Grzybica Paznokci Dłoni - Etapy I Leczenie. Jak Leczyć?

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Grzybica paznokci

Grzybica paznokci to zakaźne uszkodzenie płytki paznokcia, wywoływane przez grzyby chorobotwórcze i oportunistyczne.

Według dostępnych statystyk grzybicę paznokci rąk wywołują przede wszystkim grzyby drożdżopodobne z rodzaju Candida (w 44,5% przypadków), następnie grzyby z grupy dermatomycete (do 36,4% przypadków), grzyby pleśniowe (16,5%) oraz inne organizmy grzybicze (do 0,5%). W przypadku grzybicy dłoni można wpływać na jedną i kilka płytek paznokcia, możliwe jest równoległe uszkodzenie paznokci palców kończyn dolnych.

Obserwacje kliniczne wskazują, że z każdym rokiem wzrasta liczba osób cierpiących na grzybicę paznokci rąk, co tłumaczy się czynnikiem infekcji wewnątrzrodzinnej. Eksperci wskazują na zwiększoną liczbę pacjentów z mieszaną florą nie-dermatofityczną na paznokciach. Zatem flora mieszana występuje w 7,3% przypadków. Jest to raczej niebezpieczna tendencja, ponieważ istnieje opinia, że mieszane grzyby nie dermatofityczne są w stanie wzmocnić uczulenie organizmu ludzkiego.

Liczba osób z grzybiczymi infekcjami paznokci, według różnych źródeł, waha się od 2% do 18,5% ogólnej populacji ludzkości.

Zadowolony:

• Objawy grzyba na rękach
• Przyczyny pojawienia się grzyba na dłoniach
• Dlaczego grzyb na rękach jest niebezpieczny?
• Leczenie grzybicy paznokci na dłoniach
• Co jeszcze możesz wyleczyć z grzyba na rękach?

Objawy grzyba na rękach

• Objawy grzyba na dłoniach w przypadku zakażenia grzybami drożdżopodobnymi z rodzaju Candida. Choroba objawia się w bocznych i tylnych fałdach paznokci rąk. Stopniowo stają się grubsze, opuchnięte i zaczerwienione. Możliwe jest zwizualizowanie srebrzystych łusek, które tworzą się na krawędziach grzbietów. W miarę postępu infekcji grzybiczej stan zapalny rozprzestrzenia się na cały wałek, który zaczyna się złuszczać. Skóra staje się cieńsza, eponychion znika. Jeśli naciśniesz rolkę, może się z niej wydostać posoka, ropna zawartość (w przypadku infekcji bakteryjnej) lub mała grudka białej, kruchej masy.

  Kolejnym etapem choroby jest uszkodzenie płytki paznokcia. Stopniowo zanika, zaczyna oddzielać się od łóżka w obszarze otworu. Niszczenie postępuje zgodnie z rodzajem onycholizy, na obszarze płytki pojawiają się bruzdy i wzniesienia. Takie procesy są spowodowane brakiem dopływu krwi do płytki w obszarze macierzy. Mają charakter troficzny i są wywoływane przez zakażenie walca.

  Gdy na drodze bocznej na paznokieć wpływają grzyby drożdżopodobne, niszczenie płytki rozpoczyna się od bocznych krawędzi. Paznokcie stają się cieńsze, zaczynają oddzielać się od łoża, ich kolor zmienia się na żółto-brązowy. Podczas badania paznokcia powstaje wizualne wrażenie, że został on obcięty po bokach.

  Czasami grzyby z rodzaju Candida infekują paznokieć, ale wałek nie ulega zapaleniu. W takim przypadku płytka nie przylega do łoża, gwóźdź stopniowo staje się cieńszy, ale wałek pozostaje nienaruszony.

