Postępująca Krótkowzroczność U Dzieci - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Postępująca krótkowzroczność u dzieci

Powiązane artykuły: [ukryj]

• 

• 

• 

• 

• 

Co to jest postępująca krótkowzroczność?

Postępująca krótkowzroczność u dzieci jest złożoną, wieloczynnikową chorobą, która pojawia się w dzieciństwie i charakteryzuje się zaburzeniami koncentracji. Naruszenie to polega na tym, że zwykle skupienie promieni załamanych przez soczewkę oka powinno spaść na siatkówkę, a przy krótkowzroczności znajduje się przed nią. Odległość, która charakteryzuje stopień wady wzroku, jest liczona w dioptriach. Za chorobę postępującą uważa się chorobę, w której pogorszenie wzroku następuje o 1 lub więcej dioptrii rocznie.

Według statystyk nawet 30% wszystkich dzieci cierpi na krótkowzroczność, a starsze przedszkolaki i młodsze dzieci w wieku szkolnym częściej napotykają postępującą postać choroby.

Objawy postępującej krótkowzroczności u dzieci

Wśród objawów charakterystycznych dla postępującej krótkowzroczności można wyróżnić:

• Zmniejszenie ostrości wzroku podczas patrzenia w dal, która stopniowo się zwiększa.
• Zmrużone oczy.
• Zaciskanie zębów, wstrzymywanie oddechu, napięcie wszystkich mięśni twarzy i oczu podczas próby zbadania obiektu.
• Zwiększony poziom lęku u dzieci. Nietrudno to zauważyć, wyraża się to w ssaniu palców, długopisu, ołówka podczas wykonywania prac wizualnych.
• Kształtowanie się nawyku trzymania głowy w lekko pochylonej pozycji.
• Asteniczna budowa ciała.
• Szeroka szpara powiekowa, która jest powiększana przez powiększającą się gałkę oczną.
• Rozciąganie naczyniówki i siatkówki.
• Wzrost liczby zapalenia spojówek i zapalenia powiek z powodu przewlekłego napięcia mięśni oczu podczas mrużenia oczu.
• Zawężenie pola widzenia.

Przyczyny postępującej krótkowzroczności u dzieci

Przyczyn, które pośrednio wpływają na rozwój krótkowzroczności w dzieciństwie, jest wiele, są to urazy czaszkowo-mózgowe i wcześniactwo oraz częste choroby zakaźne, a także niekorzystna sytuacja środowiskowa w rejonie zamieszkania itp.

Istnieją jednak cztery podstawowe ogniwa, które mają znaczący wpływ na patogenezę postępującej krótkowzroczności w dzieciństwie:

• Dziedziczna predyspozycja. Krótkowzroczność jest dziedziczona po rodzicach w dwóch typach: autosomalnie dominująca i autosomalna recesywna. Jeśli dziedziczenie nastąpi zgodnie z pierwszym typem, choroba pojawi się w starszym wieku i nie osiągnie wysokiego stopnia. Jeśli dziedziczenie zachodzi w sposób recesywny, wówczas zwiększa się ryzyko powikłań i szybkiej progresji krótkowzroczności, ponadto krótkowzroczność pojawia się we wcześniejszym wieku.
• Praca wizualna połączona ze słabością akomodacji. Jeśli dziecko dużo czyta, pisze, siedzi przy komputerze iw inny sposób ładuje wzrok z bliskiej odległości, to prowadzi to do osłabienia akomodacji. Ciało zmienia optykę oczu na możliwe sposoby, dostosowując je do zaistniałych warunków. Robi to przede wszystkim poprzez wydłużanie osi oka, co jest szczególnie niebezpieczne w okresie jego powstawania i aktywnego wzrostu. Prowadzi to do rozwoju postępującej krótkowzroczności w dzieciństwie.
• Słabość akomodacji, ze względu na to, że mięsień rzęskowy był morfologicznie uszkodzony od urodzenia lub jeśli negatywnie wpłynęły na niego choroby ogólne (ARVI, grypa, szkarlatyna, odra, gruźlica, zapalenie opon mózgowych itp.).

• Osłabienie twardówki oka pod wpływem ciśnienia wewnątrzgałkowego. Na rozwój postępującej krótkowzroczności w dzieciństwie duży wpływ ma dynamiczny nacisk, który występuje przy każdym ruchu głowy i tułowia. Jeśli jest nieznacznie zwiększony, płyn wewnątrzgałkowy zwiększa ciśnienie na tylnej ścianie oka, deformując ją, tworząc w ten sposób przesłanki do rozwoju krótkowzroczności.

U dzieci występuje inny rodzaj postępującej krótkowzroczności - tzw. Krótkowzroczność adaptacyjna, która objawia się i nasila się dopiero w okresie intensywnego wzrostu dziecka.

Leczenie postępującej krótkowzroczności u dzieci

Ważne jest, aby zrozumieć, że początkowym celem leczenia nie jest wyeliminowanie krótkowzroczności, ale zatrzymanie lub spowolnienie jej postępu, ponieważ pomaga to zapobiegać powikłaniom.

• Okulary. Aby skorygować wzrok dzieci z krótkowzrocznością, stosuje się okulary, które należy dobierać indywidualnie. Jeśli w przypadku stacjonarnej krótkowzroczności stosuje się niepełną korektę, to przy postępującej chorobie konieczna jest pełna korekta do oglądania obiektów na odległość i niekompletna z bliskich odległości.
• Okulary quasi-optyczne. Skutecznym i nowoczesnym sposobem korygowania krótkowzroczności w dzieciństwie jest noszenie okularów quasi-optycznych. Stymulują widzenie, nie wymagają ciągłego noszenia, zwiększają wydajność aparatu wzrokowego, chronią przed promieniowaniem rentgenowskim, ultrafioletowym i innymi rodzajami promieniowania, a także mają szereg innych zalet. Dlatego stosowanie okularów quasi-optycznych w okulistyce dziecięcej jest uzasadnione i celowe.

Jednak postępująca krótkowzroczność dziecięca wymaga nie tylko korekty, ale także leczenia. Aby osiągnąć ten cel, istnieją metody chirurgiczne i zachowawcze, które można łączyć:

Trening oczu. Jeśli chodzi o konserwatywne metody leczenia postępującej krótkowzroczności dziecięcej, są to m.in. trening aparatu akomodacyjnego na specjalnych urządzeniach, gimnastyka oczu, refleksologia oraz stymulacja laserem. Masaż pneumatyczny pozytywnie wpływa na przebieg choroby w dzieciństwie.

Skleroplastyka. Chirurgiczne metody leczenia w dzieciństwie obejmują skleroplastykę, która ma na celu wzmocnienie tylnej ściany gałki ocznej.

Przestrzeganie reżimu pracy wzrokowej jest patogenetycznym czynnikiem terapeutycznym w dzieciństwie. W przypadku wykrycia postępującej krótkowzroczności konieczne jest zmniejszenie stresu wzrokowego i odpoczywanie oczu co 25 minut. Ważne jest, aby kontrolować czas dziecka przy komputerze. Dlatego dzieci w wieku poniżej 3 lat w ogóle nie powinny mieć możliwości jego używania. Do momentu wejścia do szkoły dziecko nie powinno przebywać za nim dłużej niż 15 minut dziennie. Następnie czas się wydłuża i dla licealistów wynosi średnio godzinę z przerwami.

Autor artykułu: Degtyareva Marina Vitalievna, okulista, okulista