Carbuncle - Przyczyny, Etapy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Carbuncle: jak leczyć?

Karbunkuł to stan zapalny, który koncentruje się pod skórą i towarzyszy mu ropienie. Kilka mieszków włosowych naraz cierpi na ten patologiczny proces.

Carbuncles są niebezpieczne z powikłaniami, które mogą wywołać. Takie ropienie na twarzy jest trudne. Wpływa to nie tylko na wygląd osoby, ale także zwiększa prawdopodobieństwo rozprzestrzenienia się infekcji przez czaszkę. Dlatego leczenie należy rozpocząć jak najwcześniej. Jeśli terapia jest prowadzona niewłaściwymi metodami, karbunkuł może przekształcić się w guz rakowy.

Zadowolony:

• Co to jest karbunkuł?
• Rodzaje karbunkułów i ich objawy
• Przyczyny karbunkułu
• Typowe objawy karbunkułu
• Etapy i lokalizacja karbunkułu
• Diagnostyka
• Który lekarz leczy karbunkula?
• Leczenie Carbuncle
• Pierwsza pomoc
• Zapobieganie chorobom
• Zapobieganie chorobom

Co to jest karbunkuł?

Węglik to ropień, który znajduje się w okolicy mieszków włosowych. W tym samym czasie na skórze powstaje ognisko martwicy. Kiedy martwy obszar skóry właściwej odpada, pod nim tworzy się wrzód. Może być dość głęboka. Często dotyczy to mięśni.

Uglevik - to stara rosyjska nazwa karbunkułu. Ropień dostał to z powodu bogatego ciemnego koloru. W tłumaczeniu słowo „carbo” oznacza węgiel.

Carbuncles charakteryzują się wysokim tempem wzrostu. Czasami osiągają rozmiar 10 cm i są nagromadzeniem kilku ropni jednocześnie. Skóra i tkanki w okolicy powstawania karbunkułów obumierają, nie można rozpocząć procesu ropno-martwiczego, który postępuje bardzo szybko. To jest powód skontaktowania się ze specjalistą.

Wrzenie i karbunkuł charakteryzują dwa różne procesy zapalne. W przypadku karbunkuł dotknięty obszar jest znacznie szerszy. Głębokie warstwy skóry właściwej narażone są na martwicę i ropienie.

Jeśli dana osoba cierpi na cukrzycę lub inną chorobę przewlekłą, zwiększa się ryzyko złośliwości karbunkułu. Zwiększa się również prawdopodobieństwo krwawienia i posocznicy.

Rodzaje karbunkułów i ich objawy

W zależności od rodzaju flory, która spowodowała powstanie karbunkułu, wyróżnia się następujące rodzaje ropienia:

• Rozedmowa. Choroba ma ostry przebieg. Tylko bydło cierpi na takie karbunkuły. Ludzie nie są zarażeni tym typem karbunkulozy.
• Ropny. Ten typ karbunkułów jest diagnozowany częściej niż inne.
• Wąglik. Objawy tego zaburzenia są bardzo specyficzne. Takie karbunkuły mogą występować zarówno u ludzi, jak iu zwierząt (domowych i dzikich).
• Plaga. Rzadko wykrywa się patologię. Czynnikiem sprawczym jest kij dżumy.

Rozedmowy karbunkuł

Ta choroba jest wywoływana przez florę bakteryjną z klasy Clostridium, a mianowicie Clostridium chauvoei. Najczęściej zwierzęta parzystokopytne cierpią na rozedmowe karbunkuły, u ludzi choroba praktycznie nie jest rozpoznawana. Kiedy bydło jest uszkodzone, guzy są wyczuwane w mięśniach, wydzielając specyficzny chrupnięcie.

Najczęściej choroba występuje u młodych zwierząt. W większości przypadków karbunkuły prowadzą do śmierci osób. Szczyt zachorowań występuje latem i jesienią.

Ropny karbunkuł

Najczęściej ludzie mają ropnego karbunkuła, wywołanego przez Staphylococcus aureus. Inna patogenna flora rzadziej powoduje zapalenie. Osoba rozwija ropienie naskórka i tkanki otaczającej gruczoły łojowe i mieszki włosowe. Pojedyncze karbunkuły mają tendencję do łączenia się w duże ogniska, tworząc naciek.

