Spondyloza Kręgosłupa - Co To Jest? Etapy, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Spondyloza kręgosłupa: etapy, objawy i leczenie

Spondyloza jest dość powszechna. Chorobie towarzyszą zmiany zwyrodnieniowe i dystroficzne kręgosłupa. Jeden lub kilka jego wydziałów może ucierpieć. Wraz z chorobą niszczone są krążki kręgowe, które są reprezentowane przez tkanki elastyczne. To zwęża szczeliny między kręgami, powodując ocieranie stawów o siebie. Ta patologia staje się przyczyną ostrego bólu.

Ciało uruchamia mechanizm kompensacyjny, próbując zmniejszyć tarcie. Dlatego na powierzchni kręgów tworzą się kolce. Nazywa się je osteofitami. Te narośla wywierają nacisk na włókna nerwowe, co przyczynia się do zwiększonego bólu.

Spondyloza to choroba przewlekła, która często dotyka osoby starsze.

Zadowolony:

• Spondyloza - co to jest?
• Przyczyny spondylozy
• Klasyfikacja
• Etapy spondylozy
• Objawy spondylozy różnych oddziałów
• Dlaczego choroba jest niebezpieczna?
• Diagnoza spondylozy
• Leczenie spondylozy
• Środki zapobiegawcze

Spondyloza - co to jest?

Spondyloza jest przewlekłą chorobą układu mięśniowo-szkieletowego charakteryzującą się zwyrodnieniowo-dystroficznymi zmianami kręgosłupa. Każdy z jego działów może być zaangażowany w proces patologiczny, ale najczęściej cierpi strefa lędźwiowo-krzyżowa. Na początkowych etapach rozwoju choroby objawy przypominają osteochondrozę, więc osoba nie spieszy się z pomocą medyczną. Wraz z postępem patologii daje się coraz bardziej odczuć. Zaburzenia neurologiczne będą szczególnie widoczne, gdy spondyloza dotyczy kręgosłupa szyjnego.

Przyczyny spondylozy

We wczesnych stadiach rozwoju choroby jej objawy są nieobecne. Charakterystyczne objawy neurologiczne pojawiają się znacznie później, gdy włókna nerwowe są zaangażowane w proces patologiczny.

Przyczyny, które mogą prowadzić do rozwoju spondylozy:

• Zakłócenia procesów metabolicznych.
• Zmiany w organizmie związane z wiekiem.
• Nadmierny nacisk na kręgosłup, który prowadzi do uporczywych skurczów.
• Długotrwałe obciążenia statyczne kręgosłupa.
• Brak aktywności fizycznej.
• Infekcje.
• Dziedziczna predyspozycja.
• Nowotwory nowotworowe.

Klasyfikacja

W zależności od lokalizacji procesu patologicznego wyróżnia się następujące typy spondylozy:

• Spondyloza szyjna.
• Spondyloza piersiowa.
• Spondyloza okolicy lędźwiowo-krzyżowej.

Objawy choroby będą się różnić w zależności od dotkniętej sekcji.

Etapy spondylozy

Spondyloza postępuje cały czas.

Z czasem przejdzie przez 3 etapy swojego rozwoju:

• Pierwszy etap. W trzonie kręgowym powstają małe procesy, które nie wykraczają poza jego granice. Dlatego objawy choroby człowieka nie przeszkadzają.
• Drugi etap. Osteofity kontynuują swój wzrost, co staje się przyczyną ograniczania ruchomości kręgosłupa. Osoba zaczyna odczuwać bolesne bóle. Nabierają siły przy wysiłku fizycznym, pod wpływem zimna lub przeciągu.
• Etap trzeci. Kręgi rosną razem ze sobą, co powoduje całkowite unieruchomienie kręgosłupa. Osoba cierpi na silny ból, zwiększa się napięcie mięśni. Poziom kwasu moczowego w mięśniach osiąga poziom krytyczny. W miarę postępu choroby pogarsza się samopoczucie osoby.

Najczęściej choroba dotyka 1-2-3 kręgów w odcinku szyjnym lub lędźwiowym. Rzadziej cierpi obszar klatki piersiowej.

Objawy spondylozy różnych oddziałów

Objawy spondylozy mogą być subtelne lub intensywne. Choroba ma przewlekły przebieg i nieleczona prowadzi do niepełnosprawności.

Szyjny

Spondyloza kręgosłupa szyjnego jest często diagnozowana ze względu na wymagania współczesnego życia. Wiele osób pracuje w sferze intelektualnej, co zmusza ich do pozostawania w statycznej pozycji przez długi czas.

Główne objawy spondylozy szyjnej to:

• Nawracający ból. Dają dłonie, palce, dłoń, ramię.
• Sztywność w odcinku szyjnym i barkowym. Pojawia się rano.
• Drętwienie w dotkniętym obszarze.
• Słabość ramion, palców i dłoni.
• Bóle głowy promieniujące do potylicy.
• Brak równowagi.
• Trudności w połykaniu jedzenia.

