Przetoka Szwowa Po Cięciu Cesarskim - Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Przetoka szwowa po cięciu cesarskim

Przetoka podwiązkowa po porodzie chirurgicznym jest jednym z najczęstszych powikłań tej operacji. Jest niebezpieczny, ponieważ jest źródłem infekcji i może powodować toksyczne uszkodzenie ciała kobiety.

Każda operacja i poród przez cesarskie cięcie nie jest wyjątkiem, kończy się szwem. Celem nacięcia jest zatrzymanie krwawienia, aby zapobiec masywnej utracie krwi. W tym celu stosuje się szew, taki jak podwiązanie, który zwykle nie powoduje żadnych komplikacji dla pacjentów.

Jeśli reakcja organizmu na podwiązanie jest nieprzewidywalna, wokół nici tworzy się ognisko zapalne, powstaje ropień z ropną fuzją tkanek. Ogólnie przyjęte wymagania dotyczące antyseptyki materiału operacyjnego i miejsca operacji nakazują dokładne wyleczenie nacięcia przed zszyciem. Jeśli patogenne bakterie dostaną się do rany, nieuchronnie rozwinie się proces zapalny, skomplikowany przez tworzenie się przetoki.

Wokół podwiązania, zaciskając brzegi nacięcia, tkanki są zagęszczane, tworząc ziarniniak. Składa się z włókien kolagenowych, materiału zszywającego, fibroblastów. Wprowadzenie patogennych bakterii do tej tkanki powoduje ropienie. Ropa znajduje wyjście i powstaje otwór przelotowy lub przetoka. Przetoka podwiązkowa może być jedyną lub w kilku obszarach szwu chirurgicznego pojawia się ropa.

Czas powstania takiego powikłania waha się od 2-3 dni do kilku miesięcy. Kiedy intensywność zapalenia zmniejsza się, przetoka podwiązkowa może na chwilę samoistnie zamknąć się, ale ostateczne wyleczenie następuje dopiero po usunięciu źródła ropienia.

Zadowolony:

• Powody pojawienia się
• Niebezpieczeństwo edukacji
• Objawy
• Diagnostyka
• Leczenie
• Leczenie operacyjne
• Konserwatywne metody leczenia
• Zapobieganie

Powody pojawienia się

Do pojawienia się przetoki po cięciu cesarskim muszą istnieć czynniki predysponujące.

Częste przyczyny powstania przetoki podwiązkowej:

• Zainfekowany materiał szwu
• Infekcja pola operacyjnego;
• Słaba jakość ligatury;
• Naruszenie zasad antyseptycznych podczas i po operacji;
• Nieprawidłowe przetwarzanie szwu chirurgicznego;
• Zmniejszona odporność.

Stres związany z ciążą i porodem, będący czynnikiem stresogennym, osłabia odporność kobiety. Ta okoliczność znacznie zwiększa ryzyko procesu zapalnego, odrzucenia obcego materiału (podwiązania), pojawienia się reakcji alergicznej na nią.

Niebezpieczeństwo edukacji

W przypadku powstania przetoki na szwie pozostawionym po cięciu cesarskim konieczne jest natychmiastowe podjęcie skutecznych działań, ponieważ zwiększa się ryzyko wtórnego zakażenia organizmu. Intensywne ropne wydzieliny prowadzą do podrażnień i maceracji skóry, pojawienia się zapalenia skóry.

Dalszy rozwój procesu zapalnego prowadzi do zatrucia organizmu produktami rozkładu tkanek i żywotną aktywnością patogennych bakterii. W przypadku pęknięcia przetoki istnieje duże prawdopodobieństwo przedostania się infekcji do krwiobiegu, co prowadzi do rozwoju posocznicy. Ta komplikacja może prowadzić do niepełnosprawności, a nawet śmierci.

Powikłania przetoki podwiązkowej:

• Gorączka toksyczno-resorpcyjna - reakcja organizmu na powstanie ropnego ogniska i towarzysząca mu wysoka temperatura negatywnie wpływa na funkcjonowanie większości narządów;
• Pojawienie się ropowicy to rozprzestrzenianie się zapalenia w podskórnej tkance tłuszczowej;
• Wypadanie brzucha spowodowane stopioną raną.

Możliwe jest zapobieganie pojawianiu się powikłań tylko poprzez terminową diagnozę przetoki podwiązkowej.

Objawy

Kobiety, które przeszły cięcie cesarskie, powinny znać główne objawy początku patologii, ponieważ przetoka podwiązkowa może powstać kilka miesięcy po operacji.

Oznaki patologii:

• Zaczerwienienie skóry;
• Uszczelnianie szwów;
• Obrzęk tkanek;
• Wyższa temperatura skóry wokół szwu w porównaniu z resztą ciała;
• Oddzielenie się ropy, posoki od szwu, czasami może być minimalne, sprawiając wrażenie, że rana jest trochę mokra.