Ten rodzaj choroby często wymaga pomocy chirurga, gdyż grozi rozwojem poważnych powikłań.

Wąglik wąglikowy

Węglik wąglika wygląda jak mały czerwony pryszcz, który swędzi cały czas. Po 2 dniach w miejscu zmiany tworzy się krosta. Wygląda jak bańka z czerwonawym płynem w środku. Pobranie treści z krost do zaszczepienia bakteryjnego pozwala zidentyfikować pałeczki wąglika.

Po chwili bańka się otwiera, na jej powierzchni tworzy się skorupa. Strup szybko ciemnieje. Po kilku godzinach skórka staje się twarda i całkowicie czarna, wokół niej pojawiają się nowe małe bąbelki. Te bąbelki zawierają również płyn w środku. Tkanki otaczające karbunkuł puchną, a następnie obumierają.

Zapalenie rozwija się pod wpływem toksyn uwalnianych przez bakterie. Prowokują niedożywienie tkanek. Obrzęk rośnie w dotkniętym obszarze, a następnie pojawia się martwica.

Objawy zakażenia wąglikiem:

• Ból w dotkniętym obszarze jest ledwo wyczuwalny lub całkowicie nieobecny.
• Po otwarciu grudki zamiast tego zaczyna tworzyć się strup.
• Wokół strupa pojawiają się nowe bąbelki.
• W dotkniętym obszarze nie ma ropy.
• Miejsce zapalenia traci swoją dawną wrażliwość, skóra w tym obszarze staje się odrętwiała.

Plague Carbuncle

Na części ciała dotkniętej patogenem dżumy tworzy się karbunkuł dżumy.

Objawy choroby:

• Intensywny ból.
• Znaczny obrzęk.
• Gnicie. W dotkniętym obszarze będzie dużo ropy.
• Martwica tkanek.

Przyczyny karbunkułu

Węglowodany pojawiają się z winy patogennej flory, która atakuje żywy organizm. Mogą to być gronkowce, paciorkowce, Escherichia coli itp.

Aby czynnik zakaźny dostał się do mieszka włosowego i nastąpiło ropienie, jeden lub więcej czynników patologicznych musi natychmiast wpłynąć na organizm, w tym:

• Nadmierna aktywność gruczołów łojowych lub potowych
• Zanieczyszczenie skóry niektórymi substancjami (węgiel, piasek, cement).
• Uraz skóry.

Karbunkuł gronkowców powstaje z winy gronkowców. Źródłem rozprzestrzeniania się infekcji jest osoba. Gronkowce są warunkowo patogenną florą. Oznacza to, że do pewnego momentu będą spokojnie egzystować na ludzkiej skórze, nie wyrządzając żadnej szkody ciału. Bakterie są aktywowane po awarii układu odpornościowego. Flora chorobotwórcza przenika do tkanek przez drobne zmiany na skórze właściwej.

Wąglik wąglika jest chorobą zaraźliwą. Infekcja rozprzestrzenia się przez kontakt. Osoba może zarazić się zwierzętami domowymi, takimi jak świnia, koza lub krowa. Zarodniki wrzodu przenikają przez zranioną skórę, rzadziej błony śluzowe stają się bramą do infekcji. Flora chorobotwórcza szybko rozprzestrzenia się po całym organizmie, wpływając na węzły chłonne. Prowadzi to do ich zapalenia.

Czynniki ryzyka, które mogą wywołać karbunkulozę:

• Zmniejszenie odporności organizmu, które często występuje po chorobie.
• Obecność w ciele przewlekłego ogniska infekcji.
• Brak witamin.
• Niedokrwistość.
• Cukrzyca i inne zaburzenia metaboliczne.
• Wyczerpanie ciała.
• Przeciążenie psychiczne.

Typowe objawy karbunkułu

U osoby z karbunkulozą wystąpią objawy zarówno miejscowe, jak i ogólne.