Odcinek piersiowy kręgosłupa

Spondyloza rzadziej dotyka kręgosłupa piersiowego, ale w tym przypadku choroba doprowadzi do poważnych objawów, w tym:

• Ból pleców, górna i dolna część pleców.
• Ból podczas zginania i prostowania tułowia.
• Sztywność z tyłu rano.

Cechą bolesnych wrażeń jest to, że pojawiają się z jednej strony ciała, z lewej lub prawej strony. Podczas badania palpacyjnego dotkniętych obszarów ból będzie się koncentrował wzdłuż kręgosłupa, a także w przedniej części klatki piersiowej.

Kręgosłup lędźwiowy

Wraz z porażką kręgosłupa lędźwiowego najczęściej cierpi czwarty i piąty kręg. Ból może być skoncentrowany z jednej lub obu stron.

Główne objawy patologii to:

• Ból, który pojawia się i znika od czasu do czasu.
• Sztywność w okolicy lędźwiowej rano.
• Ból, który ustępuje po wysiłku.
• Drętwienie w okolicy lędźwiowej.
• Rwa kulszowa.
• Zaburzenia chodu.
• Uczucie mrowienia w dolnej części pleców, nogach i stopach.
• Zaburzenia w jelitach i pęcherzu. Funkcje tych narządów rzadko ulegają zmianie, najczęściej dzieje się tak podczas kompresji ogona końskiego.

Podczas pochylania się do przodu ból ustępuje. U osoby może rozwinąć się chromanie przestankowe, ale będzie ono fałszywe, ponieważ ból znika wraz z nim, gdy zgina plecy „jak piłką”.

Zaciśnięte zakończenia nerwowe i rwa kulszowa rozwijają się, gdy spondyloza kręgosłupa lędźwiowego jest połączona z osteochondrozą.

Dlaczego choroba jest niebezpieczna?

Na wczesnym etapie rozwoju spondylozy nie ma objawów patologicznych. Jednak bez leczenia choroba będzie postępować. Spondyloza szyjna prowadzi do tego, że przepływ krwi w tętnicach kręgowych jest zaburzony, przez co pacjent może stracić przytomność lub będą prześladować go ataki paniki.

W przyszłości spondyloza może prowadzić do utraty zdolności motorycznych, do pogorszenia mobilności. Osoba może stać się niepełnosprawna, ponieważ pewna część kręgosłupa zostanie po prostu unieruchomiona.

Diagnoza spondylozy

Rozpoznanie spondylozy we wczesnych stadiach jej rozwoju nastręcza pewnych trudności. Choroba rozwija się stopniowo, a ból, który powoduje, można pomylić z bólem w osteochondrozie.

Dlatego lekarz powinien wyjaśnić pacjentowi następujące pytania:

• Jak dawno temu dana osoba miała bolesne odczucia.
• Co poprzedza początek bólu.
• Gdzie promieniuje ból.
• Jakie czynniki przyczyniają się do nasilenia bolesnych doznań.

Po badaniu lekarz ocenia zakres ruchu dostępny dla pacjenta. Prosi go, aby obrócił głowę w różnych kierunkach, podniósł ją, opuścił. Kolejnym krokiem jest ocena wrażliwości, identyfikacja patologicznych odruchów, określenie siły mięśni i zdolności do utrzymania równowagi.

Za pomocą radiografii można zidentyfikować oznaki rozwoju spondylozy. Na obrazku odnajdziesz osteofity.

Jeśli podejrzewa się mielopatię, przejście takich instrumentalnych metod badawczych, jak:

• MRI. Technika dostarcza informacji o uszkodzeniu pni nerwowych.
• CT. Ta metoda jest bardziej pouczająca niż radiografia.
• Badania elektromiografii i przewodnictwa nerwowego. Aby ocenić przewodnictwo nerwów, do skóry pacjenta przyczepia się elektrody, przez które dostarczane są impulsy elektryczne o różnych częstotliwościach. Pozwala to ocenić przewodnictwo włókien nerwowych, a mianowicie prędkość i siłę przesyłanych sygnałów. EMG wymaga znieczulenia miejscowego, ponieważ elektroda igłowa jest wprowadzana do mięśnia w celu przeprowadzenia badania. Następnie ocenia się potencjał elektryczny mięśnia. Najczęściej badania EIG i przewodnictwa nerwowego są wykonywane łącznie.

Leczenie spondylozy

Procesy zwyrodnieniowe, które wyzwalają się u pacjenta ze spondylozą, są nieodwracalne.

