Biegunka U Osoby Dorosłej - Przyczyny I Objawy Biegunki Z Gorączką I Wymiotami, Jej Kolor I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Objawy, kolor i przyczyny biegunki

Zadowolony:

• Co to jest biegunka?
• Przyczyny biegunki u dorosłych
• Rodzaje biegunki
• Objawy biegunki
• Kolor biegunki u osoby dorosłej
• Leczenie biegunki u dorosłych
• Dieta na biegunkę u dorosłych

Co to jest biegunka?

Biegunka to stan osoby, w którym obserwuje się częste wypróżnienia, podczas gdy stolec jest wodnisty. Ten stan jest niebezpieczny, ponieważ może prowadzić do odwodnienia. Biegunka może być spowodowana infekcjami przewodu pokarmowego, niezdrową dietą, stanami stresowymi i zatruciem lekami.

Przyczyną choroby może być również obecność robaków lub dysbioza jelit. Warto uważnie monitorować częstotliwość stolca, zwracając uwagę na jego zapach (kwaśny, zgniły), kolor (szary, biały), domieszkę krwi.

Istnieje kilka rodzajów zaburzeń stolca, a ich definicja ma określone cechy, które w rzeczywistości odróżniają ten objaw od normy.

Jasne kryteria i różnice między nimi przedstawiono w tabeli:

Dane podane w tabeli wymagają niewielkiego wyjaśnienia, ponieważ granice normy i patologii są indywidualne dla każdej osoby. Wszystkie ogólnie przyjęte wskaźniki fizjologiczne mają średni charakter, łącząc ich dość szeroki zakres. Przede wszystkim warto wyjaśnić wskaźnik liczby dziennych wypróżnień. Dla niektórych osób waha się od raz na 2-3 dni do 3-4 razy dziennie. Dotyczy to również konsystencji kału, od płynnej papkowatej do stałej.

Najważniejszą rzeczą w ocenie tych cech wypróżnień jest czas ich trwania. Jeśli trwają przez długi czas (długie miesiące i lata), nie powodując żadnych negatywnych objawów u osoby, nie powinieneś się martwić, ponieważ takie cechy są indywidualne. To nie jest biegunka.

Nie dotyczy to innych cech kału, takich jak zapach i zanieczyszczenia. Ich zmiana zawsze wskazuje na biegunkę. Co więcej, od czasu do czasu, po ich wyglądzie można jasno określić jego pochodzenie. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze zwracać uwagę na kał, ponieważ mówią one o stanie trawienia i zdrowiu organizmu jako całości.

Biegunka jest objawem patologicznym charakteryzującym się wzrostem liczby wypróżnień lub pojawieniem się płynnego kału, które nie zostały zauważone do pewnego momentu. Prawie zawsze towarzyszy temu obecność różnych zanieczyszczeń w kale.

Przyczyny biegunki u dorosłych

Biegunka jest wynikiem nieprawidłowego funkcjonowania przewodu pokarmowego: proces trawienia ulega przyspieszeniu, co prowadzi do ścieńczenia wypróżnień i częstych wypróżnień.

Z reguły przyczyną biegunki są infekcje wirusowe lub bakteryjne lub zatrucia pokarmowe. Biegunka jest zwykle wywoływana przez bakterie Escherichia coli i Salmonella i można ją znaleźć w żywności lub wodzie. Biegunkę wywołaną infekcją bakteryjną najczęściej dotykają turyści podróżujący do egzotycznych krajów. Nie bez powodu ten typ choroby nazywany jest czasem „turystyczną biegunką”.

Biegunkę mogą wywołać wirusy opryszczki pospolitej lub zapalenie wątroby, a także przyjmowanie antybiotyków.

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego może stać się kolejną przyczyną biegunki. Powoduje również ciężką biegunkę, ale zapalenie okrężnicy jest wykrywane bardzo późno i, z reguły, podczas wewnętrznego badania jelit.