Miejscowe objawy obejmują:

• Powstaje czerwony węzeł na skórze. Bardzo szybko rośnie. Po kliknięciu osoba doświadcza bolesnych wrażeń.
• Tkanki otaczające ten węzeł bardzo puchną, stają się gorące w dotyku i nabierają czerwonego lub niebieskawego odcienia.
• W dniach 5-8 objawy nasilają się. Ropień silnie puchnie i reaguje intensywnym bólem przy badaniu palpacyjnym.
• Począwszy od 8-12 dni na środku karbunkułu tworzą się białawe ropnie. Ból pulsuje, więc nie możesz dotykać tych nowotworów.
• Korki same się otwierają, wypływają z nich ropne masy. Mogą mieć różne kolory: żółty, zielony, mleczny. Czasami w ropie jest krew.
• Po całkowitym ustąpieniu ropy skóra i tkanki w obszarze zapalenia zaczynają obumierać. Skóra właściwa staje się czarna, pokryta wrzodziejącymi ubytkami.
• Po zakończeniu martwicy w obszarze objętym stanem zapalnym tworzy się wrzód. Jego krawędzie nie są wyraźne, spód jest szarawy. W miarę regeneracji napina się, pokrywając ziarniną.
• W miejscu, w którym kiedyś znajdował się karbunkuł, tworzy się blizna.

Typowe objawy choroby to:

• Podwyższona temperatura ciała.
• Przyspieszone tętno.
• Nudności.
• Brak apetytu.
• Słabość.

Jeśli na twarzy pojawi się karbunkuł, jego objawy będą znacznie bardziej intensywne.

Etapy i lokalizacja karbunkułu

Istnieją 3 etapy karbunkuł:

1. Infiltrować. W tym okresie pod skórą powstają węzły, które będą reprezentowane przez stan zapalny mieszków włosowych. Naciek zawiera tkankę tłuszczową, ropę, limfę i limfocyty. Guzki unoszą się ponad powierzchnią skóry. Ponieważ odżywianie skóry właściwej jest zakłócone, nabiera niebieskawego koloru. Po kilku dniach (od 9 do 12) infiltracja osiąga imponujące rozmiary. Może mieć około 10 cm średnicy Skóra jest opuchnięta, napięta, gorąca w dotyku. Im większy obrzęk, tym intensywniejszy ból.
2. Ropna edukacja. Na etapie ropienia karbunkuł osiąga dojrzałość. Tworzą się na nim bąbelki, które są wypełnione ropą. Otwierają się, więc powierzchnia karbunkułu przypomina sito. Ropa zmieszana z krwią i martwym nabłonkiem przedostaje się przez te małe otwory. Etap ropienia trwa około 14-21 dni. W tym okresie ogólne samopoczucie pacjenta ulega pogorszeniu.
3. Martwica i odrzucenie tkanki. W tym okresie ropa z karbunkułu przestaje wyciekać. W miejscu zapalenia powstają wrzody, które będą miały pręciki. Łączą się ze sobą, tworząc jedną dużą wadę. Uszkodzenie tkanki jest bardzo intensywne i często obejmuje mięśnie. Ten obszar jest czarny. Rana goi się powoli, stopniowo wypełniając się granulkami. Na swoim miejscu pozostaje blizna. Faza martwicy trwa około 21 dni.

W różnych częściach ciała może tworzyć się karbunkuł:

• Głowa. Czasami na twarzy pojawiają się karbunkuły w miejscu, w którym wcześniej występował trądzik. Innym ulubionym miejscem lokalizacji ropnia jest tył szyi.
• Mieszkaniowy. Często pod pachą rosną karbunkuły, co jest wynikiem wrzodów pod pachami.
• Dolna połowa ciała. W okolicy pachwiny, w kroczu może powstać karbunkuł. Przyczyną jego powstania jest ropień, który został wyciśnięty bez przestrzegania zasad aseptyki.

Szczególnie niebezpieczne są karbunkuły, które znajdują się na ustach, brodzie i nosie.

Najczęściej na twarzy powstają karbunkuły, prowokowane przez florę gronkowcową. Na ciele i błonach śluzowych (w nosie i ustach) może tworzyć się karbunkuł wąglika.

Diagnostyka

Wystarczy, że lekarz zbada pacjenta, aby postawić diagnozę.

