Torbiel śledziony

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Torbiel śledziony

Torbiel śledziony to duża grupa chorób, których łączy jedna cecha - powstanie w śledzionie jamy lub kilku jam wypełnionych płynem. Śledziona ma duże znaczenie dla odporności, zwłaszcza po pięćdziesięciu latach. Dlatego zaleca się usunięcie go tylko w przypadku całkowitej beznadziejności, gdy nie można już zachować narządu.

Torbiel śledziony występuje u około jednego procenta mieszkańców świata. Ponadto u znacznej części pacjentów torbiel taką stwierdza się podczas rutynowego badania. Kobiety w wieku 35-55 lat są bardziej podatne na tę chorobę, mężczyźni - 4 razy rzadziej. Istnieją odmiany torbieli śledziony: pojedyncze, liczne, prawdziwe, fałszywe (zapalne, pourazowe).

Prawdziwa cysta jest uważana za wrodzoną i jest konsekwencją patologii embriogenezy. Jest to choroba dziedziczna lub zaburzenie genetyczne - wielokrotne torbielowate zniszczenie różnych narządów (np. Wątroby, nerek, mózgu). Przyczyną fałszywych torbieli są poważne urazy śledziony z różnymi typami pęknięć, skomplikowanymi operacjami, a także niektóre rodzaje nowoczesnych leków, różne choroby zakaźne i konsekwencje zawału śledziony.

Kliniczne objawy torbieli śledziony

Typowa klinika torbieli objawia się w zależności od skali, lokalizacji i charakteru torbieli. Jeśli torbiel ma do dwóch centymetrów wielkości, nie ma żadnych objawów. Pacjenci z torbielą śledziony często nie mają żadnych charakterystycznych dolegliwości. Przy największej objętości zewnętrzne oznaki nieprawidłowego działania śledziony mogą być nieobecne, ale jednocześnie często pojawia się przewlekły lub okresowy ból brzucha. Mogą rozpocząć się znacznie wcześniej (może nawet kilka lat), zanim lekarz wykryje torbiel.

Dość często wielu pacjentów skarży się na silny ból w barku, ciężkość, nieprzyjemne uczucie po lewej stronie w okolicy żeber, a po jedzeniu odczuwa nudności i wymioty. Czasami obserwuje się inne objawy ze strony układu oddechowego, takie jak uczucie mrowienia w okolicy klatki piersiowej podczas głębokiego oddechu, regularny kaszel i duszność.

Przy średnicy torbieli 7-8 centymetrów lub wielu zmianach 1/5 torbieli śledziony obserwuje się jej wzrost, występują silne nudności i obserwuje się dysfunkcję układu pokarmowego. Jeśli ropny proces zapalny rozpoczyna się w torbieli, pacjent w większości przypadków ma gorączkę, drżenie, ogólną impotencję.

Głównymi powikłaniami tej choroby są pęknięcia torbieli (podczas gdy zawartość torbieli wpływa do jamy brzusznej), silne krwawienie, a także nieuchronne wniknięcie infekcji rozwija ropienie. Wszystko to powoduje ciężkie zatrucie, aw rzadkich przypadkach zapalenie otrzewnej.

Najczęściej torbiel śledziony występuje podczas rutynowego badania, a także podczas USG i tomografii. W przypadku stwierdzenia torbieli pojawia się kwestia określenia jej rodzaju w celu dokładnej diagnozy, a następnie przepisania prawidłowego leczenia. Ten problem jest rozwiązywany za pomocą nowoczesnych badań serologicznych w poszukiwaniu pasożytów. Jeśli średnica torbieli jest mniejsza niż trzy centymetry, wystarczy obserwować ją wąski specjalista i co najmniej raz w roku wykonać weryfikacyjne badanie ultrasonograficzne.

Jeśli torbiel powiększa się lub zmienia się jej struktura, konieczne jest wykonanie tomografii komputerowej z kontrastem, aby wykluczyć złośliwy wzrost ścian torbieli. Operacja nie jest przepisywana tym pacjentom. Alternatywne metody leczenia torbieli śledziony nie przynoszą efektów, ponieważ nie ma niezbędnych elementów resorpcji ogniskowego zwłóknienia.

Do operacji kierowani są pacjenci z trzech kategorii:

1) Bezwarunkowe: ropne zapalenie, krwawienie, pęknięcie;

2) warunkowo bezwarunkowe: ropienie, krwawienie, pęknięcia, torbiel o średnicy powyżej dziesięciu centymetrów, gdy pacjent cierpi na uporczywy, chroniczny ból w lewym boku;

3) Względne: średnica torbieli 3-10 cm, nawrót po nieskutecznym wcześniejszym leczeniu.

Dziś interwencja chirurgiczna jest uważana za właściwy rodzaj leczenia, ponieważ pacjent może wrócić do normalnych zajęć w możliwie najkrótszym czasie.

Istnieje kilka metod leczenia torbieli śledziony przy użyciu operacji. Pierwszy rodzaj polega na usunięciu znacznej części torbieli za pomocą błony i jest przetwarzany wewnątrz specjalnie przygotowanym osoczem. Drugi - całkowite usunięcie śledziony ze wszystkimi torbielami. A trzeci charakteryzuje się użyciem sprzętu ultradźwiękowego, za pomocą którego przebija się torbiel i wprowadza do jamy roztwór obliterujący.

Nakłucie w dzisiejszej praktyce lekarskiej stosuje się w chirurgii w leczeniu zwykłych torbieli o średnicy do 5 cm, które znajdują się na powierzchni narządu. Zwykłe otwarte operacje z dużym nacięciem otrzewnej są obecnie niezwykle rzadkie.

Jeśli konieczne jest usunięcie torbieli razem ze śledzioną, stosuje się unikalną splenektomię. Laparoskopia znajduje również zastosowanie we współczesnej praktyce chirurgicznej. Metoda ta ma szereg oczywistych zalet, do których można zaliczyć najmniejszą inwazyjność, doskonałe efekty kosmetyczne i szybką rehabilitację. Ponadto możliwe jest jednoczesne korygowanie współistniejących chorób narządów jamy brzusznej, miednicy małej, które wymagają operacji.

W przyszłości zaleca się, aby pacjent był pod opieką hematologa i chirurga. Operowani pacjenci nie potrzebują specjalnej diety. W ciągu 2-3 miesięcy pożądane jest zmniejszenie poważnego przeciążenia fizycznego. Po wygaśnięciu okresu rehabilitacji każdego pacjenta uznaje się za zdrowego, jednak zaleca się poddawać go kontrolnemu badaniu USG raz na pół roku przez kolejne 2 lata.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.