Wstrząs Anafilaktyczny (anafilaksja) - Przyczyny, Objawy I Leczenie Wstrząsu Anafilaktycznego

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 02:16

Przyczyny, objawy i leczenie wstrząsu anafilaktycznego

Wstrząs anafilaktyczny to ostra reakcja alergiczna, która może być śmiertelna. Wpływa na różne układy narządów, ale najczęściej podlega oddziaływaniu

• Układ oddechowy
• układ sercowo-naczyniowy
• skóra i błony śluzowe
• przewód pokarmowy

W tym przypadku szybkość procesów charakterystycznych dla zwykłych alergii jest dziesięciokrotnie przyspieszona, a ich objawy są znacznie wyraźniejsze.

Zadowolony:

• Przyczyny rozwoju wstrząsu anafilaktycznego
• Objawy wstrząsu anafilaktycznego
• Diagnoza anafilaksji
• Leczenie wstrząsu anafilaktycznego
• Pomoc medyczna w przypadku wstrząsu anafilaktycznego
• Konsekwencje wstrząsu anafilaktycznego
• Zapobieganie wstrząsowi anafilaktycznemu

Przyczyny rozwoju wstrząsu anafilaktycznego

Określenie przyczyny anafilaksji jest często trudne, ponieważ jest zbyt wiele alergenów, aby działać jako katalizator. Na podstawie statystyk możemy powiedzieć, że w większości przypadków organizm reaguje podobnie

• różne ukąszenia owadów
• produkty żywieniowe
• przyjmowanie określonych rodzajów leków
• interakcja ze środkami kontrastowymi.

Ukąszenia owadów. Na świecie żyje ponad milion owadów różnych gatunków, których ugryzienie może wywołać reakcję anafilaktyczną. Ale najczęściej alergie występują u ofiar pszczół lub os, a u 1% ukąszonych może rozwinąć się w anafilaksję.

Pożywienie powoduje rozwój anafilaksji u co najmniej jednej trzeciej osób z alergiami pokarmowymi. Niektóre z najbardziej niebezpiecznych produktów obejmują

• Orzechy: głównie orzeszki ziemne i ich pochodne (oleje itp.), Orzechy laskowe, migdały, orzechy włoskie i orzechy brazylijskie
• mleko
• Owoce morza: ryby, skorupiaki, mięso kraba

Mniej powszechna jest ostra reakcja alergiczna na jajka i owoce lub jagody (banany, winogrona, truskawki).

W wielu przypadkach leki powodują reakcję anafilaktyczną. W przypadku wielu leków, które mogą prowadzić do tego wyniku:

• antybiotyki (zwłaszcza penicylina, ampicylina, bicylina i inne z serii penicylin)
• środki znieczulające stosowane podczas operacji chirurgicznych: dożylne - propofol, tiopental i ketamina oraz formy wziewne - sewovluran, halotan itp.)
• niesteroidowe leki przeciwzapalne, w tym zwykła aspiryna i paracetamol
• inhibitory konwertazy angiotensyny (enalopryl, kaptopryl itp.) stosowane w leczeniu nadciśnienia

Drugi rodzaj leków (inhibitory ACE) mogą wywoływać reakcję alergiczną, prowadzącą do wstrząsu anafilaktycznego, nawet jeśli lek był przyjmowany przez pacjenta od kilku lat.

Leki z innych grup prowadzą do pojawienia się anafilaksji w ciągu minut lub godzin po pierwszej dawce.

Jednak ryzyko wystąpienia reakcji alergicznych na stosowanie tych leków jest bardzo niskie. Trudno to porównać z wartością pozytywnego działania terapeutycznego tych leków. Prawdopodobieństwo, że organizm odbierze je jako alergen i wywoła reakcję anafilaktyczną, wynosi

• 1 na 5000 z penicyliną
• 1 na 10 000 podczas stosowania środków znieczulających
• 1 na 1500 osób z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi
• 1 na 3000 z inhibitorami konwertazy angiotensyny

W diagnostyce różnych chorób stosuje się środki kontrastowe. Najczęściej podaje się je dożylnie podczas badań radiologicznych narządów wewnętrznych: fluoroskopii, tomografii komputerowej czy angiografii. Pomagają szczegółowo zbadać narządy, w których podejrzewa się patologię. Ryzyko anafilaksji w tym przypadku wynosi około 1 przypadku na 10 000 badań.

