Nadpotliwość Pach - Objawy I Leczenie, Skuteczne środki Na Nadmierną Potliwość

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Nadpotliwość pod pachami

Nadpotliwość pach to obfite pocenie się pod pachami, które nie ma związku z czynnikami fizycznymi (duża aktywność fizyczna, przegrzanie, wysoka temperatura otoczenia itp.). W przypadku nadmiernej potliwości proces pocenia się jest tak intensywny, że znacząco pogarsza jakość życia człowieka.

Zadowolony:

• Nadpotliwość - co to za choroba?
• Objawy nadpotliwości
• Przyczyny nadmiernej potliwości
• Diagnostyka

• Leczenie nadpotliwości

  • Leczenie nadpotliwości botoksem
  • Laserowe leczenie nadpotliwości
  • Łyżeczkowanie
  • Leki
  • Domowe leczenie nadpotliwości

• Skuteczne środki na nadmierną potliwość

  • Antyperspirant Maxim
  • Suchy suchy
  • Odaban
  • Formidron
  • Pasta Teymurov
• Zapobieganie nadmiernej potliwości
• Z którym lekarzem mam się skontaktować w przypadku nadmiernej potliwości?

Nadpotliwość - co to za choroba?

Nadpotliwość to ogólnie nadmierne pocenie się określonego obszaru ciała lub tułowia. Nadpotliwość może być wrodzoną cechą organizmu lub może rozwinąć się w wyniku innej choroby, na przykład na tle otyłości, gruźlicy lub zapalenia tarczycy. Słowo hyperhydroza pochodzi od dwóch greckich pochodnych: hyper i hidros, co oznacza nadmierne pocenie się.

Jeśli dana osoba jest całkowicie zdrowa, jego pocenie się wzrośnie, pod warunkiem, że temperatura otoczenia wzrośnie o ponad +20 ° C Celsjusza. Stres psychoemocjonalny (stres, niepokój, strach), praca fizyczna i spożywanie znacznej ilości wody również stają się wyzwalaczami zwiększonej separacji potu.

Nadmierna potliwość pachowa to miejscowy wzrost potliwości. Podobne objawy patologiczne obejmują zwiększone pocenie się dłoni, czoła lub stóp. Drugą nazwą nadmiernej potliwości pachowej jest nadmierna potliwość pachowa. Oprócz tego, że sam proces wydzielania potu ulega nasileniu, zmienia się również jego zapach, który staje się cuchnący.

Według dostępnych statystyk nadmierna potliwość dotyka około 2% światowej populacji. Chociaż lekarze twierdzą, że może to być znacznie wyższe, ponieważ nie każda osoba o podobnej funkcji ciała zwraca się o pomoc do specjalistów. Częściej obserwuje się nadmierną potliwość u kobiet, co tłumaczy się ich zwiększoną emocjonalnością i niestabilnością tła hormonalnego w niektórych okresach życia. Znaczna część osób z nadpotliwością to młodzież, gdyż właśnie w okresie przejściowym obserwuje się maksymalną aktywność gruczołów potowych i łojowych. Po 50 roku życia problem ten staje się coraz mniej istotny, ponieważ gruczoły potowe zaczynają gorzej pracować.

Pomimo pozornej frywolności problemu może to spowodować poważny dyskomfort. Znając taką cechę ciała, kobieta lub mężczyzna będą nieustannie oczekiwać, że pocenie się nasili się w najbardziej nieodpowiednim do tego momencie, na przykład w zatłoczonym miejscu. Ciągłe przebywanie w napięciu nerwowym prowadzi do zaostrzenia problemu. W rezultacie powstaje błędne koło, z którego wyjście na własną rękę jest prawie niemożliwe. Jeśli dana osoba rozwinie lokalną nadmierną potliwość i nie znajdzie obiektywnych powodów, nie powinieneś zwlekać z skontaktowaniem się z lekarzem. Faktem jest, że ta patologia może wskazywać na rozwój poważnych chorób.

Objawy nadpotliwości

Objawy nadmiernej potliwości są oczywiste - jest to nadmierne pocenie się pach, które nie ma wyraźnego związku z czynnikami wewnętrznymi czy zewnętrznymi. W wyniku zwiększonej potliwości na ubraniach pozostają charakterystyczne plamy. Skóra, przy niewystarczającej pielęgnacji, będzie stale podrażniona. To z kolei doprowadzi do rozwoju zapalenia skóry.