Leczenie choroby, niezależnie od jej rodzaju, ma następujące cele:

• Eliminacja reakcji zapalnej, łagodzenie bólu.
• Usunięcie skurczu mięśni.
• Poprawa odżywiania dysków poprzez normalizację krążenia krwi.
• Regulacja procesów metabolicznych.
• Spowolnienie tempa niszczenia elementów kręgosłupa.

Najbardziej skuteczne leki to:

• Diklofenak.
• Ibuprofen.
• Naproksen.
• Celecoxib.
• Etorykoksyb.

NLPZ mogą nie być stosowane przez wszystkich pacjentów ze spondylozą. Lek nie jest przepisywany pacjentom z ciężkimi chorobami serca, patologią wątroby i nerek, astmą oskrzelową, nadciśnieniem, wrzodami żołądka i dwunastnicy.

Środki zwiotczające mięśnie. Leki te pozwalają złagodzić skurcze mięśni, skurcze i bolesne skurcze. Działają relaksująco na włókna mięśniowe.

Diazepam jest przepisywany pacjentom ze spondylozy. Jednak jego odbiór wiąże się z rozwojem działania uspokajającego, wzrasta senność osoby i mogą pojawić się zawroty głowy. Nie należy stosować tego leku, jeśli osoba pije alkohol lub zamierza prowadzić samochód. Leczenie nie powinno trwać dłużej niż 10 dni.

Multiwitaminy. Są to kompleksy użytecznych substancji, które pozwalają wzmocnić tkanki, poprawić ruchomość stawów i ogólnie zwiększyć odporność.

Leki, które można stosować w leczeniu spondylozy:

• Cocarnit. Pacjentowi przepisuje się 1-2 ampułki dziennie. Kurs trwa 10 dni. Ponowne przejście będzie możliwe dopiero za sześć miesięcy.
• VITABS arthro. Przyjmować 2 tabletki dziennie, popijając dużą ilością wody.
• Flexinovo. Lek przyjmuje się w kursie, który może trwać około 3 miesięcy. Pacjentowi przepisuje się 1 kapsułkę rano i wieczorem.

Normalizacja mikrokrążenia. Leki te są przepisywane w celu zapobiegania tworzeniu się skrzepów krwi, ponieważ przyczyniają się do normalizacji krążenia krwi z powodu rozszerzenia naczyń.

Leki, które można przepisać pacjentom ze spondylozą:

• Betahistyna. Lek należy przyjmować 1-2 tabletki 2 razy dziennie.
• Agapurin. Lek przyjmuje się 2 tabletki 3 razy dziennie. Kurs powinien trwać 7 dni.

Chondroprotectors. Chondroprotektory są najczęściej przepisywane, gdy u pacjenta zdiagnozowano spondylozę szyjną. Leki te pomagają przywrócić tkankę chrzęstną, poprawiają procesy metaboliczne i łagodzą ból. Poprawę samopoczucia można osiągnąć w ciągu 14-21 dni od rozpoczęcia terapii.

Leki przepisywane pacjentom ze spondylozą:

• Alflutop. Pacjent otrzymuje codziennie zastrzyk leku (10 mg). Przebieg leczenia powinien wynosić 20 dni.
• Rumalon. Leki podaje się pacjentowi domięśniowo (2 ml) co 3 dni. Kurs składa się z 15 zastrzyków. Alternatywnie dawkę można zmniejszyć do 1 ml. Odstęp czasu jest utrzymywany, ale kurs zwiększa się do 25 wstrzyknięć.
• Artradol. Kurs może składać się z 25-35 zastrzyków po 100 mg. Postawili je z przerwą jednego dnia. Dawkę można zwiększyć do 200 mg, ale robi się to po wykonaniu pierwszych czterech wstrzyknięć.

Leki przeciwdepresyjne. Jeśli dana osoba cierpi na silny ból, może zostać pokazana, że przyjmuje leki przeciwdepresyjne. Mogą być przepisane tylko przez lekarza i na krótki okres. Dawkę dobiera lekarz indywidualnie.

Leki przeciwdepresyjne wpływają na ośrodkowy układ nerwowy, dzięki czemu ból staje się mniej intensywny. Ich stosowanie prowadzi do działania uspokajającego, poprawiającego jakość snu i normalizującego funkcje psychiczne.

Leki, które można przepisać pacjentowi ze spondylozą:

• Amitryptylina. Dawka wynosi 25 mg, lek przyjmuje się 1 lub 2 razy dziennie.
• Duloksetyna. Dawka wynosi 60 mg, lek przyjmuje się raz dziennie.
• Doxepin. Dawka wynosi 25 mg, lek przyjmuje się 1 lub 2 razy dziennie.

Paravertebral. Ustawienie blokad przykręgowych pozwala pozbyć się bólu, wyeliminować skurcze mięśni. Są przepisywane tylko wtedy, gdy dana osoba cierpi na silne bolesne odczucia, których nie można powstrzymać innymi lekami.