Biorąc pod uwagę bliski kontakt układu pokarmowego ze środowiskiem zewnętrznym i wewnętrznymi układami organizmu, można spokojnie zauważyć jego trwałe uzależnienie od nich. Dlatego tak często jest narażona na choroby. Najczęściej każde podrażnienie lub niepowodzenie w normalnym funkcjonowaniu objawia się przyspieszeniem zdolności motorycznych, wydzielaniem śluzu i ostatecznie biegunką.

Pełną listę przyczyn biegunki podano poniżej:

Infekcje wirusowe

1. Rotawirusy;
2. Enterowirusy;
3. Adenowirus;

Infekcje bakteryjne

1. Salmonelloza;
2. Czerwonka (shigelloza);
3. Cholera;
4. Toksykoinfekcje pokarmowe;
5. Escherichioza;

Niedobór enzymatyczny

1. Zapalenie trzustki;
2. Kamica żółciowa z upośledzonym odpływem żółci;
3. Fermentopatia;
4. Wrodzona nietolerancja niektórych pokarmów;

Choroba jelit

1. Zapalenie jelit;
2. Zapalenie jelit;
3. Nieswoiste wrzodziejące zapalenie okrężnicy;
4. Choroba Crohna;
5. Choroba Whipple'a;

Wzrosty guza

1. Polipy;
2. Gruczolakoraki;
3. Uchyłki powikłane stanem zapalnym;

Choroby autoimmunologiczne

1. Uszkodzenie jelit z toczniem rumieniowatym;
2. Reumatoidalne zapalenie stawów;
3. Atopowe zapalenie skóry i reakcje alergiczne;

Zatrucie

1. Zatrucie azotanami;
2. Metale ciężkie;
3. Pestycyd;
4. Domowe środki chemiczne;

Wpływ leczniczy

1. Antybiotyki;
2. Cytostatyki;
3. Przedawkowanie środków przeczyszczających;
4. Środki antycholinesterazowe i prokinetyki;

Krwawienie z przewodu pokarmowego

1. Otwarty wrzód żołądka i dwunastnicy;
2. Krwawienie z jelita cienkiego;
3. Krwawienie z okrężnicy;

Biegunka po zażyciu antybiotyków

Wynika to z faktu, że jest to spowodowane wpływami jatrogennymi (medycznymi), które pierwotnie miały na celu pomóc człowiekowi. Są bardzo powszechne i mogą powodować poważne choroby, a nawet śmierć. Przede wszystkim dotyczy to skutków ubocznych antybiotykoterapii, która powoduje dysbiozę, a następnie rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego. Osobliwością tej ostatniej komplikacji jest to, że bardzo słabo nadaje się do wszelkich metod korekcyjnych, czemu towarzyszy osłabiająca biegunka.

Nie mniej ważne są biegunki zakaźne pochodzenia bakteryjnego i wirusowego. Występują częściej niż inne, ale na szczęście w większości przypadków kończą się dobrze. Wynika to ze zdolności organizmu do ostatecznego pokonania agresywnych patogenów, ponieważ są one naturalnymi składnikami natury. Tego samego nie można powiedzieć o biegunce spowodowanej działaniami toksycznymi i innymi wpływami zewnętrznymi. Ponieważ są nienaturalne, nie można ich pokonać jedynie ochronnymi mechanizmami odpornościowymi bez wpływu z zewnątrz.

Jeśli chodzi o mechanizmy biegunki, również mogą być różne. Włączenie konkretnego zależy od przyczyny biegunki. Najbardziej typowe mechanizmy patogenetyczne i odpowiadające im przyczyny przedstawiono w tabeli.

Zwykle w przypadku biegunki istnieje nie tylko jeden mechanizm jej realizacji. Charakterystyczne jest ich połączenie z przewagą jednego nad innymi.

