Guz Trzustki - Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Guz trzustki

Guz trzustki to nowotwór wywodzący się z miąższu narządu lub z przewodów trzustkowych. Choroba przez długi czas nie może się w żaden sposób objawiać, a nawet późne objawy guza są często mylone przez ludzi z innymi zmianami w układzie pokarmowym. Niebezpieczeństwo polega na tym, że guz trzustki jest podatny na bardzo szybką progresję i przerzuty do płuc, węzłów chłonnych, kości i wątroby.

Statystyki wskazują, że co roku około 10 osób na świecie na 100 000 osób zapada na guz trzustki. Sama choroba zajmuje czwarte miejsce pod względem śmiertelności wśród wszystkich onkopatologii i jest rozpoznawana 1,5 raza częściej u mężczyzn. Ryzyko rozwoju choroby wzrasta po 30 latach, a po 70 latach osiąga maksimum. Zatem 63% wszystkich pacjentów z guzem trzustki to osoby, które przekroczyły próg 70 lat.

W 75% przypadków guz zlokalizowany jest w głowie gruczołu, rzadziej ogon i tułów są zaangażowane w proces patologiczny. W 95% trzustki powstają gruczolakoraki - złośliwe guzy gruczołowe.

Zadowolony:

• Guzy trzustki
• Objawy guza trzustki
• Etapy raka trzustki
• Prognozy dotyczące choroby
• Diagnostyka guza trzustki
• Leczenie guza trzustki

Guzy trzustki

Przyczyny guzów trzustki wciąż nie są dokładnie znane nauce. Dlatego podkreślono tylko czynniki ryzyka, które mogą prowadzić do tej onkopatologii. Niemniej jednak do 40% przypadków wszystkich guzów gruczołu ma niewyjaśnioną etiologię.

Wszystkie komórki ciała nieustannie się dzielą i okresowo pojawiają się te, które mają zepsutą strukturę DNA. W tym czasie aktywowane są mechanizmy odpornościowe, które niszczą nietypowe komórki. Jeśli naturalna obrona z jakiegoś powodu zawiedzie, zmutowane komórki nadal się dzielą i dają początek powstawaniu guza. Ponadto w miarę ich gromadzenia wyzwalają specjalny mechanizm, który pozwala im ukrywać się przed atakami układu odpornościowego. Kiedy system obronny organizmu nadal rozpoznaje guz, jego własna siła już nie wystarcza, aby go całkowicie wyeliminować. Jednak zgodnie z walką organizmu z patologią można podejrzewać wczesne objawy guza, które zostaną opisane poniżej.

Czynniki ryzyka, które mogą wywołać rozwój guza trzustki, są następujące:

• Przewlekłe zapalenie trzustki. W tej chorobie gruczoł jest w stanie ciągłego zapalenia, co jest podstawą mutacji komórek.
• Dziedziczne zapalenie trzustki.
• Cukrzyca prowadzi do tego, że we krwi stale utrzymuje się wysoki poziom glukozy, co zwiększa ryzyko powstania guza gruczołu.
• Palenie, które przyczynia się do trwałego niedokrwienia narządu.
• Nadwaga.
• Marskość wątroby.
• Wrzód żołądka, który wywołuje nieprawidłowe funkcjonowanie mikroflory jelitowej. To z kolei powoduje nadmierne tworzenie się toksycznych pierwiastków, które prowadzą do rozwoju guza.
• Niewłaściwe odżywianie. Ryzyko raka trzustki wzrasta wraz ze spożyciem przetworzonego mięsa (kiełbasy, kiełbasy, szynka, bekon itp.), Kawy, napojów gazowanych, smażonego czerwonego mięsa, żywności zawierającej dużą ilość nasyconych kwasów tłuszczowych.

• Choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
• Brak aktywności fizycznej.
• Choroby o charakterze alergicznym.
• Choroby jamy ustnej (zapalenie miazgi, próchnicowe uszkodzenie szkliwa zębów, paradontoza).
• Odurzenie organizmu chemikaliami.
• Wiek powyżej 60 lat.
• Inne onkopatologie organizmu (guzy szyjki macicy, gardła, jelit, żołądka itp.).
• Rasa afrykańska.
• Mutacje genetyczne we własnej strukturze DNA.
• Nowotwór trzustki u bliskich krewnych.
• Męski.
• Przełożone interwencje chirurgiczne na żołądku.

Przewlekłe zapalenie trzustki, gruczolak i torbiel trzustki są uważane przez lekarzy za stany przedrakowe.

Objawy guza trzustki

Objaw guzów trzustki w początkowych stadiach onkopatologii nie objawia się w żaden sposób.

Jednak wraz ze wzrostem złośliwej formacji pacjent zaczyna zwracać uwagę na następujące objawy:

• Ból zlokalizowany w trzustce. Czasami ból może dotyczyć obręczy, czasami promieniuje do pleców lub do górnej części brzucha. Charakteryzuje się wzmocnieniem przy pochyleniu ciała oraz osłabieniem przy dociskaniu nóg do brzucha. Wraz ze wzrostem guza ból będzie się nasilał.
• Jeśli guz rozwija się w okolicy głowy narządu, u większości pacjentów rozpoznaje się żółtaczkę. Żółknięciu skóry towarzyszy silny świąd, podczas gdy mocz ciemnieje, a kał jaśniejszy.
• Stolec nabiera cuchnącego zapachu; konsystencja jest przeważnie tłusta i płynna.
• Utrata masy ciała jest bardzo częstym objawem wskazującym na złośliwe zmiany nowotworowe trzustki. Występuje u 92% pacjentów. Utrata masy ciała tłumaczy się tym, że normalny proces wchłaniania tłuszczów w jelicie zostaje zakłócony, ponieważ trzustka nie wydziela enzymów niezbędnych do tego procesu.
• Anoreksja rozwija się u 64% pacjentów w przypadku uszkodzenia głowy gruczołu. Gdy guz jest zlokalizowany w innych częściach narządu, anoreksję wykryje się tylko u 30% pacjentów.
• Wymioty to objaw, że guz przeniósł dwunastnicę lub zablokował światło żołądka.
• Częstym objawem tej onkopatologii jest wtórna cukrzyca ze zwiększeniem objętości wydalanego moczu i silnym pragnieniem.
• Nie jest wykluczone, że żylaki przełyku i żołądka wywołują krwawienie wewnętrzne.

• Czasami choroba objawia się objawami ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego lub zapalenia trzustki.

Objawy stopniowo narastają, a ból pogarsza się wraz z postępem choroby. Guz jest podatny na przerzuty. Wysyła atypowe komórki do węzłów chłonnych (pierwsze dotknięte są węzły zlokalizowane przy trzustce), do układu krążenia (tak wpływa na inne narządy wewnętrzne), do otrzewnej (dotyczy jelit i narządów miednicy).

Ponadto sam guz może wrastać w drogi żółciowe, do żołądka, do dużych naczyń. Jest to tak zwana penetracja guza.

Etapy raka trzustki

Istnieją cztery stadia guzów trzustki. Jednak stadium „rak na miejscu” lub stadium zero można odnotować oddzielnie. Osoba nie doświadcza objawów choroby, tylko niewielka liczba komórek gruczołów ulega mutacji. Ten etap można zidentyfikować tylko za pomocą instrumentalnych metod badania (MRI, USG, CT).