Często w przypadku nadmiernej potliwości osoba po prostu fizycznie nie ma czasu, aby zadbać o swoje ubranie i ciało. Wiadomo, że pot jest pożywką dla bakterii i grzybów. Dlatego nie jest zaskakujące, że z osoby wydobywa się nieprzyjemny zapach.

Ponadto naukowcy udowodnili, że jeśli dana osoba ma nadmierną potliwość przez długi czas, zwiększa się liczba gruczołów potowych. Zmiany składu chemicznego potu prowadzą do zwiększenia jego odoru. To ostry i nieprzyjemny zapach wydzielający się z potu jest głównym objawem nadmiernej potliwości pach. Aby sobie z tym poradzić, często nie pomagają dezodoranty. Nieprzyjemny zapach staje się wyczuwalny nie tylko dla samego pacjenta, ale także dla jego otoczenia. Aby się go pozbyć, osoba jest zmuszona do zmiany ubrania kilka razy dziennie, wzięcia prysznica, ciągłego poszukiwania ustronnego miejsca do podjęcia środków higienicznych. W niektórych przypadkach prowadzi to do izolacji społecznej i izolacji, co jest szczególnie ważne w przypadku nastolatków.

Przyczyny nadmiernej potliwości

Aby zrozumieć przyczyny nadmiernej potliwości, konieczne jest ogólne zrozumienie cech pocenia się. Proces ten jest naturalnym mechanizmem obronnym organizmu przed przegrzaniem, ma też na celu oczyszczenie go z toksycznych związków, produktów rozpadu, nadmiaru wody i soli. Pot jest uwalniany przez gruczoły potowe, które zubażają podskórną tkankę tłuszczową. Większość gruczołów potowych znajduje się pod pachami. Jest ich też wiele na dłoniach i stopach. Pot jest prawie w całości wodą. Około 1-3% stanowią sole i złożone związki organiczne. Stężenie tych substancji jest różne u różnych osób, co powoduje różnice w zapachu wydzielanym przez pot.

Nadpotliwość może być pierwotna lub wtórna. Pierwotna postać patologii jest najczęściej rejestrowana w okresie dojrzewania. Rozpoznaje się u nie więcej niż 1% osób. Wtórna nadmierna potliwość jest wynikiem różnych zaburzeń w organizmie. Może wywoływać choroby układu hormonalnego, nerwowego i somatycznego. Nie można wykluczyć nawet onkologicznego charakteru choroby, prowadzącego do zwiększonej potliwości.

Tak więc przyczyną uogólnionej nadmiernej potliwości mogą być:

• Zaburzenia hormonalne w organizmie w okresie dojrzewania.
• Choroby hormonozależne: cukrzyca, nadczynność tarczycy, obecność guzów chromochłonnych, zespół rakowiaka.
• Choroby o charakterze neurogennym.
• Stres, napięcie nerwowe. W tym przypadku w organizmie dochodzi do nadmiernego wydzielania hormonów (adrenaliny i norepinefryny). Działają pobudzająco na ośrodkowy układ nerwowy, w wyniku czego gruczoły potowe otrzymują polecenie do aktywnej pracy. W tym przypadku możemy mówić o psychogennej nadmiernej potliwości.
• Zaburzenia w funkcjonowaniu układu nerwowego w wyniku nieprawidłowego funkcjonowania przywspółczulnego układu nerwowego, który jest odpowiedzialny za pocenie się.

Może to nastąpić w wyniku następujących zmian chorobowych:

• Urazy rdzenia kręgowego i mózgu;
• Dysautonomia rodzinna;
• Zespół międzymózgowia noworodka;
• Choroba Parkinsona;
• Padaczka;
• Dystonia naczyniowo-naczyniowa.
• Ostre choroby zakaźne, zatrucia organizmu.
• Ciąża i karmienie piersią.
• Klimakterium.
• Nieodpowiednie kosmetyki i dezodoranty.
• Przyjmowanie niektórych leków, na przykład acyklowiru, insuliny, aspiryny, leków przeciwdepresyjnych itp.
• Błędy zasilania. Pocenie się może być zwiększone przez substancje ekstrakcyjne, które są częścią mięsa, grzybów, ryb, przypraw, napojów alkoholowych, herbaty i kawy.
• Wysoki poziom katecholamin w organizmie. Substancje te regulują przekazywanie impulsów wzdłuż tablic nerwowych. Skok katecholamin obserwuje się podczas intensywnego wysiłku fizycznego, na tle intensywnego bólu (niezależnie od przyczyny), przy patologiach serca i niewydolności oddechowej.
• Noszenie odzieży wykonanej z materiałów syntetycznych.

