HIV. Jednak wszystkie chore dzieci powinny otrzymać specjalne leki, które zmniejszają aktywność wirusa i przedłużają życie. Dzieci powinny zawsze otrzymywać rutynowe szczepionki przeciwko innym chorobom. Zabrania się jednak szczepienia pacjentów lekami zawierającymi żywe składniki.

Toksoplazmoza

Toksoplazmy to najprostsze mikroorganizmy, które mogą przedostać się do organizmu człowieka przez usta, krew lub zostać przekazane dziecku przez chorą matkę. Koty przenoszą infekcję. Możesz również zarazić się jedząc mięso, które nie zostało wystarczająco poddane obróbce cieplnej. Jeśli dziecko jest zdrowe, jego choroba przebiega bez żadnych objawów. Jedynym sposobem na pozbycie się infekcji jest ELISA. Czasami obserwuje się niewielką limfadenopatię.

Inne objawy toksoplazmozy to:

• Podwyższona temperatura ciała.
• Wysypki skórne.
• Ból w mięśniach.
• Powiększenie węzłów chłonnych i wielkości wątroby.
• Zapalenie wątroby.
• Uszkodzenie mózgu.
• Zapalenie spojówek.

Choroba może trwać kilka miesięcy. Jeśli jej objawy są łagodne, terapia nie jest przeprowadzana. Obserwuje się ciężki przebieg infekcji przy obniżonej odporności człowieka. W takim przypadku pacjentowi przepisuje się leki. Terapię należy podawać dzieciom zakażonym wirusem HIV i wrodzoną toksoplazmozą.

Gruźlica

Gruźlica jest szeroko rozpowszechniona w Rosji. Dlatego prawdopodobieństwo infekcji pozostaje wysokie.

Objawy gruźlicy płuc:

• Kaszel.
• Duszność.
• Wydalanie plwociny z krwią podczas kaszlu.
• Ból w klatce piersiowej.

Gruźlica może mieć lokalizację pozapłucną.

W takim przypadku jego objawy będą następujące:

• Limfadenopatia wielu węzłów chłonnych. Najczęściej rosną w górnej części ciała.
• Ból kości.
• Pojawienie się guzków na skórze.
• Owrzodzenie błon śluzowych.

Kiedy Mycobacterium tuberculosis dostanie się do układu oddechowego dziecka, nie ma objawów infekcji. Choroba rozwija się stopniowo. We wczesnych stadiach nie można go wykryć nawet za pomocą prześwietlenia. Gruźlicę można wykryć za pomocą testu Mantoux. Ryzyko infekcji u niemowląt wynosi 40%. W starszym wieku utajona gruźlica często nie zmienia się w chorobę.

Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo infekcji, należy zaszczepić dziecko szczepionką BCG. Pozwala zapobiegać rozwojowi ciężkiej postaci patologii. Terapia chorób wydłuża się w czasie. W takim przypadku można zastosować jednocześnie kilka leków (ryfampicyna, izoniazyd itp.). W skróconej formie leczenie przeprowadza się dla dzieci z zakrętem.

Guzy nowotworowe

Nowotwory, takie jak chłoniak nieziarniczy, chłoniak Hodgkina, białaczka mogą prowadzić do zapalenia węzłów chłonnych. To najczęstsze nowotwory występujące w dzieciństwie. Jednak zapalenie węzłów chłonnych obserwuje się w każdym guzie nowotworowym (nerwiak niedojrzały, guz Wilmsa, guzy tkanki kostnej, tarczycy, narządy płciowe). Dlatego w przypadku stwierdzenia powiększonego węzła chłonnego należy skonsultować się z lekarzem i postawić diagnozę.

Limfogranulomatoza. Chłoniak Hodgkina jest jednym z najczęstszych nowotworów u dzieci poniżej 15 roku życia. Jak dotąd nie udało się ustalić przyczyny jego rozwoju, ale wirus Epstein-Barr odgrywa w tym względzie określoną rolę. Komórki rakowe tworzą się w tkance limfatycznej. Następnie rozprzestrzeniają się na węzły chłonne znajdujące się w bezpośrednim sąsiedztwie. Prowadzi to do ich patologicznych zmian. Rokowanie z terminowym rozpoczęciem leczenia jest dość korzystne.