Objawy ciężkości wstrząsu anafilaktycznego

W zależności od tego, w jaki sposób alergen dostaje się do organizmu, czas, po którym pojawiają się pierwsze objawy. Tak więc ukąszenie owada sprzyja niemal natychmiastowej reakcji, która rozwija się od 1-2 minut do pół godziny. Z drugiej strony alergia pokarmowa objawia się dłużej - od 10 minut do kilku godzin.

Zwykle objawy pojawiają się w ciągu 5-30 minut od ich wystąpienia. W zależności od nasilenia procesu może wystąpić lekkie swędzenie skóry lub ostra reakcja, która obejmuje wszystkie układy organizmu i prowadzi do śmierci. Im szybsze nasilenie się pojawiających się objawów, tym większe prawdopodobieństwo śmierci, jeśli pomoc nie zostanie udzielona na czas.

Najbardziej widoczne są następujące objawy kliniczne, które świadczą o zaangażowaniu w proces różnych narządów i układów:

• Zmiany skórne charakteryzujące się jasną, swędzącą wysypką
• Zmiany w błonach śluzowych powodujące łzawienie oczu i obrzęk oczu, ust, języka i przewodów nosowych
• Zaburzenia układu oddechowego spowodowane zajęciem dróg oddechowych w reakcji, ich obrzęk i skurcze
• Obrzęk gardła prowadzi do uczucia śpiączki, ściskania szyi
• Ból brzucha, nudności i wymioty, zwłaszcza gdy alergen dostanie się do przełyku
• Fałszywy smak przypomina metaliczny posmak w ustach
• Niewyraźna świadomość, reakcje paniki
• Szybkie bicie serca, spadek ciśnienia krwi, omdlenia lub zawroty głowy

Istnieją trzy stopnie nasilenia przebiegu wstrząsu anafilaktycznego, z których każdy charakteryzuje się określonymi objawami. Wszystkie zostały szczegółowo opisane w tabeli.

Przebieg wstrząsu anafilaktycznego	Łatwy	Średni	Ciężki
Objawy	W miejscu kontaktu z alergenem pojawiają się wysypki, pojawia się pieczenie i swędzenie, może rozwinąć się obrzęk Quinckego. Osoba jest w stanie wskazać objawy, które go niepokoją.	Do opisanych objawów charakterystycznych dla łagodnego przebiegu wstrząsu dodaje się uduszenie. Osoba ma zimny pot, bóle serca, rozszerzają się źrenice. Czasami pojawia się krwawienie (z nosa, z macicy lub z przewodu pokarmowego). Możliwe zaburzenia mowy, utrata przytomności.	Objawy narastają szybko, w ciągu kilku sekund osoba staje się bardzo chora. Traci przytomność, gwałtownie spada ciśnienie krwi, nie słychać pulsu, oddech staje się ciężki. Pojawiają się drgawki, z ust wydobywa się piana, skóra staje się niebieska. Jeśli pomoc nie zostanie udzielona w tym samym momencie, osoba umrze.
Wskaźniki ciśnienia krwi w mm. rt. Sztuka.	90 do 60	60 do 40	Niemożliwe do zdefiniowania
Zwiastuny zbliżającego się szoku	Okres prekursorowy trwa 30 minut (wartości średnie), co pozwala na szybką pomoc ofierze	Okres zwiastunów trwa nie dłużej niż 5 minut	Nie więcej niż minutę.
Brak świadomości	Może dojść do omdlenia, ale osoba budzi się bardzo szybko.	Osoba jest nieprzytomna przez 30 minut.	Osoba szybko traci przytomność i nie może do niej wrócić.
Funkcje leczenia	Jeśli pierwsza pomoc zostanie udzielona na czas, wstrząs anafilaktyczny minie bez żadnych konsekwencji dla zdrowia ludzkiego.	Wstrząs może być trudny do przezwyciężenia, ale odpowiednia pomoc lekarska może zagwarantować pełne wyzdrowienie. W takim przypadku osoba wyzdrowieje przez długi czas.	Nie zawsze jest możliwe uratowanie ofiary, nawet jeśli zapewniono jej pełen zakres usług medycznych.