Istnieje wiele przyczyn wystąpienia uogólnionej nadmiernej potliwości pach. Aby ustalić, co dokładnie wpłynęło na rozwój tej patologii, należy skonsultować się z lekarzem.

Diagnostyka

Aby zdiagnozować nadmierną potliwość, należy skontaktować się z terapeutą lub dermatologiem. Lekarz przeprowadzi wywiad z pacjentem, zbada go. Pozwoli mu to zasugerować konkretną przyczynę stanu patologicznego i przepisać leczenie. W niektórych przypadkach wymagana jest konsultacja z innymi wąskimi specjalistami (neurologiem, endokrynologiem, onkologiem).

Jeśli nadmierna potliwość ma podłoże psychogenne, możliwe będzie prześledzenie jej początku, co często jest ściśle związane z urazem psychicznym. Pocenie się u takich pacjentów wzrasta w ciągu minut nerwowego przeciążenia lub w nocy. Okresy remisji obserwuje się na tle spokoju emocjonalnego. Oprócz pach intensywnie pocą się twarz, stopy i dłonie.

Jeśli dana osoba ma pierwotną nadmierną potliwość, to znaczy taką, która rozwija się na tle wrodzonych zaburzeń współczulnej części układu nerwowego, wskazuje na to szereg objawów. W tym przypadku nadmierna potliwość objawia się w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania, podobną sytuację obserwuje się u innych członków rodziny. Nie ma związku z nadmiernym pobudzeniem emocjonalnym i zwiększoną potliwością. Oprócz pach, na stopach i dłoniach można zaobserwować pierwotną nadmierną potliwość.

Jeśli nadmierna potliwość występuje nie tylko w pachach, ale także w całym ciele, można podejrzewać endokrynologiczny charakter patologii. W nocy i wieczorem pocenie się nasila się i tak bardzo, że człowiek jest zmuszony do ciągłej zmiany ubrania. Możliwe jest zaczerwienienie skóry ciała i twarzy.

Badania laboratoryjne przepisane pacjentowi z nadmierną potliwością:

• Ogólne i biochemiczne badanie krwi.
• Fluorografia.
• Badanie krwi na hormony tarczycy, poziom glukozy, kiłę, HIV, zapalenie wątroby.
• Ogólna analiza moczu.

Poniższe badania pomagają jakościowo i ilościowo ocenić wydzielanie potu:

• Test Minora pozwala określić granice obszaru, który charakteryzuje się wzmożoną potliwością. Skóra jest dokładnie osuszana, a następnie nakładany na nią roztwór jodu i skrobia. Miejsca, w których znajdują się obszary z nadczynnymi gruczołami, zostaną pomalowane na czarno i niebiesko. Zabieg wykonywany jest w momencie planowania operacji.
• Aby znaleźć optymalne leczenie i dietę, konieczne jest zbadanie składu chemicznego potu. Ta procedura nazywa się analizą chromatograficzną.
• Pod pachami przykłada się arkusz przefiltrowanej bibuły, aby określić ilość wydzielanego potu na minutę. Ta metoda nazywa się grawimetryczną. Pozwala ocenić stopień nasilenia nadmiernej potliwości.

Zwracając wystarczającą uwagę na wywiad z pacjentem i metody diagnozowania nadmiernej potliwości, lekarz będzie mógł dokładnie określić przyczynę patologii i przepisać mu odpowiednie leczenie.

Leczenie nadpotliwości

Leczenie nadpotliwości może być zachowawcze i chirurgiczne. Jednak przed przystąpieniem do opisu tych metod konieczne jest przekazanie osobom z tą patologią kilku praktycznych zaleceń.

Po pierwsze, należy zwrócić szczególną uwagę na zasady higieny osobistej. Prysznic należy brać codziennie. Czasami trzeba to robić nawet kilka razy dziennie. Aby wzmocnić efekt zabiegów higienicznych i wyeliminować nieprzyjemne zapachy, pachy można natrzeć naparem z rumianku lub kory dębu.

Po drugie, stosowanie dezodorantów jest warunkiem koniecznym do zwalczania cuchnącego zapachu.

Po trzecie, ubrania powinny być szyte wyłącznie z wysokiej jakości naturalnych materiałów, które są oddychające i dobrze wchłaniają wilgoć.

Po czwarte, z diety należy wykluczyć pikantne, gorące, tłuste potrawy, przyprawy i alkohol. Świeża cebula i czosnek oraz różne przyprawy potęgują nieprzyjemny zapach potu.