Aby wyjaśnić charakter zapalenia, lekarz zaleca pacjentowi takie testy diagnostyczne, jak:

• Analiza bakteryjna materiału pobranego z ropnia.
• Badanie krwi. Pozwala to ocenić stopień nasilenia procesu zapalnego.
• Badanie krwi w celu określenia poziomu cukru. Często u osób z cukrzycą powstają karbunkuły. Aby zapobiec nawrotom ropienia, należy podjąć wysiłki w celu leczenia choroby podstawowej.
• Mikrobiologiczne badanie krwi, które wyeliminuje posocznicę.

Który lekarz leczy karbunkula?

Kiedy pojawią się pierwsze oznaki karbunkułu, należy udać się do dermatologa. Jeśli nie można poradzić sobie ze stanem zapalnym, wymagana jest pomoc chirurga.

Jeśli pacjent regularnie ma karbunkuły, wymagana jest konsultacja immunologa. Aby poradzić sobie z chorobą, musisz znaleźć przyczyny jej wystąpienia. Oprócz wymienionych specjalistów, pacjent może potrzebować konsultacji z endokrynologiem, onkologiem, hematologiem itp.

W zależności od tego, gdzie dokładnie powstaje karbunkuł, musisz wybrać wąskiego specjalistę. Jeśli znajduje się blisko ucha, wymagana jest pomoc otolaryngologa. Gdy karbunkuł jest skoncentrowany w pachwinie, kobieta powinna udać się do ginekologa.

Leczenie Carbuncle

Cele do osiągnięcia podczas terapii karbunkułami:

• W przybliżeniu czas dojrzewania ropnia.
• Zapobiegaj rozprzestrzenianiu się ropnych mas do pobliskich tkanek i narządów.
• Usuń środkową część ropienia i dokładnie oczyść wrzód z martwej tkanki.
• Nie pozwól, aby flora bakteryjna spowodowała poważne zatrucie organizmu.
• Bezpośrednie działania mające na celu zapobieganie powikłaniom choroby.

Jeśli karbunkuł jest mały i znajduje się na ramionach, nogach lub na ciele, wówczas zabieg przeprowadza się w domu. Konkretne zalecenia zależą od stadium ropnia. Pod warunkiem, że dana osoba skonsultowała się z lekarzem przed powstaniem ogniska ropno-martwiczego, istnieje możliwość korekty leku. Podstawą leczenia są antybiotyki.

Terapia szpitalna jest wskazana dla pacjentów w późnym stadium choroby, gdy występuje już ognisko martwicy. Ci pacjenci wymagają operacji. Odbywa się to w trybie nagłym, jeśli choroba ma ciężki przebieg, ropień jest duży, zlokalizowany na twarzy. Kiedy główne objawy choroby zostaną wyeliminowane, a samopoczucie osoby wróci do normy, zostanie mu przepisane leczenie fizjoterapeutyczne.

Podczas całego pobytu w szpitalu pacjent będzie musiał otrzymywać antybiotyki.

Leczenie terapeutyczne

Możesz ograniczyć się do metod terapeutycznych w następujących sytuacjach:

• Karbunkuł jest niewielki, tworzy się z dala od mózgu, to znaczy na tułowiu, kończynach, pośladkach itp.
• U osoby nie pojawiają się powikłania karbunkuła.
• Uwzględnienie aspektu kosmetycznego. Faktem jest, że po operacji na skórze pozostanie blizna.

Procedury fizjoterapeutyczne. Fizjoterapia może przyspieszyć powrót do zdrowia. Zabiegi te mają zastosowanie na każdym etapie procesu zapalnego. Dzięki takiemu podejściu można poprawić odżywienie tkanek i zwiększyć szybkość procesów regeneracyjnych. Obrzęk, reakcja zapalna i ból ustępują szybciej.