• Objawy grzyba na dłoniach wywołane czerwoną trichofytonem (rubromikoza paznokci). Na paznokciach tworzą się jasnożółte, białawe lub szarawe plamy i paski. Ich lokalizacja to środek paznokcia. W miarę postępu choroby paznokieć matowieje i ulega deformacji - normotroficznej, przerostowej, zanikowej lub typu onycholiza.
• Objawy grzyba na rękach z infekcją T.interdigitale. Na środku płytki paznokcia, na jej grubości, pojawiają się jasnożółte plamy lub paski. Na krawędzi bez plam pojawia się czasem zgrubienie paznokcia. Płyta z czasem odkształca się i ma skorodowany wygląd.
• Objawy grzyba na dłoniach w przypadku trichofitów antropofilnych. Ten rodzaj zakażenia grzybiczego często występuje równolegle z uszkodzeniem skóry głowy i gładką skórą. Powierzchowna trichofitoza najczęściej objawia się właśnie z paznokci kończyn górnych. Po bokach i na dalszej krawędzi paznokcia pojawia się szara plama, która stopniowo się powiększa. Możliwe jest również tworzenie się pasków na płytce paznokcia. Gęstnieje i zaczyna się kruszyć. Przez długi czas nie dochodzi do deformacji paznokcia. Najczęściej podobne uszkodzenie płytki paznokcia obserwuje się u pacjentów, którzy od dłuższego czasu cierpią na favus.

• Objawy grzyba na dłoniach zaatakowane przez zoofilne trichophytons i microsporums. Ten typ zmiany występuje rzadko. Choroba przebiega zgodnie z rodzajem onychodystrofii. Początkowo na paznokciach pojawiają się białe plamy i paski, po czym płytka jest zdeformowana, a następnie zapada się od bliższej lub dalszej krawędzi. Paznokieć przestaje rosnąć do łóżka, kolor przy takiej chorobie często pozostaje niezmieniony. Czasami paznokieć zmienia kolor na żółty.
• Objawy grzyba na dłoniach, gdy paznokieć jest zaatakowany przez grzyby pleśniowe. Uszkodzenie paznokci przez pleśń rozwija się jako wtórna infekcja przy nieleczonej grzybicy paznokci dowolnego rodzaju (patrz też: Grzybica paznokci - przyczyny i zapobieganie). Pleśnie są trudne do napromieniowania z płytki paznokcia i wymagają leków ogólnoustrojowych. W tym przypadku sam paznokieć zmienia kolor, który różni się w zależności od rodzaju patogenu. Kolor może być czarny, brązowy, niebieski, zielony lub żółty.

W zależności od postaci zmiany wyróżnia się następujące objawy grzyba paznokci:

• W przypadku formy normotroficznej zmienia się tylko kolor paznokci. Początkowo zmiany koloru dotyczą tylko tej części paznokcia, w której powstają plamy i prążki, a następnie zaangażowany jest w proces całego paznokcia. Jednocześnie jego grubość i połysk pozostają niezmienione.
• Przy przerostowej formie paznokieć traci połysk, matowieje i gęstnieje. Występują deformacje o różnym nasileniu, aż do rozwoju onygryfozy. Paznokieć zapada się po bokach i przypomina pazur ptaka.
• W postaci onycholitycznej obserwuje się matowienie paznokcia, nabiera on szarawego zabarwienia w części, w której wystąpiła zmiana. Część talerza może zostać oderwana od łóżka. Po odsłonięciu obszaru paznokcia znajduje się pod nim obszar z luźnymi warstwami. Bliższa część płytki pozostaje przez długi czas niezaangażowana w proces patologiczny.

Główne objawy grzybicy paznokci rąk są następujące:

• Paznokieć w taki czy inny sposób zmienia swój kolor, co zależy od rodzaju patogenu. Najczęściej dzieje się tak w przypadku całkowitej dystrofii.
• Powierzchnia paznokcia staje się szorstka. Szorstkość można określić zarówno wizualnie, jak i dotykowo.
• Stratyfikacja paznokcia występuje najczęściej przy zmianie dystalno-bocznej. W miarę postępu choroby powiększa się obszar rozwarstwienia.
• Pojawienie się białych plam pod paznokciem.
• Utrata zdrowego połysku. Dzieje się to stopniowo, być może przez długi czas, inne przejawy zmian mikroskopowych nie będą obserwowane.
• Zwiększone tworzenie się zadziorów. Ten objaw obserwuje się przy uszkodzeniu fałdu skórnego, gdy skóra wzdłuż krawędzi paznokcia zaczyna szybko obumierać i pękać.
• Oderwanie całej płytki paznokcia. Ten objaw jest charakterystyczny dla całkowitej dystrofii.
• Peeling skóry dłoni. Czasami grzyby atakują nie tylko paznokcie, ale także skórę dłoni i zaczynają łuszczyć się w postaci małych łusek.
• Pojawienie się okruchów na powierzchni płytki paznokcia. Ten objaw można zaobserwować przy białej powierzchownej postaci infekcji grzybiczej. Następnie na powierzchni paznokcia tworzą się małe wgłębienia.

