Podwiązanie Jajowodów

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Podwiązanie jajowodów

Co to jest podwiązanie jajowodów?

Podwiązanie jajowodów to zabieg chirurgiczny, podczas którego jajowody są blokowane, bandażowane lub przecinane. Według wielu ekspertów jest to niezawodna metoda antykoncepcji, ale nadal nie ma 100% gwarancji, aw ciągu roku po takiej operacji 5 kobiet na 1000 może zajść w ciążę, a po kolejnych 10 latach - u 18 kobiet na 1000.

Nieefektywny opatrunek występuje w przypadku stopienia się rurek, gdy występuje przejście, do którego wnikają plemniki, a także w przypadku niewłaściwej sterylizacji.

Aby zrozumieć istotę operacji, należy przypomnieć, że układ rozrodczy kobiet obejmuje dwa jajniki, dwa jajowody, macicę i pochwę. Zwykle oba jajniki są w stanie wydalić gotową do zapłodnienia komórkę jajową (proces ten nazywa się owulacją). Zjawisko to występuje w dniach 12-17 cyklu miesiączkowego każdego miesiąca. Komórka jajowa wydostaje się z jajnika do jajowodu i przechodzi przez nią do macicy w wyniku skurczów mięśni i ruchów małych, włosowatych rzęsek.

Rodzaje interwencji chirurgicznej

Laparoskopia

Zamknięcie jajowodu lub sterylizację jajowodu można przeprowadzić laparoskopowo za pomocą kamery mikroskopowej i narzędzia chirurgicznego wprowadzonego przez małe nacięcie wykonane w jamie brzusznej. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu na dwa sposoby.

Opatrunek laparoskopowy rozpoczyna się od wstrzyknięcia gazu do jamy brzusznej w celu ułatwienia zabiegu. Następnie jajowody uszczelnia się pierścieniem, klipsem lub prądem elektrycznym.

Górne nacięcie, jak widać na rysunku, jest przeznaczone dla wskazanego urządzenia, a dolne dla zacisku. Linia przerywana oznacza miejsca nacięć.

Mini laparotomia

Mini-laparotomia („mini-łapy”) polega na usunięciu części rurki i uszczelnieniu pozostałej części szwami, taśmami, klipsami lub porażeniem prądem. Z tej metody ochrony przed niechcianą ciążą może skorzystać każda kobieta po 35 roku życia, która nie chce już rodzić. Ta metoda antykoncepcji jest nieodwracalna, nie pozwala na naturalne poczęcie dziecka, dlatego tę decyzję należy dobrze przemyśleć. Oba jajowody są skrzyżowane dla kobiety.

Mini-laparotomia jest wykonywana przez nacięcie o długości mniejszej niż 5 cm, w ramach którego chirurg wykonuje dwa niewielkie nacięcia. Jeden z nich znajduje się w okolicy łonowej. Ten rodzaj interwencji pozwala trwale zapobiec ciąży.

Laparotomię typu otwartego wykonuje się przez znaczne nacięcie w jamie brzusznej.

Zalecany w sytuacji, gdy:

• Do cesarskiego cięcia wymagana jest operacja brzucha;
• Masz chorobę zapalną miednicy, endometriozę lub potrzebujesz operacji miednicy z innego powodu.

W niektórych przypadkach stosuje się poporodowe podwiązanie jajowodów. Ponieważ w tym przypadku jajowody są umieszczone wyżej w okolicy brzucha, nacięcie wykonuje się poniżej poziomu pępka. Najlepiej przeprowadzić operację przez pierwsze półtora dnia po urodzeniu dziecka. Ponieważ po 48 godzinach macica kurczy się, a poporodowe podwiązanie jajowodów będzie znacznie bardziej bolesne i problematyczne.

Należy zaznaczyć, że laparoskopię wykonuje się zwykle w znieczuleniu ogólnym. Ale wszystkie formy tej operacji można wykonać nie tylko w znieczuleniu ogólnym, ale także miejscowym (zewnątrzoponowym).

Metoda implantacji jajowodów

Implanty są wprowadzane do obszaru jajowodu bez operacji i bez znieczulenia. Zajmuje nie więcej niż pół godziny, przed rozpoczęciem operacji kobieta powinna usiąść na krześle, jak zwykle podczas wizyty u ginekologa. Przede wszystkim szyjka macicy powinna się otworzyć - pomoże to uniknąć jej uszkodzenia.

