Torbiel Kolana - Torbiel Piekarza (Beckera), Leczenie I Operacja

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Leczenie i operacja torbieli piekarza kolana

Zadowolony:

• Oznaki i objawy torbieli kolana
• Przyczyny torbieli kolana
• Torbiel Bakera w kolanie
• Inne rodzaje torbieli kolana
• Leczenie torbieli kolana
• Usunięcie torbieli kolana (operacja)

Torbiel stawu kolanowego jest łagodną formacją przypominającą guz, zlokalizowaną na tylnej ścianie stawu i będącą nagromadzeniem płynu stawowego. Klinicznie zjawisko to charakteryzuje się obrzękiem okolicy dołu podkolanowego. Ponieważ cysta jest połączona z jamą stawową, jej wypukłość przypomina przepuklinę. Torbiel kolana może mieć rozmiar od 2 do 100 mm. Osiągając dużą wartość, formacja pęka.

Torbiel kolana jest najwyraźniej uwidoczniona przy wyprostowanej nodze, trudniej ją wykryć w momencie zgięcia. Skóra w miejscu lokalizacji formacji nie zmienia koloru, nie ma zrostów.

Na tę chorobę cierpią głównie osoby, których aktywność zawodowa wiąże się z dużą aktywnością fizyczną, dźwiganiem dużych obciążeń, a także sportowcy. U dzieci choroba ta występuje znacznie rzadziej niż u osób starszych.

Torbiel kolana może być chorobą wtórną, która rozwija się na tle takich diagnoz, jak artroza, zapalenie stawów i tym podobne.

Cysta tego rodzaju jest bardzo nietrwała: może zmieniać rozmiar lub znikać. Same torbielowate formacje są pojedyncze (gdy powstaje tylko jedna wnęka) i wielokrotne (pojawia się kilka małych cyst).

Oznaki i objawy torbieli kolana

Ta choroba ma następujące objawy:

• obrzęk okolicy stawu z wyraźnymi granicami, który dobrze nadaje się do badania palpacyjnego;
• dysfunkcja stawu o różnym stopniu, aż do unieruchomienia;
• bolesność, gdy połączenie działa;
• obrzęk i drętwienie pobliskich tkanek.

W takim przypadku objawy mogą być całkowicie nieobecne na początkowym etapie lub objawiać się łagodnym dyskomfortem. Ale wraz ze wzrostem wielkości torbieli zwiększa się nacisk na pobliskie nerwy i naczynia krwionośne, co prowadzi do drętwienia, mrowienia w podeszwie, bolesnych odczuć w samym kolanie i uczucie ciągłego zimna w okolicy kolana. Ruch nóg staje się trudny i bolesny.

Czasami ucisk torbieli kolana na żyłę podkolanową jest tak intensywny, że sprzyja zakrzepicy żył głębokich lub żylakom. Sytuacji tej towarzyszy uczucie dyskomfortu, ciężkości, obrzęku.

Przy takim powikłaniu, jak pęknięta torbiel stawu kolanowego, może wystąpić silny, ostry ból, skóra z tyłu nogi staje się czerwona, puchnie, a temperatura wzrasta.

Przyczyny torbieli kolana

Następujące czynniki, które są związane z procesami patologii stawu kolanowego, mogą powodować pojawienie się torbieli:

• kontuzja kolana: uderzenia, podwichnięcia, które najczęściej kojarzą się ze sportem;
• zmiany zwyrodnieniowe i uszkodzenia łąkotek;
• przewlekły stan zapalny w błonach stawów kolanowych;
• uszkodzenie, zniszczenie chrząstki stawu;
• obecność takich chorób jak reumatoidalne zapalenie stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów, artroza rzepkowo-udowa itp.

Z uwagi na powyższe uwarunkowania zaczyna się zwiększona produkcja mazi stawowej i jej gromadzenie się w tylnej części kolana. Duża ilość tej substancji zaczyna wywierać nacisk na zakończenia nerwów, co prowadzi do pojawienia się charakterystycznych objawów.

Nadmiar płynu w stawie kolanowym jest inaczej nazywany wysiękiem stawowym lub wodą w kolanie.

Torbiele kolana mogą wystąpić nawet wtedy, gdy kolano jest ogólnie zdrowe. W tym przypadku kaletka - worki mazi stawowej zaprojektowane w celu zmniejszenia tarcia ruchomych elementów stawów - tworzy tunel, który łączy się z muszlą stawu. Przez nią płyn wpływa do kaletki kolana, powodując obrzęk. Ten obraz kliniczny jest najbardziej typowy dla pacjentów pediatrycznych.