Diagnoza anafilaksji

Obecnie badania medyczne nie są w stanie z góry przewidzieć możliwości wystąpienia reakcji anafilaktycznej, jeśli nigdy nie wystąpiła. Każdy z alergią jest zagrożony. Samą diagnozę stawia się później: albo podczas samej reakcji, zgodnie z objawami i szybkością ich rozwoju, albo po zatrzymaniu. Ze względu na ogromne niebezpieczeństwo opóźnienia prowadzącego do śmierci nie jest możliwe szczegółowe zbadanie każdego z charakterystycznych objawów anafilaksji. Szybkość, z jaką pogarsza się stan zdrowia, wymaga szybkiego leczenia.

Znalezienie alergenu, który wywołał tę reakcję, jest ważnym krokiem po leczeniu anafilaksji. Jeśli wcześniej nie spotkałeś się z alergiami, powinieneś przeprowadzić wszystkie niezbędne badania szczegółowe, które wyjaśniają diagnozę alergii w ogóle, a w szczególności przyczynę reakcji anafilaktycznej:

• Testy skórne
• Testy skórne lub aplikacyjne (test płatkowy)
• Pobieranie krwi do analizy IgE
• Prowokacyjne testy

Celem badań laboratoryjnych jest dokładna identyfikacja alergenu wywołującego daną reakcję. Aby zapewnić bezpieczeństwo w przypadku zbyt silnej reakcji organizmu, badanie należy przeprowadzić z największą starannością.

RAST (radioalergiczny test adsorbentu) jest uważany za najbezpieczniejszy test. Ta metoda radioimmunologiczna pozwala najdokładniej obliczyć winowajcę anafilaksji, bez ingerowania w aktywność organizmu pacjenta. W tym celu analizowana jest interakcja krwi ofiary z alergenami, które są do niej sukcesywnie dodawane. Uwolnienie znacznej ilości przeciwciał po kolejnym wstrzyknięciu wskazuje na wykrycie alergenu, który wywołał reakcję.

Leczenie wstrząsu anafilaktycznego

Tempo rozwoju i nasilenie objawów towarzyszących anafilaksji klasyfikuje ją jako stan nagły wymagający natychmiastowej pomocy lekarskiej. Końcowa faza tego stanu nazywana jest wstrząsem anafilaktycznym.

W przypadku podejrzenia anafilaksji liczy się każda sekunda. Bez względu na to, czy występują objawy, czy ktoś jest blisko Ciebie, pierwszym krokiem jest wezwanie karetki. Właściwa pomoc udzielona przed przybyciem lekarzy zwiększa szanse na przeżycie.

Konieczne jest natychmiastowe wyeliminowanie kontaktu z alergenem. Jeśli dostał się do organizmu przez przełyk, a ofiara jest przytomna, wykonuje się płukanie żołądka. Jeśli żądło pozostanie w ciele po ukąszeniu owada, zostanie usunięte. Opaskę uciskową można założyć powyżej miejsca ugryzienia lub wstrzyknięcia leku, aby spowolnić przenikanie leku do organizmu.

Szok anafilaktyczny jest prawie gwarantowany, gdy alergen ponownie dostanie się do organizmu. Dlatego jeśli podejrzewasz anafilaksję, zawsze powinieneś mieć przy sobie zestaw ratunkowy, w tym zastrzyki z adrenaliną.

Obejmują one:

• EPI długopis
• Anapen
• Jext

Podaje się je domięśniowo na każdą drogę wnikania alergenu. Zwykle wstrzyknięcie wykonuje się w grzbietową stronę mięśnia uda, unikając przedostania się do tkanki tłuszczowej. Przeczytanie instrukcji powie ci o prawidłowym podaniu leku. Najczęściej po wstrzyknięciu wtryskiwacz jest unieruchomiony na kilka sekund w pozycji, w której wstrzyknięto lek. Poprawa stanu powinna nastąpić po kilku minutach, w przeciwnym razie powtórzenie dawki jest dopuszczalne.