Główne stadia guzów trzustki są następujące:

1. Etap pierwszy podzielony jest na dwa podetapy - 1A i 1B. W stadium 1A guz znajduje się tylko w samym gruczole i nie przekracza 2 cm, a jeśli nie jest zlokalizowany w pobliżu wyjścia do dwunastnicy (w tym przypadku często występują nudności i biegunka), wówczas nie będą obserwowane żadne objawy choroby. W stadium 1B guz powiększa się, czasami pojawiają się objawy żółtaczki, bólu, nudności i wymiotów.
2. Drugi etap również jest podzielony na dwie podstopnie - 2A i 2B. Pierwsza z nich charakteryzuje się kiełkowaniem guza do pobliskich narządów, do dróg żółciowych, a druga przerzutami do regionalnych węzłów chłonnych. W takim przypadku może już wystąpić silny ból brzucha, może rozwinąć się anoreksja, wymioty i biegunka.
3. W trzecim stadium choroby dochodzi do uszkodzenia dużych naczyń (tętnica wątrobowa, tętnica krezkowa górna, pień trzewny, żyła wrotna, żyły jelita grubego i inne narządy).
4. Czwarty etap choroby charakteryzuje się przerzutami do innych narządów, nawet odległych, np. Mózgu czy jajników. Objawy osiągają maksimum i w dużej mierze zależą od tego, który inny narząd jest dotknięty guzami potomnymi.

Prognozy dotyczące choroby

Rokowanie choroby jest najczęściej skrajnie niekorzystne. Średnia długość życia pacjentów ze złośliwym guzem trzustki wynosi od 4 do 6 miesięcy. Tylko 3% ludzi żyje pięć lub więcej lat. Wynika to z faktu, że guz gruczołu jest najczęściej diagnozowany na późniejszych etapach, a przeważająca liczba pacjentów to osoby starsze, które nie mogą już przejść radykalnej operacji. Jednak w przypadku wykrycia guza w stadium zerowym skuteczność leczenia sięga 99%.

Diagnostyka guza trzustki

Rozpoznanie guzów trzustki nastręcza pewnych trudności, gdyż objawy choroby są często zamazane. Nie więcej niż 30% guzów jest wykrywanych przed osiągnięciem wieku 2 miesięcy.

Poniższe testy laboratoryjne pozwalają podejrzewać onkopatologię:

• Ogólna analiza krwi. Rośnie ESR i liczba płytek krwi, spada poziom hemoglobiny.
• Biochemiczne badanie krwi wskazuje na wzrost bilirubiny we krwi, wzrost liczby enzymów wątrobowych.
• Oznaczanie markerów nowotworowych we krwi. Na możliwość wykonania operacji wskazuje marker CA-19-9, który we wczesnych stadiach rozwoju guza nie jest wykrywany. U 50% pacjentów wykrywa się marker CA-125. Na późniejszych etapach rozwoju onkopatologii testy na markery CF-15, CA-494 itd. Będą pozytywne.

Instrumentalne techniki diagnostyczne umożliwiają z większym prawdopodobieństwem określenie obecności procesu nowotworowego:

• USG narządów jamy brzusznej.
• CT i MRI umożliwiają wizualizację guza mniejszego niż 1 cm, a także pomagają zidentyfikować przerzuty.
• PET pomaga wykryć nowotwory złośliwe i ich przerzuty.
• Cholangiopankreatografia wsteczna jest techniką inwazyjną i pozwala wykryć guzy większe niż 2 cm.

Biopsję, po której następuje badanie histologiczne materiału, wykonuje się podczas laparoskopii diagnostycznej lub bezpośrednio podczas operacji.

Leczenie guza trzustki

Leczenie guza trzustki polega na usunięciu chirurgicznym. W tym celu wycina się zmodyfikowane tkanki narządów. Jeśli nie ma przeciwwskazań do operacji, wskazane jest wykonanie radykalnego usunięcia nowotworu i samej trzustki. W tym przypadku wraz z gruczołem często usuwa się z organizmu woreczek żółciowy, dwunastnicę, część żołądka i jelita. W ciągu 5 lat od takiej operacji żyje nie więcej niż 25% pacjentów. Oprócz resekcji całkowitej możliwe są resekcje dystalne i segmentowe.