Rodzaje biegunki

• Biegunkę infekcyjną obserwuje się przy czerwonce, salmonellozie, infekcjach przenoszonych przez żywność, chorobach wirusowych (biegunka wirusowa), amebiaza itp.
• Biegunka pokarmowa występuje przy niewłaściwej diecie, alergiach na jakiekolwiek pokarmy.
• Biegunka dyspeptyczna występuje, gdy trawienie mas pokarmowych jest zaburzone z powodu niewydolności wydzielniczej żołądka, trzustki, wątroby, przy braku wydalania jakichkolwiek enzymów przez jelito cienkie.
• Toksyczna biegunka towarzyszy mocznicy, zatruciu rtęcią, arszenikowi.
• Biegunka polekowa pojawia się, gdy fizjologiczna flora jelita jest zahamowana, rozwój dysbiozy.
• Biegunka neurogenna jest wynikiem naruszenia nerwowej regulacji aktywności ruchowej jelita (na przykład biegunka występująca pod wpływem podniecenia lub strachu).

Lekka i krótkotrwała biegunka praktycznie nie wpływa na ogólny stan osoby. Ciężkie lub przewlekłe - wyczerpuje organizm, prowadzi do hipowitaminozy, znacznych zmian w narządach.

Objawy biegunki

Kliniczne objawy biegunki charakteryzują się zwykle standardowym zestawem skarg i danych z badania fizykalnego. W przypadku niektórych gatunków istnieją specyficzne cechy wyróżniające, dzięki którym można dokładnie określić specyficzny charakter choroby. Ale zdarza się również, że nawet dodatkowe dane laboratoryjne i instrumentalne nie zawsze mają charakter informacyjny. Aby niczego nie przegapić, trzeba bardzo uważać na wszystko, co dzieje się z organizmem, towarzysząc biegunce.

Wysoka gorączka z biegunką

Wielu pacjentów zauważa to jako dodatkowy objaw. Jego rozwój jest typowy dla wielu rodzajów biegunki. Przede wszystkim dotyczy to gatunków drobnoustrojów (wirusów i bakterii). Wszakże każda penetracja obcych struktur białkowych do komórek odpornościowych powoduje produkcję przeciwciał, czemu towarzyszy uwalnianie mediatorów stanu zapalnego i reakcja temperaturowa.

Jak i jak obniżyć wysoką temperaturę?

Biorąc pod uwagę, że jelito jest jednym z najsilniejszych narządów odpornościowych, nie powinno to być zaskoczeniem. Wręcz przeciwnie, gdy dana osoba ma oznaki zakaźnej choroby jelit, ale nie ma gorączki, wskazuje to na niedobór odporności. Jeśli chodzi o jego specyficzne wartości, zależą one od patogeniczności drobnoustroju i reaktywności organizmu i mogą wahać się od 37,1 ° C do powyżej 39 ° C.

Nudności i wymioty z biegunką

Nudności są zdecydowanie najczęstszym objawem biegunki dowolnego pochodzenia. Jest na to logiczne wytłumaczenie. W końcu naruszenie normalnego ruchu pokarmu i kału przez jelita z konieczności prowadzi do ich nieprawidłowego odlewania w przeciwnym kierunku.

Ponadto zatrucie, które występuje na tle jakiejkolwiek katastrofy jelitowej, nieuchronnie prowadzi do wchłaniania tych toksycznych produktów do krążenia ogólnoustrojowego i ich rozprzestrzeniania się we wszystkich narządach i tkankach. Centrum wymiotów w mózgu reaguje jako pierwszy na nie, co objawia się klinicznie w postaci nudności, a następnie wymiotów. Nawiasem mówiąc, ostatni akt odruchowy jest jednym z najbardziej fizjologicznych mechanizmów oczyszczania organizmu z toksyn dowolnego pochodzenia.

Ból brzucha

Jest to zawsze konsekwencja zwiększonej ruchliwości jelit. Z reguły jest spastyczny, mocny i intensywny. Charakteryzuje się przebiegiem napadowym z okresami ostrego nasilenia ze stopniowym ustępowaniem i całkowitym ustaniem. Zwykle po lub w trakcie bolesnego ataku pojawia się chęć wypróżnienia, która objawia się ciężką biegunką.