Główne objawy chłoniaka Hodgkina obejmują:

• Zwiększenie wielkości węzłów chłonnych. Jednak nie reagują na ból.
• Podczas badania palpacyjnego węzły są gęste, czasami mogą stać się bardzo duże. Zajęte są przede wszystkim węzły chłonne zlokalizowane na szyi i powyżej obojczyka.
• Możliwy jest wzrost wielkości wątroby i śledziony.
• Podnosi się temperatura ciała pacjenta, pojawiają się ogólne objawy zatrucia.
• Dziecko bardzo się poci w nocy.
• Powikłania limfogranulomatozy obejmują niewydolność oddechową, uczucie ciężkości w klatce piersiowej, pogorszenie czynności wątroby i zaburzenia czynności nerek. Czasami u pacjenta rozwija się poważna choroba, taka jak gruźlica.

Jeśli dziecko ma powiększone węzły chłonne przez długi czas, ale nie można prześledzić związku z chorobami zakaźnymi, należy go zbadać pod kątem chłoniaka Hodgkina. Pacjentowi przepisano prześwietlenie klatki piersiowej. Na zdjęciu będzie można zwizualizować formację wolumetryczną, która znika po przejściu terapii.

Wskazana jest również biopsja węzłów chłonnych i badanie wycinka biopsji.

Leczenie chłoniaka Hodgkina zależy od stopnia zaawansowania choroby. Decyduje o tym liczba zajętych węzłów chłonnych, a także nasilenie innych objawów (gorączka, wyczerpanie itp.). Leczenie obejmuje kilka kursów chemioterapii. Jeśli choroba nawraca, stosuje się leki o zwiększonym działaniu. Uciekają się również do przeszczepu komórek macierzystych krwi.

Prognoza jest całkiem korzystna. Po pierwszym cyklu leczenia powrót do zdrowia następuje u 60% dzieci.

Chłoniak nieziarniczy. Choroba rozwija się, ponieważ organizm traci kontrolę nad podziałem limfocytów. W krajach afrykańskich to wirus Epsteina-Barra prowadzi do chorób krwi w 50% przypadków. Na innych kontynentach ten wzór nie jest śledzony.

Istnieje wiele chłoniaków nieziarniczych. Najczęstszym z nich jest chłoniak Burkitta oraz chłoniaki limfoblastyczne i wielkokomórkowe.

Objawy chłoniaka Burkitta:

• Ból brzucha.
• Bębnica.
• Niedrożność jelit.
• Biegunka lub zatrzymanie stolca.
• Krwawienie z jelit.
• Uszkodzenie mózgu i rdzenia kręgowego.

Następujące objawy będą wskazywać na chłoniaka limfoblastycznego:

• Zwiększona duszność.
• Ból w klatce piersiowej.
• Problemy z połykaniem jedzenia.
• Zapalenie węzłów chłonnych szyjnych i pachowych.
• Uszkodzenie mózgu i rdzenia kręgowego.

W przypadku chłoniaka wielkokomórkowego pojawiają się objawy chłoniaka Burkitta i chłoniaka limfoblastycznego, ale nie ma to wpływu na mózg i rdzeń kręgowy.

Aby wykryć chorobę, wymagane jest przebicie węzłów chłonnych, nowotworów guza i skóry właściwej. Równolegle pacjentowi przepisuje się CT i MRI, nakłucie rdzenia kręgowego.

Leczenie ogranicza się do kursu chemioterapii. Jeśli choroba postępuje przez długi czas, leczenie może trwać do 2 lat. Wskaźnik przeżycia waha się między 50-95%.

Białaczka. Białaczka jest najczęstszą patologią nowotworową rozpoznawaną u dzieci. Istnieje wiele rodzajów białaczek, ale wszystkie charakteryzują się niekontrolowanym podziałem krwinek. Komórki ulegają mutacjom, dlatego nie są w stanie normalnie pełnić swoich funkcji. Jeśli choroba nie jest leczona, wkrótce wszystkie komórki krwi ulegną zmianom patologicznym.

Objawy białaczki rozwijającej się u dziecka:

• Zwiększone zmęczenie.
• Brak chęci do jedzenia.
• Ból kończyn.
• Obrzęk stawów.
• Blada skóra.
• Krwawienie z nosa. To się często zdarza.
• Siniaki na skórze bez wcześniejszego uszkodzenia tkanki miękkiej.
• Zapalenie węzłów chłonnych.
• Duszność.
• Powiększenie wątroby i śledziony.

Aby wykryć białaczkę, dziecku przepisuje się badanie krwi i szpiku kostnego. W takim przypadku ujawni się spadek poziomu erytrocytów i płytek krwi, zmiana liczby leukocytów i wykrycie komórek białaczkowych.

Możesz poradzić sobie z chorobą dzięki kursowi chemioterapii. Rokowanie zależy od stopnia zaawansowania choroby i wieku dziecka. Prawdopodobieństwo pełnego wyzdrowienia wynosi 60-90%.