Metody fizjoterapii mające zastosowanie w przypadku karbunkulozy:

• Terapia laserowa. Laserowe leczenie skóry może poprawić odporność na poziomie lokalnym, a także zmniejszyć liczbę drobnoustrojów chorobotwórczych.
• Magnetoterapia. Ta metoda pomaga przyspieszyć procesy metaboliczne w tkankach.
• UHF. Pod wpływem impulsów elektromagnetycznych limfa i krew zaczynają płynąć szybciej, więc produkty przemiany materii patogennej flory są wydalane z organizmu bez czasu na wyrządzenie mu znacznej szkody.

Leczenie miejscowe. Rehabilitację ogniska zapalnego przeprowadza się według następującego algorytmu:

• Martwicze masy są codziennie usuwane z ogniska zapalenia. Ta procedura jest wykonywana podczas opatrunku.
• Fizjoterapeutyczna metoda leczenia polega na leczeniu rany kawitacją ultradźwiękową o niskiej częstotliwości z wykorzystaniem ozonu. Pozwala to na jakościowe i bezbolesne oczyszczenie ogniska zapalnego.

Inne miejscowe metody leczenia obejmują:

• Nałożenie bandaży medycznych. Mogą zawierać synthomycynę mazi, roztwór dioksydyn (stężenie do 30%), maść Ichthyol, maść Vishnevsky. Takie opatrunki mogą przyspieszyć dojrzewanie ropnia i wyciągnąć ropne masy bliżej powierzchni. Takie metody leczenia były aktywnie wykorzystywane w czasie wojny, ale ze względu na ich wysoką skuteczność nie straciły dziś na aktualności.
• Wstrzyknięcie w obszar objęty stanem zapalnym lekami przeciwbakteryjnymi i znieczulającymi. W tym drugim przypadku stosuje się nowokainę.
• Nałożenie bandaża z enzymami proteolitycznymi. Dezynfekują dotknięte obszary i przyspieszają odrzucanie tkanek. W tym celu stosuje się leki takie jak chymotrypsyna, trypsyna, bromeamina, streptokinaza, kolagenaza i rybonukleaza trzustkowa.

Korekta leków

Jeśli leczenie lekami rozpocznie się na wczesnym etapie rozwoju choroby, pozwoli to poradzić sobie z karbunkułem bez pomocy chirurga. Utworzony naciek po prostu rozpuści się pod wpływem antybiotyków. Leki, które można zastosować w leczeniu:

• Środki przeciwbakteryjne. Wskazane jest domięśniowe podanie ampicyliny, gentamycyny lub innego leku przeciwbakteryjnego. Po pierwsze, lekarz zaleca stosowanie antybiotyku o szerokim spektrum działania. Jeśli z jego pomocą nie można poradzić sobie z karbunkułem, wymagane jest badanie bakteriologiczne. Po określeniu wrażliwości patogennej flory na określony lek są one leczone.
• Preparaty łagodzące stany zapalne: Ibuprofen, Analgin, Paracetamol.
• Środki przeciwbólowe: Ketonal, Ketanov, Nise.
• Witaminy.
• Rozrzedzacze krwi: Trental, Pentoxifylline, Thrombo Ass.
• Leki przyspieszające odrzucanie obszarów martwicy: Retasol, Skinoren, Akriderm SK.
• Preparaty pozwalające na usuwanie toksyn z organizmu: Legalon, Zorex, Duphalac, Agri.
• Preparaty do gojenia tkanek: Contractubex, Dermatiks. Są stosowane w przypadku ciężkich zmian bliznowaciejących.

Operacja

Operacja jest wskazana dla pacjentów w przypadku, gdy karbunkuł jest duży, tworzą się obszary martwicy, ropienie jest rozległe, a jego oddzielenie trudne. Nie można wahać się przy pomocy chirurgicznej, jeśli stan zdrowia pacjenta szybko się pogarsza, a choroba postępuje.

Jeśli na głowie, szyi lub pod pachą tworzy się karbunkuł, konieczna jest pomoc chirurga pacjentowi.

W zależności od obszaru pola operacyjnego i złożoności operacji może być wykonywany w znieczuleniu ogólnym i miejscowym.

Postęp realizacji:

• Wycięcie nacieku i usunięcie ropnych mas.
• Leczenie rany środkami antyseptycznymi, założenie drenażu w celu usunięcia nagromadzonego wysięku.
• Oczyszczanie ran, leczenie lekami przeciwzapalnymi i leczniczymi.