Przyczyny pojawienia się grzyba na dłoniach

Wiadomo, że grzyb na dłoniach pojawia się w wyniku infekcji organizmami grzybiczymi lub ze względu na wzrost patogennej aktywności własnej mikroflory grzybowej człowieka.

Mogą mieć na to wpływ następujące czynniki:

• Na rozwój grzyba na dłoniach może wpływać naruszenie odporności komórkowej, które jest często wywoływane przez różne choroby, w tym zakażenie wirusem HIV, cukrzycę. (czytaj także: Przyczyny, oznaki i objawy cukrzycy)
• Nieuzasadnione przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych o szerokim spektrum działania, zwłaszcza w celach profilaktycznych z samoleczeniem. Obejmuje to również powszechne stosowanie leków o działaniu immunosupresyjnym (cytostatyki, hormony glukokortykoidowe).
• Zastosowanie sztucznych paznokci, w których tworzy się sprzyjające środowisko dla rozwoju patogennej mikroflory.
• Częsty kontakt z wodą, który może wynikać z czynności zawodowych. Do grupy ryzyka zalicza się: personel obsługi restauracji, hoteli, pracowników hut, domów wypoczynkowych, sanatoriów, stołówek itp. Im dłuższe ręce i paznokcie znajdują się w wilgotnym środowisku, tym większe jest ryzyko zachorowania, zwłaszcza grzybiczego uszkodzenia paznokci.
• Narażenie paznokci na działanie substancji chemicznych i zasadowych, częste odtłuszczanie płytki paznokcia (szczególnie przy wykonywaniu manicure) osłabia ochronę własną paznokcia, przyczynia się do ścieńczenia płytki, a tym samym zwiększa ryzyko rozwoju choroby. Czynniki o działaniu egzogennym obejmują również częsty kontakt szczotek z glebą i roztworami zawierającymi cukry. Dlatego do grupy ryzyka zalicza się również pracowników cukierni i przemysłu rolniczego.
• Dojrzały i starość to kolejny czynnik ryzyka rozwoju patologii. Co 10 lat ryzyko choroby wzrasta 2,5-krotnie. Eksperci kojarzą to ze spowolnieniem tempa wzrostu płytki paznokcia, niedożywieniem paznokcia, rozwojem angiopatii.
• Wszelkie urazy paznokci, zarówno podczas manicure, jak i będące następstwem siniaków, zacisków, kompresji itp. Obejmuje to również wszelkie zniszczenia paznokci, krwotoki z tworzeniem kanałów i ubytków, onycholizę. Osobną grupę ryzyka urazów paznokci tworzą muzycy, gitarzyści i operatorzy komputerów osobistych.
• Obecność chorego krewnego mieszkającego na tym samym terytorium. Dzielenie się ręcznikami, środkami do manicure oraz korzystanie ze wspólnej łazienki i prysznica zwiększają ryzyko infekcji.
• Obecność grzyba stóp. Wiadomo, że najczęściej zmiany grzybicze paznokci rąk poprzedzone są nieleczoną oksydozą paznokci nóg. W miarę postępu choroby, przy osłabieniu układu odpornościowego i pod wpływem innych czynników ryzyka, infekcja rozprzestrzenia się z udziałem paznokci w procesie patologicznym.
• Przyczyny psychologiczne. Ryzyko infekcji grzybiczej wzrasta, jeśli masz zły nawyk obgryzania paznokci. Istnieją również dwie patologie psychogenne: onychofagia (niekontrolowane obgryzanie paznokci) i onychotillomania (obsesyjne pożądanie polegające na zniszczeniu własnego paznokcia).

Dlaczego grzyb na rękach jest niebezpieczny?

Grzyb na dłoniach to nie tylko problem estetyczny. To poważna choroba, która może prowadzić do różnych powikłań, zwłaszcza jeśli ten proces jest ignorowany. Często grzyb nie budzi niepokoju przez długi czas, jednak przy osłabieniu sił odpornościowych, a także w wyniku zmian związanych z wiekiem, organizmy grzybicze zwiększają swoją aktywność i prowadzą do poważnych problemów zdrowotnych.