Początek bólu jest typowy dla prawie wszystkich rodzajów biegunki, ale najczęściej występuje przy jej typach drobnoustrojów i zatruciach pokarmowych. Wszystkim innym typom towarzyszy dyskomfort i uczucie ciężkości w jamie brzusznej.

Zgniłe odbijanie się z biegunką

Występuje jako objaw pierwotny lub stopniowo na tle biegunki. W pierwszym przypadku, gdy poprzedza biegunkę, jej pojawienie się świadczy o niewydolności enzymatycznej trzustki, żołądka i dróg żółciowych.

W wyniku tego, że pokarm dostający się do organizmu nie jest trawiony, następuje jego gnicie. To ostatecznie wylewa się do tworzenia cuchnącego gazu, który wydostaje się z żołądka przez odbijanie. Naturalnie niestrawione cząsteczki dostające się do jelit powodują podrażnienie i biegunkę. Kiedy na tle biegunki pojawia się zgniłe odbijanie, jest to konsekwencja wtórnych zaburzeń trawiennych spowodowanych chorobą podstawową i wskazuje na jej postęp.

Kolor biegunki u osoby dorosłej

Kolor:

• Zielony kolor
• Żółty
• Czarny kolor
• biały kolor
• Krwawa biegunka
• Biegunka ze śluzem
• Biegunka

Doświadczony klinicysta może określić źródło biegunki na podstawie koloru i typowych cech płynnego stolca. W takim przypadku konieczne jest zsumowanie pozostałych objawów. Będzie to okazja do zrozumienia i wyjaśnienia niektórych szczegółów dotyczących pochodzenia prawdziwego sprawcy biegunki.

Zielona biegunka

Charakterystyczny wyłącznie dla bakteryjnych i wirusowych zmian jelitowych. Pojawienie się zieleni wiąże się z bezpośrednią kumulacją leukocytów w kale, a także z aktywnym rozmnażaniem ropotwórczej flory kokosowej (gronkowców) na tle osłabionych lokalnych mechanizmów odpornościowych jelita.

Klinicznie wygląda jak płynne odchody o nieregularnej konsystencji z małymi zielonkawymi plamami lub gęsto pokryte i zmieszane z lepkim zielonym śluzem. Zwykle takiej biegunce towarzyszy wyraźna reakcja hipertermiczna, bóle brzucha, nudności i wymioty, objawy ciężkiego zatrucia i zapalne zmiany parametrów układu krwionośnego.

Czytaj więcej: Zielone odchody - co to znaczy?

Żółta biegunka

Należy do najkorzystniejszych jej odmian, ponieważ najczęściej jest spowodowana zwiększoną perystaltyką (skurczem) jelita. W wyniku przyspieszonego ruchu kału nie mają czasu na pełne uformowanie się w normalny kształt i konsystencję. Ale jednocześnie są prawie całkowitym przetwarzaniem enzymatycznym i częściowym wchłanianiem aktywnych składników do krwiobiegu. W rezultacie - kał o normalnym kolorze, ale płynnej konsystencji. Charakterystyczny jest brak dodatkowych objawów, z wyjątkiem niewielkich skaleczeń i ciężkości brzucha.

Czytaj więcej: Żółty stołek - co to znaczy?

Czarna biegunka (ciemna)

Odnosi się do bardzo groźnych lub odwrotnie, naturalnych objawów. Przede wszystkim warto się nad tym zastanowić jako groźny znak. Pojawienie się czerni jako smoły lub smoły kału może wskazywać tylko na jedno - krwawienie z żołądka. Pojawienie się właśnie takiego koloru spowodowane jest zniszczeniem hemoglobiny erytrocytów pod działaniem kwasu solnego w żołądku. W tym samym czasie powstaje hematyna kwasu solnego, która zapewnia charakterystyczny kolor. W takich sytuacjach nie możesz tracić ani minuty i pilnie szukać pomocy medycznej.