Następnie specjalista wprowadza cewnik przez pochwę do szyjki macicy, następnie do jamy narządu, a następnie do jajowodu: najpierw do pierwszego, a następnie do drugiego. Cewnik służy do umieszczania implantów w rurkach. W niektórych przypadkach podczas zabiegu pojawiają się skurcze podobne do skurczów menstruacyjnych.

Z biegiem czasu tworzy się blizna, która rośnie w pobliżu implantów i zachodzi na jajowody. Przedstawiony rodzaj operacji pozwala zapobiec wyjęciu komórki jajowej z jajników do jajowodów. Jak wiecie, to w nich możliwe staje się zapłodnienie.

Należy wykonać zdjęcia rentgenowskie, aby upewnić się, że probówki są bezpiecznie zamknięte. W ciągu pierwszych trzech miesięcy po implantacji zaleca się zmianę metody antykoncepcji. Pod koniec tego okresu do macicy wprowadza się barwnik i ponownie wykonuje się badanie rentgenowskie lub histerosalpingografię. Zapewni to, że implanty się nie poruszyły, a rurki są w 100% zablokowane tkanką bliznowatą.

Chirurgia z nacięciem strefy nadłonowej

Tradycyjna operacja z nacięciem w okolicy nadłonowej jamy brzusznej wymaga długiego pobytu w szpitalu. Po operacji powstaje blizna. Podczas zabiegu kuldoskopowego, czyli nakłucia tylnej ściany pochwy, nie pozostają żadne blizny, nie ma powikłań, następuje szybkie gojenie się tkanek. Wiadomo, że taka sterylizacja nie powoduje zaburzeń hormonalnych, zachowane zostaje libido i prawidłowy cykl menstruacyjny.

Dojrzałe jaja są wchłaniane w jamie brzusznej, a kobiety nie boją się możliwej niechcianej ciąży. Z reguły większość pacjentek preferuje sterylizację poporodową, którą przeprowadza się bezpośrednio po porodzie. Operacja trwa zwykle mniej niż 30 minut i nie wymaga długiego pobytu w szpitalu. Po takim zabiegu kobiety mogą odczuwać drobne bolesne odczucia i skurcze brzucha, wzdęcia, zmniejszoną aktywność fizyczną, zawroty głowy i nudności.

Czy warto stosować tę metodę antykoncepcji?

Podwiązanie jajowodów to radykalny rodzaj antykoncepcji, którego odwrócenie w przyszłości jest prawie niemożliwe.

Dobrowolna sterylizacja jest dozwolona dla kobiet w wieku rozrodczym, które mają już co najmniej jedno dziecko i nie chcą mieć dzieci w przyszłości. Podwiązanie jajowodów jest wskazane w przypadku wielu chorób, które mogą stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia w czasie ciąży.

Wiele kobiet ma przeciwwskazania do przyjmowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych i stosowania wkładek wewnątrzmacicznych, wtedy sterylizacja staje się jedynym niezawodnym środkiem ochrony. Podwiązanie jajowodów jest niezwykle skuteczne i jest najpopularniejszą metodą antykoncepcji wśród dojrzałych małżeństw z dziećmi. Jednak zwiększone ryzyko ciąży pozamacicznej jest poważnym powikłaniem sterylizacji.

Chociaż lekarze ostrzegają, że podwiązanie jajowodów jest nieodwracalne i proszą o dokładne przemyślenie wszystkiego przed zrobieniem tego, w razie potrzeby możesz spróbować przywrócić funkcje rurek, po czym 60-80% kobiet zajdzie w ciążę. Są to operacje mikrochirurgiczne, które odbywają się w znieczuleniu ogólnym, trudność pojawia się przy ponownym zjednoczeniu wyciętych końców jajowodów.

Przed podjęciem decyzji należy pamiętać o statystykach, z których wynika, że wiele kobiet po operacji podwiązania rurki tego żałuje. Nauka nie stoi w miejscu, a dziś opracowano nową, prostszą i bezpieczniejszą metodę, która nie wymaga interwencji w jamie brzusznej. Jego istota polega na wprowadzeniu do macicy różnych leków lub urządzeń, które powodują miejscowe uszkodzenie i reakcję zapalną, w wyniku której tkanka łączna rośnie, a jajowody stają się nieprzejezdne.