Możliwe konsekwencje braku terapii grzybicy rąk:

• Rozprzestrzenianie się patologicznego procesu na skórę dłoni.
• Prawdopodobieństwo wystąpienia stanu zapalnego z powodu dodatku flory bakteryjnej. Uszkodzone paznokcie i fałd skórny są bramą wejściową dla różnych bakterii.
• Rozwój przewlekłej róży kończyny.
• Rozwój inwazyjnej grzybicy.
• Rozwój aspergilozy, czyli uszkodzenie płytki paznokcia za pomocą pleśni.
• Rozwój uczulenia wielowartościowego na tle długotrwałego wydalania produktów przemiany materii przez grzyby. To z kolei pociąga za sobą wzrost częstości reakcji alergicznych skóry, ich nasilenie i trudność w korekcji terapeutycznej, powstawanie lekooporności.
• Pogłębienie istniejących patologii skóry: dermatozy, łuszczyca, hemodermia, atopowe i łojotokowe zapalenie skóry (patrz też: Zapalenie skóry - przyczyny, objawy, leczenie i dieta).

Ponadto osoba, która ignoruje leczenie, staje się nosicielem infekcji i stanowi zagrożenie dla innych w zakresie infekcji.

Leczenie grzybicy paznokci na dłoniach

Tradycyjna terapia każdej grzybicy paznokci obejmuje stosowanie ogólnoustrojowych i zewnętrznych leków przeciwgrzybiczych. Jeśli chodzi o chirurgiczne usunięcie płytki paznokcia, wszyscy współcześni lekarze odmówili tej metody. Jest praktykowany tylko z dodatkiem infekcji bakteryjnej lub przy długotrwałym braku efektu miejscowej i ogólnoustrojowej terapii przeciwgrzybiczej.

Jako alternatywę dla metody chirurgicznej można zalecić zerwanie lub rozpuszczenie paznokcia. Ta procedura jest wykonywana przy użyciu leków takich jak Nogtivit lub Nogtimycin. W takim przypadku istnieje możliwość wykonania zabiegu w domu, jednak najpierw wymagana jest konsultacja lekarska.

Środki miejscowe

Gdy grzybica paznokci rąk zostanie zdiagnozowana we wczesnych stadiach rozwoju, można pozbyć się tej choroby stosując tylko miejscowe preparaty. Mogą to być kremy, lakiery, maści, żele, aerozole, roztwory i inne leki.

Ich zalety w stosunku do ogólnoustrojowych leków przeciwgrzybiczych są następujące:

• Możliwość długotrwałego leczenia, co nie zawsze jest możliwe przy podawaniu doustnym.
• Liczba skutków ubocznych nie jest tak duża w porównaniu z ogólnoustrojowymi lekami przeciwgrzybiczymi.
• Reakcje alergiczne i indywidualna wrażliwość organizmu na składniki preparatów miejscowych są znacznie mniej powszechne niż podczas przyjmowania leków w środku.
• Ryzyko przedawkowania jest zminimalizowane.

Wskazania do rozpoczęcia leczenia wyłącznie miejscowymi lekami przeciwgrzybiczymi są następujące:

• Mniej niż 50% paznokcia przeszło proces patologiczny;
• Kilka paznokci jest dotkniętych, ale zmiany są punktowe;
• Kształt płytki paznokcia nie ulega zmianie;
• Istnieją przeciwwskazania do doustnego podawania leków przeciwgrzybiczych;
• Postać uszkodzenia płytki paznokcia jest dystalno-boczna.

Niemniej jednak, pomimo wielu zalet, nie zawsze można zrezygnować z ogólnoustrojowych leków przeciwgrzybiczych. Rzeczywiście, preparaty miejscowe nie są w stanie wniknąć w głąb płytki paznokcia. Często w łożysku paznokcia gromadzą się grzyby ze zwiększoną keratynizacją. Aby osiągnąć penetrację miejscowego leku w głąb paznokcia, konieczne jest usunięcie jego zrogowaciałych struktur, co jest możliwe dzięki zastosowaniu specjalnych pilników (metoda mechaniczna) lub dzięki nałożeniu łat keratolitycznych, które umożliwiają zmiękczenie struktury płytki.