Konserwatywne leczenie nadpotliwości sprowadza się do następujących metod:

• Efekt psychoterapeutyczny. Główną metodą oddziaływania psychoterapeutycznego jest hipnoza. Służy do eliminowania wielu różnych problemów neurogennych. Im łatwiej jest człowiekowi zapanować nad własnymi emocjami, tym szybciej pozbędzie się nadmiernej potliwości.
• Leczenie lekami:
• Preparaty Belladonna z Atropiną są przepisywane na nadpobudliwy współczulny układ nerwowy.
• Pacjentom ze zwiększoną pobudliwością układu nerwowego zaleca się ziołowe środki uspokajające i uspokajające.
• Zastrzyki z botoksu.
• Stosowanie antyperspirantów. Antyperspiranty działają miejscowo, ponieważ zawierają sól cynku, sól glinu, kwas salicylowy itp. Wszystkie te substancje pomagają zmniejszyć pocenie się, blokując kanały gruczołów potowych. Jednak w przypadku nadmiernej potliwości antyperspiranty należy stosować ze szczególną ostrożnością, ponieważ zwężeniu gruczołów potowych może towarzyszyć obrzęk tkanek, zapalenie skóry i reakcje alergiczne.
• Fizjoterapeutyczne leczenie nadpotliwości. W leczeniu kompleksowym można stosować kąpiele iglaste, prysznice kontrastowe, elektrosypianie i leczenie prądami elektrycznymi.

Niemniej jednak należy wziąć pod uwagę, że wszystkie metody zachowawcze mają na celu jedynie uzyskanie remisji na okres od kilku godzin (przy zastosowaniu antyperspirantów) do 6 miesięcy (przy podaniu toksyny botulinowej). Problem można zasadniczo rozwiązać jedynie przy pomocy chirurga.

W zakresie leczenia operacyjnego współczesna medycyna oferuje stosowanie następujących metod:

• Liposukcja pod pachami.
• Kiretaż pod pachami.
• Wycięcie skóry pod pachami.

Należy pamiętać, że wszelkie metody chirurgiczne wiążą się z pewnym ryzykiem, dlatego należy z nich korzystać tylko wtedy, gdy nadmierna potliwość rzeczywiście pogarsza jakość życia, a leczenie metodami łagodniejszymi nie przynosi stabilnych w czasie rezultatów.

Leczenie nadpotliwości botoksem

Toksyna botulinowa jest wstrzykiwana pod pachy i blokuje przekazywanie impulsów nerwowych do gruczołu potowego. W rezultacie zmniejsza się pocenie się, ale wymiana wody i ciepła w skórze nie jest zakłócona. Ta metoda leczenia jest szeroko praktykowana w nowoczesnych gabinetach kosmetycznych.

Przed przystąpieniem do zabiegu z pach usuwa się wszystkie włosy, po czym na skórę w obszarze zabiegowym nakłada się roztwór jodu i skrobię. To przyciemni gruczoły potowe. Następnie dezynfekuje się pachy i umieszcza punkty zaznaczenia, w których zostanie wstrzyknięty lek. Do wstrzyknięć używa się cienkiej igły, którą wprowadza się płytko. Nakłucia wykonuje się w odległości 1-2 cm od siebie. Aby zmniejszyć bolesne odczucia, na skórę nakłada się krem znieczulający.

Sam zabieg nie trwa długo i nie zajmuje więcej niż 50 minut. Po dwóch dniach potliwość znacznie się zmniejszy, a po tygodniu całkowicie ustąpi (mówimy wyłącznie o obszarze zabiegowym). Efekt utrzymuje się średnio 6 miesięcy, choć czasami rozciąga się na ponad rok. W przyszłości będziesz musiał powtórzyć procedurę. Jego koszt to 40000 rubli (średnia cena).

Leczenie nadpotliwości botoksem jest przeciwwskazane, o ile jest spowodowane jakąkolwiek chorobą podstawową. Zabieg nie jest możliwy, gdy w pachach występuje stan zapalny, miastenia i hemofilia. Przeciwwskazaniem jest także noszenie dziecka, przyjmowanie niektórych leków przeciwbakteryjnych oraz karmienie piersią.

Jeśli chodzi o ograniczenia po zabiegu, należy powstrzymać się od odwiedzania sauny i kąpieli, gorących kąpieli i aktywnego uprawiania sportów.