Jeśli ofiara straciła przytomność, konieczne jest ustawienie ciała w pozycji poziomej, kładąc głowę na jednej stronie. Protezy ruchome są wyjmowane z ust. Kontrolowane jest bezpieczeństwo uwolnienia wymiotów i możliwość zapadnięcia się języka.

W przypadku braku tętna wykonuje się sztuczne oddychanie i uciskanie klatki piersiowej - o ile masz umiejętności prawidłowego przeprowadzenia tych działań resuscytacyjnych.

Czytaj więcej: Pierwsza pomoc w przypadku wstrząsu anafilaktycznego, właściwy dobór leków

Po udzieleniu pierwszej pomocy przez przybyłych lekarzy kontynuowane jest leczenie szpitalne. W tym celu stosuje się te same leki, co w terapii alergii. Najpóźniej po 2-3 dniach - po 10 dniach pacjent zostaje wypisany do domu.

Aby ratować swoje życie, musisz pamiętać, jak ważne jest zapobieganie anafilaksji. Unikaj substancji zawierających alergeny, obszarów, w których owady lub wzrost roślin mogą powodować reakcje alergiczne. Zawsze powinieneś mieć przy sobie zestaw zastrzyków z adrenaliną i paszport alergika.

Algorytm działań na wstrząs anafilaktyczny

Lekarzowi nie będzie trudno zdiagnozować wstrząs anafilaktyczny u pacjenta, ponieważ objawy tego stanu najczęściej nie budzą wątpliwości. Znając zasady udzielania pierwszej pomocy ofierze, z dużym prawdopodobieństwem można uratować mu życie.

Tak więc, jeśli zauważono, że dana osoba rozwija anafilaksję, należy najpierw wezwać karetkę. Ofiarę należy położyć na płaskiej i twardej powierzchni, głowę odwrócić na bok, a kończyny unieść. Jeśli dana osoba ma epizod wymiotów, nie zadławi się tym. Konieczne jest zapewnienie dostępu świeżego powietrza przez otwarcie okien w pomieszczeniu.

Następnie musisz upewnić się, czy osoba oddycha, czy nie. Jeśli nie ma ruchów klatki piersiowej, musisz przynieść lustro do ust. Kiedy jest oddech, lustro zaparowuje. Kiedy tak się nie dzieje, musisz zacząć wdrażać technikę sztucznego oddychania.

Musisz też poczuć puls. Najlepiej zaznacza się na nadgarstku, tętnicach szyjnych i udowych. Jeśli nie ma pulsu, wymagany jest sztuczny masaż serca.

Konieczne jest powstrzymanie wpływu czynnika alergizującego na organizm człowieka. Jeśli w wyniku użądlenia pszczoły wystąpi wstrząs anafilaktyczny, należy usunąć żądło i założyć opaskę uciskową na miejsce ukąszenia. Dzięki temu trucizna nie rozprzestrzeni się tak szybko w krwiobiegu. Musisz również nałożyć lód na miejsce ukąszenia.

Jeśli poprawnie zastosujesz się do wszystkich zaleceń, pozwoli to zyskać czas i czekać na przybycie karetki przy minimalnych stratach dla zdrowia ofiary.

Pomoc medyczna w przypadku wstrząsu anafilaktycznego

Lekarze pogotowia ratunkowego, u których zdiagnozowano wstrząs anafilaktyczny, wstrzykują ofierze adrenalinę. Jest środkiem antyalergicznym o natychmiastowym działaniu. Adrenalinę wstrzykuje się w miejscu ukąszenia, a także w kończynę, na którą nie ma wpływu działanie alergenu. Jeśli oddychanie osoby jest poważnie upośledzone, wstrzyknięcie umieszcza się pod korzeniem języka. Lek wstrzykuje się powoli i ostrożnie, aby nie wywołać arytmii.

Zahamowanie obrzęku krtani jest możliwe dzięki zastrzykowi adrenaliny. Jeśli to nie pomoże, konieczna jest intubacja, konikotomia lub tracheostomia. Wszystkie te procedury obejmują udrożnienie dróg oddechowych w celu dostarczenia płucom tlenu.