Można więc stosować następujące lakiery przeciwgrzybicze:

• Lotseril. Posiada szerokie spektrum działania, jest w stanie pozbyć się kilkudziesięciu odmian organizmów grzybiczych. Efekt przeciwgrzybiczy uzyskuje się dzięki pęknięciu błony komórkowej grzyba. Głównym składnikiem aktywnym jest amorolfina. Jednorazowe nałożenie lakieru gwarantuje, że lek pozostanie w paznokciu do 10 dni. Czasami pacjenci odczuwają pieczenie podczas stosowania leku.
• Batrafen. Lek ten ma dużą siłę penetracji i szerokie spektrum działania. Działa szkodliwie nie tylko na dermatomycetes i drożdżaki, ale także na organizmy grzybicze pleśni. Ponadto Batrafen może mieć szkodliwy wpływ na niektóre bakterie.
• Demicten. Ze względu na działanie aldehydu kwasu mrówkowego Demicten pomaga zwalczać grzyby paznokci. Możliwe jest użycie lakieru jako środka profilaktycznego.
• Mycosan. W opakowaniu z lekiem znajduje się również aplikator oraz zestaw pilników do paznokci. Dzięki tym akcesoriom będzie można wprowadzić substancję w głąb paznokcia i dozować lek w dawkach.

Ponadto w leczeniu grzybicy paznokci można stosować następujące postacie dawkowania miejscowych leków przeciwgrzybiczych:

• Preparaty z grupy Azole: Ketokonazol (Nizoral) - krem lub maść, Izokonazol (Travogen) - krem, Klotrimazol (Kandyd) - wytwarzany w postaci roztworu, maści i kremu.
• Preparaty z grupy Alllylamine - krem terbinafina (Lamisil), krem lub roztwór Naftifine.
• Preparaty - pochodne hydroksypirydonu - krem Batrafen (cyklopiroksolamina).
• Środki keratolityczne obejmują maść salicylową w stężeniu 3% i maść siarkową w stężeniu 10%. Maści są przepisywane w celu zniszczenia już martwych keratynocytów, które odbierają grzybom ich naturalny pokarm.
• W celu zapobiegania infekcji bakteryjnej podczas leczenia można stosować leki zawierające chlorowiec, a mianowicie 2% nalewki jodu. Ponadto środek ten stosowany miejscowo pomaga spowolnić wzrost organizmów grzybiczych.

Leczenie miejscowe powinno być długotrwałe i może trwać do sześciu miesięcy. Jeśli jednak po dwóch tygodniach od rozpoczęcia terapii nie obserwuje się żadnego efektu, konieczne jest zrewidowanie wybranej taktyki z ewentualną wymianą leku.

Przeczytaj więcej: Leczenie grzybicy paznokci w domu

Preparaty na grzybicę paznokci na dłoniach

Doustne podawanie leków przeciwgrzybiczych jest wskazane w następujących przypadkach:

• Dotknięto ponad 50% płytki paznokcia.
• Rozpoznano hiperkeratozę podpaznokciową.
• Dotknięto więcej niż trzy paznokcie.
• Istnieją choroby współistniejące.
• Wiek pacjenta przekracza 50 lat (przy braku przeciwwskazań).

Leki przeciwgrzybicze pomagają niszczyć zarodniki grzybów, wpływają na zrogowaciałe części paznokcia, zmiękczając je. Dawkowanie i częstotliwość podawania, a także czas trwania leczenia określa wyłącznie lekarz. Możliwe jest wdrożenie terapii pulsacyjnej, czyli przyjmowanie leków na krótkich kursach. Pozwala to zminimalizować skutki uboczne leków bez uszczerbku dla efektu terapeutycznego.