Skuteczność tej metody wynosi ponad 99%, ale nie jest ona jeszcze stosowana w klinikach w krajach WNP.

Najbardziej niezawodną metodą jest proste rozcięcie rurki skalpelem lub nożem elektrycznym, po czym nakłucie wykonuje się nylonową igłą ligaturową w dwóch miejscach rurki w jej środkowej części. Końce nici są zawiązywane i cięte. Nie mniej niezawodna jest również sterylizacja poprzez wycięcie części rurki z zanurzeniem jej końców pod otrzewną.

Czego można się spodziewać po operacji?

Po podwiązaniu jajowodów

Po udanym podwiązaniu jajowodów pacjentka wraca do normalnego życia w ciągu 24 godzin. Jednak może wystąpić niewielkie krwawienie z pochwy. Po zakończeniu laparoskopii obserwuje się wzdęcie brzucha spowodowane gazem używanym do podnoszenia skóry i mięśni nad narządami otrzewnowymi, co jest niezbędne do operacji. Efekt ten zwykle ustępuje w ciągu kilku dni.

Ból pleców lub ramion jest prawdopodobnie spowodowany gazem w jamie brzusznej, który ustąpi również po całkowitym wchłonięciu gazu. Dopuszczalne jest branie prysznica dzień po operacji, ale bez pocierania i innych wpływów przez tydzień.

Pełne wyleczenie organizmu po podwiązaniu jajowodów następuje po około 7 dniach.

Oprócz:

• Możesz uprawiać seks, jeśli nie ma bólu;
• Zaleca się odpoczynek od sprzątania, prania i prac domowych;
• Nie ma potrzeby dodatkowej kontroli urodzeń.

Po implantacji

Po implantacji kobiety w ciągu 24 godzin wracają do codziennych zajęć. Środki ostrożności obejmują stosowanie innej metody antykoncepcji przez trzy miesiące i do czasu, gdy badanie rentgenowskie potwierdzi, że jajowody są całkowicie zablokowane.

Jak skuteczna jest taka operacja?

Podwiązanie jajowodów przy wejściu do macicy, a także wprowadzenie implantów nie może być uznane za w 100% skuteczne metody zapobiegania niechcianej ciąży.

Istnieje stosunkowo małe prawdopodobieństwo zajścia w ciążę po zawiązaniu w ten sposób rurek. Pięć na 1000 kobiet doświadcza tego 12 miesięcy po operacji. Po 10 latach od interwencji co najmniej 18 na 1000 może być na dobrej pozycji.

Może się to zdarzyć, jeśli:

• Rurki urosły razem lub utworzyło się nowe przejście, przez które komórka jajowa zostanie zapłodniona przez plemnik;
• Opatrunek został wykonany nieprawidłowo;
• Kobieta była już w ciąży w momencie operacji.

Co by się stało, gdyby zastosowano implanty jajowodów? Ta metoda nie ma długoterminowych statystyk, ponieważ jest stosunkowo nowa. Badania pokazują, że mniej niż jedna na 100 kobiet z implantami zachodzi w ciążę w ciągu dwóch lat.

Powody wizyty u specjalisty

W przypadku zauważenia objawów ciąży należy natychmiast zgłosić się do lekarza. Może to być zaburzenie cyklu miesiączkowego, zwiększona tkliwość piersi i nudności. Bolesne odczucia po obu stronach podbrzusza, utrata przytomności i zawroty głowy powinny być traktowane jako powody do niepokoju.

Ryzyko i powikłania po opatrunku

W przypadku podwiązania jajowodów charakterystyczne jest, że po nim nie ma poważnych komplikacji. Mniej poważne konsekwencje obejmują infekcję i rozejście się. Występuje u 11% kobiet po minilaparotomii iu 6% po zakończeniu laparoskopii. Poważniejsze powikłania to namacalna i niebezpieczna utrata krwi, problemy wywoływane przez znieczulenie ogólne, a także uszkodzenie narządów w trakcie operacji i konieczność jeszcze bardziej znaczącej sekcji.