Kiedy pojawia się przetoka ligaturowa, temperatura ciała zawsze wzrasta. We wczesnym stadium powikłań wartości temperatury mogą być zbliżone do normy, ale nadal rosną. Im bardziej rozwija się proces zapalny, tym wyraźniejsza jest hipertermia.

Diagnostyka

Nie wszystkie kobiety mogą samodzielnie wykryć początek procesu zapalnego na czas. Zwykle pacjent szuka lekarza, gdy infekcja rany zaszła za daleko. Jeśli rana po cięciu cesarskim jest regularnie badana przez specjalistę, możliwe jest wykrycie procesu patologicznego na najwcześniejszym etapie, aby zapobiec powikłaniom.

Metody diagnostyczne:

• Badanie palpacyjne tkanek ziarnistych;
• Badanie wywiadu, skarg pacjentów;
• Sondowanie przetoki ligaturowej w celu określenia parametrów ubytku;
• USG kontrastowe;
• Badanie rentgenowskie z wprowadzeniem środka kontrastowego.

Leczenie

Kategorycznie niedopuszczalne jest samodzielne leczenie przetoki podwiązkowej po cięciu cesarskim w domu lub czekanie, aż nić chirurgiczna sama wyjdzie. Tylko w szpitalu chirurgicznym można zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji, otworzyć ropienie i usunąć przetokę.

Leczenie operacyjne

Istnieją dwie taktyki leczenia operacyjnego przetoki podwiązkowej - lekarz usuwa nić, która wywołała stan zapalny, lub wycina całą przetokę, co jest preferowane w wielu przypadkach. Nić jest wyciągnięta na ślepo przez małe nacięcie w obszarze szwu. Ropienie uwalnia się od posoki i ropy, przemywa roztworem antyseptycznym. Jeśli udało się całkowicie pozbyć się przyczyny zapalenia, przetoka jest ostatecznie zaciśnięta. W przypadku nawrotów operacja jest powtarzana.

Nie wykonuje się szerokiego nacięcia, ponieważ istnieje ryzyko powstania ropowicy i rozprzestrzeniania się infekcji na zdrową tkankę. Chirurg może zrezygnować z nacięcia, ale usunąć podwiązkę z kanału przetoki specjalnym narzędziem. Po wykonaniu manipulacji rana jest leczona środkami antyseptycznymi, a bandaż jest regularnie zmieniany.

W nowoczesnych klinikach zabieg przeprowadzany jest pod kontrolą badania ultrasonograficznego, co pozwala dokładnie określić lokalizację ligatury wywołującej stan zapalny.

Radykalnym sposobem na pozbycie się ogniska zapalnego jest jedyne wycięcie przetoki. W takim przypadku usuwa się zarówno kanał przetokowy, jak i materiał szwu, który spowodował patologię. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu miejscowym, przy ścisłym przestrzeganiu zasad antyseptycznych. Po usunięciu przetoki ranę zszywa się, jej stan monitoruje się przez 5 dni. Po wygojeniu miejsca wycięcia przetoki szwy usuwa się z rany.

Konserwatywne metody leczenia

W przypadku, gdy proces zapalny nie zaszedł jeszcze za daleko, można zastosować terapię lekową. Polega na leczeniu obszaru objętego stanem zapalnym roztworami antybakteryjnymi i antyseptycznymi. Celem zabiegu jest zniszczenie patogennych bakterii w całym obszarze rany. Zabiegi są często wykonywane, aby skutecznie usunąć ropę i zdezynfekować obszar szwu.

Jeśli w ten sposób uda się zatrzymać stan zapalny, przetoka podwiązkowa może się samoistnie zagoić. Aby wesprzeć układ odpornościowy, przepisywane są immunostymulanty i kompleksy witaminowe. Kurs antybiotyków pomoże zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji. Kiedy wzrasta odporność organizmu, ognisko zapalne zmniejszy się lub całkowicie zniknie.

Przy tej metodzie leczenia zawsze istnieje ryzyko nawrotu, ponieważ materiał szwu pozostaje w ranie. Jeśli pojawienie się przetoki podwiązkowej zostało wywołane nicią chirurgiczną, proces można powtórzyć.

Zapobieganie

Nawet przy najsurowszym przestrzeganiu zasad antyseptyki podczas cięcia cesarskiego istnieje ryzyko przetoki podwiązania. Nie można z góry przewidzieć, czy kobieta będzie miała reakcję odrzucenia szwu, czy nie. Jednak środki zapobiegawcze pomogą zapobiec wystąpieniu powikłań.

Środki zapobiegawcze:

• Racjonalne zarządzanie cesarskim cięciem;
• Zgodność z zasadami antyseptyków;
• Dokładne przygotowanie pola operacyjnego;
• Zastosowanie nowoczesnych materiałów chirurgicznych.

Aby zapobiec rozwojowi zapalenia szwów po cięciu cesarskim, należy uważnie monitorować jego stan przez kilka miesięcy po operacji.

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktycznej i Naukowej Administracji Prezydenta Federacji Rosyjskiej.