Blokady wykonuje się za pomocą lidokainy lub nowokainy 0,5-1%. Zastrzyki wstrzykuje się do mięśni otaczających kręgosłup. Dawka może wynosić do 60 ml. Podczas zabiegu pacjent musi pozostawać nieruchomy.

Środki wazoaktywne. Ich zastosowanie pozwala rozszerzyć naczynia, poprawiając w ten sposób odżywianie dotkniętych tkanek.

W przypadku spondylozy leki wazoaktywne są przepisywane w postaci zastrzyku:

• Stężenie nikotynianu ksantynolu 15%. Dawka wynosi 2-4 ml. Lek podaje się domięśniowo.
• Kwas nikotynowy o stężeniu 1%. Jest przepisywany do 10 dni. Aby nie uszkodzić wątroby podczas terapii, konieczne jest włączenie do diety pokarmów będących źródłem metioniny, np. Twarożku.
• Kwas askorbinowy o stężeniu 5%. Lek podaje się 1 ml każdego dnia. Można go również przyjmować w postaci tabletek. Maksymalna dawka dobowa to 500 mg.

Preparaty do naprawy tkanek. Są przepisywane w celu przyspieszenia procesów regeneracyjnych, a także zapobiegania tworzeniu się skrzepów krwi w naczyniach krwionośnych.

Leki, które można stosować w leczeniu spondylozy:

• Kontraktubex. Stosuje się go w postaci żelu, który nakłada się codziennie na 0,5-1 cm okolicy lędźwiowej. Kuracja nie powinna trwać dłużej niż miesiąc.
• Ekstrakt z aloesu. Lek nakłada się na dotknięty obszar w ilości 1 ml i wciera. Kurs leczenia nie powinien trwać dłużej niż 20 dni.

Operacja

Wskazania do operacji u pacjentów ze spondylozą:

• Pacjent ma uciśnięty pień nerwu.
• Występuje ucisk rdzenia kręgowego.
• Istnieje realne ryzyko uszkodzenia układu nerwowego.
• Bólu nie da się wyeliminować w żaden inny sposób.

Musisz zrozumieć, że operacja nie pozwoli ci osiągnąć wyzdrowienia. Ma na celu zatrzymanie patologicznego procesu niszczenia tkanek kręgosłupa i wyeliminowanie bólu.

Interwencja chirurgiczna może być następujących typów:

• Discektomia przednia. Jest to wskazane, gdy zdeformowany dysk wywiera nacisk na włókna nerwowe.
• Laminektomia szyjki macicy. Podczas tego zabiegu chirurg usuwa narośle kostne, które wywierają nacisk na rdzeń kręgowy.
• Protetyka krążka międzykręgowego. Podczas jego realizacji, własny dysk pacjenta zastępowany jest sztucznym. Ta technika jest innowacyjna, dlatego nie ma danych na temat jej skuteczności w dłuższej perspektywie.

Zabiegi fizjoterapeutyczne spondylozy lędźwiowej

Zabieg fizjoterapeutyczny może zmniejszyć ból, poprawić przewodnictwo włókien nerwowych, przyspieszyć procesy metaboliczne w organizmie i normalizować krążenie krwi.

Zabiegi dla pacjentów ze spondylozą:

• Leczenie ultradźwiękami.
• Elektroforeza z nowokainą.
• Leczenie prądami diadynamicznymi.
• Wykonywanie terapii ruchowej.

Medycyna tybetańska

Metody medycyny tybetańskiej stosowane w leczeniu spondylozy:

• Akupunktura.
• Akupresura i masaż regularny
• Moksoterapia.
• Magnetyczna terapia próżniowa.
• Terapia kamieniami.

Wstrzyknięcie steroidów w punktach spustowych

Wstrzyknięcie steroidów w punkty spustowe, przestrzeń nadtwardówkową i stawy może pomóc złagodzić ból spowodowany spondylozą.

Czcigodny Doktor Ukrainy, neuropatolog "Centrum Medycznego Bersieniewa" Władimir Andriejewicz Bersieniew mówi o takich chorobach kręgosłupa jak spondyloza i spondyloartroza:

Środki zapobiegawcze

Najlepszą profilaktyką spondylozy jest prowadzenie aktywnego trybu życia. Codziennie musisz wykonywać poranne ćwiczenia, kilka razy w tygodniu powinieneś ćwiczyć w domu lub na siłowni.

Jeśli dana osoba jest zmuszona siedzieć przez długi czas z powodu obowiązków zawodowych, należy okresowo wykonywać rozgrzewkę. Ważne jest, aby monitorować swoją postawę.

Liczy się dieta. Musisz dobrze zjeść. Każdego dnia organizm musi otrzymywać witaminy i minerały z pożywienia.

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktycznej i Naukowej Administracji Prezydenta Federacji Rosyjskiej.