Na tym praca lekarzy się nie kończy. Pacjent jest wskazany do podania kortykosteroidów i antygitsamin. Priorytetem pozostają takie leki, jak Suprastin i difenhydramina, ponieważ nie obniżają ciśnienia krwi i same nie są w stanie wywołać reakcji alergicznej. Wykonywana jest również inhalacja tlenowa.

Jeśli nie można zidentyfikować alergenu, w szpitalu wykonuje się szereg technik mających na celu jego określenie.

W tym celu przeprowadza się następujące badania:

• Test poprawkowy (test aplikacji).
• Pobieranie krwi w celu oznaczenia immunoglobuliny E.
• Prowokacyjne testy.
• Testy skórne.

Badania te pozwolą wyizolować alergen i dobrać optymalne leczenie.

Konsekwencje wstrząsu anafilaktycznego

Pomimo faktu, że osobie udzielono pomocy na czas, wstrząs anafilaktyczny rzadko przechodzi bez śladu dla zdrowia. W organizmie pojawiają się pewne zaburzenia, które dają o sobie znać przez długi czas.

Do najczęstszych konsekwencji wstrząsu anafilaktycznego należą:

• Spadek ciśnienia krwi, które pozostaje stale niskie.
• Początek przewlekłego bólu w okolicy serca, który rozwija się na tle niedokrwienia.
• Chroniczne zmęczenie, letarg, letarg.

Po wstrząsie anafilaktycznym często rozwija się zapalenie nerwu, zapalenie mięśnia sercowego, rozlane uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego. Może również zacząć martwić się bólem stawów, bólem mostka, bólem brzucha, nudnościami i wymiotami.

Aby powstrzymać te konsekwencje, wymagana jest terapia lekowa, ale lekarz musi ją przepisać. W takim przypadku należy powiadomić specjalistę, że dana osoba doznała anafilaksji.

Zapobieganie wstrząsowi anafilaktycznemu

Jeśli chodzi o zapobieganie wstrząsowi anafilaktycznemu, po prostu nie ma konkretnych zaleceń. Są jednak punkty, na które należy zwrócić uwagę.

W większym stopniu osoby cierpiące na ciągłe alergie są podatne na wstrząs anafilaktyczny. Dlatego muszą zachować szczególną ostrożność podczas kontaktu z potencjalnymi alergenami.

Grupa ryzyka obejmuje astmatyków, pacjentów z egzemą, mastocytozą i alergicznym nieżytem nosa. U takich osób wstrząs anafilaktyczny może rozwinąć się nawet przy spożyciu pewnych pokarmów lub przy przyjmowaniu wielu leków. Nie jest to powód do odmowy leczenia. Konieczne jest przestrzeganie zaleceń lekarskich, ale należy poinformować lekarza, że dana osoba jest zagrożona wstrząsem anafilaktycznym. U tych pacjentów może również rozwinąć się anafilaksja w odpowiedzi na podanie środka kontrastowego do badania radiologicznego.

Jeśli chodzi o lekarzy, muszą znać i dokładnie przestrzegać wszystkich instrukcji dotyczących eliminacji wstrząsu anafilaktycznego u pacjentów. Placówki medyczne i karetki powinny być wyposażone w leki przeciwwstrząsowe i sprzęt ratunkowy.

Konieczne jest posiadanie w domu wstrzykiwacza adrenaliny. To jednorazowy zastrzyk adrenaliny i jest całkowicie gotowy do użycia. Czasami taka mała ampułka może uratować życie. Na przykład w krajach zachodnich adrenalinę można znaleźć w prawie każdej domowej apteczce.

Przeciętnej osobie zaleca się zdobycie wiedzy na temat pierwszej pomocy w przypadku wstrząsu anafilaktycznego. Przede wszystkim dotyczy to techniki wykonywania uciśnięć klatki piersiowej i sztucznego oddychania. Równie ważne jest, aby w każdej sytuacji, nawet w nagłych wypadkach, zachować spokój umysłu i nie panikować.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.