Wprowadzenie botoksu najczęściej nie wiąże się z żadnymi komplikacjami. Jednak w niektórych przypadkach mogą pojawić się drobne siniaki i osłabienie mięśni kończyn górnych, które mijają po krótkim czasie.

Laserowe leczenie nadpotliwości

Laserowe leczenie nadpotliwości to jedna z innowacyjnych technik współczesnej kosmetologii. Komórki gruczołu potowego są wystawione na działanie wiązki lasera, co przyczynia się do jego całkowitego zablokowania. W rezultacie gruczoł traci swoją wydajność. Nadpotliwość znika na zawsze, nie są wymagane żadne dodatkowe procedury.

Zabieg wykonywany jest ambulatoryjnie. Wystarczy znieczulenie miejscowe, aby wyeliminować wszelkie nieprzyjemne doznania u pacjenta. Pod kontrolą mikroskopu w skórę pod pachami wprowadza się kaniulę z wiązką lasera, która oddziałuje na gruczoł. Pacjent nie spędza więcej niż pół godziny w gabinecie kosmetycznym.

Zabieg nie wiąże się z żadnymi komplikacjami. Następnie nie ma siniaków, tkanki nie nagrzewają się podczas przetwarzania. Ponadto naświetlanie laserem pozwala na dodatkową dezynfekcję leczonego obszaru. Dlatego w zaledwie jednej procedurze możesz trwale pozbyć się problemu, który męczy od dawna.

Łyżeczkowanie

Łyżeczkowanie to miejscowe działanie na gruczoły potowe pod pachami, które niszczy zakończenia nerwowe i usuwa gruczoły potowe. Ta metoda jest stosowana przez chirurgów plastycznych.

Przed zabiegiem przeprowadza się test Minor w celu dokładnego określenia dotkniętego obszaru. Obszar, który ma być leczony, jest następnie znieczulany przy użyciu środka miejscowego znieczulającego. Nakłucia i złuszczanie skóry wykonuje się za pomocą kirety, a następnie usuwa gruczoły potowe od wewnątrz. Efekt zabiegu będzie długotrwały (kilkanaście lat). Po tym czasie zakończenia nerwowe mogą się zregenerować, co będzie wymagało ponownego łyżeczkowania.

Mimo swojej skuteczności metoda ta wiąże się z ryzykiem krwawienia, zasinienia i kumulacji wysięku podskórnego. Bardzo rzadko obserwuje się tworzenie się fok z tkanki włóknistej, które wymagają kolejnej operacji w celu ich usunięcia.

Leki

Leki, które można stosować w leczeniu nadpotliwości: propranolol, atropina, klonopin, prozac itp. Należy zwrócić uwagę, że ich przyjmowaniu często towarzyszy zwiększona suchość w ustach, zwiększone zmęczenie i senność. Możliwe są problemy okulistyczne, a także zaburzenia ze strony narządów układu pokarmowego (nudności, zaparcia, wymioty itp.).

Domowe leczenie nadpotliwości

Domowe leczenie nadpotliwości obejmuje następujące procedury:

• Zgodność z dietą z odrzuceniem pikantnych potraw, z napojów zawierających kofeinę.
• Noszenie ubrań wykonanych z naturalnych tkanin, zmieniając je codziennie.
• Biorąc prysznic kontrastowy kilka razy dziennie.
• Odmowa złych nawyków (od palenia tytoniu i alkoholu).

Tradycyjna medycyna zaleca wykonywanie kąpieli z wywarów ziołowych o właściwościach antyseptycznych (szałwia, rumianek, dąb, pokrzywa, eukaliptus). Dodatkowo pachy można potraktować nalewką ze skrzypu polnego w alkoholu. Wewnątrz można wziąć wywary ziołowe o działaniu uspokajającym (melisa, mięta, matecznik).

Niemożliwe jest całkowite pozbycie się nadmiernej potliwości w domu. Ten problem należy rozwiązać we współpracy z dermatologiem.

Skuteczne środki na nadmierną potliwość

Antyperspirant Maxim

Antyperspirant Maxim nie jest kosmetykiem, lecz produktem leczniczym, w którym ilość heksahydratu chlorku glinu jest zwiększona w porównaniu do innych podobnych produktów. To pozwala mu skuteczniej walczyć z nadmierną potliwością.

Antyperspirant nakłada się wyłącznie na czystą, suchą skórę pod pachami przed nocnym odpoczynkiem. Chlorek glinu przedostanie się do gruczołów potowych podczas snu i zatyka je. To pomoże uniknąć nadmiernej potliwości.

Konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem w sprawie możliwości stosowania tego produktu u kobiet w ciąży i karmiących. Nie można go nakładać bezpośrednio po depilacji pod pachami, a także na skórę z ranami i otarciami.

Lek może pozostawić widoczne ślady na ubraniach, dlatego należy poczekać, aż całkowicie wyschnie.

Suchy suchy

Dry Dry dezodorant zawiera denaturat i hydrat chlorku glinu. To właśnie te składniki pozwalają aktywnie zwalczać zwiększoną potliwość. Według producentów produkt działa przez pięć dni, pozostawiając skórę pod pachami całkowicie suchą.

Przed użyciem produktu należy upewnić się, że skóra właściwa nie jest uszkodzona. W przeciwnym razie pozostaje ryzyko silnego podrażnienia. Przy zwiększonej wrażliwości skóry można zastosować dezodorant Dry Dry Light, który ma łagodniejszy skład, ale wpływa to na czas trwania i skuteczność jego działania.

Należy odmówić stosowania tego leku w okresie ciąży i laktacji, w ostrym przebiegu chorób zakaźnych, po wizycie w solarium. Od momentu depilacji do momentu nałożenia leku na skórę powinny minąć co najmniej 2 dni.

Eksperci zalecają przerwę po 2 miesiącach ciągłego stosowania dezodorantu. Faktem jest, że długotrwałe stosowanie tego leku zwiększa ryzyko zachorowania na raka piersi.

Odaban

Odaban do pach jest stosowany w postaci sprayu. Ten antyperspirant jest dostępny od 1970 roku i sprawdził się w walce z nadmierną potliwością. Jego głównym składnikiem aktywnym jest chlorek glinu, którego spray zawiera 20%. Zatyka gruczoły potowe, zmniejszając w ten sposób pocenie się. Efekt utrzymuje się do kilku dni. Spray można stosować nie tylko do pielęgnacji pach, ale także stóp, dłoni i szyi. Jedna butelka wystarcza średnio na 6 miesięcy.

Należy zauważyć, że Odaban jest na bazie alkoholu, dlatego może powodować podrażnienia skóry.

Formidron

Formidron to połączony roztwór alkoholu do użytku zewnętrznego. Zawiera formaldehyd, który zwalcza nadmierne pocenie się. Lek nakładać na skórę pach nie dłużej niż 20 minut, następnie dokładnie spłukać bieżącą wodą i posypać talkiem w proszku. Jeśli ogoliłeś pachy, nie możesz użyć Formidronu wcześniej niż dzień później.

Formidron to skuteczny środek, który pozwala pozbyć się potu i nieprzyjemnych zapachów średnio na 12 dni. Nie należy go stosować w przypadku wystąpienia stanu zapalnego w okolicy zabiegowej, a także poniżej 16 roku życia.

Pasta Teymurov

Pasta Teimurova to kompleksowy środek na walkę z nadmierną potliwością i nieprzyjemnym zapachem. Zawiera kwas borowy i salicylowy, metenaminę, boraks, talk, formaldehyd, tlenek cynku. Wszystkie te substancje razem pomagają zapobiegać zwiększonemu poceniu.

Pastę można nakładać na czystą i suchą skórę pod pachami (należy ją najpierw umyć mydłem). Pastę wyciska się na opuszkę palca i smaruje skórę pod pachami. Efekt utrzymuje się do 4 dni.

Zapobieganie nadmiernej potliwości

Zapobieganie nadmiernej potliwości sprowadza się do następujących czynności:

• Noszenie ubrań wykonanych z naturalnych materiałów.
• Noszenie ubrań w zależności od pory roku, co zapobiegnie przegrzaniu.
• Stosowanie antyperspirantów.
• Co najmniej 2 razy dziennie brać prysznic kontrastowy.
• Przyjmowanie witaminy A, E i grupy B.
• Przyjmowanie środków uspokajających na bazie naturalnej, które korzystnie wpływają na funkcjonowanie układu nerwowego.
• Terminowe leczenie chorób, które mogą prowadzić do nadmiernej potliwości.

Z którym lekarzem mam się skontaktować w przypadku nadmiernej potliwości?

W przypadku wystąpienia nadmiernej potliwości należy skonsultować się z dermatologiem lub terapeutą.

Autor artykułu: Kuzmina Vera Valerievna | Endokrynolog, dietetyk

Edukacja: Dyplom Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego im NI Pirogov z dyplomem z medycyny ogólnej (2004). Rezydencja na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycyny i Stomatologii, dyplom z Endokrynologii (2006).