Choroby autoimmunologiczne, zapalenie naczyń

Toczeń rumieniowaty układowy. Jest to choroba autoimmunologiczna, której natura pozostaje niejasna. W organizmie pacjenta następuje restrukturyzacja układu odpornościowego, a jego komórki zaczynają atakować swoje wewnętrzne struktury. Agresja objawia się w nerkach, skórze i ośrodkowym układzie nerwowym. Choroba może mieć długi przebieg i nie objawiać się przez długi czas. Czasami pogarsza się, co może doprowadzić do śmierci pacjenta.

Objawy tocznia rumieniowatego są następujące:

• Zwiększenie wielkości węzłów chłonnych.
• Podwyższona temperatura ciała.
• Ból stawów spowodowany reakcją zapalną.
• Dysfunkcja nerek.
• Pojawienie się czerwonych plam na twarzy, które łączą się i zaczynają przypominać motyla.
• Zapalenie mózgu, drgawki, udar.
• Ból w klatce piersiowej.
• Blada skóra.
• Zwiększona kruchość naczyń krwionośnych.

Aby ustalić diagnozę, będziesz musiał oddać krew na ciałka przeciwjądrowe, komórki LE, przeciwciała do DNA. Terapia ogranicza się do przyjmowania hormonów kortykosteroidowych. Leki te mogą spowolnić postęp choroby. Jeśli patologia ma ciężki przebieg, pacjentowi przepisuje się cytostatyki.

Rokowanie zależy od agresywności komórek odpornościowych i stopnia uszkodzenia narządów wewnętrznych.

Choroba Kawasaki. Choroba występuje na całym świecie, ale najczęściej występuje w krajach azjatyckich. W ostatnich latach tę patologię nazywano zespołem śluzowo-skórnych węzłów chłonnych. Naukowcom nie udało się ustalić przyczyny jego wystąpienia, ale istnieją sugestie, że choroba ma etiologię zakaźną.

Dzieci poniżej 5 roku życia cierpią na chorobę Kawasaki. Niezwykle rzadko rozwija się u młodzieży i dorosłych. Uszkodzenie to przede wszystkim naczynia krwionośne, które są odpowiedzialne za odżywianie mięśnia sercowego.

Objawy rozwijającej się patologii:

• Wzrost temperatury ciała do poziomu gorączkowego. Leki przeciwbakteryjne nie dają pożądanego efektu. Ta temperatura utrzymuje się przez kilka tygodni. Im dłuższy okres hipertermii, tym większe prawdopodobieństwo uszkodzenia zabezpieczeń serca.
• Błony śluzowe jamy ustnej i narządy wzroku stają się czerwone.
• Język przypomina truskawki.
• Na ciele pojawia się wysypka.
• Nogi i ramiona puchną, czerwienieją.
• Węzły chłonne na szyi dziecka osiągają rozmiar 15 mm.
• Po wygaśnięciu głównych objawów obserwuje się silną suchość skóry.

Po przejściu ostrej fazy choroby komplikacje zaczynają stanowić zagrożenie. Objawiają się zapaleniem stawów, zapaleniem opon mózgowych, zapaleniem wątroby, zapaleniem ucha środkowego, zakrzepicą i zawałem serca.

Diagnoza musi być dokładna, gdyż objawy choroby przypominają szkarlatynę, odrę i inne mniej groźne infekcje. Wymagana jest biochemia krwi i USG serca.

Aby zapobiec zawałowi mięśnia sercowego, pacjentowi przepisuje się aspirynę i leki niszczące skrzepy krwi. Jeśli uszkodzenie układu sercowo-naczyniowego jest poważne, dziecko jest kierowane na operację.

Inne choroby autoimmunologiczne, na przykład twardzina skóry, reumatoidalne zapalenie stawów itp., Mogą wywoływać zapalenie węzłów chłonnych u dzieci.

Limfadenopatia podczas przyjmowania leków

Czasami podczas leczenia niektórymi lekami rozwija się zapalenie węzłów chłonnych u dzieci. Następujące leki mogą wywołać taki efekt uboczny: penicylina, kaptopril, fenytoina, karbamazepina itp. W niektórych przypadkach zapalenie węzłów chłonnych jest objawem reakcji alergicznej organizmu na jeden lub inny środek.

Stany niedoboru odporności

Wielu rodziców, zauważając powiększone i zaognione węzły chłonne swojego dziecka, a także jego skłonność do częstych ostrych infekcji wirusowych dróg oddechowych, sugeruje, że u dziecka rozwija się niedobór odporności. Zaczynają zabierać go do szpitali i podawać mu różne leki. Nie powinieneś tego robić.