Druga sytuacja, w wyniku której mogą pojawić się czarne odchody, to spożywanie pokarmów na bazie krwi zwierzęcej (krwi), dużych ilości buraków, jagód, czy niektórych leków (węgiel aktywny, preparaty bizmutu - vikalin, de-nol). Właśnie ten fakt często staje się powodem, dla którego ludzie szukają pomocy medycznej. Różnicowym kryterium diagnostycznym pochodzenia czarnej biegunki jest obecność odpowiedniego wywiadu stosowania wymienionych substancji lub obniżenie parametrów hemodynamicznych (niedociśnienie, tachykardia) w przypadku krwawienia z przewodu pokarmowego.

Więcej: Czarny kał - co to znaczy?

Biała biegunka (jasny kolor)

Wraz z czarnymi odchodami jest to jeden z najbardziej specyficznych, charakteryzujący tylko jeden powód pojawienia się. W tym przypadku jest to niewystarczające przetwarzanie mas pokarmowych w jelicie z żółcią. Jest to możliwe, gdy wspólny przewód żółciowy jest ściśnięty lub zablokowany przez guz lub kamień.

W typowych przypadkach takiej biegunce koniecznie towarzyszy zażółcenie skóry i silne ciemnienie moczu. Zespół bólowy, reakcja temperaturowa i odwodnienie nie są charakterystyczne. Często ma nieintensywny charakter, występujący tylko kilka razy, po czym biały kolor odchodów pozostaje przy ich normalnej konsystencji.

Krwawa biegunka

Najgroźniejsza ze wszystkich rodzajów biegunki, ponieważ wskazuje na trwające aktywne krwawienie do jamy jelitowej. Zwykle charakterystyczne dla rozkładających się guzów okrężnicy, ciężkich infekcji jelitowych, w wyniku których następuje całkowite zniszczenie błony śluzowej ściany jelita.

Czasami pojawienie się krwawej biegunki może wynikać z toksycznego działania na jelita różnych związków chemicznych i trucizn. Krwawa biegunka może nie być czystą krwią, ale płynnymi stolcami ciemnej wiśni. W takim przypadku można śmiało powiedzieć, że źródło krwawienia znajduje się w prawej połowie jelita grubego.

Biegunka ze śluzem

Sama ta cecha nie może określić prawdziwego pochodzenia biegunki. W końcu śluz może być zupełnie inny i uwalniać się w różnych ilościach. Jego przezroczysty wygląd jest oznaką stosunkowo korzystnego przebiegu, który może być spowodowany zatruciem pokarmowym i łagodnym zatruciem. Kiedy śluz staje się zielonkawy, brązowy lub krwawy, zawsze oznacza to ciężki przebieg biegunki lub brak efektu leczenia.

Czytaj więcej: Biały śluz w kale: co to znaczy?

Biegunka

W każdym podręczniku naukowym lub zwykłym czasopiśmie poświęconym zdrowiu kobiet jest tylko jedna odpowiedź na pytanie o wodniste stolce. To oczywiście cholera. Czynnik wywołujący chorobę jest tak ułożony, że dostając się do jelita, włącza wszystkie możliwe mechanizmy biegunki, co objawia się nieuleczalnym uwalnianiem wody zamiast kału. Najciekawsze jest to, że temperatura rośnie bardzo rzadko. Ale liczba wypróżnień jest tak duża, że pacjenci nie są w stanie ich policzyć. W rezultacie dochodzi do poważnego odwodnienia, które wymaga natychmiastowej korekty przez masową terapię infuzyjną.

Leczenie biegunki u dorosłych

Tylko ci, którzy potrafią jasno określić jej charakter i mechanizm występowania, są w stanie prawidłowo i skutecznie leczyć biegunkę. Poniższa tabela powinna trochę pomóc w poruszaniu się po tych kwestiach.

Leczenie biegunki nie musi być jednokierunkowe. Konieczne jest prawidłowe łączenie różnych środków, koncentrując się na grupie leków, które wpływają na przyczynę jej wystąpienia.