USG stawu kolanowego lub rezonans magnetyczny może pomóc w ustaleniu dokładnej przyczyny choroby. Rzadziej w tym celu wykonuje się nakłucie zawartości torbieli.

Torbiel Bakera w kolanie

Torbiel Bakera to miękka, ale jędrna, łagodna masa, która rozwija się w dole podkolanowym (tył stawu kolanowego). Wyróżnia się elastyczną gęstą strukturą i charakteryzuje się deformacją błony maziowej oraz procesami destrukcyjnymi w torebce stawowej.

Torbiel Bakera przypomina strukturę przepukliny, ponieważ nie składa się z pojedynczych komórek, ale ma połączenie z torebką stawową.

Ta formacja jest najlepiej widoczna przy wyprostowanym kolanie, kiedy jest zgięte, torbiel jest mniej wypukła i ma mniejszą gęstość.

Choroba ta została nazwana na cześć brytyjskiego lekarza Williama Bakera, który jest właścicielem pierwszych publikacji z doniesieniami o torbieli maziówkowej zlokalizowanej w stawie kolanowym.

Inne rodzaje torbieli kolana

Torbiel zwojową stawu kolanowego jest uważana za łagodną formację, która pochodzi z pochewki ścięgna i torebki stawowej. Jest to formacja kulista lub owalna z kanałem pośrodku, który łączy torbiel z pochewką ścięgna i torebką stawową. Wypełnienie torbieli jest przezroczystą cieczą lub galaretowatą substancją. Podczas badania torbiel zwojowa wygląda jak mały worek wodny lub ciasny elastyczny guz. Ta choroba jest dość rzadka. Jednoznaczne określenie przyczyny może być trudne, najczęściej dotyka młode kobiety cierpiące na hipermobilność stawów. Ponadto torbiel zwojowa kolana jest czasami wynikiem urazu.

Torbiel parameniscusa stawu kolanowego występuje, gdy torbiel łąkotki rozprzestrzenia się na więzadła i okolicę torebki. Formacja przypominająca guz staje się duża i nie znika po wyprostowaniu kolana. Badanie palpacyjne i diagnoza nie są trudne.

Torbiel parameniscus stawu kolanowego należy do trzeciego stadium torbielowatego zwyrodnienia łąkotki. Złożona postać choroby wymaga interwencji chirurgicznej. Można tego uniknąć dzięki szybkiemu dostępowi do lekarza, prawidłowej diagnozie, zintegrowanemu podejściu do leczenia, a następnie fizjoterapii. W takim przypadku można uzyskać całkowite przywrócenie funkcji kolana.

Torbiel maziowa stawu kolanowego może charakteryzować się przepukliną lub zmianą błony maziowej stawu. Dokładna przyczyna tej choroby nie jest jasna, ale osoby z chorobą zwyrodnieniową stawów, reumatoidalnym zapaleniem stawów i urazami stawów są zagrożone. Ponieważ zachowawcze metody leczenia mają słaby efekt, najczęściej uciekają się do środków chirurgicznych. Podczas operacji usuwa się torbiel maziową, a słaby punkt torebki zszywa się specjalnym szwem, który pomaga ją wzmocnić.

Współczesna medycyna oferuje endoskopowe usuwanie torbieli stawu kolanowego, gdyż metoda ta pozwala na zminimalizowanie kontuzji i przyspieszenie, poprawiając efektywność procesu rehabilitacji.

Ważne jest, aby zwrócić się o pomoc lekarską na czas, ponieważ torbiel maziowa może pęknąć w dowolnym momencie, a tym samym znacznie utrudnić leczenie i przywrócenie funkcji kolana.

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa w stawie kolanowym to rzadsza nazwa torbieli Bakera. Jest to zapalenie jamy stawowej spowodowane różnymi procesami zwyrodnieniowymi z tworzeniem się guza.

Torbiel podchrzęstna stawu kolanowego jest rozpoznawana jako łagodna zmiana torbielowata, charakteryzująca się mnogością. Ta formacja składa się z tkanki włóknistej wypełnionej śluzowatą zawartością lub silikonem. Towarzyszy przebiegowi szeregu zmian zwyrodnieniowych w chrząstce stawowej.

Torbiel podchrzęstna występuje częściej u osób starszych i najczęściej przebiega bezobjawowo. Średnica formacji może wahać się od 0,5 do 1,5 cm Podczas badania obserwuje się ubytek kości podchrzęstnej, której ściany stanowią otaczająca normalna tkanka kostna. Zewnętrzna tkanka włóknista ma luźną lub gęstą konsystencję, a wewnętrzna wyściółka torbieli podchrzęstnej jest niewykrywalna.