Chociaż podczas laparoskopii powstaje mniej powikłań niż w przypadku innych typów podwiązania jajowodów, takie powikłania mogą być bardziej groźne. Na przykład po włożeniu laparoskopu prawdopodobne jest uszkodzenie pęcherza lub jelit. Ryzyko operacji wzrasta, jeśli kobieta ma cukrzycę, nadwagę, uzależnienie od nikotyny lub choroby układu krążenia.

Ryzyko i powikłania po wprowadzeniu implantów jajowodów

Po implantacji bolesne odczucia w okolicy miednicy mogą nie ustąpić. W takich sytuacjach implanty usuwa się sześć tygodni po włożeniu do jajowodów. Zwiększa to ryzyko rozwoju chorób narządów miednicy. Przed zabiegiem zaleca się wykonanie badania. Umożliwi to upewnienie się, że pacjent nie ma chorób zakaźnych układu rozrodczego.

Ryzyko wystąpienia ciąży pozamacicznej

Jeśli proces resekcji jajowodów lub implantacji zakończył się niepowodzeniem, a kobieta mimo to zaszła w ciążę, to prawdopodobieństwo ciąży pozamacicznej wielokrotnie wzrasta. Może się to zdarzyć kilka lat po operacji, a najprawdopodobniej - po trzech lub więcej latach.

O czym powinieneś pomyśleć?

Rozważ następujące punkty związane z podwiązaniem i implantacją jajowodów:

• Cykl menstruacyjny i menopauza pozostaną niezmienione, ponieważ jajo będzie produkowane co miesiąc;
• Atrakcyjność seksualna nie ulegnie zmianie i prawdopodobne jest jeszcze bardziej zrelaksowanie, ponieważ kobieta przestaje martwić się niechcianą ciążą.

Korzyści

Główną zaletą jest możliwość uprawiania seksu i nie bój się zajścia w ciążę. Pomimo tego, że jest to dość kosztowna procedura, jest to wydatek jednorazowy. Ponadto sterylizacja nie wymaga kosztów rehabilitacji.

niedogodności

Podwiązanie jajowodów, podobnie jak wprowadzenie implantów jajowodów, nie zapewnia ochrony przed chorobami przenoszonymi drogą płciową. W tym z ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV). Dla pełnej ochrony konieczne jest używanie prezerwatyw już od samego początku stosunku płciowego.

Inne uwagi

Przywrócenie jajowodów do ich pierwotnego stanu oznacza powrót ich poprzedniego połączenia. Prawdopodobieństwo pozytywnego wyniku przy takim ożywieniu jest niezwykle niskie. Należy pamiętać, że przy podwiązaniu jajowodów kobieta powinna mieć 100% pewności, że w przyszłości nigdy nie będzie chciała mieć własnego dziecka.

Do przedstawicieli płci pięknej, którym najprawdopodobniej nie zaleca się wykonywania resekcji jajowodów, należą osoby, które:

• Nie ukończył 30 lat. Jest to szczególnie ważne w przypadku osób, które nigdy nie rodziły. Według statystyk kobiety, które przeszły resekcję rurki w wieku od 20 do 30 lat, mają chęć przywrócenia płodności w przyszłości;
• W obliczu problemów podczas ciąży. Kobiety, które zdecydowały się na resekcję jajowodów z powodu stresu spowodowanego skomplikowaną ciążą, prawie zawsze żałują swojej decyzji w przyszłości;
• Nie masz stabilnego i poważnego związku, który może się jeszcze pojawić;
• Oczekują, że w przyszłości będą w stanie przywrócić płodność, jeśli zmienią własną decyzję;
• Robi to, ponieważ są zmuszani przez małżonków, członków rodziny itp.;
• Przestań szukać alternatywnej metody antykoncepcji i nie ufaj żadnej z nich.

Dlatego podwiązanie jajowodów jest poważnym zabiegiem chirurgicznym, który wymaga ważnego przypadku. Ta operacja jest całkowicie bezpieczna, ale nieodwracalna, dlatego kobietom zaleca się dokładne przemyślenie przed jej wykonaniem.

Autor artykułu: Lapikova Valentina Vladimirovna | Ginekolog, reproduktolog

Wykształcenie: Dyplom położnictwa i ginekologii uzyskany na Rosyjskim Państwowym Uniwersytecie Medycznym Federalnej Agencji ds. Opieki Zdrowotnej i Rozwoju Społecznego (2010). W 2013 roku ukończył studia podyplomowe na N. N. N. I. Pirogova.