Operacja rzadko trwa dłużej niż godzinę. Po tym pacjent pozostaje w szpitalu, otrzymuje niezbędne leki, przechodzi fizjoterapię. Jego bandaże są codziennie zmieniane. W okresie rehabilitacji będziesz musiał przestrzegać diety. Z reguły pacjent zaczyna czuć się lepiej natychmiast po otwarciu i zdjęciu karbunkułu.

Pierwsza pomoc

Im wcześniej rozpocznie się leczenie, tym korzystniejsze rokowanie. W takim przypadku możliwe będzie pozbycie się karbunkułu bez pomocy chirurga. Terapia będzie ograniczona do antybiotykoterapii i leków przeciwzapalnych.

Pod warunkiem, że zdrowie osoby gwałtownie się pogorszy, a karbunkuł szybko ulegnie martwicy, pacjent jest wysyłany na operację. Bez wątpienia karbunkuł, który jest spowodowany wąglikiem, jest usuwany chirurgicznie.

Jeśli natychmiast po pojawieniu się ropnia dana osoba otrzyma pomoc jakości, wówczas powikłania karbunkułu nie rozwiną się.

Podstawowe zalecenia dotyczące leczenia:

• Przetrzyj dotknięty obszar alkoholem.
• Nałóż bandaż z maścią Vishnevsky na karbunkuł.
• Skonsultuj się z chirurgiem.

Jeśli objawy choroby szybko postępują, a stan zdrowia gwałtownie się pogarsza, należy wezwać karetkę.

Komplikacje i konsekwencje

W jamie karbunkuł stale tworzy się ropa. Im większy ropień, tym intensywniejszy będzie proces zapalny. Infekcja atakuje tkanki głębokie i może przedostać się do krwiobiegu i układu limfatycznego.

Jeśli odporność osoby jest osłabiona przez choroby przewlekłe, karbunkuł może prowadzić do powikłań, takich jak:

• Zakrzepowe zapalenie żył.
• Róża.
• Uszkodzenie integralności naczyń krwionośnych i rozwój krwawienia.
• Zapalenie szpiku
• Ropień.
• Zapalenie mózgu.
• Zapalenie żyły.

Jeśli dana osoba ma sepsę, zwiększa się prawdopodobieństwo jego śmierci.

Zapobieganie chorobom

Aby zapobiec tworzeniu się karbunkułu, musisz przestrzegać następujących zaleceń:

• Nie zaniedbuj zasad higieny osobistej, noś czystą pościel, regularnie zmieniaj łóżko. Codziennie bierz prysznic. Konieczne jest mycie rano i wieczorem. Obszary zwiększonego tarcia należy traktować bardzo ostrożnie. Dotyczy to tylnej części ciała, pach itp. Jeśli dana osoba bardzo się poci, należy częściej płukać. Nie zawsze jest konieczne używanie mydła. Czasami wystarczy wziąć prysznic.
• Jeśli dana osoba jest zmuszona do przebywania w niehigienicznych warunkach, należy unikać dotykania rękami twarzy, szyi i innych wrażliwych części ciała. Kiedy nadarzy się okazja, musisz wziąć prysznic.
• Nie wyciskaj trądziku i innych ropni. Jeśli na ciele była rana, którą rozczesano, należy ją potraktować środkiem antyseptycznym i przykryć plastrem. Zapobiegnie to przedostawaniu się bakterii do rany.
• Konieczne jest zwiększenie odporności organizmu, więcej odpoczynku i unikanie nerwowego przeciążenia. Ważne jest, aby przestrzegać codziennej rutyny.
• Witaminy należy przyjmować zimą i wiosną. W tym okresie powinieneś jeść owoce cytrusowe, świeże owoce i warzywa.
• Jeśli istnieje ryzyko rozwoju karbunkułów ze względu na stan zdrowia, zaleca się stosowanie mydła antybakteryjnego.

Osoby ze skłonnością do karbunkulozy muszą 4 razy w roku chodzić do lekarza i wykonywać badanie krwi. Dotyczy to pacjentów z cukrzycą, osób z otyłością i nadmierną potliwością.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.