Torbiel łąkotki przyśrodkowej stawu kolanowego objawia się bólem zlokalizowanym w wewnętrznej części stawu kolanowego, który jest szczególnie dotkliwy przy intensywnym zginaniu nogi. Objawem może być osłabienie mięśni przednich ud. Ta cysta zwykle wybrzusza się przed lub za wewnętrzną ścianą boczną. Najskuteczniejszym zabiegiem jest artroskopia, która zapewnia niewielki rozmiar nacięcia i szybki powrót do zdrowia bez opatrunku gipsowego.

Leczenie torbieli kolana

Jeśli masz objawy wskazujące na pojawienie się łagodnych zmian, powinieneś natychmiast zwrócić się o pomoc do kompetentnych specjalistów. Ponieważ leczenie torbieli jest zawsze dobierane indywidualnie, biorąc pod uwagę charakterystykę konkretnego przypadku, tylko wykwalifikowany lekarz może wybrać najbardziej odpowiednią z listy skutecznych metod. Może to być leczenie zachowawcze lub środki chirurgiczne. Przepisy tradycyjnej medycyny i fizjoterapii będą służyć jako środki pomocnicze.

W większości przypadków leczenie farmakologiczne jest nieskuteczne. Różne leki mogą pomóc złagodzić ból, ale nie wpływają na przyczynę choroby, co oznacza, że nie są w stanie przywrócić ruchomości stawów. Ta metoda jest stosowana głównie przed lub po operacji. Następnie przepisywane są leki łagodzące stany zapalne i łagodzące ból. Można je stosować w postaci maści, tabletek, zastrzyków.

Jedną z metod operacyjnych jest nakłucie torbieli. Przeprowadza się to w następujący sposób: cystę przebija się grubą igłą i wysysa z niej płyn. Następnie do worka międzykręgowego wstrzykuje się steroidowe leki przeciwzapalne (triamcynolon, diprospan, berlikort itp.). Przebicie może dać tylko tymczasowy rezultat, ponieważ dalsze obciążenie stawu kolanowego doprowadzi do tego, że jama ponownie zostanie wypełniona płynem stawowym.

Leczyć torbiel stawu kolanowego za pomocą przepisów ludowych ma sens tylko wtedy, gdy choroba jest w stadium pierwotnym, a formacja jest niewielka. Ponadto takie fundusze będą służyć jako dodatkowa terapia w czasie leczenia lekiem lub na etapie powrotu do zdrowia pooperacyjnego. Na tym stanowisku dobrze się sprawdziły glistnik, łopian i złote wąsy. Z nich powstają kompresy i nalewki. Wszelkie metody leczenia za pomocą środków ludowej muszą być bezbłędnie skoordynowane z lekarzem prowadzącym.

Fizjoterapia jest przepisywana tylko w okresie remisji, ponieważ aktywność fizyczna może powodować nawrót bólu i powikłania choroby.

Ćwiczenia terapeutyczne na torbiel stawu kolanowego są przepisywane przez fizjoterapeutę i początkowo monitorują ich wykonanie. Później pacjent może wykonywać terapię ruchową w domu i przeprowadzać lekkie sesje samo-masażu.

W celu zmniejszenia bólu i złagodzenia stanu zapalnego stosuje się promieniowanie SUF, terapię laserem podczerwonym oraz terapię UHF o niskiej intensywności. Siarkowodór, kąpiele radonowe są przepisywane w celu poprawy przepływu krwi.

Usunięcie torbieli kolana (operacja)

Następujące przypadki to wskazania do interwencji chirurgicznej i usunięcia torbieli:

• edukacja jest duża;
• torbiel jest bardzo bolesna;
• choroba postępuje szybko;
• inne terapie okazały się nieskuteczne.

Podczas operacji torbiel jest całkowicie usuwana i stosowane jest znieczulenie miejscowe. Czas trwania operacji sięga pół godziny, następnego dnia pacjent opuszcza szpital, po 5 dniach staw kolanowy jest gotowy na niewielkie obciążenia, po tygodniu szwy są ściągane.

Usunięcie torbieli kolana może być zalecane w leczeniu podstawowego problemu choroby kolana, takiego jak pęknięcie łąkotki, ponieważ w tym przypadku pojawienie się guza jest chorobą wtórną.

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktycznej i Naukowej Administracji Prezydenta Federacji Rosyjskiej.