• Gryzeofulwina. Pierwszy środek przeciwgrzybiczy o działaniu ogólnoustrojowym. Jest stosowany w praktyce grzybiczej od ponad 40 lat. Pierwszy miesiąc leczenia to przyjmowanie do 1000 mg na dobę, w drugim miesiącu dawka się nie zmienia, ale lek przyjmuje się co drugi dzień. Późniejsza kuracja uzależniona jest od tempa odrastania zdrowej płytki paznokcia. Lek przyjmuje się do całkowitej wymiany paznokcia w zwykłej dawce, ale dwa razy co 7 dni. Tak więc kurs terapeutyczny może trwać do sześciu miesięcy. Przyjmowanie leku jest ściśle ograniczone i może być zalecane tylko przez lekarza, ponieważ istnieje wiele przeciwwskazań do jego stosowania.
• Ketokonazol (Mycozoral, Funginok, Oronazole) przyjmuje 1 tabletkę 200 mg z posiłkiem. Leczenie nie może trwać dłużej niż 60 dni, ponieważ środek ma wyraźne działanie hepatotoksyczne.
• Do terapii pulsacyjnej stosuje się Itrakonazol (Orungal, Canditral, Irunin, Itraconazole-Ratiopharm, Rumikoz, Teknazol, Mikonichol, Itramikol). W pierwszym tygodniu leczenia przepisuje się 400 mg dziennie, podzielone na dwie dawki. Następnie pacjent odpoczywa od terapii przez trzy tygodnie. Liczba kursów na grzybicę paznokci rąk wynosi dwa.
• Flukonazol przyjmuje się przez sześć miesięcy, raz na siedem dni, jedną tabletkę 150 mg. Preparaty o podobnym składniku aktywnym - Mikomax, Medoflucon, Tsiskan, Diflazon, Flucostat, Funzol, Nofung, Flucoside, Mikosist, Diflucan.
• Terbinafina jest przyjmowana doustnie przez sześć tygodni, jedna tabletka 250 mg dziennie. Terbinafina ma nie tylko działanie fungistatyczne, ale także grzybobójcze dzięki zdolności do rozbijania błon komórkowych grzyba. Ponadto lek ten ma tendencję do utrzymywania się przez długi czas w dalszych częściach paznokci, do 48 tygodni. Dlatego właśnie Terbinafine lub Terbizil wielu mikologów woli leczyć swoich pacjentów z powodu onychomyokza. Możliwe jest również stosowanie podobnych leków - Lamisil i Binofina.

Nawet jeśli schemat dawkowania wydaje się prosty, nie należy stosować samoleczenia. Bez wyjątku wszystkie leki przeciwgrzybicze mają przeciwwskazania do przyjęcia, co może w pełni objawiać się niewłaściwym podejściem do leczenia. Ponadto można się upewnić, że całkowite pozbycie się grzyba było możliwe dopiero po przejściu testów laboratoryjnych. Zakończenie leczenia przed czasem może prowadzić do rozwoju oporności organizmów grzybiczych w stosunku do dostępnych leków. W przyszłości nawet profesjonalne podejście do leczenia grzybicy dłoni może nie przynieść pożądanego rezultatu.

Pomimo dostępności leków nie należy podejmować samodzielnego leczenia grzybicy paznokci rąk. Aby leczenie było kompleksowe, konieczna będzie konsultacja lekarska, przeprowadzenie diagnostyki, przestrzeganie schematu leczenia oraz laboratoryjne monitorowanie jego wyników.

Co jeszcze możesz wyleczyć z grzyba na rękach?

Leczenie laserowe

Możesz również leczyć grzyby na dłoniach laserem. Ta metoda pozbycia się grzybicy paznokci należy do metod fizjoterapeutycznych i wykazała się wysoką skutecznością. W trakcie zabiegu chory paznokieć napromieniany jest z regulowaną intensywnością.

Laser może wnikać w głąb paznokcia i miejscowo niszczyć organizmy grzybicze. Możliwe jest przepisanie laseroterapii jako niezależnej metody leczenia, jeśli nie można zastosować miejscowych i ogólnoustrojowych leków przeciwgrzybiczych. We wszystkich innych przypadkach pożądane jest połączenie terapii laserowej z konserwatywnymi metodami leczenia. Ponadto, po napromieniowaniu laserem, poprawia się dostarczanie leku do paznokcia. Czas trwania zabiegu nie przekracza 25 minut, dla uzyskania maksymalnego efektu konieczne będzie wykonanie do 4 naświetleń. Jednak większość pacjentów zauważa widoczny efekt już po pierwszej sesji fizjoterapii.

Zabieg nie powoduje żadnych skutków ubocznych, jest całkowicie bezbolesny dla pacjenta. Jedyną wadą takiej terapii jest prawdopodobieństwo nawrotu choroby przy zastosowaniu jej jako samodzielnej metody terapeutycznej.

Czyszczenie sprzętu

Inna metoda - sprzętowe czyszczenie paznokcia pozwala pozbyć się jego górnej warstwy, która została najbardziej dotknięta zmianami grzybiczymi. Ta procedura jest konieczna do użycia, gdy grzyb zniszczył paznokieć w dużej objętości. Zabieg jest bezbolesny i pomaga skrócić czas rekonwalescencji o połowę. W końcu odsłonięcie łożyska paznokcia pozwoli na bezpośrednie wprowadzenie do niego atymikotyku.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.