Rodzaj biegunki	Podstawowe grupy leków
Zakaźny	Antybiotyki; Środki antyseptyczne do jelit; Spowolnienie perystaltyki; Sorbenty; Enzymy;
Enzymatyczny	Terapia zastępcza preparatami enzymatycznymi
Choroba jelit	Antybiotyki; Specyficzne leki przeciwzapalne jelitowe; Hormony glukokortykoidowe;
Krwawienie	Leki przeciwwrzodowe; Hemostatyki; Napar;
Zatrucie	Płukanie żołądka i lewatywy; Sorbenty; Normalizatory silnika;
Biegunka po antybiotykach	Przeciwgrzybicze; Sorbenty; Probiotyki;

Powiązany artykuł: Jak zatrzymać biegunkę w domu?

Dieta na biegunkę u dorosłych

Na szczególną uwagę zasługuje kwestia żywienia w każdej chorobie układu pokarmowego. Ponadto z biegunką. Ogólnie rzecz biorąc, warto powiedzieć, że nie można jeść gruboziarnistego, smażonego, tłustego, wędzonego jedzenia. Wszystko powinno być lekkie, dobrze przyswajalne i nie obciążać już obciążonych jelit. Musi jednocześnie odpoczywać i dostarczać organizmowi najpotrzebniejszych do życia substancji. Konieczne jest dostosowanie reżimu wodnego przy użyciu odpowiedniej ilości cieczy w dowolnej postaci.

Co możesz jeść z biegunką?	Rodzaje produktów	Czego nie można jeść z biegunką?
Czarny z otrębami, wczorajsze wypieki, grzanki, biszkopty	Chleb i potrawy mączne	Świeży biały chleb, bułki, ciasta, bułki, ciasteczka
Dietetyczne mięso z kurczaka i królika, indyk, lekarskie kiełbaski	Produkty mięsne	Mięsa wieprzowe, wołowe, kacze i inne tłuste, wędzona kiełbasa
Sfermentowane mleko pieczone, twarożek, jogurt, jogurt lekki	Nabiał	Pełne mleko, tłusta śmietana, śmietana
Sok z cytryny w wodzie, jagody, kalina, żurawina, pieczone jabłka, ziemniaki	Warzywa i owoce, jagody	Pomidory, ogórki, kapusta, pomarańcza, banan, śliwka, morela
Kasza gryczana, ryż, płatki owsiane	Zboża i zboża	Kasza manna
Zabronione	Rośliny strączkowe i groszek	Fasola, groszek w dowolnej postaci
Suszone jagody, jabłka, gruszki, owoce dzikiej róży	Orzechy i suszone owoce	Rodzynki, suszone morele, wszelkiego rodzaju orzechy

Podany schemat zasilania ma charakter orientacyjny. Żywienie na biegunkę zależy od nasilenia biegunki, postaci i stadium choroby, która doprowadziła do jej wystąpienia. Oczywiście w pierwszych godzinach, a nawet dniach po wystąpieniu problemu lepiej całkowicie powstrzymać się od odżywiania, z wyjątkiem słodzonej herbaty i różnych płynów. Takie podejście zapewni trofizm dotkniętym komórkom jelitowym i nie podrażni ich. Stopniowo zwiększa się ilość żywności, wprowadzając dozwolone produkty w miarę stabilizacji stanu.

Jeśli chodzi o metodę gotowania, należy go wyłącznie gotować lub dusić. Najlepiej gotować znienawidzone zupy, owsiankę, puree ziemniaczane, kotlety gotowane na parze i klopsiki. Odpowiednie są różne galaretki i galaretki z dozwolonych owoców. Wraz ze spadkiem intensywności biegunki można dodać do diety pół jajka na miękko, trochę masła do zupy lub owsianki. Stopniowo dieta rozszerza się wraz z przejściem na normalną, nawykową dietę.

Nie można przerwać diety na żaden rodzaj biegunki, ponieważ jest to nie tylko profilaktyczne, ale także lecznicze. Nie jest konieczne drastyczne rozszerzanie reżimu żywieniowego na etapie zdrowienia po ustąpieniu ostrego okresu biegunki.

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktycznej i Naukowej Administracji Prezydenta Federacji Rosyjskiej.