W niektórych przypadkach nie jest możliwe całkowite usunięcie guza, ale operacje są nadal wykonywane. Ich celem jest ułatwienie życia pacjentom. W tym celu można usunąć przerzuty, usunąć niedrożność dróg żółciowych lub jelit. Możliwe jest usunięcie części guza tak, aby przestał naciskać na zakończenia nerwowe i nie powodował silnego bólu pacjenta.

Jeśli chodzi o farmakoterapię raka trzustki, w tym celu stosuje się chemioterapię. Ma na celu zahamowanie wzrostu nieprawidłowych komórek. Leki stosowane w tym celu to Semustin, Fluorouracyl, Streptozocyna itp. Możliwa jest kombinacja kilku leków.

Niedobór enzymatyczny jest kompensowany przez przyjmowanie preparatów enzymatycznych - Creon, Pancitrate, Pancrease.

Wszyscy pacjenci z guzami trzustki powinni stosować dietę bogatą w białko i tłuszcz, co zapobiegnie rozwojowi anoreksji.

Radioterapię można przepisać przed zabiegiem chirurgicznym, aby zmniejszyć rozmiar guza, w jego trakcie, aby zapobiec nawrotowi choroby lub jeśli operacja nie jest możliwa.

Hericium przeciwko guzowi trzustki

Hericium to grzyb, który rośnie na pniach i martwych pniach drzew. Medycyna wschodnia od czasów starożytnych stosowała grzebień Hericium (naukowa nazwa grzyba). Współcześni chińscy lekarze przepisują go w leczeniu nowotworów złośliwych, utożsamiając efekt jego stosowania z radioterapią lub chemioterapią. Hericium stosuje się również w przypadku, gdy nie można już wykonać operacji usunięcia guza trzustki.

Dzięki włączeniu w skład grzyba kwasów tłuszczowych YA-2, fenoli, beta-glukanów i innych polisacharydów można wspomóc organizm w walce z onkopatologią. Te same substancje mogą wzmocnić efekt chemioterapii 2-7 razy.

Japońscy naukowcy przeprowadzili eksperyment na myszach. Gryzoniom zasadzono komórki rakowe, a następnie utworzony guz leczono Hericium. W rezultacie u niektórych myszy wzrost guza zatrzymał się, a u niektórych nawet zmniejszył się.

Hericium można stosować w postaci proszku lub nalewki. Możesz go kupić w sklepie internetowym lub u zielarzy (najczęściej oferują gotowe nalewki).

Metody użycia grzyba są następujące:

• Wymieszaj proszek (1 g) w szklance ciepłej wody i pozostaw na 12 godzin. Następnie powstałą infuzję dzieli się na trzy części i pije w ciągu dnia, 30 minut przed posiłkiem.
• Możesz przygotować remedium w podobny sposób, ale użyj go w całości zaraz po nocnym odpoczynku na czczo.
• Możesz przygotować napar ze 150 ml wódki i 10 g proszku. Wytrzymaj ten napar powinien być w chłodnym miejscu przez 14 dni. W celach profilaktycznych 3 razy dziennie po 1 łyżeczce naparu, w celach terapeutycznych 3 razy dziennie po łyżeczce.
• Inny sposób użycia Hericium: w 150 ml oliwy roślinnej lub z oliwek podgrzanej w łaźni wodnej dodać 10 g proszku i dobrze wymieszać. Następnie mieszaninę usuwa się z ognia i utrzymuje w ciepłym miejscu przez 3 godziny. Następnie jest przechowywany w lodówce przez kolejne 5 dni. Weź zgodnie ze schematem opisanym w trzecim akapicie.

Autor artykułu: Bykov Evgeny Pavlovich | Onkolog, chirurg

Wykształcenie: ukończyła rezydenturę w Rosyjskim Naukowym Centrum Onkologicznym. N. N. Błochin”i uzyskał dyplom w specjalności„ Onkolog”