Jeśli dziecko naprawdę rozwinie niedobór odporności, objawi się to następującymi objawami:

• Infekcje bakteryjne, które są ciężkie i występują co najmniej 2 razy w roku. W tym przypadku mówimy o zapaleniu opon mózgowych, zatruciu krwi, zapaleniu kości i szpiku.
• Klęska układu oddechowego przez florę bakteryjną, a także infekcje tkanek bakteryjnych, które występują częściej 3 razy w roku.
• Lokalizacja ogniska infekcji w mózgu i wątrobie.
• Choroby wywoływane przez rzadkie patogeny, na przykład Aspergillus.
• Wszelkie choroby są trudne dla dziecka.

Leczenie zapalenia węzłów chłonnych u dzieci

Zapalenie węzłów chłonnych nie wymaga leczenia. Jeśli węzły chłonne dziecka są lekko zaognione, nie jest to powód do przyjmowania antybiotyków. Kiedy infekcja, która doprowadziła do zapalenia węzłów chłonnych, minie, węzły naprawią się. Jeśli pozostają powiększone przez długi czas, dziecko powinno zostać zbadane pod kątem onkopatologii.

W przypadku ropienia węzła chłonnego wymagane jest jego chirurgiczne otwarcie. Jednocześnie pacjentowi przepisuje się leki przeciwzapalne. Na ropienie wskazuje pulsacja w obszarze zapalenia, wzrost temperatury ciała, przekrwienie skóry nad węzłem. Jeśli pojawią się takie objawy, należy skonsultować się z chirurgiem.

Zapalenie węzłów chłonnych może wskazywać na różne patologie zarówno o charakterze zakaźnym, jak i niezakaźnym. Badanie lekarskie pomoże ustalić przyczynę zapalenia węzłów chłonnych i rozpocząć leczenie, jeśli to konieczne.

Wskazówki od dr Komarovsky'ego

Komarovsky EO jest zdania, że nie ma potrzeby leczenia zapalenia węzłów chłonnych w dzieciństwie. Zwraca uwagę, że u każdego dziecka od czasu do czasu dochodzi do zapalenia węzłów chłonnych. Nie powinieneś się tym martwić.

Ważne jest, aby oddawać krew do analizy 2 razy w roku, aby wykluczyć prawdopodobieństwo wystąpienia jakichkolwiek procesów patologicznych w organizmie.

Czego nie można zrobić z zapaleniem węzłów chłonnych?

W przypadku zapalenia węzłów chłonnych zabrania się wykonywania następujących manipulacji:

• Nie należy podgrzewać węzłów chłonnych. Może to prowadzić do poważnych powikłań, w tym ropienia węzła i sepsy.
• Nie można wziąć gorącej kąpieli, odwiedzić sauny ani wanny.
• Nie należy przyjmować leków bez porady lekarskiej.
• Nie możesz użyć środków ludowej.
• Zabrania się przyjmowania kompleksów witaminowych i immunomodulatorów, jeśli nie zostały przepisane przez lekarza.
• Nie możesz uciekać się do nietradycyjnych metod leczenia.

Aby uniknąć poważnych komplikacji zdrowotnych, nie należy samoleczenia.

Zapobieganie

Aby zapobiec rozwojowi zapalenia węzłów chłonnych, należy przestrzegać następujących zaleceń:

• Wyeliminuj wszystkie sytuacje, w których dziecko mogłoby zostać zranione.
• Skutecznie leczy rany i otarcia za pomocą środków antyseptycznych.
• Jeśli dziecko zostanie podrapane, na ranę należy nałożyć plaster antyseptyczny.
• Konieczna jest wizyta u dentysty raz na 6 miesięcy.
• Musisz myć zęby 2 razy dziennie.
• Ważne jest, aby wzmocnić układ odpornościowy: brać witaminy, temperament, uprawiać sport i chodzić na świeżym powietrzu tak często, jak to możliwe.

Przestrzeganie zasad higieny zmniejszy do minimum prawdopodobieństwo zapalenia węzłów chłonnych. Dlatego należy je zaszczepić u dziecka od dzieciństwa.

Autor artykułu: Sokolova Praskovya Fedorovna | Pediatra

Wykształcenie: Dyplom w specjalności „Medycyna ogólna” uzyskany na Wołgogradzkim Państwowym Uniwersytecie Medycznym. Specjalistyczny certyfikat został natychmiast otrzymany w 2014 roku.